18η Δεκεμβρίου, παγκόσμια ημέρα για τους/τις μετανάστες/τριες
H 18η Δεκεμβρίου, παγκόσμια ημέρα για τους/τις μετανάστες/τριες, βρίσκει την χώρα μας, την Ευρώπη, αλλά και όλο τον κόσμο, να αντιμετωπίζει μια προσφυγική κρίση, με την μεγαλύτερη μετακίνηση πληθυσμού από την εποχή του Β Παγκοσμίου πολέμου. Περισσότεροι από 700 χιλ πρόσφυγες έχουν περάσει τη χώρα μας το 2015, το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών προέρχονται από την εμπόλεμη Συρία. Είναι πρόσφυγες και όχι «λαθρομετανάστες», έρχονται εδώ για να σώσουν τη ζωή τους και όχι για να απολαύσουν τον παράδεισο της “φιλόξενης” χώρας μας.
Δυστυχώς οι τελευταίες εξελίξεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι μάλλον απογοητευτικές. Οι χώρες της Ευρώπης ορθώνουν τείχη εμποδίζοντας τη διέλευση των προσφύγων, πέρα από το ευρωπαϊκό κεκτημένο ανθρωπισμού και τις διεθνείς συνθήκες. Στη Τουρκία η κυβέρνηση του Ερντογάν σε αγαστή συμφωνία και χρηματοδότηση της ΕΕ προχωρά σε επιχειρήσεις «σκούπα» εξωθώντας χιλιάδες προσφύγων στα σύνορα με τη Συρία. Όσοι από τους πρόσφυγες ξεφεύγουν συνεχίζουν να προσπαθούν να περάσουν στην Ευρώπη δια θαλάσσης, θρηνώντας καθημερινά δεκάδες θύματα σε ναυάγια. Χθες ήταν στη Εφταλού της Λέσβου, πριν λίγες ημέρες στο Φαρμακονήσι και τη Χίο, και ο μακρύς κατάλογος της ΝΤΡΟΠΗΣ για την Ευρώπη εξακολουθεί να μεγαλώνει.
Την ίδια ώρα η ελληνική κυβέρνηση παρακολουθεί αμήχανα τις εξελίξεις, με το άνοιγμα του κέντρου κράτησης της Κορίνθου να προαναγγέλλει πισωγύρισμα στις πολιτικές διαχείρισης του προσφυγικού ενώ παράλληλα την χρονιά που πέρασε έχουν γίνει κάποια σημαντικά θεσμικά βήματα, όπως η ψήφιση του νόμου για την ιθαγένεια ο οποίος -παρά τις ανεπάρκειές[1] του- συνιστά μία σημαντική εξέλιξη. Οφείλουμε να αναζητήσουμε συμμαχίες στην ΕΕ κόντρα σε ξενοφοβικές πολιτικές που ρίχνουν νερό στο μύλο ρατσιστικών κομμάτων, όπως αυτό της Λεπέν στη Γαλλία. Ενώ σε όλη την Ευρώπη έχει αναπτυχθεί ένα τεράστιο κύμα αλληλεγγύης από τους πολίτες, οι κυβερνήσεις αλλά και τα όργανα της ΕΕ κάνουν βήματα πίσω.
Η μετανάστευση σήμερα αποτελεί εξαναγκασμό και όχι επιλογή, λόγω των συνθηκών που επικρατούν στις χώρες προέλευσης. Οι πολεμικές συγκρούσεις, η περιφρόνηση και βάναυση καταπάτηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων, η φτώχεια αλλά και οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, είναι οι κυριότερες αιτίες που ωθούν πολλούς ανθρώπους να εγκαταλείπουν τις κοινωνίες τους και να αναζητούν μια καλύτερη τύχη στις περισσότερο αναπτυγμένες χώρες. Τα τεχνητά εμπόδια εισόδου (φράχτες, τείχη κλπ) έχουν ως μόνο αποτέλεσμα την ενίσχυση των κυκλωμάτων διακίνησης ανθρώπων και την αύξηση της επικινδυνότητας των τρόπων εισόδου, όπως έχει αποδειχθεί με τον πιο τραγικό τρόπο τα τελευταία δύο χρόνια.
Η αδιαφορία, η προσπάθεια να “κρύψουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί”, τα αποσπασματικά και αναποτελεσματικά μέτρα καθώς και η χορήγηση ασύλου στους πρόσφυγες σε ελάχιστες περιπτώσεις αιτούντων/αιτουσών, που χαρακτήριζαν την πολιτική των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων, έχουν οδηγήσει σε εκρηκτικές καταστάσεις. Ο δημαγωγικός – λαϊκίστικος λόγος που “χαϊδεύει” προκαταλήψεις, στερεότυπα και εκμεταλλεύεται φόβους και αγωνίες, δημιουργεί λάθος εντυπώσεις, κατασκευάζει “αποδιοπομπαίους τράγους”, ενθαρρύνει και υποθάλπει τη ρατσιστική και ξενοφοβική βία.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι είμαστε αντίθετοι σε επιλογές λογικής Ευρώπης-φρούριο. Πιστεύουμε ότι η παράτυπη είσοδος των μεταναστών συμβαίνει ακριβώς επειδή δεν υπάρχουν νόμιμοι τρόποι εισόδου στην Ελλάδα και κατ’ επέκταση στην Ευρώπη. Απαιτούνται πανευρωπαϊκές πρωτοβουλίες για την εξασφάλιση ασφαλών διόδων μετακίνησης για τους πρόσφυγες.
[1] http://www.ecogreens-gr.org/humanrights/2015/06/citizenship-law/#more-3103