Αθήνα, 14/02/2013

 Ανοικτή επιστολή, υπογεγραμμένη από τη Θεματική Ομάδα ΑμεΑ, απηύθυναν  οι Οικολόγοι Πράσινοι στον Υπουργό Παιδείας Θρησκευμάτων Πολιτισμού και Αθλητισμού προκειμένου να επιλυθεί άμεσα το ζήτημα που έχει δημιουργηθεί σχετικά με την εκπαίδευση  μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.

Το πλήρες περιεχόμενό της είναι το ακόλουθο :

Aξιότιμε κύριε Υπουργέ,

Με μεγάλη μας λύπη πληροφορηθήκαμε ότι τυφλός μαθητής που φοιτά στο Γυμνάσιο της Χώρας Σφακίων, ελλείψει πιστώσεων,  στερείται  καθηγητών Ειδικής Αγωγής. Περαιτέρω και ενώ πληροφορούμαστε ότι έχουν γίνει όλες οι απαραίτητες ενέργειες από πλευράς του Δήμου Σφακίων, του σχολείου και της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Χανίων για την πρόσληψη ενός μαθηματικού και ενός φιλόλογου ειδικευμένων στη γραφή Braille, το πρόβλημα παραμένει. Να σημειωθεί επίσης ότι η σχολική περίοδος βαίνει ήδη προς τη λήξη της (μέσο του β΄ τριμήνου) και ο μαθητής στερούμενος παράλληλης στήριξης, αντιμετωπίζει σοβαρές μαθησιακές δυσκολίες που θα γίνουν ακόμα πιο εμφανείς στις επικείμενες εξετάσεις του Ιουνίου.

Η «απραξία» από πλευράς Υπουργείου μας προβληματίζει ιδιαίτερα. Υπενθυμίζουμε ότι ο ν.3699/2008 (Α΄199) για την «Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση ατόμων με αναπηρία ή με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες» προστατεύει το δικαίωμα των παιδιών με αναπηρία στην εκπαίδευση, κάνοντας ειδική μνεία στην παρ.2 του άρθρου 7 στους τυφλούς μαθητές όπου ορίζει, μεταξύ άλλων, ως επίσημη γραφή των τυφλών μαθητών τη γραφή Braille. Στην ίδια παράγραφο ορίζει επίσης ότι «Οι τυφλοί  μαθητές και οι μαθητές με χαμηλή όραση χωρίς νοητική υστέρηση ή άλλης μορφής ειδικές εκ­παιδευτικές ανάγκες μπορούν να φοιτούν, με βάση τη γνωμάτευση του οικείου ΚΕΔΔΥ, στις σχολικές τάξεις του Γενικού Σχολείου υποστηριζόμενοι από τον εκπαι­δευτικό της τάξης και κατά περίπτωση με την υποστή­ριξη μέλους Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού του κλάδου ΠΕ31 ή ΕΒΠ».

Στο άρθρο 1 παρ.1 του ίδιου νόμου ορίζεται ότι η Πολιτεία δεσμεύεται  να διασφαλίζει σε όλους τους πολίτες με αναπηρία και διαπιστωμένες ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, ίσες ευκαιρίες για πλήρη συμ­μετοχή και συνεισφορά στην κοινωνία, ανεξάρτητη δι­αβίωση, οικονομική αυτάρκεια και αυτονομία, με πλήρη κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους στη μόρφωση και στην κοινωνική και επαγγελματική ένταξη.

Περαιτέρω, το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στην εκπαίδευση, σε συνδυασμό με την αρχή της αναλογικής ισότητας (άρθρο 4.1), αλλά και το άρθρο 21 παρ.6 Σ., το οποίο αναφέρεται ειδικά στα άτομα με αναπηρία ορίζοντας ότι «Τα άτομα με αναπηρία έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας», επιτρέπουν τη λήψη θετικών μέτρων από το Κράτος υπέρ ομάδων που τελούν υπό συνθήκες πραγματικής ανισότητας.

 Οι Οικολόγοι Πράσινοι πιστεύουμε ακράδαντα ότι σε μία δημοκρατική κοινωνία τα άτομα με αναπηρία οφείλουν να απολαμβάνουν ισότιμα τα δικαιώματα τους, τα οποία, σε συνδυασμό με την αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου, τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους. Περαιτέρω, η οικονομική κρίση, δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιείται ως πρόσχημα ώστε η Πολιτεία να αποποιείται του ρόλου της και  να αποτυγχάνει να διασφαλίσει επαρκώς την άσκηση των  κοινωνικών δικαιωμάτων των πολιτών.

 Ως προς το συγκεκριμένο περιστατικό, αναμένουμε το Υπουργείο να προσλάβει άμεσα τους δύο εξειδικευμένους εκπαιδευτικούς, ώστε να επιλυθεί το ζήτημα χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, η οποία είναι ιδιαιτέρως επιζήμια για το μέλλον ενός μικρού μαθητή. Πολλώ δε μάλλον όταν ανάλογα περιστατικά είναι πολύ πιθανόν να έχουν προκύψει ή να προκύψουν και στο μέλλον σε άλλα σχολεία της χώρας, χωρίς πάντα να βλέπουν το φως της δημοσιότητας.

  Η Θεματική Ομάδα για τα Άτομα με Αναπηρία

Την Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2010 δημοσιεύθηκε η Απόφαση του ΣτΕ που είχε διαρρεύσει στον τύπο στις 13 Νοεμβρίου του 2012. Το ΣτΕ έκρινε αντισυνταγματικές τις διατάξεις του Νόμου 3838. 
 
Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην απόφαση του ΣτΕ,  η πλειοψηφία της Ολομέλειας έκρινε ότι προϋπόθεση για την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας , είναι η διαπίστωση ότι ο αιτούν είναι εμποτισμένος με τα ελληνικά ήθη , έθιμα και παραδόσεις -όσον αφορά τη κτήση της ιθαγένειας από τη γέννηση για τα τέκνα αλλοδαπών-, γεγονός το οποίο, υποτίθεται, δε διασφαλιζόταν από τον ν/3838. Επίσης, τα 6 χρόνια φοίτησης σε ελληνικό σχολείο για παιδιά αλλοδαπών τα οποία δεν γεννήθηκαν στη χώρα, δεν θεωρήθηκε αρκετά δυνατό αποδεικτικό στοιχείο για την ένταξη των παιδιών αυτών στην ελληνική κοινωνία. Αντισυνταγματική κρίθηκε επίσης από την πλειοψηφία της Ολομέλειας του ΣτΕ, και η συμμετοχή των επί μακρόν διαμενόντων αλλοδαπών στις τοπικές εκλογές.
 
Τα παιδιά μεταναστευτικής καταγωγής δεν είναι «πρόσωπα απροσδιορίστου προελεύσεως», όπως χαρακτηρίστηκαν εμμέσως πλην σαφώς  από την πλειοψηφία ων Δικαστών του ΣτΕ. Είναι άτομα που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα ή έχουν έρθει σε μικρή ηλικία, και έχουν ζήσει ολόκληρη τη ζωή τους στην Ελλάδα. Αυτό φάνηκε να το αναγνωρίζει η μειοψηφία των 13 Δικαστών, οι οποίοι καταδίκασαν τις ιδεολογικές αντιλήψεις της πλειοψηφίας περί έθνους κράτους το οποίο απειλείται από τους εν δυνάμει πολίτες του βάσει του ν/3838, δηλαδή, από τα παιδιά μεταναστευτικής καταγωγής.
 
Το γεγονός ότι η απόφαση του ΣτΕ στηρίχθηκε στην πλειοψηφία και όχι στην Ολομέλεια,  μπορεί να θεωρηθεί ενθαρρυντικό, από την άλλη όμως , εγείρει φόβους για το κατά πόσο τελικά ο νομοθέτης – αν και μοναδικός αρμόδιος σύμφωνα με το Σύνταγμα-, θα μπορέσει να εξασφαλίσει τη θεσμική συμμετοχή των παιδιών αυτών στην ελληνική κοινωνία. 
 
Ως Generation 2.0, εκφράζουμε την απογοήτευση μας τόσο για την Απόφαση του ΣτΕ, όσο και για την επικείμενη εφαρμογή της. Το δίκαιο του αίματος (jus sanguinis) δεν μπορεί να διέπει τους νόμους μιας κοινωνίας που θέλει να λέγεται δημοκρατική ,και πλέον, είναι και de facto διαπολιτισμική. Και η απόδειξη για αυτό είμαστε όλοι εμείς, φορείς της ελληνικής παιδείας, μέλη της ελληνικής κοινωνίας, αλλά ταυτόχρονα πολίτες δεύτερης κατηγορίας, με μοναδικό κριτήριο την καταγωγή των γονιών μας. 

Η τελική απόφαση του ΣτΕ, με την οποία κρίνονται αντισυνταγματικές οι διατάξεις του  Ν3838/2010 που αφορούν στις διαδικασίες κτήσης της ιθαγένειας, αλλά και στις ρυθμίσεις που παρείχαν δικαίωμα ψήφου σε αλλοδαπούς στις δημοτικές-νομαρχιακές εκλογές, ήρθε στη δημοσιότητα έπειτα από πολλούς μήνες αναμονής & κυρίως εσφαλμένων πολιτειακών χειρισμών. Η μη δημοσίευσή της αποτέλεσε τροχοπέδη (εγκύκλιος Χ. Αθανασίου) για την εγκυρότητα όλων των αποφάσεων περί απόδοσης της ιθαγένειας που εκκρεμούσαν. Αυτό από μόνο του, είναι ένα γεγονός σοβαρό.

Η κατάργηση ενός Νόμου, που χαρακτηρίστηκε από τη δημοκρατικότητα της δομής του, αλλά κυριότατα από τη φανερή του συμπόρευση με τα ευρωπαϊκά πρότυπα όσον αφορά στις προϋποθέσεις κτήσης της ιθαγένειας, αποτελεί οπισθοδρόμηση. Ο Ν3838/2010, υπήρξε ένα τολμηρό και φωτεινό παράλληλα βήμα, καθώς ευθυγραμμίζονταν με την κυρίαρχη ευρωπαϊκή τάση που προβλέπει την κοινωνική συνοχή & ένταξη όλων των ευρωπαίων πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των μεταναστών.

Αναμφίβολα είναι σεβαστός ο θεσμός της δικαιοσύνης στη χώρα μας. Ωστόσο η συγκεκριμένη απόφαση του ΣτΕ δεν συμβαδίζει με το πνεύμα της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, και η εντολή του πρωθυπουργού στον αναπληρωτή υπουργό Εσωτερικών Χαράλαμπο Αθανασίου να προωθηθούν οι απαιτούμενες αλλαγές στο νόμο για την ιθαγένεια -ώστε αυτός να συμβαδίζει με τις αποφάσεις του ΣτΕ και την ευρωπαϊκή νομοθεσία- πέφτει στο κενό. Η απόφαση του ΣτΕ καταργεί το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι για τους μετανάστες που έχουν όλα τα νόμιμα έγγραφα και διαβιώνουν πολλά χρόνια στην Ελλάδα, καταργεί τις αποφάσεις για την απόδοση ιθαγένειας στα παιδιά των μεταναστών που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα ή έχουν μεγαλώσει στην Ελλάδα και δεν έχουν γνωρίσει άλλη πατρίδα εκτός από τη χώρα μας.

 Αν και πολλοί μετανάστες με τις οικογένειές τους έχουν ριζώσει στην ελληνική κοινωνία, φαίνεται εκ του αποτελέσματος, ότι εξακολουθεί να αποτελεί ταμπού το θέμα των ευρύτερων πολιτικών δικαιωμάτων, της πολιτογράφησης.

Η εθνοκεντρική ιδεολογία που προκρίνεται και καθορίζει τα κριτήρια απόκτησης της ιδιότητας του πολίτη (ius sanguinis) με όρους συγγένειας αίματος ή κοινής καταγωγής, δε ταιριάζει σε μία χώρα που θέλει να θεωρείται σύγχρονη  & ευρωπαϊκή.

Ελπίζουμε τουλάχιστον στο καινούργιο νομοσχέδιο να κληθούν σε διαβούλευση οι αρμόδιοι κοινωνικοί φορείς που εμπλέκονται με το ζήτημα. Το Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών είναι έτοιμο να βοηθήσει την κυβέρνηση και τον νομοθέτη ώστε να μην χαθεί η ελπίδα για τα 200.000 παιδιά  με μεταναστευτική καταγωγή που αυτή τη στιγμή βρίσκονται μετέωρα. Άλλωστε η νέα απόφαση, εγκαταλείποντας την απαίτηση για εξατομικευμένη κρίση τύπου πολιτογράφησης επιτρέπει στα παιδιά να ελπίζουν με ελάχιστες τροποποιήσεις του ν. 3838/2010 αρκεί να υπάρχει η σχετική πολιτική βούληση.

Πιστεύουμε σε μία Ανοιχτή κοινωνία που η έννοια της διαπολιτισμικής συμβίωσης & συνεργασίας θα μετουσιώνεται  σε πράξη ή καλύτερα θα επιτρέπεται να μετουσιωθεί σε πράξη.

11/02/2013

Το δημοσίευμα που αφορά σε κακοδιαχείριση 35 εκατομμυρίων ευρώ από το ΕΣΠΑ, τα οποία προορίζονταν για την εκπαίδευση ανειδίκευτων δασκάλων σε εξάωρα σεμινάρια σχετικά με τον αυτισμό, καταδεικνύει τη ρουσφετολογική αντίληψη που συνεχίζει να επικρατεί στα κόμματα εξουσίας.
Όπως προκύπτει από το δημοσίευμα, διατέθηκαν  300 φορές περισσότερα χρήματα για το σκοπό αυτό.
Το χειρότερο είναι ότι αυτά τα χρήματα τα στερήθηκαν επί της ουσίας τόσο οι εξειδικευμένοι λειτουργοί που θα προσέδιδαν ένα τεράστιο όφελος στην αντιμετώπιση των προβλημάτων του αυτισμού σε βάθος χρόνου, όσο και οι τελικοί αποδέκτες τους, άτομα με προβλήματα του φάσματος του αυτισμού. Ακόμη πιο δύσκολο είναι κανείς να αποδεχτεί την ευκολία με την οποία η κομματική λογική “των ψηφαλακίων” καθορίζει την ποιότητα της πολιτικής υγείας, της εκπαίδευσης, μέσω διάθεσης δημόσιου χρήματος χωρίς σκοπό και όραμα, γιατί τέτοια ήταν η επιλογή ένταξης σε πρόγραμμα των ανειδίκευτων δασκάλων λίγο πριν τις δημοτικές εκλογές του 2010.
Δεν μας ξενίζει τελικά η λογική που επικράτησε τότε,  γιατί η χώρα βρίθει ανάλογων παραδειγμάτων αναντιστοιχίας μεταξύ σκοπού και αποτελέσματος, διαχείρισης χρήματος, που προερχόταν είτε από τον  προϋπολογισμό, είτε από ΕΣΠΑ.
Eλπίζουμε ότι κάποτε θα μπει ένα φρένο στις πελατειακές πρακτικές γιατί η χώρα και οι πολίτες της πληρώνουν ήδη ακριβά τις δημαγωγικές πολιτικές.

 

Η Θεματική Ομάδας Υγείας

Η Θεματική Ομάδα για τα ΑμεΑ

Με αφορμή το πόρισμα στο οποίο κατέληξε η ΕΔΕ για την υπόθεση κακοποίησης των τεσσάρων νεαρών κατηγορουμένων για τη διπλή ληστεία στην Κοζάνη, σύμφωνα με το οποίο προκύπτει ότι η κακοποίηση ήταν αποτέλεσμα αντίστασης και πάλης που προηγήθηκε της σύλληψης τους και τα εύλογα ερωτήματα που αυτό εγείρει,  οι Οικολόγοι Πράσινοι προτείνουμε τα ακόλουθα:

ü      Δημιουργία Ανεξάρτητου Φορέα, ο οποίος θα φέρει το βάρος της διερεύνησης των καταγγελιών των πολιτών σχετικά με τα κρούσματα αστυνομικής βίας, στη θέση της Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων της Ελληνικής Αστυνομίας.

ü      Δημοσίευση των αποτελεσμάτων των ΕΔΕ που έχουν ολοκληρωθεί, για να υπάρχει διαφάνεια και δημοσιότητα προς όφελος του πολίτη.

ü      Κύρωση του Προαιρετικού Πρωτοκόλλου της Σύμβασης του Ο.Η.Ε. κατά των Βασανιστηρίων το οποίο η Ελλάδα έχει υπογράψει από το Μάρτιο του 2011 καθώς θα οδηγήσει στη λειτουργία ενός μηχανισμού διεξαγωγής περιοδικών επισκέψεων σε χώρους όπου υπάρχει στέρηση της ελευθερίας με στόχο την αποτροπή βασανιστηρίων και κάθε άλλης σκληρής, απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας.

ü      Κατάργηση του άρθρου 19 του ν.4058/2012 με το οποίο καταργείται στην ουσία η αυτόφωρη διαδικασία για σειρά αδικημάτων, ενώ ανοίγει ο δρόμος για την ενδεχόμενη παραγραφή των αδικημάτων αυτών λόγω της καθυστέρησης των δικαστικών διαδικασιών.

 

Η Θεματική Ομάδα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα

http://www.ecogreens-gr.org/humanrights/

DSC00023

Δήλωση Νίκου Χρυσόγελου: Η εξάλειψη της βίας ενάντια στις γυναίκες

είναι υποχρέωση και των ανδρών

1 δισεκατομμύριο πολίτες χορεύουν στις 14 Φλεβάρη ενάντια στη βία

http://onebillionrising.org/

 

Μία στις τρεις γυναίκες στον πλανήτη θα πέσει θύμα βιασμού ή ξυλοδαρμού στη διάρκεια της ζωής της, όχι κατ΄ ανάγκη από κάποιους αγνώστους, αλλά συχνά από κοντινούς της ανθρώπους. Η κακοποίηση ενός δισεκατομμυρίου γυναικών δεν είναι απαράδεκτη μόνο από ηθική άποψη αλλά είναι και μια συνεχιζόμενη βαρβαρότητα που καταστρέφει τις ζωές δισεκατομμυρίων πολιτών. Χρειαζόμαστε μια ειρηνική επανάσταση για εξάλειψη της βίας ενάντια στις γυναίκες και τα κορίτσια. Το θέμα αυτό πρέπει να είναι ψηλά στην προτεραιότητα των κοινωνιών, να μην κρύβεται, να μην κουκουλώνεται. Το μισό του πληθυσμού πρέπει να έχει το δικαίωμα να ζει χωρίς φόβο σε κάθε σπίτι, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε περιοχή, σε κάθε χώρα. Και σε αυτόν τον αγώνα δεν πρέπει να είναι μόνες τους οι γυναίκες, πρέπει να συμμετέχουν και οι άνδρες, τουλάχιστον αυτοί που αντιλαμβάνονται ότι έχουν υποχρέωση να συμβάλλουν σε μια κοινωνία που σέβεται και αναγνωρίζει τα δικαιώματα και του υπόλοιπου μισού πληθυσμού”, δήλωσε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, με αφορμή την υπερψήφιση από την Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, την Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2013, με μεγάλη πλειοψηφία, της έκθεσης για τον περιορισμό και την πρόληψη όλων των μορφών βίας ενάντια στις γυναίκες και τα κορίτσια.

 

Αποφάσεις σαν κι αυτές του Ευρωκοινοβουλίου είναι σημαντικές αλλά από μόνες τους δεν θα κάνουν την αλλαγή. Οι Πράσινοι αλλά και εγώ προσωπικά καλούμε γυναίκες και άνδρες και στη δική μας χώρα να συμμετάσχουν στην μεγάλη παγκόσμια καμπάνια “One Billion Rising flashmob”, στην καμπάνια που στοχεύει στο να (ξε)σηκωθούν ένα δισεκατομμύριο πολίτες, γυναίκες και άνδρες, και να χορέψουν σε δημόσιους χώρους στις 14 Φεβρουαρίου ενάντια στη βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών. Ένα δισεκατομμύριο γυναίκες βιάζονται, ξυλοκοπούνται, η απάντησή μας είναι 1 δισεκατομμύριο πολίτες χορεύουν για να σταματήσει αυτό. Ήδη έχουν δηλώσει τη συμμετοχή τους φορείς σε 189 χώρες. Η βία ενάντια στις γυναίκες πρέπει να είναι μη αποδεκτή, μπορεί να σταματήσει και πρέπει να σταματήσει”.

 

Στις 29 Ιανουαρίου, με πρωτοβουλία των γυναικών ευρωβουλευτών των Πράσινων Isabelle Durant (αντιπρόεδρος Ευρωκοινοβουλίου), Barbara Lochbihler, Franziska Brantner και Ulrike Lunacek οργανώθηκε στο Ευρωκοινοβούλιο  ένα χορευτικό  δρώμενο σε συνεργασία με τη  συγγραφέα και αρθρογράφο Eve Ensler, τη γυναίκα πίσω από τους The Vagina Monologues. Στο  δρώμενο συμμετείχαν  γυναίκες και άνδρες ευρωβουλευτές, μεταξύ των οποίων και ο Νίκος Χρυσόγελος, που υποστηρίζει ενεργά την καμπάνια. 

 

Δείτε την εκδήλωση στο Ευρωκοινοβούλιο Flashmob εδώ 

 

Φωτό http://www.flickr.com/x/t/0094009/photos/75635602@N06/8453522436/

Οι εικόνες των τελευταίων ημερών θα έπρεπε κανονικά να μας συγκλονίσουν. Πολλές κοινωνίες έχουν βιώσει βαθιές κρίσεις, πολλές φορές στο παρελθόν η χώρα μας χρεοκόπησε, πολλές γενιές έχουν ζήσει τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Η αξιακή κατάρρευση της κοινωνίας και η γρήγορα διολίσθηση της χώρας προς άγριες μορφές βίας δεν μπορούν να δικαιολογηθούν ως αποτέλεσμα μόνο των σκληρών, πράγματι συνθηκών, που ζούμε λόγω της κρίσης και της λιτότητας.

Η κλιμακούμενη βία από εκπροσώπους θεσμών που έχουν ως καθήκον να διασφαλίζουν την “ειρήνη και την ασφάλεια της κοινωνίας”, από το 2008 με τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, μέχρι αυτές τις μέρες με τις καταγγελίες για βασανισμούς συλληφθέντων, ελλήνων και μεταναστών, όσο δεν αντιμετωπίζεται με την αποφασιστικότητα που πρέπει από τους πολιτικούς προϊσταμένους, ρίχνει λάδι στη φωτιά και γαλουχεί στην “απέναντι όχθη” μια νέα γενιά εθισμένη στη βία, την οργή και την αγανάκτηση. Η ατιμωρησία, η πολιτική κάλυψη της θεσμικής βίας και η υιοθέτηση εμφυλιοπολεμικής ρητορικής από τον Πρωθυπουργό και τους συνεργάτες του, σε συνδυασμό με την κατάρρευση του πολιτικού συστήματος, τις απάνθρωπες πολιτικές λιτότητας και τη διογκούμενη φτώχεια είναι οι σπίθες που απλώνουν την αποδοχή ακραίων απόψεων περί βίας μεταξύ πολύ νεαρών ατόμων. Συσσωρευμένη οργή σε ένα τόσο εύφλεκτο περιβάλλον δημιουργεί όλο και πιο ανεξέλεγκτες καταστάσεις.

Αντί για μια πολιτική εκτόνωσης και ειρήνευσης μέσα από την συστηματική αντιμετώπιση των συνθηκών που οδηγούν στη βία, γίνεται ότι είναι δυνατόν για να απλωθεί η φωτιά. Για άλλη μια φορά οι πολίτες βιώνουν ένα σοκ, τηλεοπτικής αυτή τη φορά,  “δολοφονίας” νέων ανθρώπων. Εικόνες που κάνουν το στομάχι κάθε λογικού ανθρώπου να σφίγγεται βλέποντας παιδιά, που θα μπορούσαν να είναι παιδιά κάθε έλληνα γονιού, να είναι παραμορφωμένα, να δείχνουν έντονα κακοποιημένα ή και βασανισμένα  και να αντιμετωπίζονται ως οι πιο σκληροί δολοφόνοι. Αυτά τα νέα παιδιά, μπορεί να έχουν συλληφθεί με βαριές κατηγορίες, αλλά δεν παύει να έχουν τα δικαιώματα που εξασφαλίζει η νομοθεσία που προστατεύει τον συλληφθέντα και τον κατηγορούμενο, η οποία πρέπει να εφαρμόζεται για να τονίζει ακριβώς τη διαφορά μεταξύ ενός κράτους δικαίου και ενός παραβάτη της νομιμότητας. Τα παιδιά αυτά, που δεν έχουν κλείσει τα 25, δείχνουν παραμορφωμένα από το ξύλο από τις δυνάμεις που τους συλλαμβάνουν. Η κυβέρνηση έπρεπε να διατάξει αμέσως ανεξάρτητη έρευνα. Αντί για αυτό το υπουργείο και η αστυνομική ηγεσία μιλάνε αρχικά για δικανικά νόμιμη άσκηση βίας και για την επίπτωση στον τουρισμό, την στιγμή που πλήττεται η ίδια η κοινωνία.

Η βία γεννάει βία, δεν έχει σημασία ποιος την ξεκίνησε, το αποτέλεσμα είναι στο τέλος το ίδιο. Νέα παιδιά, παιδιά που κανονικά θα έπρεπε να μάχονται για να γίνει η ζωή καλύτερη, πιο όμορφη, παίρνουν τα όπλα, φτιάχνουν βόμβες, φαίνονται αποφασισμένα (;) ακόμα και να αφαιρέσουν ζωές (πόσοι άνθρωποι δεν αγωνίστηκαν για να προστατευθεί και μέσα από διεθνείς συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα το αναφαίρετο της ζωής κάθε ανθρώπου), στο όνομα υπαρκτών ή φανταστικών ιδανικών! Αυξανόμενο μίσος απέναντι σε θεσμούς αλλά και σε ανθρώπους οδηγεί νέους της διπλανής πόρτας σε μια αποφασιστικότητα που δεν μπορούσε να τη φανταστεί κάποιος λίγα μόλις χρόνια πριν, μια αποφασιστικότητα για πάτημα της σκανδάλης που θυμίζει παιχνίδι σε υπολογιστή, αλλά δυστυχώς δεν είναι έτσι.

Η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και όσα ακολούθησαν από τότε αλλά και η απουσία ελπίδας για το παρόν και το μέλλον διαμορφώνουν γόνιμο έδαφος για να αρπάζουν τα όπλα με τόση αποφασιστικότητα τα παιδιά μιας κοινωνίας που καταρρέει.  Και αντί η κυβέρνηση, τα πολιτικά κόμματα, οι επαγγελματικοί και κοινωνικοί φορείς, η εκπαιδευτική κοινότητα να ανοίξουν άμεσα μια σοβαρή και ειλικρινή συζήτηση για τη βία και το πώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί, παραμένει η συζήτηση σε επιφανειακό επίπεδο.

Αν η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου γέννησε πολλούς “πυρήνες άγρια οργισμένων νέων”, η δημοσιοποίηση των ρετουσαρισμένων φωτογραφιών των βασανισμένων συλληφθέντων δεν θα τους πολλαπλασιάσει; Πως μπορεί να πιστεύουν ανόητοι σχεδιαστές επικοινωνιακών τακτικών που ενθαρρύνουν την πόλωση, ότι σε μια εποχή συμπυκνωμένης οργής η καλύτερη μέθοδος για να σβήσει η φωτιά, είναι να ρίχνεις κι άλλο λάδι στη φωτιά;

Αλλά η σύγχρονη βία έχει και άλλη αποκρουστική όψη, αυτή του νεοναζισμού, που έχει αποθρασυνθεί και απευθύνεται στην κοινωνία με όρους ταγμάτων εφόδου. Διαμορφώνει την ηθική βάση, αν δεν λειτουργεί και ως φυσικός αυτουργός, για την έκρηξη της βίας απέναντι όχι μόνο σε μετανάστες αλλά και σε έλληνες που θεωρεί ότι ξεφεύγουν από τις “νόρμες” τους. Πως θα αντιδρούσε η ελληνική κοινωνία αν αυτές οι σκηνές συνέβαιναν στη Γερμανία; Πως θα ένοιωθαν οι γονείς και τα παιδιά βλέποντας παρόμοιες σκηνές μίσους, ξενοφοβίας και ρατσισμού να αφορούν στα παιδιά μας που μεταναστεύουν στον βορρά αναζητώντας μια ελπίδα, μια θέση εργασίας, μια καλύτερη ζωή;

Μπορεί πράγματι να πιστεύουν οι διωκτικές αρχές ότι σε μια ευρωπαϊκή χώρα μπορούν να οργανώνονται τάγματα εφόδου και να μην συγκινούνται, να μην αφυπνίζονται όσοι ορκίζονται στη διασφάλιση της  “ειρήνης και της ασφάλειας” της κοινωνίας; Πιστεύουν στα σοβαρά οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης ότι η πολιτική πυγμής προς μερικές ομάδες αλλά η ανοχή απέναντι σε άλλες που κατάφορα παραβιάζουν προκλητικά τον “νόμο και την τάξη” θα της αποφέρει εκλογικά οφέλη; Μήπως τελικά όλο αυτό είναι απλώς ο δρόμος προς την κόλαση; Είναι δυνατόν μια κυβέρνηση σε αυτές τις εύφλεκτες κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν στην κοινωνία να πιστεύει ότι μπορεί να ελέγξει την κατάσταση ρίχνοντας ακόμα περισσότερο λάδι στη φωτιά που καίει πλέον σε όλη τη χώρα; Η δημοσιονομική και η οικονομική κρίση μπορεί σε λίγο να μοιάζουν με απλό παιχνίδι, μπροστά στην τρομακτική εξάπλωση της βίας.

Η μόνη ελπίδα, για να σβήσει η φωτιά, είναι να ευαισθητοποιηθούν και να βγουν στο προσκήνιο εκπαιδευτικοί, επιστήμονες, καλλιτέχνες, γονείς, φοιτητές, διανοούμενοι, όσοι έζησαν ως έλληνες μετανάστες σε άλλες χώρες,  και να   λειτουργήσουν, αξιοποιώντας την πλούσια ευρωπαϊκή εμπειρία σε αυτούς τους τομείς, ως ειρηνευτική δύναμη πολιτών που θα σταματήσει τον κατήφορο προς την άγρια βία.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο tvxs.gr

Σε έκτακτη συνεδρίασή του την 3η Φεβρουαρίου 2013, το διοικητικό συμβούλιο της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση-δελτίου τύπου:

Με τη σημερινή ανάρτηση των ρετουσαρισμένων φωτογραφιών των τεσσάρων νεαρών κατηγορουμένων, η Ελληνική Αστυνομία δεν δημοσιοποιεί μόνο τα πρόσωπά τους. Ταυτόχρονα, διακηρύσσει περήφανα ότι οι άνθρωποι αυτοί, οι οποίοι φέρουν εμφανέστατα σημάδια κακοποίησης, βασανίστηκαν ενώ βρίσκονταν στα χέρια της. Αυτήν την κυνική ομολογία την αντιλαμβάνεται όλη η κοινωνία εκτός από την ελληνική δικαιοσύνη και βεβαίως την ηγεσία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, το οποίο ήδη αποφάνθηκε ότι δεν συντρέχει κανένας λόγος ούτε καν διερεύνησης του ζητήματος.

Από την πλευρά μας επισημαίνουμε ότι: η δημοσίευση φωτογραφιών προσώπων τα οποία έχουν ήδη συλληφθεί και είναι στη διάθεση των Αρχών υπερβαίνει την αρχή της αναλογικότητας και προσβάλλει το τεκμήριο της αθωότητας και την προσωπικότητα του υποδίκου, στιγματίζοντάς τον ως εγκληματία ήδη από την προδικασία. Είναι άλλωστε παγιωμένη πρακτική στη χώρα μας εδώ και δεκαετίες η δυνατότητα της αστυνομίας να καλεί στα αστυνομικά τμήματα παθόντες για αναγνώριση υπόπτων είτε από φωτογραφία είτε και με επίδειξη των ιδίων οποτεδήποτε, και δεν χρειάζεται να γίνεται αυτό με πανελλήνια διαπόμπευση του προσώπου. Σε κάθε πάντως περίπτωση, διαπιστώνεται μία ιδιαίτερη επιλεκτικότητα στην εφαρμογή αυτού του μέτρου, από το οποίο εξαιρέθηκε τόσο ο κατηγορούμενος για το βιασμό και την ειδεχθή ανθρωποκτονία της νέας γυναίκας στην Ξάνθη όσο και οι δύο ακροδεξιοί δράστες της δολοφονίας Πακιστανού υπηκόου πριν από λίγες μέρες. Η επιλεκτικότητα αυτή δυστυχώς προδίδει ότι ο σκοπός αυτής της δημοσιοποίησης φαίνεται να είναι άλλος από αυτόν του νόμου που την προβλέπει.

Σε κάθε πάντως περίπτωση, η συστηματική έκνομη βία της αστυνομίας και η σύστοιχη απόλυτη ατιμωρησία των οργάνων της θέτει όχι απλώς πολιτειακό ζήτημα, αλλά υπό αμφισβήτηση και την προσήλωση της χώρας σε έναν ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Υπενθυμίζουμε άλλωστε ότι η ακινησία των αρχών, η συγκάλυψη και η ατιμωρησία  αστυνομικών οργάνων για υποθέσεις βασανισμών και αδικαιολόγητης χρήσης βίας έχουν πολλάκις οδηγήσει σε καταδίκες της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, εκθέτοντας και υποχρεώνοντας τη χώρα να καταβάλει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε αποζημιώσεις θυμάτων.

Ενόψει της πρωτοφανούς απάθειας των αρχών να πράξουν το στοιχειώδες, δηλαδή να διερευνήσουν, η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου καλεί τον Υπουργό Δικαιοσύνης να παραγγείλει άμεσα τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης και δηλώνει ότι θα υποβάλει σχετική μηνυτήρια αναφορά και προς τον κ. Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Η ασφάλεια δεν είναι ένας αφηρημένος στόχος που σχετίζεται με τη δημόσια τάξη, είναι δικαίωμα όλων μας και αξιώνει το αυτονόητο, τη νόμιμη δράση των αρχών. Δεν μπορεί να επιτυγχάνεται με αυθαιρεσία, βία και αυταρχισμό.  

 

Το ΔΣ της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου

Ανοικτή επιστολή, υπογεγραμμένη από τη Θεματική Ομάδα ΑμεΑ, απηύθυναν  οι Οικολόγοι Πράσινοι στον Υπουργό Εσωτερικών, Ευριπίδη Στυλιανίδη, προκειμένου να επιλυθεί άμεσα το ζήτημα που έχει δημιουργηθεί σχετικά με την καθυστέρηση καταβολής του προνοιακού επιδόματος για τα ΑμεΑ.

 

Το πλήρες περιεχόμενό της είναι το ακόλουθο :

Aξιότιμε κύριε Υπουργέ,

Για μια ακόμη φορά βλέπουμε να διαδραματίζεται μπροστά μας η ίδια απάνθρωπη καθυστέρηση στην καταβολή προνοιακών επιδομάτων που προορίζονται για τα άτομα με αναπηρία. Ενώ είναι σε όλους μας γνωστό ότι τα άτομα με αναπηρία στη συντριπτική τους πλειοψηφία βασίζονται στο ούτως ή άλλως πενιχρό επίδομα αναπηρίας για να εξασφαλίσουν μία στοιχειώδη διαβίωση, η Πολιτεία αποδεικνύεται ανίκανη να διασφαλίσει αυτό το δικαίωμα, καθυστερώντας ήδη δύο μήνες την καταβολή του επιδόματος.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι δηλώνουμε τη αμέριστη συμπαράσταση και αλληλεγγύη μας στα άτομα με αναπηρία και απαιτούμε την άμεση καταβολή του προνοιακού επιδόματος. Σε μία κοινωνία αλληλεγγύης, πολλώ δε μάλλον σε περίοδο οικονομικής κρίσης, η προστασία της πλέον ευάλωτης ομάδας πολιτών, είναι βασικό καθήκον της Πολιτείας, το οποίο δεν πρέπει να απεκδυθεί. Και δικό μας καθήκον είναι η διαρκής επαγρύπνηση για να μην πραγματοποιηθεί ο εφιάλτης και μετατραπεί η οικονομική κρίση σε κρίση των στοιχειωδών αρχών του ανθρωπισμού.

              Η Θεματική Ομάδα για τα Άτομα με  Αναπηρία

© 2013 Οικολόγοι Πράσινοι - Θεματική Ομάδα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Suffusion theme by Sayontan Sinha