Σήμερα, το Άσυλο Ανιάτων, το οποίο αξίζει να σημειωθεί ότι δεν λαμβάνει κρατική χρηματοδότηση και η λειτουργία του στηρίζεται αποκλειστικά σε προσφορές ιδιωτών, αξιοποίηση ακίνητης περιουσίας αλλά και στο νοσήλιο του ΕΟΠΠΥ για τους ανίατους ασφαλισμένους, κινδυνεύει να κλείσει οριστικά εξαιτίας των αδικαιολόγητων καθυστερήσεων των οφειλομένων νοσηλίων σε συνδυασμό με τις αυξανόμενες φορολογικές απαιτήσεις του κράτους. Ανάλογη είναι και η εικόνα σε δεκάδες Ιδρύματα που βρίσκονται μεταξύ «φθοράς και αφθαρσίας»  εξαιτίας αυτής της πολιτικής.

Η πολιτική κοινωνικής αναλγησίας έχει όμως καταδικαστεί από τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινής γνώμης. Θυμίζουμε ότι σε πολύ πρόσφατη έρευνα που διεξήχθη για λογαριασμό της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ), ένα ποσοστό 88,2% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι το σημαντικότερο εμπόδιο στην αξιοπρεπή ζωή των ΑΜΕΑ είναι η ανεπάρκεια των υποδομών του κράτους. Εντούτοις, η Κυβέρνηση αγνοεί επιδεικτικά τις ανάγκες των Ατόμων με Αναπηρία, που επιπλέον πλήττονται από την  οικονομική κρίση η οποία έχει δημιουργήσει πρόσθετες, ανυπέρβλητες δυσκολίες στη ζωή τους. Στο δυσμενές πλαίσιο της δημοσιονομικής προσαρμογής, η επιλογή εξοικονόμησης πόρων με τον περιορισμό του συστήματος κοινωνικής πρόνοιας και της δυνατότητας των ευπαθών κοινωνικών ομάδων να έχουν την απαιτούμενη πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη συνιστά καταδικαστέα, κοινωνικά άδικη και προκλητική πολιτική. Η αξιοπιστία και η νομιμοποίηση της κυβερνητικής πολιτικής, τίθεται για πολλοστή φορά εν αμφιβόλω και η άμεση αποκατάσταση του αισθήματος κοινωνικής δικαιοσύνης είναι επιτακτική.

Η Θεματική Ομάδα για τα Άτομα με  Αναπηρία

Στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου, η οικονομική κρίση σε συνδυασμό με τα προγράμματα λιτότητας που την ανατροφοδοτούν, εντείνουν τις κοινωνικές ανισότητες που πλήττουν κυρίως τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, μεταξύ των οποίων και τα Άτομα με Αναπηρία. Στην Ισπανία από την έναρξη της οικονομικής κρίσης, οι εξώσεις και οι κατασχέσεις κατοικιών, έχουν φθάσει σε δυσθεώρητα ύψη, αφού μόνο το πρώτο εξάμηνο του 2013, οι δικαστικές αρχές εξέδωσαν 37.545 σχετικές αποφάσεις, που αντιστοιχούν σε 206 αποφάσεις, κατά μέσο όρο, την ημέρα. Παρά τις προειδοποιήσεις που απηύθυνε στην ισπανική κυβέρνηση το Συμβούλιο της Ευρώπης για τη συνεχή διόγκωση της φτώχειας που πλήττει κυρίως τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, παιδιά και ΑμεΑ και τις συνέπειες της μείωσης των κρατικών παροχών στα ΑμεΑ και παρά το γεγονός ότι  τον Νοέμβριο του 2012 και μετά το σάλο που προκάλεσαν οι αυτοκτονίες πολιτών, η ισπανική κυβέρνηση δεσμεύθηκε να παγώσει για δύο χρόνια τις εξώσεις «για τις πλέον ευπαθείς ομάδες» του πληθυσμού που δεν δύνανται πλέον να εξυπηρετούν τις δανειακές υποχρεώσεις τους, τίποτα δεν έχει αλλάξει.

Λίγες μέρες πριν, στην περιοχή Lavapies της Μαδρίτης, πραγματοποιήθηκε επέμβαση της αστυνομίας για την εκτέλεση εξωστικής απόφασης κατά   ασθενή με χρόνιο νόσημα και αναπηρία.  Οι Ισπανοί αστυνομικοί εισέβαλαν στο σπίτι του σπάζοντας την πόρτα με βαριοπούλα, ενώ παράλληλα χτύπησαν με γκλομπ τους αλληλέγγυους πολίτες που έκαναν καθιστική διαμαρτυρία φωνάζοντας συνθήματα όπως “ντροπή σας δολοφόνοι, είναι η γειτονιά μας”. Ολοκλήρωσαν το έργο τους πραγματοποιώντας συλλήψεις, μεταξύ των οποίων ήταν ο ιδιοκτήτης και δυο φωτορεπόρτερς του Associated Press(!). Ανάλογες εξώσεις έχουν συμβεί στο παρελθόν εναντίον Ατόμων με Αναπηρία που πάσχουν από Αλτσχάιμερ και άλλα νοσήματα και τούτο παρά την προαναφερθείσα απόφαση της ισπανικής κυβέρνησης.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι δηλώνουμε την αμέριστη αλληλεγγύη και συμπαράσταση μας στα Άτομα με Αναπηρία, που πλήττονται δυσανάλογα από την οικονομική κρίση στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου. Σε μια εποχή όπου το κοινωνικό κράτος υπολειτουργεί, οι Οικολόγοι Πράσινοι αντιπροτείνουν μία νέα διακυβέρνηση που θέτει ως προτεραιότητα τη λήψη άμεσων και στοχευμένων μέτρων για την προστασία των ΑμεΑ, τα οποία λειτουργούν ως ανάχωμα στην οικονομική κρίση και ενισχύουν την κοινωνική αλληλεγγύη και συνοχή. Για τους Οικολόγους Πράσινους, η στάση της Πολιτείας απέναντι στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης, αποτελεί έναν από τους πλέον αξιόπιστους δείκτες για τη δημοκρατική της νομιμοποίηση. Δυστυχώς τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ισπανία οι κυβερνήσεις έχουν αποτύχει παταγωδώς να δημιουργήσουν ένα ελάχιστο δίχτυ προστασίας για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και να εξασφαλίσουν με αυτό τον τρόπο την απαιτούμενη λαϊκή συναίνεση.

 Η Θεματική Ομάδα για τα Άτομα με  Αναπηρία