Εκδήλωση που οργάνωσε ο Ν. Χρυσόγελος στο Ευρωκοινοβούλιο

Πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία και υψηλή εκπροσώπηση, εκδήλωση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπό την αιγίδα του βουλευτή των Οικολόγων Πράσινων, Νίκου Χρυσόγελου, με θέμα “Εκσυγχρονίζοντας το παγκόσμιο σύστημα ελέγχου των ναρκωτικών – Μπορεί η ΕΕ να είναι στην πρωτοπορία;”

Κεντρικοί ομιλητές ήταν ο Michel Kazatchkine, καθηγητής της ιατρικής, πρώην εκτελεστικός διευθυντής του Παγκόσμιου Ταμείου για την καταπολέμηση του AIDS, της φυματίωσης και της ελονοσίας και ο Pavel Bem, μέλος του Κοινοβουλίου της Τσεχικής Δημοκρατίας και πρώην Δήμαρχος της Πράγας, που εκπροσώπησαν τη Παγκόσμια Επιτροπή για τη πολιτική των ναρκωτικών (Global Commission for Drug Policy).

Συμμετείχαν, επίσης, ο διπλωμάτης Pierre Vimont, εκτελεστικός γενικός διευθυντής της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης υπό την λαίδη Άστον, η υποδιευθύντρια της μονάδας για τη πολιτική των ναρκωτικών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Paola TardioliSchiavo, ο Danillo Balota συντονιστής διεθνών σχέσεων του Ευρωπαϊκού Κέντρου παρακολούθησης των ναρκωτικών και της τοξικομανίας (EMCDDA), ο Πρέσβης της Βολιβίας, καθώς και πολλοί εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Προεδρίας και του Συμβουλίου, Ευρωβουλευτές και εκπρόσωποι διεθνών οργανισμών και φορέων όπως το Transnational Institute και το Global Drug Policy Programme. Τη συζήτηση συντόνισε ο Mike Trace του διεθνούς οργανισμού International Drug Policy Consortium.

Το θέμα της αξιολόγησης με βάση επιστημονικές έρευνες – και όχι ιδεολογικές προκαταλήψεις και ταμπού – των μέχρι σήμερα αποτελεσμάτων των πολιτικών μείωσης της ζήτησης και διακίνησης ναρκωτικών μέσω της απαγόρευσης είναι η βάση για τον επανασχεδιασμό και την μεταρρύθμιση της πολιτικής για τα ναρκωτικά. Πολλοί φορείς και οι κεντρικοί ομιλητές τόνισαν την ανάγκη να τεθούν στο κέντρο της πολιτικής για τα ναρκωτικά τα θέματα της υγείας και της μείωσης της βλάβης τόσο στα άτομα όσο και στην κοινωνία. Το 30% των περιστατικών AIDs σχετίζεται με τα ναρκωτικά. Οι πολιτικές που σχεδιάστηκαν πριν πολλές δεκαετίες δεν είχαν υπόψή τους την μόλυνση από τον ιό HIV/AIDs.

Το θέμα των ναρκωτικών δεν αφορά μειοψηφίες αλλά το σύνολο της κοινωνίας, όπως αναλύθηκε από τους συμμετέχοντες ομιλητές της εκδήλωσης. Κι αυτό γιατί όπως αναφέρεται σε πολλές εκθέσεις και κυρίως στην Έκθεση “Reuter-Trautmann” που χρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, πενήντα χρόνια απαγόρευσης έφεραν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα: την αύξηση δηλαδή της ζήτησης και της προσφοράς παράνομων ουσιών. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της «Ετήσιας Παγκόσμιας Έκθεσης για τα Ναρκωτικά του ΟΗΕ για το 2010″, από το 1998 το συνολικό δυναμικό παραγωγής οπίου αυξήθηκε κατά 78%, ενώ η κοκαΐνη και η παραγωγή κάνναβης παρουσιάζουν αυξητικές τάσεις κάθε χρόνο.
Ο ετήσιος τζίρος της παγκόσμιας αγοράς παράνομων ναρκωτικών ουσιών εκτιμάται ότι ανέρχεται σε 400-450 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ ο ετήσιος τζίρος της ευρωπαϊκής αγοράς κάνναβης υπερβαίνει τα 35 -40 δις δολάρια. Οι χρήστες είναι περισσότεροι από ποτέ. Και κάθε μία ώρα πεθαίνει ένας άνθρωπος εξαιτίας της χρήσης ναρκωτικών,  και συνεχώς εμφανίζονται νέες συνθετικές ναρκωτικές ουσίες. Το 2011 το ήμισυ σχεδόν του συνολικού πληθυσμού των ελληνικών φυλακών είναι έγκλειστοι για αδικήματα που συνδέονται με ναρκωτικά, κατά πλειοψηφία για κατοχή και χρήση, ενώ υπήρξε μια δραματική αύξηση κατά 1000% στην διάδοση του ιού HIV/ AIDS μεταξύ των χρηστών ηρωίνης στην Ελλάδα.

Οι κεντρικοί ομιλητές της εκδήλωσης παρουσίασαν τη διεθνή πρωτοβουλία “Παγκόσμια Επιτροπή για τη πολιτική των ναρκωτικών” που συστήθηκε από 19 προσωπικότητες διεθνούς βεληνεκούς (πρώην πρόεδροι Βραζιλίας, Κολομβίας, Μεξικού και Ελβετίας, ο πρώην ΓΓ του ΟΗΕ Κόφι Ανάν, και άλλοι εξέχοντες διανοούμενοι, πολιτικοί, στελέχη ιδρυμάτων και επιχειρηματίες), που έχει στόχο να σταματήσει ο παράλογος “πόλεμος κατά των ναρκωτικών” και να συμβάλλει σε ένα διεθνή διάλογο, ενημερωμένο και επιστημονικά τεκμηριωμένο, για να βρεθούν οι πιο ανθρώπινοι και αποτελεσματικοί τρόποι για να μειωθούν οι βλάβες που προκαλεί η χρήση ουσιών στον άνθρωπο και την κοινωνία.

Οι κεντρικοί ομιλητές παρουσίασαν τα βασικά συμπεράσματα της έκθεσης που συνέταξε η Παγκόσμια Επιτροπή που προτείνει τηνπαύση της ποινικοποίησης και του στιγματισμού των χρηστών ουσιών που δεν βλάπτουν άλλους, ενώ ενθαρρύνει τονπειραματισμό των Κυβερνήσεων με εναλλακτικά μοντέλα νομικής ρύθμισης των ουσιών, ιδιαίτερα για την κάνναβη, για να καταπολεμηθεί το οργανωμένο έγκλημα και να διασφαλιστεί η δημόσια υγεία και η ακεραιότητα των πολιτών. Προτείνει, επίσης, ότι πρέπει να εμπλουτιστεί ο πλουραλισμός των θεραπευτικών μεθόδων, όχι μόνο με θεραπείες υποκατάστατων (μεθαδόνη, βουπρενορφίνη), αλλά και με προγράμματα κλινικής χορήγησης ηρωίνης και καθαρών σύνεργων ακόμη και μέσα σε καταστήματα εγκλεισμού, ενώ τονίζει ότι οι χώρες που εξακολουθούν και επενδύουν στην καταστολή πρέπει να εστιάσουν στο οργανωμένο έγκλημα και όχι τους χρήστες, για τους οποίους πρέπει να παρέχεται επιστημονικά τεκμηριωμένη  πληροφόρηση για την πρόληψη και τη μείωση της βλάβης. Καταλήγει δε ότι είναι καιρός να σπάσουμε τα ταμπού, να αξιολογήσουμε τις πολιτικές που εφαρμόζονται με γνώμονα το κόστος και την ωφέλεια- αποτελεσματικότητά τους, και να αντικαταστήσουμε τις πολιτικές που στηρίζονται σε ιδεοληψίες και ηθικούς δογματισμούς, με πολιτικές που είναι δημοσιονομικά ορθές και στηρίζονται σε επιστημονικά δεδομένα και καλές πρακτικές που μειώνουν τη βλάβη και διασφαλίζουν τη δημόσια υγεία.

Οι περισσότεροι ομιλητές συνηγόρησαν στο γεγονός ότι ο παγκόσμιος πόλεμος κατά των ναρκωτικών έχει αποτύχει πλήρως και έχει πολλές αθέμιτες και καταστροφικές συνέπειες παγκοσμίως. Οι πολιτικές της απαγόρευσης δημιουργούν μεγαλύτερη βλάβη από όση προλαμβάνουν. Θα πρέπει να εξεταστεί σοβαρά το ενδεχόμενο να μετατοπιστούν οι πόροι από την ποινικοποίηση δεκάδων εκατομμυρίων, πολλές φορές κατά τα άλλα νομοταγών πολιτών, και να μετακινηθούν προς μια προσέγγιση που βασίζεται στον τομέα της υγείας, της πρόληψης, της περίθαλψης, της μείωσης της βλάβης, της σχέσης κόστους-αποτελεσματικότητας και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τα στοιχεία συνεχώς αποδεικνύουν ότι οι προσεγγίσεις που βασίζονται στη υγεία φέρνουν καλύτερα αποτελέσματα σε σχέση με την ποινικοποίηση.

http://www.livestream.com/ecogreenstv/share?clipId=flv_603f46de-3db8-4a4a-ba1a-55c35c648b02

www.globalcommissionondrugs.org

http://www.globalcommissionondrugs.org/wp-content/themes/gcdp_v1/pdf/Global_Commission_Report_English.pdf

«Υπάρχουν πολλά ευρωπαϊκά χρήματα για την αντιμετώπιση προβλημάτων από την μετανάστευση στην Ελλάδα – για 309.000.000 ευρώ μίλησε η Επίτροπος κα Malmstrom– αλλά η Ελλάδα έχει απορροφήσει ελάχιστα και όσοι κυβέρνησαν τον τόπο έχουν ευθύνη γι’αυτό» τόνισε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων μιλώντας στην Ολομέλεια στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, κατά τη συζήτηση για την κατάσταση των μεταναστών στην Ελλάδα, την Πέμπτη 19 Απριλίου.
«Αντί να μιλάνε οι πολιτικοί για λύσεις ρεαλιστικές και βιώσιμες, βασισμένες σε μια ανθρωπιστική και οργανωμένη μεταναστευτική πολιτική, με αξιοποίηση υπαρχόντων ευρωπαϊκών πόρων, αξιώνοντας και την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη – λύσεις που θα αποφορτίσουν την πίεση στην Ελλάδα-, παρασύρονται σε λαϊκιστικές προσεγγίσεις, προβάλλουν επικίνδυνες και ανεδαφικές προτάσεις που όχι μόνο θα εκθέσουν τη χώρα διεθνώς αλλά θα έχουν μεγάλο κοινωνικό και οικονομικό κόστος. Παράλληλα, δίνουν τροφή σε επικίνδυνες, ρατσιστικές αντιλήψεις που μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο όχι μόνο τη δημοκρατία στην Ελλάδα αλλά και συμπολίτες μας, Έλληνες, που αυτή την εποχή μεταναστεύουν σε άλλες χώρες αναζητώντας εκεί μια καλύτερη τύχη.
Είναι γνωστό ότι οι περισσότεροι μετανάστες και αιτούντες άσυλο παγιδεύονται στην Ελλάδα, ενώ θέλουν να πάνε σε άλλες χώρες μέσω της Ελλάδας. Η λύση, λοιπόν – όπως και στην οικονομία έτσι και στο θέμα των μεταναστών – είναι περισσότερη Ευρώπη και περισσότερη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη καθώς κι αποτελεσματική οργάνωση της διοίκησης στην Ελλάδα».
Κατά την ομιλία του, εκ μέρους της ομάδας των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο, ο Νίκος Χρυσόγελος επεσήμανε ότι το μεταναστευτικό στην Ελλάδα έχει ιδιαιτερότητες: «Η Ελλάδα μέχρι πριν 2 δεκαετίες ήταν χώρα αποστολής κι όχι υποδοχής μεταναστών. Βρέθηκε απροετοίμαστη μπροστά σε μεγάλα μεταναστευτικά ρεύματα της εποχής ενώ είναι κοντά σε εύφλεκτες περιοχές. Έχει τεράστιο μήκος συνόρων που είναι αδύνατο να κλείσουν αεροστεγώς. Και δεν έχει αναδείξει επαρκώς την ευρωπαϊκή διάσταση του θέματος.
Αυτό δεν αποτελεί, όμως, δικαιολογία για το γεγονός ότι 20 χρόνια μετά η χώρα δεν είναι σε θέση να εφαρμόσει μια ανθρωπιστική και καλά οργανωμένη μεταναστευτική πολιτική που να είναι επωφελής και για τους Έλληνες και για τους μετανάστες. Η Γερμανία, το Βέλγιο, η Αυστραλία, οι ΗΠΑ θα ήταν ισχυρές χώρες χωρίς τους μετανάστες; Δεν είναι και έλληνες μετανάστες που δούλεψαν σκληρά για να αναπτυχθούν αυτές οι χώρες; Χρειάζεται, λοιπόν, να τερματιστεί η παθητική στάση που οδηγεί, τελικώς, σε ξενοφοβία αλλά και να απομονωθούν οι ακραίες φωνές υπουργών, πολιτικών και κομμάτων που εμποδίζουν αντί να επιλύουν το πρόβλημα. Οι προτάσεις για μαζικές απελάσεις, φράκτες στα σύνορα και στρατόπεδα κράτησης είναι επικίνδυνες, αποτελούν κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μας εκθέτουν ως χώρα, όπως φάνηκε και στη σημερινή συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο, αλλά επιπλέον ειναι εντελώς ανεδαφικές και θα κοστίσουν τεράστια ποσά στη χώρα.
Ενώ η Ελλάδα δεν αξιοποιεί τους υπάρχοντες ευρωπαϊκούς πόρους για μείωση των προβλημάτων από την μετανάστευση, (τα χρήματα είναι πολλά, εκατοντάδες εκατομμύρια, είπε η Ευρωπαία Επίτροπος αλλά πρέπει να μπορεί να τα αξιοποιεί η ελληνική διοίκηση), πολιτικοί, ακόμα και υπουργοί προτείνουν λύσεις που θα απαιτούσαν τεράστια κινητοποίηση αστυνομικών και στρατιωτικών δυνάμεων – πώς αλλιώς θα συλλαμβάνανε 400-700.000 ανθρώπους, θα τους μετέφεραν σε στρατόπεδα κράτησης, θα τους φύλασσαν (για πόσο) και μετά θα τους υποχρέωναν, χωρίς τη θέλησή τους, να διασχίσουν τα σύνορα (πώς και για να πάνε που;). Γιατί δεν λένε, λοιπόν, τι και πόσο θα κόστιζε στην οικονομία και στην κοινωνία αυτός ο πόλεμος τον οποίο προτείνουν ως λύση ακραίες φωνές όχι μόνο στην “Χρυσή Αυγή” και στο ΛΑΟΣ αλλά και σε κόμματα που είχαν κυβερνητικές ευθύνες και αδιαφόρησαν για τις λύσεις;
Αυτές οι ακραίες ομάδες και φωνές εκμεταλλεύονται τα όποια προβλήματα προωθώντας ξενοφοβικές αντιλήψεις που εμποδίζουν αντί να συμβάλλουν στην επίλυση του προβλήματος. Όμως υπάρχουν ρεαλιστικές, βιώσιμες, πραγματικές λύσεις που μπορούν να βελτιώσουν τη ζωή και των Ελλήνων και των μεταναστών. Λύσεις που μπορούν να προωθηθούν αν η Ελλάδα αναλάβει τις ευθύνες που της αναλογούν αλλά και η Ευρώπη δείξει περισσότερη κι έμπρακτη αλληλεγγύη, γιατί είναι αλήθεια ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνη της ένα πρόβλημα που είναι και Ευρωπαϊκό:
1.   Αλληλεγγύη στην Ελλάδα και συμμετοχή στην επίλυση του προβλήματος από το σύνολο των ευρωπαϊκών χωρών, ώστε να μην παγιδεύονται οι μετανάστες και οι αιτούντες άσυλο μόνο μέσα στα ελληνικά σύνορα και να υπάρχει παρουσία στις πύλες εισόδου αντιπρόσωπων από όλα τα κράτη της Ε.Ε για να αναλαμβάνουν την ευθύνη του προσώπου που κατευθύνεται στη χώρα τους.
2.   Νόμιμοι δρόμοι μετανάστευσης, ώστε να αποφορτιστεί η πίεση στην Ελλάδα ως κύριο πέρασμα προς την Ευρώπη και να χτυπηθούν τα παράνομα κυκλώματα διακίνησης.
3.   Δημιουργία κέντρων 1ης υποδοχής στις σημαντικότερες εισόδους της χώρας και κέντρων διαχωρισμού όπου μέσω βάσεων δεδομένων για τις εργασιακές ανάγκες της Ελλάδας και άλλων χωρών, οι μετανάστες θα προωθούνται κατάλληλα. Υπάρχουν σημαντικοί, αλλά αδιάθετοι πόροι για αυτές τις υποδομές. Αντιθέτως, η ΕΕ δεν χρηματοδοτεί στρατόπεδα κράτησης ή τον φράκτη στον Έβρο, και θα πρέπει να διατεθούν σημαντικά κονδύλια από εθνικούς πόρους για αυτά. Από την άλλη, οι μετανάστες μπαίνουν από τα ανατολικά σύνορα αλλά θέλουν να φύγουν γρήγορα από τα δυτικά μας σύνορα γιατί ξέρουν ότι υπάρχουν ανάγκες για εργατικά χέρια και επιστημονικές ειδικότητες σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες! Για παράδειγμα, πολλές χώρες διαφημίζουν ότι αναζητούν μετανάστες ώστε να είναι σε θέση να συνεχίσουν ν’ αναπτύσσονται οικονομικά αλλά και να επιβιώνουν τα συστήματα υγείας και κοινωνικής ασφάλισης. Αν έφευγαν οι μετανάστες και οι μετανάστριες που σήμερα απασχολούνται ως νοσηλευτικό προσωπικό στο σύστημα υγείας της Βρετανίας και της Γερμανίας, αυτό θα κατέρρεε! Αν η Γερμανία δεν εισάγει εξειδικευμένους επιστήμονες σε θέματα πληροφορικής ή απλώς ειδικευμένους εργάτες δεν θα μπορούσε να στηρίξει την οικονομική της ευημερία. 
4.   Ένα αποτελεσματικό σύστημα απόδοσης ασύλου που θα επιταχύνει τους ρυθμούς εξέτασης αιτημάτων και θα διευκολύνει το 20-30% των εισερχομένων στην Ελλάδα να αποκτήσει το καθεστώς του πρόσφυγα. Μεταξύ άλλων αυτό θα έδινε τη δυνατότητα σε πολλούς ανθρώπους, πχ από εμπόλεμες περιοχές, όπως είναι το Αφγανιστάν, να μετακινηθεί νόμιμα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως συνήθως επιθυμούν. Με το να εξατάζονται ελάχιστες αιτήσεις και να αποδίδεται καθεστώς ασύλου σε μερικές εκατοντάδες το πολύ κάθε χρόνο, μεγάλος αριθμός συγκεντρώνεται στις πύλες εξόδου, κυρίως τα λιμάνια της χώρας προς Ιταλία, αναζητώντας απελπισμένα ένα τρόπο να φύγει από τη χώρας μας, κάτι που πληρώνει ακριβά,μερικές φορές και με την ίδια τη ζωή τους. 
5.   Είναι ελπιδοφόρο ότι ξεκινάει η διαδικασία για τροποποίηση της Συνθήκης Δουβλίνο ΙΙ, γιατί όπωςδιαπιστώνουν οι περισσότεροι, έχει αποτύχει. Αλλά η διαδικασία πρέπει να οδηγήσει σε ρυθμίσεις που συνάδουν με τις κοινές Ευρωπαϊκές αξίες και προσφέρουν λύσεις για τις χώρες που είναι, όπως η Ελλάδα, πύλες εισόδου μεταναστευτικών ροών προς όλη την Ευρώπη».  
 
Δείτε την αντιπαράθεση Δ. Δρούτσα και Ν. Χρυσόγελου: http://www.youtube.com/watch?edit=vd&v=zjfuSajRufM
Δείτε την παρέμβαση 1 λεπτού του Ν. Χρυσόγελου: http://www.youtube.com/watch?v=v1Zab1bbVD8&feature=youtu.be

Η  καταδίκη της Τουρκίας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ε.Δ.Δ.Α.) στην υπόθεση Αλί Γκιουνές κατά Τουρκίας για παραβίαση του άρθρου 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (απαγόρευση απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης), δημιουργεί νέα δεδομένα σε σχέση με την ανεξέλεγκτη χρήση δακρυγόνων σε βάρος ειρηνικών διαδηλωτών στην Ευρώπη.

 Στην απόφαση του Δικαστηρίου, που δικαιώνει τον Τούρκο εκπαιδευτικό ο οποίος ψεκάστηκε με χημικά στο πρόσωπο παρότι είχε ήδη ακινητοποιηθεί από την τουρκική αστυνομία, επισημαίνεται ότι η χρήση δακρυγόνων εναντίον ανθρώπων προκαλεί δυσκολίες στην

αναπνοή, ναυτία, εμετούς, σπασμούς στο στήθος και σε ισχυρές δόσεις μπορεί να προκαλέσει, βλάβη στους πνεύμονες και εσωτερική αιμορραγία συνιστώντας επομένως διακριτή πράξη κακομεταχείρισης και βασανισμού.

 Οι Οικολόγοι Πράσινοι έφεραν στο ευρωκοινοβούλιο το θέμα της μαζικής χρήσης χημικών αερίων από την Ελληνική Αστυνομία με ερώτηση που κατέθεσε προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον περασμένο Ιούλιο ο τότε ευρωβουλευτής Μιχάλης Τρεμόπουλος . Καλούμε το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, λαμβάνοντας υπόψη την απόφαση του Ε.Δ.Δ.Α., να προχωρήσει σε απαγόρευση της χρήσης δακρυγόνων σε βάρος ειρηνικών διαδηλωτών και στην ποινική και πειθαρχική δίωξη των αστυνομικών που προχωρούν αδικαιολόγητα στη χρήση χημικών αερίων.

Η Θεματική Ομάδα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα
http://www.ecogreens-gr.org/humanrights/

Δείτε επίσης:

Απόφαση Ε.Δ.Α.Δ. Ali Gunes v. Turkey (το κείμενο της απόφασης στα αγγλικά): http://goo.gl/1yaBh

Ολόκληρο το κείμενο της ερώτησης του Μ.Τρεμόπουλου: http://goo.gl/NzOSD

Απάντηση της Επιτρόπου Reding σε γραπτή ερώτηση του Ν. Χρυσόγελου


Τα μέτρα που λήφθηκαν από το Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας στην περίπτωση των παιδιών Ρομά στο νομό Καρδίτσας δε βοηθάνε στην αποτελεσματική κατάργηση του εκπαιδευτικού διαχωρισμού. Αυτό τόνισε στην απάντηση που έδωσε η Επίτροπος Reding, εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στον ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων, Νίκο Χρυσόγελο.

Ο Ν. Χρυσόγελος είχε καταθέσει γραπτή ερώτηση που περιέγραφε την αλλαγή στάσης της κυβέρνησης στο ζήτημα της διασποράς μαθητών Ρομά σε διάφορα σχολεία του νομού Καρδίτσας. Συγκεκριμένα, στην αρχή το Υπουργείο Παιδείας με επίσημο έγγραφό του εξέφραζε την ανησυχία του «για τη συσσώρευση μαθητών Ρομά σε ορισμένα σχολεία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Καρδίτσας, έπειτα μάλιστα και από την προσφυγή Λαβίδα κατά της Ελλάδας ενώπιον του Ε.Δ.Δ.Α» προτείνοντας διασπορά των μαθητών Ρομά των σχολείων αυτών σε άλλα δημοτικά σχολεία της περιοχής. Στις 26.1.2012 όμως, μετά από αντιδράσεις μερίδας της τοπικής κοινωνίας με δικαιολογία ότι οι αλλαγές γίνονται στο μέσο της σχολικής χρονιάς, το Υπουργείο άλλαξε στάση αποφασίζοντας:

  • τη συνέχιση της λειτουργίας του 4ου Δημοτικού Σχολείου Σοφάδων χωρίς αναφορά στην προτεινόμενη διασπορά των μαθητών του σε άλλα σχολεία.
  • τη μετεγγραφή 9 μόνο μαθητών Α’ Δημοτικού στο 1ο και 2ο Δημοτικό Σχολείο και ένταξή τους σε τάξεις υποδοχής, που ωστόσο θα λειτουργούν εκτός των εγκαταστάσεων των σχολείων αυτών
  • την εγγραφή, για το σχολικό έτος 2012-13, των μαθητών του 5ου νηπιαγωγείου, σε σχολεία της περιοχής σε ποσοστό που δεν θα υπερβαίνει το 20% του μαθητικού πληθυσμού.

Όπως φαίνεται από την απάντηση της κ. Reding στο σχετικό ερώτημα του Ν. Χρυσόγελου, η Ευρωπαική Επιτροπή είναι αντίθετη με αυτή την αλλαγή στάσης του Υπουργείου Παιδείας. Στην ανακοίνωσή της ΕΕ του Απριλίου 2011 μάλιστα, ζήτησε από τα κράτη μέλη να καταπολεμήσουν τις διακρίσεις και τον διαχωρισμό στην εκπαίδευση, να παράσχουν πρόσβαση σε εκπαίδευση υψηλού επιπέδου, και να διασφαλίσουν την ολοκλήρωση της παρακολούθησης πρωτοβάθμιας, τουλάχιστον, εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά Ρομά. Σ’αυτό το πλαίσιο, η Επιτροπή υπενθυμίζει πως τα κράτη μέλη είναι υπεύθυνα για την οργάνωση και το περιεχόμενο των εκπαιδευτικών τους συστημάτων.

«Δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουμε να κάνουμε ένα βήμα μπροστά και δύο πίσω σε θέματα βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων», δήλωσε ο Ν. Χρυσόγελος. «Η αλλαγή στάσης του υπουργείου Παιδείας στο ζήτημα των παιδιών Ρομά στα σχολεία του νομού Καρδίτσας αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της ατελέσφορης πολιτικής. Οι ανησυχίες των γονιών της περιοχής αντιμετωπίζονται με ενημέρωση και ανοιχτή συζήτηση καθώς και με πολιτικές πρωτοβουλίες για περιορισμό παρανοήσεων και χρήση στερεοτύπων, όχι με υποχωρήσεις σε ζητήματα θεμελιωδών αρχών, η εφαρμογή των οποίων αποτελεί Ευρωπαική νομοθεσία, πλήρως ενσωματωμένη στο εθνικό δίκαιο. Είναι παρήγορο και ελπιδοφόρο ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή οργανώνει μια διαφημιστική εκστρατεία με σκοπό να ενημερώσει τους ευρωπαίους πολίτες για τα δικαιώματα τους και για το ότι  οι διακρίσεις είναι παράνομες. Όμως είναι προφανές ότι ουσιαστική πρόοδος δεν μπορεί να επιτελεστεί όσο οι ελληνικές κυβερνήσεις επιλέγουν λύσεις υπό την απειλή του πολιτικού κόστους».

(Ακολουθούν τα πλήρη κείμενα της ερώτησης και της απάντησης)

Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-001731/2012

προς την Επιτροπή

Άρθρο 117 του Κανονισμού

Nikos Chrysogelos (Verts/ALE)

Θέμα: Εκπαίδευση παιδιών Ρομά στο Νομό Καρδίτσας

Με έγγραφό του προς τη Δ/νση A’ βάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Καρδίτσας, 23.12.2011 το Υπ. Παιδείας εξέφρασε την ανησυχία του«για τη συσσώρευση μαθητών Ρομά σε ορισμένα σχολεία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Καρδίτσας, έπειτα μάλιστα και από την προσφυγή Λαβίδα  κατά της Ελλάδας ενώπιον του Ε.Δ.Δ.Α » προτείνοντας διασπορά των μαθητών Ρομά των σχολείων αυτών σε άλλα δημοτικά σχολεία της περιοχής. Στις 26.1.2012 όμως, μετά από αντιδράσεις μερίδας της τοπικής κοινωνίας με δικαιολογία ότι οι αλλαγές γίνονται στο μέσο της σχολικής χρονιάς, το Υπουργείο εξέδωσε δελτίο τύπου όπου αποφασίστηκαν:

α) Συνέχιση λειτουργίας του 4ου Δημοτικού Σχολείου Σοφάδων χωρίς αναφορά στην προτεινόμενη διασπορά των μαθητών του σε άλλα σχολεία, κάτι που δημιουργεί εύλογες ανησυχίες ότι το σχολείο θα εξακολουθήσει να λειτουργεί ως σχολείο-γκέτο με μαθητές αποκλειστικά παιδιά Ρομά· β) μετεγγραφή 9 μόνο μαθητών Α’ Δημοτικού στο 1ο και 2ο Δημοτικό Σχολείο και ένταξή τους σε τάξεις υποδοχής, που ωστόσο θα λειτουργούν εκτός των εγκαταστάσεων των σχολείων αυτών· γ) η εγγραφή, για το σχολικό έτος 2012-13, των μαθητών του 5ου νηπιαγωγείου, σε σχολεία της περιοχής σε ποσοστό που δεν θα υπερβαίνει το 20% του μαθητικού πληθυσμού, γεγονός που ενδεχομένως υποδηλώνει τη χρήση φυλετικών κριτηρίων στην εγγραφή των παιδιών.

Ερωτάται η Επιτροπή:

1.    Θεωρεί ότι οι εξαγγελίες του Υπ. Παιδείας για ενέργειες που εντάσσονται στο συγχρηματοδοτούμενο από το Ε.Κ.Τ. πρόγραμμα «Εκπαίδευση Παιδιών Ρομά» είναι συμβατές με το άρθρο 153 της ΣΛΕΕ καθώς και με την Οδηγία 2000/43/ΕΚ;

2.    Ευθυγραμμίζονται οι εξαγγελίες του Υπ. Παιδείας με τους στόχους της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» για την άρση του εκπαιδευτικού αποκλεισμού των Ρομά;

3.    Σκοπεύει να συνεργαστεί με την Ελλάδα στη διοργάνωση εκστρατείας ενημέρωσης των γονιών της περιοχής και σε πρωτοβουλίες για περιορισμό παρανοήσεων και χρήση στερεοτύπων που οδηγούν σε αναστάτωση κι αντιδράσεις;

Το από 23-12-2011 έγγραφο της Ειδικής Γραμματέως του Υπουργείου Παιδείας προς τη Διευθύντρια Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του Ν. Καρδίτσας: http://www.ecogreens-gr.org/Docs/Roma_Sofades.pdf

Προσφυγή Λαβίδα και άλλοι κατά Ελλάδας: http://goo.gl/feblx

Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου

Δελτίο τύπου Υπουργείου Παιδείας (26-1-2012): http://goo.gl/xAVwz

Οι ίδιες ανησυχίες προκύπτουν και για το 19ο Δημοτικό Σχολείο για το οποίο δε γίνεται καμία αναφορά στο δελτίο τύπου

Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο

Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης

EL

E-001731/2012

Απάντηση της κας Reding

εξ ονόματος της Επιτροπής

(2.4.2012)

1. Η οδηγία για τη φυλετική ισότητα απαγορεύει τις άμεσες και έμμεσες διακρίσεις λόγω φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής στην εκπαίδευση μεταξύ άλλων. Η Ελλάδα έχει μεταφέρει την οδηγία αυτή στην εθνική της νομοθεσία. Επομένως, εναπόκειται στα εθνικά δικαστήρια, υπό το φως των περιστάσεων της συγκεκριμένης περίπτωσης να αποφασίσουν αν μια μεμονωμένη περίπτωση συνιστά διάκριση.

Ένας βασικός στόχος του ελληνικού επιχειρησιακού προγράμματος «Εκπαίδευση και δια βίου μάθηση» του ΕΚΤ είναι να ενισχύσει τη πρόσβαση και τη συμμετοχή όλων στην εκπαίδευση. Το πρόγραμμα υποστηρίζει μια προληπτική ολοκληρωμένη δράση για την αντιμετώπιση της πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου από ομάδες με πολιτιστικές ιδιαιτερότητες, συμπεριλαμβανομένων και των Ρομά. Η δράση περιλαμβάνει ευρύ φάσμα παρεμβάσεων με βάση τις ανάγκες, συμπεριλαμβανομένης της ενισχυμένης πρόσβασης στην προσχολική εκπαίδευση, της πρόσθετης παιδαγωγικής και ψυχοκοινωνικής υποστήριξης, καθώς και της στοχοθετημένης  κατάρτισης διδασκάλων.

2. Η Επιτροπή συμμερίζεται την άποψη του Αξιότιμου Μέλους ότι τα μέτρα που λήφθηκαν σ’αυτήν την περίπτωση δεν βοηθάνε αρκετά στην αποτελεσματική κατάργηση του διαχωρισμού, παρότι καταδεικνύουν πρόθεση αντιμετώπισης του ζητήματος. Η Επιτροπή, στην ανακοίνωση της του Απριλίου 2011 , ζήτησε από τα κράτη μέλη να καταπολεμήσουν τις διακρίσεις και τον διαχωρισμό στην εκπαίδευση, να παράσχουν πρόσβαση σε εκπαίδευση υψηλού επιπέδου, και να διασφαλίσουν την ολοκλήρωση της παρακολούθησης πρωτοβάθμιας, τουλάχιστον, εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά Ρομά. Σ’αυτό το πλαίσιο, η Επιτροπή υπενθυμίζει πως τα κράτη μέλη είναι υπεύθυνα για την οργάνωση και το περιεχόμενο των εκπαιδευτικών τους συστημάτων.

3. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή οργανώνει, προς το τέλος της άνοιξης, μια διαφημιστική εκστρατεία με σκοπό να ενημερώσει τους ευρωπαίους πολίτες για τα δικαιώματα τους και για το ότι  οι διακρίσεις είναι παράνομες. Στην Ελλάδα, οι διαφημίσεις θα αναρτηθούν σε εξωτερικούς χώρους, καθώς και σε εφημερίδες. Επιπλέον, προβλέπεται και ένα βιντεοκλίπ.

Οδηγία 2000/43/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου, περί εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης προσώπων ασχέτως φυλετικής ή εθνοτικής τους καταγωγής ΕΕ L 180 της 19.07.00. σσ. 22-26.

«Πλαίσιο της ΕΕ για Εθνικές Στρατηγικές Ένταξης των Ρομά μέχρι τo 2020», Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών, 05/04/2011, COM (2011)173 τελικό.

Ανακοίνωση του Ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων Νίκου Χρυσόγελου σχετικά με τη συζήτηση της έκθεσης για την ισότητα των φύλων


Η έκθεση για την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση – 2011- έκθεση Sophia in ‘t Veld (A7-0041/2012) που συζητήθηκε στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου την Δευτέρα 12/3/2012 είναι αποκαλυπτική:

  • Παρά τις αναρίθμητες εκστρατείες, στόχους και μέτρα κατά τα τελευταία έτη, το χάσμα πληρωμών λόγω φύλου παραμένει ευρύ καθώς οι γυναίκες σε πανενωσιακό επίπεδο κερδίζουν 17.5% λιγότερο του μέσου όρου από ό,τι οι άνδρες.
  • Εντός της ΕΕ, μόνο το 12% κατά μέσον όρο των ανωτέρων στελεχών των μεγαλύτερων επιχειρήσεων και μόνο το 3% των διευθυντών είναι γυναίκες.
  • Το ποσοστό των γυναικών στα κοινοβούλια ορισμένων κρατών μελών δεν υπερβαίνει το 15%, ενώ οι γυναίκες αποτελούν μόλις το 23% επί του συνόλου των πρωθυπουργών.
  • Η οικονομική κρίση έπληξε μεν αρχικά την απασχόληση των ανδρών, αλλά οι περικοπές στις κρατικές δαπάνες αναμένεται να έχουν δυσανάλογο αντίκτυπο στην απασχόληση και στη μισθολογική διαφοροποίηση των γυναικών, καθώς οι γυναίκες που εργάζονται στον δημόσιο τομέα είναι πολύ περισσότερες από τους άνδρες. Λαμβάνοντας δε υπόψη ότι οι τομείς κρίσιμης σημασίας στους οποίους κυριαρχούν οι γυναίκες είναι οι τομείς της υγείας, της παιδείας και της κοινωνικής μέριμνας είναι σημαντικό να επικεντρώνεται η προσοχή τόσο στα ποσοστά απασχόλησης, όσο και στις ίσες συνθήκες και την ποιότητα της απασχόλησης, συμπεριλαμβανομένων των προοπτικών σταδιοδρομίας και των μισθών.

Ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων στην παρέμβασή του στην Ολομέλεια τόνισε σχετικά:

Ενώ στο ευρωκοινοβούλιο συζητείται πώς θα υπάρξει ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών, στην Ελλάδα σήμερα δεν υπάρχει απλώς στασιμότητα στη θέση της γυναίκας αλλά πισωγύρισμα. Το σύνθημα “ίση αμοιβή για ίση εργασία” μοιάζει πολύ μακρινό. Ενώ η ανεργία φτάνει πλέον σε πρωτοφανή επίπεδα και για τα δυο φύλα, οι επιπτώσεις της κρίσης είναι πιο βαριές για τις γυναίκες. Οι κοινωνικές υποδομές που  ήταν έτσι κι αλλιώς αδύναμες στην χώρα μας, συρικνώνονται, πλήττοντας περισσότερο τη θέση των γυναικών. Τα δύο φύλα ξεκίνησαν από διαφορετικές αφετηρίες τόσο κοινωνικά όσο και οικονομικά το 2009.  Η ανεργία των γυναικών, που ήταν έτσι κι αλλιώς υψηλή, τα τελευταία δύο χρόνια διπλασιάστηκε. Οι γυναίκες ήταν σε καθεστώς εργασιακής απορρύθμισης πολύ πριν αυτή θεσπιστεί επισήμως. Τα ποσοστά μερικής απασχόλησης μέσα στην κρίση αυξήθηκαν κατά 25% για τους άνδρες και σχεδόν 20% για τις γυναίκες αλλά παρόλα αυτά τα ¾ των εργαζομένων σε καθεστώς υποχρεωτικής μερικής απασχόλησης εξακολουθούν να είναι γυναίκες.

Οι περικοπές μισθών έπληξαν περισσότερο τις γυναίκες που έτσι κι αλλιώς αμείβονταν χαμηλότερα, ίσως και κατά 20%. Οι γυναίκες φορτώνονται ακόμα μεγαλύτερα οικογενειακά βάρη λόγω και της γενικότερης μείωσης του οικογενειακού προϋπολογισμού. Η αποσάθρωση του κοινωνικού κράτους, με πρώτα θύματα υπηρεσίες και δομές κοινωνικής πρόνοιας και στήριξης της οικογένειας που συνέδραμαν τη γυναίκα στους πολλαπλούς της ρόλους, αφενός δυσχεραίνει την έτσι κι αλλιώς δύσκολη επαγγελματική πορεία των γυναικών κι αφαιρεί τη δυνατότητα για συμμετοχή τους στις δημόσιες υποθέσεις. Τα κρούσματα  ενδοοικογενειακής βίας  πολλαπλασιάζονται, ως αποτέλεσμα της αυξανόμενης ανασφάλειας και της περιθωριοποίησης μεγάλων ποσοστών του πληθυσμού.

Δεν θα αντιμετωπιστεί η ελληνική κρίση, αν δεν υπάρξει μια εξισορρόπηση της μείωσης των εισοδημάτων με στοχευμένα μέτρα βελτίωσης των κοινωνικών υποδομών και της κοινωνικής συνοχής, για να μπορούμε να μιλάμε για στοιχειώδη ισότητα μεταξύ των δυο φύλων. Είναι απόλυτα σωστή η θέση της έκθεσης ότι “σε καιρούς οικονομικής κρίσης, η ενίσχυση της θέσης των γυναικών στην αγορά εργασίας και η οικονομική ανεξαρτησία τους δεν αποτελεί μόνον ηθική επιταγή αλλά, επίσης, οικονομική ανάγκη λαμβάνοντας υπόψη ότι η στρατηγική «Ευρώπη 2020» περιλαμβάνει ως πρωταρχικό στόχο την αύξηση του ποσοστού απασχόλησης των γυναικών και των ανδρών ηλικίας από 20 έως 64 ετών στο 75%. Όμως αυτή η στρατηγική πρέπει να ενσωματώνεται σε όλα τα μέτρα και πολιτικές που αποφασίζονται για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης.”

Ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, Νίκος Χρυσόγελος φιλοξένησε την Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου στις Βρυξέλλες μια εκδήλωση για την Αφρική με τη συμμετοχή του Ndaba Mandela, συνιδρυτή, μαζί με τον άλλο εγγονό του Nelson Mandela, Kweku, του ιδρύματος “Africa Rising“.

Το ίδρυμα έχει ως βασικό στόχο την ανάδειξη του ανθρώπινου δυναμικού και των δυνατοτήτων ανάπτυξης που διαθέτει η Αφρική. Εστιάζει στην αλλαγή των αντιλήψεων για την Αφρικανική ήπειρο παγκοσμίως και ιδιαίτερα στους νέους, τους οποίους επιθυμεί να προσελκύσει για να εργαστούν όλοι μαζί προς την κατεύθυνση θεμελιωδών κοινωνικο-οικονομικών αλλαγών.

Στην εκδήλωση ο Ndaba Mandela παρουσίασε το όραμά του για την Αφρικανική ήπειρο και τόνισε την ανάγκη στήριξης της Αφρικής από την Ευρώπη, μιλώντας για τα κοινά όσο και τις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ των δυο ηπείρων, το πνεύμα συνεργασίας που πρέπει να υπάρχει μεταξύ των διαφορετικών φορέων, την προσπάθεια να μετατραπούν σε επίσημες δομές οι πολλές άτυπες δομές οικονομίας που αναπτύσσονται στην Αφρική, με τη συμμετοχή ιδιαίτερα  γυναικών και νέων, τον ρόλο που μπορεί να παίξουν οι αφρικανοί νέοι που έχουν σπουδάσει κι επιθυμούν να γυρίσουν πίσω στις χώρες τους όσο και για την σημασία της ψηφιακής τεχνολογίας και του διαδικτύου στην συνεργασία και την ανάταση της Αφρικής. Έκλεισε, τονίζοντας ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε την σοφία της αφρικανικής σκέψης, για παράδειγμα ότι υπάρχουμε χάρη στο γεγονός ότι δίπλα μας υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι και επηρεαζόμαστε από το περιβάλλον.

Ο Νίκος Χρυσόγελος στον χαιρετισμό που απήυθυνε, μίλησε για τη σημασία αναμόρφωσης της πολιτικής παροχής βοήθειας από την Ευρώπη προς την Αφρική και αναφέρθηκε στις ομοιότητες του οράματος του Ndaba Mandela για την Αφρική με θεμελιώδεις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Τη βιώσιμη ανάπτυξη με όφελος τόσο για την παγκόσμια κοινότητα όσο και για κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, τη συνύπαρξη των λαών σε πνεύμα αμοιβαίου σεβασμού και την υπευθυνότητα στην άσκηση πολιτικής τόσο για τη γενιά μας όσο και για αυτές που θα ακολουθήσουν.

Στην εκδήλωση συμμετείχαν πολλοί Αφρικανοί της διασποράς, φοιτητές, εκπρόσωποι Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, πρεσβευτές, αγωνιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων και κινημάτων αλληλεγγύης καθώς και ο υπουργός περιβάλλοντος του Περού.

«Πρέπει να επιδιώξουμε την αλλαγή στην Αφρική, όπως θα πρέπει να επιδιώξουμε τη βελτίωση της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής αλλά και της πολιτικής παροχής βοήθειας σε μη ευρωπαϊκές χώρες», δήλωσε ο Νίκος Χρυσόγελος. «Έχουμε μια σειρά από κομμάτια που αποτελούν το παζλ της Αφρικής, αλλά χρειαζόμαστε μια κόλλα να τα κολλήσει όλα μαζί: Ένα ξεκάθαρο όραμα, ένα όνειρο για την πολιτική, οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική πρόοδο στην Αφρικανική Ένωση. Χρειάζεται να δυναμώσουν οι πρωτοβουλίες που  μπορούν να φέρουν κοντά τη νέα γενιά των Αφρικανών από όλο τον κόσμο με στόχο το όνειρο αυτό να γίνει πραγματικότητα. Ναι, μπορούμε! Στον κόσμο, στην Αφρική, στην Ευρώπη. To Africa Rising είναι μια ελπίδα αν οι αφρικανικές κοινότητες στην Ευρώπη, την Αφρική και όλο τον κόσμο συνειδητοποιήσουν την ευθύνη τους για ένα καλύτερο μέλλον στην Αφρική και την αναλάβουν».

(Ακολουθεί ο χαιρετισμός του Νίκου Χρυσόγελου)

Θα ήθελα να σας καλωσορίσω όλους στην αποψινή ξεχωριστή περίσταση.

Θα ήθελα να καλωσορίσω τον καλεσμένο μας Nντάμπα Μαντέλα! (Ndaba Mandela)

Μόλο (χαιρετισμός στη διάλεκτο της φυλής του Xsosa)

Είναι τιμή μας να σας έχουμε εδώ μαζί μας απόψε.

Γεννήθηκα πριν από 52 χρόνια στην Αθήνα, αλλά κατάγομαι από ένα μικρό ελληνικό νησί, τη Σίφνο, όπου περνούσα τρεις μήνες κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών σχολικών διακοπών μου.

Μένοντας στο νησί, πάντα αναρωτιόμουν τι υπήρχε στην άλλη πλευρά της θάλασσας όσο παρατηρούσα το τοπίο και τον μακρινό ορίζοντα. Η Ελλάδα, άλλωστε, είναι μια χώρα που περιβάλλεται από θάλασσα και η απομόνωση ενός νησιού ήταν πάντα μια καλή ευκαιρία για να ονειρευτεί κανείς. Η αφρικανική ήπειρος στην άλλη πλευρά της θάλασσας ήταν πάντα ένα μυστήριο για μένα.

Έμαθα για πρώτη φορά για την Αφρική και μέρος της ιστορίας της όταν ήμουν στο σχολείο: για το μεγάλο πολιτισμό των Αιγυπτίων, αλλά και την παρουσία Φοινίκων, Ελλήνων, Ρωμαίων, Αράβων, Βρετανών, Γάλλων και πολλών ακόμη στην ήπειρό σας.

Εκεί διδαχθήκαμε για πολέμους, αυτοκρατορίες, σπουδαίους βασιλείς και σημαντικούς Φαραώ, αλλά σχεδόν τίποτα για τη ζωή και το θάνατο των χιλιάδων ανθρώπων που εργάστηκαν για τις Πυραμίδες. Όπως δεν μάθαμε για την εκμετάλλευση του χρυσού, του πετρελαίου, του ουρανίου και των διαμαντιών σε βάρος των τοπικών πολιτισμών.

Όταν ήμουν φοιτητής επισκέφθηκα πολλές αφρικανικές εκθέσεις σε διάφορα μουσεία ταξιδεύοντας σε όλη την Ευρώπη. Αλλά έμαθα περισσότερα διαβάζοντας βιβλία των Μπρωντέλ και Levi Strauss, αυτών των δύο σημαντικών διανοούμενων που έχουν αλλάξει τον τρόπο μας να κατανοούμε τον κόσμο γύρω μας, τη σημασία όλων των πολιτισμών και των κοινωνιών, τα κοινά στοιχεία μεταξύ των κυμάτων της ερήμου και των κυμάτων της Μεσογείου Θάλασσας.

Κατάλαβα καλύτερα τους ανθρώπους της Αφρικής συμμετέχοντας και οργανώνοντας ένα πλήθος δράσεων ανταλλαγής νέων στην Ελλάδα, όταν δραστηριοποιήθηκα ως ακτιβιστής σε μια περιβαλλοντική Μη Κυβερνητική Οργάνωση. Σε αυτά τα πολυπολιτισμικά προγράμματα είχαμε τη δυνατότητα να συζητήσουμε και να ανταλλάξουμε ιδέες, να κατανοήσουμε καλύτερα τον πολιτισμό των καλεσμένων μας, να έρθουμε πιο κοντά σπάζοντας τα στερεότυπα. Συνάντησα πολλούς νέους από το Μαρόκο, την Αίγυπτο, την Αλγερία και ανακαλύψαμε τα μονοπάτια για τη συνεργασία, τον διαπολιτισμικό διάλογο και την αμοιβαία κατανόηση μεταξύ των διαφόρων κοινωνιών.

Έμαθα ακόμα περισσότερα για την Αφρική μέσα από τη συμμετοχή μου στις εκστρατείες της Διεθνούς Αμνηστίας για την υποστήριξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των αντιρρησιών συνείδησης στο Μπενίν, τη Νότια Αφρική και άλλες αφρικανικές χώρες. Αλλά και συμμετέχοντας σε εκστρατείες για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την προστασία του περιβάλλοντος, που παραβιάζονταν από την εκμετάλλευση των διαμαντιών, του πετρελαίου και του χρυσού σε πολλές αφρικανικές χώρες.

Διάβασα πολλά άρθρα και βιβλία σχετικά με τον αγώνα του Νέλσον Μαντέλα και το κίνημα κατά του απαρτχάιντ. Ήταν μια μεγάλη χαρά για μένα να επισκεφθώ το σπίτι του – μουσείο τώρα – καθώς και τους οικισμούς του Σοβέτο, κατά τη συμμετοχή μου στην Παγκόσμια Διάσκεψη Κορυφής για την Αειφόρο Ανάπτυξη στο Γιοχάνεσμπουργκ το 2002.

Περπάτησα μαζί με χιλιάδες διαδηλωτές από όλο τον κόσμο που απαιτούσαν κοινωνική και περιβαλλοντική δικαιοσύνη, ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ βιώσιμο, μια κοινωνικά ισορροπημένη παγκοσμιοποίηση, περιβαλλοντική προστασία και κοινωνικό / δημοκρατικό έλεγχο της οικονομίας και της ανάπτυξης.

Μπορώ να πω ότι είμαι γοητευμένος από την ιστορία αυτής της ηπείρου. Η Αφρική είναι:

  • οι αυτοκρατορίες της, αλλά και οι κοινότητες και οι φυλές της
  • οι παραδόσεις της αλλά και οι αλλαγές της
  • η βιοποικιλότητά της
  • το πλήθος των διαφορετικών γλωσσών της,
  • ο αγώνας για την αυτοδιάθεση και την αυτοεκτίμηση της,
  • η απο-αποικιοποίηση,
  • οι καλές και άσχημες μορφές διακυβέρνησης, η διαφθορά, αλλά και οι γενναίες προσπάθειες για τη συνύπαρξη και τη συνεργασία
  • ο αγώνας κατά του απαρτχάιντ, κατά των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της παράνομης διακίνησης
  • οι προσπάθειες για τη δημιουργία της Αφρικανικής Ένωσης,

και πολλά άλλα…

Πρέπει να επιδιώξουμε την αλλαγή στην Αφρική, όπως θα πρέπει να επιδιώξουμε τη βελτίωση της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής αλλά και της πολιτικής παροχής βοήθειας σε μη ευρωπαϊκές χώρες. Έχουμε μια σειρά από κομμάτια που αποτελούν το παζλ της Αφρικής, αλλά χρειαζόμαστε μια κόλλα να τα κολλήσει όλα μαζί: Ένα ξεκάθαρο όραμα, ένα όνειρο για την πολιτική, οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική πρόοδο στην Αφρικανική Ένωση είναι απαραίτητο, όπως πρέπει να πιέσουμε και για μια Ευρωπαϊκή Ένωση πιο δίκαιη απέναντι στην κοινωνία και το περιβάλλον.

Και ένα τέτοιο όνειρο είναι μια γοητευτική πρόκληση για τη νέα γενιά των Αφρικανών. Υπάρχουν όλα τα στοιχεία πάνω στα οποία θα μπορούσε να βασιστεί μια Αφρικανική Ανάταση:

  • Το νερό, η βάση της ζωής, ένας χωρισμός, τα όρια, αλλά την ίδια στιγμή ένας διάδρομος που μας συνδέει. Τα σύνορα αλλάζουν, αλλά οι δύο πλευρές των ποταμών μένουν εκεί. Τα ποτάμια και οι λίμνες μπορεί να μολυνθούν, όμως το καθαρό νερό είναι απαραίτητο για τις ανάγκες των ανθρώπινων κοινωνιών και των οικοσυστημάτων. Πρέπει να εργαστούμε σκληρά για να προστατεύσουμε από κοινού τη βάση της ζωής μας.
  • Η πατρίδα των πολιτισμών. Δεν ξέρω με βεβαιότητα αν η ανθρωπότητα γεννήθηκε στην Αφρική, αλλά η Αφρική είναι η μητέρα μεγάλων και πολύ σημαντικών πολιτισμών και κουλτούρας και μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο για το μέλλον της ανθρωπότητας.
  • Το ανθρώπινο δυναμικό, νέοι και ηλικιωμένοι, έτοιμοι να διεκδικήσουν μια καλύτερη και πιο δημοκρατική κοινωνία, ένα βιώσιμο μέλλον για αυτούς και τους συμπολίτες τους. Πρέπει να υποστηρίξουμε την αραβική άνοιξη για να πετύχει στην Αίγυπτο, την Τυνησία, παντού.
  • Η τεχνολογία, ιδιαίτερα οι νέες τεχνολογίες όπως το Διαδίκτυο, έχει τη δυνατότητα να μας φέρει πιο κοντά και ταυτόχρονα να αποτελέσει εργαλείο αλλαγής.
  • Παρ’ όλα αυτά, χρειαζόμαστε πάντα την άμεση ανθρώπινη επαφή. Για αυτό και γοητεύτηκα όταν άκουσα για το έργο του ιδρύματός σας να φέρει σε επαφή όλους τους νέους και με ισχυρή θέληση Αφρικανούς από όλα τα μέρη της ηπείρου και της διασποράς.

Αυτό είναι ό,τι μάθαμε στην ΕΕ: να αναπτύσσουμε νέες ιδέες μαζί με αυτούς που βρίσκονται στην άλλη πλευρά των συνόρων. Και κυρίως, πώς μπορούμε να επιτύχουμε:

  • Βιώσιμη ανάπτυξη με όφελος τόσο για την παγκόσμια κοινότητα όσο και για κάθε άνθρωπο ξεχωριστά.
  • Τη συνύπαρξη σε πνεύμα αμοιβαίου σεβασμού.
  • Υπευθυνότητα στην άσκηση πολιτικής και στη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων τόσο για τη γενιά μας όσο και για αυτές που θα ακολουθήσουν.

Ναι, μπορούμε στον κόσμο, στην Αφρική, στην Ευρώπη. Η Αφρικανική Ανάταση είναι μια ελπίδα αν οι αφρικανικές κοινότητες στην Ευρώπη, την Αφρική και όλο τον κόσμο συνειδητοποιήσουν την ευθύνη τους για ένα καλύτερο μέλλον στην Αφρική και την αναλάβουν.

Εύχομαι κάθε επιτυχία στην Aφρικανική Ανάταση (Africa Rising).

Σας ευχαριστώ.

 
 
Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης
προς την Επιτροπή
Άρθρο 117 του Κανονισμού
Nikos Chrysogelos (Verts/ALE)

13 Φεβρουαρίου 2012

Με έγγραφό του(1) προς τη Δ/νση A’ βάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Καρδίτσας, 23.12.2011 το Υπ. Παιδείας εξέφρασε την ανησυχία του «για τη συσσώρευση μαθητών Ρομά σε ορισμένα σχολεία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Καρδίτσας, έπειτα μάλιστα και από την προσφυγή Λαβίδα κατά της Ελλάδας(2) ενώπιον του Ε.Δ.Δ.Α(3)» προτείνοντας διασπορά των μαθητών Ρομά των σχολείων αυτών σε άλλα δημοτικά σχολεία της περιοχής. Στις 26.1.2012 όμως, μετά από αντιδράσεις μερίδας της τοπικής κοινωνίας με δικαιολογία ότι οι αλλαγές γίνονται στο μέσο της σχολικής χρονιάς, το Υπουργείο εξέδωσε δελτίο τύπου(4) όπου αποφασίστηκαν:

α) Συνέχιση λειτουργίας του 4ου Δημοτικού Σχολείου Σοφάδων χωρίς αναφορά στην προτεινόμενη διασπορά των μαθητών του σε άλλα σχολεία, κάτι που δημιουργεί εύλογες ανησυχίες ότι το σχολείο θα εξακολουθήσει να λειτουργεί ως σχολείο-γκέτο με μαθητές αποκλειστικά παιδιά Ρομά· β) μετεγγραφή 9 μόνο μαθητών Α’ Δημοτικού στο 1ο και 2ο Δημοτικό Σχολείο και ένταξή τους σε τάξεις υποδοχής, που ωστόσο θα λειτουργούν εκτός των εγκαταστάσεων των σχολείων αυτών· γ) η εγγραφή, για το σχολικό έτος 2012-13, των μαθητών του 5ου νηπιαγωγείου, σε σχολεία της περιοχής σε ποσοστό που δεν θα υπερβαίνει το 20 % του μαθητικού πληθυσμού, γεγονός που ενδεχομένως υποδηλώνει τη χρήση φυλετικών κριτηρίων στην εγγραφή των παιδιών.

Ερωτάται η Επιτροπή:

1. Θεωρεί ότι οι εξαγγελίες του Υπ. Παιδείας(5) για ενέργειες που εντάσσονται στο συγχρηματοδοτούμενο από το Ε.Κ.Τ.(6) πρόγραμμα «Εκπαίδευση Παιδιών Ρομά» είναι συμβατές με το άρθρο 153 της ΣΛΕΕ(7) καθώς και με την Οδηγία 2000/43/ΕΚ;
2. Ευθυγραμμίζονται οι εξαγγελίες του Υπ. Παιδείας με τους στόχους της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» για την άρση του εκπαιδευτικού αποκλεισμού των Ρομά;
3. Σκοπεύει να συνεργαστεί με την Ελλάδα στη διοργάνωση εκστρατείας ενημέρωσης των γονιών της περιοχής και σε πρωτοβουλίες για περιορισμό παρανοήσεων και χρήση στερεοτύπων που οδηγούν σε αναστάτωση κι αντιδράσεις;

 

(1) Το από 23-12-2011 έγγραφο της Ειδικής Γραμματέως του Υπουργείου Παιδείας προς τη Διευθύντρια Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του Ν. Καρδίτσας: http://www.ecogreens-gr.org/Docs/Roma_Sofades.pdf
(2) Προσφυγή Λαβίδα και άλλοι κατά Ελλάδας: http://goo.gl/feblx
(3) Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
(4) Δελτίο τύπου Υπουργείου Παιδείας (26-1-2012): http://goo.gl/xAVwz
(5) Οι ίδιες ανησυχίες προκύπτουν και για το 19ο Δημοτικό Σχολείο για το οποίο δε γίνεται καμία αναφορά στο δελτίο τύπου.
(6) Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο.
(7) Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
 
 
Απάντηση της κας Reding εξ ονόματος της Επιτροπής:2 Απριλίου 2012
1. Η οδηγία για τη φυλετική ισότητα(1) απαγορεύει τις άμεσες και έμμεσες διακρίσεις λόγω φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής στην εκπαίδευση μεταξύ άλλων. Η Ελλάδα έχει μεταφέρει την οδηγία αυτή στην εθνική της νομοθεσία. Επομένως, εναπόκειται στα εθνικά δικαστήρια, υπό το φως των περιστάσεων της συγκεκριμένης περίπτωσης να αποφασίσουν αν μια μεμονωμένη περίπτωση συνιστά διάκριση.Ένας βασικός στόχος του ελληνικού επιχειρησιακού προγράμματος «Εκπαίδευση και δια βίου μάθηση» του ΕΚΤ είναι να ενισχύσει τη πρόσβαση και τη συμμετοχή όλων στην εκπαίδευση. Το πρόγραμμα υποστηρίζει μια προληπτική ολοκληρωμένη δράση για την αντιμετώπιση της πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου από ομάδες με πολιτιστικές ιδιαιτερότητες, συμπεριλαμβανομένων και των Ρομά. Η δράση περιλαμβάνει ευρύ φάσμα παρεμβάσεων με βάση τις ανάγκες, συμπεριλαμβανομένης της ενισχυμένης πρόσβασης στην προσχολική εκπαίδευση, της πρόσθετης παιδαγωγικής και ψυχοκοινωνικής υποστήριξης, καθώς και της στοχοθετημένης κατάρτισης διδασκάλων.

2. Η Επιτροπή συμμερίζεται την άποψη του Αξιότιμου Μέλους ότι τα μέτρα που λήφθηκαν σ’αυτήν την περίπτωση δεν βοηθάνε αρκετά στην αποτελεσματική κατάργηση του διαχωρισμού, παρότι καταδεικνύουν πρόθεση αντιμετώπισης του ζητήματος. Η Επιτροπή, στην ανακοίνωση της του Απριλίου 2011(2), ζήτησε από τα κράτη μέλη να καταπολεμήσουν τις διακρίσεις και τον διαχωρισμό στην εκπαίδευση, να παράσχουν πρόσβαση σε εκπαίδευση υψηλού επιπέδου, και να διασφαλίσουν την ολοκλήρωση της παρακολούθησης πρωτοβάθμιας, τουλάχιστον, εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά Ρομά. Σ’ αυτό το πλαίσιο, η Επιτροπή υπενθυμίζει πως τα κράτη μέλη είναι υπεύθυνα για την οργάνωση και το περιεχόμενο των εκπαιδευτικών τους συστημάτων.

3. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή οργανώνει, προς το τέλος της άνοιξης, μια διαφημιστική εκστρατεία με σκοπό να ενημερώσει τους ευρωπαίους πολίτες για τα δικαιώματα τους και για το ότι οι διακρίσεις είναι παράνομες. Στην Ελλάδα, οι διαφημίσεις θα αναρτηθούν σε εξωτερικούς χώρους, καθώς και σε εφημερίδες. Επιπλέον, προβλέπεται και ένα βιντεοκλίπ.

 

(1) Οδηγία 2000/43/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου, περί εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης προσώπων ασχέτως φυλετικής ή εθνοτικής τους καταγωγής ΕΕ L 180 της 19.07.2000. σσ. 22-26.
(2) «Πλαίσιο της ΕΕ για Εθνικές Στρατηγικές Ένταξης των Ρομά μέχρι τo 2020», Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών, 05/04/2011, COM(2011)173 τελικό.

Η Εμπορική Συμφωνία Κατά της Παραποίησης, γνωστή και ως ACTA είναι αμφίβολο αν είναι συμβατή με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και την Ευρωπαϊκή Χάρτα Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και είναι πιθανό να περιορίσει σε σημαντικό βαθμό τις ελευθερίες στο διαδίκτυο, την ελευθερία της έκφρασης καθώς και την ελεύθερη πρόσβαση σε φάρμακα στις αναπτυσσόμενες χώρες, που δεν συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις και όπου υπάρχει μεγαλύτερη εξάρτηση από φτηνότερα γενόσημα φάρμακα, όπως καταγγέλλουν μη κυβερνητικές οργανώσεις και κοινωνικοί φορείς.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση και 22 από τα κράτη μέλη της, συμπεριλαμβανομένης δυστυχώς και της Ελλάδας, έχουν ήδη υπογράψει τη συμφωνία, αλλά υπάρχουν ακόμη περιθώρια παρέμβασης καθώς βρισκόμαστε στο κρίσιμο σημείο της ψηφοφορίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, συμμετείχε στην πρόσφατη κινητοποίηση της ομάδας των Πράσινων έξω από το κτήριο της Ολομέλειας στο Στρασβούργο, καθώς εντείνονται οι πιέσεις προς τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να αναλάβουν δράση ενάντια στην ACTA. Η ομάδα των Πράσινων εδώ και καιρό πραγματοποιεί εκστρατεία ενάντια στην συμφωνία, καθώς θεωρεί σκανδαλώδη την έλλειψη διαφάνειας σε ότι αφορά τις διαπραγματεύσεις για την επίτευξή της, ενώ προσπαθεί να πείσει τις υπόλοιπες πολιτικές ομάδες να λάβουν σοβαρά υπόψη την ολοένα αυξανόμενη ανησυχία των πολιτών σχετικά με την υιοθέτηση και εφαρμογή της.

Ήδη η ομάδα των Πράσινων ζήτησε από το Ευρωκοινοβούλιο να λάβει μια νομική γνωμοδότηση από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων σχετικά με τη συμβατότητα της συμφωνίας με τη συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ η ίδια η Επίτροπος Βίβιαν Ρέντινγκ χαιρέτισε την πρωτοβουλία που θα διαλευκάνει κατά πόσο η ACTA μπορεί να περιορίσει τις ελευθερίες στο διαδίκτυο και την ελευθερία της έκφρασης.

Η ομάδα των Πράσινων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα συνεχίσει τις κινητοποιήσεις τις ερχόμενες εβδομάδες με στόχο να πείσει ευρωβουλευτές από τις υπόλοιπες πολιτικές ομάδες να καταψηφίσουν τη συμφωνία. Με φόντο τις ολοένα αυξανόμενες ανησυχίες και αντιδράσεις της κοινωνίας των πολιτών, μια σειρά χωρών (με πιο πρόσφατα παραδείγματα τη Γερμανία και την Ολλανδία) αλλά και πολιτικών έχουν αρχίσει να έχουν δεύτερες σκέψεις σχετικά με την υιοθέτηση της ACTA.

Ο Νίκος Χρυσόγελος δήλωσε: «Η ACTA, μια εμπορική συμφωνία που επιτεύχθηκε κεκλεισμένων των θυρών, χωρίς δημοκρατική νομιμότητα και κοινωνικό έλεγχο, παρά τις σφοδρότατες αντιδράσεις εκατομμυρίων πολιτών σε όλο το κόσμο, παραβιάζει κατάφορα θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες. Όχι μόνο περιορίζει την ελευθερία της έκφρασης και την ελεύθερη πρόσβαση σε πληροφορίες στο διαδίκτυο, αλλά δημιουργεί ένα επικίνδυνο για τη δημόσια υγεία πλαίσιο σε ότι αφορά τον περιορισμό της ελεύθερης πρόσβασης σε φάρμακα και τη διασφάλιση πατεντών βιοτεχνολογίας από τη βιομηχανία. Σε Ευρωπαϊκό επίπεδο πρέπει να αναληφθούν δράσεις για να μην υιοθετηθεί η εμπορική αυτή συμφωνία αλλά και να πιεστεί η κυβέρνηση της χώρας μας να αποσύρει την υπογραφή της.»

Το βίντεο από τη διαδήλωση:

http://www.greens-efa-service.org/medialib/mcinfo/pub/en/scc/2819

Χρήσιμα άρθρα στα αγγλικά:

– Συνέντευξη Τύπου Παρασκευή 17/2, στις 12.30 στην αίθουσα του γραφείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα

– Ανοικτή συνάντηση – συζήτηση με φορείς, Παρασκευή, ώρα 18.00, αίθουσα Κωστής Παλαμάς, Δ10, στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, Γκάζι

Η Eva Joly, ευρωβουλευτής και υποψήφια των Γάλλων Πράσινων για τις προεδρικές εκλογές, γνωστή αγωνίστρια ενάντια στην διαφθορά και την οικονομική απάτη σε διεθνές επίπεδο, έρχεται στην Ελλάδα για να εκφράσει την έμπρακτη αλληλεγγύη της στον ελληνικό λαό και στους Οικολόγους Πράσινους, την Παρασκευή 17 και το Σάββατο 18 Φεβρουαρίου. Μαζί της θα είναι οι Γάλλοι Πράσινοι ευρωβουλευτές Karima Delli και Yannick Jadot, καθώς και γάλλοι δημοσιογράφοι.

Η  Eva Joly θα δώσει Συνέντευξη Τύπου από κοινού με τον Νίκο Χρυσόγελο, ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων και τον Γιάννη Παρασκευόπουλο, συν-επικεφαλής των Οικολόγων Πράσινων στις επερχόμενες εκλογές, την Παρασκευή 17/2, στις 12.30 στην αίθουσα του γραφείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα (Αμαλίας 8), για την ανάγκη επίδειξης ευρωπαϊκής αλληλεγγύης προς τον ελληνικό λαό, ώθησης κοινωνικά δίκαιων πολιτικών για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης αλλά και την απαίτηση για αντιμετώπιση της διαφθοράς στη χώρα μας.

Η αντιπροσωπεία των Γάλλων πράσινων επιδιώκει να συναντήσει κατά την επίσκεψή της στην Ελλάδα κοινωνικούς και επαγγελματικούς φορείς, ενώσεις εργαζομένων, δικαστικούς που έχουν χειριστεί υποθέσεις διαφθοράς, συνδικαλιστικές οργανώσεις και μη κυβερνητικές οργανώσεις και γι αυτό οργανώνεται δημόσια ανοικτή εκδήλωση -συνάντηση το απόγευμα της Παρασκευής 17/2, ώρα 18.00 στην αίθουσα Κωστής Παλαμάς, Δ10, στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, Γκάζι.

Σε κοινή δήλωσή τους από το Στρασβούργο η Eva Joly και ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ, τονίζουν:

Αρνούμαστε να δεχτούμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα συνεχίζει να ενεργεί με βάση το νεοφιλελεύθερο δόγμα για να αντιμετωπίσει μια κρίση που χρειάζεται ισορροπημένες και δίκαιες πολιτικές. Η Ευρώπη διαπράττει ένα έγκλημα ενάντια στην Ελλάδα και στους Έλληνες προωθώντας πολιτικές λιτότητας και περικοπής των κοινωνικών δικαιωμάτων. Ακόμα κι αν οι δομικές και δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις είναι απαραίτητες, αυτό που επείγει είναι η αλληλεγγύη. Οι Γάλλοι Πράσινοι έρχονται στην Αθήνα για να ζητήσουν μαζί με τους έλληνες Οικολόγους Πράσινους από την Ευρωπαϊκή Ένωση ένα κατεπείγον σχέδιο για αειφόρο ανάπτυξη και κοινωνική συνοχή, όχι λιτότητα. Από την εμπειρία  της Ισλανδίας, γνωρίζουμε ότι ο δρόμος για την ευημερία είναι η οικολογία και η κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτό χρειάζεται η Ελλάδα σήμερα, αυτό είναι το χρέος της Ευρώπης. Προσκαλούμε σε ανοικτό διάλογο τους ελληνικούς κοινωνικούς και επαγγελματικούς φορείς το απόγευμα της Παρασκευής 17/2, ώρα 18.00 στην αίθουσα Κωστής Παλαμάς, Δ10, στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, Γκάζι

Σημείωμα

Η Eva Joly είναι γνωστή για τους αγώνες της ενάντια στην διαφθορά. Άρχισε την δικαστικής της καριέρα το 1981. Χειρίστηκε σημαντικές υποθέσεις, μεταξύ άλλων την υπόθεση Elf, ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικο-οικονομικά σκάνδαλα της Γαλλίας.  Το 1996 βάζει στη φυλακή τον πρώην πρόεδρο της Elf, Loik Le Floch-Prigent για υπεξαίρεση. Το 2002 γίνεται σύμβουλος της νορβηγικής κυβέρνησης στον τομέα της καταπολέμησης της διαφθοράς και του οικονομικού εγκλήματος σε διεθνές επίπεδο. Το 2005 δημιουργεί το «Δίκτυο»  προστασίας των δικαστών που αγωνίζονται κατά της διαφθοράς. Το 2009 είναι σύμβουλος της ισλανδικής κυβέρνησης στον τομέα της έρευνας σχετικά με την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος της Ισλανδίας. Η Eva Joly αγωνίζεται, επίσης, ενάντια στους φορολογικούς παραδείσους. Το 2009 εκλέχτηκε ευρωβουλευτής και είναι μέλος της Ομάδας τωv Πράσιvωv καθώς και πρόεδρος της Επιτροπής Ανάπτυξης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Στις 13 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι συγκέντρωση αλληλεγγύης προς τον ελληνικό λαό, μπροστά από την ελληνική πρεσβεία. Οι Γάλλοι ευρωβουλευτές της ομάδας των Πρασίνων που βρίσκονταν στο Στρασβούργο για τις εργασίες της ολομέλειας, εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους με το παρακάτω μήνυμα:

«Δεν μπορούμε να είμαστε παρόντες στην σημερινή συγκέντρωση επειδή είμαστε στο Στρασβούργο για την Ολομέλεια. Η παρουσία μας εκεί θα είναι η αφορμή ώστε, για μια ακόμη φορά, όλοι οι ευρωπαίοι Πράσινοι μαζί να επαναλάβουμε αυτό που φωνάζουμε εδώ και μήνες: δεν μπορεί να υπάρχει λύση για την σοβαρότατη ελληνική κρίση χωρίς περισσότερη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη!

Όλα τα μέλη της ομάδας των Πρασίνων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, από όποια χώρα και εάν προέρχονται, κινητοποιούνται μαζί ώστε η Ευρώπη να αλλάξει κατεύθυνση στην διαχείριση αυτής της κρίσης.

Αν και δεν πρέπει να αγνοήσουμε τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, όπως τον υπερβολικό ρόλο της ορθόδοξης Εκκλησίας η οποία δεν φορολογείται παρά ελάχιστα, την εκτεταμένη φοροδιαφυγή, τον δυσανάλογα μεγάλο προϋπολογισμό για εξοπλισμούς, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι το «φάρμακο» που χορηγείται στην Ελλάδα εδώ και πολλούς μήνες, είναι πολύ χειρότερο από την «ασθένεια». Ο ελληνικός λαός εξαθλιώνεται, ενώ οι αιτίες της κρίσης δεν αντιμετωπίζονται. Από αυτήν την άποψη ο ξεσηκωμός των Ελλήνων είναι απολύτως κατανοητός. Αυτή η Ευρώπη της λιτότητας και της τιμωρίας, αυτή η Ευρώπη με άρωμα Μερκοζύ, δεν είναι η δική μας.

Παρόλα αυτά, για εμάς η λύση παραμένει ευρωπαϊκή, μακριά από τα εθνικιστικά αντανακλαστικά και τα πολιτιστικά στερεότυπα, τα οποία αντιπαραβάλουν την «αυστηρότητα» του Βορρά με την «ανεμελιά» του Νότου. Για αυτό καλούμε την Ευρώπη να δεσμευτεί στον δρόμο της αλληλεγγύης με την ομαδοποίηση μιας μερίδας των εθνικών χρεών, την έκδοση ευρωομολόγων από ένα Υπουργείο Οικονομικών της ευρωζώνης, την φορολογική σύγκλιση.

Η Ευρώπη είναι σε μια ιστορική καμπή, η οποία την οδηγεί σε αυτό που καταστρέφει το ευρωπαϊκό σχέδιο. Αρνούμαστε να αφήσουμε να μεγαλώσει το χάσμα που χωρίζει την Ευρώπη από τους πολίτες της και τους λαούς της Ευρώπης μεταξύ τους. Για τον ελληνικό λαό, όπως και για όλους τους ευρωπαίους πολίτες, ο δρόμος που θα μας οδηγήσει στην έξοδο από την κρίση είναι ο δρόμος της αλληλεγγύης και της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Οι ευρωβουλευτές της Ευρώπη-Οικολογία, Οι Πράσινοι

François Alfonsi – Sandrine Bélier – Malika Benarab-Attou – Jean-Paul Besset – José Bové – Pascal Canfin – Yves Cochet – Daniel Cohn-Bendit – Karima Delli – Hélène Flautre – Catherine Grèze – Yannick Jadot – Eva Joly – Nicole Kiil-Nielsen – Michèle Rivasi

© 2013 Οικολόγοι Πράσινοι - Θεματική Ομάδα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Suffusion theme by Sayontan Sinha