Συμπληρωματικές διευκρινίσεις για τη χρήση του απαγορευμένου φυτοπροστατευτικού εντομοκτόνου Lebaycid στην Ελλάδα
Σε συνέχεια της Ε-1768/10 ερώτησής μου, εκτιμώ ότι ορισμένα ζητήματα παραμένουν αδιευκρίνιστα. Για την καταπολέμηση του δάκου υπάρχουν μέθοδοι βιολογικής γεωργίας που έχουν εγκριθεί στην Ελλάδα από το ΥΑΑΤ(1) και θα έπρεπε να είχαν προτιμηθεί κατά προτεραιότητα. Επιπλέον το Ινστιτούτο Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών Χανίων(2) διεξήγαγε πειραματικές εργασίες αποτελεσματικότητας πλήθους «πυρεθρινών», ως εναλλακτικά υποκατάστατα των μαρτύρων οργανοφωσφορικών Lebaycid και Dimethoate τα έτη 2002, 2005 και 2008. Κατέχω ο ίδιος γραπτά τεκμήρια ότι υπήρξε πορισματική έκθεση από στέλεχος του ΥΑΑΤ, από το Φεβρουάριο του 2005, στην οποία εμφανίζονται οι υπαρκτές εναλλακτικές φυτοπροστατευτικές πυρεθρίνες ως υποκατάστατα του Lebaycid.
Θεωρούμε λοιπόν ότι στοιχειοθετείται μη νόμιμη χρήση του Lebaycid για τα έτη 2004-2009, δεδομένου ότι τόσο η παράταση χρήσης όσο και η κατ’ εξαίρεση χρήση του στηρίχθηκε σε αβάσιμο ισχυρισμό ότι είναι «αναγκαίο λόγω απρόβλεπτου κινδύνου που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με άλλα μέσα»(3)
Ερωτάται η Επιτροπή:
1. Τέθηκαν υπόψη της από την αρμόδια ελληνική υπηρεσία οι συγκριτικές πειραματικές αξιολογήσεις των υποκατάστατων του Lebaycid; Ποιων ετών;
2. Ποια είναι η συμμετοχή της ΕΕ σε οικονομική βοήθεια από το 2000 μέχρι σήμερα στα πλαίσια του προγράμματος «βελτίωση της ποιότητας του ελαιολάδου», πώς διατίθεται η βοήθεια αυτή και ποιο είναι το μερίδιό της στις προαναφερόμενες πειραματικές εργασίες, 2002-2008;
3. Πώς δικαιολογούνται πειραματικές εργασίες του Ινστιτούτου Ελιάς το 2008 με μάρτυρα το Lebaycid, αφού η τελική παράταση χρήσης του έληγε στις 31.12.2007;
4. Τι ποσότητες Lebaycid αποθηκεύονται ακόμα σε εγκαταστάσεις του ΥΑΑΤ; Ποια θα είναι η τύχη τους για περαιτέρω χρήση ή καταστροφή τους; Από ποια εταιρεία;
5. Είναι αποδεκτή διοικητική πρακτική η κοινοποίηση από την Ελλάδα της έγκρισης του Lebaycid τον Ιούλιο για τα έτη 2008 και 2009, δηλαδή μετά τη χρήση του;
(1)Παγίδες (με φερομόνη ή άνευ) για μαζική παγίδευση του δάκου και σκευάσματα που επιτρέπονται στη βιολογική γεωργία (π.χ. spinosad). ΥΑΑΤ είναι το ελληνικό υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
(2)Υπ’ αριθ. Πρωτ. 386/8-4-2010 απαντητική επιστολή του Ινστιτούτου Ελιάς και Υποτροπικών φυτών Χανίων σε αίτημα που υποβλήθηκε από τον ευρωβουλευτή Μ. Τρεμόπουλο.
(3)Άρθρο 8 παρ. 4, οδηγία 91/414/ΕΟΚ, ΕΕ L 230 της 19.8.1991, σ. 1
Απάντηση του κ. Dalli εξ ονόματος της Επιτροπής
1. Η Επιτροπή δεν έχει υπόψη της τις συγκριτικές πειραματικές αξιολογήσεις και τα αποτελέσματά τους στα οποία αναφέρεται το αξιότιμο μέλος του Κοινοβουλίου. Τα κράτη μέλη δεν είναι υποχρεωμένα να ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με τις πειραματικές εργασίες με φυτοπροστατευτικά προϊόντα.
2. Τα μέτρα για τη βελτίωση της ποιότητας του ελαιολάδου υποστηρίχθηκαν κατά τη διάρκεια των κύκλων παραγωγής 2000/2001 έως 2005/2006 στο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 528/1999 της Επιτροπής(1) για τον καθορισμό μέτρων για τη βελτίωση της ποιότητας της παραγωγής ελαιολάδου και επιτραπέζιων ελιών. Τα κράτη μέλη κατάρτισαν και εκτέλεσαν εθνικά προγράμματα που περιλαμβάνουν μέτρα βελτίωσης της ποιότητας. Το δημοσιονομικό ανώτατο όριο για κάθε κράτος μέλος ορίζεται κάθε χρόνο με κανονισμό της Επιτροπής και αντιστοιχεί σε ποσοστό ύψους 1,4 % που παρακρατείται από την ενίσχυση που χορηγεί η ΕΕ στους ελαιοπαραγωγούς. Ο εν λόγω κανονισμός καταργήθηκε στις 1/1/2006 με την εφαρμογή της εξυγίανσης του ελαιοκομικού τομέα.
Τα μέτρα βελτίωσης της ποιότητας χρηματοδοτήθηκαν επίσης με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1334/2002 της Επιτροπής(2) σχετικά με τις λεπτομέρειες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1638/98(3) του Συμβουλίου, όσον αφορά τα προγράμματα δραστηριοτήτων των οργανώσεων ελαιουργικών φορέων για τις περιόδους εμπορίας 2002/03, 2003/04 και 2004/05. Εγκεκριμένες οργανώσεις ελαιοπαραγωγικών φορέων υλοποίησαν προγράμματα εργασίας χρηματοδοτούμενα με επιπλέον ποσοστό ύψους έως 0,8 % που παρακρατείται από την ενίσχυση που χορηγείται στους ελαιοπαραγωγούς.
Μετά την προαναφερόμενη μεταρρύθμιση του ελαιοκομικού τομέα, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1334/2002 της Επιτροπής καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2080/2005 της Επιτροπής(4) για τις λεπτομέρειες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 865/2004 του Συμβουλίου(5) , όσον αφορά τις οργανώσεις ελαιουργικών φορέων, τα οικεία προγράμματα εργασίας και τη χρηματοδότησή τους. Οι εγκεκριμένες οργανώσεις ελαιοπαραγωγικών φορέων υλοποίησαν προγράμματα εργασίας. Η ετήσια χρηματοδότηση ΕΕ για τα προγράμματα εργασίας εξασφαλίζεται εντός του ορίου του ποσού που έχει παρακρατηθεί από το οικείο κράτος μέλος σύμφωνα με το άρθρο 110i παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 του Συμβουλίου(6). Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2080/2005 της Επιτροπής παραμένει σε ισχύ έως την 31η Μαρτίου 2009.
Στο πλαίσιο των προαναφερόμενων κανονισμών η Επιτροπή δεν διαθέτει στοιχεία σχετικά με τη χρηματοδότηση πειραματικών εργασιών που διεξήχθησαν στο Ινστιτούτο Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών Χανίων.
3. Το άρθρο 22 της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου(7) περιέχει τις διατάξεις για τη χρήση μη εγκεκριμένων φυτοπροστατευτικών προϊόντων για σκοπούς έρευνας ή ανάπτυξης. Τα κράτη μέλη πρέπει να ορίζουν ότι πειράματα μπορούν να εκτελούνται μόνον εφόσον έχει χορηγηθεί έγκριση για τη διενέργεια δοκιμών υπό ελεγχόμενες συνθήκες και για περιορισμένες ποσότητες και περιοχές.
4. Όπως απαντήθηκε ήδη στην ερώτηση E 1768/10(8) του αξιότιμου μέλους του Κοινοβουλίου, η Επιτροπή δεν γνωρίζει αν η Ελλάδα έχει αχρησιμοποίητα αποθέματα Lebaycid και στην περίπτωση που έχει, τι σκοπεύει να κάνει σχετικά με την πιθανή καταστροφή τους. Τα κράτη μέλη δεν υποχρεούνται να πληροφορήσουν την Επιτροπή σχετικά με τα θέματα αυτά.
5. Το άρθρο 8 παράγραφος 4 της οδηγίας 91/414/EEC προβλέπει ότι όταν τα κράτη μέλη εγκρίνουν τη διάθεση στην αγορά ενός φυτοπροστατευτικού προϊόντος που δεν συμφωνεί με τις διατάξεις του άρθρου 4 αυτής της οδηγίας, πρέπει να ενημερώνουν αμέσως την Επιτροπή σχετικά. Δεν προβλέπεται υποχρέωση ενημέρωσης της Επιτροπής πριν από τη χορήγηση αυτής της άδειας.
(1)ΕΕ L 62 της 11.3.1999.
(2)ΕΕ L 195 της 24.7.2002.
(3)ΕΕ L 210 της 28.7.1998.
(4)ΕΕ L 333 της 20.12.2005.
(5)ΕΕ L 161 της 30.4.2004.
(6)ΕΕ L 270 της 21.10.2003.
(7)ΕΕ L 230 της 19.8.1991.
(8)http://www.europarl.europa.eu/QP-WEB