Σήμερα επιδόθηκε εξώδικη διαμαρτυρία-πρόσκληση από υποψηφίους στελέχη του Οικολογικού κινήματος προς τη διοίκηση του ΟΣΕ με κοινοποίηση στα υπουργεία οικονομικών και μεταφορών. Εννιά από τα δέκα περίπου δισεκατομμύρια ευρώ που παρουσιάζονται σαν χρέος του ΟΣΕ αφορούν ποσά που προβλέπονται ρητά από την ελληνική νομοθεσία των τελευταίων 40 χρόνων ως οφειλές του κράτους προς το σιδηρόδρομο με βάση το Ν.Δ. 1300/1972 και το Ν. 2671/1998.
Μεταξύ των υπογραφόντων το εξώδικο, είναι ο υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης Φλώρινας Μιχάλης Πετράκος, που δήλωσε σχετικά:
Μήνες τώρα ο λαός βομβαρδίζεται από πληροφορίες για τερατώδη χρέη του ΟΣΕ. Ο καταλογισμός αυτών των ποσών που ανέρχονται σε 10δις ως χρέος του ΟΣΕ αντίκειται κατά 90% στο νομικό πλαίσιο με βάση το οποίο τα χρήματα αυτά είναι οφειλές του κράτους και αναφέρονται ως χρέος του ΟΣΕ στα πλαίσια της φαλκίδευσης των στατιστικών δεδομένων για το χρέος της Γενικής κυβέρνησης.
Αποκαλύπτουμε αυτή την απάτη και παραπλάνηση της κοινής γνώμης και των βουλευτών που καλούνται σήμερα να εγκρίνουν το σχέδιο ακρωτηριασμού του σιδηροδρομικού δικτύου. Καλώ
- τους βουλευτές της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης, από την Δ. Μακεδονία να μην ψηφίσουν το νομοσχέδιο για τον ΟΣΕ,
- όλους τους συνυποψηφίους μου στην εκλογική ενότητα Φλώρινας να υπογράψουμε κοινή δήλωση-δέσμευση για το σιδηροδρομικό δίκτυο με τις ακόλουθες προτεραιότητες
- Όχι στην διακοπή των δρομολογίων της Δ. Μακεδονίας και την εκποίηση των ακινήτων του ΟΣΕ (ξήλωμα γραμμών κλπ)
- Επαναλειτουργία της διαδρομής Φλώρινα Μοναστήρι
- Δημιουργία σιδηροδρομικής Εγνατίας
- Σιδηροδρομική ολοκλήρωση της Δ. Μακεδονίας (ολοκλήρωση των έργων Καλαμπάκα Κοζάνη, σύνδεση Καστοριάς, μελέτη έργου για την σύνδεση με το Πόγραδετς στην Αλβανία)
- Τους πολίτες να υπερασπιστούν το τρένο τους με την ψήφο τους στις 7 Νοεμβρίου.
Περισσότερες πληροφορίες, Μιχ. Πετράκος τηλ. 2385051868, 6942984455
(ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της εξώδικης πρόσκλησης)
Ενώπιον κάθε αρμόδιου δικαστηρίου και κάθε αρμόδιας αρχής
ΕΞΩΔΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ – ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Διάκου Κωνσταντίνου του Γεωργίου, δικηγόρου, κατοίκου Αθηνών, πλατεία Ομονοίας αρ. 12
Τρεμόπουλου Μιχάλη του Αναστασίου, ευρωβουλευτή, κατοίκου Θεσσαλονίκης, οδός Πλάτωνος αρ. 1
Πετράκου Μιχάλη του Αντωνίου, μαθηματικού, κατοίκου Αγίου Γερμανού Πρεσπών
Μακρή Αθανασίου του Ανδρέα, κατοίκου Πεύκων Θεσσαλονίκης, οδός Χρυσανθέμων αρ. 12γ
Κουρέτα Δημητρίου του Διονυσίου, κατοίκου Λάρισας, οδός Παιωνίου αρ.80
Παπακωνσταντίνου Κωνσταντίνου του Γεωργίου, κατοίκου Λαμπιρίου Ερινεού Αχαίας
Κράγκαρη Διονυσίου του Δημητρίου, κατοίκου Λεχαινών Ηλείας, οδός Σπηλιοπούλου αρ. 2
Μπούκλη Λάμπρου του Ηλία, κατοίκου Ξυλοκάστρου Κορινθίας, οδός Παναγή Τσαλδάρη αρ. 36
Λυμπεροπούλου Δήμητρας του Αντωνίου , κατοίκου Καλαμάτας, οδός Ακρίτα αρ. 45
Τσιρώνη Ιωάννη του Γεωργίου, χημικού, κατοίκου Γλυφάδας Αττικής, οδός Μιλτιάδου αρ. 6
Παρασκευόπουλου Ιωάννη του Φωτίου, ιδιωτικού υπαλλήλου, κατοίκου Βριλησσίων Αττικής, οδός Δίρφης αρ.5
ΚΑΤΑ
Της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «Οργανισμός Σιδηροδρόμων Ελλάδας ανώνυμη εταιρεία» (ΟΣΕ Α.Ε.), όπως νομίμως εκπροσωπείται
ΣΥΓΚΟΙΝΟΠΟΙΟΥΜΕΝΗ ΚΑΙ
Στους υπουργούς Οικονομικών κ. Γεώργιο Παπακωνσταντίνου και Μεταφορών, Υποδομών και Δικτύων κ. Δημήτριο Ρέππα
Το Ν.Δ. 1300/1972 που κύρωνε την Οικονομική Συμφωνία του Ελληνικού Δημοσίου με τον Ο.Σ.Ε., όριζε στο άρθρο 3 ότι: «Προς τον σκοπόν εξισώσεως των όρων ανταγωνισμού των χερσαίων μεταφορικών μέσων περί ων τα άρθρα 18 παρ. 2 και 22 παρ. 2 και 3 του Ν.Δ. 674/70, το Δημόσιον υποχρεούται όπως συμμετέχη εις τας δαπάνας ανακαινίσεως έργων υποδομής και επιδομής της σιδηροδρομικής γραμμής συντήρησεως και φυλάξεως αυτής, κατά ποσοστόν ίσον προς την ωφέλειαν, ην απολαμβάνουν το οδικά μεταφορικά μέσα δημοσίας μεταφοράς, εν περιπτώσει μειωμένης συμμετοχής των εις τας αντιστοίχους δαπάνας της χρησιμοποιουμένης παρ` αυτών οδού».
Περαιτέρω ρυθμίσεις για τον υπολογισμό και τον τρόπο καταβολής των οικονομικών αυτών υποχρεώσεων του Ελληνικού Δημοσίου προς τον Ο.Σ.Ε. περιλαμβάνονταν στα άρθρα 4-8 του ίδιου Ν.Δ. Οι υποχρεώσεις αυτές ίσχυσαν μέχρι την έναρξη ισχύος του Ν. 2671/1998, οπότε θεσπίστηκαν σε αντικατάστασή τους οι «Υποχρεώσεις Δημόσιας Υπηρεσίας» προς τον Ο.Σ.Ε., ανάλογες με εκείνες που ισχύουν σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το Ελληνικό Δημόσιο όμως δεν εκπλήρωσε ποτέ τις ανωτέρω οικονομικές του υποχρεώσεις προς τον Ο.Σ.Ε., εκμεταλλευόμενο καταχρηστικά τη θέση του ως αποκλειστικού μετόχου του συγκεκριμένου οργανισμού. Αντίθετα, υποχρέωνε τον Οργανισμό να δανείζεται με κρατικές εγγυήσεις προκειμένου να καλύπτει τα κενά στα οικονομικά του, που προέκυπταν από την ασυνέπειά του στις υποχρεώσεις του. Η εξυπηρέτηση των δανείων αυτών γινόταν μέσω νέων δανείων με κρατικές εγγυήσεις, διαδικασία που επιβάρυνε επιπλέον τον Ο.Σ.Ε. με ιλιγγιώδη ποσά για πληρωμές τόκων.
Με τον τρόπο αυτό, το Ελληνικό Δημόσιο εμφάνιζε τεχνητά χαμηλότερο το ύψος των ελλειμμάτων και του χρέους του, ενώ τα οικονομικά αποτελέσματα του Ο.Σ.Ε. εμφάνιζαν πολλαπλάσια ελλείμματα από τα πραγματικά, όπως θα υπολογίζονταν βάσει του Νόμου και σύμφωνα με τις κοινά αποδεκτές πρακτικές σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου για την ανασυγκρότηση του οργανισμού που κατατέθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2010 στη Βουλή των Ελλήνων για ψήφιση, το Ελληνικό Δημόσιο υποχρεώνεται να αναλάβει ως δημόσιο χρέος το εμφανιζόμενο μέχρι τότε ως χρέος του Ο.Σ.Ε., ύψους 10,7 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Όμως, αντί να θεωρήσει την ανάληψη αυτή ως καθυστερημένη εκπλήρωση των νομοθετημένων αλλά συστηματικά αθετούμενων υποχρεώσεών του, τη συνδύασε με νομοθετικές ρυθμίσεις που προβλέπουν:
- Μεταβίβαση ολόκληρης της ακίνητης περιουσίας του Ο.Σ.Ε. προς το Ελληνικό Δημόσιο χωρίς ανταλλάγματα προς τον Οργανισμό και χωρίς καν πρόβλεψη συμψηφισμού με τις αθετημένες Υποχρεώσεις Δημόσιας Υπηρεσίας.
- Ασφυκτικό περιορισμό του ανώτατου ορίου των Υποχρεώσεων Δημόσιας Υπηρεσίας σε ποσά που καλύπτουν τις ανάγκες χρηματοδότησης μόλις του 1/3 του υπάρχοντος σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας.
- Πρόβλεψη για δημιουργία ειδικής κατηγορίας «καταργημένου δικτύου» στο οποίο θα υπάγεται κάθε γραμμή με διακοπή λειτουργίας πέραν των 12 μηνών και το οποίο θα μπορεί ελεύθερα να αλλάξει χρήση.
Ως βασικό επιχείρημα για την επιβολή των ακραίων αυτών μέτρων, προβάλλονταν στην κοινή γνώμη τα υποτιθέμενα υψηλότατα αρνητικά οικονομικά αποτελέσματα του Ο.Σ.Ε., τα οποία όμως εμφανίζονται ως πολλαπλάσια από τα πραγματικά λόγω της επί σειράς δεκαετιών παράνομης πρακτικής του Ελληνικού Δημοσίου, όπως αναλύθηκε ήδη.
Ως αποτέλεσμα, εμείς οι υπογράφοντες την παρούσα εξώδικη πρόσκληση, ως πολίτες που χρησιμοποιούμε τακτικά το σιδηρόδρομο στις μετακινήσεις μας, εκτιμούμε τα φιλικά προς το περιβάλλον χαρακτηριστικά του και θεωρούμε την ενίσχυσή του απαραίτητη για την αντιμετώπιση προβλημάτων όπως η κλιματική αλλαγή και ο υψηλός αριθμός τροχαίων ατυχημάτων, κινδυνεύουμε σοβαρά να στερηθούμε την πρόσβαση σε μεγάλο μέρος από τις υπηρεσίες σιδηροδρομικής μεταφοράς που χρησιμοποιούμε.
Επιπλέον η αλλαγή χρήσης της σιδηροδρομικής υποδομής και η κατάληψη των διαδρόμων της και του ζωτικού της χώρου από άλλες χρήσεις, θα αποκλείσει τη δυνατότητα επαναλειτουργίας της με ή χωρίς ανακατασκευή, ακόμη και στο απώτερο μέλλον.
Με την επιφύλαξη λοιπόν κάθε νόμιμου δικαιώματός μας ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΣΤΕ για τις ως άνω πράξεις και παραλείψεις σας και ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ εντός προθεσμίας μηνός από τη λήψη της παρούσας:
Α) Να ζητήσετε από το Ελληνικό Δημόσιο να καταβάλει στον Οργανισμό το ποσό των εννέα δισεκατομμυρίων (9.000.000.000) ευρώ, που αντιστοιχεί στη ζημιά, που σύμφωνα με αρθρογραφία του κ. Ιωάννη Μουρμούρη, καθηγητή Οικονομικών των Μεταφορών στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρώην προέδρου του Ο.Σ.Ε., έχει υποστεί ο Οργανισμός από το 1972 μέχρι σήμερα από τη συστηματική και παράνομη παραβίαση των υποχρεώσεων που προβλέπονταν αρχικά από το Ν.Δ. 1300/1972 και στη συνέχεια από το 2671/1998, ζημιά που υπολογίζεται ως το άθροισμα των εσόδων που στερήθηκε παράνομα ο Οργανισμός, συν τα ποσά των τόκων που επιβαρύνθηκε προκειμένου να καλύψει με δανεισμό τις απώλειες αυτές των εσόδων του και την εξυπηρέτηση των σχετικών δανείων.
Β) Να επανενεργοποιήσετε τις σχετικές με τα ως άνω υπό Α) αγωγές που είχαν υποβληθεί εκ μέρους του Ο.Σ.Ε. κατά του Ελληνικού Δημοσίου κατά τα έτη 1990 και 1992.
Γ) Να αντιδράσετε στη συστηματική δυσφήμηση του οργανισμού από μέρους του Ελληνικού Δημοσίου και όσων άλλων εμφανίζουν το έλλειμμα του Ο.Σ.Ε. ως πολλαπλάσιο του πραγματικού, με σκοπό την προστασία της εμπορικής φήμης του ΟΣΕ κατά τις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα περί δυσφήμησης ανώνυμης εταιρείας.
Δ) Να προβείτε άμεσα στη διόρθωση του ισολογισμού του έτους 2010, εγγράφοντας αναδρομικά τις νόμιμες απαιτήσεις του ΟΣΕ κατά του Ελληνικού Δημοσίου από το έτος 1972 μέχρι σήμερα.
Επισημαίνουμε ότι τα ανωτέρω αποτελούν νόμιμη υποχρέωσή σας βάσει των καθηκόντων σας, και η αθέτησή τους στοιχειοθετεί το αδίκημα της απιστίας κατά Δημόσιου Οργανισμού. Σε αντίθετη περίπτωση επιφυλασσόμαστε να καταθέσουμε μηνυτήρια αναφορά εναντίον σας για το ανωτέρω αδίκημα.
Αρμόδιος δικαστικός επιμελητής να επιδώσει την παρούσα στον Παναγιώτη Θεοφανόπουλο, Πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «ΟΣΕ Α.Ε.», κάτοικο Αθήνας, οδός Καρόλου αρ.1-3, προκειμένου της να λάβει γνώση της και να επέλθουν οι συνέπειες του νόμου, αντιγράφοντάς την στη σχετική έκθεση επίδοσης.
Οι καλούντες
Δέος προκαλούν οι αποκαλύψεις για τα «μικρών» έργων που χρηματοδοτήθηκαν από την απερχόμενη διοίκηση της Νομαρχία Φλώρινας. Η συντριπτική πλειοψηφία κοστολογήθηκε ακριβώς 15000 ευρώ που όλως τυχαίως είναι το όριο κάτω από το οποίο μπορεί να γίνει απ’ ευθείας ανάθεση.
Δεν είναι μόνο οι προφανείς κατατμήσεις έργων που είναι παράνομες με βάση τη νομολογία του ελεγκτικού συνεδρίου. Αυτές είναι παράνομες αλλά μια αναποτελεσματική διοίκηση έχει την δικαιολογία ότι δεν είναι ικανή να κάνει έγκαιρα γόνιμους διαγωνισμούς. Αυτό που εντυπωσιάζει είναι το μεγάλο ποσοστό αυτοτελών έργων που κοστολογούνται με ακριβώς 15000€. Δεν υπάρχουν παρά μετρημένα στα δάκτυλα,, έργα που να κοστίζουν 12, 13, η 14 χιλιάδες, σχεδόν όλα είναι 15000. Όπως ο Προκρούστης έκοβε όσους ήταν μεγαλύτεροι από την κλίνη του, αλλά και τραβούσε να μακρύνουν αυτοί που ήταν κοντότεροι, έτσι η διοίκηση της Νομαρχίας φαίνεται να υπερκοστολογεί τα μικρότερα των 15000€ έργα.
Εντύπωση κάνει και η αφοπλιστική ομολογία του αντινομάρχη τεχνικών έργων ότι για τις αναθέσεις που έγιναν, το κριτήριο της διοίκησης ήταν μικροσυμφέροντα των εργολάβων. Το προφανές ερώτημα είναι: αφιλοκερδώς;
Σχολιάζοντας τα δημοσιεύματα με τις αναθέσεις έργων η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων ήταν κοστολογημένα με ακριβώς 15000 ευρώ ο υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης της Εναλλακτικής Δράσης Μιχάλης Πετράκος δήλωσε: η αποκάλυψη ενός μικρού αλλά ενδεικτικού μέρους των «μικρών» έργων της νομαρχίας από την απερχόμενη διοίκηση δημιουργεί υπόνοιες για κατατμήσεις και υπερκοστολογήσεις έργων σχεδόν σε κάθε περίπτωση απ’ ευθείας ανάθεσης. Σε αυτό το όργιο κακοδιοίκησης πρέπει πρώτα να χυθεί άπλετο φως με την δημοσίευση από τις υπηρεσίες της νομαρχίας του συνόλου των αναθέσεων, να αξιολογηθούν από τις αρμόδιες αρχές (γενικός επιθεωρητής δημόσιας διοίκησης και εισαγγελέας) και να αποδοθούν οι ευθύνες εκεί που ανήκουν.
Στην αίθουσα του Εμπορικού επιμελητηρίου Φλώρινας έγινε σήμερα η παρουσίαση των υποψηφίων του συνδυασμού της Εναλλακτικής Δράσης με επικεφαλής τον Αντώνη Κύρινα και υποψήφιο αντιπεριφερειάρχη Φλώρινας τον Μιχάλη Πετράκο.
Την εκδήλωση άνοιξε ο Θανάσης Γερμανίδης, ο οποίος αναφέρθηκε στη σημασία των Περιφερειακών εκλογών και υπογράμμισε ότι στο νέο τοπίο που διαμορφώνει ο Καλλικράτης δεν έχουν θέση οι κομματικοί συνδυασμοί. Απαιτούνται ευρύτερες συγκλίσεις και προγράμματα συνεργασίας των όμορων κοινωνικών δυνάμεων. Κάτω από το πρίσμα αυτό συγκροτήθηκε η «Εναλλακτική δράση για τη Δυτική Μακεδονία», η οποία δεν είναι κομματική παράταξη, αλλά ευρύτερο σχήμα που στεγάζει ενεργούς πολίτες από το χώρο των κοινωνικών και οικολογικών κινημάτων, των νέων αγροτών, του πολιτισμού κλπ.
Ο επικεφαλής του Συνδυασμού Αντώνης Κύρινας αναφέρθηκε στη σημασία των εκλογών, τονίζοντας το διττό χαρακτήρα τους, πολιτικό και τοπικό. Χρέωσε την οικονομική κρίση στα δύο μεγάλα κόμματα και το πελατειακό κράτος που δημιούργησαν, ενώ αναφέρθηκε και στη «μέγγενη» της τρόικας και του ΔΝΤ. Ταυτόχρονα όμως τόνισε ότι η παραγωγή τοπικών πολιτικών για την ανάπτυξη και το περιβάλλον βοηθά στην αντιμετώπιση της κρίσης και από αυτή την άποψη ο ρόλος των νέων Περιφερειών είναι πολύ σημαντικός, παρά τα «βαρίδια» που τους φορτώνει ο Καλλικράτης. Απαντώντας στον κ. Κουκουλόπουλο που «πέταξε το γάντι» καλώντας τους να τοποθετηθούν για τις μαζικές αποσύρσεις μονάδων της ΔΕΗ την επόμενη δεκαετία δήλωσε « Ο κ. Κουκουλόπουλος και το κόμμα του, το ΠΑΣΟΚ, δεν πήραν κανένα μέτρο τη τελευταία εικοσαετία για να μειώσουν αργά και σταδιακά το λιγνίτη, να προετοιμάσουν τη μετάβαση στη μεταλιγνιτική εποχή, να δημιουργήσουν εναλλακτικές διεξόδους απασχόλησης και να καθιερώσουν χρηματοδοτικά εργαλεία, ώστε το ενεργειακό λεκανοπέδιο να απορροφήσει τους κραδασμούς από τη στροφή στην πράσινη ενέργεια. Αποκοίμισαν τον κόσμο λέγοντας ότι ο λιγνίτης είναι αθάνατος, και σήμερα η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υποχρεώνεται σε μια βίαια προσαρμογή του συστήματος ηλεκτροπαραγωγής, οδηγώντας τις τοπικές κοινωνίες (απόλυτα εξαρτώμενες από τη ΔΕΗ) στην κατάρρευση. Αυτοί λοιπόν που δημιούργησαν το πρόβλημα, αυτοί που θεοποίησαν τη μονοκαλλιέργεια του λιγνίτη, αυτοί που θα κλείσουν τις μονάδες χωρίς να έχουν εναλλακτικές λύσεις είναι οι τελευταίοι που έχουν το δικαίωμα να εγκαλούν και να κατηγορούν όσους χρόνια τώρα κρούουν το κώδωνα του κινδύνου φωνάζοντας ότι το βρώμικο ενεργειακό μοντέλο της χώρας έχει ημερομηνία λήξης»
Ο υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης Μιχάλης Πετράκος αναφέρθηκε στους βασικούς προγραμματικούς άξονες του συνδυασμού: τη σταδιακή απεξάρτησης της Δ. Μακεδονίας από την μονοκαλλιέργεια του λιγνίτη με παράλληλη ανάπτυξη πράσινων θέσεων εργασίας στην προστασία του περιβάλλοντος, την παραγωγή ΑΠΕ, την έρευνα και την ανάπτυξη καινοτόμων δραστηριοτήτων στους κλάδους της Γεωργίας, του τουρισμού, των μεταφορών και της μεταποίησης. Αναφέρθηκε στην πρόταση για ανάδειξη θεσμών της κοινωνικής οικονομίας (τράπεζες χρόνου, δίκτυα παραγωγών καταναλωτών κλπ) για να μπορέσει να σταθεί η περιοχή στα πόδια της την περίοδο της οικονομικής κρίσης που προκαλεί η περιοριστική πολιτική του ΔΝΤ. Ανέπτυξε τις προτάσεις για τις μεταφορές με έμφαση στην ανάπτυξη των σιδηροδρομικών μεταφορών με ακύρωση των σχεδίων για ακρωτηριασμό του δικτύου αλλά και την επέκτασή του για την σιδηροδρομική ολοκλήρωση της Δ. Μακεδονίας (σύνδεση Κοζάνης Καλαμπάκας, επαναλειτουργία της διαδρομής προς το Μοναστήρι, μελέτη της επέκτασης προς Καστοριά και προς Αλβανία). Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στην κακοδιαχείρηση της διοίκησης της νομαρχίας της Φλώρινας που αποδεικνύεται πρωταθλητής, όχι στα σαρανταπεντάρια (την κατάτμηση των έργων σε μικρότερα των 45000 ευρώ για να γίνει πρόχειρος διαγωνισμός) αλλά στα δεκαπεντάρια (την περαιτέρω κατάτμηση έτσι ώστε να μπορεί να γίνεται απ’ευθείας ανάθεση) και τόνισε ότι στις εκλογές που έρχονται ο λαός πρέπει να καταδικάσει τις επιλογές που μας έφεραν εδώ και να επιδοκιμάσει το σχέδιο της Εναλλακτικής δράσης για το μέλλον της Δ. Μακεδονίας.
Στη συνέχεια ο Λάζαρος Τσικριτζής υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος Κοζάνης ανέπτυξε την χρηματοδοτική διάσταση του προγράμματος της οικονομικής στροφής σε βιώσιμη κατεύθυνση αναλύοντας τα 5 χρηματοδοτικά εργαλεία:
1) Φόρος στερεών καυσίμων (110 εκ. €). Ισχύει στις περισσότερες χώρες. Η ΔΕΗ (και όσοι ιδιώτες μπουν στα λιγνιτωρυχεία) δεν πληρώνουν τίποτα απολαμβάνοντας μια ακόμη κρυφή επιδότηση. Να νομοθετηθεί ο φόρος αυτός και να αποδίδεται στις τοπικές κοινωνίες.
2) «Εξωτερικό» κόστος λιγνίτη, το οποίο επίσης δεν κατέβαλε ποτέ η ΔΕΗ. Τεράστιο κονδύλι (700 – 900 εκ. €) που αφορά το κόστος των κατεστραμμένων φυσικών πόρων, νερών εδαφών κλπ. Να υπολογιστεί και να αποδοθεί ένας μέρος του για έργα ανάταξης του φυσικού κεφαλαίου και επενδύσεις της μεταλιγνιτικής περιόδου
3) Τέλος απόσυρσης λιγνιτικών μονάδων. Θα καταβάλλεται ως «αποζημίωση» από το κράτος εφάπαξ για κάθε μονάδα που κλείνει και θα είναι ανάλογο με την ισχύ της και το κοινωνικό κόστος που προκαλεί η απόσυρσή της.
4) Τριπλασιασμός του Τοπικού Πόρου (3X15 εκ. € για όλο το νομό). Το αντίστοιχο τέλος που καταβάλλεται σε περιοχές που εγκαθίστανται ανεμογεννήτριες είναι 2,5 % κι εμείς είμαστε καθηλωμένοι (με ευθύνη και των Νομαρχών) στο 0,4% !!. Ο Πόρος πρέπει να επανέλθει στην κοίτη του, να αναμορφωθεί πλήρως το θεσμικό του πλαίσιο, να καθοριστούν ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ τα επιλέξιμα είδη έργων, με επικέντρωση κατά 50% (από 10% σήμερα) στους τομείς ποιότητας ζωής και περιβάλλοντος.
5) Πρόσθετα κίνητρα (δάνεια, επιδοτήσεις) για χωροθετήσεις πράσινων έργων στις λιγνιτικές περιοχές.
Οι υποψήφιοι της εκλογικής ενότητας Φλώρινας, με αλφαβητική σειρά είναι:
1. ΑΟΥΑΝΤ – ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ ΜΑΓΔΑ ΤΟΥ ΙΣΑΑΜ (Υπεύθυνη αγγλικών, σχολής τυφλών)
2. ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (Αρθρογράφος, Σύμβουλος επιχειρήσεων)
3. ΓΕΡΜΑΝΙΔΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ (Εκπαιδευτικός, Διευθυντής Γυμνασίου)
4. ΓΕΩΡΓΑΝΤΑ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ (Αρχιτέκτων)
5. ΓΚΙΟΖΗΣ ΗΛΙΑΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ (Υπάλληλος Τουριστικών Επιχειρήσεων)
6. ΚΟΣΚΟΣΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ (Γιατρός, Γυναικολόγος)
7. ΠΕΣΚΕΛΟΓΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ (Αγρότης, Συνδικαλιστής)
8. ΣΕΛΤΣΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ (Υπάλληλος Τουριστικών Επιχειρήσεων)
9. ΣΠΥΡΤΟΥ ΑΝΝΑ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ (Επίκουρη Καθηγήτρια Παιδαγωγικής Σχολής)
Βιογραφικό Αντώνη Κύρινα
O Αντώνης Κύρινας γεννήθηκε στην Αιανή Κοζάνης το 1967. Από τα μαθητικά του χρόνια δραστηριοποιήθηκε με τα κοινά και την οργανωμένη πάλη στον χώρο της αριστεράς. Υπήρξε μέλος της ΚΝΕ απ’ το 1981 και του ΚΚΕ ώς τη διάσπαση του 1991. Συνέχισε και συνεχίζει τη δράση του ώς σήμερα απ’ τις γραμμές του Συνασπισμού σ’ όλες τις κοινωνικές κινητοποιήσεις.
Σπούδασε οικονομικά στην Ανώτατη Βιομηχανική Σχολή της Θεσσαλονίκης αλλά επαγγελματικά ασχολήθηκε με την ηχοληψία δουλεύοντας ως ηχολήπτης στο Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν και για 12 χρόνια ηχολήπτης στον ραδιοφωνικό σταθμό “Μελωδία” της Αθήνας. Απ’ το 2005 επέστρεψε στην Κοζάνη, όπου συνεχίζει τη δράση του με τα κοινά της περιοχής, ενώ απ’ το 2008 είναι γραμματέας της Ν.Ε. Κοζάνης του ΣΥΝ.
Βιογραφικό Μιχάλη Πετράκου
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Αποφοίτησε από τη σχολή Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου το 1991 και έκανε μεταπτυχιακά στην Στατιστική στο Πανεπιστήμιο του Wyoming των ΗΠΑ όπου αναγορεύτηκε διδάκτορας το 1995. Την περίοδο 1998-2000 ήταν μεταδιδακτορικός υπότροφος στο Ινστιτούτο διαστημικών εφαρμογών του Κέντρου Κοινών Ερευνών (JRC) της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ιταλία. Από το 2000 εργάζεται ως ανεξάρτητος επιστημονικός σύμβουλος σε διεθνείς οργανισμούς όπως η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία (Eurostat), άλλες διευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το Ευρωπαϊκό Ίδρυμα για την βελτίωση των συνθηκών ζωής και εργασίας (Eurofound) και το Κέντρο Κοινών Ερευνών. Παράλληλα προσφέρει επιστημονικές συμβουλές σε εθελοντική βάση σε περιβαλλοντικές ΜΚΟ.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Οικολογικής Oμάδας Πολυτεχνείου και μέλος του ΔΣ του φοιτητικού συλλόγου Μηχανολόγων και Ναυπηγών και του Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΦΕΕ.
Το 1988-89 συμμετείχε στην ίδρυση των Οικολόγων Εναλλακτικών και το 2002 στην ίδρυση των Οικολόγων Πράσινων. Είναι μέλος του Πανελλαδικού Συμβουλίου των Οικολόγων Πράσινων και της Εκτελεστικής Γραμματείας, της οποίας διατέλεσε Συντονιστής μέχρι τον Ιούνιο του 2010.
Έκλεισε η μοναδική γραμμή του τραίνου στη Δυτική Μακεδονία. Έτσι απλά και αιφνιδιαστικά. Χωρίς καμιά ουσιαστική κοινωνική αντίδραση. Κάποιες χλιαρές δηλώσεις των τοπικών αρχόντων απλά επιβεβαίωσαν την αδιαφορία και τη χρόνια πολιτική αφασία απέναντι στο διαφαινόμενο αργό θάνατο του ΟΣΕ και του σιδηροδρόμου.
Επίσημη αιτία ήταν οι μεγάλες ζημιές αρκετών επαρχιακών γραμμών, πρόβλημα που φυσικά αντιμετωπίζεται με τη γνωστή «ιατρική μέθοδο» του ΔΝΤ: «Πονάει πόδι, κόβει πόδι».
Στην εποχή λοιπόν της «πράσινης ανάπτυξης», καταργείται το πιο πράσινο μέσο μεταφοράς, ο σιδηρόδρομος, από μια «πράσινη» Κυβέρνηση που επικαλείται ως δικαιολογία τις επιταγές του περιβόητου μνημονίου. Το τραίνο που σε όλο τον κόσμο είναι το πιο ασφαλές, άνετο, φτηνό και φιλικό στο περιβάλλον μέσο μεταφοράς, το τραίνο που σε κάθε προηγμένο κράτος αποτελεί βασική αναπτυξιακή υποδομή, θεωρείται στη χώρα μας δημοσιονομικό βαρίδι και αντιαναπτυξιακό εμπόδιο. Άλλη μια πρωτοτυπία στη θλιβερή Ελλάδα του 21ου αιώνα.
Ποιος λογικός άνθρωπος μπορεί να αμφισβητήσει τα πλεονεκτήματα του τραίνου ;
- Είναι η πιο γρήγορη και ασφαλής λύση για τις αποστάσεις κάτω των 500 χιλιομέτρων. (Ένα υπερσύγχρονο τραίνο καλύπτει μια τέτοια διαδρομή σε δύο ώρες).
- Έχει τη μικρότερη συμμετοχή στην ατμοσφαιρική ρύπανση σε σχέση με τα άλλα μεταφορικά μέσα (ανά επιβάτη). Οι εκπομπές CO2 στα τρένα υψηλών ταχυτήτων είναι το 1/3 των εκπομπών των αυτοκινήτων ΙΧ και μόνο το 1/5 των εκπομπών του αεροπλάνου. (Είναι άξιον απορίας πως τελικά θα μειωθούν οι εκπομπές CO2 στον τομέα των μεταφορών ..)
- Ο επιβάτης αισθάνεται άνεση και ευχαρίστηση, αποφεύγει το μποτιλιάρισμα, το θόρυβο, τα συχνά δυστυχήματα, την ταλαιπωρία των ελέγχων στα αεροδρόμια.
Ειδικά σήμερα που οι Έλληνες περνούν δύσκολες στιγμές και η βενζίνη έχει φτάσει στα ύψη το τραίνο θα μπορούσε να αποτελέσει μια οικονομική λύση μεταφοράς, ιδιαίτερα για τα χαμηλά εισοδήματα.
Ενώ λοιπόν στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες ο σιδηρόδρομος καλύπτει σημαντικό (διψήφιο) ποσοστό των μεταφορών, στην Ελλάδα είναι ο φτωχός συγγενής. Είμαστε τελευταίοι, αφού τα τραίνα μας μετά βίας καλύπτουν το 1,9 % !
Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις ακολούθησαν πολιτική συρρίκνωσης του σιδηροδρόμου και οδήγησαν τον ΟΣΕ στο σημερινό του αδιέξοδο. Η ΝΔ μάλιστα «κατάφερε» να κατεβάσει από 3% σε 2% το φτωχό μερίδιο του ΟΣΕ στις μεταφορές. Παρόλα αυτά χύνει σήμερα κροκοδείλια δάκρυα για το κλείσιμο της γραμμής (βλ. ανακοίνωση της ΝΟΔΕ Κοζάνης), χωρίς φυσικά να πείθει κανέναν.
Συνένοχοι σε αυτή την κατάντια είναι και τα περισσότερα πολιτικά κόμματα, αλλά και οι κοινωνικοί φορείς. Για να έλθουμε στα καθ’ ημάς υπενθυμίζουμε ότι ουδέποτε διεκδικήθηκε σθεναρά η σιδηροδρομική Εγνατία, η σιδηροδρομική σύνδεση με Λάρισα κλπ. Αντίθετα περίσσεψαν οι φωνές για τους οδικούς άξονες ή για μη βιώσιμα αεροδρόμια. Όταν σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο αποστάσεις σαν της Κοζάνης – Αθήνας καλύπτονται με τραίνο, εμείς ονειρευόμαστε βαριές και ασύμφορες αεροπορικές υποδομές ή και .. διεθνή αεροδρόμια, ώστε να φιλοξενούμε διοργανώσεις .. Φόρμουλα 1 ή οτιδήποτε άλλο μεγαλεπήβολο κατεβαίνει στα κεφάλια των τοπικών αρχόντων μας.
Σε μια τέτοια κοινωνία με «μηδενική σιδηροδρομική κουλτούρα» οποιοδήποτε σχέδιο συρρίκνωσης του ΟΣΕ θα περνούσε άνετα. Κανείς βέβαια δεν ισχυρίζεται ότι ο ΟΣΕ δεν ασθενεί βαρέως. Και η παραγωγικότητα είναι χαμηλή και ρουσφετολογικές προσλήψεις έγιναν και τα ελλείμματα μαζί με τα σπατάλες είναι μεγάλα. Αλλά πολλά από τα ελλείμματα οφείλονται σε μια συνειδητή πολιτική συρρίκνωσης του τραίνου και σκανδαλώδους ενίσχυσης των οδικών και αεροπορικών μεταφορών. Π.χ το 40% του σωρευτικού ελλείμματος του ΟΣΕ οφείλεται σε τόκους δανείων που χρησιμοποιήθηκαν για να βελτιώσουν τις υποδομές του τραίνου. Δηλαδή ο όποιος εκσυγχρονισμός του δικτύου επιβάρυνε οικονομικά τον ίδιο τον ΟΣΕ, ενώ η αντίστοιχη χρηματοδότηση των οδικών και αεροπορικών υποδομών δεν επιβάρυνε τις αεροπορικές εταιρείες, τα ΚΤΕΛ, κλπ, αλλά έγινε με κρατικά ή ευρωπαϊκά κονδύλια.
Το οξύμωρο με την Ευρωπαϊκή Ένωση, που δεν αντιδρά στον ακρωτηριασμό του ΟΣΕ, είναι ότι πριν λίγα χρόνια χρηματοδότησε τη βελτίωση των σιδηροδρομικών γραμμών που σήμερα κλείνουν (!) και δέχτηκε το επιχείρημα της ελληνικής κυβέρνησης ότι «έτσι μόνο οι γραμμές αυτές θα επιβιώσουν» (και όχι φυσικά θα .. αποβιώσουν). Σχετικές ερωτήσεις για το θέμα αυτό έχει καταθέσει ο Ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Μ. Τρεμόπουλος τόσο για τη γραμμή Φλώρινας – Κοζάνης όσο και για γραμμές της Πελοποννήσου.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι προτάσσουμε το σιδηρόδρομο στις βασικές μας πολιτικές προτεραιότητες (εκδηλώσεις, διαμαρτυρίες, παραστάσεις στο Υπουργείο Μεταφορών, Ευρωβουλή). Οι προτάσεις μας έχουν κατατεθεί αρμοδίως και δημοσίως Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται :
- Η αναδιοργάνωση του ΟΣΕ σε συνεργασία με δημόσιο σιδηρόδρομο άλλης ευρωπαϊκής χώρας, που θα επιλεγεί με διαφανείς διαδικασίες.
- Η ανάδειξη του σιδηροδρόμου σε κορμό των χερσαίων μεταφορών για μεσαίες και μεγάλες αποστάσεις, με αύξηση του μεταφορικού του έργου ώστε να αυξηθούν τα έσοδα και να μειωθεί το κόστος ανά «χιλιομετρικό επιβάτη».
- Η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του ΟΣΕ σε πλαίσια βιωσιμότητας
- Η επιδότηση των «άγονων δρομολογίων» με κριτήριο τον ορθολογικό σχεδιασμό των μεταφορών και την αλληλοσυμπλήρωση με τα άλλα μεταφορικά μέσα.
Τα αιτήματα των Οικολόγων Πράσινων για τη Δυτική Μακεδονία είναι επίσης γνωστά:
- Επαναλειτουργία της γραμμής Κοζάνη – Φλώρινα – Πλατύ
- Κατασκευή της γραμμής Κοζάνης – Καλαμπάκας (113 χλμ) μέσω της ολοκλήρωσης του δυτικού σιδηροδρομικού άξονα που θα ενώσει τη Δυτική Μακεδονία με τη δυτική & κεντρική Ελλάδα. Η σύνδεση αυτή θα επιτρέπει να καλύπτεται η απόσταση Κοζάνη – Αθήνα σε 3 ώρες και 45 λεπτά. Η γραμμή αυτή είναι ενταγμένη στα έργα προτεραιότητας των διευρωπαϊκών δικτύων και μπορεί να τύχει ευρωπαϊκής χρηματοδότησης.
- Διερεύνηση επαναλειτουργίας των σιδηροδρομικών συνδέσεων βορείως της Φλώρινας (Μοναστήρι και Πόγραδετς)
Οι Οικολόγοι Πράσινοι της Δυτικής Μακεδονίας έχουμε εκφράσει επανειλημμένα την ανησυχία μας για την απαξίωση του σιδηροδρόμου και τη μείωση των δρομολογίων στην Περιφέρεια μας. Σήμερα εκφράζουμε την αγανάκτηση μας για το κλείσιμο της γραμμής αλλά κυρίως για την εγκατάλειψη κάθε ιδέας ανάπτυξης και επέκτασης του τραίνου. Πιστεύουμε πως η κοινωνία και οι φορείς της περιοχής πρέπει να διεκδικήσουν το αυτονόητο. Το δικαίωμα σε βιώσιμες, οικονομικές, φιλικές προς το περιβάλλον, μεταφορές. Ο σιδηρόδρομος θα πρέπει να ενταχθεί σε κάθε αναπτυξιακό σχεδιασμό του τόπου μας
Π.Κ. Οικολόγων Πράσινων
Δυτικής Μακεδονίας
Τη Δευτέρα 21/6 συζητήθηκε το ζήτημα των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της επέκτασης του νέου λιγνιτωρυχείου Αχλάδας στο Νομαρχιακό συμβούλιο.
Η στάση όλων των παρατάξεων ήταν φυσικά αρνητική σε συμφωνία με τον Δήμο Μελίτης και τους κατοίκους της περιοχής.
Όμως, από την αρχή της διαδικασίας έγινε σαφής η μεθόδευση ώστε η τεκμηρίωση της αρνητικής γνώμης του Νομαρχιακού Συμβουλίου να βασίζεται σε διαδικαστικούς λόγους άσχετους με τις δραματικές επιπτώσεις που θα έχει η επέκταση στο φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον της περιοχής, οι οποίοι μπορούν κάλλιστα να διευθετηθούν μεταξύ των λιγνιτωρυχείων και της ΔΕΗ στην εξέλιξη της διαδικασίας αδειοδότησης.
Όπως περιγράφηκε συνοπτικά στην παρέμβαση των Οικολόγων Πράσινων (αλλά και των κατοίκων και των περιβαλλοντικών συλλόγων της περιοχής), η συγκεκριμένη επέκταση ολοκληρώνει την περικύκλωση της Αχλάδας από ορυχεία στην ασήμαντη απόσταση των 250 μέτρων από τον Οικισμό που κάνει τη ζωή στο χωριό αβίωτη. Καταστρέφει ολοκληρωτικά το τοπίο και αφαιρεί την δυνατότητα οικονομικής και κοινωνικής επιβίωσης των κατοίκων. Ο μόνος δρόμος που τους μένει είναι να φύγουν από το σεληνιακό τοπίο που κάποτε ήταν το χωριό τους χωρίς όμως να υπάρχει καμία μέριμνα για αποζημίωσή τους.
Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις του έργου δεν αξιολογούνται επαρκώς και τα προτεινόμενα μέτρα δεν περιλαμβάνουν στοιχειώδη παρακολούθηση της ρύπανσης που θα προκληθεί από μικροσωματίδια (με εγκατάσταση σταθμών μέτρησης στην περιοχή). Το κόστος αποκατάστασης είναι εμφανώς υποκοστολογημένο (90.000 ευρώ για έκταση άνω των 2000 στρεμμάτων και βάθος εξόρυξης σχεδόν 70 μέτρα). Ο μελετητής μάλιστα σχεδόν φτάνει στα όρια του θράσους όταν αναφέρει ότι η περιοχή θα αποδοθεί μετά 4 χρόνια πιο παραγωγική τη στιγμή που δεν λαμβάνεται καν πρόνοια για την επαναφορά του επιφανειακού εύφορου εδάφους.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι δηλώνουμε ότι θα σταθούμε στο πλευρό των κατοίκων στον αγώνα τους για αξιοπρεπή επιβίωση στο τόπο τους, και την βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής μακριά από καταστροφικές δραστηριότητες που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των λίγων που διαθέτουν μεγάλη επιρροή στα πολιτικά πράγματα της Φλώρινας. Θεωρούμε ότι η αδεια εξόρυξης με βάση αυτή τη μελέτη, αν δοθεί, θα είναι παράνομη και θα κινηθούμε αναλόγως.
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΦΛΩΡΙΝΑΣ
Το ορυχείο στα Ανατολικά της Αχλάδας
Το προς επέκταση ορυχείο στη φάση εκσκαφής
Μετά από δύο αναβολές πραγματοποιήθηκε επιτέλους η επίσκεψη της Υπουργού Π.Ε.Κ.Α. κ. Μπιρμπίλη στους λιγνιτοφόρους νομούς Κοζάνης και Φλώρινας. Η Υπουργός «κατάφερε» να δυσαρεστήσει όλους σχεδόν τους εκπροσώπους των περιβαλλοντικών οργανώσεων, αλλά και όσους φίλους του ΠΑΣΟΚ πίστεψαν στις προεκλογικές εξαγγελίες περί «πράσινης στροφής». Το κυβερνητικό κλιμάκιο γι άλλη μια φορά δεν έδωσε σαφείς απαντήσεις σε φλέγοντα θέματα και κυρίως στο ποιό θα είναι το μίγμα καυσίμου την επόμενη δεκαετία και πόσο θα μειωθεί ο λιγνίτης στην ηλεκτροπαραγωγή. Βέβαια η σύγχυση αυτή στον τομέα της ενέργειας δεν μπορεί να φορτωθεί αποκλειστικά στην κ. Μπιρμπίλη. Η Κυβέρνηση εξακολουθεί να ακροβατεί ανάμεσα στο λιγνιτικό λόμπυ που πιέζει για νέα ορυχεία & μονάδες της ΔΕΗ και στα προεκλογικά της συνθήματα περί «πράσινης ανάπτυξης», δραστικής μείωσης του λιγνίτη και γενναίας υποστήριξης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ).
Η πρώτη ένσταση μας, για να επανέλθουμε στο θέμα μας, αφορά το οργανωτικό –διαδικαστικό κομμάτι της επίσκεψης. Εξελίχτηκε σε έναν διάλογο για τους λίγους και επώνυμους, (βουλευτές, δημάρχους, συνδικαλιστές), οι οποίοι στο κάτω κάτω έχουν συνευρεθεί με την ηγεσία του Υπουργείου αρκετές φορές. Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις και οι σύλλογοι πληττομένων του Ν. Κοζάνης έμειναν θεατές. Κατανοούμε ότι δεν είναι δυνατόν η υπουργός να μιλήσει με όλους και για όλα και ότι αυτή η «επαφή με τις τοπικές κοινωνίες» είναι κυρίως επικοινωνιακή. Όμως θα μπορούσε να έχει και μια παραγωγική διάσταση, αν η οργάνωση ήταν διαφορετική. Για παράδειγμα, αν στον ίδιο χρόνο λειτουργούσαν τρία παράλληλα τραπέζια διαλόγου με την παρουσία βασικών συνεργατών της υπουργού, η όλη διαδικασία θα αποκεντρώνονταν και θα ήταν πιο ουσιαστική. Τα τρία θεματικά τραπέζια μπορούσαν να είναι:
1) Περιβαλλοντικές επιπτώσεις – μετεγκαταστάσεις,
2) Το μέλλον της ηλεκτροπαραγωγής – λιγνίτες,
3) Μεταλιγνιτική περίοδος και τοπική απασχόληση.
Δυστυχώς όμως, αντί αυτού, προτιμήθηκε να δοθεί άλλη μία παράσταση με τους ίδιους πρωταγωνιστές. Κάτω από αυτές τις ασφυκτικές συνθήκες χρόνου το μόνο που κατάφερε ο εκπρόσωπος των Οικολόγων Πράσινων κ. Λευτέρης Ιωαννίδης (και στέλεχος των οικολογικών οργανώσεων Κοζάνης και Μαυροδενδρίου) ήταν να παραδώσει στην Υπουργό α) την Αναφορά που κατέθεσαν έντεκα (11) περιβαλλοντικές οργανώσεις στο Ευρωκοινοβούλιο και β) μια πρόταση που έχει κατατεθεί εδώ και έξι μήνες στη ΔΕΗ και αφορά τη δημιουργία 3000 πράσινων θέσεων εργασίας στον τομέα κατασκευής πράσινου ενεργειακού εξοπλισμού.
Σημειώνεται εν παρόδω ότι η Αναφορά συντάχτηκε από την Οικολογική Κίνηση Κοζάνης με τη νομοτεχνική υποστήριξη των Οικολόγων Πράσινων και περιλαμβάνει τις κυριότερες περιβαλλοντικές παραβάσεις της ΔΕΗ, οι οποίες αποδεικνύονται με στοιχεία του ΤΕΙ & του ΥΠΕΧΩΔΕ, με πορίσματα των Επιθεωρητών περιβάλλοντας, του Συνηγόρου του Πολίτη κλπ. Η δε πρόταση για τις 3000 θέσεις εδράζεται σε έγκυρα διεθνή δεδομένα για την πράσινη απασχόληση και βασίζεται σε παραδείγματα άλλων χωρών που επένδυσαν στον ήλιο και στον αέρα, χωροθετώντας τις εγκαταστάσεις κατασκευής πράσινου εξοπλισμού στις περιοχές που θα έκλειναν ορυχεία.(Γερμανία). Παρότι η επεξεργασία αυτής της πρότασης από τη ΔΕΗ καθυστερεί απελπιστικά, το παρήγορο είναι ότι αρχίζει και «αντιγράφεται» και από πολιτευτές, βουλευτές, τοπικούς παράγοντες αλλά και την ίδια την κ. Μπιρμπίλη. Βέβαια, η οικειοποίηση του “copy right” είναι το μικρότερο κακό. Το μεγαλύτερο είναι να καθυστερήσουμε και στο θέμα αυτό καμιά εικοσαριά χρόνια, όπως συνέβη και με τις υπόλοιπες νεωτεριστικές ιδέες του διεθνούς οικολογικού κινήματος, οι οποίες «ανακαλύπτονται» από τα ελληνικά κόμματα κατόπιν εορτής (ενεργειακοί κανονισμοί κτιρίων, βιολογική γεωργία, πράσινες θέσεις εργασίας κλπ).
Μία άλλη βασική ένσταση αφορά το πέπλο μυστηρίου που καλύπτει το μέλλον του Λιγνιτικού Κέντρου Δυτικής Μακεδονίας. Ας ξεκαθαρίσει επιτέλους η κυβέρνηση τι θέλει :
- τη συνέχιση του σημερινού ενεργειακού μοντέλου (λιγνιτοκεντρικού και ρυπογόνου) με τα κακά της υπερσυγκεντρωτικής ηλεκτροπαραγωγής (μεγάλες – και ακριβές – απώλειες μεταφοράς), της καταστροφή των φυσικών πόρων και των υψηλών προστίμων λόγω CO2 (~ 1 δις/έτος μετά το 2013)
- ή τη δραστική απεξάρτηση από το λιγνίτη και τη στήριξη στις ΑΠΕ, με παράλληλα προγράμματα ενίσχυσης των τοπικών κοινωνιών και δημιουργίας θέσεων πράσινης απασχόλησης
Η κ. Μιρμπίλη έβαλε μεν τέλος στη λειτουργία της πιο παλιάς μονάδα της ΔΕΗ, (Πτολεμαίδα Ι, ισχύος 70 MW), η οποία είχε ξεκινήσει το 1950, αλλά δεν απέδειξε ότι η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει ξεκολλήσει από την παρωχημένη φιλοσοφία της εποχής του ‘50. Η απόφαση για δημοπράτηση νέων λιγνιτικών μονάδων συνολικής ισχύος 1000 ΜW (Πτολεμαίδα V και Μελίτη ΙΙ) δείχνει την πρόθεση της να συνεχίσει το βρώμικο δρόμο του λιγνίτη, να αυξήσει – έστω και προσωρινά – τη λιγνιτική ισχύ και να μη δεσμευτεί για αποσύρσεις των περισσότερων παλιών μονάδων καθώς και για τη μείωση της λιγνιτοπαραγωγής. Ήδη η λιγνιτική πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ σήκωσε κεφάλι και ζητά δια των τοπικών βουλευτών λιγνιτικές μονάδες παντού (αρχής γενομενης από τον Aγιο Δημήτριο VI), ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που βαφτίζουν τη λιγνιτική ενέργεια ως .. «πράσινη», ακολουθώντας τα πατήματα του πρώην υπουργού κ Σουφλιά που έχρισε «πράσινη» την πυρηνική ενέργεια !
Οι Οικολόγοι Πράσινοι καλούν την Κυβέρνηση να εγκαταλείψει τη διγλωσσία στον τομέα της ενέργειας. Να αναγνωρίσει ότι η «χρυσή εποχή» του λιγνίτη τέλειωσε κι ότι ήδη έχουμε μπει στη μεταλιγνιτικη περίοδο. Να αντιληφθεί ότι οι «νέες αντιρρυπαντικές τεχνολογίες» δεν μπορούν να λύσουν τα σοβαρά μειονεκτήματα του λιγνίτη και πέραν των οριακών βελτιώσεων στους σταθμούς δεν αντιμετωπίζουν τις σοβαρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις στα ορυχεία (καταστροφή νερών –εδαφών, μετεγκαταστάσεις οικισμών, υψηλές εκπομπές σκόνης). Να ομολογήσει επιτέλους ότι ο λιγνίτης δεν είναι φτηνός και ότι τα αφανή κόστη του και οι κρυφές επιδοτήσεις πληρώνονται από τις επόμενες γενιές και τις τοπικές κοινωνίες. Να συνειδητοποιήσει ότι αν εμείς δεν σχεδιάσουμε το μεγάλο άλμα από τη βρώμικη στην πράσινη ενέργεια, θα μας υποχρεώσουν να το κάνουμε τα βαρύτατα πρόστιμα και οι νέες αυστηρές ευρωπαϊκές οδηγίες. Και τότε θα παρακαλούμε πάλι για νέες εξαιρέσεις και παρατάσεις, αγοράζοντας χρόνο, διογκώνοντας τα «περιβαλλοντικά spreads» και μεταθέτοντας τα χρέη – όπως και στην οικονομία- στους επόμενους. Η ευθύνη για μια τέτοια εξέλιξη δεν αφορά μόνο την κυβέρνηση, αλλά και το σύνολο σχεδόν του πολιτικού κόσμου, καθώς και τους τοπικούς άρχοντες και φορείς που πιέζουν για τη συνέχιση του ίδιου, αδιέξοδου και ρυπογόνου ενεργειακού μοντέλου.
Όσον αφορά στις τοπικές κοινωνίες που θέλοντας ή όχι εισέρχονται στη μεταλιγνιτική εποχή, χρειάζονται ένα ρεαλιστικό πλαίσιο διεκδίκησης που να περιλαμβάνει :
- Στρατηγικό σχεδιασμό 20ετίας στα πλαίσια ενός πράσινου συμβολαίου, που θα ορίζει τον νέο αναπτυξιακό προσανατολισμό της περιοχής και τον καθορισμό χρήσεων γης (και το ιδιοκτησιακό) στα 250.000 απαλλοτριωμένα στρέμματα της ΔΕΗ.
- 3000 πράσινες θέσεις εργασίας την επόμενη δεκαετία στον τομέα κατασκευής πράσινου ενεργειακού εξοπλισμού (ισοδυναμούν με τις θέσεις που δίνουν έξι μονάδες της ΔΕΗ, μαζί με τα ορυχεία τους).
- Γενναία χρηματοδότηση από τις εξής τρεις πηγές α) τον φόρο στερεών καυσίμων (περίπου 80.000.000 /έτος για ΛΚΔΜ) ο οποίος πρέπει επιτέλους να θεσπιστεί με νόμο β) τον Πόρο ανάπτυξης λιγνιτικών περιοχών, ο οποίος επιβάλλεται να τριπλασιαστεί (Στις ΑΠΕ υπάρχει ένα 2,5 % για τοπικές κοινωνίες, ενώ εδώ το ποσοστό είναι μόνο 0,4%) και γ) το εξωτερικό ή περιβαλλοντικό κόστος του λιγνίτη, το οποίο είναι τεράστιο (περίπου 1 δις/ έτος για το ΛΚΔΜ). Πρέπει ένα μέρος του κόστος αυτού να επιστραφεί αναδρομικά και να επενδυθεί τοπικά ως «τέλος μείωσης λιγνιτικής ισχύος» για κάθε λιγνιτική μονάδα που θα κλείνει.
Οι στόχοι, τα εργαλεία και οι διεθνείς εμπειρίες για μια πράσινη ενεργειακή επανάσταση υπάρχουν. Εκείνο που χρειάζεται είναι πολιτική βούληση και τοπική χειραφέτηση.
ΠΚ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ
ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
Μπαζώνοντας το ποτάμι
Να αποκατασταθούν άμεσα οι βλάβες στο ποτάμι του Αγ. Γερμανού που προκλήθηκαν από τη διαπλάτυνση του δασικού δρόμου Αγ. Γερμανού – Κρατερού ζητούν οι Οικολόγοι Πράσινοι.
Την περασμένη Πέμπτη, μετά την παρέμβασή μας προς τη Νομαρχία Φλώρινας, η τεχνική υπηρεσία «παρακάλεσε» (!) τον εργολάβο να σταματήσει το έργο. Δυστυχώς οι λόγοι που προβάλει αφορούν στην εγκυρότητα της σύμβασης και όχι στη κατάφωρη παραβίαση των περιβαλλοντικών όρων που πιστοποίησε και ο Φορέας Διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου Πρεσπών (επισυνάπτεται επιστολή ΑΠ 647). Ως αποτέλεσμα τα έργα δεν έχουν οριστικά σταματήσει.
Ζητούμε από τη Νομαρχία:
- Να εκδώσει εντολή διακοπής των εργασιών που γίνονται κατά παράβαση των περιβαλλοντικών όρων.
- Να επιβλέψει την τήρηση της εντολής της. Αυτή τη στιγμή τα μηχανήματα έχουν σταματήσει στο εργοτάξιο του Αγίου Γερμανού αλλά συνεχίζουν να δουλεύουν στην κορυφή του Βαρνούντα στο εργοτάξιο που έχει ξεκινήσει από το Κρατερό και όπου η αυτοψία είναι αδύνατη λόγω χιονιού (Κάθε μέρα περνάνε βυτιοφόρα που μεταφέρουν πετρέλαιο στο εργοτάξιο).
- Να κάνει τις απαραίτητες ενέργειες για αποκατάσταση της βλάβης που έχει προκληθεί στην κοίτη του ποταμού. Χιλιάδες κυβικά μέτρα χώματος και μπάζων πνίγουν το ποτάμι του Αγίου Γερμανού και το έχουν μετατρέψει σε αγωγό λάσπης. Η σπάνια και απειλούμενη πέστροφα του Αγ. Γερμανού (IUCN αρ. αναφοράς 57073) βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο αφανισμού.
- Η αποκατάσταση της βλάβης πρέπει να γίνει με οικονομική επιβάρυνση του εργολάβου, με βάση την αρχή ‘ο ρυπαίνων πληρώνει’, αλλά όχι με ευθύνη του ίδιου, μια και έχει επιδείξει μέχρι στιγμής ολοσχερή περιφρόνηση στους περιβαλλοντικούς όρους που διέπουν τη σύμβασή του.
Περιμένουμε μια πιο ουσιαστική παρέμβαση από τη Νομαρχία κι όχι άλλα παιχνίδια εις βάρος του φυσικού περιβάλλοντος των Πρεσπών.
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΦΛΩΡΙΝΑΣ