Ο δεκαπεντάχρονος Μπερκίν Ελβάν είναι το μικρότερο σε ηλικία θύμα της καταστολής των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων στο πάρκο Γκεζί στην Κωνσταντινούπολη. Το παιδί που είχε τραυματιστεί σοβαρά εξαιτίας χτυπήματος που υπέστη από κάνιστρο δακρυγόνου αστυνομικών την ώρα που πήγαινε να πάρει ψωμί κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων, έπεσε σε κώμα για εννέα μήνες και τελικά εξέπνευσε την περασμένη Τρίτη σε νοσοκομείο της Κωνσταντινούπολης.

 Ο θρήνος από τη δολοφονία του δεκαπεντάχρονου παιδιού μετατρέπεται σε οργή και κραυγή διεκδίκησης για δικαιοσύνη και ελευθερία σε Ελλάδα και Τουρκία. Ο Μιχάλης Καλτεζάς, ο Αλέξης Γρηγορόπουλος και ο Μπερκίν Ελβάν, ήταν όλοι δεκαπέντε χρονών και δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ από την αστυνομία. Ο θάνατος τους ξύπνησε τους δύο λαούς και επανέφερε το ζήτημα της αλόγιστης χρήσης βίας από την πλευρά της αστυνομίας με τον πλέον οδυνηρό τρόπο. Η Τουρκία μετρά ήδη επτά νεκρούς από την έναρξη των διαδηλώσεων στην πλατεία Ταξίμ, ενώ ο κατάλογος των θυμάτων της αστυνομικής βίας διαχρονικά είναι τεράστιος. Στην Ελλάδα, η Έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας[1]  για την αστυνομική βία καταδεικνύει τη συστημικότητα του προβλήματος. Η υπερβολική χρήση βίας κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων, η κακομεταχείριση ατόμων που συνελήφθησαν ως ύποπτοι διάπραξης αδικημάτων, καθώς και η κακομεταχείριση ευπαθών ομάδων, όπως μετανάστες, αιτούντες άσυλο και Ρομά,  δεν αποτελούν ούτε εξαίρεση, ούτε μεμονωμένα περιστατικά. Εξάλλου, κατά την τελευταία δεκαετία, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) καταδίκασε τη χώρα μας σε ένδεκα υποθέσεις για την παραβίαση των άρθρων 2 και 3 που αφορούν στο δικαίωμα στη ζωή και την απαγόρευση των βασανιστηρίων αντίστοιχα, από μέλη των σωμάτων ασφαλείας. Ταυτόχρονα, διαπιστώθηκε παραβίαση του Διεθνούς Συμφώνου για τα Αστικά και Πολιτικά Δικαιώματα του ΟΗΕ σε δύο υποθέσεις, ενώ οι ποινικές και πειθαρχικές έρευνες κρίθηκαν ανεπαρκείς.

 Η Τουρκία δεν βρίσκεται τόσο μακρυά μας όσο νομίζουμε. Η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μπορεί να μην συγκρίνεται σε ένταση και έκταση, αποτελεί όμως κοινό τόπο και για τις δύο χώρες. Η αλληλεγγύη μας στον τουρκικό λαό που δοκιμάζεται από αυταρχικές και διεφθαρμένες κυβερνήσεις είναι διαρκής και ο αγώνας για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κοινός.

 Στο πλαίσιο αυτό, είναι απαραίτητες κάποιες δομικές παρεμβάσεις στην αντιμετώπιση των καταγγελιών για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκ μέρους των αστυνομικών αρχών και στη χώρα μας. Συγκεκριμένα, η  έρευνα που ακολουθεί την καταγγελία θα πρέπει να είναι άμεση, αμερόληπτη και διεξοδική και να διεξάγεται από ανεξάρτητο φορέα που να μην έχει καμία οργανική σύνδεση με τα σώματα αυτά. Στη συνέχεια, το πόρισμα θα πρέπει να οδηγεί σε παραπομπή ή μη των υπαίτιων στη Δικαιοσύνη με ολοκληρωμένες, δίκαιες  και διαφανείς διαδικασίες. Παράλληλα, η εκπαίδευση των αστυνομικών οργάνων στα ανθρώπινα δικαιώματα, η διασφάλιση της ατομικής ταυτοποίησης των αστυνομικών, η επιλογή της διαμεσολάβησης έναντι της χρήσης βίας για την αποκλιμάκωση των συγκρούσεων και η προστασία των θυμάτων σε συνδυασμό με τη δυνατότητα επανόρθωσης, είναι κάποια από τα ελάχιστα μέτρα που πρέπει να ληφθούν άμεσα.

 Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε επανειλημμένα επισημάνει ότι η ατιμωρησία θρέφει το φασισμό. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο η έλλειψη λογοδοσίας των αστυνομικών οργάνων συμβάλλει στη διαιώνιση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στην κλιμάκωσή τους. Κανένας δεν δικαιούται να μείνει παθητικός σε μία τέτοια πραγματικότητα, που αποτυπώνεται γυμνή στα λόγια της Ετζέ Τεμέλκουραν  Μην κλαις ρε! Ύψωσε τη φωνή σου!

 Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Λίγες ημέρες μετά την αναστάτωση που δημιούργησε το έγγραφο της Διεύθυνσης Αστυνομίας Βορειοανατολικής Αττικής σχετικά με την καταγραφή σχολείων και την πραγματοποίηση επαφών με αρμόδιους σχολικούς φορείς, το οποίο προβλήθηκε ως μέρος της γενικότερης πρωτοβουλίας της Αστυνομίας για τη διαμόρφωση κατάλληλων προϋποθέσεων συνεργασίας με την εκπαιδευτική κοινότητα, έρχεται στην επιφάνεια ένα δεύτερο περιστατικό που αναδεικνύει το εύρος της εμπλοκής της Αστυνομίας στα εκπαιδευτικά ζητήματα. Έτσι, ενώ σύμφωνα με ανακοινώσεις από πλευράς Αστυνομίας, το εν λόγω έγγραφο αφορούσε αποκλειστικά υποθέσεις που ανήκουν στο πεδίο αρμοδιότητας του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη γενικά και της Ελληνικής Αστυνομίας ειδικότερα και σχετίζονται με τα ναρκωτικά, την εγκληματικότητα και τα τροχαία ατυχήματα σε βάρος μαθητών, η παρούσα εμπλοκή της ΕΛ.ΑΣ. στα σχολικά δρώμενα στο Κερατσίνι δείχνει ότι τα πλοκάμια της Αστυνομίας είναι σαφώς μακρύτερα. Και πώς αλλιώς θα ήταν άλλωστε;

Για τους Οικολόγους Πράσινους η προκαταρκτική εξέταση μαθητών -ύστερα από εισαγγελική παραγγελία – για την εξακρίβωση των αδικημάτων της παράνομης βίας, της παραμέλησης εποπτείας ανηλίκων, της διατάραξη οικιακής ειρήνης, της φθοράς ξένης ιδιοκτησίας και των διακεκριμένων περιπτώσεων φθοράς, σε σχολεία που τελούσαν στο παρελθόν υπό κατάληψη, έχει σαφέστατα φρονηματικό χαρακτήρα και σκοπεί στον εκφοβισμό των μαθητών και στην αποτροπή νέων κινητοποιήσεων. Αξίζει να σημειωθεί ότι έχουν κληθεί προς απολογία οκτώ ανήλικοι μαθητές για τη συμμετοχή τους σε κατάληψη σε λύκειο του Κερατσινίου, κατά τη διάρκεια οποίας δεν σημειώθηκαν υλικές φθορές στο σχολείο.

Τόσο η εξέταση ανηλίκων από αστυνομικούς, με τις συνεπακόλουθες συνέπειες που ένα τέτοιο γεγονός έχει στην ευαίσθητη ψυχοσύνθεση των παιδιών, όσο και το ίδιο το αντικείμενο της εξέτασης- θυμίζουμε ότι ασκείται δίωξη για κατάληψη σχολείου στο οποίο οι μαθητές ζητούσαν τα στοιχειώδη:  σχολικά βιβλία, επαρκή στελέχωση από εκπαιδευτικούς, θέρμανση, σίτιση και ασφαλή και καθαρά κτίρια -υποδηλώνουν το βαθύτατα αντιδραστικό και αντιπαιδαγωγικό ρόλο που καλείται να παίξει η Αστυνομία. Από τα παιδιά ζητήθηκαν μάλιστα πληροφορίες για τους καθηγητές τους, καθώς και για τη συμμετοχή άλλων συμμαθητών τους στην κατάληψη του σχολείου, προωθώντας το πλέον αντιπαιδαγωγικό πρότυπο του «χαφιεδισμού».
Δυστυχώς για την Κυβέρνηση τα προβλήματα της εκπαίδευσης δεν κρύβονται κάτω από κανένα χαλί και καμία εισαγγελική παραγγελία δεν μπορεί να καλύψει το κενό που υπάρχει ανάμεσα στην  Παιδεία στην εντελεχειακή της μορφή και στην Παιδεία στη σημερινή Ελλάδα με τις τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές και εκπαιδευτικό προσωπικό. Η εμπλοκή της Αστυνομίας με την εκπαιδευτική κοινότητα υπονομεύει το βασικό ρόλο της Παιδείας, που σε μία δημοκρατική κοινωνία οφείλει να ποιεί ήθος και να δημιουργεί ελευθέρους, υπεύθυνους και ενεργούς πολίτες και όχι υποτελείς, αμέτοχους και παθητικούς υπηκόους, ευχερώς χειραγωγήσιμους από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Οι Οικολόγοι Πράσινοι θα υποβάλουν μηνυτήρια αναφορά κατά των φυσικών και ηθικών αυτουργών του εγκλήματος

Όσο και αν προσπαθεί η Κυβέρνηση να αποκρύψει το έγκλημα που συντελέσθηκε στο Φαρμακονήσι, οι μαρτυρίες των επιζώντων είναι συγκλονιστικές. Κατά τη διάρκεια της παράνομης επαναπροώθησης των προσφύγων στην Τουρκία με ρυμούλκηση και με δεδομένη την ταχύτητα που ανέπτυξε το σκάφος του λιμενικού, η βάρκα αναποδογύρισε, με αποτέλεσμα να χαθούν 12 άνθρωποι, εννέα παιδιά και βρέφη και τρεις γυναίκες.  Οι λιμενικοί όχι μόνο δεν προσπάθησαν να σώσουν τους μετανάστες από το θάνατο αλλά, όπως κατήγγειλαν οι επιζώντες, τους κλωτσούσαν για να πέσουν και πάλι στη θάλασσα. Μάλιστα, όταν ένας Σύρος προσπάθησε μ’ ένα κοντάρι να σώσει ένα παιδί που πνιγόταν, ο λιμενικός τον κλώτσησε για να τον εμποδίσει. Οι μαρτυρίες των επιζώντων συγκλονίζουν:«Σκοτώστε με κι εμένα, σκοτώστε με τους έλεγα. Άλλοι ήθελαν να πέσουν στη θάλασσα να πεθάνουν με τους δικούς τους. Τους εμποδίσαμε. Ο ένας που φαινόταν αρχηγός μας έλεγε πως άμα πούμε τίποτα, θα μας σκοτώσουν όλους».

Στη διεθνή κατακραυγή που ακολούθησε, η οποία συμπεριλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τις δηλώσεις του Επιτρόπου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης που αναφέρθηκε ευθέως σε αποτυχημένη προσπάθεια μαζικής απέλασης, την απαίτηση διεξαγωγής ανεξάρτητης έρευνας για το περιστατικό από τη Διεθνή Αμνηστία και τον ΟΗΕ, τις μαρτυρίες των διασωθέντων που δόθηκαν στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και την επιστολή που έστειλαν  στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είκοσι δύο συνδικάτα, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κινήματα από τις τέσσερις γωνιές της Ευρώπης ζητώντας του τη σύνταξη αναφοράς για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας στη χώρα που έχει την Προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, με βάση το Άρθρο 7 της Συνθήκης, η ελληνική κυβέρνηση απαντά με άθλιες υπεκφυγές.

Θυμίζουμε ότι ανάλογες μαρτυρίες για εγκληματικές ενέργειες έχουν καταγραφεί και στο παρελθόν αναφορικά με τις επιχειρήσεις απώθησης.  Η ελληνική κυβέρνηση ενώ τυπικά έχει δεσμευθεί να δώσει τέλος στις παράνομες πρακτικές μαζικών επαναπροωθήσεων και να διερευνήσει σε βάθος όλες αυτές τις υποθέσεις, εντούτοις επιβάλλει το «νόμο της σιωπής» Τα θύματα στο Φαρμακονήσι, σύμφωνα με καταγγελίες, απειλήθηκαν από τους λιμενικούς ότι θα πεθάνουν αν μιλήσουν, ενώ ήδη σήμερα η αστυνομία συνέλαβε έναν εκ των επιζώντων, όταν βγήκε από το χώρο που τους φιλοξενεί ο Δήμος Αθηναίων. Το θύμα μαζί με τον πρόεδρο της αφγανικής κοινότητας, κρατήθηκαν στο Τμήμα Ομόνοιας και αφέθηκαν ελεύθεροι ύστερα από τρεις ώρες μετά από την παρέμβαση του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες.  

Όταν ο ίδιος ο Υπουργός Ναυτιλίας Μ. Βαρβιτσιώτης αναφέρει ότι κάποιοι-μέσα στους οποίους συγκαταλέγει και τον Επίτροπο του Συμβουλίου της Ευρώπης(!)-προσπαθούν να προκαλέσουν πολιτικό ζήτημα στην Ελλάδα και ότι όλα αυτά «αποτελούν αντικείμενο χαζής εκμετάλλευσης», όταν ο Υπουργός Υγείας διαρρηγνύει τα ιμάτια του για την «επιβάρυνση του ετήσιου προϋπολογισμού από τις επιχειρήσεις διάσωσης», όταν ο Αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας ζητά να κάνουν οι αρχές στους μετανάστες «το βίο αβίωτο»  και όταν ο Θ. Πλευρης δηλώνει ευθαρσώς ότι «φύλαξη των συνόρων δεν μπορεί να υφίσταται αν δεν υπάρχουν απώλειες, δηλαδή νεκροί», τότε να μην αναρωτιόμαστε ποιος είναι ο ηθικός αυτουργός σε αυτά τα εγκλήματα. Να μην αναρωτιόμαστε γιατί προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν την κοινωνία με αστειότητες και γελοίες αντιπαραθέσεις με την αξιωματική αντιπολίτευση, όταν κάτω από τη μύτη μας γίνονται τέτοια εγκλήματα. Και στα θύματα  αυτής της πολιτικής συγκαταλέγονται ακόμα και παιδιά.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι θα καταθέσουν άμεσα μηνυτήρια αναφορά κατά των φυσικών αλλά και ηθικών αυτουργών του εγκλήματος, κάτω από την ανοχή ή ακόμη και την εντολή των οποίων το λιμενικό σώμα διαπράττει εγκλήματα.

Παράλληλα μαζί με φορείς, κόμματα, συλλογικότητες και μεταναστευτικές οργανώσεις καλούμε όλους-ες σε διαμαρτυρία και συνέντευξη τύπου με όσους επέζησαν από τη δολοφονική πράξη του ελληνικού ναυτικού το Σάββατο 25/1 στις 12:00 στην πλ. Συντάγματος (Λ. Αμαλίας).

Ζητούμε επίσης την άμεση χορήγηση ασύλου ή καθεστώτος ανθρωπιστικών λόγων στους επιζώντες, καθώς και τη διεξαγωγή επείγουσας και ανεξάρτητης έρευνας για το έγκλημα στο Φαρμοκονήσι, αλλά και για ανάλογα εγκλήματα που συντελούνται κατά τη διάρκεια των παράνομων επιχειρήσεων απώθησης που διεξάγονται στο Αιγαίο.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Κριτική στη μεταναστευτική πολιτική της χώρας άσκησε ο εκπρόσωπος Τύπου των Οικολόγων Πράσινων Μιχάλης Τρεμόπουλος κατά το χαιρετισμό του στη 12η Εθνική Στρογγυλή Τράπεζα κατά των Διακρίσεων.

Όπως τόνισε, είναι ανεπαρκές το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο τόσο για τη χορήγηση ασύλου, όσο και για την κράτηση. Και χαρακτήρισε τις συνθήκες κράτησης και διαβίωσης των αλλοδαπών στα κέντρα κράτησης αλλά και στα αστυνομικά τμήματα ως «τραγικές».

Επικαλέστηκε και διεθνείς εκθέσεις που καταγγέλλουν την κατάσταση διαβίωσης των μεταναστών και ειδικά των παιδιών.

«Το νομοθετικό πλαίσιο για την κράτηση των μεταναστών, μαζί με το ανεπαρκές σύστημα επιτροπείας και τα περιορισμένα ειδικά κέντρα υποδοχής όπου θα μπορούσαν να μεταφερθούν τα ασυνόδευτα παιδιά, έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχουν περιπτώσεις όπου τέτοια παιδιά κρατούνται επί μακρόν σε ανεπαρκείς ή κακές συνθήκες», είπε χαρακτηριστικά.

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Μιχάλης Τρεμόπουλος χαρακτήρισε τις παθογένειες όσον αφορά στην υποδοχή και κράτηση των μεταναστών «διαχρονικό πρόβλημα».

«Έχουν εκφραστεί επανειλημμένως ανησυχίες για την αποτυχία των ελληνικών αρχών να σεβαστούν τα διεθνή πρότυπα όσον αφορά την κράτηση των παράτυπων μεταναστών και των αιτούντων άσυλο, συμπεριλαμβανομένων και των ασυνόδευτων παιδιών. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί φορείς της κοινωνίας των πολιτών εξακολουθούν να λαμβάνουν καταγγελίες για κακομεταχείριση από το λιμενικό σώμα και την αστυνομία, καθώς και καταγγελίες για απάνθρωπη μεταχείριση κατά τη μεταγωγή από το ένα κέντρο κράτησης στο άλλο» σημείωσε, ζητώντας αλλαγή της υφιστάμενης κατάστασης.

Η εκδήλωση διοργανώθηκε από το Κέντο Πληροφόρησης και Τεκμηρίωσης για το Ρατσισμό, την Οικολογία, την Ειρήνη και τη Μη Βία» ΑΝΤΙΓΟΝΗ, με ευρεία συμμετοχή από στελέχη κοινωνικών οργανώσεων και προσφύγων, τα οποία κατέθεσαν την εμπειρία τους και έκαναν πολλές ερωτήσεις.

Κατά τη διάρκεια αυτής προβλήθηκε και βίντεο σχετικά με τη συμπεριφορά των λιμενικών προς τους αιτούντες άσυλο πάνω σε βάρκες. Στο βίντεο εμφανίστηκε και η Ρεμπέκα Χάρμς, συμπρόεδρος της ομάδας των Πράσινων ευρωβουλευτών, που έχει επισκεφτεί και το κέντρο κράτησης της Αμυγδαλέζας και τα παραμεθόρια νησιά.

 Ολόκληρη η ομιλία του Μιχάλη Τρεμόπουλου εδώ: http://www.ecogreens-gr.org/cms/index.php?option=com_content&view=article&id=5218

Μετά από σχεδόν ένα χρόνο ενεργού ενασχόληση με τους πρόσφυγες και μετανάστες, παρέχοντας σίτιση και κάθε είδους υποστήριξη, διεκδικώντας ταυτόχρονα καλύτερες συνθήκες υποδοχής, η ίδια θλιβερή διαπίστωση εμφανίζεται πάντα μπροστά στα μάτια μας. Δεν υπάρχει ουσιαστικό ενδιαφέρον από τις αρμόδιες και κατά νόμο υπεύθυνες αρχές για την τύχη των ανθρώπων αυτών, που ο πόλεμος και οι κακουχίες τους οδήγησαν στη χώρα μας.

 Όλους αυτούς τους μήνες ταΐζουμε τους μετανάστες, με την βοήθεια των πατέρων της εκκλησίας που επιτελούν ένα τεράστιο έργο, κατ’ αποκλειστικότητα και με δικά μας έξοδα. Ο πολιτικός προϊστάμενος του λιμενικού σώματος, υπουργός κος Βαρβιτσιώτης, ήρθε, εξήγγειλε (κονδύλι σίτισης, ατομικό πακέτο υγιεινής για κάθε πρόσφυγα) και απήλθε, χωρίς να πραγματοποιήσει τίποτα από αυτά που ο ίδιος υποσχέθηκε.

Πρόλαβε μόνο να κλείσει το λιμάνι και να κρύψει το “πρόβλημα” οκτώ χιλιόμετρα μακριά από το κέντρο της πόλης δίνοντας εντολή να μεταφέρονται εφεξής οι συλληφθέντες μετανάστες από το λιμενικό στο ΠΙΚΠΑ. Απλά τους μετέφερε εκεί, χωρίς να δώσει οποιαδήποτε λύση στην ελλιπή υλικοτεχνική υποδομή του χώρου (χαρακτηριστικό είναι ότι οι εθελοντές εξασφάλισαν χρήματα από τους Γιατρούς του Κόσμου για να αδειάσουν το βόθρο) ούτε φυσικά να προβλέψει κάτι για την σίτιση που συνεχίζει να παρέχεται σε καθαρά εθελοντική βάση από τους πατέρες της εκκλησίας και τους εθελοντές του «χωριού του όλοι μαζί» που παρίστανται, μάλιστα, καθημερινά στο χώρο, με βάρδιες.

 Την κατάσταση δυσκολεύει η δυσχέρεια στη συνεργασία μεταξύ αστυνομίας και λιμενικού, που διαφωνούν για το ποιος έχει την ευθύνη της καταγραφής των νεοεισερχομένων, η οποία καταλήγει σε αδράνεια. Το αποτέλεσμα είναι να μένουν παρατημένοι στο ΠΙΚΠΑ μετανάστες οι οποίοι παρακαλούν να συλληφθούν αλλά κανείς δεν ασχολείται μαζί τους. Σε αυτή την κατάσταση έμειναν 56 μετανάστες στις 17/9 (10 παιδιά, μία καρκινοπαθής και μία έγκυος μεταξύ αυτών) και 30 στις 19/9 (13 Σύριοι ανάμεσά τους).

 Το κλειστό κέντρο κράτησης της Μόριας θα ανοίξει πιθανότατα σε λίγες μέρες. Αρκεί κάποιος να κοιτάξει τις φωτογραφίες για να δει τι μέλλον προετοιμάζεται για τους/τις μελλοντικούς έγκλειστους/ες εκεί. Κοντέινερ στη σειρά με λιγότερο από τρία μέτρα διάδρομο προαυλισμού, χωρίς στέγαστρα για προστασία από τον ήλιο ή την βροχή, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για μία απαράδεκτη κατάσταση που βασίζεται στην καταστολή τύπου Παγανής και Αμυγδαλέζας.

 Αυτή τη φυλακή δεν τη θέλουμε στη Λέσβο.

 Έχουμε αποδείξει ότι μπορεί να λειτουργήσει με επιτυχία ένα ανοιχτό κέντρο υποδοχής, ελεύθερο σε πρόσβαση στους πολίτες και σε οργανώσεις. Το έχουμε ήδη καταφέρει με την επιτυχή λειτουργία του πρώτου αυτοδιαχειριζόμενου κέντρου υποδοχής στο ΠΙΚΠΑ  που στηρίχτηκε αποκλειστικά σε εθελοντές και στον κόσμο της Λέσβου ο οποίος έδωσε βροντερό παρόν και βοήθησε με όποιο τρόπο μπορούσε.

 Λέμε ΝΑΙ σε ένα ανοιχτό κρατικό κέντρο υποδοχής και βραχείας διαμονής μεταναστών τύπου ΠΙΚΠΑ, με γρήγορη έκδοση των ταξιδιωτικών εγγράφων και ελεύθερη πρόσβαση των εθελοντών.

 Το Χωριό του όλοι μαζί.

  Διαβάστε περισσότερα… »

Ανοικτή επιστολή, υπογεγραμμένη από τη Θεματική Ομάδα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, απηύθυναν οι Οικολόγοι Πράσινοι στον Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κο Χαράλαμπο Αθανασίου και στον Υπουργό Υγείας, κο Αδωνι Γεωργιάδη. Από τους δύο Υπουργούς ζητούνται συγκεκριμένες απαντήσεις προκειμένου να διαλευκανθεί η υπόθεση της εξαφάνισης 502 παιδιών των φαναριών, από την Παιδόπολη «Αγία Βαρβάρα».

  Διαβάστε περισσότερα… »

Με δύο αποφάσεις κόλαφος  το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) καταδίκασε την Ελλάδα για τη λειτουργία σχολείων «γκέτο» στους Σοφάδες και στον Ασπρόπυργο[1] που συνιστούν  ανεπίτρεπτο εκπαιδευτικό διαχωρισμό κατά των παιδιών Ρομά. Το ΕΔΔΑ ζήτησε ρητά από την Ελλάδα, να θέσει τέλος στην παραβίαση και, στην υπόθεση Σαμπάνη, να μετεγγράψει σε άλλα δημόσια σχολεία όσα αιτούντα παιδιά είναι ακόμα σε σχολική ηλικία .

Οι Οικολόγοι Πράσινοι υπενθυμίζουμε στην ελληνική Πολιτεία ότι η υποχρέωση συμμόρφωσης στις αποφάσεις του ΕΔΔΑ είναι δεσμευτική. Και τούτο διότι με την προσχώρηση της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, η τελευταία απέκτησε τυπική ισχύ υπέρτερη της ισχύος των τυπικών νόμων και όλων των κανονιστικών πράξεων της Διοίκησης.  Οι αλλεπάλληλες καταδίκες με τα συνεπακόλουθα πρόστιμα που επιβάλλονται, υποδηλώνουν άρνηση συμμόρφωσης με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση, τη νομολογία του ΕΔΔΑ και τις αποφάσεις του. Ταυτόχρονα υποδηλώνουν την συνεχή άρνηση της ελληνικής Πολιτείας να δεχθεί τους Ρομά ως ισότιμα μέλη της. Στην κατεύθυνση αυτή, ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος απηύθυνε ερώτηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή (13.2.2012)[2] για το θέμα της εκπαίδευσης των παιδιών Ρομά στο Νομό Καρδίτσας, μετά από την απόφαση του Υπουργείου Παιδείας για τη συνέχιση λειτουργίας του 4ου Δημοτικού Σχολείου Σοφάδων, χωρίς να υπάρχει καμία αναφορά στην αναγκαία διασπορά των μαθητών του σε άλλα σχολεία. Στην απάντησή της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή[3] αναφέρθηκε στην Οδηγία 2000/43/ΕΚ του Συμβουλίου, η οποία έχει ενσωματωθεί στην εθνική νομοθεσία και απαγορεύει τις άμεσες και έμμεσες διακρίσεις λόγω φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής στην εκπαίδευση, μεταξύ άλλων, τονίζοντας επίσης ότι τα μέτρα που ελήφθησαν στην προκειμένη την περίπτωση δεν συνέβαλαν στην αποτελεσματική κατάργηση του διαχωρισμού.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι, από κοινού με τις Συνεργαζόμενες Οργανώσεις και Κοινότητες για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Ρομά στην Ελλάδα (ΣΟΚΑΔΡΕ), που συντονίζει το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ), ζητάμε από την Ελληνική Πολιτεία το αυτονόητο: Συμμόρφωση με τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Γιατί η νέα κοινωνία για την οποία αγωνιζόμαστε ξεκινά από τα παιδιά. Και η αγωγή τους, από τα σχολεία.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Με αφορμή την εξέγερση των μαύρων δούλων στον  Άγιο Δομίνικο το 1791, που αποτέλεσε την απαρχή της κατάργησης του υπερατλαντικού εμπορίου σκλάβων, καθιερώθηκε το 1998, η 23^η  Αυγούστου ως η παγκόσμια ημέρα θύμησης του εμπορίου σκλάβων και της απαγόρευσής του. Ο εξαναγκασμός σε έργο χωρίς πληρωμή με την απειλή σωματικής ή ψυχολογικής βίας και αδυναμία απελευθέρωσης, η δουλεία με άλλα λόγια, εξακολουθεί να μαστίζει και σήμερα ακόμα τις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες. Υπό την έννοια αυτή, η 23^η Αυγούστου δεν αποτελεί απλά και μόνο υπενθύμιση ενός θλιβερού παρελθόντος, αλλά ανατριχιαστική πραγματικότητα, που συνεχίζει να υφίσταται σιωπηλά αλλά σταθερά, στην σκιά της σύγχρονης Ελληνικής κοινωνίας.

Η ιστορία είναι λίγο-πολύ η ίδια. Ξένοι μετανάστες, σε μία απέλπιδα προσπάθεια να προσεγγίσουν το «ευρωπαϊκό όνειρο», πέφτουν στα δίχτυα μαφιόζικων δικτύων που τους εξαναγκάζουν να εργάζονται κάτω από συνθήκες που δεν διαφέρουν σε τίποτα από το πάλαι ποτέ δουλεμπόριο. Στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, το φαινόμενο παίρνει τεράστιες διαστάσεις: trafficking, παιδική εργασία, στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας στον αγροτικό τομέα. Έτσι, το εμπόριο ανθρώπων (trafficking in human beings), που αφορά κυρίως τη «σεξουαλική δουλεία», τη γενετήσια δηλαδή εκμετάλλευση που σχετίζεται με την υποχρεωτική εκπόρνευση, αποτελεί την πλέον βάναυση εκμετάλλευση των γυναικών, αποδίδοντας ταυτόχρονα τεράστια κέρδη στους διακινητές, οι οποίοι απολαμβάνουν μία ιδιότυπη «ασυλία», αφού ελάχιστοι εξ΄ αυτών παραπέμπονται στη Ελληνική Δικαιοσύνη και ακόμα λιγότεροι καταδικάζονται.

Η «παιδική εργασία» αποτελεί επίσης μεγάλη πληγή που αποφέρει υψηλό κέρδος. Στην Ελλάδα, καθημερινά ανήλικα παιδιά εξαναγκάζονται σε εργασία, συχνά χωρίς αμοιβή και κάτω από συνθήκες ακατάλληλες για την ηλικία τους, αποστερούμενα του δικαιώματος στη μόρφωση και την ψυχαγωγία. Τη «λύση» θέλησε να δώσει πριν μερικά χρόνια η Πολιτεία προσφέροντας εφήμερη φιλοξενία στα «παιδιά των φαναριών» στην παιδόπολη «Αγία Βαρβάρα». Αποτέλεσμα ήταν η μαζική, σκανδαλώδης εξαφάνιση 500 παιδιών Ρομά, χωρίς μέχρι σήμερα να γνωρίζει ουδείς κάτι για την τύχη τους και η συνεπακόλουθη εκκωφαντική σιωπή των αρμόδιων Υπηρεσιών.

Αλλά και στον αγροτικό τομέα, το «φαινόμενο της Μανωλάδας»- και όχι μόνο- αποτελεί το «νέο μοντέλο αγροτικής παραγωγής»: Εξοντωτικά ωράρια εργασίας, άθλια ημερομίσθια, ανασφάλιστη εργασία, διαβίωση σε χώρους που θυμίζουν  στρατόπεδα συγκέντρωσης με επίβλεψη από ιδιωτικές πολιτοφυλακές. Το φαινόμενο επεκτείνεται και στους άλλους τομείς παραγωγής, καθώς και στην οικιακή εργασία, όπου ακόμα και όταν δεν μπορούμε να μιλήσουμε για συνθήκες δουλείας, εντούτοις υπάρχει κατάφωρη παραβίαση της εργατικής νομοθεσίας, με απώτερη συνέπεια την αποσταθεροποίηση της αγοράς εργασίας και τη γενικότερη υποβάθμιση των μισθών και των κοινωνικών κεκτημένων των εργαζόμενων.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι θλιβόμαστε που είναι αναγκαίο να υπενθυμίσουμε σήμερα, στις απαρχές του 21^ου αιώνα το αυτονόητο: Ότι η δουλεία αποτελεί την πλέον βάναυση  καταπάτηση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η ατιμωρησία των ενόχων, που οδηγεί στη διαιώνιση του φαινομένου, δεν συνιστά μόνο καταπάτηση του άρθρου 4 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου που απαγορεύει την δουλεία και τα καταναγκαστικά έργα, αλλά αποτελεί όνειδος και πρόκληση για την Ελληνική Δημοκρατία. Στη σεξουαλική εκμετάλλευση των γυναικών, στην εργασία των παιδιών και στη βάρβαρη εργασιακή εκμετάλλευση των μεταναστών, οι Οικολόγοι Πράσινοι δίνουμε μία και μοναδική απάντηση:Τέλος.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Με αφορμή τα απίστευτα γεγονότα που διαδραματίστηκαν την περασμένη Δευτέρα στο αεροδρόμιο «Μακεδονία», με τη σύλληψη ενός 16χρονου παιδιού από τη Σομαλία για κατοχή πλαστών ταξιδιωτικών εγγράφων και των δύο συνοδών του, του καθηγητή Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου κου Σπ. Μαρκέτου και του δικηγόρου κου Μπ. Κουρουνδή, γνωστών αγωνιστών του αντιφασιστικού κινήματος, οι Οικολόγοι Πράσινοι θέλουμε να θέσουμε στις αρμόδιες αρχές κάποια βασικά ερωτήματα: Πώς είναι δυνατόν να γίνεται προσπάθεια εκ μέρους της αστυνομίας για να στοιχειοθετηθεί εμπλοκή των συνοδών σε παράνομο εμπόριο ανθρώπων, να τους κατασχεθούν τα χρήματα που έφεραν πάνω τους και να δέχονται απειλές ότι θα καταστραφεί η ζωή τους; Και πάνω από όλα να στηθεί στις πλάτες ενός παιδιού και δύο αλληλέγγυων μία ολόκληρη προσπάθεια τρομοκράτησης και αποθάρρυνσης οποιουδήποτε εκδηλώνει την αλληλεγγύη του και δεν μένει απαθής στον ανθρώπινο πόνο;

Αξίζει να θυμηθούμε ότι ανάλογη ήταν και η στάση της Πολιτείας στην υπόθεση Καπετανόπουλου, όπου έγινε προσπάθεια εμπλοκής ενός αυτόπτη μάρτυρα σε ληστεία, μόνο και μόνο επειδή ζήτησε από τους αστυνομικούς να σταματήσουν να ξυλοκοπούν τον φερόμενο ως ληστή, τον οποίο είχαν προηγουμένως συλλάβει. Το μήνυμα και στις δύο περιπτώσεις είναι σαφές: Όποιος εκδηλώνει εμπράκτως την αλληλεγγύη του, βρίσκεται μπλεγμένος στα γρανάζια ενός κατασταλτικού μηχανισμού που ελάχιστα διαφέρει από το σκηνές του «εξπρές του μεσονυκτίου».

Οι Οικολόγοι Πράσινοι πιστεύουμε ότι παρά τη σπίλωση και την καταστολή που επιχειρείται, η αλληλεγγύη τελικά δυναμώνει. Για το λόγο αυτό συμμετείχαμε σήμερα στη συνέντευξη τύπου που δόθηκε για το θέμα, ως ένδειξη αλληλεγγύης από τη δική μας πλευρά. Εκεί η κα Ελεάννα Ιωαννίδου, συντονίστρια της Θεματικής Ομάδας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Οικολόγων Πράσινων, δήλωσε, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα: «Όταν πριν από τρία χρόνια, ο άνθρωπος που σήμερα εκπροσωπεί τη χώρα μας στην Παγκόσμια Τράπεζα, έδινε εντολή να χτιστεί ο φράχτης στον Έβρο, είχαμε δηλώσει προφητικά ότι πολύ φοβόμαστε ότι ο φράχτης αυτός στο μέλλον θα χρησιμοποιηθεί για να μην μπορούμε όχι μόνο να μπούμε, αλλά και να βγούμε από τη χώρα. Σήμερα, διώκεται ένα παιδί και οι συνοδοί του, επειδή έκαναν το αυτονόητο. Να παράσχουν την ελάχιστη ανθρώπινη συνδρομή σε ένα παιδί που ήθελε να φύγει από τη χώρα. Ένα 16χρονο κορίτσι, που έφυγε από ένα πόλεμο για να συνειδητοποιήσει ότι ήρθε σε έναν άλλο. Ένα παιδί που πέρασε μία νύχτα στο κρατητήριο σε ευρωπαϊκό έδαφος. Και μία χώρα, που ενώ γέννησε τη Δημοκρατία, για μία ακόμη φορά  την κακοποιεί. Όμως, όσο θα υπάρχουν άνθρωποι σαν τον Μαρκέτο και τον Κουρουνδή που συμπαρίστανται με προσωπικό κόστος και με τη δύναμη της μη βίαιης πολιτικής ανυπακοής σε όσους δεν έχουν φωνή, τόσο η αλληλεγγύη θα δυναμώνει και η ελπίδα θα παραμένει ζωντανή».

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων