| 25 Σεπτεμβρίου 2012 |
|
|
| Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης προς την Επιτροπή Άρθρο 117 του Κανονισμού Nikos Chrysogelos (Verts/ALE) |
||
Η συνεχιζόμενη σύγκρουση στη Συρία και η βίαιη καταστολή από το καθεστώς, με πάνω από 20 000 θύματα, έχει προκαλέσει βίαιο εκτοπισμό και μετακινήσεις περισσοτέρων των 1 200 000 ανθρώπων, ενώ, σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHRC), οι καταγεγραμμένοι πρόσφυγες από τη Συρία(1), ή οι αναμενόμενοι να καταγραφούν ανέρχονται σε 278 392. Η ανθρωπιστική βοήθεια που παρέχει η UNHRC, η ΕΕ και άλλοι διεθνείς οργανισμοί προς τις γειτονικές χώρες υποδοχής προσφύγων είναι πιθανόν να μην επαρκέσει για την κάλυψη των διευρυμένων αναγκών. Η Οδηγία 2001/55/ΕΚ προβλέπει ότι σε περίπτωση «μαζικής εισροής» «εκτοπισθέντων» παρέχεται «προσωρινή προστασία» μέσω της δημιουργίας ενός «ευρωπαϊκού μηχανισμού», όμως αυτός δεν έχει ενεργοποιηθεί ποτέ από το 2001 έως σήμερα καθώς φαίνεται ιδιαίτερα δύσκολο να υπάρξει πολιτική συμφωνία μεταξύ των μελών του Συμβουλίου. Ερωτάται η Επιτροπή:
| 1. | Θα ήταν έτοιμη να ενθαρρύνει και να στηρίξει τη δημιουργία (από τις αρμόδιες ελληνικές αρχές) ενός εθνικού συστήματος προσωρινής προστασίας — αυξάνοντας όμως και τον σχετικό προϋπολογισμό των «εκτάκτων μέτρων» — που θα ενεργοποιείται όταν δεν ενεργοποιείται ο ευρωπαϊκός μηχανισμός προσωρινής προστασίας, όπως αυτός προβλέπεται από την Οδηγία, ώστε οι ελληνικές αρχές να έχουν σχεδιασμό και ετοιμότητα για εναλλακτικές λύσεις; |
| 2. | Έχει προετοιμάσει σχέδιο για επιμερισμό της ευθύνης προστασίας των προσφύγων στις διάφορες χώρες, και όχι μόνο στις χώρες εισόδου, με δεδομένο ότι οι περισσότεροι επιθυμούν να συνδεθούν με τις οικογένειές τους σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες; |
| 3. | Πώς θα διασφαλίσει την εφαρμογή από τα κράτη μέλη των νέων κατευθυντηρίων γραμμών της Ύπατης Αρμοστείας(2) που καθιστούν σαφές ότι η αίτηση ασύλου δεν είναι εγκληματική πράξη και ότι οι επ’ αόριστον και υποχρεωτικές μορφές κράτησης συνιστούν παραβίαση του διεθνούς δικαίου; |
| 4. | Έχει λάβει μέτρα για ουσιαστική κι αποτελεσματική αντιμετώπιση συγκεκριμένων παραλήψεων ή πρακτικών κρατών μελών, όπως της Ελλάδας, που καταστρατηγούν την διαδικασία ασύλου, καταπατώντας βασικά ανθρώπινα δικαιώματα ατόμων που χρήζουν διεθνούς προστασίας και των αιτούντων άσυλο, αφήνοντας χώρο για ανάπτυξη ρατσιστικών πρακτικών; Ποια είναι αυτά; |
Απάντηση της κας Malmström εξ ονόματος της Επιτροπής |
| 28 Νοεμβρίου 2012 |
|
|||||
| Η Επιτροπή παρακολουθεί την κατάσταση των προσφύγων από τη Συρία και είναι έτοιμη να συντονίσει ή παράσχει βοήθεια στα κράτη μέλη τα οποία ενδέχεται να βρεθούν υπό πίεση. Η ΕΕ και τα κράτη μέλη έχουν στη διάθεσή τους μια σειρά ευέλικτων μέσων αλληλεγγύης, μεταξύ των οποίων, χρηματοδοτική βοήθεια και στήριξη από εμπειρογνώμονες. Αυτά τα μέτρα ενεργοποιούνται κατόπιν αιτήσεως του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους. Ειδικότερα, θα μπορούσαν να διατεθούν στην Ελλάδα 4 εκατ. ευρώ στο πλαίσιο του μηχανισμού έκτακτης ανάγκης του Ευρωπαϊκού Ταμείου για τους Πρόσφυγες του 2012.
Η αρμοδιότητα για την εξέταση αίτησης ασύλου καθορίζεται σύμφωνα με τον κανονισμό του Δουβλίνου(1), ο οποίος προβλέπει μια ιεραρχική σειρά κριτηρίων που ευνοούν τη συνεκτίμηση περιστάσεων οικογενειακής φύσεως και αφήνουν την κατανομή των αρμοδιοτήτων στη χώρα εισόδου στην περίπτωση που δεν εφαρμόζεται άλλο σημαντικότερο κριτήριο. Οι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες παραμένουν, κατ’ αρχήν, στο κράτος μέλος το οποίο τους έχει χορηγήσει αυτό το καθεστώς, με εξαίρεση τους πρόσφυγες που υπάγονται σε προγράμματα μετεγκατάστασης. Οι νέες κατευθυντήριες οδηγίες της Υπάτης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες (UNHCR) στις οποίες αναφέρεται το Αξιότιμο Μέλος τονίζουν ότι η επιδίωξη ασύλου δεν συνιστά εγκληματική πράξη και ότι η απεριόριστη και υποχρεωτική κράτηση απαγορεύεται από το διεθνές δίκαιο. Οι σχετικές πράξεις του κεκτημένου για το άσυλο εγγυώνται ήδη αυτά τα δικαιώματα(2). Η Επιτροπή γνωρίζει πλήρως την απαράδεκτη κατάσταση των αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα. Ωστόσο, η Ελλάδα έχει δεσμευτεί πλήρως για την εκτεταμένη μεταρρύθμιση του συστήματός της παροχής ασύλου βάσει του εθνικού σχεδίου δράσης που υποβλήθηκε το 2010. Η Επιτροπή, από κοινού με άλλους εταίρους, υποστηρίζει τη μεταρρύθμιση με χρηματοδοτική βοήθεια και με την παροχή εμπειρογνωσίας επί τόπου.
|
||||||