Η ετήσια έκθεση προς την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (LIBE) για το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση παρουσιάστηκε σε δημόσια ακρόαση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες, υπό την αιγίδα του Νίκου Χρυσόγελου ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινβούλιο.
Ενδιαφέρον στοιχείο της έκθεσης βασισμένο σε πρόσφατα στοιχεία του Διεθνούς Ερευνητικού Ινστιτούτου για την Ειρήνη SIPRI καθώς και του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Σπουδών για τις Στρατιωτικές Δαπάνες για το έτος 2011 είναι ότι η Ελλάδα, εν μέσω οικονομικής κρίσης και μέτρων αυστηρής λιτότητας, δαπάνησε 5.85 δις Ευρώ το 2011 σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς και δαπάνες, αυξημένες κατά 4,7%[1] σε σχέση με το 2010, οι οποίες αντιπροσωπεύουν το
2,6% του ελληνικού ΑΕΠ (2ο μεγαλύτερο ποσοστό στην Ευρώπη) και αντιστοιχούν σε 544 ευρώ κατά κεφαλήν δαπάνη για κάθε έλληνα πολίτη (3ο υψηλότερο στην Ευρώπη). ‘Αλλωστε η σχέση των συσσωρευμένων εξοπλιστικών δαπανών από τη μεταπολίτευση και μετά και της πορείας του ελληνικού δημόσιου χρέους αποτέλεσε το αντικείμενο αναλυτικής έρευνας από την ομάδα του ευρωβουλευτή Νίκου Χρυσόγελου[2].
2,6% του ελληνικού ΑΕΠ (2ο μεγαλύτερο ποσοστό στην Ευρώπη) και αντιστοιχούν σε 544 ευρώ κατά κεφαλήν δαπάνη για κάθε έλληνα πολίτη (3ο υψηλότερο στην Ευρώπη). ‘Αλλωστε η σχέση των συσσωρευμένων εξοπλιστικών δαπανών από τη μεταπολίτευση και μετά και της πορείας του ελληνικού δημόσιου χρέους αποτέλεσε το αντικείμενο αναλυτικής έρευνας από την ομάδα του ευρωβουλευτή Νίκου Χρυσόγελου[2].
Σύμφωνα με το άρθρο 10.2 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (που τέθηκε σε ισχύ από τη Συνθήκη της Λισαβόνας), “Το δικαίωμα αντίρρησης συνειδήσεως αναγνωρίζεται σύμφωνα με τις εθνικές νομοθεσίες που διέπουν την άσκηση του δικαιώματος αυτού“. Αλλά ακόμα και αν δεν υπάρχουν αντίστοιχες διατάξεις στο εθνικό δίκαιο, σε μια απόφαση-ορόσημο του 2011, το Τμήμα Μείζονος Συνθέσεως του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποφάσισε ότι η αντίρρηση συνείδησης στη στρατιωτική θητεία, ως εκδήλωση βαθιά ριζωμένων θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, προστατεύεται από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Στη συνέχεια το δικαστήριο υπογραμμίζει ότι η επαναλαμβανόμενη δίωξη και η συστηματική στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων από εκείνους που δεν έχουν εκπληρώσει τη στρατιωτική τους θητεία συνιστά απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση, καθώς και ότι οι αντιρρησίες συνείδησης πρέπει να αντιμετωπίζονται ως πολίτες και δεν θα πρέπει να δικάζονται ενώπιον στρατιωτικών δικαστηρίων, αντιμετωπίζοντας στρατιωτικές πειθαρχικές ποινές.
Η ετήσια έκθεση του Ευρωπαϊκού Γραφείου για την Αντίρρηση Συνείδησης παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ελλάδα καθώς παρουσιάζει στοιχεία για τις συνεχιζόμενες ποινικές διώξεις που αντιμετωπίζουν οι έλληνες αντιρρησίες συνείδησης, καθώς και χρήσιμα δεδομένα για τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς κατά το έτος 2011.
Σύμφωνα με την έκθεση στην Ελλάδα οι αντιρρησίες συνείδησης εξακολουθούν να διώκονται ποινικά και να δικάζονται από στρατιωτικά δικαστήρια. Αν και στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης (κράτη μέλη, υπό ένταξη και υποψήφιες χώρες) έχει καταργηθεί ο αναχρονιστικός και δαπανηρός θεσμός της υποχρεωτικής θητείας, η Ελλάδα είναι μία από τις 7 χώρες (Αυστρία, Κύπρος, Δανία, Εσθονία, Φιλανδία, Ελλάδα και Τουρκία) που τον διατηρεί (9-μηνη θητεία) και εφαρμόζει εναλλακτική υπηρεσία με τιμωρητικό χαρακτήρα (15 μήνες). Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στις επαναλαμβανόμενες διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης Γ. Κοροναίου, Ν. Ξιάρχου και Δ. Πιτσικάλη. Διαβάστε περισσότερα… »
