photo4φωτογραφία 2Οι Οικολόγοι Πράσινοι συμμετείχαμε για μία ακόμη χρονιά στο αντιρατσιστικό φεστιβάλ που διοργανώθηκε με μεγάλη επιτυχία φέτος στις εγκαταστάσεις του ΟΑΚΑ. Διεκδικούμε, από κοινού με τις μεταναστευτικές και αντιφασιστικές οργανώσεις, αλλά και με όλους όσους αγωνίζονται για μία κοινωνία δικαιοσύνης και ισότητας:

¨      απονομή ιθαγένειας σε όλα τα παιδιά β΄ γενιάς μεταναστών καθώς και στους μετανάστες που διαμένουν στη χώρα για μεγάλο χρονικό διάστημα

¨       καταπολέμηση της ρητορικής του μίσους- εκτός των άλλων- και με νομοθετική ρύθμιση

¨      τιμώρηση των δραστών ρατσιστικής βίας και θέσπιση ιδιώνυμου αδικήματος για τα ρατσιστικά εγκλήματα

¨      προστασία των θυμάτων και των μαρτύρων περιστατικών ρατσιστικής βίας με την απονομή καθεστώτος ανθρωπιστικών λόγων

¨      χορήγηση ασύλου και καθεστώτος επικουρικής προστασίας σε όσους-όσες το δικαιούνται, με ταχύτατη λειτουργία των Επιτροπών Ασύλου

¨      τροποποίηση των προϋποθέσεων για τη χορήγηση άδειας διαμονής με την αποσύνδεσή τους από τον αριθμό των ενσήμων

¨      λειτουργία Κέντρων Πρώτης Υποδοχής και κατάργηση των Κέντρων Κράτησης

¨      εκδημοκρατισμό της αστυνομίας

¨      εισαγωγή εκπαιδευτικών προγραμμάτων στα σχολεία για την καταπολέμηση των διακρίσεων και των στερεοτύπων

¨        λειτουργία ναών & κοιμητηρίων ετερόδοξων/ ετερόθρησκων

Στόχος όλων μας είναι το αντιρατσιστικό φεστιβάλ, πέρα από μια γιορτή χαράς και αλληλεγγύης, να ξεπεράσει το συμβολικό του χαρακτήρα και γίνει το εφαλτήριο για τον αγώνα ενάντια στο εκφασισμό της καθημερινότητάς μας.

 

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

 

μανωλάδα 3Και ξαφνικά, στις 17 Απριλίου 2013, η κοινή γνώμη και σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος “συγκλονίστηκε” από την αγριότητα στη Μανωλάδα! Και αυτό γιατί το “κοινό μυστικό” ξέφυγε από τα ασφαλή όρια. Η μικρή αυτή κωμόπολη της Ηλείας αποτελεί πραγματικά την επιτομή της παραβίασης δικαιωμάτων, ανθρώπινων, κοινωνικών, εργασιακών. Συνιστά τη συμπυκνωμένη εικόνα μιας Ελλάδας που βουλιάζει στο σκοτάδι και βαδίζει προς την ηθική και  κοινωνική κατάρρευση. Αυτό που εντυπωσιάζει δεν είναι μόνο τα ίδια τα γεγονότα  αλλά και  η ένταση, η αγριότητα των εγκλημάτων και η εκτεταμένη συγκάλυψη και χρόνια σιωπή. Από το 2008 έρχονται στο φως τα πρώτα στοιχεία για το  καθεστώς σκλαβιάς των εργατών γης στην περιοχή. Σκληρή εργασιακή εκμετάλλευση, ανασφάλιστοι εργάτες, εργοδοτική ασυδοσία, άθλιες συνθήκες διαβίωσης,  τιμωρίες και βασανισμοί των αλλοδαπών εργαζομένων όταν ζητούν τα δεδουλευμένα τους, κατάλυση κάθε έννοιας νομιμότητας, ιεραρχικά μαφιόζικη οργάνωση των εργοδοτών, μπράβοι, απειλές,  βιαιοπραγίες εναντίων δημοσιογράφων που τολμούν να “ψάξουν”. Και για όλα αυτά  όχι μόνο δεν τιμωρήθηκε ποτέ  κανείς (παρά τις πάνω από 200 επίσημες καταγγελίες  τα τελευταία χρόνια) αλλά έχουμε δράστες ελεύθερους και θύματα υπό απέλαση! Οι πυροβολισμοί της 17ης Απριλίου εναντίον των αλλοδαπών εργατών ήταν απλώς η φυσική κατάληξη της ολισθηρής, ανεξέλεγκτης πορείας μιας κοινωνίας με μάτια και αυτιά κλειστά. Μιας πολιτείας που κωφεύει, τοπικών παραγόντων που συναινούν σιωπώντας για χρόνια, μιας αστυνομίας που αλληθωρίζει καταδιώκοντας εξαθλιωμένους μετανάστες και αφήνοντας τη τοπική μαφία να δρα ανενόχλητη. Η “συγκλονισμένη” κοινή γνώμη από την εικόνα του Αιγύπτιου εργάτη,  τον οποίο έσερναν τα αφεντικά του για ένα χιλιόμετρο με το αυτοκίνητο μήνες πριν, δεν απέτρεψε τους πυροβολισμούς εναντίων των εργατών την 18η Απριλίου. Aυτό το συμβάν με τη σειρά του, και ο αποτροπιασμός που προκάλεσε,  δεν αποσόβησε την επίθεση με μαχαίρι εναντίον άλλων δύο εργατών στις 9 Μαΐου. Κι αυτό γιατί η ομερτά, η συγκάλυψη και η ατιμωρησία συνεχίζουν να οπλίζουν τα χέρια των δραστών. Οι ρατσιστικές, εγκληματικές επιθέσεις θα συνεχίζονται  όσο ακόμη η πολιτική βούληση για την αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων θα είναι εκκωφαντικά απούσα και θα συνεχίζουμε να  ανακαλύπτουμε καθημερινά με την ίδια έκπληξη ότι “ο βασιλιάς είναι γυμνός”.

Μέσα σε όλη αυτή τη ζοφερή συνθήκη ξεπήδησε ένα άλλο «κοινό μυστικό» της περιοχής που αφορά στην εμπορία γυναικών και τη σεξουαλική τους εκμετάλλευση το οποίο όπως αναμενόταν πέρασε στα ψιλά. Το trafficking γυναικών στη Μανωλάδα καλά κρατεί, μαρτυρίες στοιχειοθετούν καθεστώς σκλαβιάς γι αυτές τις γυναίκες τις οποίες οι μαστροποί (Έλληνες και αλλοδαποί), αφού τις εκθέσουν ως εμπόρευμα στην κεντρική πλατεία της πόλης τις ημέρες που πληρώνονται (όταν πληρώνονται) οι αλλοδαποί εργάτες, στη συνέχεια τις εξαναγκάζουν στην πορνεία.  Το ότι χρήστες αυτών των υπηρεσιών είναι και οι αλλοδαποί εργάτες οι οποίοι οι ίδιοι είναι θύματα άγριας εργασιακής εκμετάλλευσης από τους ντόπιους τσιφλικάδες καταδεικνύει το φαύλο κύκλο της κοινωνικής σήψης και αλλοτρίωσης αλλά αυτό το στοιχείο δεν πρέπει να μας αποθαρρύνει από την συνεπή και απαρέγκλιτη καταδίκη της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν αποκρύπτουμε λοιπόν ούτε  υποβαθμίζουμε το ένα έγκλημα επειδή σε αυτό μπορεί να συμμετέχουν (ως θύτες) τα θύματα του άλλου. Ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν μπορεί να σχετίζεται με τέτοια “προκρούστεια” λογική.  Εξάλλου πίσω από αυτά τα εγκλήματα βρίσκονται οι ίδιοι σκοτεινοί κύκλοι (και η ασυλία που απολαμβάνουν) οι οποίοι εμπορεύονται ανθρώπους είτε για εργασιακή είτε για σεξουαλική εκμετάλλευση.

Πόση φρίκη άραγε μπορεί να απορροφήσει και να μεταβολίσει μια τόσο μικρή κοινωνία; Όση αναλογικά όλη η επικράτεια! Γιατί η Μανωλάδα δεν είναι μια ιδιότυπη μεμονωμένη περίπτωση, όπως υποστηρίζουν κάποιοι/ες, αλλά η μεγεθυμένη αντανάκλαση της Ελλάδας του 2013. Η Ελλάδα της πλήρους  εργασιακής απορρύθμισης και του 40% των ανασφάλιστων εργαζομένων, της ατιμώρητης καθημερινής ρατσιστικής βίας (και λόγω  απουσίας επαρκούς, αποτελεσματικού θεσμικού πλαισίου), της συγκάλυψης και ατιμωρησίας κυκλωμάτων trafficking,  της ρητορικής του μίσους, του σκοταδισμού και της μισαλλοδοξίας, της δυσανεξίας προς κάθε τι διαφορετικό, της άγριας εκμετάλλευσης ολόκληρων κοινωνικών ομάδων από άλλες, της περιφρόνησης της δημοκρατίας. Διάσπαρτες μανωλάδες συνθέτουν την εικόνα του σήμερα, όπου ρατσισμός, σεξισμός και παραβίαση ανθρωπίνων και εργασιακών δικαιωμάτων βρίσκονται σε σφιχτό εναγκαλισμό και συνιστούν τον κανόνα. Η Μανωλάδα είναι ο καθρέφτης μας…Aνατριχιαστικά συμπυκνωμένο εκεί μέσα βλέπουμε το είδωλο μας και ξαφνικά τρομάζουμε!

Eυαγγελία Κιρκινέ

 

Η Rebecca Harms, συμπρόεδρος της Ομάδας των Πρασίνων, στην Ελλάδα
H Rebecca Harms, συμπρόεδρος της Ομάδας των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο (Γερμανία) και ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων/Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο σας προσκαλούν σε συνέντευξη τύπου με θέμα «Ο ρατσισμός, η ξενοφοβία και η μετανάστευση – εμπειρίες από τη Γερμανία και την Ελλάδα», την Παρασκευή 14 Ιουνίου, στις 10:30, στην αίθουσα του Γραφείου του Ευρωκοινοβουλίου στην Ελλάδα (Αμαλίας 8, Σύνταγμα). Στη συνέντευξη Τύπου θα συμμετέχει και ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, εκπρόσωπος Τύπου των Οικολόγων Πράσινων.

Στρογγυλό τραπέζι συζήτησης θα ακολουθήσει αμέσως μετά, στις 11:30, με τη συμμετοχή του Γενικού Γραμματέα Αντιεγκληματικής Πολιτικής του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Μαρίνου Σκανδάμη και εκπροσώπου του υπουργείου Δημόσιας Τάξης & Προστασίας του Πολίτη (αναμένεται επιβεβαίωση), της Μαρίας Βουτσίνου, Ειδικής Επιστήμονος Κύκλου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου από τον Συνήγορο του Πολίτη, της Ελένη Τάκου, Συντονίστριας του Δικτύου Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας, και εκπροσώπων οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ενώσεων μεταναστών. 

Η επίσκεψη της συμπροέδρου των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο στην Αθήνα, πραγματοποιείται στο πλαίσιο αντιμετώπισης των φαινομένων της ξενοφοβίας και του ρατσισμού που αρχίζουν να αποκτούν ανησυχητικές διαστάσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Την προηγούμενη μέρα, Πέμπτη 13 Ιουνίου το πρωί η Rebecca Harms και ο Νίκος Χρυσόγελος, συνοδευόμενοι από συνεργάτες τους, θα επισκεφτούν το Κέντρο Κράτησης Μεταναστών στην Αμυγδαλέζα.

 

Η συμπρόεδρος της Ομάδας των Πρασίνων έχει ζητήσει συνάντηση με τους υπουργούς Δικαιοσύνης, Διαφάνειας – Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Δημόσιας Τάξης & Προστασίας του Πολίτη για τα θέματα αντιμετώπισης του ρατσισμού, της ρατσιστικής βίας και εγκλημάτων μίσους.

 

Ποιοι είναι οι λόγοι πίσω από την άνοδο της ξενοφοβίας και του ρατσισμού; Πώς απαντούν τα κράτη μέλη της ΕΕ και η ΕΕ σε αυτές τις νέες προκλήσεις και τι (μπορεί να) κάνει η ΕΕ για την καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας; Πώς η Γερμανία αντιμετωπίζει τον ρατσισμό, τα εγκλήματα μίσους και τη ρητορική μίσους; Στην Ελλάδα, η σχετική συζήτηση έχει μόλις αρχίσει, λόγω προβλημάτων με το προσχέδιο της νομοθεσίας κατά του ρατσισμού. Ποια είναι τα όρια ανάμεσα στην ελευθερία του λόγου και της ρητορικής μίσους στις δύο χώρες και την ΕΕ; Αυτά και άλλα ερωτήματα θα συζητηθούν κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου και του στρογγυλού τραπεζιού που θα ακολουθήσει.

Σχετικά με τη στάση των κομμάτων απέναντι στη θέσπιση αντιρατσιστικού νομοσχεδίου, ο εκπρόσωπος Τύπου των Οικολόγων Πρασίνων, Θανάσης Παπακωνσταντίνου, δήλωσε:

«Ο ρατσισμός δεν αντιμετωπίζεται με μικροκομματικές αντιλήψεις και μαγαζάκια. Οι καιροί είναι κρίσιμοι και όλοι οφείλουμε να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Διαφορετικά, οι συνέπειες μπορεί να αποβούν τεράστιες. Οι Οικολόγοι Πράσινοι θεωρούμε τουλάχιστον ανεύθυνη τη στάση των κομμάτων του λεγόμενου «συνταγματικού τόξου» να κατέβουν στη Βουλή με τρεις διαφορετικές προτάσεις, αντί να ομονοήσουν σ’ ένα κοινό σχέδιο για την καταπολέμηση της ρατσιστικής βίας, που θα εξασφάλιζε άνετα την πλειοψηφία της ελληνικής Βουλής».

Η στάση της Νέας Δημοκρατίας είναι προφανής. Επιθυμεί να ικανοποιήσει το ακροδεξιό της ακροατήριο, αλλά και να μη δείξει απαξία και αδυναμία συμμόρφωσης στο ευρωπαϊκό δίκαιο. Γνωρίζοντας μάλιστα εκ των προτέρων ότι η πρόταση της δύσκολα θα υπερψηφιστεί, μπορεί κάλλιστα να υποκριθεί ότι κατέβαλλε τις μέγιστες δυνατές προσπάθειες, αλλά ο ασθενής …δυστυχώς απεβίωσε.

Ποιος είναι όμως ο ρόλος των λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων, που θα έπρεπε να έχουν ως απώτερο σκοπό την καταπολέμηση του ρατσιστικού φαινομένου στην Ελλάδα; Προχωρούν στην κατάθεση δύο ξεχωριστών προτάσεων νόμου, πρακτική που εγγυάται την πλήρη αποτυχία του εγχειρήματος.

Η στάση των κομμάτων, ιδιαιτέρως από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, μας προκαλεί απορία. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ενώ αρχικά είχε, ορθώς, στηρίξει το νομοσχέδιο Ρουπακιώτη, αλλάζει τώρα γραμμή πλεύσης. Και αντί να προτείνει τις απαραίτητες τροποποιήσεις προκειμένου τα τρία κόμματα από κοινού να καταθέσουν νέο σχέδιο νόμου στη Βουλή, έρχεται με δική του πρόταση-νόμου. Τέτοια σοβαρά πολιτικά «ατοπήματα» θα πρέπει να μας προβληματίσουν όλους, ειδικά όταν ο εχθρός είναι κοινός: Ο ρατσισμός.

Και η αξία που προστατεύουμε, επίσης κοινή: Η Δημοκρατία.

 

Γραφείο Τύπου ΟΠ – Θ.Ο Δικαιωμάτων

 

Σχετικά με τις διαβουλεύσεις και εξελίξεις στην πορεία κατάθεσης του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου στη Βουλή, ο εκπρόσωπος τύπου των Οικολόγων Πράσινων, Θανάσης Παπακωνσταντίνου, τόνισε:

«Ποιος παίζει πολιτικά παιχνίδια εις βάρος των ατομικών ελευθεριών και της ίδιας της δημοκρατίας; Η ΝΔ αλληθωρίζει χρόνια προς το ακροδεξιό ακροατήριο, φοβούμενη μήπως το απολέσει. Η συσπείρωση της δεξιάς προβάλει ως απώτερος στόχος στο βωμό του οποίου θυσιάζονται οι δημοκρατικές ιδέες, ο σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ο σεβασμός του “άλλου”. Η “ελεύθερη διακίνηση των ιδεών” που επικαλούνται, κινδυνεύει άμεσα από τη φασιστική απειλή!»

Το τελευταίο διάστημα η ΝΔ, ο ένας εκ των τριών κυβερνητικών εταίρων, έχει επιδοθεί σε επικοινωνιακή εκστρατεία δημιουργίας εντυπώσεων, ως προς τη μη αναγκαιότητα θέσπισης νέου αντιρατσιστικού νόμου. Αναμενόμενη έτσι ήταν η απόσυρση του νομοσχεδίου, παρά τις έντονες  αντιδράσεις των άλλων κυβερνητικών εταίρων και παρά το γεγονός ότι η θέσπιση του εν λόγω νομοσχεδίου δεν συνδέεται με μνημονιακές υποχρεώσεις της χώρας.

Πού οφείλεται όμως αυτή η επιμονή από την συντηρητική παράταξη; Και πώς εξηγείται το γεγονός ότι η ίδια κυβέρνηση που παρείχε διαβεβαιώσεις στην Επίτροπο Εσωτερικών Υποθέσεων Σεσίλια Μάλστρομ, για την έγκαιρη ενσωμάτωση της απόφασης-πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και το σεβασμό της χώρας στο ευρωπαϊκό δίκαιο, τώρα κάνει πίσω;

Η ανάσυρση του ν.927/1979 που έχει μείνει ουσιαστικά ανενεργός για περισσότερα από τριάντα χρόνια –θυμίζουμε ότι σε τρεις μόνο περιπτώσεις βρήκαν εφαρμογή διατάξεις του- είναι προσχηματική. Προσχηματικό είναι και το επιχείρημα ότι επιχειρείται περιορισμός της ελευθερίας της έκφρασης, αφού το σχετικό άρθρο του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου προσδιορίζει με σαφήνεια πως το ζητούμενο είναι η δημόσια υποκίνηση στη ρατσιστική βία και όχι η εκφορά ρατσιστικών απόψεων.

Όπως επανειλημμένα έχουμε θίξει, η δίωξη και τιμωρία των ρατσιστικών εγκλημάτων είναι αδύνατη αν δεν εξασφαλίζεται η ταυτόχρονη προστασία θυμάτων από αντίστοιχες πράξεις. Το παρόν νομοσχέδιο περιλαμβάνει σχετικές διατάξεις, γεγονός που είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Άλλωστε, σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ.2 του Συντάγματος, όλοι όσοι βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια απολαμβάνουν την “απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας, χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής γλώσσας και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων“. Τα έννομα αυτά αγαθά βρίσκονται υπό απόλυτη συνταγματική προστασία του Συντάγματος. Επομένως το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, ευθυγραμμίζεται με το Σύνταγμα και με τη σειρά του επιχειρεί την προστασία των ανωτέρω αγαθών με σαφή τρόπο.

Όταν την επόμενη φορά ο Πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, αναφερθεί στην ανάγκη θέσπισης κανόνων που να περιθωριοποιούν το φασιστικό φαινόμενο, φοβούμαστε ότι η απάντηση είναι: Όσο ο φασισμός εξαπλωνόταν, η ΝΔ «αγρόν ηγόραζε».

 

Γραφείο Τύπου ΟΠ – Θ.Ο Δικαιωμάτων

Η όψιμη à la carte ευαισθησία περί ελευθερίας του λόγου και επαρκούς νομοθετικού πλαισίου που προβάλλεται από τη Νέα Δημοκρατία και συντηρητικούς κύκλους ως πρόσχημα για να δημιουργήσει προσκόμματα στην ψήφιση του αντιρατσιστικού νόμου, δεν πείθει κανέναν. Πολλώ δε μάλλον όταν έχουν προηγηθεί Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, επιστρατεύσεις εκπαιδευτικών, διαδικασίες ψηφοφορίας στη Βουλή που έχουν εγείρει συχνά ζητήματα αντισυνταγματικότητας (ας θυμηθούμε τη διαδικασία ψήφισης του Μνημονίου).

Ο Μητροπολίτης Αμβρόσιος χτυπά τις καμπάνες των εκκλησιών πένθιμα, ο Γενικός Γραμματέας της Κυβέρνησης επικαλείται επιφυλάξεις καταρχήν ως προς τη νομική αναγκαιότητα κατάθεσης του νομοσχεδίου σε σχέση με το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο αλλά και ως προς τις επιμέρους διατάξεις του, αμφισβητώντας επί της ουσίας τα συμπεράσματα της Κεντρικής Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής της Βουλής (ΚΕΝΕ) και έπεται συνέχεια.

Είναι όμως το νομικό οπλοστάσιο επαρκές και το κυριότερο, εφαρμόζεται; Ο ν.927/1979 και το άρθρο 39 παρ. 4 του νόμου 2910/2001 δεν συμπεριλαμβάνουν όλες τις εκδοχές του παρόντος σχεδίου νόμου, θα μπορούσαν όμως κάλλιστα να έχουν εφαρμογή σε πολλές ρατσιστικές επιθέσεις, ιδιαίτερα όταν οι τελευταίες παραπέμπονται στα δικαστήρια. Αυτό όμως δε συμβαίνει διότι δεν έχουμε αναγνώριση του ρατσιστικού κινήτρου. Ποια είναι η πραγματικότητα επομένως;

Η Ελλάδα ενώ αντιμετωπίζει το φαινόμενο του ρατσιστικού λόγου και των ρατσιστικών επιθέσεων όσο ποτέ άλλοτε στην ιστορίας της, δε διαθέτει το νομικό οπλοστάσιο άλλων ευρωπαϊκών χωρών για την καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Παράλληλα και το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο εφαρμόζεται πλημμελώς. Με ανύπαρκτη πολιτική βούληση, σοβαρές ελλείψεις στην απονομή της Δικαιοσύνης και αστυνομικές αρχές που συχνά συγκαλύπτουν φαινόμενα ρατσιστικής βίας, ο ρατσισμός και οι ολέθριες συνέπειες του, θα γιγαντώνεται. Η Νέα Δημοκρατία φέρει τεράστιες ευθύνες και, αν μη τι άλλο, θα έπρεπε να έχει διδαχθεί από την πολιτική ιστορία, όχι της Ελλάδος, αλλά της Γερμανίας και της Ιταλίας για τις συνέπειες του πολιτικού στρουθοκαμηλισμού των αστικών πολιτικών κομμάτων.

Έχουμε όλοι καθήκον να πάμε τη χώρα μας μπροστά και όχι πίσω. Για μία κοινωνία ανοιχτή, πλουραλιστική, χωρίς  μισαλλοδοξία. Είναι το ελάχιστο ευρωπαϊκό κεκτημένο και πρέπει πάση θυσία να το διατηρήσουμε.

Η Θεματική Ομάδα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα

Όταν τα φώτα της δημοσιότητας έφυγαν από τη Μανωλάδα, έγινε ξεκάθαρο ότι το πρόβλημα συνεχίζει να υφίσταται, γεγονός που ήταν δυστυχώς αναμενόμενο. Όπως έχει καταγγελθεί, η λύση που δόθηκε από το Υπουργείο Εσωτερικών αναφορικά με τη χορήγηση του καθεστώτος ανθρωπιστικών λόγων στα θύματα ρατσιστικής βίας στη Μανωλάδα, δεν αφορούσε όλους τους μετανάστες, αλλά μόνο όσους πυροβολήθηκαν από τους επιστάτες του κτήματος. Έτσι, το καθεστώς ανθρωπιστικών λόγων δε χορηγήθηκε σε δύο αγρεργάτες οι οποίοι απειλούνται σήμερα με απέλαση, αν και μαχαιρώθηκαν διότι συμμετείχαν στη διαμαρτυρία στη Μανωλάδα. Τα δεδουλευμένα μεροκάματά τους φυσικά δεν έχουν ακόμα καταβληθεί.

Αν είναι πραγματικά, και όχι προσχηματικά, στις προθέσεις της Πολιτείας η απόδοση  Δικαιοσύνης και η καταπολέμηση του ρατσιστικού εγκλήματος πρέπει να προστατευθούν πρωταρχικά τα ίδια τα θύματα. Η προστασία των θυμάτων θα οδηγήσει στην αποκάλυψη και την  καταγγελία εγκλημάτων που έως σήμερα μένουν στο σκοτάδι και θα συμβάλλει καίρια στη δικαστική διαδικασία. Διότι δε νοείται δικαστική διαδικασία χωρίς μάρτυρες, ούτε καταγγελίες με τον κίνδυνο της απέλασης. Η επέκταση του καθεστώτος ανθρωπιστικών λόγων (ν.3386/05 άρθρο 44, παρ.1) στα θύματα ρατσιστικής βίας πρέπει να γίνει άμεσα με νομοθετική ρύθμιση, για να υπάρξει ουσιαστική προστασία και να αποδοθεί Δικαιοσύνη, ενώ είναι βέβαιο ότι θα συμβάλλει καίρια στην αποτροπή του ρατσιστικού εγκλήματος. Κανένας φασίστας δε θα χτυπάει και δε θα σκοτώνει ελεύθερα, όπως συμβαίνει σήμερα, αν ξέρει ότι όχι μόνο θα τιμωρηθεί για τις πράξεις του αλλά επιπλέον οι πράξεις του αυτές θα οδηγήσουν στη χορήγηση «πράσινης κάρτας» σε μετανάστη!

 

Η Θεματική Ομάδα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα

Ο αντιρατσιστικός νόμος είναι πάνω απ’ όλα υποχρέωση της χώρας που οφείλει να ενσωματώσει την Απόφαση-Πλαίσιο 2008/913/ΔΕΥ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας. Αν δεν κατατεθεί, ψηφιστεί και κυρίως εφαρμοστεί άμεσα ο νόμος για να προστατευθούν θύματα και να τιμωρηθούν δράστες, η χώρα απειλείται με κυρώσεις.

Παρ’ όλα αυτά οι παλινωδίες και οι συνεχιζόμενες υπαναχωρήσεις σε σχέση με την κατάθεση του αντιρατσιστικού νόμου προς ψήφιση στη Βουλή κάθε άλλο παρά λείπουν, καταδεικνύοντας περίτρανα την απουσία οποιασδήποτε πολιτικής βούλησης από μέρους της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της έξαρσης του Ρατσισμού.

Η επιλογή συγκεκριμένων προσώπων με ακραίες αντιλήψεις από τον ίδιο τον πρωθυπουργό προς πλήρωση νευραλγικών θέσεων, επικυρώνει την παραπάνω άποψη. Είναι τουλάχιστον υποκριτική η υπεράσπιση της ελευθερίας του λόγου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από χώρους και φορείς οι οποίοι συστηματικά προωθούν τη μισαλλοδοξία λόγω και έργω, την στιγμή που δεν έχει υπάρξει καμία προσπάθεια διαπαιδαγώγησης των νεότερων γενιών σ’ ένα άλλο αξιακό σύστημα.

Ο αντιρατσιστικός Νόμος δεν είναι πανάκεια και δε θα λύσει μαγικά το πρόβλημα της έξαρσης της ρατσιστικής βίας, συνιστά ωστόσο ένα εκ των ων ουκ άνευ βήμα προς την κατεύθυνση αυτή και μπορεί να λειτουργήσει ως ανάχωμα απέναντι στον εκφασισμό της κοινωνίας. Καθημερινές επιθέσεις σε μετανάστες/τριες, ξενοφοβικές, ομοφοβικές δηλώσεις πολιτικών προσώπων, κηρύγματα μίσους εκκλησιαστικών εκπροσώπων, είναι κάποιες μόνο από τις εκφάνσεις του περιρρέοντος ρατσισμού που  στιγματίζουν καθημερινά την πολιτική και κοινωνική μας επικαιρότητα. Μια εικόνα που συνιστά όνειδος για τη δημοκρατία

Με δεδομένο ότι η χώρα παρουσιάζει την εντονότερη έξαρση ρατσιστικής βίας και ρητορικής στην Ευρώπη, ενώ διαθέτει το ασθενέστερο νομικό πλαίσιο (το Ν. 927/79) για την αντιμετώπιση της, που σε μεγάλο βαθμό είναι ανεφάρμοστο, οι Οικολόγοι Πράσινοι θεωρούμε επιτακτική την έντονη πίεση όλων των κομμάτων και πολιτών με δημοκρατικές ευαισθησίες, προκειμένου να θωρακιστεί η ίδια η δημοκρατία μ’ ένα αντιρατσιστικό νομικό πλαίσιο χωρίς εκπτώσεις και πρόσκαιρες σκοπιμότητες, δίνοντας έτσι μια ηχηρή απάντηση σε όσους/ες επιδιώκουν την κατάλυσή της.

Η εκτελεστική Γραμματεία των ΟΠ

Οι απάνθρωπες συνθήκες κράτησης μεταναστών στην Αμυγδαλέζα είναι ένα πρόβλημα που χρονίζει. Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε πραγματοποιήσει κινητοποιήσεις και έχουμε δώσει δημοσιότητα στο θέμα για να ευαισθητοποιηθούν οι πολίτες και να αναλάβει η Πολιτεία τις ευθύνες της. Χαρακτηριστική είναι η επίσκεψη/αυτοψία που πραγματοποιήσαμε τον περασμένο Νοέμβριο  στην Αμυγδαλέζα κατά τη διάρκεια του συνεδρίου των Ευρωπαίων Πράσινων, η επιστολή που στείλαμε στην αρμόδια Επίτροπο για τις Εσωτερικές Υποθέσεις της ΕΕ, κυρία Cecilia Malmström και στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη κο Ν. Δένδια με τις θέσεις μας επί του θέματος, αλλά και η συνάντηση που πραγματοποιήσαμε με την Επίτροπο και ευρωβουλευτές/ευρωβουλευτίνες (Rebecca Harms, Ska Keller, Νίκος Χρυσόγελος) στις Βρυξέλλες [1] για το ίδιο θέμα.

Στο πλαίσιο αυτό συμμετείχαμε,  από κοινού με άλλες συλλογικότητες, στην παράσταση διαμαρτυρίας που διοργανώθηκε το Σάββατο 18 Μαΐου στις 18.30 έξω από τα κρατητήρια της Αμυγδαλέζας και στην αυτοψία που πραγματοποιήθηκε στους χώρους των κρατητηρίων. Η κατάσταση δυστυχώς παραμένει οριακή, με σημαντικότερα ζητήματα την απουσία υγειονομικής περίθαλψης (αντιστοιχεί σε 1800 περίπου κρατούμενους ένας γιατρός), τον υποσιτισμό και την έλλειψη νερού και απορρυπαντικών. Ο κίνδυνος εξάπλωσης μολυσματικών ασθενειών είναι υπαρκτός, ενώ δεν αντιμετωπίζονται τα σοβαρά περιστατικά υγείας, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την ίδια τη ζωή των μεταναστών. Στα κρατητήρια βρέθηκαν ακόμα και ανήλικοι, άτομα που έχουν κάνει αίτηση επαναπατρισμού, αλλά είναι ακόμα εδώ, ενώ η στοιχειώδης επικοινωνία των μεταναστών με τις οικογένειες τους είναι εξαιρετικά δύσκολη αφού οι Αρχές τους έχουν αφαιρέσει τα κινητά τους τηλέφωνα. Τα περιστατικά αυτά είναι μόνο ενδεικτικά.

 Ρωτάμε ως πότε θα εξακολουθεί να υπάρχει αυτή η κατάσταση. Ως πότε η Πολιτεία θα καταπατά βάναυσα τα ανθρώπινα δικαιώματα; Ως πότε θα κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας;

Για εμάς τους Οικολόγους Πράσινους η μετανάστευση αποτελεί φυσικό φαινόμενο της ζωής και όχι θέμα εθνικής ή ευρωπαϊκής ασφάλειας. Έτσι προγραμματίζουμε την εκ νέου επίσκεψη στα κρατητήρια της Αμυγδαλέζας από ευρωβουλευτές των Πρασίνων στις 12-17 Ιουνίου, ώστε να διαπιστωθεί η εξέλιξη της κατάστασης. Οι Οικολόγοι Πράσινοι δε θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε μέχρι να βρεθεί η λύση, μέχρι η Πολιτεία και όλοι μας να αντιληφθούμε ότι ο σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι  αδιαπραγμάτευτος.

 

Η Θεματική Ομάδα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα

Οι Οικολόγοι Πράσινοι συμμετέχουμε από κοινού με αντιφασιστικές, μεταναστευτικές οργανώσεις και άλλες συλλογικότητες στην παράσταση διαμαρτυρίας που διοργανώνεται το Σάββατο 18 Μαΐου στις 18:30 έξω από τα κρατητήρια της Αμυγδαλέζας. Αντιπροσωπεία των παρευρισκόμενων διαδηλωτών θα πραγματοποιήσει επιπλέον αυτοψία στους χώρους των κρατητηρίων της Αμυγδαλέζας, για να διαπιστώσει τους όρους διαβίωσης των κρατουμένων μεταναστών.

Άλλωστε δεν είναι πρώτη φορά που αναδεικνύουμε το ζήτημα  [1]

Οι Οικολόγοι Πράσινοι απαιτούμε σεβασμό των θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων για όλους/ες ανεξαρτήτως φυλής, εθνικότητας, φύλου ή θρησκείας. Και επειδή πιστεύουμε ότι η έμπρακτη αλληλεγγύη είναι η δύναμη που κάνει τον κόσμο καλύτερο, δε θα σταματήσουμε ποτέ να αγωνιζόμαστε για τις αρχές και τις αξίες που προωθούν το σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Η Εκτελεστική Γραμματεία των Οικολόγων Πράσινων

© 2013 Οικολόγοι Πράσινοι - Θεματική Ομάδα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Suffusion theme by Sayontan Sinha