Η φετινή 20η Ιουνίου βρίσκει την ελληνική κυβέρνηση εκτεθειμένη απέναντι στη διεθνή και εθνική νομιμότητα. Η ελληνική κυβέρνηση είχε, όπως όλα δείχνουν, άμεση συνέργεια στην απαγωγή του τούρκου πολιτικού πρόσφυγα Μπουλούτ Γιαϊλά. Καταπατώντας κάθε έννοια δικαίου συνεργάστηκε με τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, εκμεταλλευόμενη το γεγονός ότι ο Μπουλούτ, δεν κατάφερε ποτέ να υποβάλει επίσημα αίτηση ασύλου λόγω της δυσκολίας πρόσβασης στις αρμόδιες υπηρεσίες. Η αδυναμία πρόσβασης στη διαδικασία ασύλου, έδωσε στην προκειμένη περίπτωση το «πράσινο φως» στις μυστικές υπηρεσίες για την απαγωγή.
Ακολουθώντας μία τέτοια πολιτική η Ελλάδα, η οποία παραμένει ένα από τα κύρια σημεία εισόδου προσφύγων, αιτούντων άσυλο και μεταναστών που επιδιώκουν να εισέλθουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εφαρμόζει τις επιχειρήσεις “Ξένιος Ζευς”, αυξάνει τα χρονικά όρια κράτησης (έως και 18 μήνες), «παγώνει» τη διαδικασία απονομής ιθαγένειας μετά την απόφαση του ΣτΕ και καθυστερεί εγκληματικά τη λειτουργία της νέας Υπηρεσίας Ασύλου (ν.3907/2011). Σύμφωνα με την Έκθεση του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες την τελευταία πενταετία μόλις 1.262 άτομα έχουν αναγνωρισθεί ως πρόσφυγες-δικαιούχοι διεθνούς προστασίας στην Ελλάδα, ποσοστό ιδιαιτέρως χαμηλό σε σχέση με τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Ταυτόχρονα, όλοι όσοι εισέρχονται στην ελληνική επικράτεια χωρίς να κατέχουν τα απαραίτητα νομιμοποιητικά έγγραφα κατηγοριοποιούνται ως «παράνομοι μετανάστες» ή «λαθρομετανάστες», χωρίς να εξετάζεται αν είναι πρόσφυγες, θύματα βασανιστηρίων, ή ασυνόδευτοι ανήλικοι και συλλαμβάνονται. Σε αυτό αξίζει να προστεθεί ότι οι συνθήκες κράτησής τους στα νησιά, τα οποία μετά τη δημιουργία του φράχτη στον Έβρο δέχονται το μεγαλύτερο όγκο των μεταναστευτικών και προσφυγικών ρευμάτων, είναι άθλιες διότι τα Κέντρα Πρώτης Υποδοχής δεν λειτουργούν.
Παράλληλα, ενώ η κυβέρνηση αρνείται να προχωρήσει στη δημιουργία των Κέντρων Πρώτης Υποδοχής που προέβλεπε ο ανωτέρω νόμος, επιλέγει τη δημιουργία Κέντρων Κράτησης στα οποία, όπως είναι πλέον σε όλους μας γνωστό, πρόσφυγες που χρήζουν διεθνούς προστασίας κρατούνται παράνομα κάτω από απάνθρωπες και εξευτελιστικές συνθήκες, στερούμενοι των βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων. Οι καταδίκες της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, δυστυχώς δεν λειτουργούν αποτρεπτικά.
Σε αυτή τη ζοφερή κατάσταση οι Οικολόγοι Πράσινοι απαιτούμε να αλλάξει η κυβερνητική πολιτική κατά των προσφύγων. Η έκδοση, πολλώ δε μάλλον η απαγωγή πολιτικών προσφύγων δεν είναι συνταγματικά ανεκτή. Επίσης η κράτηση ασυνόδευτων ανηλίκων είναι ανεπίτρεπτη και ο θεσμός της επιτροπείας για τους ανήλικους θα πρέπει να εφαρμοσθεί άμεσα.
Επιπλέον, θεωρούμε απολύτως επιβεβλημένη τη δημιουργία ενός δίκαιου και αποτελεσματικού συστήματος απονομής ασύλου με την άμεση λειτουργία της Υπηρεσίας Ασύλου και τη διευκόλυνση της πρόσβασης στο άσυλο όπως και την άμεση λειτουργία των Κέντρων Πρώτης Υποδοχής με ιδιαίτερη μέριμνα στα άτομα που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες (θύματα βασανιστηρίων και trafficking, ασυνόδευτα ανήλικα κοκ).
Σε ευρωπαϊκό επίπεδο οι Οικολόγοι Πράσινοι αγωνιζόμαστε για την εφαρμογή της κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής ασύλου και μετανάστευσης και την κατάργηση ή την αναθεώρηση του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙ που επιβαρύνει δυσανάλογα τα κράτη εισόδου. Έως τότε τα ευρωπαϊκά κράτη υποχρεούνται να τηρήσουν τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διατηρώντας την παύση μεταγωγών αιτούντων άσυλο πίσω στην Ελλάδα. Σε μακροπρόθεσμο πλαίσιο, η υιοθέτηση ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής που στοχεύει στην πρόληψη των συγκρούσεων και την προώθηση της ειρήνης με παράλληλο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλες τις χώρες του κόσμου, είναι ένα στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί.
Sorry, the comment form is closed at this time.