Οι Οικολόγοι Πράσινοι για τη Διεθνή Ημέρα Αντιρρησιών Συνείδησης

 (15 Μαΐου)

Με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Αντιρρησιών Συνείδησης, ο εκπρόσωπος Τύπου των Οικολόγων Πράσινων, Μιχάλης Τρεμόπουλος έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Δυστυχώς σήμερα τιμούμε τη Διεθνή Ημέρα Αντιρρησιών Συνείδησης με μία νέα καταδίκη, του  Δημήτρη Σωτηρόπουλου, αν και ο ίδιος δεν είναι πλέον υπόχρεος στράτευσης, ως τρίτεκνος, ηλικίας άνω των 45 ετών. Ο Σωτηρόπουλος, ειρηνιστής και οπαδός της μη βίας, καταδικάστηκε για «ανυποταξία σε περίοδο γενικής επιστράτευσης», η οποία τελέστηκε το 1992, πριν από την καθιέρωση της εναλλακτικής θητείας. Η καταδίκη έρχεται να συμπληρώσει σειρά καταδικών και επανειλημμένες διώξεις αντιρρησιών συνείδησης, οι οποίοι αρνήθηκαν τη στρατιωτική θητεία πριν την έναρξη ισχύος του ν.2510/1997, κατά παράβαση -μεταξύ άλλων- του άρθρου 14.7 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, το οποίο ορίζει ότι «κανένας δεν πρέπει να δικάζεται ή να τιμωρείται ξανά για αδίκημα για το οποίο έχει τελεσίδικα καταδικαστεί ή αθωωθεί σύμφωνα με το δίκαιο και τον κώδικα ποινικής δικονομίας κάθε χώρας». Παράλληλα, εξακολουθεί να υφίσταται ο τιμωρητικός χαρακτήρας της εναλλακτικής θητείας, σε αντιδιαστολή με τα διεθνή πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τις πολιτικές κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ η Ελλάδα βρίσκεται μεταξύ των τελευταίων χωρών στην Ευρώπη που εξακολουθούν να διατηρούν υποχρεωτική στρατιωτική θητεία.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι από την πλευρά μας υποστηρίζουμε ενεργά και σταθερά  το δικαίωμα στην άρνηση στράτευσης για λόγους συνείδησης, ως ανθρώπινο δικαίωμα και ως συνεισφορά στην υπόθεση της ειρήνης και της μη βίας. Με αλλεπάλληλες ερωτήσεις στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με δράσεις αλληλεγγύης και με τη συμμετοχή αντιρρησιών συνείδησης στα ανώτατα όργανα του κόμματος, αλλά και στο ευρωψηφοδέλτιο, δίνουμε βήμα στους αντιρρησίες συνείδησης και υποστηρίζουμε τα αιτήματά τους για:

-την αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου που επιτρέπει σε στρατοδικεία να καταδικάζουν πολίτες και μάλιστα επαναλαμβανόμενα για την ίδια πράξη

– την κατάργηση των διοικητικών προστίμων των 6.000 ευρώ και την προσωποκράτηση των ανυπότακτων, αλλά και της τιμωρητικής διάρκειας της εναλλακτικής θητείας

-την κατάργηση της ειδικής επιτροπής που υπόκειται στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και εξετάζει τα αιτήματα για αναγνώριση της ιδιότητας του αντιρρησία συνείδησης, διότι η διαπίστωση της σοβαρότητας των λόγων αντίρρησης συνείδησης είναι υποκειμενική και αποτελεί ξεκάθαρη παρέμβαση στο ενδιάθετο φρόνημα του ατόμου. Αντιθέτως, υποστηρίζουμε την υπαγωγή της εναλλακτικής υπηρεσίας αυστηρά σε πολιτική αρχή.

Το πράσινο κίνημα στέκεται δίπλα στους αντιρρησίες συνείδησης αναγνωρίζοντας τη συνεισφορά τους στην παγίωση της ειρήνης, ενώ στέκεται  απέναντι στις πολιτικές επιλογές που οδηγούν σε υψηλότερες στρατιωτικές δαπάνες προς όφελος των ξένων βιομηχανιών όπλων και της εγχώριας διαφθοράς. Η Πολιτεία οφείλει να εναρμονίσει άμεσα τη νομοθεσία περί αντίρρησης συνείδησης με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα και τις συστάσεις και κυρίως να αντιληφθεί ότι η ασφάλεια αυτής της χώρας δεν μπορεί να εκφράζεται πλέον με στρατιωτικούς όρους. Έως τότε εμείς θα εκφράζουμε με συνέπεια την αλληλεγγύη μας στον αγώνα για την ειρήνη και το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Οι Οικολόγοι Πράσινοι για την Παγκόσμια Ημέρα Δράσης κατά των στρατιωτικών δαπανών -14 Απριλίου

Τα λόγια του Αμερικάνου ιστορικού Howard Zinn ταιριάζουν «γάντι» στη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Δράσης κατά των στρατιωτικών δαπανών. Δυστυχώς, οι παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες τα έτη 2013-2014 εκτοξεύθηκαν σε δυσθεώρητα ύψη, με τις ΗΠΑ και την Κίνα να κατέχουν την πρώτη θέση και τη δεύτερη θέση αντίστοιχα, ενώ ο προϋπολογισμός των ΗΠΑ φθάνει τα 583 δις δολάρια το 2014, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του περιοδικού Jane’s. Στη «μικρή» Ελλάδα, οι δαπάνες για την άμυνα βαίνουν σταθερά μειούμενες, εντούτοις παραμένουν ιδιαιτέρως υψηλές ως ποσοστό του ΑΕΠ¹, ενώ η οικονομική κρίση δεν έχει παίξει τον αναμενόμενο ρόλο στην προσπάθεια για την αναμόρφωση των ενόπλων δυνάμεών της χώρας.

Το σύνηθες επιχείρημα της γειτνίασης με την Τουρκία και η επικοινωνιακή «διόγκωση» των απειλών, παρά τη βελτίωση των σχέσεων των δύο χωρών την τελευταία δεκαετία, συνεισφέρουν τα μέγιστα στη διατήρηση των στρατιωτικών προϋπολογισμών σε υψηλά επίπεδα. Κατά την περίοδο 2001-2011 και παρά τη μείωση των αμυντικών εξοπλιστικών δαπανών λόγω της κρίσης, η Ελλάδα αποτέλεσε τον πέμπτο μεγαλύτερο εισαγωγέα όπλων, ενώ ήταν ο μεγαλύτερος πελάτης γερμανικών όπλων και ο δεύτερος μεγαλύτερος πελάτης γαλλικών, την πενταετία 2007-2011 (Έκθεση SIPRI), αντιπροσωπεύοντας το 13% και το 10% του όγκου των εξαγωγών τους αντίστοιχα στα μεγάλα συμβατικά όπλα. Περαιτέρω, αξίζει να σημειωθεί ότι το κόστος της αρχικής προμήθειας ανεξάρτητα από το ύψος του, αποτελεί μόνο την κορυφή του παγόβουνου, αφού ο μεγαλύτερος όγκος των δαπανών αναλογεί στη φάση λειτουργίας και υποστήριξης².

Τα ζητήματα της διαφάνειας και της αντιμετώπισης της διαφθοράς που συνδέονται με το εμπόριο όπλων και οπλικών συστημάτων, αποτελούν το ένα σκέλος του προβλήματος, ενώ το συνολικό ύψος των αμυντικών δαπανών είναι το «σημείο κλειδί». Στην κατεύθυνση αυτή, οι Οικολόγοι Πράσινοι³ με παρεμβάσεις στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κατέδειξαν ότι η Ελλάδα από την περίοδο 1974-2011 έχει ξοδέψει συνολικά 218 δισεκατομμύρια δολάρια σε στρατιωτικές και εξοπλιστικές δαπάνες, συνεισφέροντας έτσι στη διόγκωση του δημοσίου χρέους, ενώ θα μπορούσε να εξοικονομήσει το ποσό των 108,1 δισ. ευρώ αν απλώς ακολουθούσε στην αγορά όπλων το μέσο όρο των ευρωπαϊκών χωρών του ΝΑΤΟ. Έτσι, ακόμα και στην κορύφωση της κρίσης, ευρωπαϊκές χώρες πούλησαν στην Ελλάδα στρατιωτικό εξοπλισμό αξίας μεγαλύτερης του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ, την ίδια περίοδο που διαπραγματεύονταν το πρώτο πακέτο στήριξης. Επίσης, με ερώτηση του Μιχάλη Τρεμόπουλου στο ευρωκοινοβούλιο⁴, οι Οικολόγοι Πράσινοι κατήγγειλαν ότι η προώθηση από χώρες όπως η Γερμανία και η Γαλλία πολυδάπανων εξαγωγών όπλων προς την Ελλάδα αποτελεί, στις σημερινές συνθήκες, παραβίαση του ευρωπαϊκού «Κώδικα Συμπεριφοράς για τις Εξαγωγές Όπλων».

Όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος Τύπου των Οικολόγων Πράσινων, Μιχάλης Τρεμόπουλος, «Η σκοτεινή πλευρά της λεγόμενης αλληλεγγύης των χωρών της Βόρειας Ευρώπης που εμφανίζουν το δανεισμό ως βοήθεια και απομυζούν τους πόρους και τις θέσεις εργασίας της χώρας, αλλά και η αδιέξοδη λογική του ανταγωνισμού των εξοπλισμών και της αντιπαράθεσης των αριθμών, πρέπει να τελειώσουν κάποτε. Ζητούμε να ξεκινήσει άμεσα εποικοδομητικός διάλογος με την Τουρκία για την εδραίωση κλίματος συνεργασίας και καλής γειτονίας στην ευρύτερη περιοχή με την παράλληλη διασφάλιση των ελληνικών συνόρων ως ευρωπαϊκών συνόρων. Ταυτόχρονα, οφείλουμε να προχωρήσουμε στον επανασχεδιασμό της πολιτικής ασφάλειας και άμυνας, ανταποκρινόμενοι στην παγκόσμια απαίτηση οι δημόσιοι πόροι να διατίθενται για κοινωνικούς σκοπούς και θέσεις εργασίας, με έμφαση  σε καινοτόμες τεχνολογίες που αφορούν τομείς όπως η πράσινη ενέργεια και κύριο σκοπό την εξυπηρέτηση των ανθρώπινων αναγκών. Η σύσταση μόνιμης κοινοβουλευτικής επιτροπής για τις εξοπλιστικές δαπάνες, η πλήρης διαφάνεια των ειδικών λογαριασμών και η κατάργηση των «μυστικών κονδυλίων» που λειτουργούν έξω από τη διαδικασία του κρατικού προϋπολογισμού, καθώς και η στέρηση της κρατικής χρηματοδότησης για τουλάχιστον δύο χρόνια  σε όποιο κόμμα  αποδειχθεί ότι έλαβε «μαύρο» πολιτικό χρήμα σε συνδυασμό με την αλλαγή  του νόμου περί ευθύνης υπουργών, ώστε να σταματήσει η ουσιαστική ασυλία τους, αποτελούν βασικές προϋποθέσεις εξυγίανσης των αμυντικών δαπανών. Περαιτέρω, η δημοσιότητα και η διαφάνεια, ο έλεγχος από ειδική ανεξάρτητη αρχή των προμηθειών του ευρύτερου δημόσιου τομέα, καθώς και η διεξαγωγή ανεξάρτητης έρευνας για τις πωλήσεις όπλων της Γερμανίας και της Γαλλίας για να εντοπιστούν αυτές που παραβιάζουν τον Κώδικα Δεοντολογίας, θα πρέπει να αποτελέσουν προτεραιότητα. Το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης πρέπει επίσης να γίνει σεβαστό και η Ελλάδα οφείλει να μην παραβιάζει τα διεθνή πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τις πολιτικές κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η παράνοια της ανθρώπινης κοινωνίας, η οποία διαχρονικά δέχεται τον πόλεμο σαν μία φυσιολογική κατάσταση, αποτυπώνεται εύστοχα στα λόγια του Βολταίρου: “Απαγορεύεται να σκοτώνεις. Γι’ αυτό, όλοι οι δολοφόνοι τιμωρούνται, εκτός αν σκοτώνουν σε μεγάλους αριθμούς και υπό τον ήχο σαλπίγγων”. Αυτή την πραγματικότητα θα αλλάξουμε».

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

1. Σύμφωνα με στοιχεία του διεθνούς Ινστιτούτου SIPRI, οι αμυντικές δαπάνες το 2010 έφθαναν στο 2,3% του ΑΕΠ ποσοστό ιδιαιτέρως υψηλό, ενώ αν πάμε μερικά χρόνια πριν, το 1988 είχαν φθάσει σε ποσοστό 4,2% του ΑΕΠ! (http://milexdata.sipri.org/result.php4)

2. Οι ταμειακές δαπάνες του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας για την υλοποίηση των εξοπλιστικών προγραμμάτων (συντήρηση, ανταλλακτικά και τεχνική υποστήριξη) ήταν 650 εκατ. ευρώ το 2013 και  583 εκατ. ευρώ το 2014.

3. http://goo.gl/Qh85yp

4. http://goo.gl/TKms6t

Ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πρασίνων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Νίκος Χρυσόγελος, φιλοξένησε την Παρασκευή, 4 Οκτωβρίου 2013 την παρουσίαση της ετήσιας έκθεσης του Ευρωπαϊκού Γραφείου για την Αντίρρηση Συνείδησης (ΕΒCΟ) σχετικά με το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης στη στρατιωτική θητεία στην Ευρώπη. Στην εκδήλωση συμμετείχαν εκπρόσωποι του EBCO, του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης, της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, του Συνηγόρου του Πολίτη, του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, της War Resisters’ International, της οργάνωσης Κόσμος χωρίς Πολέμους και Βία, καθώς και συνήγοροι αντιρρησιών συνείδησης. Κατ’ εξαίρεση φέτος, η παρουσίαση της έκθεσης έλαβε χώρα στο Γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα, αντί των Βρυξελλών, όπου είναι η έδρα του EBCO, λόγω της ανησυχητικής επιδείνωσης στον τρόπο μεταχείρισης των αντιρρησιών συνείδησης στην Ελλάδα. Κοινός τόπος όλων των ομιλητών ήταν ότι η Ελλάδα παραβιάζει τα διεθνή πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τις πολιτικές κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την ίδια στιγμή που ετοιμάζεται να αναλάβει την Προεδρία της.

Ανοίγοντας την ημερίδα, ο Νίκος Χρυσόγελος δήλωσε: «Είναι αλήθεια ότι φέτος κλιμακώθηκε η στοχοποίηση των αντιρρησιών συνείδησης στην Ελλάδα με διώξεις, στρατοδικεία, ακόμα και φυλακίσεις, στο πλαίσιο μίας γενικότερης κλιμάκωσης της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών. Το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο επιτρέπει σε στρατοδικεία να δικάζουν πολίτες, και μάλιστα επαναλαμβανόμενα για την ίδια πράξη. Επιπλέον επιβάλλει δυσανάλογα διοικητικά πρόστιμα της τάξης των 6.000 ευρώ. Η δε κοινωνική υπηρεσία που προσφέρει μόνο εναλλακτική δεν είναι. Αντίθετα, παραμένει τιμωρητικής διάρκειας και φύσης, με μία επιτροπή ελέγχου συνείδησης που θυμίζει άλλες εποχές, και υπόκειται στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, και όχι σε πολιτική αρχή. Αντί να διώκει τους αντιρρησίες συνείδησης στη στρατιωτική θητεία, η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να προωθεί την αντίρρηση συνείδησης ως ανθρώπινο δικαίωμα κι ως πολύτιμη συμβολή σε μια καλύτερη κοινωνία, στη μη-βία και την ειρήνη. Η δε κοινωνική υπηρεσία θα πρέπει να προωθεί την αλληλεγγύη, την κοινωνική συνοχή και την προστασία του περιβάλλοντος.» Ο ευρωβουλευτής έθιξε, επίσης, το θέμα της υποδοχής των αντιρρησιών συνείδησης άλλων χωρών που ζητούν άσυλο και των προσφύγων από πολέμους. Επικαλούμενος τις προσωπικές του εμπειρίες από επισκέψεις σε κέντρα υποδοχής στην Αμυγδαλέζα και τη Χίο, σημείωσε τις απάνθρωπες συνθήκες που εξακολουθούν να επικρατούν και τόνισε ότι στους αιτούντες άσυλο θα πρέπει να παρέχεται διεθνής προστασία άμεσα. Επιπλέον, έθεσε το ζήτημα των υπέρογκων στρατιωτικών δαπανών της Ελλάδας, συνδέοντάς τες με το ύψος τους χρέους της χώρας και υπογραμμίζοντας την ανάγκη περιορισμού τους έναντι των κοινωνικών δαπανών, ιδίως σε περιόδους κρίσης όπως αυτή που διανύουμε. Αναφερόμενος στην επικείμενη Ελληνική Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τόνισε ότι αποτελεί ευκαιρία για άσκηση μεγαλύτερης πίεσης προς την κυβέρνηση και την Κομισιόν για την προώθηση του σεβασμού του δικαιώματος στην αντίρρηση συνείδησης στη στρατιωτική θητεία.

Διαβάστε ολόκληρη την ομιλία του Νίκου Χρυσόγελου εδώ

  Διαβάστε περισσότερα… »

Η τρίτη, μέσα σε τρεις μήνες, σύλληψη ιδεολογικού αντιρρησία συνείδησης, του 30χρονου Μενέλαου Εξίογλου αυτή τη φορά, αποδεικνύει ότι έχει ξεκινήσει ένας νέος κύκλος συστηματικών και επαναλαμβανόμενων διώξεων των αντιρρησιών συνείδησης, που εντάσσεται στο πλαίσιο μια γενικότερης συντηρητικοποίησης της πολιτείας και κατάφωρης καταπάτησης ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων. Ο Μενέλαος Εξίογλου, ακτιβιστής και ενεργό μέλος του αντιρατσιστικού κινήματος, της Εθελοντικής Εργασίας Θεσσαλονίκης και του στεκιού «Οικόπολις», συνελήφθη σήμερα στο σπίτι του στη Θεσσαλονίκη, με την κατηγορία της ανυποταξίας, απλά και μόνο επειδή ειλικρινά και δημόσια αρνείται να υπηρετήσει τόσο την αναχρονιστική υποχρεωτική στρατιωτική θητεία όσο και την τιμωρητική εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία. Σημειωτέον ότι ο Μενέλαος Εξίογλου έχει ήδη καταδικαστεί με την ίδια κατηγορία για τον ίδιο λόγο, και μάλιστα από στρατοδικείο, αν και είναι πολίτης: καταδικάστηκε από το Στρατοδικείο Λάρισας στις 18 Δεκεμβρίου 2012 σε ποινή φυλάκισης 4 μηνών με αναστολή ενός έτους. Πρόσφατα μάλιστα του επιβλήθηκε και το εξοντωτικό διοικητικό πρόστιμο των 6.000 ευρώ για ανυποταξία. Ο Μενέλαος Εξίογλου, παραμένει κρατούμενος, για την ακρίβεια κρατούμενος συνείδησης, και με τη διαδικασία του αυτοφώρου θα μεταχθεί αύριο στην Αθήνα για να οδηγηθεί μεθαύριο ενώπιον στρατιωτικού εισαγγελέα. Σήμερα στις 19:30 θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τη σύλληψη και δίωξή του μπροστά από την Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης, όπου κρατείται.

 Τον Μάρτιο, και συγκεκριμένα στις 19/03/2013 είχε συλληφθεί ο 37χρονος ιδεολογικός αντιρρησίας συνείδησης Μπάμπης Ακριβόπουλος στη Βέροια, με την κατηγορία της ανυποταξίας. Με τη διαδικασία του αυτοφώρου μετήχθη αρχικά στη Θεσσαλονίκη και μετά στην Αθήνα και οδηγήθηκε στο Ναυτοδικείο Πειραιά στις 21/03/2013, όπου η δίκη του τελικά αναβλήθηκε για τις 08/10/2013. Ο Μπάμπης Ακριβόπουλος έχει ήδη καταδικασθεί με την ίδια κατηγορία από το Ναυτοδικείο Πειραιά σε 8μηνη ποινή φυλάκισης με διετή αναστολή στις 22/03/2011.

 Τον Φεβρουάριο, στις 20/02/2013 είχε συλληφθεί ο 44χρονος ιδεολογικός αντιρρησίας συνείδησης Νίκος Καρανίκας στη Θεσσαλονίκη, με την κατηγορία της ανυποταξίας, αδίκημα για το οποίο έχει ήδη καταδικαστεί και φυλακιστεί το 1995. Με τη διαδικασία του αυτοφώρου οδηγήθηκε ενώπιον της στρατιωτικού εισαγγελέα Θεσσαλονίκης, ζήτησε και έλαβε αναβολή για 22/02/2013 και αφέθηκε ελεύθερος. Στη συνέχεια, κατόπιν νέου αιτήματος αναβολής, η δίκη αναβλήθηκε για τις 08/03/2013, και στις 08/03/2013 όταν έγινε τελικά η δίκη αθωώθηκε ομόφωνα.

 Ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο δήλωσε σχετικά: «Ζητάμε προφανώς την άμεση και χωρίς όρους απελευθέρωση και αθώωση του Μενέλαου Εξίογλου και τον άμεσο τερματισμό όλων των διώξεων εναντίον των αντιρρησιών συνείδησης. Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να δώσει νομοθετική λύση επειγόντως διότι με το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο επιτρέπει καταρχάς σε στρατοδικεία να δικάζουν πολίτες, και μάλιστα επαναλαμβανόμενα για την ίδια πράξη. Επιπλέον επιβάλλει υπέρογκα χρηματικά διοικητικά πρόστιμα των 6.000 ευρώ. Η δε κοινωνική υπηρεσία που προσφέρει, μόνο εναλλακτική δεν είναι. Παραμένει τιμωρητικής διάρκειας και φύσης, με μία επιτροπή ελέγχου συνείδησης που θυμίζει άλλες εποχές, και στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Η στοχοποίηση των αντιρρησιών συνείδησης πρέπει να σταματήσει εδώ και τώρα. Η αντίρρηση συνείδησης όχι μόνο δεν πρέπει να διώκεται, αλλά αντιθέτως πρέπει να προωθείται ως ανθρώπινο δικαίωμα κι ως πολύτιμη συμβολή στη μη-βία και την ειρήνη. Η στρατιωτική θητεία πρέπει να πάψει να είναι υποχρεωτική και η κοινωνική υπηρεσία πρέπει να προωθηθεί ώστε να προάγει την αλληλεγγύη, την κοινωνική συνοχή και την προστασία του περιβάλλοντος.»

 Η παραπομπή του Μενέλαου Εξίογλου σε δίκη παραβιάζει, μεταξύ άλλων, το Άρθρο 14.7 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, το οποίο ορίζει ότι «κανένας δεν πρέπει να δικάζεται ή να τιμωρείται ξανά για αδίκημα για το οποίο έχει τελεσίδικα καταδικαστεί ή αθωωθεί σύμφωνα με το δίκαιο και την ποινική διαδικασία κάθε χώρας». Καταστρατηγεί επίσης το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη (Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων), δεδομένου ότι δεν επιτρέπεται να δικάζονται αντιρρησίες συνείδησης, δηλαδή πολίτες, από στρατοδικεία (Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, υπόθεση Ercep v. Turkey, αίτηση 43965/04, απόφαση 22/11/2011 και υπόθεση Feti Demirtaş v. Turkey, αίτηση 5260/07, απόφαση 17/01/2012). Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει αναγνωρίσει ρητά ότι το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης προστατεύεται από το Άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου περί ελευθερίας σκέψης, συνείδησης και θρησκείας (υπόθεση Bayatyan v. Armenia, αίτηση 23459/03, απόφαση 07/07/2011).

 Μετά τη δίκη του Μενέλαου Εξίογλου ακολουθεί και η δίκη ενός ακόμα ιδεολογικού αντιρρησία συνείδησης, του 47χρονου Δημήτρη Σωτηρόπουλου, ο οποίος δεν είναι πια υπόχρεος στράτευσης. Θα δικαστεί στις 28 Μαΐου 2013 από το Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης με την κατηγορία της ανυποταξίας.

Η τρίτη, μέσα σε τρεις μήνες, σύλληψη ιδεολογικού αντιρρησία συνείδησης, του 30χρονου Μενέλαου Εξίογλου αυτή τη φορά, αποδεικνύει ότι έχει ξεκινήσει ένας νέος κύκλος συστηματικών και επαναλαμβανόμενων διώξεων των αντιρρησιών συνείδησης, που εντάσσεται στο πλαίσιο μια γενικότερης συντηρητικοποίησης και κατάφωρης καταπάτησης ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων.

Ο Μενέλαος Εξίογλου, ακτιβιστής και ενεργό μέλος του αντιρατσιστικού κινήματος, της Εθελοντικής Εργασίας Θεσσαλονίκης και του στεκιού «Οικόπολις», συνελήφθη σήμερα στο σπίτι του στη Θεσσαλονίκη, με την κατηγορία της ανυποταξίας, απλά και μόνο επειδή ειλικρινά και δημόσια αρνείται να υπηρετήσει τη στρατιωτική θητεία και την τιμωρητική εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία. Σημειωτέον ότι ο Μενέλαος Εξίογλου έχει ήδη καταδικαστεί με την ίδια κατηγορία για τον ίδιο λόγο, και μάλιστα από στρατοδικείο, αν και είναι πολίτης: καταδικάστηκε από το Στρατοδικείο Λάρισας στις 18 Δεκεμβρίου 2012 σε ποινή φυλάκισης 4 μηνών με αναστολή ενός έτους. Πρόσφατα, μάλιστα, του επιβλήθηκε και το εξοντωτικό διοικητικό πρόστιμο των 6.000 ευρώ για ανυποταξία. Ο Μενέλαος Εξίογλου, παραμένει κρατούμενος, για την ακρίβεια κρατούμενος συνείδησης, και με τη διαδικασία του αυτοφώρου θα μεταχθεί αύριο στην Αθήνα για να οδηγηθεί μεθαύριο ενώπιον στρατιωτικού εισαγγελέα. Σήμερα στις 19:30 θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τη σύλληψη και δίωξή του μπροστά από τη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης, όπου κρατείται.

Η στρατιωτική δικαιοσύνη εξακολουθεί να δικάζει πολίτες, χωρίς να έχει το δικαίωμα αυτό, και η πολιτεία εξακολουθεί να παραβιάζει το δικαίωμα της ελευθερία της συνείδησης κόντρα τόσο στη γενικότερη τάση και πρακτική των ευρωπαϊκών κρατών για κατάργηση της υποχρεωτικής θητείας όσο και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, η οποία αναγνωρίζει την αντίρρηση συνείδησης ως αναφαίρετο, αυτοτελές ατομικό δικαίωμα και προστατεύει την άσκησή του.

Είχε προηγηθεί στις 19/03/2013 η σύλληψη του 37χρονου ιδεολογικού αντιρρησία συνείδησης Μπάμπη Ακριβόπουλου στη Βέροια, και στις 20/02/2013 η σύλληψη του 44χρονου ιδεολογικού αντιρρησία συνείδησης Νίκου Καρανίκα στη Θεσσαλονίκη. Μετά τη δίκη του Μενέλαου Εξίογλου ακολουθεί και η δίκη ενός ακόμα ιδεολογικού αντιρρησία συνείδησης, του 47χρονου Δημήτρη Σωτηρόπουλου, ο οποίος δεν είναι πια υπόχρεος στράτευσης. Θα δικαστεί στις 28 Μαΐου 2013 από το Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης με την κατηγορία της ανυποταξίας.