Θέμα: Διαχείριση νοσοκομειακών αποβλήτων στην Αττική
Καταγγελίες του διευθυντή του μόνου αδειοδοτημένου αποτεφρωτήρα νοσοκομειακών αποβλήτων στην Ελλάδα(1) αναφέρουν ότι από τους 21 τόνους που παράγονται καθημερινά στην περιφέρειά του μόλις 7,5 τόνοι οδηγούνται στον αποτεφρωτήρα. Τα υπόλοιπα είτε αποτεφρώνονται σε ακατάλληλους κλιβάνους νοσοκομείων είτε αδρανοποιούνται μέσω αποστείρωσης είτε απορρίπτονται λαθραία σε χώρους ταφής κοινών απορριμμάτων. Ως πιθανή αιτία αναφέρεται το πολύ υψηλό κόστος αποτέφρωσης στην Ελλάδα (διπλάσιο του ευρωπαϊκού μέσου όρου)(2).
Ταυτόχρονα, από το 2001 η παραγόμενη τέφρα δεν διατίθεται σε Χώρους Υγειονομικής Ταφής Επικίνδυνων Απορριμμάτων(3), αλλά αποθηκεύεται προσωρινά και μέχρι την αναμενόμενη εξαγωγή της σε αδειοδοτημένη εγκατάσταση της Γερμανίας, με αποτέλεσμα σημαντικούς κινδύνους για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον.
Ερωτάται η Επιτροπή:
1. Αν έχει ελέγξει κατά πόσο η Ελλάδα λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα διασφάλισης ότι η διάθεση όλων των νοσοκομειακών αποβλήτων πραγματοποιείται σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, χωρίς διακινδύνευση της ανθρώπινης υγείας και χωρίς επιβάρυνση του περιβάλλοντος.
2. Κατά πόσο διαθέτει επίσημα στοιχεία για το ποιες ποσότητες νοσοκομειακών αποβλήτων αποτεφρώνονται στον εγκεκριμένο αποτεφρωτήρα, ποιες σε νοσοκομειακούς κλιβάνους, ποιες αδρανοποιούνται μέσω αποστείρωσης και ποιες απορρίπτονται λαθραία σε χώρους ταφής απορριμμάτων.
3. Κατά πόσο παρακολουθεί τη διαχείριση του προϊόντος αποτέφρωσης νοσοκομειακών αποβλήτων στην Αττική και εάν είναι ικανοποιημένη από την τήρηση των απαραίτητων μέτρων προστασίας της δημόσιας υγείας κατά την προσωρινή αποθήκευσή του.
(1) http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=30/01/2010&id=126838
(2) Όπως προηγουμένως.
(3) Τέτοιοι χώροι δεν έχουν μέχρι σήμερα διαμορφωθεί στην Ελλάδα. Το προϊόν της αποτέφρωσης δεν εξάγεται, όμως, ούτε σε τρίτη χώρα με κατάλληλες εγκαταστάσεις.
Απάντηση του κ. Potočnik εξ ονόματος της Επιτροπής
Η οδηγία 2006/12/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 2006, περί των στερεών αποβλήτων(1) καθορίζει τις αρχές για τη διαχείριση των αποβλήτων.
1. Στις 10 Σεπτεμβρίου 2009, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδίκασε την Ελλάδα (υπόθεση C-286/08) επειδή δεν θέσπισε σχέδιο διαχείρισης για τα επικίνδυνα απόβλητα, σύμφωνα με τις υποχρεώσεις της βάσει της νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και επειδή δεν συγκρότησε ολοκληρωμένο και εξειδικευμένο δίκτυο εγκαταστάσεων για τη διάθεση των επικίνδυνων αποβλήτων.
Η Ελληνική Δημοκρατία διαβίβασε κατάλογο χώρων υγειονομικής ταφής που θα πρέπει να κατασκευαστούν για τη διάθεση των επικίνδυνων αποβλήτων. Η κατασκευή των εν λόγω χώρων υγειονομικής ταφής είναι κατά τα φαινόμενα αναγκαία για να μπορέσει η Ελλάδα να συμμορφωθεί με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
2. Τα δεδομένα που αναφέρει το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου δεν εμπίπτουν στις υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων του κράτους μέλους.
3. Στο πλαίσιο της νομοθεσίας για τα απόβλητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οδηγία 2006/12/ΕΚ προβλέπει ότι «1. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίζουν ότι η διάθεση ή η αξιοποίηση των αποβλήτων πραγματοποιείται χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η υγεία του ανθρώπου και χωρίς να χρησιμοποιούνται διαδικασίες ή μέθοδοι που ενδέχεται να βλάψουν το περιβάλλον. Ιδίως:
α) χωρίς να δημιουργείται κίνδυνος για το νερό, τον αέρα ή το έδαφος, ούτε για την πανίδα και τη χλωρίδα∙
β) χωρίς να προκαλούνται ενοχλήσεις από το θόρυβο ή τις οσμές∙
γ) χωρίς να βλάπτονται οι τοποθεσίες και τα τοπία που παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον».
Η Επιτροπή παρακολουθεί τη διαχείριση των αποβλήτων στην Ελλάδα και προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας στις 30 Ιουνίου 2008. Στη σχετική απόφαση της 10ης Σεπτεμβρίου 2009, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η Ελλάδα είχε παραβιάσει σειρά διατάξεων της ευρωπαϊκής νομοθεσίας όσον αφορά τη διαχείριση των επικινδύνων αποβλήτων.
Η Επιτροπή θα συνεχίσει το διάλογο με το συγκεκριμένο κράτος μέλος και θα παρακολουθεί κατά πόσον εφαρμόζεται δεόντως η απόφαση του Δικαστηρίου.
(1) ΕΕ L 114 της 27.4.2006.