Ευρωκοινοβούλιο: Ρατσισμός, εθνικισμός, νεοναζισμός και μισαλλοδοξία σκοτώνουν

Δείτε το βίντεο με την ομιλία: http://youtu.be/MLqVrQ6tk0c

 “Ο ρατσισμός και ο εθνικισμός δολοφονούν. Είναι γεγονός ότι η κρίση αύξησε την εκλογική επιρροή των ακροδεξιών και νεοναζιστών στην Ελλάδα. Αλλά η κρίση δεν δικαιολογεί από μόνη της την άνοδο ακροδεξιών, αφού και σε άλλες χώρες που δεν βιώνουν την κρίση εμφανίζεται άνοδος των ακροδεξιών, ρατσιστικών και νεοναζιστικών δυνάμεων. Οι κυβερνήσεις αλλά και η Κομισιόν που παρακολουθούσαν αδιάφορες την έκρηξη ρατσιστικών και μισαλλόδοξων απόψεων επέτρεψαν την ανάπτυξη των ακροδεξιών και νεοναζί” υποστήριξε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, μιλώντας στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, την Τετάρτη 9 Οκτωβρίου κατά τη σχετική συζήτηση μετά την δήλωση της Κομισιόν και του Συμβουλίου για την άνοδο του ακροδεξιού εξτρεμισμού.

 Ο Νίκος Χρυσόγελος πρότεινε την ονομασία κάποιας αίθουσας του Ευρωκοινοβουλίου ως «αίθουσας Παύλου Φύσσα», ως ένδειξη μνήμης και τιμής σε έναν αντιφασίστα που έχασε τη ζωή του από τους ακροδεξιούς, νεοναζί. Ζήτησε, επίσης, η Κομισιόν και το Ευρωκοινοβούλιο να δημιουργήσουν ένα Παρατηρητήριο και μια Ευρωπαϊκή Βάση Δεδομένων όπου θα καταγράφονται και θα μελετιούνται εγκλήματα μίσους και ρατσισμού στο σύνολο της Ευρώπης. Καθώς και να  διεξαχθεί σε βάθος έρευνα πανευρωπαϊκά για τις πηγές χρηματοδότησης ακροδεξιών και νεοναζιστικών οργανώσεων σε κάθε χώρα.

 «Στη Ελλάδα οι ακροδεξιές και νεοναζιστικές δυνάμεις έχουν μεγάλη ιστορία, αλλά απέκτησαν σημαντική δύναμη στο γόνιμο έδαφος της κρίσης και λανθασμένων πολιτικών από το ελληνικό πολιτικό σύστημα και την τρόικα», επεσήμανε ο Νίκος Χρυσόγελος. «Μπορεί να καταλαβαίνουμε τις συνθήκες που δημιουργούν το έδαφος για άνοδο της ακροδεξιάς. Ναι, πρέπει να αλλάξει η πολιτική δημοσιονομικής προσαρμογής που είναι κοινωνικά άδικη και καταστροφική. Όμως, η οικονομική και κοινωνική κρίση δεν μπορεί να δικαιολογήσει την ενίσχυση νεοναζιστικών αντιλήψεων, αφού κι άλλες χώρες βιώνουν την κρίση χωρίς να υπάρχει αυξημένη παρουσία ακροδεξιών και νεοναζί. Εξάλλου, παρόμοιες αντιλήψεις εμφανίζονται με σημαντική επιρροή και σε χώρες που δεν αντιμετωπίζουν κοινωνική κρίση.

 Δεν είναι μόνο η Χρυσή Αυγή, στην Ελλάδα, που δολοφόνησε τον Παύλο Φύσσα και σύμφωνα με τις κατηγορίες της δικαιοσύνης αλλά και στοιχεία της κοινωνίας των πολιτών ευθύνεται για επιθέσεις και πολλούς τραυματισμούς και δολοφονίες μεταναστών. Στη Γερμανία μεταξύ των εκατοντάδων θυμάτων ρατσιστικής βίας από νεοναζί από το 1990 και μετά, βρίσκεται άλλος ένας Έλληνας, ο Θ. Βουλγαρίδης.

 Ο ρατσισμός, ο εθνικισμός, ο νεοναζισμός και η μισαλλοδοξία βλάπτουν σοβαρά τις κοινωνίες. Αρκεί κάποιος να ακούσει τους ακροδεξιούς στο ευρωκοινοβούλιο για να καταλάβει ότι η αύξηση του αριθμού τους όχι μόνο δεν θα βοηθήσει τις κοινωνίες σε κρίση αλλά θα στοχοποιήσει περισσότερο αυτούς που χρειάζονται αλληλεγγύη και βοήθεια για να βγουν από τον αποκλεισμό και την κρίση“.

Οι τελευταίες εξελίξεις σε αστυνομικό και δικαστικό επίπεδο αναφορικά με την απόδοση ευθυνών στην εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, η οποία δρούσε εντελώς ανενόχλητη επί δύο δεκαετίες, προκαλούν ανάμεικτα συναισθήματα. Οι Οικολόγοι Πράσινοι δεχθήκαμε με ανακούφιση τη διαφαινόμενη στροφή πολιτικής της Κυβέρνησης, χωρίς όμως να παραγνωρίσουμε την ανάγκη ολιστικής προσέγγισης του ζητήματος, αλλά και το γεγονός ότι το ίδιο το πρωθυπουργικό περιβάλλον, έως σήμερα δρούσε ανασταλτικά προς μία τέτοια κατεύθυνση. Η πολιτειακή αδράνεια οδήγησε με μαθηματική ακρίβεια σε εγκληματική δράση και οι δικαστικοί λειτουργοί με τη συνδρομή της αστυνομίας προσπαθούν μέσα σε λίγες μέρες να κάνουν όσα δεν έπραξαν επί χρόνια.

 Ο χειρισμός μίας ποινικής υπόθεσης τέτοιας βαρύτητας που αφορά στη δράση της ναζιστικής οργάνωσης, η οποία συνιστά ευθεία απειλή για το δημοκρατικό πολίτευμα, αλλά πρωτίστως για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, δεν επιδέχεται ευκαιριακούς επικοινωνιακούς χειρισμούς:Η διάχυση πληροφοριών με καθημερινές αποκαλύψεις τηλεφωνικών συνομιλιών, μεσούσης της αστυνομικής και δικαστικής έρευνας, είναι ύποπτη αφού γνωρίζουμε πολύ καλά ότι όταν η αντιτρομοκρατική υπηρεσία και η ΕΥΠ  επιθυμούν να έχουν ουσιαστικό αποτέλεσμα, μιλούν λίγο και κάνουν πολλά. Ταυτόχρονα, η προστασία μαρτύρων και θυμάτων αποτελεί μείζονος σημασίας ζήτημα για την εξέλιξη των ερευνών. Ήδη υπήρξε αποκάλυψη ονόματος  προστατευόμενου μάρτυρα, που έδωσε ξεκάθαρο αποτρεπτικό μήνυμα σε όποιον θέλει να συνδράμει στην εξάρθρωσή της εγκληματικής συμμορίας και αποτελεί μια πρώτη, σοβαρή ήττα στην προσπάθεια ανεύρεσης της αλήθειας.

 Η απόφαση για τη μη προφυλάκιση των Κασιδιάρη, Παναγιώταρου και Μίχου, αλλά ακόμη και του φερόμενου συνεργού του Ρουπακιά, εγείρουν σοβαρά ερωτήματα. Και τούτο διότι ενώ η επιβολή περιοριστικών όρων συνεπάγεται αναγνώριση εκ μέρους εισαγγελέα και ανακριτή του ισχυρού κατηγορητηρίου και των σοβαρών ενδείξεων ότι έχει συντελεστεί το συγκεκριμένο έγκλημα, οι ίδιοι -για άγνωστο λόγο- κρίνουν ότι οι κατηγορούμενοι δεν είναι ύποπτοι να συνεχίσουν τη νεοναζιστική δράση τους, για την οποία τα στοιχεία βοούν. Οι αντιδράσεις των κατηγορουμένων αμέσως μετά την απόφαση αποφυλάκισης και κυρίως οι ωμές απειλές, που εκτόξευσε ο εκπρόσωπός τους δημόσια προς τον μάρτυρα, που από «προστατευόμενος» έγινε γνωστός, καταδεικνύουν πόσο λανθασμένη ήταν η απόφαση αυτή. Από την άλλη πλευρά, η Δικαιοσύνη αποδείχθηκε μεροληπτική, αφού εφαρμόζει δύο μέτρα και σταθμά στις αποφάσεις επί των προφυλακίσεων (θυμίζουμε την υπόθεση Σακκά, όπου είχε κρατηθεί παράνομα χωρίς δίκη επί τρία ολόκληρα χρόνια με λιγότερο βαρύ κατηγορητήριο). Αξιώνουμε επομένως από τη Δικαιοσύνη να σταθμίζει με τα ίδια κριτήρια την πιθανότητα τέλεσης νέων εγκλημάτων και να μην εφαρμόζει διαφορετικά μέτρα και σταθμά κατά το δοκούν.

 Οι αισθητήρες της εκτελεστικής και της δικαστικής εξουσίας πρέπει να αποδείξουν ότι λειτουργούν. Αυτό δεν μπορεί να αποδειχθεί απλώς και  μόνο με τις προφυλακίσεις Μιχαλολιάκου, Πατέλη, Παππά, αλλά και σε βάθος χρόνου με συγκεκριμένα αποτελέσματα που θα οδηγήσουν στην πλήρη εξάρθρωση της ναζιστικής οργάνωσης και στην τιμώρηση της τρομοκρατικής της δράσης. Ταυτόχρονα πρέπει να καλυφθεί το νομικό κενό που αφορά στην αναγνώριση επιβαρυντικής περίστασης στα εγκλήματα με ρατσιστικό κίνητρο, να προχωρήσει η ψήφιση του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου που έχει μείνει επί μήνες «στον αέρα» και να υπάρξει επιτέλους ουσιαστική και αποτελεσματική προστασία θυμάτων και μαρτύρων. Αναγνωρίζουμε επίσης ότι η νομοθέτηση δεν αποτελεί πανάκεια και το έλλειμμα διαχρονικά εντοπίζεται  στην εφαρμογή της.  Από τις εξελίξεις  αυτές σε συνδυασμό πάντα με την τήρηση όλων των δικονομικών εγγυήσεων για την ορθή απονομή της δικαιοσύνης και την αποφυγή διολίσθησης στον αυταρχισμό με πρόσχημα τη Χρυσή Αυγή, θα φανεί κατά πόσο υπάρχει ειλικρινής βούληση για αλλαγή σελίδας. Σε διαφορετική περίπτωση οι ευθύνες θα είναι εγκληματικές και τα αποτελέσματα ολέθρια.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Τραγωδίες σαν αυτή που συνέβη στη Λαμπεντούζα Ιταλίας μας αφήνει άφωνους. 92 πτώματα έχουν ανασυρθεί, δύο έγκυες γυναίκες μεταξύ αυτών και αναμένεται ο αριθμός των πνιγμένων να  ξεπεράσει τους 300.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε δηλώσει πολλές φορές ότι η αποτροπή και η καταστολή δεν μπορεί να είναι στο κέντρο της μεταναστευτικής πολιτικής της Ευρώπης και της Ελλάδας.

 Όταν δίνουμε χρήματα για κιάλια με υπέρυθρες ακτίνες, ραντάρ τελευταίου τύπου και καινούργια σκάφη εντοπισμού, όταν φυλακίζουμε τους πρόσφυγες και μετανάστες σε φυλακές τύπου Αμυγδαλέζας και Μόριας Λέσβου πιο πρόσφατα, όταν μένουμε ήσυχοι όταν αυτοί είναι στα κελιά τους, όταν νοιώθουμε προστατευμένοι από τις αρρώστιες που υποτίθεται ότι κουβαλάνε και μακριά από τα προβλήματα τους που δεν μας αφορούν, όταν αφήνουμε τους ποινικούς της ναζιστικής Χρυσής Αυγής να καθαρίζουν στα «δύσκολα», τότε κλείνουμε τα μάτια και αρνούμαστε την πραγματικότητα.

 Κι όμως, ο πόλεμος σε πολλές χώρες συνεχίζεται, η εξαθλίωση οδηγεί όλο και περισσότερους να μεταναστεύσουν αψηφώντας τους φράχτες και τους κινδύνους και διακινδυνεύοντας τα πάντα προκειμένου να ξεφύγουν από τον πόλεμο και τις δυστυχίες στη χώρα τους.

 Τις επόμενες εβδομάδες η Ευρωπαϊκή Ένωση ετοιμάζεται να αυξήσει τις μονάδες πλωτών περιπολικών στα γνωστά περάσματα μεταναστών, εφαρμόζοντας το νέο σύστημα παρακολούθησης Eurosur, δίνοντας την δυνατότητα στην Frontex να παίρνει κατευθείαν πληροφορίες για τα σύνορα από ένα on line πανευρωπαϊκό σύστημα που θα ενημερώνεται από τις λιμενικές αρχές των χωρών μελών σε πραγματικό χρόνο.

 Οι Οικολόγοι Πράσινοι πιστεύουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να σταματήσει να εξετάζει το ζήτημα του μεταναστευτικού με μέτρα αστυνόμευσης των συνόρων και αποτροπής μόνο. Η Ελλάδα που δέχεται μεγάλο αριθμό προσφύγων και μεταναστών πρέπει να σταματήσει να ακολουθεί αυτή την πολιτική προσδοκώντας πρόσθετες χρηματοδοτήσεις. Μπορεί να προτείνει εφικτές λύσεις για το μεταναστευτικό ξεκινώντας από το κλείσιμο των κέντρων κράτησης προσφύγων και μεταναστών, την καθιέρωση ανοιχτών κέντρων υποδοχής. και την διεκδίκηση βραχεία παραμονής των μεταναστών στη χώρα μας ανατρέποντας τις συμφωνίες Δουβλίνο ΙΙ και ΙΙΙ.

 Αλλιώς θα κοιτάζουμε κι εμείς τους Σομαλούς και τους Ερυθραίους να πνίγονται, προσπερνώντας βιαστικά. όπως έκαναν κάποια αλιευτικά σύμφωνα με τις μαρτυρίες διασωθέντων του ναυαγίου της Λαμπεντούζα.

 Περιφερειακή Οργάνωση Βορείου Αιγαίου των Οικολόγων Πράσινων

Μετά από σχεδόν ένα χρόνο ενεργού ενασχόληση με τους πρόσφυγες και μετανάστες, παρέχοντας σίτιση και κάθε είδους υποστήριξη, διεκδικώντας ταυτόχρονα καλύτερες συνθήκες υποδοχής, η ίδια θλιβερή διαπίστωση εμφανίζεται πάντα μπροστά στα μάτια μας. Δεν υπάρχει ουσιαστικό ενδιαφέρον από τις αρμόδιες και κατά νόμο υπεύθυνες αρχές για την τύχη των ανθρώπων αυτών, που ο πόλεμος και οι κακουχίες τους οδήγησαν στη χώρα μας.

 Όλους αυτούς τους μήνες ταΐζουμε τους μετανάστες, με την βοήθεια των πατέρων της εκκλησίας που επιτελούν ένα τεράστιο έργο, κατ’ αποκλειστικότητα και με δικά μας έξοδα. Ο πολιτικός προϊστάμενος του λιμενικού σώματος, υπουργός κος Βαρβιτσιώτης, ήρθε, εξήγγειλε (κονδύλι σίτισης, ατομικό πακέτο υγιεινής για κάθε πρόσφυγα) και απήλθε, χωρίς να πραγματοποιήσει τίποτα από αυτά που ο ίδιος υποσχέθηκε.

Πρόλαβε μόνο να κλείσει το λιμάνι και να κρύψει το “πρόβλημα” οκτώ χιλιόμετρα μακριά από το κέντρο της πόλης δίνοντας εντολή να μεταφέρονται εφεξής οι συλληφθέντες μετανάστες από το λιμενικό στο ΠΙΚΠΑ. Απλά τους μετέφερε εκεί, χωρίς να δώσει οποιαδήποτε λύση στην ελλιπή υλικοτεχνική υποδομή του χώρου (χαρακτηριστικό είναι ότι οι εθελοντές εξασφάλισαν χρήματα από τους Γιατρούς του Κόσμου για να αδειάσουν το βόθρο) ούτε φυσικά να προβλέψει κάτι για την σίτιση που συνεχίζει να παρέχεται σε καθαρά εθελοντική βάση από τους πατέρες της εκκλησίας και τους εθελοντές του «χωριού του όλοι μαζί» που παρίστανται, μάλιστα, καθημερινά στο χώρο, με βάρδιες.

 Την κατάσταση δυσκολεύει η δυσχέρεια στη συνεργασία μεταξύ αστυνομίας και λιμενικού, που διαφωνούν για το ποιος έχει την ευθύνη της καταγραφής των νεοεισερχομένων, η οποία καταλήγει σε αδράνεια. Το αποτέλεσμα είναι να μένουν παρατημένοι στο ΠΙΚΠΑ μετανάστες οι οποίοι παρακαλούν να συλληφθούν αλλά κανείς δεν ασχολείται μαζί τους. Σε αυτή την κατάσταση έμειναν 56 μετανάστες στις 17/9 (10 παιδιά, μία καρκινοπαθής και μία έγκυος μεταξύ αυτών) και 30 στις 19/9 (13 Σύριοι ανάμεσά τους).

 Το κλειστό κέντρο κράτησης της Μόριας θα ανοίξει πιθανότατα σε λίγες μέρες. Αρκεί κάποιος να κοιτάξει τις φωτογραφίες για να δει τι μέλλον προετοιμάζεται για τους/τις μελλοντικούς έγκλειστους/ες εκεί. Κοντέινερ στη σειρά με λιγότερο από τρία μέτρα διάδρομο προαυλισμού, χωρίς στέγαστρα για προστασία από τον ήλιο ή την βροχή, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για μία απαράδεκτη κατάσταση που βασίζεται στην καταστολή τύπου Παγανής και Αμυγδαλέζας.

 Αυτή τη φυλακή δεν τη θέλουμε στη Λέσβο.

 Έχουμε αποδείξει ότι μπορεί να λειτουργήσει με επιτυχία ένα ανοιχτό κέντρο υποδοχής, ελεύθερο σε πρόσβαση στους πολίτες και σε οργανώσεις. Το έχουμε ήδη καταφέρει με την επιτυχή λειτουργία του πρώτου αυτοδιαχειριζόμενου κέντρου υποδοχής στο ΠΙΚΠΑ  που στηρίχτηκε αποκλειστικά σε εθελοντές και στον κόσμο της Λέσβου ο οποίος έδωσε βροντερό παρόν και βοήθησε με όποιο τρόπο μπορούσε.

 Λέμε ΝΑΙ σε ένα ανοιχτό κρατικό κέντρο υποδοχής και βραχείας διαμονής μεταναστών τύπου ΠΙΚΠΑ, με γρήγορη έκδοση των ταξιδιωτικών εγγράφων και ελεύθερη πρόσβαση των εθελοντών.

 Το Χωριό του όλοι μαζί.

  Διαβάστε περισσότερα… »

Δυόμιση μήνες αφότου ανέλαβε Υπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου και προϊστάμενος του λιμενικού σώματος, ο κος Βαρβιτσιώτης επισκέφτηκε την Μυτιλήνη και προέβη, στις 31 Αυγούστου, σε εξαγγελίες βελτίωσης των “αισχρών συνθηκών” κράτησης μεταναστών, που σύμφωνα με τον ίδιο επικρατούσαν στο λιμάνι της Μυτιλήνης. Μεταξύ αυτών των μέτρων, όπως αναλυτικά τα παρουσιάσαμε και σχολιάσαμε σε αντίστοιχο Δ.Τ[1], περιλαμβάνονται 2 κοντέινερ με κλιματισμό στο χώρο του λιμανιού για την εξέταση των ασθενών και τη στέγαση ευπαθών ομάδων μεταναστών, ατομικό πακέτο για κάθε μετανάστη που θα συμπεριλαμβάνει είδη υγιεινής (σαπούνι, χαρτί υγείας κλπ) και άμεση καταβολή κονδυλίων για τη σίτιση.

Λίγες μέρες αργότερα όμως άλλαξε γνώμη και στις 4 Σεπτέμβρη εξαγγέλλει[2] την παύση χρήσης του λιμανιού ως χώρου κράτησης και την αντικατάστασή του με το χώρο που λειτουργεί από τον Νοέμβριο του 2012 σαν ανοιχτός, αυτοδιαχειριζόμενος από εθελοντές, χώρος υποδοχής προσφύγων και μεταναστών. Έτσι, χωρίς να έχει προηγηθεί καμία συνεννόηση με τους εθελοντές μεταφέρει τους μετανάστες εκεί και τους εγκαταλείπει στη μοίρα τους, χωρίς καμία περαιτέρω φροντίδα ούτε για τη σίτιση, ούτε για την ιατροφαρμακευτική φροντίδα, ούτε για τη βελτίωση των προβλημάτων των εγκαταστάσεων του ΠΙΚΠΑ. Επιπρόσθετα, την Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου, ένας μεγάλος αριθμός μεταναστών μεταφέρεται από το ΠΙΚΠΑ στο λιμάνι και εγκαταλείπεται εκεί για πολλές ώρες χωρίς κάποιο προφανή λόγο.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε ζητήσει επανειλημμένως την άμεση λειτουργία των Ανοιχτών Κέντρων Πρώτης Υποδοχής Μεταναστών, στα οποία οι μετανάστες θα παραμένουν τον ελαχιστότατο δυνατό χρόνο που απαιτείται από πλευράς γραφειοκρατίας και θα ζουν ανθρώπινα, ενώ  οι εθελοντικές οργανώσεις θα προσφέρουν ανεμπόδιστα συμπληρωματικές υπηρεσίες καθημερινής φροντίδας και υγιεινής.

Ταυτόχρονα, η μεταφορά των μεταναστών στο ΠΙΚΠΑ Μυτιλήνης, έτσι όπως γίνεται, χωρίς σχέδιο, χωρίς φροντίδα για σίτιση και λύσεις της λογικής “βλέποντας και κάνοντας”, δεν συνιστά σοβαρή μεταναστευτική πολιτική, αλλά στην ουσία μοναδικό στόχο έχει να μεταφέρει το “πρόβλημα” από το κέντρο της πόλης (λιμάνι), κάποια χιλιόμετρα μακρυά για να το κρύψει στο χαλάκι του ΠΙΚΠΑ.

Καλούμε τον Υπουργό να σταματήσει να το παίζει «μαθητευόμενος μάγος» και να προχωρήσει άμεσα στις παρακάτω αναγκαίες ενέργειες:

α. να απελευθερώσει άμεσα το κονδύλι για την σίτιση των μεταναστών.

β. να παρέχει  ατομικό πακέτο υγιεινής για κάθε μετανάστη.

γ. να συμβάλει ώστε να επιτευχθεί η απαραίτητη στενή συνεργασία λιμενικού και αστυνομίας, με στόχο την ολοκλήρωση όλων των διαδικασιών έκδοσης ταξιδιωτικών εγγράφων σε σύντομο χρονικό διάστημα.

δ. να προχωρήσει στις απαραίτητες επιδιορθώσεις στο ΠΙΚΠΑ σε συνεννόηση με τον Δήμο Μυτιλήνης

ε. να σταματήσει να χρησιμοποιεί το λιμάνι της Μυτιλήνης σαν πάρκινγκ ανθρώπινων ζωών.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Με αφορμή την εξέγερση των μαύρων δούλων στον  Άγιο Δομίνικο το 1791, που αποτέλεσε την απαρχή της κατάργησης του υπερατλαντικού εμπορίου σκλάβων, καθιερώθηκε το 1998, η 23^η  Αυγούστου ως η παγκόσμια ημέρα θύμησης του εμπορίου σκλάβων και της απαγόρευσής του. Ο εξαναγκασμός σε έργο χωρίς πληρωμή με την απειλή σωματικής ή ψυχολογικής βίας και αδυναμία απελευθέρωσης, η δουλεία με άλλα λόγια, εξακολουθεί να μαστίζει και σήμερα ακόμα τις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες. Υπό την έννοια αυτή, η 23^η Αυγούστου δεν αποτελεί απλά και μόνο υπενθύμιση ενός θλιβερού παρελθόντος, αλλά ανατριχιαστική πραγματικότητα, που συνεχίζει να υφίσταται σιωπηλά αλλά σταθερά, στην σκιά της σύγχρονης Ελληνικής κοινωνίας.

Η ιστορία είναι λίγο-πολύ η ίδια. Ξένοι μετανάστες, σε μία απέλπιδα προσπάθεια να προσεγγίσουν το «ευρωπαϊκό όνειρο», πέφτουν στα δίχτυα μαφιόζικων δικτύων που τους εξαναγκάζουν να εργάζονται κάτω από συνθήκες που δεν διαφέρουν σε τίποτα από το πάλαι ποτέ δουλεμπόριο. Στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, το φαινόμενο παίρνει τεράστιες διαστάσεις: trafficking, παιδική εργασία, στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας στον αγροτικό τομέα. Έτσι, το εμπόριο ανθρώπων (trafficking in human beings), που αφορά κυρίως τη «σεξουαλική δουλεία», τη γενετήσια δηλαδή εκμετάλλευση που σχετίζεται με την υποχρεωτική εκπόρνευση, αποτελεί την πλέον βάναυση εκμετάλλευση των γυναικών, αποδίδοντας ταυτόχρονα τεράστια κέρδη στους διακινητές, οι οποίοι απολαμβάνουν μία ιδιότυπη «ασυλία», αφού ελάχιστοι εξ΄ αυτών παραπέμπονται στη Ελληνική Δικαιοσύνη και ακόμα λιγότεροι καταδικάζονται.

Η «παιδική εργασία» αποτελεί επίσης μεγάλη πληγή που αποφέρει υψηλό κέρδος. Στην Ελλάδα, καθημερινά ανήλικα παιδιά εξαναγκάζονται σε εργασία, συχνά χωρίς αμοιβή και κάτω από συνθήκες ακατάλληλες για την ηλικία τους, αποστερούμενα του δικαιώματος στη μόρφωση και την ψυχαγωγία. Τη «λύση» θέλησε να δώσει πριν μερικά χρόνια η Πολιτεία προσφέροντας εφήμερη φιλοξενία στα «παιδιά των φαναριών» στην παιδόπολη «Αγία Βαρβάρα». Αποτέλεσμα ήταν η μαζική, σκανδαλώδης εξαφάνιση 500 παιδιών Ρομά, χωρίς μέχρι σήμερα να γνωρίζει ουδείς κάτι για την τύχη τους και η συνεπακόλουθη εκκωφαντική σιωπή των αρμόδιων Υπηρεσιών.

Αλλά και στον αγροτικό τομέα, το «φαινόμενο της Μανωλάδας»- και όχι μόνο- αποτελεί το «νέο μοντέλο αγροτικής παραγωγής»: Εξοντωτικά ωράρια εργασίας, άθλια ημερομίσθια, ανασφάλιστη εργασία, διαβίωση σε χώρους που θυμίζουν  στρατόπεδα συγκέντρωσης με επίβλεψη από ιδιωτικές πολιτοφυλακές. Το φαινόμενο επεκτείνεται και στους άλλους τομείς παραγωγής, καθώς και στην οικιακή εργασία, όπου ακόμα και όταν δεν μπορούμε να μιλήσουμε για συνθήκες δουλείας, εντούτοις υπάρχει κατάφωρη παραβίαση της εργατικής νομοθεσίας, με απώτερη συνέπεια την αποσταθεροποίηση της αγοράς εργασίας και τη γενικότερη υποβάθμιση των μισθών και των κοινωνικών κεκτημένων των εργαζόμενων.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι θλιβόμαστε που είναι αναγκαίο να υπενθυμίσουμε σήμερα, στις απαρχές του 21^ου αιώνα το αυτονόητο: Ότι η δουλεία αποτελεί την πλέον βάναυση  καταπάτηση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η ατιμωρησία των ενόχων, που οδηγεί στη διαιώνιση του φαινομένου, δεν συνιστά μόνο καταπάτηση του άρθρου 4 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου που απαγορεύει την δουλεία και τα καταναγκαστικά έργα, αλλά αποτελεί όνειδος και πρόκληση για την Ελληνική Δημοκρατία. Στη σεξουαλική εκμετάλλευση των γυναικών, στην εργασία των παιδιών και στη βάρβαρη εργασιακή εκμετάλλευση των μεταναστών, οι Οικολόγοι Πράσινοι δίνουμε μία και μοναδική απάντηση:Τέλος.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη οφείλει σαφέστατες εξηγήσεις για τη μεγάλη αστυνομική επιχείρηση που έλαβε χώρα στην Αμυγδαλέζα και δε μπορεί να κρύβεται πίσω από “τεχνικές” ανακοινώσεις της ΕΛΑΣ. Απαιτείται να διευκρινίσει:

-Ποια είναι τα κριτήρια της σύνθεσης των κρατουμένων εκεί; Υπάρχουν ανάμεσα τους άνθρωποι που έχουν κάνει αίτηση χορήγησης πολιτικού ασύλου, όπως ήδη καταγγέλλεται;

-Υπάρχει διαφάνεια στη διαχείριση των κοινοτικών κονδυλίων ; το ερώτημα γίνεται ακόμη επιτακτικότερο μετά τις αναφορές του δημάρχου Αχαρνών ότι τα διατιθέμενα κονδύλια θα ήταν αρκετά  για να εξασφαλίσουν στους  φιλοξενούμενους εκεί ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης και όχι να «ξεροσταλιάζουν» σε κοντέινερ που «βράζουν» εξαιτίας των υψηλών θερμοκρασιών.

Το Γραφείο Τύπου των Οικολόγων Πράσινων

      Ο Ιούλιος κλείνει με δύο άδικους θανάτους κρατουμένων που έρχονται να μας θυμίσουν με τον πλέον τραγικό τρόπο ότι οι συνθήκες κράτησης στην Ελλάδα, είτε πρόκειται για φυλακές, είτε για κρατητήρια Αστυνομικών Τμημάτων, είτε για στρατόπεδα κράτησης μεταναστών, είναι απάνθρωπες και ενίοτε δολοφονικές. Ο θάνατος στο Σισμανόγλειο νοσοκομείο Αφγανού πρόσφυγα από λοίμωξη αναπνευστικού, δεν ήταν τυχαίος. Είναι χαρακτηριστικό ότι επί 11 μήνες ο εκλιπών ήταν κρατούμενος στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Κορίνθου, όπου δεν έλαβε ούτε τη στοιχειώδη θεραπεία για την σοβαρή λοίμωξη που είχε και μόνο μετά από την ομαδική διαμαρτυρία των συγκρατουμένων του διεκομίσθει, καθυστερημένα, στο νοσοκομείο. Ταυτόχρονα, έχασε τη ζωή της στην απομόνωση των φυλακών Κορυδαλλού μία 37χρονη κοπέλα, παρά το γεγονός ότι λίγες  ημέρες πριν είχε διαγνωστεί με πρόβλημα καρδιάς και είχε μεταφερθεί τότε στο νοσοκομείο.

     Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε από καιρό επισημάνει την κρισιμότητα της κατάστασης, ιδίως στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, με επανειλημμένες επισκέψεις στην Αμυγδαλέζα και επιστολές τόσο στην αρμόδια Επίτροπο για τις Εσωτερικές Υποθέσεις της ΕΕ, κυρία Cecilia Malmström, όσο και στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. Ν. Δένδια. Περαιτέρω, για το ίδιο θέμα πραγματοποιήθηκε συνάντηση με την Επίτροπο και ευρωβουλευτές/ ευρωβουλευτίνες (Rebecca Harms, Ska Keller, Νίκος Χρυσόγελος) των Ευρωπαίων Πρασίνων στις Βρυξέλλες[1], ενώ μετά την πρόσφατη επίσκεψη της Rebecca Harms στην Ελλάδα, ο Ευρωβουλευτής  Ν. Χρυσόγελος υπέβαλε ερώτηση προς τον Ν. Δένδια στην Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων με βάση στοιχεία που προέκυψαν από την εν λόγω επίσκεψη.

  Η ελληνική κυβέρνηση από την άλλη πλευρά, όπως αποδεικνύεται, ουδέποτε έλαβε τα απαραίτητα μέτρα, με αποτέλεσμα σήμερα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης να αποτελούν «υγειονομικές βόμβες»  και οι κρατούμενοι – «ζωντανοί νεκροί» – να φθάνουν ακόμα και σε απόπειρες αυτοκτονίας για να ξεφύγουν από τις συνθήκες εξόντωσης που τους επιφυλάσσονται.    Οι Οικολόγοι Πράσινοι απαιτούμε να αποδοθούν ευθύνες στους υπαίτιους των δύο θανάτων, να κλείσουν άμεσα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και να εξανθρωπισθούν οι συνθήκες κράτησης στα κρατητήρια των Αστυνομικών Τμημάτων και στα σωφρονιστικά ιδρύματα, με την απαραίτητη αποσυμφόρηση των τελευταίων. Η σημερινή κατάσταση δεν είναι παρά όνειδος για μία κοινωνία που θέλει να θεωρείται πολιτισμένη και δημοκρατική και δεν μπορεί να συνεχισθεί. Κάθε αμφισβήτηση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη ζωή, την ελευθερία και την αξιοπρέπεια, θα μας βρει όλους- μαχητικά- απέναντι.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Η επιλογή του Γιάννη Αντετοκούμπο στην υψηλότερη θέση που έχει καταλάβει Έλληνας μπασκετμπολίστας στο ντραφτ του NBA (Νο 15), έγινε αμέσως είδηση στα ΜΜΕ, τα οποία, όπως θυμόμαστε πολύ καλά, ήταν πάντα ιδιαίτερα επιφυλακτικά στο θέμα της απονομής ιθαγένειας. Ταυτόχρονα, ο ίδιος ο Πρωθυπουργός που είχε κάνει σημαία την κατάργηση του ν.3838/2010 για την ιθαγένεια πριν ακόμα την οριστική απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, βρήκε τώρα την ευκαιρία να κάνει ανέξοδη προπαγάνδα για την ελληνική επιτυχία, αλλά και να επιδείξει ταυτόχρονα ένα αντιρατσιστικό προσωπείο, εντός και εκτός Ελλάδος, ιδιαίτερα μετά την έντονη αμφισβήτηση που είχε δεχθεί, μεταξύ άλλων, και λόγω της απόσυρσης του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου.

Μετά τη χαρά και την υπερηφάνεια που σε όλους μας, εκτός από τους νεοναζί, προκαλεί αυτή η διάκριση ενός νέου και ταλαντούχου παιδιού, πρέπει να αναλογιστούμε τί ακολουθεί. Διότι όταν φύγουν τα φώτα της δημοσιότητας, τίποτα δεν θα έχει αλλάξει στην ουσία. Θα παραμένουν 200.000 παιδιά μεταναστών μετέωρα, εγκλωβισμένα σε ένα φαύλο κύκλο ανυπαρξίας στον οποίο τα έχει καταδικάσει η Ελληνική Πολιτεία. Η Ελληνική Πολιτεία που τους αρνείται την ενσωμάτωση, την εθνική ταυτότητα, την ασφάλεια και τη δυνατότητα να εργασθούν νόμιμα στη μόνη πατρίδα που έχουν γνωρίσει.

Ο νόμος 3838/2010 αποτέλεσε σημαντική τομή διότι ευθυγραμμίζονταν με την κυρίαρχη ευρωπαϊκή τάση που προβλέπει την κοινωνική συνοχή και ένταξη,  προκρίνοντας ταυτόχρονα το δίκαιο του εδάφους έναντι του δικαίου του αίματος, ως βασικό κριτήριο απόκτησης της ιδιότητας του πολίτη. Το «πάγωμα» του ν .3838/2010, μετά την απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, ήταν η χειρότερη δυνατή εξέλιξη, διότι οδήγησε σε συνακόλουθο «πάγωμα» κάθε διαδικασίας απονομής ιθαγένειας.

Τα παιδιά της β΄ γενιάς μεταναστών έχουν όλα, γνωστά ή άγνωστα, διάσημα ή άσημα, δικαίωμα στην ελληνική ιθαγένεια. Οι Οικολόγοι Πράσινοι πιστεύουμε σε μία ανοιχτή κοινωνία που η έννοια της διαπολιτισμικής συμβίωσης θα γίνει επιτέλους πράξη και τα μέλη της, ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας ή φυλής θα έχουν τη δυνατότητα να ζήσουν ελεύθερα, χωρίς φόβο, να δημιουργήσουν, να διακριθούν και πολύ περισσότερο να ονειρεύονται.

Σε μία  κοινωνία που δεν στερεί από τα παιδιά την ελπίδα.

 Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων