Άρθρο της Ευαγγελίας Κιρκινέ, συντονίστριας της Θεματικής Ομάδας των Οικολόγων Πράσινων για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, στην εφημερίδα ΕΝ ΟΙΚΩ
H μοναδική δομή φιλοξενίας προσφύγων στη Βόρεια Ελλάδα, που μπορεί να καλύψει τις ανάγκες μεγάλου αριθμού οικογενειών, απειλείται με οριστικό κλείσιμο καθώς πολιτεία και τοπική αυτοδιοίκηση έχουν επιδείξει απαράμιλλη απροθυμία να συνδράμουν στην προσπάθεια που γίνεται, από κινηματικές ομάδες, οργανώσεις και μεμονωμένους πολίτες, να στηριχθεί και να συνεχίσει τη λειτουργία του.
Το Φεβρουάριο του 2010 ο ξενώνας κινδύνεψε για άλλη μια φορά να σταματήσει τη λειτουργία του όταν η ΜΚΟ που τον διαχειριζόταν αποσύρθηκε λόγω καταγγελιών για κακοδιαχείριση. Η Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης τότε σε συνεργασία με άλλες κοινωνικές και πολιτικές οργανώσεις της πόλης ανέλαβε την πρωτοβουλία αλλά και την ευθύνη μιας επαχθούς προσπάθειας να παραμείνει ο ξενώνας ανοιχτός και να προσφέρει στέγη στους πρόσφυγες που τόσο την είχαν ανάγκη. Έτσι χωρίς καμία κρατική βοήθεια ξεκίνησε αυτό το πείραμα του αυτοδιαχειριζόμενου πια ξενώνα. Επί ενάμιση χρόνο καταβλήθηκε κάθε δυνατή προσπάθεια για τη συντήρησή του και με την έμπρακτη αλληλεγγύη ομάδων και ατόμων κατορθώθηκε να παραμείνει ανοιχτός μέχρι σήμερα χωρίς την παραμικρή κρατική ή ιδιωτική χρηματοδότηση. Πέρα από την οικονομική στήριξη (έξοδα συντήρησης του κτιρίου, ηλεκτρικό, ύδρευση, διατροφή, φαρμακευτικό υλικό, έξοδα για τα σχολικά είδη των παιδιών) η αλληλεγγύη εκφράστηκε και μέσα από τη δουλειά δεκάδων εθελοντών και εθελοντριών καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα αναγκών των προσφύγων, από την εκπαίδευση των παιδιών έως τη νομική και ιατρική στήριξη και φροντίδα.
Και ενώ από τη μια μεριά έχουμε ένα λαμπρό παράδειγμα αυτοοργάνωσης και έμπρακτης κοινωνικής αλληλεγγύης από την άλλη έχουμε την κοινωνική αναλγησία κράτους και δήμου που όχι μόνο δεν έδειξαν καμία μέριμνα για την τύχη αυτών των ανθρώπων αρνούμενοι να αναλάβουν οποιαδήποτε ευθύνη αλλά άρχισαν να λειτουργούν και ως τροχοπέδη στην όλη προσπάθεια όπως όταν η αστυνομία αποφάσισε να μην αποδέχεται τον ξενώνα ως τόπο μόνιμης κατοικίας των ενοίκων, με αποτέλεσμα αυτοί να κινδυνεύουν με απέλαση. Μεγάλη ευθύνη έχει και η νέα διοίκηση του Δήμου η οποία ως αντιπολίτευση υποστήριζε ότι οι ξενώνες πρέπει να είναι στη δικαιοδοσία των δήμων και ως διοίκηση αρνήθηκε ακόμη και να υλοποιήσει ομόφωνη απόφαση του προηγούμενου δημοτικού συμβουλίου που αφορούσε στην τακτοποίηση της κτιριακής εκκρεμότητας του ξενώνα.
Φτάνουμε λοιπόν πάλι στο σημείο μηδέν για τις 15 οικογένειες που φιλοξενούνται και τη λειτουργία του ξενώνα καθώς η Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία και οι συνεργαζόμενες ομάδες που συμμετέχουν στη διαχειριστική συνέλευση ανακοινώνουν ότι δεν θα συνεχίσουν να στηρίζουν το ξενώνα με τον τρόπο που γινόταν τους τελευταίους 20 μήνες αφενός γιατί αδυνατούν να το κάνουν καθώς η επιδεινούμενη οικονομική κρίση έχει εξαντλήσει πόρους και αποθέματα (οικονομικά, χρόνου) αφετέρου γιατί το επιλέγουν πολιτικά καθώς δε θέλουν να υποκαταστήσουν τις κοινωνικές υπηρεσίες και να απαλλάξουν κεντρικές και τοπικές αρχές από τις ευθύνες τους. Σε μια ύστατη προσπάθεια καλούν σε συνεργασία συλλογικότητες και πολίτες προκειμένου να ενταθούν οι πιέσεις προς το Δήμο και την πολιτεία για ανάληψη ευθυνών και δράσης για τη διάσωση του ξενώνα.
Sorry, the comment form is closed at this time.