Διάλογοι για την Υγεία από οικολογική σκοπιά

Θέμα: Ανάγκη ευρωπαϊκής νομοθεσίας για τα δικαιώματα των πεζών

Στις 12.10.1988 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχε υιοθετήσει τη Διακήρυξη για τα Δικαιώματα των Πεζών. Δύο δεκαετίες μετά, μεγάλο μέρος από τις προβλέψεις της μένει ανεφάρμοστο σε αρκετά κράτη μέλη.

Ευρωπαϊκή νομοθεσία για τα θέματα αυτά δεν υπάρχει, με αποτέλεσμα να συγχρηματοδοτούνται από την Ε.Ε. έργα που θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια των πεζών, όπως οδικοί άξονες με πεζοδρόμια πλάτους μερικών δεκάδων εκατοστών⁽¹⁾. Ακόμη και το ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης για την αστική κινητικότητα ελάχιστα αναφέρεται σε θέματα ασφάλειας των πεζών. Σε σχετικές καταγγελίες οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών προς την Επιτροπή⁽²⁾ δίνεται η απάντηση⁽³⁾ ότι τα θέματα αυτά ανήκουν στην αρμοδιότητα των εθνικών και περιφερειακών αρχών.

Ερωτάται η Επιτροπή:

1. Αποτιμά ως ικανοποιητικό το σημερινό επίπεδο διασφάλισης των δικαιωμάτων των πεζών με βάση το σημερινό νομικό καθεστώς;

2. Σε ποιο ποσοστό από τις εκστρατείες συμπεριφοράς βιώσιμης κινητικότητας που συγχρηματοδοτούνται από την Ε.Ε., και σε ποιες χώρες, περιλαμβάνουν σκέλος ενημέρωσης για τα δικαιώματα και την ασφάλεια των πεζών;

3. Κατά την αξιολόγηση των ευρωπαϊκών πολιτικών για την οδική ασφάλεια, το κλίμα και τα ανθρώπινα δικαιώματα, συνυπολογίζεται και το επίπεδο προστασίας των δικαιωμάτων των πεζών στα κράτη μέλη;

4. Έχουν κατατεθεί από ελληνικούς δήμους σχέδια βιώσιμης αστικής κινητικότητας με προβλέψεις για διαμόρφωση περιβάλλοντος φιλικού προς τους πεζούς;

5. Σκοπεύει να προτείνει ευρωπαϊκή νομοθεσία για κατοχύρωση των δικαιωμάτων των πεζών, βασισμένη στην προαναφερόμενη διακήρυξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου;

(1) http://www.pezh.gr/docs/zaxarof.htm http://www.pezh.gr/docs/loudr.htm

(2) http://www.pezh.gr/docs/EE72008.htm

(3) http://www.pezh.gr/docs/EE72008a.htm

Απάντηση του κ. Kallas εξ ονόματος της Επιτροπής

Η Επιτροπή επιθυμεί να διαβεβαιώσει το Αξιότιμο Μέλος ότι θεωρεί πως η ασφαλής κίνηση των πεζών αποτελεί σημαντική συνιστώσα της κινητικότητας στην Ευρώπη, που συντελεί στη μείωση της κυκλοφοριακής συμφόρησης και των εκπομπών και συμβάλλει στη βελτίωση των συνθηκών υγείας. Όπως περιγράφεται κατωτέρω, παρέχεται χρηματοδοτική στήριξη με κονδύλια της ΕΕ για έργα που αφορούν την ασφαλή κίνηση των πεζών, και η Επιτροπή εξακολουθεί να ασχολείται με θέματα ασφάλειας των πεζών.

Απασχολεί την Επιτροπή το γεγονός ότι ο αριθμός πεζών που είναι θύματα θανατηφόρων τροχαίων ατυχημάτων σε κατοικημένες περιοχές εξακολουθεί να παραμένει υψηλός (33 % επί του συνόλου των θανάτων σε κατοικημένες περιοχές) και, ως εκ τούτου, θεωρεί ότι είναι αναγκαίο, στο πλαίσιο των πολιτικών για την οδική ασφάλεια, να αντιμετωπιστεί κατά προτεραιότητα το ζήτημα των ευάλωτων χρηστών των οδών, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται οι πεζοί. Στις κατευθυντήριες γραμμές που απευθύνει στα κράτη μέλη για την εφαρμογή μέτρων προστασίας των πεζών, η Επιτροπή έχει μάλιστα συμπεριλάβει διάφορες συστάσεις οι οποίες απαριθμούνται στον Ευρωπαϊκό Χάρτη Δικαιωμάτων του Πεζού, ιδίως όσον αφορά την πρόληψη του τραυματισμού των χρηστών των οδών.

Η Επιτροπή θα συνεχίσει τα προγράμματά της με σκοπό να ενθαρρυνθούν οι πολίτες να εξαρτώνται λιγότερο από το αυτοκίνητο, να χρησιμοποιούν τις συγκοινωνίες, να περπατούν και να χρησιμοποιούν το ποδήλατο περισσότερο, και θα εξακολουθήσει την ολοκληρωμένη προσέγγισή της στο πεδίο της ασφαλούς κίνησης των πεζών και των ποδηλατών.

Στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής στρατηγικής για την οδική ασφάλεια κατά την επόμενη δεκαετία, η Επιτροπή θα τονίσει πόσο σημαντικό είναι να αναληφθούν οι αναγκαίες δράσεις ειδικά για τους ευάλωτους χρήστες των οδών, συμπεριλαμβανομένων των πεζών και των ποδηλατών.

Το Σχέδιο δράσης για την αστική κινητικότητα⁽¹⁾ βασίζεται σε διαδικασία εκτενούς διαβούλευσης, στην οποία συμμετείχαν όλοι οι σχετικοί ενδιαφερόμενοι. Οι 20 δράσεις του Σχεδίου επιλέχθηκαν αφού λήφθηκαν εξ ολοκλήρου υπόψη οι συστάσεις και οι υποδείξεις των ενδιαφερομένων⁽²⁾, με πλήρη τήρηση ταυτόχρονα της αρχής της επικουρικότητας. Έτσι, το Σχέδιο δράσης της Επιτροπής εστιάζεται σε έργα έρευνας και επίδειξης στον τομέα των αστικών συγκοινωνιών, στην ανταλλαγή πληροφοριών και εμπειριών, ενθαρρύνει δε και υποστηρίζει τη χάραξη πολιτικών για βιώσιμες αστικές συγκοινωνίες. Τα θέματα ασφάλειας των πεζών θα ενσωματώνονται πλήρως στις διάφορες δράσεις που θα αναληφθούν, παραδείγματος χάριν, στα σχέδια βιώσιμης αστικής κινητικότητας, στη σύσταση παρατηρητηρίου αστικής κινητικότητας υπό μορφή εικονικής πλατφόρμας και στη μελέτη για την αναβάθμιση των δεδομένων και στατιστικών. Επιπλέον, μέσω της Δράσης 8 του Σχεδίου δράσης για την αστική κινητικότητα, η Επιτροπή επιβεβαιώνει και πάλι την υποστήριξη που παρέχει σε θέματα ασφάλειας των πεζών μέσω της Ευρωπαϊκής Εβδομάδας Κινητικότητας.

Η Επιτροπή θα ήθελε επίσης να υπενθυμίσει στο Αξιότιμο Μέλος την Πρωτοβουλία Civitas, η οποία έχει χρηματοδοτηθεί από τα ευρωπαϊκά προγράμματα-πλαίσια έρευνας. Με κονδύλια της ΕΕ συνεχίζεται η συγχρηματοδότηση της ανάπτυξης και αξιολόγησης νέων προσεγγίσεων για την ασφαλή κίνηση των πεζών στις πόλεις, μέσω της Πρωτοβουλίας Civitas, από την οποία έχουν διατεθεί 180 εκατομ. ευρώ, από το 2002 μέχρι σήμερα. Στο πλαίσιο του προγράμματος αυτού, η ΕΕ έχει συγχρηματοδοτήσει την εφαρμογή και την αξιολόγηση περίπου 100 μέτρων που αφορούν τους πεζούς σε 58 συμμετέχουσες πόλεις.

(1) COM(2009) 490 τελικό.

(2) http://ec.europa.eu/transport/urban/urban_mobility/green_paper/green_paper_en.htm

Θέμα: Μορατόριουμ για νέες εγκρίσεις γενετικά τροποποιημένων οργανισμών (ΓΤΟ)

Το Ευρωπαϊκό Γραφείο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κινημάτων Βιολογικής Γεωργίας (I.F.O.A.M.) με τη Διακήρυξη της Μάλτας⁽¹⁾ ζήτησε μορατόριουμ στην καλλιέργεια Γενετικά Τροποποιημένων Οργανισμών μέχρις ότου η Επιτροπή εκπληρώσει τις απαιτήσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Υπουργών Περιβάλλοντος της 4ης Δεκεμβρίου 2008⁽²⁾.

Στόχοι του προτεινόμενου μορατόριουμ είναι να διασφαλιστεί η φυσική, αγροτική και πολιτιστική κληρονομιά, να διατηρηθεί η βιοποικιλότητα, και να προστατευθεί ο ευρωπαίος καταναλωτής. Καλύπτει επίσης την ανάγκη να διατηρήσουν οι ευρωπαίοι αγρότες την ελευθερία επιλογής και να διασφαλίσουν ότι τα προϊόντα τους είναι ελεύθερα από ΓΤΟ, προκειμένου να μπορούν να τα διακινούν στην αγορά. Με τους σημερινούς όρους συνύπαρξης, η διασφάλιση αυτή συνεπάγεται ολοένα αυξανόμενο οικονομικό κόστος.

Ερωτάται η Επιτροπή:

Έχει υπόψη της τη συγκεκριμένη διακήρυξη και το αίτημα για μορατόριουμ στην καλλιέργεια Γ.Τ.Ο.; Σκοπεύει να κάνει δεκτό το αίτημα αυτό;

(1) http://www.ifoam.org/about_ifoam/around_world/eu_group-new/news/pdf/IFOAMEU_GMfree_MaltaDeclaration_22.10.2010.pdf

(2) http://www.consilium.europa.eu/ueDocs/cms_Data/docs/pressData/en/envir/104509.pdf

Απάντηση του κ. Dalli εξ ονόματος της Επιτροπής

1. Η Επιτροπή έχει λάβει υπόψη της τη διακήρυξη και τις προτάσεις της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κινημάτων Βιολογικής Γεωργίας (IFOAM). Στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Υπουργών Περιβάλλοντος της 4ης Δεκεμβρίου 2008, για το οποίο κάνει λόγο η Διεθνής Ομοσπονδία Κινημάτων Βιολογικής Γεωργίας, αναφέρθηκε το νομοθετικό πλαίσιο που διέπει τους ΓΤΟ και προσδιορίστηκαν πολλοί τομείς για τους οποίους η εφαρμογή πρέπει να βελτιωθεί ενώ θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η αναγκαιότητα συνέχισης της επεξεργασίας των εφαρμογών ΓΤΟ. Για τον σκοπό αυτό, η Επιτροπή συνεχίζει να συνεργάζεται στενά με την Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) και να στηρίζει την ικανότητα της Αρχής για την αξιολόγηση των μακροπρόθεσμων επιπτώσεων στην καλλιέργεια των ΓΤΟ. Με εντολή που έστειλε η Επιτροπή το 2008, η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων επικαιροποιεί σήμερα τις κατευθυντήριες γραμμές για την εκτίμηση της επικινδυνότητας σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα επιστημονικά και τεχνικά πρότυπα. Οι τομείς που χρήζουν περαιτέρω βελτίωσης προσδιορίστηκαν στα προαναφερθέντα συμπεράσματα του Συμβούλιου∙ η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων δίνει ιδιαίτερη προσοχή στους εν λόγω τομείς κατά την επικαιροποίηση των κατευθυντήριων γραμμών για την εκτίμηση της επικινδυνότητας.

2. Όπως ανακοινώθηκε στις 2 Μαρτίου 2010, οι υπηρεσίες της Επιτροπής αναλύουν αυτή τη στιγμή τον τρόπο με τον οποίο θα εφαρμοστούν οι κατευθυντήριες οδηγίες του προέδρου Barroso με σκοπό τον συνδυασμό ενός συστήματος έγκρισης της ΕΕ με βάση την επιστήμη, με την ελευθερία των κρατών μελών να αποφασίζουν αν επιθυμούν να καλλιεργήσουν ΓΤ καλλιέργειες στο έδαφος τους ή όχι. Αυτό θα πραγματοποιηθεί σε στενή διαβούλευση με τα κράτη μέλη, το Κοινοβούλιο και τα ενδιαφερόμενα μέρη. Ο στόχος είναι να παρουσιάσουν τη μελλοντική πορεία έως το καλοκαίρι του 2010. Κατά κανόνα, τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι σε θέση να αποφασίσουν αν θα καλλιεργήσουν ΓΤΟ ή όχι.

Θέμα: Οικολογική κατάσταση των υδάτων των λιμνών της Βόρειας Ελλάδας

Πρόσφατη έρευνα που έγινε από το Τμήμα Βιολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης για το φυτοπλαγκτόν στις λίμνες της Βόρειας Ελλάδας, στο πλαίσιο εφαρμογής της Ευρωπαϊκής Οδηγίας για τα νερά (2000/60/ΕΕ⁽¹⁾), ανέδειξε το μέγεθος της καταστροφής. Καμία από τις 15 λίμνες που εξετάστηκαν (Βιστονίδα, Βόλβη, Κορώνεια, Δοϊράνη, Βεγορίτιδα, Ζάζαρη, Χειμαδίτιδα, Καστοριάς, Μικρή και Μεγάλη Πρέσπα και οι φραγμαλίμνες Διποτάμου – Αισύμης, Θησαυρού, Πλατανόβρυσης, Κερκίνη και Πολυφύτου) δεν παρουσιάζει καλή οικολογική κατάσταση υδάτων, αν και οι περισσότερες εντάσσονται στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών NATURA 2000. Γεωργικές καλλιέργειες, ανεξέλεγκτη χρήση λιπασμάτων, υπεράντληση και αστικά λύματα είναι σημαντικότεροι λόγοι της υποβάθμισης που έχουν υποστεί τα τελευταία 50 χρόνια.

Δυστυχώς όμως, η ανησυχία της ακαδημαϊκής κοινότητας για την αύξηση των κυανοβακτηρίων και των κυανοτοξινών δεν βρίσκει ανταπόκριση σε εθνικό επίπεδο αρμοδίων φορέων. Στην Ελλάδα, σε αντίθεση με την πληθώρα μελετών και τεχνικών εκθέσεων, σπανίζουν τα ερευνητικά αποτελέσματα από διαρκή βιοπαρακολούθηση που προσδιορίζουν την οικολογική ποιότητα των λιμνών και στα οποία μπορούν να στηριχθούν τα σχέδια βιώσιμης αποκατάστασης. Υπάρχει παντελής έλλειψη εθνικής στρατηγικής για τη προστασία των λιμνών, καθώς και απαξίωση της επιστημονικής γνώσης στον σχεδιασμό μέτρων προστασίας και αποκατάστασης.

Ο βασικός στόχος της Οδηγίας Πλαίσιο είναι η επίτευξη μέχρι το 2015 ‘’ καλής’’ κατάστασης για όλα τα επιφανειακά (ποτάμια, λίμνες, μεταβατικά και παράκτια) και τα υπόγεια νερά, η βιωσιμότητα των υδάτινων πόρων και η εξασφάλιση επαρκών ποσοτήτων νερού για τις διάφορες παραγωγικές χρήσεις αλλά και για τα οικοσυστήματα.

Δεδομένων των υποχρεώσεων της Ελλάδας, όπως απορρέουν από την Οδηγία Πλαίσιο για τα Νερά (2000/60/ΕΕ), για δημοσίευση των σχεδίων διαχείρισης ανά λεκάνη απορροής μέχρι το τέλος του 2009 αλλά και την επίτευξη του στόχου για καλή ποιότητα υδάτων μέχρι το 2015, ερωτάται η Επιτροπή:

1. Θεωρεί ότι η Ελλάδα είναι στο σωστό δρόμο για τη συμμόρφωση με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την Οδηγία Πλαίσιο για τα Νερά (2000/60/ΕΕ) και πιο συγκεκριμένα από τα άρθρα 4, 5, 8 και 11;

2. Έχει ενημερώσει η ελληνική κυβέρνηση την Επιτροπή για την οικολογική κατάσταση των επιφανειακών υδάτων, ιδιαίτερα των λιμνών που έχουν χαρακτηριστεί ως προστατευόμενες περιοχές, καθώς και για τις στρατηγικές που ακολουθεί για την πρόληψη, την αποκατάσταση και τον έλεγχο της ρύπανσης;

(1) ΕΕ L 327 της 22.12.2000, σελ. 1.

Απάντηση του κ. Δήμα εξ ονόματος της Επιτροπής

Τα ζητήματα που τέθηκαν από το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου θα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο των σχεδίων διαχείρισης λεκανών απορροής που εκπονούνται βάσει της οδηγίας -πλαισίου για τα ύδατα (ΟΠΥ/WFD 2000/60/ΕΚ⁽¹⁾), τα οποία τα κράτη μέλη καλούνται να εκπονήσουν έως τις 22 Δεκεμβρίου 2009 και να τα διαβιβάσουν στην Επιτροπή έως τις 22 Μαρτίου 2010. Τα σχέδια διαχείρισης λεκανών απορροής επιβάλλεται να περιλαμβάνουν χάρτη των δικτύων παρακολούθησης, τα αποτελέσματα των προγραμμάτων παρακολούθησης (σύμφωνα με την παράγραφο 4 του παραρτήματος VII της ΟΠΥ) καθώς και πληροφορίες σχετικά με την οικολογική κατάσταση των εν λόγω λιμνών.

Η Επιτροπή ελέγχει κατά πόσο οι εν λόγω εκθέσεις συμμορφώνονται προς τις διατάξεις της οδηγίας και στη συνέχεια δημοσιεύει έκθεση εφαρμογής σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 2 της ΟΠΥ έως τις 22 Δεκεμβρίου 2012.

Σε περίπτωση που τα κράτη μέλη δεν υποβάλουν εκθέσεις εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας, η Επιτροπή θα λάβει επίσης τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσει τη συμμόρφωση το συντομότερο δυνατό.

Όσον αφορά το άρθρο 8 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ τα κράτη μέλη ήταν υποχρεωμένα να διαμορφώσουν δίκτυα παρακολούθησης και να ενημερώσουν σχετικά την Επιτροπή μέχρι τις 22 Μαρτίου 2007. Το 2007 η Επιτροπή κίνησε την διαδικασία αριθ. 2007/2490 κατά της Ελλάδας, επειδή παρέλειψε να την ενημερώσει σχετικά με τα δίκτυα παρακολούθησης αλλά πρόσφατα έλαβε τα σχετικά στοιχεία τα οποία και εξετάζει για να διαπιστώσει κατά πόσον επιτυγχάνεται συμμόρφωση. Τα κράτη μέλη αναμένεται να ανακοινώσουν τα αποτελέσματα της παρακολούθησης μέσω των σχεδίων διαχείρισης των λεκανών απορροής και δεν είναι δυνατό να αξιολογηθεί η συμμόρφωση τους προς τις διατάξεις μέχρι να υποβληθούν και να αξιολογηθούν τα σχέδια διαχείρισης των λεκανών απορροής των ποταμών.

Όσον αφορά το άρθρο 5, η Επιτροπή εξέδωσε μια πρώτη έκθεση εφαρμογής το Μάρτιο του 2007⁽²⁾ σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 3 και 5 και για τη μεταφορά της οδηγίας. Μέχρι τότε δεν είχε λάβει από την Ελλάδα ουδεμία ουσιαστική έκθεση για το άρθρο 5, και ως εκ τούτου η Επιτροπή κίνησε τη διαδικασία επί παραβάσει (υπόθεση αριθ. 2005/2317), η οποία εν συνεχεία ετέθη στο αρχείο το 2008 μετά την παραλαβή της έκθεσης.

(1)ΕΕ αριθ. L 327, 22.12.2000

(2)Ανακοίνωση (COM(2007) 128 τελικό) «Προς την αειφόρο διαχείριση του νερού στην Ευρωπαϊκή Ένωση» και Έγγραφο εργασίας της Επιτροπής (SEC(2007) 362 τελικό): «Πρώτη έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας πλαίσιο για το νερό 2000/60/EC».

Θέμα: Ύδρευση των πόλεων του Ηρακλείου και του Αγίου Νικολάου από το φράγμα Αποσελέμη στην Κρήτη

Το εν λόγω έργο χρηματοδοτείται από το Ταμείο Συνοχής⁽¹⁾ ως έργο διαχείρισης υδάτινων πόρων, δηλαδή τυπικά ως περιβαλλοντικό έργο. Περιλαμβάνει όμως και εκτεταμένη μεταφορά νερών σε διαφορετική υδρογεωλογική λεκάνη (με διέλευση μάλιστα αγωγών από περιοχή Natura 2000). Συγκεκριμένα θα διοχετευθούν για την ύδρευση του Ηρακλείου μεγάλες ποσότητες νερών του Οροπεδίου Λασιθίου που σήμερα εμπλουτίζουν τους υδροφορείς περιμετρικά του ορεινού όγκου της Δίκτης⁽²⁾.

Μελέτες και αναφορές⁽³⁾ δείχνουν σημαντικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις και αμφισβητούμενη ωφέλεια, με υπερβολικό μάλιστα οικονομικό κόστος, ενώ το δίκτυο ύδρευσης του Ηρακλείου έχει σήμερα απώλειες κατά πολύ μεγαλύτερες από την αναμενόμενη απόληψη νερού από το έργο. Απουσιάζουν επίσης επαρκείς απαντήσεις για την επικινδυνότητα, καθώς ο κατάντη του φράγματος οικισμός Ποταμιές βρίσκεται πολύ κοντά στον ταμιευτήρα και κάτω από το επίπεδο στάθμης του.

Ερωτάται η Επιτροπή:

1. Εάν έχει γίνει καταγραφή υδρογεωλογικών λεκανών στην περιοχή και εάν έχουν εκπονηθεί διαχειριστικά σχέδιά τους σύμφωνα με την οδηγία 2000/60⁽⁴⁾.

2. Εάν το έργο είναι σύμφωνο με την Οδηγία 2000/60 και ειδικότερα στο άρθρο 1, παρ. α, β, άρθρο 4, παρ. 1.β, παρ. 5.α,β,γ,δ και παρ. 7.α,β,γ,δ.

3. Εάν η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων εξετάζει εναλλακτικές λύσεις κάλυψης των αναγκών ύδρευσης των πόλεων Ηρακλείου και Αγ. Νικολάου.

4. Σε τι βαθμό έχουν προχωρήσει οι μελέτες και τα έργα για τον περιορισμό των διαρροών του δικτύου ύδρευσης της πόλης του Ηρακλείου και εάν τα σχετικά αποτελέσματα έχουν ληφθεί υπόψη στον τελικό σχεδιασμό του έργου.

5. Εάν δίνονται ικανοποιητικές απαντήσεις, τόσο από τη Μ.Π.Ε. όσο και από τη μελέτη σεισμικής επάρκειας του φράγματος, για την αντιμετώπιση των συνεπειών και κινδύνων σε περίπτωση θραύσης του φράγματος.

(1) EU-CCI:2000-GR-16-C-PE-006, 27/12/02.

(2) Πείραμα ιχνηθέτησης στην καταβόθρα ΧΩΝΟΣ Οροπεδίου Λασηθίου, ΙΓΜΕ, Μάιος 2003.

(3) Ερευνητικό πρόγραμμα «Συνολική αξιολόγηση σεναρίων ανάπτυξης υδατικών πόρων λεκάνης απορροής Αποσελέμη Κρήτης», Εργαστήριο Εγγειοβελτιωτικών Έργων και Διαχείρισης Υδατικών Πόρων, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, Αθήνα 2002.

(4) ΕΕ L 327 της 22.12.2000, σ. 1.

Απάντηση του κ. Potocnik εξ ονόματος της Επιτροπής

Στις απαντήσεις που έδωσε στις γραπτές κοινοβουλευτικές ερωτήσεις P-637/05 του κ. Schlyter και P-5777/09 του κ. Danellis⁽¹⁾, η Επιτροπή έχει ήδη εξηγήσει λεπτομερώς τη δράση της προκειμένου να διασφαλίσει ότι το έργο θα ανταποκρίνεται στην ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία, συμπεριλαμβανομένης της οδηγίας-πλαίσιο για τα ύδατα (2000/60/EΚ⁽²⁾) και της οδηγίας για την εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων (οδηγία ΕΠΕ, 85/337/EΟΚ⁽³⁾). Η συμμόρφωση του έργου προς την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία επιβεβαιώθηκε από το ελληνικό Συμβούλιο Επικρατείας (απόφαση 3841/2006). Το Συμβούλιο Επικρατείας απέρριψε όλα τα επιχειρήματα που πρόβαλαν οι πολίτες και θεώρησε ότι η αδειοδότηση του έργου δεν παραβίαζε το ελληνικό δίκαιο, συμπεριλαμβανομένης της ελληνικής νομοθεσίας με την οποία ενσωματώνονται στο εθνικό δίκαιο σχετικά ενωσιακά νομοθετήματα (όπως οι οδηγίες 85/337/EΟΚ και 92/43/EΚ⁽⁴⁾). Η Επιτροπή επιθυμεί να τονίσει ότι οι εθνικές δικαστικές αρχές, οι οποίες είναι κατά κύριο λόγο υπεύθυνες για τη διασφάλιση της τήρησης του ευρωπαϊκού δικαίου από τα κράτη μέλη, καλούνται κατά περίπτωση να ερμηνεύσουν το εθνικό δίκαιο υπό το φως της διατύπωσης και του σκοπού της σχετικής ενωσιακής νομοθεσίας και επομένως εντάσσονται αναπόσπαστα στη διαδικασία εφαρμογής της νομοθεσίας⁽⁵⁾.

Όσον αφορά τις εναλλακτικές λύσεις, θα πρέπει να τονισθεί ότι το άρθρο 5 παράγραφος 3 και το παράρτημα IV της οδηγίας ΕΠΕ επιβάλλει οι περιβαλλοντικές πληροφορίες που παρέχονται από τον κύριο του έργου να περιέχουν, κατ’ ελάχιστο, «σύνοψη των κύριων εναλλακτικών λύσεων που μελετά ο κύριος του έργου και υπόδειξη των κύριων λόγων της επιλογής του, λαμβανομένων υπόψη των επιπτώσεων στο περιβάλλον». Ως εκ τούτου, στην οδηγία ΕΠΕ δεν υπάρχει καμία αναφορά ότι θα πρέπει να εξεταστούν συγκεκριμένες εναλλακτικές λύσεις, ούτε υπάρχει απαίτηση για ελάχιστο αριθμό εναλλακτικών λύσεων που θα πρέπει να εξεταστούν από τον κύριο του έργου.

(1)http://www.europarl.europa.eu/QP-WEB

(2)ΕΕ L 327 της 22.12.2000.

(3)ΕΕ L 175 της 5.7.1985.

(4)ΕΕ L 206 της 22.7.1992.

(5)Βλ. για παράδειγμα την απόφαση του ΔΕΕ στην υπόθεση C-555/07, παράγραφος 48.

Θέμα: Ρύπανση στον ποταμό Καλαμά

Καταγγελίες φορέων της κοινωνίας των πολιτών από την Περιφέρεια της Ηπείρου στην Ελλάδα⁽¹⁾, μιλούν για σοβαρή απειλή στον ποταμό Καλαμά από μόνιμες πηγές ρύπανσης. Δημοσιογραφικές πληροφορίες⁽²⁾ αναφέρουν ότι προκαταρκτική μελέτη του Ινστιτούτου Εσωτερικών Υδάτων του Ελληνικού Κέντρου Θαλάσσιων Ερευνών επιβεβαιώνει σοβαρό πρόβλημα ρύπανσης στον παραπόταμο Βελτσιστινό, ιδιαίτερα στην έξοδο της τάφρου της Λάψιστας που δέχεται την απορροή της βιομηχανικής περιοχής Ιωαννίνων και τις σποραδικές υπερχειλίσεις του βιολογικού καθαρισμού της περιοχής που, σύμφωνα με τις καταγγελίες δε διαθέτει μηχανισμούς ελέγχου.

Σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/EK⁽³⁾, οι χώρες μέλη όφειλαν να έχουν υποβάλει συνοπτική έκθεση περιβαλλοντικής ανάλυσης για τις λεκάνες απορροής των ποταμών μέχρι το Μάρτιο του 2005, από το 2006 να ξεκινήσουν να παρακολουθούν την οικολογική και χημική κατάσταση και μέχρι το Δεκέμβριο του 2009 να έχουν δημοσιεύσει τα τελικά σχέδια διαχείρισής τους μετά από διαβούλευση. Σε απάντηση του Επιτρόπου Περιβάλλοντος κ. Δήμα σε παλαιότερη ερώτηση για τον ίδιο ποταμό (Ε-2479/07), γινόταν αναφορά στις οδηγίες 2000/60/EK και 96/61/EK⁽⁴⁾, με την επισήμανση ότι η Επιτροπή «θα παρακολουθήσει εκ του σύνεγγυς τα μελλοντικά μέτρα για την εφαρμογή αυτών και άλλων περιβαλλοντικών νομοθετημάτων, ώστε οι ελληνικές αρχές να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους».

Ερωτάται η Επιτροπή:

1. Αν είναι ενήμερη για τις καταγγελίες για το πρόβλημα ρύπανσης στη λεκάνη απορροής του ποταμού Καλαμά.

2. Αν η Ελλάδα έχει τηρήσει τις υποχρεώσεις της από τις οδηγίες 2000/60/EK και 96/61/EK και τι μέτρα έχει λάβει για το θέμα αυτό η Επιτροπή.

3. Τι αποτελέσματα έχει αποδώσει η παρακολούθηση και οι παρεμβάσεις τις οποίες δήλωνε η Επιτροπή στην ανωτέρω απάντηση Ε-2479/07 ότι δεσμευόταν να πραγματοποιήσει.

(1) http://www.ipiros.gr/portal2/index.php?option=com_content&view=article&id=5620:n-&catid=40&Itemid=72

(2) http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=09/01/2010&id=119225,
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_15/11/2009_337385

(3) ΕΕ L 327 της 22.12.2000, σ. 1.

(4) ΕΕ L 257 της 10.10.1996, σ. 26.

Απάντηση του κ. Potocnik εξ ονόματος της Επιτροπής

Η Επιτροπή δεν είναι ενήμερη για τις καταγγελίες που αφορούν τη ρύπανση του ποταμού Καλαμά.

Η Επιτροπή παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς την εφαρμογή της οδηγίας-πλαισίου για τα ύδατα (ΟΠΥ, 2000/60/ΕΚ⁽¹⁾) και της οδηγίας 2008/1/ΕΚ⁽²⁾ σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης (οδηγία IPPC) σε όλα τα κράτη μέλη.

Κατόπιν της δικαστικής διαδικασίας που κίνησε η Επιτροπή και που περιγράφεται στην απάντηση στη γραπτή ερώτηση E-2479/07⁽³⁾, το Δικαστήριο καταδίκασε την Ελλάδα στις 31 Ιανουαρίου 2008 (απόφαση στην υπόθεση C-264/07) επειδή δεν διενήργησε, για κάθε περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού, ανάλυση των χαρακτηριστικών της, επισκόπηση των επιπτώσεων των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στην κατάσταση των επιφανειακών και των υπόγειων υδάτων και οικονομική ανάλυση της χρήσης ύδατος, όπως απαιτείται από το άρθρο 5 παράγραφος 1 της ΟΠΥ και επειδή δεν υπέβαλε συνοπτική έκθεση των αναλύσεων αυτών, όπως απαιτείται από το άρθρο 15 παράγραφος 2 της ΟΠΥ.

Μετά την απόφαση αυτή του Δικαστηρίου, η Ελλάδα υπέβαλε τη συνοπτική έκθεση στην Επιτροπή τον Μάρτιο του 2008. Η έκθεση αυτή αποσκοπεί, μεταξύ άλλων, στον εντοπισμό, βάσει των διαθέσιμων στοιχείων για τις πιέσεις και τις επιπτώσεις, των υδατικών συστημάτων που διατρέχουν τον κίνδυνο να μην πληρούν τους στόχους της ΟΠΥ. Σύμφωνα με την έκθεση που υποβλήθηκε, το αποτέλεσμα της αξιολόγησης κινδύνου δεν είναι οριστικό για το μεγαλύτερο τμήμα του ποταμού Καλαμά και των παραποτάμων του, λόγω ελλιπών δεδομένων, ενώ τα παράκτια ύδατα υποδοχής στο Ιόνιο πέλαγος χαρακτηρίζονται ως διατρέχοντα τον κίνδυνο να μην πληρούν τους στόχους της ΟΠΥ.

Ένα σημαντικός παράγοντας για την αντιμετώπιση της έλλειψης δεδομένων είναι η συγκρότηση προγραμμάτων παρακολούθησης με σκοπό την αξιολόγηση της κατάστασης των υδατικών συστημάτων. Σύμφωνα με το άρθρο 8 και το άρθρο 15 παράγραφος 2 της ΟΠΥ, έπρεπε να καταρτιστούν τα προγράμματα αυτά μέχρι τον Δεκέμβριο του 2006 και να υποβληθεί συνοπτική έκθεση στην Επιτροπή μέχρι τον Μάρτιο του 2007. Καθώς η Ελλάδα δεν υπέβαλε έκθεση εμπρόθεσμα, η Επιτροπή κίνησε δικαστική διαδικασία. Κατόπιν τούτου, οι ελληνικές αρχές υπέβαλαν τον Σεπτέμβριο του 2008 σύνοψη των προγραμμάτων παρακολούθησης.

Καίριας σημασίας στάδιο της εφαρμογής της ΟΠΥ αποτελεί η κατάρτιση σχεδίων διαχείρισης λεκάνης απορροής ποταμού και προγραμμάτων μέτρων. Σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφος 1 της ΟΠΥ, τα κράτη μέλη όφειλαν να αρχίσουν δημόσιες διαβουλεύσεις σχετικά με τα προσχέδια διαχείρισης λεκάνης απορροής ποταμού το αργότερο στις 22 Δεκεμβρίου 2008 και να καταρτίσουν τα οριστικά σχέδια μέχρι τις 22 Δεκεμβρίου 2009. Τα σχέδια αυτά έπρεπε να περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τα αποτελέσματα της παρακολούθησης που διενεργήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 8 της εν λόγω οδηγίας. Εξ όσων γνωρίζει η Επιτροπή, δεν έχουν ακόμη αρχίσει στην Ελλάδα οι διαβουλεύσεις για τα προσχέδια και, επομένως, δεν δημοσιεύτηκε κανένα σχέδιο διαχείρισης λεκάνης απορροής ποταμού εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας. Σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 1 της ΟΠΥ, η προθεσμία για την υποβολή των σχεδίων στην Επιτροπή λήγει στις 22 Μαρτίου 2010. Όπως στην περίπτωση της τήρησης των προηγούμενων προθεσμιών για την εφαρμογή της ΟΠΥ, η Επιτροπή μπορεί να εξετάσει το ενδεχόμενο να κινήσει δικαστική διαδικασία κατά της Ελλάδας για αθέτηση των υποχρεώσεών της. Μόλις λάβει τα σχέδια διαχείρισης λεκάνης απορροής ποταμού, θα εξετάσει κατά πόσο το περιεχόμενό τους ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της οδηγίας.

Όσον αφορά την οδηγία IPPC, αυτή απαιτεί να λειτουργούν οι εγκαταστάσεις που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της με άδειες που περιλαμβάνουν οριακές τιμές εκπομπών, οι οποίες βασίζονται στις βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές (BΔT) και αποβλέπουν στην αποφυγή και, όταν αυτό δεν είναι πρακτικά εφικτό, στη γενική μείωση των εκπομπών και των επιπτώσεων στο περιβάλλον στο σύνολό του. Επομένως, η αποφυγή ή η μείωση των εκπομπών στην ατμόσφαιρα, τα ύδατα και το έδαφος πρέπει να αντιμετωπίζεται στο πλαίσιο των περιβαλλοντικών αδειών που εκδίδονται σύμφωνα με την οδηγία IPPC. Για τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις έπρεπε να ληφθούν μέτρα ώστε να ανταποκρίνονται πλήρως στις απαιτήσεις της οδηγίας IPPC, το αργότερο μέχρι τις 30 Οκτωβρίου 2007.

Δεδομένου ότι η Ελλάδα δεν εξέδωσε νέες ή επικαιροποιημένες άδειες για μεγάλο αριθμό εγκαταστάσεων μέχρι την προβλεπόμενη από την οδηγία IPPC καταληκτική ημερομηνία της 30ης Οκτωβρίου 2007, η Επιτροπή κίνησε διαδικασία επί παραβάσει και προσέφυγε στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 29 Οκτωβρίου 2009. Η διαδικασία αυτή βρίσκεται σε εξέλιξη.

(1) ΕΕ L 327 της 22.12.2000.

(2) ΕΕ L 24 της 29.1.2008.

(3) http://www.europarl.europa.eu/QP-WEB/home.jsp

Θέμα: Ρύπανση υδάτων στον Δήμο Μεσσαπίας στην Εύβοια από τοξικά απόβλητα

Εφιαλτικές διαστάσεις έχει λάβει πλέον το οικολογικό πρόβλημα που βιώνει ο Δήμος Μεσσαπίων της Εύβοιας, σε σημείο ώστε, παράλληλα με την τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή, να απειλείται άμεσα η υγεία των κατοίκων, αφενός από την έκθεση στα τοξικά απόβλητα που κατακλύζουν την περιοχή και αφετέρου από την κατανάλωση του αποδεδειγμένα ακατάλληλου νερού του δικτύου ύδρευσης.

Οι νεότερες εξετάσεις σε δείγματα νερού, που πραγματοποιήθηκαν από το Γεωλογικό-Υδρολογικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών (21.5.2009) και το Ινστιτούτο Γεωλογικών & Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ, 17.7.2009), ανίχνευσαν συγκεντρώσεις εξασθενούς χρωμίου που ξεπερνούν τα 60 μg/L (με όριο ασφαλείας κατά τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας για το ολικό χρώμιο τα 50 μg/L, ενώ δεν έχει εισαχθεί ακόμα ξεχωριστό όριο για το εξασθενές χρώμιο- μια προτεινόμενη τιμή από την Υπηρεσία Health Hazard Assessment της EPA των ΗΠΑ είναι το 0,2 μg/L), καθώς και συγκεντρώσεις νικελίου που ξεπερνούν τα 30 μg/L (με όριο ασφαλείας τα 20 μg/L). Σημειωτέον ότι σύμφωνα με τις πλέον πρόσφατες επιστημονικές μελέτες το εξασθενές χρώμιο προκαλεί καρκίνο και μέσω της κατάποσης και συνεπώς δεν θα πρέπει να ανιχνεύεται στο πόσιμο νερό.

Η Ελληνική Κυβέρνηση αντί να μεριμνήσει για την αποτελεσματική εφαρμογή των οδηγιών 98/83/ΕΚ⁽¹⁾ για την ποιότητα νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, 1999/31/ΕΚ⁽²⁾ περί υγειονομικής ταφής αποβλήτων, 91/689/ΕΟΚ⁽³⁾ για τα επικίνδυνα απόβλητα, 2006/11/ΕΚ⁽⁴⁾ για τη ρύπανση του υδάτινου περιβάλλοντος από επικίνδυνες ουσίες, 80/68/ΕΚ⁽⁵⁾ αναφορικά με την προστασία των υπογείων υδάτων από ρύπανση που προκαλείται από συγκεκριμένες επικίνδυνες ουσίες, και 2000/60/ΕΕ⁽⁶⁾ για την ορθολογική διαχείριση των υδάτων στην περιοχή, ανακοίνωσε στις 4.9.2009 μέσω του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων την υλοποίηση εγγειοβελτιωτικών έργων, ύδρευσης και άρδευσης, στη λεκάνη απορροής 07-24 Αρτάκης-Ψαχνών, και πιο συγκεκριμένα το έργο «Φράγμα Ψαχνών Ν. Ευβοίας», προϋπολογισμού 28.215.000€ που θα χρηματοδοτηθεί από το Ταμείο Συνοχής (ΕΣΠΑ 2007-2013).

1. Συμφωνεί η Επιτροπή ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση το Ελληνικό Κράτος είναι υπόλογο για τη μη συμμόρφωση με τις παραπάνω οδηγίες; Αν ναι, τι μέτρα θα λάβει η Επιτροπή για τη συμμόρφωση των ελληνικών αρχών;

2. Δεδομένης της διαπιστωμένης και τεκμηριωμένης πλέον ρύπανσης του υδροφόρου ορίζοντα, συμφωνεί η Επιτροπή ότι το προαναφερθέν έργο δεν συμμορφώνεται με τις σχετικές προδιαγραφές της οδηγίας 2000/60/ΕΕ και ότι η χρήση ευρωπαϊκών κονδυλίων γι΄ αυτό θα αποτελούσε παραβίαση του κανονισμού (EK) αριθ. 1083/2006⁽⁷⁾; Τι δράση θα αναλάβει η Επιτροπή ώστε αυτό το σχέδιο να μη λάβει ευρωπαϊκή χρηματοδότηση;

3. Τι μέτρα προτίθεται να πάρει η Επιτροπή για την ορθή εφαρμογή της οδηγίας 98/83/ΕΚ και την προστασία της ανθρώπινης υγείας σε περιοχές που υδροδοτούνται με ακατάλληλο νερό με συγκεντρώσεις ολικού χρωμίου και νικελίου που υπερβαίνουν τα παραμετρικά όρια;

4. Μπορεί η Επιτροπή να μας ενημερώσει σε ποιό στάδιο βρίσκεται η διαδικασία παράβασης (C-286/08) κατά της Ελλάδας, η οποία εκκρεμεί ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου;

(1) ΕΕ L 330 της 5.12.1998, σ. 32.

(2) ΕΕ L 182 της 16.7.1999, σ. 1.

(3) ΕΕ L 377 της 31.12.1991, σ. 20.

(4) ΕΕ L 64 της 4.3.2006, σ. 52.

(5) ΕΕ L 20 της 26.1.1980, σ. 43.

(6) ΕΕL 327 της 22.12.2000, σ. 1.

(7) ΕΕ L 210 της 31.7.2006, σ. 25.

Απάντηση του κ. Δήμα εξ ονόματος της Επιτροπής

Η Επιτροπή δεν γνωρίζει την ύπαρξη των δειγμάτων νερού που αναφέρει το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου και δεν ήταν ενήμερη για την απόφαση που έλαβε η Ελληνική Κυβέρνηση, στις 4 Σεπτεμβρίου 2009, για την εκτέλεση έργων στη λεκάνη απορροής Αρτάκης-Ψαχνών, και ειδικά για το έργο φράγμα Ψαχνών στο Νομό Ευβοίας.

Κατ’ εφαρμογή της αρχής της επικουρικότητας τα κράτη μέλη είναι αρμόδια για την επιλογή, τη διαχείριση και την εφαρμογή των επιχειρησιακών προγραμμάτων. Τα κράτη μέλη δεν είναι υποχρεωμένα να διαβιβάζουν πληροφορίες σχετικά με ζητήματα σχεδιασμού και ανάπτυξης των έργων στην Επιτροπή, αν δεν πρόκειται για συγχρηματοδοτούμενα μεγάλα έργα, όπως προβλέπεται από τον κανονισμό 1260/1999⁽¹⁾ (άρθρο 25) ή τον κανονισμό 1083/2006⁽²⁾ (άρθρα 39-41). Τα σχέδια και τα ειδικά μέτρα, εκτός από τα μεγάλα έργα, επιλέγονται και αξιολογούνται από τις αρμόδιες εθνικές, περιφερειακές και τοπικές αρχές, οι οποίες είναι υπεύθυνες για τη συγχρηματοδότηση από τα διαρθρωτικά ταμεία στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος και για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης με την νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Επιτροπή δεν ήταν ικανοποιημένη με την καθυστέρηση όσον αφορά την κατάρτιση προγραμμάτων για την παρακολούθηση της κατάστασης των (επιφανειακών και υπόγειων) υδάτων στην Ελλάδα, όπως προβλέπει το άρθρο 8 της οδηγίας-πλαισίου για τα ύδατα (οδηγία 2000/60/ΕΚ) και, ως εκ τούτου, τον Ιούνιο του 2008, κίνησε τη διαδικασία επί παραβάσει (υπόθεση 2007/2490) όσον αφορά τη συμμόρφωση με τα άρθρα 8 και 15 παράγραφος 2 της οδηγίας. Μέχρι τον Δεκέμβριο του 2009 τα κράτη μέλη οφείλουν να καταρτίσουν σχέδια διαχείρισης των λεκανών απορροής που πρέπει να προβλέπουν την παρακολούθηση των αποτελεσμάτων και τα μέτρα για τον έλεγχο της ρύπανσης από άλλους συναφείς ρύπους. Η Επιτροπή θα παρακολουθήσει εκ του σύνεγγυς τα επόμενα βήματα για την εφαρμογή της οδηγίας-πλαισίου για τα ύδατα, συμπεριλαμβανομένης της εν εξελίξει διαδικασίας επί παραβάσει, ώστε να διασφαλιστεί ότι οι ελληνικές αρχές θα εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους.

Όσον αφορά την τελευταία ερώτηση, στις 10.09.2009, ευκαιρία της εκδίκασης της υπόθεσης C-286/08, το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ) αποφάνθηκε ότι η Ελλάδα παρέβη τις υποχρεώσεις της που προβλέπονται από α) τα άρθρα 1 παράγραφοι 2 και 6 της οδηγίας 91/689/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 12ης Δεκεμβρίου 1991 για τα επικίνδυνα απόβλητα σε συνδυασμό με τα άρθρα 5 παράγραφοι 1-2 και 7 παράγραφος 1 της οδηγίας 2006/12/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 5ης Απριλίου 2006 για τα στερεά απόβλητα, β) το άρθρο 1 παράγραφος 2 της οδηγίας 91/689/ΕΟΚ του Συμβουλίου, σε συνδυασμό με τα άρθρα 4 και 8 της οδηγίας 2006/12/ΕΚ και γ) το άρθρα 3 παράγραφος 1 σημεία 6-9 και 13-14 της οδηγίας 1999 / 31/ΕΟΚ⁽³⁾.

(1) ΕΕ αριθ. L 161, 26.6.1999

(2) ΕΕ αριθ. L 49, 31.07.07

(3) http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=en&Submit=Rechercher&alldocs=alldocs&docj=docj&docop=docop&docor=docor&docjo=docjo&numaff=C-286/08&datefs=&datefe=&nomusuel=&domaine=&mots=&resmax=100

Θέμα: Ρύθμιση των προτύπων θορύβου των οχημάτων

Σύμφωνα με το δελτίο Τύπου, της 31ης Αυγούστου 2009, της μη κυβερνητικής οργάνωσης T&E, τα αυτοκίνητα θα καταστούν πιο θορυβώδη ως αποτέλεσμα ενός νέου νομικά δεσμευτικού προτύπου μέτρησης που θα εγκρίνει η Οικονομική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη (ΟΕΕ/ΗΕ). Σύμφωνα με την T&E, το εν λόγω μέτρο σχεδιάστηκε από την Porsche εξ ονόματος του Διεθνούς Οργανισμού Κατασκευαστών Μηχανοκίνητων Οχημάτων (OICA). Η Ευρωπαϊκή Ένωση αναθέτει τη ρύθμιση του θορύβου των οχημάτων στον φορέα των Ηνωμένων Εθνών, ο οποίος φαίνεται ότι δέχεται ισχυρές επιρροές από την αυτοκινητοβιομηχανία. Από την πλευρά της, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει υποβάλει καμία νομοθετική πρόταση επί του θέματος. Αυτή η αδράνεια είναι ανησυχητική, δεδομένου ότι ο θόρυβος από οδική κυκλοφορία προκαλεί καρδιακά προβλήματα και, σε ορισμένες περιπτώσεις, τον θάνατο δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων στην ΕΕ.

Βάσει των παραπάνω, θα ήθελα να υποβάλω το ακόλουθο ερώτημα:

Γιατί η Επιτροπή αναθέτει τη ρύθμιση των προτύπων θορύβου των οχημάτων στην ΟΕΕ/ΗΕ αντί να υποβάλει πρόταση που θα εξυπηρετεί πρωταρχικά την υγεία και τα δικαιώματα των ανθρώπων, και όχι τα συμφέροντα της αυτοκινητοβιομηχανίας;

Απάντηση του κ. Verheugen εξ ονόματος της Επιτροπής

Η Επιτροπή θα ήθελε να υπενθυμίσει στον κ. βουλευτή ότι στον κλάδο της αυτοκινητοβιομηχανίας όλες οι αποφάσεις που αφορούν νομοθετικές προτάσεις σχετικά με όλες τις εκπομπές, περιλαμβανομένων των εκπομπών θορύβου, λαμβάνονται αποκλειστικά από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα με τη συμμετοχή του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου. Συγκεκριμένα, όλες οι αποφάσεις που ρυθμίζουν τη στάθμη του θορύβου λαμβάνονται με διαδικασία συναπόφασης.

Και επειδή ο κ. βουλευτής αναφέρθηκε επίσης στις εργασίες τυποποίησης στο πλαίσιο της Οικονομικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη (ΟΕΕ/ΗΕ), η Επιτροπή τον παροτρύνει να ανατρέξει στην ετήσια έκθεση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στην οποία κοινοποιούνται οι δραστηριότητές της στο πλαίσιο της ΟΕΕ/ΗΕ, διασφαλίζοντας έτσι πλήρη διαφάνεια. Η συμμετοχή στις εργασίες της ΟΕΕ/ΗΕ είναι προς το ευρωπαϊκό συμφέρον και, ως εκ τούτου, ο ρόλος της Επιτροπής και των κρατών μελών στην ΟΕΕ/ΗΕ είναι καθοριστικός σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη τεχνικών προτύπων που καταρτίζονται βάσει ευρωπαϊκών συμφερόντων και αξιών.

Θέμα: Ανάγκη ευρωπαϊκής απαγόρευσης της μεταλλουργίας που βασίζεται στην κυάνωση

Ανησυχία προκαλεί η ταχεία επέκταση της επεξεργασίας μεταλλευμάτων χρυσού μέσω εκχύλισης με κυάνιο σε χώρες της Αν. και ΝΑ Ευρώπης (Ουγγαρία, Σλοβακία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Ελλάδα). Σοβαρές περιβαλλοντικές καταστροφές έχουν συμβεί σε τέτοιες εγκαταστάσεις, όπως στη Baia Mare της Ρουμανίας το 2000. Ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γερμανία και η Τσεχία έχουν ήδη απαγορεύσει τη μεταλλουργία αυτού του τύπου⁽¹⁾ ενώ στην Ουγγαρία και στη Ρουμανία υπάρχουν πρωτοβουλίες πίεσης για την υιοθέτηση νομοθεσίας για μια παρόμοια απαγόρευση⁽²⁾.

Στη ΝΔ Βουλγαρία, έχει δοθεί άδεια στις περιοχές Κρούμοβγκραντ και Κιρτζαλί, στην οροσειρά της Ροδόπης, σε σημεία που εκκρεμεί από το 1999 η ένταξή τους στο Δίκτυο «Natura 2000» και βρίσκονται κοντά σε παραποτάμους του Άρδα, ο οποίος καταλήγει στον Έβρο ποταμό. Το ζήτημα του Κιρτζαλί έχει ήδη τεθεί από τις 14.10.2009 με ερώτηση της αξιότιμης συναδέλφου F.H. Hyusmenova (ALDE) προς την Επιτροπή (P-5093/09)⁽³⁾, ενώ έχουν εκφραστεί ανησυχίες και από ελληνικούς φορείς⁽⁴⁾. Σύμφωνα με τη Διεθνή Συνθήκη του Espoo για τη Διασυνοριακή Ρύπανση (1994), η Ελλάδα είναι «επηρεαζόμενο μέλος» από τα έργα στη Βουλγαρία και ως εκ τούτου έχει βαρύνουσα άποψη στη διαδικασία έγκρισης.

Αλλά και στην Ελλάδα υπάρχουν περιοχές που διεκδικούνται από εταιρείες για εκμετάλλευση (Σάπες Ροδόπης, Πέραμα Έβρου) ενώ στη ΒΔ Χαλκιδική το «Επενδυτικό Σχέδιο Ανάπτυξης» των Μεταλλείων Κασσάνδρας έλαβε προκαταρκτική έγκριση δυο μέρες πριν τις εκλογές (2.10.2009). Στα ίδια μεταλλεία χρησιμοποιείται κυάνιο για την παραγωγή συμπυκνωμάτων μολύβδου και ψευδαργύρου, από το 1953, ενώ στο μεταλλείο «Μαύρες Πέτρες» της Ελληνικός Χρυσός χρησιμοποιούνται περίπου 80 κιλά κυανίου την ημέρα!

Έχοντας υπόψη την ανεπάρκεια του εθελοντικού «κώδικα» διαχείρισης του κυανίου που έχει καταρτίσει η μεταλλευτική βιομηχανία από μόνη της⁽⁵⁾,

Ερωτάται η Επιτροπή:

1.  Συμμερίζεται την ανάγκη απαγόρευσης της μεταλλουργίας που βασίζεται στην κυάνωση σε όλες της χώρες της Ένωσης;

2.  Θεωρεί ότι οι αδειοδοτήσεις και τα επενδυτικά σχέδια σε Βουλγαρία και Ελλάδα συνάδουν με την ευρωπαϊκή νομοθεσία και πιο συγκεκριμένα με την οδηγία 2006/21 ΕΚ⁽⁶⁾ για τη διαχείριση των αποβλήτων της εξορυκτικής βιομηχανίας; Τι είδους μηχανισμούς διαθέτει η Επιτροπή για να διασφαλιστεί η συμμόρφωση προς την προαναφερθείσα οδηγία;

3.  Τι είδους μέτρα προτίθεται να λάβει σχετικά με το συγκεκριμένο ζήτημα;

(1) Για χώρες και περιοχές όπου ισχύουν απαγορεύσεις βλ. http://www.rainforestinfo.org.au/gold/Bans.html

(2) http://cianmentes.org/?page_id=48 και http://www.bancyanide.ro/, αντίστοιχα. Επίσης, http://www.budapesttimes.hu/index.php?option=com_content&task=view&id=13389

(3) http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+WQ+P-2009-5093+0+DOC+XML+V0//EL

(4) http://fonirodopis.gr/press/?p=11639

(5) http://www.cyanidecode.org/

(6) ΕΕ L 102 της 11.4.2006, σελ. 15.

Απάντηση του κ. Δήμα εξ ονόματος της Επιτροπής

1. Το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο εξέδωσαν το Μάρτιο του 2006 την οδηγία για την διαχείριση των αποβλήτων της εξορυκτικής βιομηχανίας⁽¹⁾. Στόχοι της εν λόγω οδηγίας είναι κυρίως ο περιορισμός των δυνητικών περιβαλλοντικών επιπτώσεων της διαχείρισης των αποβλήτων της εξορυκτικής βιομηχανίας. Η απαγόρευση της χρήσης κυανίου για την εξαγωγή χρυσού δεν συμπεριελήφθη στην οδηγία, αλλά στο άρθρο 13 παράγραφος 3 ορίζονται πολύ αυστηρές οριακές τιμές εκπομπών. Μετά την έκδοση της οδηγίας δεν έχουν σημειωθεί νέες σημαντικές τεχνολογικές εξελίξεις που θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν τροποποίησή της.

2. Η Επιτροπή δεν είναι σε θέση να σχολιάσει τις λεπτομέρειες σχετικά με τις άδειες που χορηγήθηκαν στην Ελλάδα και τη Βουλγαρία. Η συμμόρφωση με τους κανόνες, συμπεριλαμβανομένης της απόφασης για τη χωροθέτηση των εγκαταστάσεων, αποτελεί ζήτημα των αρμόδιων εθνικών αρχών. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που διαθέτει η Επιτροπή δεν έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα παραβιάσεις της νομοθεσίας της ΕΕ.

Όσον αφορά την αδειοδότηση εγκατάστασης στην περιοχή του Κρούμοβγκραντ, η Επιτροπή ζήτησε πρόσθετες συμπληρωματικές πληροφορίες από τις αρμόδιες βουλγαρικές αρχές σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας 2006/21/ΕΚ στην διαχείριση των αποβλήτων της εξορυκτικής βιομηχανίας και τη συμμόρφωση με τις σχετικές απαιτήσεις.

3. Εάν η Επιτροπή διαπιστώσει παραβίαση της νομοθεσίας της ΕΕ θα λάβει τα απαιτούμενα νομικά μέτρα στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της προκειμένου να διορθώσει την κατάσταση και να εξασφαλίσει την πληρη εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ.

(1)

Οδηγία 2006/21/EK του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006 , σχετικά με τη διαχείριση των αποβλήτων της εξορυκτικής βιομηχανίας και την τροποποίηση της οδηγίας 2004/35/ΕΚ – Δήλωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής, ΕΕ L 102 της 11.4.2006.

Θέμα: Λειτουργία παράνομων χώρων ανεξέλεγκτης διάθεσης απορριμμάτων στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα λειτουργούσαν μέχρι πρόσφατα περίπου 3500 παράνομοι χώροι ανεξέλεγκτης διάθεσης απορριμμάτων (ΧΑΔΑ). Οι χώροι αυτοί συνιστούν σοβαρό κίνδυνο για την υγεία και το περιβάλλον, ενώ έχουν συχνά αποτελέσει εστίες καταστροφικών πυρκαγιών για τα δάση της χώρας. Με την απόφαση C-502/03, το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ) αποφάνθηκε ότι η Ελλάδα δεν έχει συμμορφωθεί με τις σχετικές διατάξεις της Οδηγίας 75/442/ΕΟΚ για τα απόβλητα. Η συμμόρφωση της Ελλάδας με την απόφαση αυτή συνεπάγεται κλείσιμο και αποκατάσταση περίπου 1300 παράνομων ή ανεξέλεγκτων ΧΑΔΑ που έχουν δηλωθεί επίσημα. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας, η Ελλάδα έχει κοινοποιήσει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή το εθνικό σχέδιο για τη διαχείριση των αποβλήτων (ΚΥΑ 50910/2727/2003), το οποίο έθεσε ως χρονικό όριο υλοποίησης το τέλος του 2008.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ερωτάται:

1. Εννέα μήνες μετά την λήξη του παραπάνω χρονικού ορίου, ποια είναι η ενημέρωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από την ελληνική κυβέρνηση ως προς τους παράνομους ΧΑΔΑ; Πόσοι παράνομοι ΧΑΔΑ λειτουργούν ακόμα στην Ελλάδα;

2. Έχει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διασταυρώσει τα στοιχεία και ελέγξει αν πράγματι έχουν κλείσει οι 1300 ΧΑΔΑ και αποκατασταθεί περιβαλλοντικά οι περιοχές που περιλαμβάνονται στην απόφαση του ΔΕΚ;

3. Έχει ζητήσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στοιχεία ώστε να αποκλειστεί η περίπτωση να έκλεισαν κάποιοι ΧΑΔΑ, αλλά να άνοιξαν κάποιοι άλλοι σε κοντινές περιοχές, και έτσι να μην αναφέρονται πλέον στα επίσημα στοιχεία;

4. Τι πρωτοβουλίες σκοπεύει να αναλάβει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για εκατοντάδες ή δεκάδες εκατοντάδες άλλους ΧΑΔΑ που ναι μεν δεν περιλαμβάνονταν στην απόφαση του ΔΕΚ, αλλά συνεχίζεται παρανόμως η λειτουργία τους και οι επιπτώσεις τους στο περιβάλλον;

5. Πέντε χρόνια μετά την σχετική απόφαση του ΔΕΚ, εξετάζει η Επιτροπή το ενδεχόμενο να κινήσει κατά της ελληνικής κυβέρνησης τη διαδικασία του άρθρου 228 της συνθήκης ΕΚ, λόγω της συνεχιζόμενης λειτουργίας παράνομων ΧΑΔΑ και μη συμμόρφωσης με την απόφαση;

6. Ποια κονδύλια έχει διαθέσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την υποστήριξη αυτού του σχεδίου; Έχει αξιολογήσει η Επιτροπή την διαχείριση αυτών των κονδυλίων από την ελληνική κυβέρνηση μέχρι στιγμής, και αν ναι, ποια είναι η αξιολόγηση;

Απάντηση του κ. Δήμα εξ ονόματος της Επιτροπής

Με την απόφαση της 6ης Οκτωβρίου 2005 (υπόθεση C-502/03), το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η Ελλάδα δεν ανταποκρίθηκε στις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει των άρθρων 4, 8 και 9 της οδηγίας 75/442/ΕΟΚ⁽¹⁾ περί των στερεών αποβλήτων, όπως έχει τροποποιηθεί με την οδηγία 91/156/ΕΟΚ⁽²⁾. Η Επιτροπή θεωρεί ότι η απόφαση αυτή είναι γενική και αφορά το φαινόμενο της ύπαρξης, στην Ελλάδα, παράνομων ή ανεξέλεγκτων χωματερών και τους κινδύνους που δημιουργούν για το περιβάλλον και την υγεία. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ίδιες οι ελληνικές αρχές αναγνώρισαν ενώπιον του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων τη λειτουργία τουλάχιστον 1.125 παράνομων ή ανεξέλεγκτων χωματερών στη Ελλάδα.

Για την αντιμετώπιση του προβλήματος, οι ελληνικές αρχές έχουν επικαιροποιήσει τα περιφερειακά προγράμματα διαχείρισης απορριμμάτων, με στόχο το κλείσιμο των παράνομων ή ανεξέλεγκτων χώρων απόρριψης μέχρι το τέλος του 2008 και την αντικατάστασή τους από κατάλληλες εγκαταστάσεις διαχείρισης, δηλαδή χώρους υγειονομικής ταφής.

Οι ελληνικές αρχές έχουν ενημερώσει τακτικά την Επιτροπή σχετικά με την εφαρμογή των απαιτούμενων μέτρων για την εκτέλεση της απόφασης. Για την παρακολούθηση της εκτέλεσης της απόφασης του Δικαστηρίου, η Επιτροπή έχει εξάλλου αξιοποιήσει και άλλες πηγές πληροφοριών (π.χ. περιφερειακά προγράμματα διαχείρισης των απορριμμάτων και καταγγελίες που υποβλήθηκαν). Η δράση της Επιτροπής έχει ως στόχο να εξασφαλίσει την εξάλειψη του φαινομένου των παράνομων ή ανεξέλεγκτων χωματερών. Από την ανασκόπηση των διαθέσιμων πληροφοριών προέκυψε ότι η Ελλάδα δεν είχε εξασφαλίσει την εκτέλεση της απόφασης. Κατόπιν τούτου, η Επιτροπή αποφάσισε να κινήσει τη διαδικασία επί παραβάσει που προβλέπεται στο άρθρο 228 της συνθήκης ΕΚ και απέστειλε προειδοποιητική επιστολή στις 15 Απριλίου 2009.

Επί του παρόντος, οι υπηρεσίες της Επιτροπής αξιολογούν την απάντηση των ελληνικών αρχών. Η Επιτροπή θα αναλύσει όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες και δεν θα διστάσει να προχωρήσει στη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 228 της συνθήκης ΕΚ.

Στις απαντήσεις της στις ερωτήσεις ευρωβουλευτών υπ’αριθ. E-216/08 και E-1900/08⁽³⁾, η Επιτροπή έδωσε πληροφορίες σχετικά με τη συγχρηματοδότηση έργων αποκατάστασης παράνομων χωματερών και κατασκευής μονάδων διαχείρισης απορριμμάτων. Η Επιτροπή θεωρεί ότι προχωρεί πολύ ικανοποιητικά η υλοποίηση έργων που αφορούν την αποκατάσταση των παράνομων χωματερών Ωστόσο, η υλοποίηση έργων χώρων υγειονομικής ταφής (Χώρων Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων, XYTA/Χώρων Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων, XYTY) συχνά καθυστερεί εξαιτίας της αντίθεσης του περιοίκων και των προσφυγών ενώπιον της ελληνικής δικαιοσύνης.

(1)ΕΕ L 194 της 25.7.1975.

(2)Οδηγία 91/156/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 18ης Μαρτίου 1991 για την τροποποίηση της οδηγίας 75/442/ΕΟΚ περί των στερεών αποβλήτων, ΕΕ L 78 της 26.3.1991.

(3)http://www.europarl.europa.eu/QP-WEB/home.jsp

Θέμα: Ενσωμάτωση στο ελληνικό εθνικό δίκαιο της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για την εναλλακτική διαχείριση Αποβλήτων Εκσκαφών – Κατασκευών – Κατεδαφίσεων

H οδηγία 1999/31/ΕΚ⁽¹⁾ του Συμβουλίου της 26ης Απριλίου 1999 περί υγειονομικής ταφής των αποβλήτων απαγορεύει τη διάθεση αδρανών υλικών και εν γένει μπαζών στους ΧΥΤΑ και επιβάλλει τη διάθεσή τους σε ανεξάρτητους χώρους ταφής αδρανών.

Σχετική πρόβλεψη έχει ενσωματωθεί και στον ελληνικό Νόμο 2939/2001, όμως η ενεργοποίησή της απαιτεί ιδιαίτερο Προεδρικό Διάταγμα για σύσταση Εναλλακτικής Διαχείρισης Αποβλήτων Εκσκαφών – Κατασκευών – Κατεδαφίσεων (ΑΕΚΚ). Τέτοιο διάταγμα μέχρι σήμερα δεν έχει υπογραφεί με αποτέλεσμα , σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα του ελληνικού υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής⁽²⁾, η διαχείριση των αποβλήτων αυτής της κατηγορίας να «γίνεται σήμερα αποσπασματικά, δημιουργώντας μεγάλα προβλήματα στο περιβάλλον εξαιτίας της ανεξέλεγκτης διάθεσής τους». Τα απόβλητα αυτά, τα οποία εκτιμώνται σε 100.000 τόνους ημερησίως, οδηγούνται σε ένα μικρό ποσοστό είτε σε ΧΥΤΑ, είτε σε χωματερές, ενώ μεγάλες ποσότητες απορρίπτονται ανεξέλεγκτα σε ρέματα, παλαιά λατομεία και εν γένει στο φυσικό περιβάλλον.

Ερωτάται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή:

1. Είναι ενήμερη για τη σοβαρή αυτή καθυστέρηση στην ενσωμάτωση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για την Εναλλακτική Διαχείριση Αποβλήτων Εκσκαφών – Κατασκευών – Κατεδαφίσεων;

2. Τι ενέργειες έχει κάνει μέχρι σήμερα η Επιτροπή προς την ελληνική κυβέρνηση για το θέμα αυτό;

(1) ΕΕ L 182 της 16.7.1999, σελ. 1.

(2) http://www.minenv.gr/anakyklosi/v.menu/aekk/aekk.html

Απάντηση του κ. Δήμα εξ ονόματος της Επιτροπής

Η Επιτροπή θα ήθελε να επιστήσει την προσοχή του Αξιότιμου Μέλους στο γεγονός ότι το άρθρο 4 της οδηγίας 1999/31/EΚ⁽¹⁾ περί υγειονομικής ταφής των αποβλήτων (οδηγία για την υγειονομική ταφή) επιτρέπει την ταφή αδρανών αποβλήτων σε ειδικούς χώρους.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που διαθέτει η Επιτροπή, η οδηγία για την υγειονομική ταφή μεταφέρθηκε στο ελληνικό δίκαιο με το υπουργικό διάταγμα 29407/3508/10.12.2002, το οποίο δημοσιεύθηκε στο Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβέρνησης ΦΕΚ/1572/B της 16/12/2002, σ. 20637.

Πέραν αυτού, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η ταφή αδρανών αποβλήτων είναι δυνατή μόνον εφόσον τα εν λόγω απόβλητα πληρούν τις διατάξεις της απόφασης 2003/33/EΚ⁽²⁾ του Συμβουλίου για τον καθορισμό κριτηρίων και διαδικασιών αποδοχής των αποβλήτων στους χώρους υγειονομικής ταφής σύμφωνα με το άρθρο 16 και το παράρτημα ΙΙ της οδηγίας 1999/31/ΕΚ.

Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη που πραγματοποιήθηκε εξ ονόματος της Επιτροπής με αντικείμενο την εφαρμογή της απόφασης του Συμβουλίου στα κράτη μέλη, η Ελλάδα την εφαρμόζει έως τώρα με βάση γενική αναφορά της στη νομοθεσία της. Ωστόσο, καμία από τις ειδικές διατάξεις της απόφασης που πρέπει να καθορίσουν τα κράτη μέλη δεν έχει θεσπισθεί ακόμη στην ελληνική νομοθεσία. Επιπλέον, όπως επεσήμανε το Αξιότιμο Μέλος, στη μελέτη αναφέρεται ότι είναι υπό εκπόνηση σχέδιο προεδρικού διατάγματος («εναλλακτική διαχείριση αποβλήτων κατασκευών και κατεδαφίσεων»).

Εν κατακλείδι, μολονότι μια απόφαση εφαρμόζεται καταρχήν αυτόματα και δεν χρειάζεται επομένως μεταφορά της στο εθνικό δίκαιο, η Επιτροπή θα απευθύνει επιστολή στις αρμόδιες ελληνικές αρχές για να βεβαιωθεί με ποιον τρόπο η Ελλάδα εξασφαλίζει στην πράξη την πλήρη εφαρμογή και αποτελεσματικότητα της απόφασης του Συμβουλίου. Με την ευκαιρία αυτή, η Ελλάδα θα ερωτήσει τις ελληνικές αρχές ποιες είναι ενδεχομένως οι συνέπειες από τη μη έκδοση του σχεδίου προεδρικού διατάγματος στην ορθή διαχείριση των αδρανών αποβλήτων στην Ελλάδα.

(1)

Οδηγία 1999/31/ΕΚ του Συμβουλίου της 26ης Απριλίου 1999 περί υγειονομικής ταφής των αποβλήτων, ΕΕ L 182 της 16.7.1999.

(2)

Απόφαση του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 2002, για τον καθορισμό κριτηρίων και διαδικασιών αποδοχής των αποβλήτων στους χώρους υγειονομικής ταφής σύμφωνα με το άρθρο 16 και το παράρτημα ΙΙ της οδηγίας 1999/31/ΕΚ, ΕΕ L 11 της 16.1.2003.