28, 29, 30 Ιουνίου 2013

Ποδηλατοδρόμιο ΟΑΚΑ

(Στάση ΗΣΑΠ Ειρήνη)

Ζοφεροί καιροί για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Αλλά και για τους ντόπιους εργαζόμενους και εργαζόμενες, οι μέρες δεν είναι λιγότερο άγριες. Οι «από κάτω» στο σύνολό τους πιέζονται μέχρι συνθλίψεως απ’ τους «από πάνω» για να πληρώσουν μια βαθιά κρίση που δε δημιούργησαν οι ίδιο. Παράλληλα, βλέπουν το «κράτος έκτακτης ανάγκης» να περιστέλλει ταχύτατα δημοκρατικές κατακτήσεις και δικαιώματα σε όλο τους το φάσμα. Μαζί με τη λεηλασία της ζωής μας, γινόμαστε μάρτυρες μιας σειράς καθημερινών εικόνων που άλλοτε θυμίζουν Μεσαίωνα, άλλοτε ναζιστική Γερμανία κι άλλοτε αμερικανικό Νότο της εποχής των σκλάβων. Μετανάστες πυροβολούνται στο ψαχνό από τσιφλικάδες ενώ διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους, πρόσφυγες κυριολεκτικά απάγονται και παραδίδονται στους κυνηγούς τους τη στιγμή που ζητούν άσυλο, άνθρωποι που πέρασαν απ’ τα σαράντα κύματα για να ζήσουν μια καλύτερη, πιο ασφαλή, ζωή βλέπουν τα μαγαζιά τους να καίγονται από ρατσιστικούς εμπρησμούς, άλλοι οδηγούνται στο νοσοκομείο τραυματισμένοι από φασίστες, ενώ στα παιδιά τους η πολιτεία αρνείται την Ιθαγένεια –και μαζί μια ισότιμη θέση στον αγώνα για ζωή… Ζούμε το αίσχος των στρατοπέδων συγκέντρωσης, αλλά και των αδιανόητων συνθηκών διαβίωσης στα κρατητήρια των αστυνομικών τμημάτων της χώρας, που έχουν μετατραπεί παράνομα σε φυλακές για εκατοντάδες μετανάστες και όχι μόνον. Βιώνουμε τη βαρβαρότητα της φασιστικής/ρατσιστικής βίας που εκτός απ’ τους «ξένους», απειλεί και τους ντόπιους που έχουν «ενοχλητική» ιδεολογία ή «ενοχλητικό» σεξουαλικό προσανατολισμό. Μπροστά μας εκτυλίσσεται η νομιμοποίηση της ναζιστικής Ακροδεξιάς, οι ρητορείες και τα εγκλήματα μισανθρωπισμού τείνουν να γίνουν ρουτίνα. Την ίδια στιγμή το ζήτημα ενός «αντιρατσιστικού νόμου» εξελίσσεται σε φιάσκο.

Το 17ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, η μεγαλύτερη αντιρατσιστική γιορτή της πόλης, υψώνει τη σημαία της ισότητας, σηκώνει το όπλο της αλληλεγγύης και καλεί για μαζικά, ηχηρά, δυνατά «όχι» στη ρατσιστική βία, «όχι» στην περιστολή των δικαιωμάτων Ελλήνων και Μεταναστών, «όχι» στην απαξίωση της κοινωνίας. Αντλεί τη δύναμη και την ελπίδα του από τους όλο και περισσότερους χώρους και ανθρώπους που αυτοργανώνονται και αντιστέκονται –πολλές φορές με τρόπους ιδιαίτερα αποτελεσματικούς και απολύτως φρέσκους. Απ’ τις εκατοντάδες δομές Αλληλεγγύης που ανθίζουν στις γειτονιές προσφέροντας τροφή, φάρμακα και ενισχυτική διδασκαλία σε όσους έχουν ανάγκη μέχρι τα αυτοδιαχειριστικά εργατικά/εργασιακά εγχειρήματα των τελευταίων χρόνων και από την πανσπερμία των αυτοργανωμένων Στεκιών των Συνοικιών μέχρι τις Λαϊκές Συνελεύσεις και τις Αντιφασιστικές Πρωτοβουλίες που στήνονται καθημερινά κατά τόπους απ’ άκρη σ’ άκρη στη χώρα, είναι αμέτρητοι οι άνθρωποι εκείνοι που δείχνουν αποφασισμένοι να μη συναινέσουν παθητικά στην εδραίωση του τοπίου της μνημονιακής καταστροφής.
Με μια τριήμερη γιορτή στην καρδιά της Αθήνας γεμάτη μουσικές, ιστορίες και γεύσεις από όλες τις γωνιές της γης, θα έχουμε και φέτος την ευκαιρία για παράλληλη κουβέντα, ανταλλαγή απόψεων και ιδεών. Θα συζητήσουμε για το τι σημαίνει να είσαι μετανάστης στην Ελλάδα των μνημονίων, της φασιστικής βίας και της καταστολής, θα διεκδικήσουμε Ιθαγένεια για όλα τα παιδιά, νομιμοποίηση για τους μετανάστες και άσυλο για τους πρόσφυγες, θα προβληματιστούμε για την εργασιακή επισφάλεια, την κατάργηση των συμβάσεων, τις πολιτικές επιστρατεύσεις, θα προβάλουμε την ανάγκη συντονισμού των εργατικών και κοινωνικών αγώνων, θα κουβεντιάσουμε το παράδειγμα της Χαλκιδικής με τον ηρωικό αγώνα της ενάντια στις εξορύξεις χρυσού και το ξεπούλημα των κοινών δημόσιων αγαθών και θα αναζητήσουμε τρόπους αντιμετώπισης του σεξισμού και της αυξανόμενης ομοφοβίας. Τέλος, στο τριήμερο αυτό, θα λειτουργήσουν και αρκετοί αυτοργανωμένοι χώροι.

Συζητήσεις

  Διαβάστε περισσότερα… »

Με αίτημα τη διεξαγωγή δίκης σε εύλογο χρονικό διάστημα, πολλώ δε μάλλον όταν η τελευταία αφορά σε ιδιαιτέρως ειδεχθή εγκλήματα, όπως αυτό του βιασμού, πραγματοποιήθηκε σήμερα συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Αλεξάνδρας, έξω από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο, από τη Φεμινιστική Πρωτοβουλία, με τη συμμετοχή μελών των Οικολόγων Πράσινων.

Η δίκη  είχε τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας, λόγω της πρωτοφανούς καθυστέρησής της, με ευθύνη τόσο της Δικαιοσύνης, όσο και των λειτουργών της, ορισμένοι εκ των οποίων υπερέβαλαν εαυτόν στην υπεράσπιση του πελάτη τους. Η πρωτοφανής καθυστέρηση και η ταλαιπωρία των θυμάτων που αναγκάζονταν να έρθουν από το εξωτερικό (Καναδά και Αυστραλία) για να παραστούν στη δίκη, οδήγησε, δικαίως, σε διεθνή κατακραυγή εις βάρος της χώρας μας.

 Ο φερόμενος «βιαστής με την τυρόπιτα» κατηγορείται ότι την περίοδο 2004-2005 παγίδευε τουρίστριες στην περιοχή της Πλάκας, δίνοντας τους τυρόπιτες  στις οποίες είχε ρίξει υπνωτικό και μετά τις βίαζε σε γειτονικά ξενοδοχεία. Για τα περισσότερα από τα θύματά του, τόσα χρόνια μετά η υπόθεση δεν έχει φτάσει παρά μόνο στον πρώτο βαθμό και δεν έχει ακόμα εκδικαστεί. Τα συμπεράσματα ας προβληματίσουν όλους και όλες μας.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Οι απάνθρωπες συνθήκες κράτησης μεταναστών στην Αμυγδαλέζα είναι ένα πρόβλημα που χρονίζει. Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε πραγματοποιήσει κινητοποιήσεις και έχουμε δώσει δημοσιότητα στο θέμα για να ευαισθητοποιηθούν οι πολίτες και να αναλάβει η Πολιτεία τις ευθύνες της. Χαρακτηριστική είναι η επίσκεψη/αυτοψία που πραγματοποιήσαμε τον περασμένο Νοέμβριο  στην Αμυγδαλέζα κατά τη διάρκεια του συνεδρίου των Ευρωπαίων Πράσινων, η επιστολή που στείλαμε στην αρμόδια Επίτροπο για τις Εσωτερικές Υποθέσεις της ΕΕ, κυρία Cecilia Malmström και στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη κο Ν. Δένδια με τις θέσεις μας επί του θέματος, αλλά και η συνάντηση που πραγματοποιήσαμε με την Επίτροπο και ευρωβουλευτές/ευρωβουλευτίνες (Rebecca Harms, Ska Keller, Νίκος Χρυσόγελος) στις Βρυξέλλες [1] για το ίδιο θέμα.

Στο πλαίσιο αυτό συμμετείχαμε,  από κοινού με άλλες συλλογικότητες, στην παράσταση διαμαρτυρίας που διοργανώθηκε το Σάββατο 18 Μαΐου στις 18.30 έξω από τα κρατητήρια της Αμυγδαλέζας και στην αυτοψία που πραγματοποιήθηκε στους χώρους των κρατητηρίων. Η κατάσταση δυστυχώς παραμένει οριακή, με σημαντικότερα ζητήματα την απουσία υγειονομικής περίθαλψης (αντιστοιχεί σε 1800 περίπου κρατούμενους ένας γιατρός), τον υποσιτισμό και την έλλειψη νερού και απορρυπαντικών. Ο κίνδυνος εξάπλωσης μολυσματικών ασθενειών είναι υπαρκτός, ενώ δεν αντιμετωπίζονται τα σοβαρά περιστατικά υγείας, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την ίδια τη ζωή των μεταναστών. Στα κρατητήρια βρέθηκαν ακόμα και ανήλικοι, άτομα που έχουν κάνει αίτηση επαναπατρισμού, αλλά είναι ακόμα εδώ, ενώ η στοιχειώδης επικοινωνία των μεταναστών με τις οικογένειες τους είναι εξαιρετικά δύσκολη αφού οι Αρχές τους έχουν αφαιρέσει τα κινητά τους τηλέφωνα. Τα περιστατικά αυτά είναι μόνο ενδεικτικά.

 Ρωτάμε ως πότε θα εξακολουθεί να υπάρχει αυτή η κατάσταση. Ως πότε η Πολιτεία θα καταπατά βάναυσα τα ανθρώπινα δικαιώματα; Ως πότε θα κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας;

Για εμάς τους Οικολόγους Πράσινους η μετανάστευση αποτελεί φυσικό φαινόμενο της ζωής και όχι θέμα εθνικής ή ευρωπαϊκής ασφάλειας. Έτσι προγραμματίζουμε την εκ νέου επίσκεψη στα κρατητήρια της Αμυγδαλέζας από ευρωβουλευτές των Πρασίνων στις 12-17 Ιουνίου, ώστε να διαπιστωθεί η εξέλιξη της κατάστασης. Οι Οικολόγοι Πράσινοι δε θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε μέχρι να βρεθεί η λύση, μέχρι η Πολιτεία και όλοι μας να αντιληφθούμε ότι ο σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι  αδιαπραγμάτευτος.

Η Θεματική Ομάδα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα

Σάββατο 6 Απρίλη, 11πμ, Σύνταγμα (Λ. Αμαλίας)

Η εξέγερση εναντίον του Άσαντ στη Συρία έχει μπει στον τρίτο χρόνο της, παίρνοντας πλέον τις διαστάσεις ενός τρομακτικού πολέμου. Οι νεκροί ίσως να ξεπερνούν τις 70.000, με τη συντριπτική πλειοψηφία ανάμεσα τους να είναι άμαχοι. Αυτή τη στιγμή είναι αδύνατο να υπολογίσει κανείς τους τραυματίες. Μάλιστα, η κατάσταση για τον Συριακό λαό γίνεται ακόμα χειρότερη από την πλήρη διάλυση της  οικονομίας λόγω των συγκρούσεων. Ο κίνδυνος του θανάτου από την πείνα συμβαδίζει με αυτόν του θανάτου από τις σφαίρες.

 Όπως είναι επόμενο, η ανθρωπιστική καταστροφή στη Συρία προκάλεσε μεγάλο προσφυγικό κύμα, το οποίο κατά κύριο λόγο δέχονται η Τουρκία και η Ιορδανία. Ένα μικρό μέρος από τους πρόσφυγες που άφησαν τα σπίτια τους γιατί η ζωή τους κινδύνευε άμεσα, επιχειρεί να περάσει στις χώρες της Δυτικής και Βόρειας Ευρώπης για να βρει ασφαλές καταφύγιο. Στην προσπάθεια τους αυτή, παγιδεύονται στην Ελλάδα. Από τη μια μεριά, η Ελληνική κυβέρνηση αρνείται να τους παραχωρήσει άσυλο -είναι πραγματικά να απορεί κανείς ποιος δικαιούται άσυλο, αν δεν το δικαιούνται οι Σύροι… Από την άλλη, η Ελληνική αστυνομία τους εμποδίζει να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς τη Δύση, που είναι συνήθως ο τελικός προορισμός τους. Κατά συνέπεια, οι Σύροι πρόσφυγες παραμένουν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα, χωρίς να μπορούν να συνεχίσουν το ταξίδι, χωρίς να μπορούν να γυρίσουν πίσω, χωρίς να μπορούν να ενταχθούν στην Ελληνική κοινωνία. Φτάνουν έτσι στο έσχατο σημείο εξαθλίωσης και απελπισίας.

 Το μαρτύριο των Σύρων προσφύγων πρέπει να λήξει τώρα! Η Ελληνική κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ένωση, που τόσο μεγάλα λόγια έχουν πει υπέρ του Συριακού λαού, πρέπει να λάβουν αμέσως μέτρα για τη φιλοξενία των Σύρων προσφύγων.

Εδώ και τώρα καθεστώς προστασίας, περίθαλψη και ταξιδιωτικά έγγραφα στους Σύρους πρόσφυγες!

Πρωτοβουλία αλληλεγγύης στους Σύρους πρόσφυγες

Συνάντηση του Ευρωβουλευτή Νίκου Χρυσόγελου και της Εκτελεστικής Γραμματείας με την LGBTQI (λεσβίες, γκέι, τρανς, αμφί, κουίαρ intersex) κοινότητα.

Την Παρασκευή 22/02/13 ο Ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος και τα μέλη της Εκτελεστικής Γραμματείας, Γιώργος Δημητρίου, Κωνσταντίνα Κοσμίδου, Ορέστης Κολοκούρης συναντήθηκαν με οργανώσεις και ομάδες από την LGBTQI κοινότητα.

Η ατζέντα της συνάντησης, περιελάμβανε θέματα που ταλανίζουν την LGBTQI κοινότητα με κυριότερο τις αλλαγές τις οποίες ζητά η κοινότητα για την επέκταση του Ν3304/05 που αφορά στην προστασία από τις διακρίσεις λόγω  της ταυτότητας του φύλου και του σεξουαλικού προσανατολισμού όχι μόνο στην απασχόληση, αλλά και στην πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες. Επιπλέον, να αναφέρεται ρητώς η διαφορά του γενετήσιου με τον σεξουαλικό προσανατολισμό σε όλο το νομικό πλαίσιο που αφορά ζητήματα ίσης μεταχείρισης  των πολιτών, καθώς και σαφή προσθήκη στο αρ.68 της ποινικοποίησης των σεξουαλικών εγκλημάτων στο νέο νόμο περί ναρκωτικών οποίος συζητιέται αυτήν την περίοδο στη Βουλή.

Συγκεκριμένα, οι ομάδες όπως το ΣΥΔ (Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών), η ΟΛΚΕ (Ομοφυλοφιλική και Λεσβιακή Κοινότητα Ελλάδας) καθώς και το Pride της Θεσσαλονίκης, ζήτησαν την άμεση παρέμβαση των ΟΠ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τη στήριξη στα LGBTQI θέματα.

 Η Colour Youth (LGBTQ νέοι Αθήνας) αναφέρθηκε στην ανάγκη παρέμβασης των ΟΠ στα σχολεία και τις μεγάλες διαστάσεις που έχει πάρει ο σχολικός εκφοβισμός.

Τέλος η ACT UP, εστίασε στην εκπαίδευση του ιατρικού προσωπικού σε θέματα HIV/Aids κυρίως σε ό,τι αφορά στην LGBTQI κοινότητα.

Ο Ευρωβουλευτής ανέφερε ότι πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις (πχ. Γαλλία, Γερμανία, Βρετανία) λαμβάνουν νομοθετικά μέτρα που κατοχυρώνουν τα δικαιώματα της κοινότητας, ενώ συχνά συμπεριλαμβάνονται στους όρους των υπό ένταξη χωρών. Πρότεινε επίσης την τεκμηρίωση των επιχειρημάτων της LGBTQI κοινότητας σε επίπεδο Κοινοβουλίου και Ευρωκοινοβουλίου (στατιστικά στοιχεία, καταγραφή ομοφοβικών περιστατικών  και καταγγελίες καθώς και την αντιπαραβολή του νομικού πλαισίου με άλλες χώρες της Ε.Ε.) με στόχο τη συγκέντρωση της ευρύτερης δυνατής υποστήριξης των πολιτικών ομάδων.

Oι Οικολόγοι Πράσινοι  τονίζουν την έλλειψη νομικού πλαισίου για την LGBTQI κοινότητα, την ανεπαρκή εκπαίδευση ιατρικού και εκπαιδευτικού προσωπικού σε θέματα σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου. Για τους ΟΠ όλοι οι άνθρωποι έχουν ίσα δικαιώματα ανεξάρτητα από τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό, εμφάνισης και ταυτότητας φύλου.

Οι ΟΠ και το γραφείο του Ευρωβουλευτή ειδικότερα, είναι ανοιχτοί σε περαιτέρω συνεργασία με την LGBTQI κοινότητα για οποιαδήποτε στήριξη πάνω στα θέματα που την απασχολούν.

Το Γραφείο Τύπου των Οικολόγων Πράσινων

Ρούχα πρώτης ανάγκης για συμπολίτες μας που είναι άστεγοι αγοράστηκαν από τους Οικολόγους Πράσινους και διανεμήθηκαν σε εκδήλωση στα γραφεία τους, μέσω της ΜΚΟ «Κλίμακα». Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν τα τακτικά μέλη της εκτελεστικής γραμματείας των ΟΠ, Κωνσταντίνα Κοσμίδου, Γιώργος Δημητρίου, Ορέστης Κολοκούρης, η Θεματική Ομάδα Δικαιωμάτων, μέλη των Οικολόγων Πράσινων, η υπεύθυνη επικοινωνίας της ΜΚΟ «Κλίμακα», Άντα Αλαμάνου, καθώς επίσης επωφελούμενοι και εθελοντές της «Κλίμακας».

Η αγορά έγινε από μικρή ελληνική βιοτεχνία, ενισχύοντας έτσι τις τοπικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις να επιβιώσουν μέσα στη βαθιά οικονομική κρίση που έχει τις έχει πλήξει περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Οι Οικολόγοι Πράσινοι συναισθανόμενοι τη οξύτητα του προβλήματος που αντιμετωπίζει μεγάλο μέρος του πληθυσμού της χώρας, προβαίνουμε σε αυτή την κίνηση αλληλεγγύης απέναντι στους άστεγους, ανοίγοντας με αυτό τον τρόπο ένα δίαυλο επικοινωνίας που θα οδηγήσει σε νέες ανάλογες δράσεις στο μέλλον, με όραμα πάντοτε την αλληλέγγυα κοινωνία για την οποία αγωνιζόμαστε. Σκοπός των Οικολόγων Πράσινων είναι να ακολουθήσουν άμεσα νέες δράσεις στην περιφέρεια και προσβλέπουμε σε ακόμα δυναμικότερες στο μέλλον.

Η υπεύθυνη επικοινωνίας της ΜΚΟ «Κλίμακα», Άντα Αλαμάνου, ευχαριστώντας για την πρόσκληση και τη συμβολή των Οικολόγων Πράσινων στις δράσεις της «Κλίμακας», ανέφερε: «Η προσπάθεια μας ξεκίνησε από το 2001. Τότε το πρόβλημα δεν ήταν τόσο ορατό, όπως σήμερα με την κρίση. Όσο περισσότεροι είναι μέρος του προβλήματος όμως, τόσοι περισσότεροι πρέπει να είμαστε μέρος της λύσης» και συνέχισε: «Στηριζόμαστε από χορηγίες και εθελοντές και ευελπιστούμε στην βιώσιμη συνεργασία μεταξύ μας».

Η διοργάνωση έγινε με τη συνεργασία της Εκτελεστικής Γραμματείας, της Θεματικής Ομάδας Δικαιωμάτων και της Επιτροπής Εκδηλώσεων και Εκστρατειών. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι Οικολόγοι Πράσινοι – και ειδικότερα η Πολιτική Κίνηση Κυκλάδων-συνεργάζονται με την «Κλίμακα» και σε δράσεις που αφορούν στην ψυχική υγεία.