Όταν ιστορικά δρώμενα, μυθοπλασίες ή ερμηνείες τους μας απασχολούν ως επικαιρικό γεγονός, αυτό σίγουρα δεν γίνεται για τη διαφώτιση τους. Το φαινόμενο δυστυχώς είναι για άλλη μια φορά επαναλαμβανόμενο στη χώρα, από ένα οργανωμένο εθνολαϊκιστικό ρεύμα, που δεν περιορίζεται μόνο στην ακροδεξιά. Η θορυβώδης απαίτηση από αυτό να μην υπάρχουν (ή να μην εκφράζονται) απόψεις που ελέγχουν πλευρές της Ιστορίας μας (λαμπρές και γκρίζες) συγκρίνοντας -με βάση την επιστημονική μεθοδολογία- την κρατούσα άποψη με ιστορικές πηγές, αποτελεί σαφή οπισθοχώρηση στην ποιότητα του δημόσιου διαλόγου, όπως με θλιβερό τρόπο εμφανίζεται στην πολεμική εναντίον της Μ. Ρεπούση.
Η ιστορικός δεν είναι πρώτη φορά που πέφτει θύμα ενορχηστρωμένης υστερίας, όπως συνέβη και την περίοδο που δεν είχε πολιτική ιδιότητα. Και μάλλον δεν αποτελεί έκπληξη που άλλη μια φορά έρχεται κατά παράδοξο τρόπο στο προσκήνιο. Απογοήτευση όμως προκαλεί η στάση της ΔΗΜΑΡ που χάρη σε σκοπιμότητες της στιγμής “αδειάζει” την βουλευτή της, νομιμοποιώντας πολιτικά κάθε αυθαιρετούντα που με κάθε τρόπο επιχειρεί να μας μεταφέρει πολλά χρόνια πίσω.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράσταση σε οποιονδήποτε επιστήμονα ή άνθρωπο των γραμμάτων εκφράζει τεκμηριωμένα άποψη σε ζητήματα που ορισμένοι κύκλοι τα επιβάλλουν ως “ταμπού”. Η Ιστορία και ο Πολιτισμός δεν μπορούν να “φυλακιστούν” υπό το βάρος οργανωμένων αθλιοτήτων. Οι πραγματικά δυνατές κοινωνίες μπορούν να αντικρίσουν την αντικειμενική ανάγνωση τους και να προχωρήσουν χωρίς να χρειάζονται εφήμερα στολίδια.
Το Γραφείο Τύπου
Sorry, the comment form is closed at this time.