Το διοικητικό συμβούλιο της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση στις 10 Μαρτίου 2013:
Την Τετάρτη 7 Μαρτίου ξεκίνησε μια νέα «ανθρωπιστική επιχείρηση» της αστυνομίας με την αρωγή του ΕΚΕΠΥ (Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων Υγείας) που ονομάστηκε «Επιχείρηση Θέτις», στόχος της οποίας είναι η χωρίς αιτιολόγηση σύλληψη, η υποχρεωτική καταγραφή των εξαρτημένων που κινούνται στο κέντρο των Αθηνών και η υποχρεωτική ιατρική εξέταση (για ποιούς σκοπούς άραγε;) των ουσιοεξαρτημένων, Ελλήνων και μη. Χωρίς επαρκή νομική τεκμηρίωση και δυνατότητα νομικής υποστήριξης συνελήφθησαν πρώτοι 132. Μεταφέρθηκαν και κρατήθηκαν (παρά τη θέλησή τους) στην Αμυγδαλέζα, όπου, όπως επανειλημμένως έχουμε επισημάνει, οι συνθήκες «φιλοξενίας» παραβιάζουν και απαξιώνουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η επιχείρηση συνεχίστηκε την Παρασκευή το μεσημέρι και έπεται συνέχεια.
Η «ανθρωπιστική βοήθεια» (ιματισμός, σίτιση, ιατρικές εξετάσεις, «θεραπευτική πρόταση» για την εξάρτηση από τις ουσίες) εφαρμόζεται με όρους που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα σε όλα τα επίπεδα και χωρίς οργανωμένο και δημοσιοποιημένο σχέδιο για την αντιμετώπιση του προβλήματος της ουσιοεξάρτησης όσων κινούνται στο κέντρο των Αθηνών.
Αν αυτή είναι η αντίληψη της Πολιτείας για την αναβάθμιση του κέντρου της Αθήνας, την αντεγκληματική πολιτική, αλλά και την αντιμετώπιση της κάθε εξαθλιωμένης και ευάλωτης ομάδας τότε δεν μιλούμε πια απλώς για δυστοκία εφαρμογής ενός κοινωνικού κράτους δικαίου, όπως συνταγματικά ονομάζει τον εαυτό της η χώρα. Συζητάμε για ένα άλλο κράτος. Το αποκορύφωμα είναι πως η επιχείρηση με το «ευρηματικό» όνομα της μητέρας του Αχιλλέα αγνοεί δομές πρόληψης και θεραπείας που το ίδιο το κράτος πληρώνει. Δεν τις υποβιβάζει απλώς, αλλά τις υποκαθιστά και τις ακυρώνει στην πράξη.
Η ασκούμενη πολιτική περνά έχει περάσει στην ταύτιση της ποινικής καταστολής με την κοινωνική πρόνοια. Πρόκειται για το επικίνδυνο παιχνίδι του πολιτειακού εθισμού στον ολοκληρωτισμό. Ο κ. Δένδιας ακολουθεί τα βήματα του κ. Λοβέρδου. Με την επιχείρηση κατά των ουσιοεξαρτημένων προσφέρει στο κοινό το σίκουελ της διαπόμπευσης των οροθετικών.