Ο κ. Τατούλης να ανακαλέσει τις ρατσιστικές ρητορείες και να ενισχύσει τους ελέγχους

Οι μικροπολιτικές σκοπιμότητες των αιρετών της Αυτοδιοίκησης δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο σ’ αυτή τη χώρα. Πολλές φορές όμως λειτουργούν επικίνδυνα, όπως συνέβη στην πρόσφατη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου, κατά την οποία ο περιφερειάρχης κ. Τατούλης στοχοποίησε στο σύνολο της μια κοινωνική ομάδα, τους Ρομά, κατονομάζοντας την -αυθωρεί και παραχρήμα- ως υπαίτια παράνομων πράξεων που έχουν συμβεί στην περιοχή.

Ο περιφερειάρχης προχώρησε πέρα και πάνω από τις δικές του αρμοδιότητες, δηλώνοντας ότι θα διαλύσει τους καταυλισμούς τους, υιοθετώντας ουσιαστικά ρητορείες και πρακτικές της “Χρυσής Αυγής”. Στη δύσκολη φάση που περνάει η κοινωνία μας, γενικολογώντας επέλεξε -με περισσή ευκολία- να διαχωρίσει τις κοινωνικές ομάδες σε αμνούς και ερίφια, ενώ γνωρίζει πολύ καλά ότι η αλήθεια είναι διαφορετική. Και βέβαια, υπάρχουν ευρωπαϊκά προγράμματα δημιουργικής ενσωμάτωσης των Ρομά, που έτσι κι αλλιώς αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι θεωρούν παρωχημένες και επιζήμιες για το κοινωνικό σύνολο τακτικές σαν κι αυτές και συμμερίζονται απόλυτα την αντίδραση πολλών περιφερειακών συμβούλων, ανάμεσα τους και ο εκλεγμένος με τον συνδυασμό “Οικολογική Συμπολιτεία του Μοριά” , Λάμπρος Μπούκλης, που τις καταδίκασαν. Χαρακτηριστικά ο Λ.Μπούκλης δήλωσε: “σε επερώτηση μας για την επαναλειτουργία και επέκταση σιδηρόδρομου/προαστιακού ανακαλύφθηκαν συλλήβδην οι δήθεν ένοχοι, οι Ρομά. Οι ευθύνες των θεσμικών φορέων είναι τεράστιες για την αυξανόμενη παραβατικότητα και εγκληματικότητα σε όλο το φάσμα της κοινωνίας. Μην κρύβουν την ανεπάρκεια τους πίσω από στοχεύσεις κοινωνικών ομάδων. Είναι ηθικά απαράδεκτο και κοινωνικά επιζήμιο.”

Για την αντιμετώπιση των προβλημάτων, υπάρχει λύση και αυτή είναι ο καθημερινός έλεγχος και ενδεχομένως το κλείσιμο των παράνομων εγκαταστάσεων παραλαβής σκραπ – καλωδίων, που λειτουργούν ως κλεπταποδόχοι και ο καθημερινός έλεγχος από την Τροχαία όλων των ελαφρών φορτηγών αυτοκινήτων που διέρχονται από τις παλαιές και νέες Εθνικές Οδούς.

Αντίθετη με κάθε έννοια Κράτους Δικαίου η ποινικοποίηση της διαμαρτυρίας απέναντι στην άσκηση βίας από αστυνομικά όργανα

Εκφράζουμε την ιδιαίτερη ανησυχία μας απέναντι στα πολυάριθμα κρούσματα αστυνομικής βίας, τα οποία εκτός από άμεσα θύματα, έχουν πλέον και έμμεσα, τους ευαισθητοποιημένους πολίτες που προσπαθούν να τα αποτρέψουν.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του δημοσίου υπάλληλου Πέτρου Καπετανόπουλου, που στην προσπάθεια του να αποτρέψει την άσκηση αστυνομικής βίας σε βάρος μετανάστη, ύποπτου για αρπαγή τσάντας, βρέθηκε αντιμέτωπος με την κατηγορία συνέργειας σε ληστεία.

Η κρατική αυθαιρεσία που ξεκίνησε με τη χρήση βίας κατά μετανάστη και συμπληρώθηκε από τις ψευδείς καταθέσεις αστυνομικών και το αστήρικτο κατηγορητήριο από πλευράς εισαγγελέως, ολοκληρώθηκε τελικά με τη διάταξη του ν.4093/12, η οποία θέτει τους δημοσίους υπαλλήλους σε αργία από την παραπομπή τους και μόνο στο αρμόδιο δικαστήριο για κακούργημα, ανεξάρτητα από το αδίκημα που φέρεται να έχουν διαπράξει.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι ζητούμε την κατάργηση της εν λόγω διάταξης διότι είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για τη δημοκρατική λειτουργία του Πολιτεύματος, αφού στην ουσία καταργεί το τεκμήριο της αθωότητας, με την προκαταβολική τιμωρία των δημοσίων υπαλλήλων με την ποινή της αργίας, πριν την τελική κρίση της Δικαιοσύνης.

Αναρωτιόμαστε αν τελικά στόχος μίας Δημοκρατικής Πολιτείας θα πρέπει να είναι η δημιουργία πολιτών φοβικών ή πραγματικά αλληλέγγυων. Αν η ιδιότητα του Πολίτη πρέπει να ενισχύεται ή να ευτελίζεται. Ο Επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης εν τω μεταξύ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, λέγοντας ότι ο περιορισμός που υφίστανται οι υπερασπιστές των δικαιωμάτων των μεταναστών πρέπει να σταματήσει. (http://humanrightscomment.org/2012/12/19/restrictions-on-defenders-of-migrants-rights-should-stop/)

Και η Ελληνική Πολιτεία συνεχίζει να κοιμάται τον ύπνο του δικαίου…

Η Θεματική Ομάδα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα

Με μοναδικό σκοπό την τρομοκράτηση των πολιτών και την παρεμπόδιση της αντιφασιστικής διαδήλωσης στο κέντρο του Βόλου έγιναν χθες το πρωί πάνω από 60 προσαγωγές αντιφασιστών που εξέφρασαν την αντίθεσή τους στην παρουσία της Χρυσής Αυγής στην παραλία του Βόλου με τη δικαιολογία διανομής τροφίμων σε πολίτες. Αυτό αποδείκνυε και η μεγάλη αστυνομική δύναμη που συγκεντρώθηκε στο Βόλο, απέναντι σε ένα πλήθος διαδηλωτών που δεν δημιούργησε κανένα πρόβλημα και μετά από τη διαμαρτυρία τους έξω από το αστυνομικό τμήμα, συνέχισαν ειρηνικά την πορεία τους.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι καταδικάζουμε κάθε προσπάθεια της κυβέρνησης και των αρχών να προστατεύσουν τη Χρυσή Αυγή και να περιορίσουν το δικαίωμα έκφρασης και διαμαρτυρίας των πολιτών. Η Έλενα Δημητρίου, δικηγόρος, μέλος των Οικολόγων Πράσινων Μαγνησίας, δήλωσε: “σε συνέχεια της αστυνομικής αυθαιρεσίας στην πόλη του Βόλου, όπου στην τελευταία πορεία του Πολυτεχνείου κακοποιήθηκε από αστυνομικούς με χτυπήματα από γκλομπς στο κεφάλι διαδηλωτής που κατέληξε με 9 ράμματα στο Νοσοκομείο, έρχεται τώρα η προσαγωγή 60-70 ατόμων στην Ασφάλεια. Ατόμων που δεν έχουν διαπράξει κανένα αδίκημα και στερήθηκαν το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμά τους να έρθουν σε επαφή με συνηγόρους την ίδια στιγμή που τα άτομα της Χρυσής Αυγής που διαπράττουν αδικήματα απολαμβάνουν ασυλίας από τις αστυνομικές αρχές…”.

Η Βασιλική Νάκου, εκπρόσωπος τύπου των Οικολόγων Πράσινων σημειώνει: “Οι εκφοβιστικές ενέργειες των αρχών προφανώς και δεν αρμόζουν με τον τίτλο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, εκτός αν στην προστασία τα κριτήριά τους είναι τόσο επιλεκτικά όσο και αυτά στις προσφορές της Χρυσής Αυγής. Όσο για τις παραπλανητικές πρωτοβουλίες αλληλεγγύης της Χρυσής Αυγής, αυτές πρέπει να τις καταδικάσει ο ίδιος ο λαός του Βόλου, ανακαλώντας από τη μνήμη του τι σημαίνει ναζισμός και απαξιώνοντας με ειρηνικό και μη βίαιο τρόπο ό,τι προσφέρουν οι νεοναζιστές για να γίνουν συμπαθείς”.

“Η χώρας μας χρειάζεται μια μεταναστευτική πολιτική που να είναι ανθρωπιστική, ρεαλιστική και συνεκτική, που θα είναι προς όφελος και των μεταναστών και των Ελλήνων πολιτών. Δεν είναι δυνατόν, για παράδειγμα, παιδιά μεταναστών που έχουν γεννηθεί στη χώρα μας, μιλάνε ελληνικά, οι φίλοι και η ζωή τους είναι εδώ, να μην μπορούν να έχουν την ιδιότητα των πολίτη και την ελληνική ιθαγένεια, αν και πιθανά δεν έχουν ρίζες πουθενά αλλού. Να συλλαμβάνονται με τον κίνδυνο απέλασης αν και δεν έχουν που αλλού να πάνε. Δεν είναι δυνατόν να εφευρίσκονται γραφειοκρατικά εμπόδια και δικαιολογίες για να γίνονται “αόρατοι” οι φίλοι των παιδιών μας ή και τα παιδιά μας”, επισήμανε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, στην ημερίδα με θέμα «Γεφυρώνοντας το κενό. Από τη νόμιμη διαμονή στην ιδιότητα του πολίτη» που διοργάνωσε το Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών σε συνεργασία με το Συμβούλιο Ένταξης Μεταναστών του Δήμου Αθηναίων και την υποστήριξη του Ελληνικού Παραρτήματος του Ευρωπαϊκού Αντιρατσιστικού Δικτύου (ENAR GREECE).

Στην ημερίδα που έγινε την Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012, στο γραφείο του Ελληνικού Κοινοβουλίου στην Αθήνα, παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα του προγράμματος «Ενδυνάμωση των νέων με μεταναστευτική καταγωγή» που υλοποίησε το Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών με την ευγενική χορηγία του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.

Στην παρέμβασή του ο Νίκος Χρυσόγελος υποστήριξε μεταξύ άλλων:

” Η έλλειψη ενός συγκροτημένου σχεδίου, μιας στρατηγικής για την ένταξη των μεταναστών οδηγεί σε σύγχυση την κοινωνία. Ένα τμήμα της έχει την ψευδαίσθηση, που ακραίες και ανεύθυνες φωνές καλλιεργούν στην Ελλάδα, ότι μπορεί να σταματήσει η μετανάστευση, ότι μπορούμε να κλείσουμε τα σύνορα για να μην μπαίνει στη χώρα κανείς ή ότι μπορούμε να διώξουμε όλους τους μετανάστες ή να δημιουργήσουμε τόσο άσχημες συνθήκες γι αυτούς ώστε να φύγουν μόνοι τους. Πέρα από ανεύθυνο και αντίθετο στις διεθνείς μας υποχρεώσεις και το διεθνές δίκαιο, είναι εξωπραγματικό να πιστεύουμε ότι μπορούμε να “λύσουμε” το πρόβλημα της μετανάστευσης με αυτούς τους τρόπους.

Είναι ανάγκη να ενημερωθεί με συντονισμένο τρόπο η ελληνική κοινωνία για τις πραγματικές διαστάσεις των προβλημάτων και για υπαρκτές λύσεις. Λύσεις που μπορεί να προωθηθούν με αξιοποίηση ευρωπαϊκών πόρων. Η Ελλάδα δεν τους αξιοποιεί επαρκώς, όπως έχω διαπιστώσει και από τις απαντήσεις της Κομισιόν σε σχετικές ερωτήσεις μου. Θα μπορούσε να αξιοποιήσει πάνω από 200.000.000 ευρώ από αδιάθετους πόρους για να δημιουργήσει κατάλληλες κοινωνικές δομές και υποδομές υποδοχής, ιατρικού ελέγχου, διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών στο πλαίσιο πολιτικών και πρακτικών που θα είναι προς όφελος και των μεταναστών – προσφύγων και των κατοίκων περιοχών σε διάφορες περιοχές της χώρας.

Στο πλαίσιο μιας συγκροτημένης πολιτικής μετανάστευσης θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν ευρωπαϊκοί πόροι για μετανάστες και αιτούντες άσυλο για τη δημιουργία θέσεων εργασίας τόσο για νέους ελληνικής καταγωγής όσο και για μετανάστες και αιτούντες άσυλο μέσα από νόμιμους δρόμους. Κάτι τέτοιο θα ενισχύσει και τα ασφαλιστικά ταμεία και τα έσοδα του κράτους από δίκαιη φορολόγηση. Θα μπορούσαν, επίσης, να στηριχθούν δομές υγείας και νοσοκομεία για ιατρικές εξέτασεις μεταναστών, βελτιώνοντας έτσι και τα έσοδα και τη βιωσιμότητά τους για όλους τους πολίτες. Δίκαιες, αξιοπρεπείς και βιώσιμες λύσεις υπάρχουν, δεν είναι σίγουρο, όμως, ότι υπάρχει πολιτική βούληση, σχέδιο και κατάλληλη οργάνωση.

Ας μην ξεχνάμε ότι ισχυρές σήμερα χώρες, όπως η Γερμανία, οι ΗΠΑ, η Αυστραλία, το Βέλγιο, οφείλουν σε σημαντικό βαθμό την ευημερία τους και στη μεταναστευτική τους πολιτική. Εκατομμύρια Έλληνες συμμετείχαν ως μετανάστες στην αναγέννηση αυτών των χωρών ιδιαίτερα μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο και την ήττα του ναζισμού και φασισμού. Σήμερα ελληνικής καταγωγής πολίτες, παιδιά μεταναστών ή και νέοι μετανάστες, παίζουν ουσιαστικό ρόλο στην πολιτική, κοινωνική, ερευνητική και οικονομική ζωή αυτών των χωρών, συμμετέχουν στις κυβερνήσεις, στη διοίκηση των δήμων, έχουν πλήρη δικαιώματα ως πολίτες των χωρών όπου ζουν. Και η δική μας χώρας θα μπορούσε να επωφεληθεί από μια τέτοια πολιτική για να βγει από την κρίση.

Η απουσία συγκροτημένης πολιτικής δημιουργεί προβλήματα και στις τοπικές κοινωνίες και στους μετανάστες κι αιτούντες άσυλο. Οι μόνοι που διευκολύνονται είναι εκείνες οι πολιτικές δυνάμεις που εκμεταλλεύονται τα κενά και τα προβλήματα που δημιουργούνται για να κερδίσουν εκλογική επιρροή βασιζόμενοι σε βάρβαρες, εξωπραγματικές, ρατσιστικές και φοβικές αντιλήψεις. Ο ρατσισμός και ο τρόμος χτίζονται στα κενά που αφήνει το κράτος με την αδυναμία του να λύσει ακόμα κι απλά προβλήματα, όπως είναι η φροντίδα και το αίσθημα κοινωνικής ασφάλειας κοινωνικά ευάλωτων ομάδων όπως είναι οι ηλικιωμένοι. Αντί για τυχοδιώκτες, δήθεν προστάτες των ηλικιωμένων, σε περιοχές όπως ο Αγ. Παντελεήμονας, ο Δήμος ή η κεντρική διοίκηση θα μπορούσαν να διαμορφώσουν ευνοϊκό έδαφος για δομές αλληλεγγύης και στήριξης των ηλικιωμένων, με τη συμμετοχή ανέργων ελλήνων αλλά και μεταναστών που έχουν σχετικές γνώσεις και ικανότητες, καθώς και οικολογικής αναβάθμισης των γειτονιών, της ποιότητας ζωής και του αισθήματος ασφάλειας των κατοίκων των περιοχών αυτών αξιοποιώντας ευρωπαϊκούς πόρους. Με τον τρόπο αυτό, οι μετανάστες αντί να θεωρούνται μέρος του προβλήματος, μπορούν να γίνουν μέρος της λύσης.

Στην πρόσφατη συνάντησή μας με την ευρωπαία Επίτροπο Εσωτερικών Υποθέσεων Σεσίλια Μάλστρομ επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά μια τέτοια δυνατότητα, εφόσον υποβληθούν κατάλληλα σχεδιασμένα προγράμματα . Η χώρα δεν πρέπει λοιπόν να χάνει παρόμοιες ευκαιρίες και δυνατότητες.

Είναι περισσότερο από επείγον να διαμορφωθεί ένα σχέδιο και ένα μοντέλο ένταξης των παιδιών μεταναστών, της μεταναστών δεύτερης γενιάς, στην ελληνική κοινωνία, κάτι που θα είναι προς όφελος και των νέων αυτών και της χώρας που έχει επενδύσει στην εκπαίδευσή τους αλλά αδυνατεί να αναγνωρίσει ότι είναι πολίτες με πλήρη δικαιώματα”, παρότι είναι παιδιά της”.

Σχετικά με την εκδήλωση:

Ένα εναλλακτικό μοντέλο ένταξης της δεύτερης γενιάς μεταναστών στην ελληνική κοινωνία συζητήθηκε στην ημερίδα «Ενδυνάμωση των νέων με μεταναστευτική καταγωγή». Την παρουσίαση των αποτελεσμάτων έκανε η κα Αναστασία Γεωργίου, επιστημονική υπεύθυνη του προγράμματος και τη συζήτηση συντόνισε η κα Μαρία Δεληθανάση. Την ημερίδα χαιρέτισαν οι Γιώργος Καμίνης, Δήμαρχος Αθηναίων (μέσω εκπροσώπου του), Μοαβία Αχμέντ, Προεδρος του Ελληνικού Φόρουμ Μεταναστών, Μαρία Κουβέλη, Πρόεδρος του Συμβουλίου Ένταξης Μεταναστών του Δήμου Αθηναίων καθώς και η Μυρτώ Ξανθοπούλου, εκπρόσωπους του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Παρενέβησαν με εισηγήσεις τους οι Χαράλαμπος Αθανασίου, αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών, καθώς και οι ευρωβουλευτές Μαριλένα Κοππά και Άννυ Ποδηματά του ΠΑΣΟΚ, καθώς και ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο. Στην εκδήλωση παρενέβησαν, επίσης, και πήραν τον λόγο εκπαιδευτικοί, μετανάστες δεύτερης γενιάς, εκπρόσωποι μεταναστευτικών κοινοτήτων, ο Γιώργος Ντάσης, Πρόεδρος της ομάδας εργαζομένων της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (Έ.Ο.Κ.Έ.) καθώς και ο π. Τιμόθεος Άνθης, Αρχιμανδρίτης-Διευθυντής του Κέντρου Συμπαράστασης Παλιννοστούντων και Μεταναστών, Οικουμενικό Πρόγραμμα Προσφύγων.

Για το μοντέλο ένταξης μεταναστών μίλησαν ο Δρ. Νίκος Ξυπολυτάς, κοινωνιολόγος, και ο κ. Δημήτρης Χριστόπουλος, αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.

Ο Δρ. Ξυπολυτάς αναφέρθηκε στον κοινωνικό αποκλεισμό και στην ελληνική ερευνητική εμπειρία, εστιάζοντας στη αγορά εργασίας φθηνού εργατικού δυναμικού που κατασκευάστηκε στην Ελλάδα η οποία παράγει και αναπαράγει τον κοινωνικό αποκλεισμό.

Ο κ. Χριστόπουλος αναφέρθηκε στο σημερινό μοντέλο που απαιτεί όχι ένταξη αλλά πλήρη αφομοίωση του μετανάστη. Τόνισε ότι το μοντέλο είναι ξεπερασμένο, όχι μόνο γιατί καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά και γιατί η Ελλάδα της κρίσης δεν μπορεί να δώσει κοινωνικό κύρος ούτε πλήρη πρόσβαση σε κοινωνικά αγαθά. Καθώς η κοινωνική κινητικότητα περιορίζεται, εξίσου για μετανάστες και Έλληνες, η ελληνική κοινωνία χρειάζεται ένα νέο μοντέλο ένταξης των μεταναστών.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.youthforum.gr/cgi-bin/pages/index.pl?arlang=Greek

http://www.unhcr.gr/

http://www.migrant.gr/cgi-bin/pages/page3.pl?arlang=greek&arcode=110709211551&argenkat=Draseis%20tou%20Forum

Η πολύνεκρη τραγωδία είναι το αποκορύφωμα του δράματος που ζούμε στη Λέσβο τα τελευταία 24ωρα και οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε κάνει δεκάδες αναφορές στο ζήτημα, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Το βάρος της ευθύνης για το χαμό αυτών των ανθρώπων πέφτει σ’ όλη τη δυτική «πολιτισμένη» κοινωνία.

Είναι σημαντικό να αφήσουμε στην άκρη τον επικίνδυνο λαϊκισμό, και να συζητήσουμε νηφάλια για μια πολιτική ασύλου που δε θα παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και για μια μεταναστευτική πολιτική που θα συμφιλιώνει τις αγωνίες και τα θεμιτά συμφέροντα Ελλήνων και μεταναστών. Παράλληλα, όμως, είναι ώρα να τεθεί ακόμη πιο έντονα σε ευρωπαϊκό επίπεδο η πρόταση των Ευρωπαίων Πράσινων να αναθεωρηθούν οι συμφωνίες Δουβλίνο ΙΙ και να δοθεί σε κάθε πρόσφυγα δικαίωμα να επιλέγει ο ίδιος σε ποια χώρα από τις 27 θέλει να ζητήσει άσυλο, ανεξάρτητα από το σε ποια χώρα έφθασε πρώτα.

Ως Ελληνικό κράτος είναι σημαντικό να χρησιμοποιήσουμε τα αδιάθετα κοινοτικά κονδύλια και να εξασφαλίσουμε ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης στους μετανάστες που περνάνε στα νησιά μας με τη δημιουργία ανοικτών κέντρων υποδοχής, κέντρα που εδώ και δύο χρόνια έχουμε επισημάνει την ανάγκη λειτουργίας τους και ακόμα δεν έχει γίνει τίποτα.

Τέλος ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού στο δράμα των οικογενειών αυτών των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους στο Αιγαίο ζητάμε από την Πολιτεία να εξασφαλίσει την αξιοπρεπή ταφή τους και να παρέχει στις οικογένειες τους όλες τις απαραίτητες διευκολύνσεις, ώστε τουλάχιστον να βρίσκουν γρήγορα, εύκολα και αξιόπιστα τους/ις νεκρούς/ές τους»

ΚΑΜΙΑ ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΡΑΙΑ, ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΧΑΝΟΝΤΑΙ

Η ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Αντιφασιστική Αντιρατσιστική Σιωπηλή Πορεία

Οι Οικολόγοι Πράσινοι συμμετέχουν ενεργά στην Ευρωπαϊκή Αντιφασιστική Αντιρατσιστική Σιωπηλή Πορεία, από το Σύνταγμα έως την Ακρόπολη, που διοργανώνεται το Σάββατο 15 Δεκεμβρίου. Πρόκειται για ένα πανευρωπαϊκό αίτημα, που σε περίοδο πολύπλευρης κρίσης είναι περισσότερο από ποτέ επίκαιρο. Ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος δήλωσε σχετικά: Ένα από τα βασικά αιτήματα είναι η αλληλεγγύη, που δεν μπορεί να περιορίζεται μεταξύ κρατών ή να είναι υποχρέωση μόνο κάποιων φορέων και Οργανισμών.

Αλληλεγγύη χρειάζεται απ’ όλους και προς όλους και περισσότερο τους αδύναμους, κοινωνικά αποκλεισμένους, αναξιοπαθούντες, ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος, δέρματος και όποιας άλλης κατηγοριοποίησης. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, πέρα από τις ως τώρα πρωτοβουλίες του, χρειάζεται να ενεργοποιηθεί περισσότερο στην κατεύθυνση αυτή. Διακρίσεις αυτού του επιπέδου δεν μπορούν να νομιμοποιούνται έστω και έμμεσα.

Η εκπρόσωπος Τύπου των Οικολόγων Πράσινων, Βάσω Νάκου, συμπλήρωσε: Ο διχασμός της κοινωνίας και η ρατσιστική βία είναι οι χειρότερες εκφράσεις της κρίσης. Ας μην ζητάμε εξιλαστήρια θύματα για αυτή, αλλά τα πραγματικά και βαθύτερα αίτιά της. Οι πολίτες έχουμε την ευθύνη και τη δύναμη να αλλάξουμε την κοινωνία και σε αυτή την προσπάθεια οφείλουμε να υπερασπιστούμε κάθε “διαφορετικό” συμπολίτη μας, πριν γίνει θύμα του ρατσισμού και του φασισμού.

Το Γραφείο Τύπου των Οικολόγων Πράσινων

Έκθεση για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση (2010-2011)

Το Ευρωκοινοβούλιο καταδίκασε την προσπάθεια ορισμένων πολιτικών ομάδων να μειωθεί η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και με σημαντική πλειοψηφία υιοθέτησε την έκθεση για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση της FlasikovaBenova , την οποία υποστήριξαν οι σοσιαλδημοκράτες, οι πράσινοι, οι φιλελεύθεροι και η αριστερά (ψήφοι 308 υπέρ, 229 κατά). Η έκθεση περιλαμβάνει πολλές από τις τροπολογίες και προτάσεις που είχαν καταθέσει οι Πράσινοι στο Ευρωκοινοβούλιο. Το Ευρωκοινοβούλιο υπερψήφισε, επίσης, την έκθεση του Πράσινου ευρωβουλευτή Rui Tavares για την “ανανέωση της στρατηγικής της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα” (έκθεση A7-0378/2012), την “Ετήσια αναφορά για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία στον κόσμο το 2011 και την Ευρωπαϊκή Πολιτική στο θέμα αυτό” (έκθεση Dοnskis A7-0377/2012) καθώς και την έκθεση για το “πολυετές πλαίσιο για το Ευρωπαϊκό Γραφείο της ΕΕ για τα Θεμελιώδη Δικαιώματα για το 2013-2017” (έκθεση ZdanokaA7-0361/2012) απoδεικνύοντας ότι παραμένει υπερασπιστής των θεμελιωδών, ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η Έκθεση για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση της FlasikovaBenova, ευρωβουλευτή, (S&D, Σλοβακία), αφορά στο 2010 και 2011. Η Έκθεση που έχει Πράσινο χρώμα αφού έχει υιοθετήσει τις περισσότερες από τις προτάσεις και τροποποιήσεις των Πράσινων, είναι σημαντική γιατί εδραιώνει τις θέσεις του Ευρωκοινοβουλίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σκοπός της είναι να νομιμοποιήσει τον έλεγχο για παράβαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε κάθε χώρα και να αντιμετωπίσει την έλλειψη μόνιμου μηχανισμού παρακολούθησης και λογοδοσίας των κρατών μελών της Ε.Ε.

Η Έκθεση ασχολείται με θέματα διακρίσεων, ίσων ευκαιριών, σεξουαλικής προτίμησης, δικαιωμάτων νέων ανθρώπων, ηλικιωμένων και ατόμων με αναπηρία, προστασίας δεδομένων, μεταναστών και προσφύγων, δικαιωμάτων των παιδιών, δικαιωμάτων των θυμάτων, πρόσβασης στη δικαιοσύνη, καθώς και δικαιωμάτων υπηκοότητας. Ζητά, επίσης, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να περιγράφει με ετήσιες εκθέσεις την κατάσταση αναφορικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα στα κράτη μέλη, και έτσι επαναφέρει το θέμα του ελέγχου της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε κάθε χώρα μαζί με τον θεματικό έλεγχο.

Οι Συντηρητικοί και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα δεν στήριξαν θέσεις που αφορούν στο δικαίωμα σε ασφαλή και νόμιμη έκτρωση, οικογενειακό σχεδιασμό, αναγνώριση του γάμου σε ζευγάρια ομοφυλοφίλων, κλπ.

Με τη Έκθεση του πράσινου ευρωβουλευτή Ρούι Ταβάρες καλείται, μεταξύ άλλων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να συντάξει και να παρουσιάσει κατάλογο με ευρωπαϊκές εταιρίες που συνεργάζονται με δικτατορικά καθεστώτα, τους πουλάνε προϊόντα ή υπηρεσίες τους, παραβιάζοντας τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο δήλωσε: «Το Ευρωκοινοβούλιο υπερψηφίζοντας στην Ολομέλεια του Δεκεμβρίου μια σειρά εκθέσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα απέδειξε ότι παρά τις πιέσεις για οπισθοχώρηση και την κρίση παραμένει σταθερός υπερασπιστής τους. Η υπερψήφιση των εκθέσεων αυτών – που περιλαμβάνουν πολλές θέσεις και προτάσεις των πράσινων – ήρθε να συμπληρώσει ένα σημαντικό, επίσης, συμβολισμό: την απονομή του βραβείου Ζαχάρωφ 2012 στους Ιρανούς αγωνιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη δικηγόρο Νασρίν Σοτουντέχ και τον σκηνοθέτη Τζαφάρ Παναχί, που βρίσκονται έγκλειστοι στις ιρανικές φυλακές για την ελευθερία της σκέψης τους και την υπεράσπιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των ιρανών πολιτών. Η σθεναρή στάση του Ευρωκοινοβουλίου ενθαρρύνει όσους και όσες στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες αγωνίζονται να πείσουν ότι η αντιμετώπιση της κρίσης μπορεί να γίνει μόνο με σεβασμό των ανθρωπίνων και κοινωνικών δικαιωμάτων και με ενίσχυση της δημοκρατίας. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στο όνομα της κρίσης ή της αντιμετώπισης της κρίσης να επικρατήσουν βάρβαρες συμπεριφορές που γυρίζουν τις κοινωνίες σε άλλες εποχές, βίας, τρομοκρατίας, ακραίων ή και νεοναζιστικών συμπεριφορών και πρακτικών. Η κινητοποίηση φορέων το Σάββατο 15 Δεκεμβρίου για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ας μετατραπεί σε μια κινητοποίηση της κοινωνίας από τα κάτω για να πούμε ένα ισχυρό ΟΧΙ στην αποδόμηση αξιών και δικαιωμάτων, και ένα ισχυρό ΝΑΙ στην εμβάθυνση της δημοκρατίας και τον διαποτισμό της καθημερινής, της κοινωνικής και πολιτικής ζωής με τις αξίες της αλληλεγγύης και του σεβασμού των ανθρώπινων δικαιωμάτων που με κόπο, αγώνες και θυσίες κατέκτησε η ανθρωπότητα».

Παρέμβαση του Ν. Χρυσόγελου κι άλλων Πράσινων ευρωβουλευτών στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου

“H Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και τα Κράτη -Μέλη χρειάζεται να αναλάβουν από κοινού μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης και να προστατέψουν τα δικαιώματα των προσφύγων από την Συρία”, τόνισε στην παρέμβασή του στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, κατά τη σχετική συζήτηση, ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο. “Πάνω από 500.000 πολίτες από την Συρία έχουν λάβει επίσημα καθεστώς πρόσφυγα ή έχουν ζητήσει να αναγνωριστούν ως πρόσφυγες μέχρι τις 10 Δεκεμβρίου, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες”.

“Συνολικά όμως πάνω από 1.200.000 άτομα έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια και τη χώρα τους εξαιτίας των βάρβαρων επιθέσεων του καθεστώτος, των βομβαρδισμών και των συγκρούσεων. Οι γειτονικές στη Συρία χώρες έχουν αναλάβει μεγάλο μερίδιο της ευθύνης, με τον Λίβανο να φιλοξενεί 113.545 άτομα, την Ιορδανία 102.199 άτομα, το Ιράκ 64.773, την Τουρκία 136.810 άτομα, ενώ σημαντικός αριθμός προσφύγων έχει βρει προσωρινή φιλοξενία στην Αίγυπτο και σε χώρες της Νότιας Αφρικής. Προς το παρόν οι περισσότεροι πρόσφυγες μένουν σε κατασκηνώσεις με την υποστήριξη διεθνών οργανισμών και της ΕΕ. Το 20% των αναγνωρισμένων προσφύγων είναι παιδιά μέχρι 4 χρόνων, το 20% παιδιά ηλικίας 5-11 ετών, και το 14% παιδιά ηλικίας 12-17 ετών. Υπάρχουν, όμως, και εκατοντάδες χιλιάδες Σύριοι που έχουν εγκαταλείψει τη χώρα τους αλλά δεν έχουν ζητήσει επίσημα άσυλο, ελπίζοντας να επιστρέψουν πίσω σύντομα στη χώρα τους. Κατά την πρόσφατη επίσκεψή μου στη Μυτιλήνη διαπίστωσα και προσωπικά ότι Σύριοι επιχειρούν να μπουν στη χώρα μας στην προσπάθειά τους να φτάσουν σε άτομα της οικογένειάς τους που ζουν ήδη σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα και δεν ζητάνε άσυλο”.

“Μέχρι τώρα μόνο 25.000 Σύριοι έχουν ζητήσει αναγνώριση του καθεστώτος πρόσφυγα σε κάποια Ευρωπαϊκή χώρα, σύμφωνα με τη Eurostat, αν και άλλοι υπολογισμοί ανεβάζουν τον αριθμό αυτό σε 60.000. Ο χειμώνας που έρχεται, η αδυναμία των γειτονικών χωρών να ανταποκριθούν σε μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων και η παρατεινόμενη σύγκρουση είναι πιθανόν να αυξήσει σύντομα τα κύματα προσφύγων από τη Συρία προς την Ευρώπη. Ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες έχουν πράγματι αναγνωρίσει την ανάγκη προστασίας των Σύρων πολιτών που εγκαταλείπουν τη χώρα τους. Αλλά συνολικά η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα Κράτη Μέλη δεν έχουν προετοιμαστεί για μαζική εισροή προσφύγων από τη Συρία. Για να διαχειριστούν μια τέτοια πιθανή κρίση, δεν επαρκεί να υπάρχουν χρήματα για τις ανάγκες των προσφύγων – η ΕΕ έχει προβλέψει ένα ποσό 9 δισ Ευρώ, η ΕΕ και τα κράτη -μέλη είναι απαραίτητο να προετοιμαστούν από κοινού καλύτερα και να αναλάβουν μεγαλύτερες ευθύνες, διασφαλίζοντας τα δικαιώματα των αιτούντων άσυλο, εφαρμόζοντας τις σχετικές ρυθμίσεις που προβλέπει η διεθνής νομοθεσία σε παρόμοιες περιπτώσεις.

Η Επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων Σεσίλια Μάλστρομ επιβεβαίωσε πρόσφατα σε ερώτησή μου ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι έτοιμη να παράσχει στην Ελλάδα 4 εκατομμύρια ευρώ για τους πρόσφυγες από Συρία αν το ζητήσει. Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να είναι κατάλληλα προετοιμασμένη για μαζικότερα κύματα προσφύγων από Συρία, αλλά και να σταματήσει τις επαναπροωθήσεις Σύριων που έχουν τις προϋποθέσεις να τύχουν της προστασίας που προβλέπουν οι συνθήκες για πρόσφυγες”.

“Από την άλλη, η Ελλάδα και οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες της περιοχής δεν είναι σε θέση να διαχειριστούν μόνες τους ένα θέμα που ξεπερνάει τις δυνατότητές τους αλλά και τις ευθύνες χωρών στα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όλες οι Ευρωπαϊκές χώρες πρέπει να αναλάβουν μερίδιο της ευθύνης και να δεχθούν ένα αριθμό προσφύγων από τη Συρία. Είναι αναγκαίο, όμως, να βρεθούν κι άλλοι τρόποι προστασίας των προσφύγων, ευέλικτοι και αποτελεσματικοί, όπως είναι για παράδειγμα η γρήγορη επανένωση προσφύγων με τις οικογένειες τους που ζουν ήδη σε ευρωπαϊκές χώρες”.

25 Σεπτεμβρίου 2012
E-008405-12
Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης
προς την Επιτροπή
Άρθρο 117 του Κανονισμού
Nikos Chrysogelos (Verts/ALE)

Η συνεχιζόμενη σύγκρουση στη Συρία και η βίαιη καταστολή από το καθεστώς, με πάνω από 20 000 θύματα, έχει προκαλέσει βίαιο εκτοπισμό και μετακινήσεις περισσοτέρων των 1 200 000 ανθρώπων, ενώ, σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHRC), οι καταγεγραμμένοι πρόσφυγες από τη Συρία(1), ή οι αναμενόμενοι να καταγραφούν ανέρχονται σε 278 392. Η ανθρωπιστική βοήθεια που παρέχει η UNHRC, η ΕΕ και άλλοι διεθνείς οργανισμοί προς τις γειτονικές χώρες υποδοχής προσφύγων είναι πιθανόν να μην επαρκέσει για την κάλυψη των διευρυμένων αναγκών. Η Οδηγία 2001/55/ΕΚ προβλέπει ότι σε περίπτωση «μαζικής εισροής» «εκτοπισθέντων» παρέχεται «προσωρινή προστασία» μέσω της δημιουργίας ενός «ευρωπαϊκού μηχανισμού», όμως αυτός δεν έχει ενεργοποιηθεί ποτέ από το 2001 έως σήμερα καθώς φαίνεται ιδιαίτερα δύσκολο να υπάρξει πολιτική συμφωνία μεταξύ των μελών του Συμβουλίου. Ερωτάται η Επιτροπή:

1. Θα ήταν έτοιμη να ενθαρρύνει και να στηρίξει τη δημιουργία (από τις αρμόδιες ελληνικές αρχές) ενός εθνικού συστήματος προσωρινής προστασίας — αυξάνοντας όμως και τον σχετικό προϋπολογισμό των «εκτάκτων μέτρων» — που θα ενεργοποιείται όταν δεν ενεργοποιείται ο ευρωπαϊκός μηχανισμός προσωρινής προστασίας, όπως αυτός προβλέπεται από την Οδηγία, ώστε οι ελληνικές αρχές να έχουν σχεδιασμό και ετοιμότητα για εναλλακτικές λύσεις;
2. Έχει προετοιμάσει σχέδιο για επιμερισμό της ευθύνης προστασίας των προσφύγων στις διάφορες χώρες, και όχι μόνο στις χώρες εισόδου, με δεδομένο ότι οι περισσότεροι επιθυμούν να συνδεθούν με τις οικογένειές τους σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες;
3. Πώς θα διασφαλίσει την εφαρμογή από τα κράτη μέλη των νέων κατευθυντηρίων γραμμών της Ύπατης Αρμοστείας(2) που καθιστούν σαφές ότι η αίτηση ασύλου δεν είναι εγκληματική πράξη και ότι οι επ’ αόριστον και υποχρεωτικές μορφές κράτησης συνιστούν παραβίαση του διεθνούς δικαίου;
4. Έχει λάβει μέτρα για ουσιαστική κι αποτελεσματική αντιμετώπιση συγκεκριμένων παραλήψεων ή πρακτικών κρατών μελών, όπως της Ελλάδας, που καταστρατηγούν την διαδικασία ασύλου, καταπατώντας βασικά ανθρώπινα δικαιώματα ατόμων που χρήζουν διεθνούς προστασίας και των αιτούντων άσυλο, αφήνοντας χώρο για ανάπτυξη ρατσιστικών πρακτικών; Ποια είναι αυτά;

 

(1) http://www.unhcr.gr/nea/artikel/f38540873335e847b40439f34a09b547/paidia-prosfyges-ap.html
(2) http://www.unhcr.org/505c33199.html

 

Απάντηση της κας Malmström εξ ονόματος της Επιτροπής

28 Νοεμβρίου 2012
E-008405/2012
 
Η Επιτροπή παρακολουθεί την κατάσταση των προσφύγων από τη Συρία και είναι έτοιμη να συντονίσει ή παράσχει βοήθεια στα κράτη μέλη τα οποία ενδέχεται να βρεθούν υπό πίεση. Η ΕΕ και τα κράτη μέλη έχουν στη διάθεσή τους μια σειρά ευέλικτων μέσων αλληλεγγύης, μεταξύ των οποίων, χρηματοδοτική βοήθεια και στήριξη από εμπειρογνώμονες. Αυτά τα μέτρα ενεργοποιούνται κατόπιν αιτήσεως του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους. Ειδικότερα, θα μπορούσαν να διατεθούν στην Ελλάδα 4 εκατ. ευρώ στο πλαίσιο του μηχανισμού έκτακτης ανάγκης του Ευρωπαϊκού Ταμείου για τους Πρόσφυγες του 2012.

Η αρμοδιότητα για την εξέταση αίτησης ασύλου καθορίζεται σύμφωνα με τον κανονισμό του Δουβλίνου(1), ο οποίος προβλέπει μια ιεραρχική σειρά κριτηρίων που ευνοούν τη συνεκτίμηση περιστάσεων οικογενειακής φύσεως και αφήνουν την κατανομή των αρμοδιοτήτων στη χώρα εισόδου στην περίπτωση που δεν εφαρμόζεται άλλο σημαντικότερο κριτήριο. Οι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες παραμένουν, κατ’ αρχήν, στο κράτος μέλος το οποίο τους έχει χορηγήσει αυτό το καθεστώς, με εξαίρεση τους πρόσφυγες που υπάγονται σε προγράμματα μετεγκατάστασης.

Οι νέες κατευθυντήριες οδηγίες της Υπάτης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες (UNHCR) στις οποίες αναφέρεται το Αξιότιμο Μέλος τονίζουν ότι η επιδίωξη ασύλου δεν συνιστά εγκληματική πράξη και ότι η απεριόριστη και υποχρεωτική κράτηση απαγορεύεται από το διεθνές δίκαιο. Οι σχετικές πράξεις του κεκτημένου για το άσυλο εγγυώνται ήδη αυτά τα δικαιώματα(2).

Η Επιτροπή γνωρίζει πλήρως την απαράδεκτη κατάσταση των αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα. Ωστόσο, η Ελλάδα έχει δεσμευτεί πλήρως για την εκτεταμένη μεταρρύθμιση του συστήματός της παροχής ασύλου βάσει του εθνικού σχεδίου δράσης που υποβλήθηκε το 2010. Η Επιτροπή, από κοινού με άλλους εταίρους, υποστηρίζει τη μεταρρύθμιση με χρηματοδοτική βοήθεια και με την παροχή εμπειρογνωσίας επί τόπου.

 

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 343/2003.
(2) Οδηγίες 2004/83/EΚ και 2011/95/EΚ, 2005/85/EΚ, 2003/9/EΚ και 2008/115/EΚ.

Η ενδοοικογενειακή βία συνιστά κατάφωρη παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και το πιο αποσιωπημένο έγκλημα στον κόσμο. Είναι η ακραία έκφραση άσκησης εξουσίας του άνδρα προς τη γυναίκα και ο ισχυρότερος μηχανισμός ελέγχου. Οι πατριαρχικές δομές της κοινωνίας και οι θεσμοί της όπως η οικογένεια, το σχολείο, η εκκλησία, τα ΜΜΕ, αναπαράγοντας τα στερεότυπα για τους κοινωνικούς ρόλους του άνδρα και της γυναίκας και την κατώτερη θέση της, συντείνουν στην διαιώνιση αυτής της κατάστασης. Η ιεροποίηση του θεσμού της οικογένειας και η προσέγγιση που μετατρέπει το έγκλημα της κακοποίησης σε “οικογενειακή υπόθεση” αναγνωρίζει και ουσιαστικά επικυρώνει το κυριαρχικό δικαίωμα του άνδρα πάνω στη γυναίκα. Έτσι, νομιμοποιημένη ηθικά και κοινωνικά, η βία κατά των γυναικών σπάνια τιμωρείται.

Η σωματική κακοποίηση της γυναίκας συνοδεύεται σχεδόν πάντα από ψυχολογική και λεκτική βία, οικονομικό έλεγχο και κοινωνική αποστέρηση. Υπάρχει μια λάθος πεποίθηση, η οποία συνδέει την έμφυλη βία αποκλειστικά με την παρουσία και άλλων ψυχοκοινωνικών προβλημάτων (αλκοολισμό, φτώχεια, χαμηλό μορφωτικό επίπεδο) την οποία όμως τα στατιστικά στοιχεία έχουν από καιρό καταρρίψει και αποδεικνύουν περίτρανα ότι η κακοποίηση των γυναικών αφορά όλα τα κοινωνικά, μορφωτικά και οικονομικά στρώματα.

Τα κρούσματα ενδοοικογενειακής βίας αυξάνονται, καθώς η οικονομική κρίση συνιστά έναν επιπλέον επιβαρυντικό παράγοντα στις ήδη βεβαρημένες έμφυλες σχέσεις. Έρευνες δείχνουν ότι το βαρύ πλήγμα που επιφέρει η απώλεια της εργασίας των ανδρών στο πατριαρχικό, στερεοτυπικό πρότυπο και στον «ανδρισμό» τους συχνά έχει ως συνέπεια την όξυνση της βίας. Μέσα σ’ αυτήν την κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά ζοφερή ατμόσφαιρα το δικαίωμα των γυναικών σε μια ζωή χωρίς βία και φόβο υποβιβάζεται ακόμη περισσότερο και αυτό αποδεικνύεται τόσο με τη βραδύτητα με την οποία δημιουργούνται (με ευρωπαϊκά χρήματα) οι εδώ και χρόνια εξαγγελθείσες ολοκληρωμένες δομές υποστήριξης θυμάτων κακοποίησης όσο και με την περαιτέρω υποβάθμιση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας μέσω περικοπών υπηρεσιών και οργανικών θέσεων.

Τα χιλιάδες θύματα της ενδοοικογειακής βίας δεν αφήνουν όμως περιθώρια για περισσότερη ολιγωρία και αναλγησία. Πρέπει να υλοποιηθούν άμεσα τα πάγια αιτήματά μας τα περισσότερα εκ των οποίων δεν απαιτούν οικονομικούς πόρους (κάτι που θα συνιστούσε εύλογο πρόσχημα) αλλά μόνο πολιτική βούληση. Ζητάμε για άλλη μια φορά:

  • Την άμεση ολοκλήρωση των ξενώνων φιλοξενίας κακοποιημένων γυναικών και των παιδιών τους που εδώ και χρόνια έχουν εξαγγελθεί
  • Την τροποποίηση του νόμου3500/2006 για την ενδοοικογενειακή βία προς την κατεύθυνση της κριτικής την οποία έχουν ασκήσει έγκριτες νομικοί ώστε αυτός να αναδεικνύει τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος και να στοχεύει στην πάταξή του και την πλήρη και απαρέγκλιτη εφαρμογή του σε κάθε κρούσμα κακοποίησης.
  • Την πραγματοποίηση εκστρατειών ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης της κοινωνίας, η υλοποίηση προγραμμάτων εκπαίδευσης όσων στελεχώνουν υπηρεσίες που υποδέχονται τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας (αστυνομία, νοσοκομεία, δικαστικές υπηρεσίες)
  • Την προώθηση προγραμμάτων ισότητας σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες στο σχολείο καθώς η πατριαρχική κουλτούρα και οι απορρέουσες από αυτή σχέσεις εξουσίας πρέπει να καταπολεμηθούν κυρίως μέσα από την παιδεία.Κάθε χρόνο με αφορμή την 25η Νοεμβρίου, παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, η Θεματική Ομάδα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Οικολόγων Πράσινων οργανώνει στο κέντρο της Θεσσαλονίκης δρώμενα, προβολές και διανομή ενημερωτικού υλικού. Στο σύνδεσμο http://www.youtube.com/watch?v=FR4jvmghbeo μπορείτε να παρακολουθήσετε το περσινό θεατρικό δρώμενο.

Η Θεματική Ομάδα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα

© 2013 Οικολόγοι Πράσινοι - Θεματική Ομάδα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Suffusion theme by Sayontan Sinha