Διάλογοι για την Υγεία από οικολογική σκοπιά

“Εφόσον η υιοθέτηση αποφάσεων στην βάση του οικονομικού κόστους αποτελεί επιλογή της πολιτικής ηγεσίας των ασφαλιστικών φορέων, οφείλουμε για ακόμη μια φορά να επισημάνουμε ότι η πρόληψη έχει πολύ μικρότερο οικονομικό κόστος, τόσο για τα ταμεία, όσο και για την ίδια την κοινωνία. Προφανώς στους αρχικούς υπολογισμούς τους δεν προσμετρήθηκε ούτε το ψυχολογικό κόστος μιας τέτοιας αντιμετώπισης προς τον ασθενή, ούτε το γενικότερο κόστος του άμεσου ακρωτηριασμού στον ίδιο τον ασθενή, την οικογένειά του, τον κοινωνικό του περίγυρο. Όταν ακρωτηριάζεται το κοινωνικό κράτος, τότε ακρωτηριάζεται και ο ίδιος ο ορισμός της υγείας, που έχει ως επίκεντρο τον άνθρωπο. Δυστυχώς ο Καιάδας υπάρχει ακόμα στην Ελλάδα και έπρεπε να σοκαριστεί η κοινή γνώμη, για να αφυπνιστούν ο υπουργός Υγείας και ο διοικητής του Ι.Κ.Α. Μέχρι πού θα φτάσει, όμως, η ασυνέπεια λόγων και έργων της κυβέρνησης που είχε δεσμευθεί ότι το μνημόνιο δεν θα επηρεάσει τις κοινωνικές παροχές στους ασθενέστερους;”