Ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, Νίκος Χρυσόγελος φιλοξένησε την Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου στις Βρυξέλλες μια εκδήλωση για την Αφρική με τη συμμετοχή του Ndaba Mandela, συνιδρυτή, μαζί με τον άλλο εγγονό του Nelson Mandela, Kweku, του ιδρύματος “Africa Rising“.

Το ίδρυμα έχει ως βασικό στόχο την ανάδειξη του ανθρώπινου δυναμικού και των δυνατοτήτων ανάπτυξης που διαθέτει η Αφρική. Εστιάζει στην αλλαγή των αντιλήψεων για την Αφρικανική ήπειρο παγκοσμίως και ιδιαίτερα στους νέους, τους οποίους επιθυμεί να προσελκύσει για να εργαστούν όλοι μαζί προς την κατεύθυνση θεμελιωδών κοινωνικο-οικονομικών αλλαγών.

Στην εκδήλωση ο Ndaba Mandela παρουσίασε το όραμά του για την Αφρικανική ήπειρο και τόνισε την ανάγκη στήριξης της Αφρικής από την Ευρώπη, μιλώντας για τα κοινά όσο και τις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ των δυο ηπείρων, το πνεύμα συνεργασίας που πρέπει να υπάρχει μεταξύ των διαφορετικών φορέων, την προσπάθεια να μετατραπούν σε επίσημες δομές οι πολλές άτυπες δομές οικονομίας που αναπτύσσονται στην Αφρική, με τη συμμετοχή ιδιαίτερα  γυναικών και νέων, τον ρόλο που μπορεί να παίξουν οι αφρικανοί νέοι που έχουν σπουδάσει κι επιθυμούν να γυρίσουν πίσω στις χώρες τους όσο και για την σημασία της ψηφιακής τεχνολογίας και του διαδικτύου στην συνεργασία και την ανάταση της Αφρικής. Έκλεισε, τονίζοντας ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε την σοφία της αφρικανικής σκέψης, για παράδειγμα ότι υπάρχουμε χάρη στο γεγονός ότι δίπλα μας υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι και επηρεαζόμαστε από το περιβάλλον.

Ο Νίκος Χρυσόγελος στον χαιρετισμό που απήυθυνε, μίλησε για τη σημασία αναμόρφωσης της πολιτικής παροχής βοήθειας από την Ευρώπη προς την Αφρική και αναφέρθηκε στις ομοιότητες του οράματος του Ndaba Mandela για την Αφρική με θεμελιώδεις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Τη βιώσιμη ανάπτυξη με όφελος τόσο για την παγκόσμια κοινότητα όσο και για κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, τη συνύπαρξη των λαών σε πνεύμα αμοιβαίου σεβασμού και την υπευθυνότητα στην άσκηση πολιτικής τόσο για τη γενιά μας όσο και για αυτές που θα ακολουθήσουν.

Στην εκδήλωση συμμετείχαν πολλοί Αφρικανοί της διασποράς, φοιτητές, εκπρόσωποι Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, πρεσβευτές, αγωνιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων και κινημάτων αλληλεγγύης καθώς και ο υπουργός περιβάλλοντος του Περού.

«Πρέπει να επιδιώξουμε την αλλαγή στην Αφρική, όπως θα πρέπει να επιδιώξουμε τη βελτίωση της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής αλλά και της πολιτικής παροχής βοήθειας σε μη ευρωπαϊκές χώρες», δήλωσε ο Νίκος Χρυσόγελος. «Έχουμε μια σειρά από κομμάτια που αποτελούν το παζλ της Αφρικής, αλλά χρειαζόμαστε μια κόλλα να τα κολλήσει όλα μαζί: Ένα ξεκάθαρο όραμα, ένα όνειρο για την πολιτική, οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική πρόοδο στην Αφρικανική Ένωση. Χρειάζεται να δυναμώσουν οι πρωτοβουλίες που  μπορούν να φέρουν κοντά τη νέα γενιά των Αφρικανών από όλο τον κόσμο με στόχο το όνειρο αυτό να γίνει πραγματικότητα. Ναι, μπορούμε! Στον κόσμο, στην Αφρική, στην Ευρώπη. To Africa Rising είναι μια ελπίδα αν οι αφρικανικές κοινότητες στην Ευρώπη, την Αφρική και όλο τον κόσμο συνειδητοποιήσουν την ευθύνη τους για ένα καλύτερο μέλλον στην Αφρική και την αναλάβουν».

(Ακολουθεί ο χαιρετισμός του Νίκου Χρυσόγελου)

Θα ήθελα να σας καλωσορίσω όλους στην αποψινή ξεχωριστή περίσταση.

Θα ήθελα να καλωσορίσω τον καλεσμένο μας Nντάμπα Μαντέλα! (Ndaba Mandela)

Μόλο (χαιρετισμός στη διάλεκτο της φυλής του Xsosa)

Είναι τιμή μας να σας έχουμε εδώ μαζί μας απόψε.

Γεννήθηκα πριν από 52 χρόνια στην Αθήνα, αλλά κατάγομαι από ένα μικρό ελληνικό νησί, τη Σίφνο, όπου περνούσα τρεις μήνες κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών σχολικών διακοπών μου.

Μένοντας στο νησί, πάντα αναρωτιόμουν τι υπήρχε στην άλλη πλευρά της θάλασσας όσο παρατηρούσα το τοπίο και τον μακρινό ορίζοντα. Η Ελλάδα, άλλωστε, είναι μια χώρα που περιβάλλεται από θάλασσα και η απομόνωση ενός νησιού ήταν πάντα μια καλή ευκαιρία για να ονειρευτεί κανείς. Η αφρικανική ήπειρος στην άλλη πλευρά της θάλασσας ήταν πάντα ένα μυστήριο για μένα.

Έμαθα για πρώτη φορά για την Αφρική και μέρος της ιστορίας της όταν ήμουν στο σχολείο: για το μεγάλο πολιτισμό των Αιγυπτίων, αλλά και την παρουσία Φοινίκων, Ελλήνων, Ρωμαίων, Αράβων, Βρετανών, Γάλλων και πολλών ακόμη στην ήπειρό σας.

Εκεί διδαχθήκαμε για πολέμους, αυτοκρατορίες, σπουδαίους βασιλείς και σημαντικούς Φαραώ, αλλά σχεδόν τίποτα για τη ζωή και το θάνατο των χιλιάδων ανθρώπων που εργάστηκαν για τις Πυραμίδες. Όπως δεν μάθαμε για την εκμετάλλευση του χρυσού, του πετρελαίου, του ουρανίου και των διαμαντιών σε βάρος των τοπικών πολιτισμών.

Όταν ήμουν φοιτητής επισκέφθηκα πολλές αφρικανικές εκθέσεις σε διάφορα μουσεία ταξιδεύοντας σε όλη την Ευρώπη. Αλλά έμαθα περισσότερα διαβάζοντας βιβλία των Μπρωντέλ και Levi Strauss, αυτών των δύο σημαντικών διανοούμενων που έχουν αλλάξει τον τρόπο μας να κατανοούμε τον κόσμο γύρω μας, τη σημασία όλων των πολιτισμών και των κοινωνιών, τα κοινά στοιχεία μεταξύ των κυμάτων της ερήμου και των κυμάτων της Μεσογείου Θάλασσας.

Κατάλαβα καλύτερα τους ανθρώπους της Αφρικής συμμετέχοντας και οργανώνοντας ένα πλήθος δράσεων ανταλλαγής νέων στην Ελλάδα, όταν δραστηριοποιήθηκα ως ακτιβιστής σε μια περιβαλλοντική Μη Κυβερνητική Οργάνωση. Σε αυτά τα πολυπολιτισμικά προγράμματα είχαμε τη δυνατότητα να συζητήσουμε και να ανταλλάξουμε ιδέες, να κατανοήσουμε καλύτερα τον πολιτισμό των καλεσμένων μας, να έρθουμε πιο κοντά σπάζοντας τα στερεότυπα. Συνάντησα πολλούς νέους από το Μαρόκο, την Αίγυπτο, την Αλγερία και ανακαλύψαμε τα μονοπάτια για τη συνεργασία, τον διαπολιτισμικό διάλογο και την αμοιβαία κατανόηση μεταξύ των διαφόρων κοινωνιών.

Έμαθα ακόμα περισσότερα για την Αφρική μέσα από τη συμμετοχή μου στις εκστρατείες της Διεθνούς Αμνηστίας για την υποστήριξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των αντιρρησιών συνείδησης στο Μπενίν, τη Νότια Αφρική και άλλες αφρικανικές χώρες. Αλλά και συμμετέχοντας σε εκστρατείες για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την προστασία του περιβάλλοντος, που παραβιάζονταν από την εκμετάλλευση των διαμαντιών, του πετρελαίου και του χρυσού σε πολλές αφρικανικές χώρες.

Διάβασα πολλά άρθρα και βιβλία σχετικά με τον αγώνα του Νέλσον Μαντέλα και το κίνημα κατά του απαρτχάιντ. Ήταν μια μεγάλη χαρά για μένα να επισκεφθώ το σπίτι του – μουσείο τώρα – καθώς και τους οικισμούς του Σοβέτο, κατά τη συμμετοχή μου στην Παγκόσμια Διάσκεψη Κορυφής για την Αειφόρο Ανάπτυξη στο Γιοχάνεσμπουργκ το 2002.

Περπάτησα μαζί με χιλιάδες διαδηλωτές από όλο τον κόσμο που απαιτούσαν κοινωνική και περιβαλλοντική δικαιοσύνη, ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ βιώσιμο, μια κοινωνικά ισορροπημένη παγκοσμιοποίηση, περιβαλλοντική προστασία και κοινωνικό / δημοκρατικό έλεγχο της οικονομίας και της ανάπτυξης.

Μπορώ να πω ότι είμαι γοητευμένος από την ιστορία αυτής της ηπείρου. Η Αφρική είναι:

• οι αυτοκρατορίες της, αλλά και οι κοινότητες και οι φυλές της
• οι παραδόσεις της αλλά και οι αλλαγές της
• η βιοποικιλότητά της
• το πλήθος των διαφορετικών γλωσσών της,
• ο αγώνας για την αυτοδιάθεση και την αυτοεκτίμηση της,
• η απο-αποικιοποίηση,
• οι καλές και άσχημες μορφές διακυβέρνησης, η διαφθορά, αλλά και οι γενναίες προσπάθειες για τη συνύπαρξη και τη συνεργασία
• ο αγώνας κατά του απαρτχάιντ, κατά των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της παράνομης διακίνησης
• οι προσπάθειες για τη δημιουργία της Αφρικανικής Ένωσης,

και πολλά άλλα…

Πρέπει να επιδιώξουμε την αλλαγή στην Αφρική, όπως θα πρέπει να επιδιώξουμε τη βελτίωση της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής αλλά και της πολιτικής παροχής βοήθειας σε μη ευρωπαϊκές χώρες. Έχουμε μια σειρά από κομμάτια που αποτελούν το παζλ της Αφρικής, αλλά χρειαζόμαστε μια κόλλα να τα κολλήσει όλα μαζί: Ένα ξεκάθαρο όραμα, ένα όνειρο για την πολιτική, οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική πρόοδο στην Αφρικανική Ένωση είναι απαραίτητο, όπως πρέπει να πιέσουμε και για μια Ευρωπαϊκή Ένωση πιο δίκαιη απέναντι στην κοινωνία και το περιβάλλον.

Και ένα τέτοιο όνειρο είναι μια γοητευτική πρόκληση για τη νέα γενιά των Αφρικανών. Υπάρχουν όλα τα στοιχεία πάνω στα οποία θα μπορούσε να βασιστεί μια Αφρικανική Ανάταση:

• Το νερό, η βάση της ζωής, ένας χωρισμός, τα όρια, αλλά την ίδια στιγμή ένας διάδρομος που μας συνδέει. Τα σύνορα αλλάζουν, αλλά οι δύο πλευρές των ποταμών μένουν εκεί. Τα ποτάμια και οι λίμνες μπορεί να μολυνθούν, όμως το καθαρό νερό είναι απαραίτητο για τις ανάγκες των ανθρώπινων κοινωνιών και των οικοσυστημάτων. Πρέπει να εργαστούμε σκληρά για να προστατεύσουμε από κοινού τη βάση της ζωής μας.

• Η πατρίδα των πολιτισμών. Δεν ξέρω με βεβαιότητα αν η ανθρωπότητα γεννήθηκε στην Αφρική, αλλά η Αφρική είναι η μητέρα μεγάλων και πολύ σημαντικών πολιτισμών και κουλτούρας και μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο για το μέλλον της ανθρωπότητας.

• Το ανθρώπινο δυναμικό, νέοι και ηλικιωμένοι, έτοιμοι να διεκδικήσουν μια καλύτερη και πιο δημοκρατική κοινωνία, ένα βιώσιμο μέλλον για αυτούς και τους συμπολίτες τους. Πρέπει να υποστηρίξουμε την αραβική άνοιξη για να πετύχει στην Αίγυπτο, την Τυνησία, παντού.

• Η τεχνολογία, ιδιαίτερα οι νέες τεχνολογίες όπως το Διαδίκτυο, έχει τη δυνατότητα να μας φέρει πιο κοντά και ταυτόχρονα να αποτελέσει εργαλείο αλλαγής.

• Παρ’ όλα αυτά, χρειαζόμαστε πάντα την άμεση ανθρώπινη επαφή. Για αυτό και γοητεύτηκα όταν άκουσα για το έργο του ιδρύματός σας να φέρει σε επαφή όλους τους νέους και με ισχυρή θέληση Αφρικανούς από όλα τα μέρη της ηπείρου και της διασποράς.

Αυτό είναι ό,τι μάθαμε στην ΕΕ: να αναπτύσσουμε νέες ιδέες μαζί με αυτούς που βρίσκονται στην άλλη πλευρά των συνόρων. Και κυρίως, πώς μπορούμε να επιτύχουμε:

• Βιώσιμη ανάπτυξη με όφελος τόσο για την παγκόσμια κοινότητα όσο και για κάθε άνθρωπο ξεχωριστά.
• Τη συνύπαρξη σε πνεύμα αμοιβαίου σεβασμού.
• Υπευθυνότητα στην άσκηση πολιτικής και στη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων τόσο για τη γενιά μας όσο και για αυτές που θα ακολουθήσουν.

Ναι, μπορούμε στον κόσμο, στην Αφρική, στην Ευρώπη. Η Αφρικανική Ανάταση είναι μια ελπίδα αν οι αφρικανικές κοινότητες στην Ευρώπη, την Αφρική και όλο τον κόσμο συνειδητοποιήσουν την ευθύνη τους για ένα καλύτερο μέλλον στην Αφρική και την αναλάβουν.

Εύχομαι κάθε επιτυχία στην Aφρικανική Ανάταση (Africa Rising).

Σας ευχαριστώ.