Οι Οικολόγοι Πράσινοι για τη Διεθνή Ημέρα Αλληλεγγύης  στον Παλαιστινιακό Λαό

Η 29^η Νοεμβρίου επελέγη από τον ΟΗΕ ως Διεθνής Ημέρα Αλληλεγγύης προς τον Παλαιστινιακό Λαό, για να υπενθυμίζει την υιοθέτηση της ιστορικής απόφασης 181 από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, που προέβλεπε το διαμελισμό της -υπό βρετανικό έλεγχο- Παλαιστίνης με τη δημιουργία δύο ξεχωριστών κρατών στην περιοχή, ενός «Εβραϊκού» και ενός «Αραβικού», με κοινή πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ, η οποία θα υπόκειτο σε ειδικό καθεστώς. Όμως, και αυτή  η κατάφωρα άδικη για τον Παλαιστινιακό λαό συμφωνία δεν τηρήθηκε καθώς οδήγησε στην βίαιη κατάλυση των εθνικών δικαιωμάτων του και στην στρατιωτική κατοχή των εδαφών του. Σήμερα, από τα τότε προβλεπόμενα  δύο κράτη (απόφαση ΟΗΕ της 29ης Νοεμβρίου του 1947), μόνο το Ισραήλ υφίσταται, ενώ από τις 15 Νοεμβρίου του 1988, όπου το Κράτος της Παλαιστίνης διακήρυξε την ανεξαρτησία του, μόνο δειλές κινήσεις έχουν γίνει. Η πρώτη αφορά  στην αναγνώριση της Παλαιστίνης ως κράτος στην UNESCO[1] τον Οκτώβριο του 2011  και η δεύτερη στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ[2] της 29 Νοεμβρίου 2012 που αναγνωρίζει την Παλαιστινιακή Αρχή σε  κρατική οντότητα με ιδιότητα, όμως, μόνον  παρατηρητή και όχι μέλους (non-member observer state).

Οι Οικολόγοι Πράσινοι υποστηρίζουμε τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου, κυρίαρχου, αλλά και βιώσιμου Παλαιστινιακού κράτους. Προς την κατεύθυνση αυτή, η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να στηρίξει άμεσα τις ενέργειες αναγνώρισης του παλαιστινιακού κράτους με πρωτεύουσα τμήμα της Ιερουσαλήμ και την ίδια την Ιερουσαλήμ ως κοινή  πόλη υπαγόμενη σε διεθνές καθεστώς. Ταυτόχρονα, είμαστε αντίθετοι στην στρατιωτική συνεργασία της Ελλάδας  με το Ισραήλ, η οποία συνεχώς διευρύνεται,  και προτείνουμε την ακύρωσή της. Η ανάπτυξη το 2014 κοινών ασκήσεων και συνεκπαιδεύσεων – κυρίως στον αεροπορικό και ναυτικό τομέα- με το κράτος  του Ισραήλ εμπλέκει την χώρα μας σε αλλότριους και επικίνδυνους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς. Σε διεθνές επίπεδο, υποστηρίζουμε την οικοδόμηση πολύπλευρης κουλτούρας ειρήνης, με έμφαση στη «διπλωματία των πολιτών», με την ενίσχυση του ρόλου του ΟΗΕ, ως παγκόσμιου οργανισμού διαχείρισης συγκρούσεων και τη λειτουργία Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για εγκλήματα πολέμου με ουσιαστικές αρμοδιότητες σε όλες τις χώρες χωρίς εξαιρέσεις.

Η ειρήνη αποτελεί τη  μόνη βιώσιμη λύση για την περιοχή, αλλά η δικαιοσύνη αποτελεί πάντοτε την απαραίτητη προϋπόθεσή της.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

H 25^η Νοέμβρη, παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών,  βρίσκει τη χώρα μας στη δίνη μια πολύπλευρης κοινωνικής, οικονομικής και αξιακής κρίσης, συνθήκη η οποία καθιστά αδήριτη την ανάγκη για αντίσταση σε πολλά επίπεδα. Η βία κατά των γυναικών, σε όλες τις εκδοχές της, συνιστά την  ειδεχθέστερη έκφρασή άσκησης εξουσίας ανάμεσα στα δύο φύλα η οποία αντανακλά και συντηρεί τις πατριαρχικές δομές σε όλο τον πλανήτη. Στη χώρα μας τόσο η οικονομική κρίση όσο και η άνοδος του φασισμού επιδείνωσαν το οξύ  κοινωνικό πρόβλημα  της έμφυλης βίας η οποία ως μηχανισμός ελέγχου και καθυπόταξης των γυναικών αφορά όλα τα κοινωνικά, οικονομικά και μορφωτικά στρώματα. Η κοινωνία με τις δομές και τους θεσμούς της , όπως η οικογένεια, το σχολείο, η εκκλησία και ο διάχυτος σεξισμός στην πολιτική και τα ΜΜΕ συμβάλλουν  στην αναπαραγωγή των  έμφυλων στερεοτυπικών κοινωνικών ρόλων και τροφοδοτούν μ αυτόν τον τρόπο  την ανοχή στη βία κατά των γυναικών. Η διάχυση ολοκληρωτικών, φασιστικών ιδεολογιών στην ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια με σαφή σεξιστικό προσανατολισμό που προπαγανδίζουν ανοιχτά και απροσχημάτιστα την έμφυλη ανισότητα και την επιστροφή στους παραδοσιακούς ρόλους για τα δύο φύλα αλλά και η τραγική εξέλιξη της πολιτικής εκπροσώπησης αυτών των ιδεών στο ελληνικό κοινοβούλιο συνέβαλε στην ηθική  νομιμοποίηση  και στην παγίωση στη συλλογική συνείδηση της ιδέας της επικυριαρχίας του ενός φύλου στο άλλο. Η ναζιστική όμως ιδεολογία της εγχώριας άκρας δεξιάς εκμεταλλεύτηκε και στηρίχθηκε στον ήδη υπάρχοντα ρατσισμό και σεξισμό.

• Η ενδοοικογενειακή βία, που φτάνει πολλές φορές έως τη γυναικοκτονία, παρουσιάζει έξαρση στη χώρα μας. Είχαμε δεκάδες θύματα γυναίκες δολοφονημένες τα τελευταία χρόνια και όσο και αν επιμένουν τα ΜΜΕ να βαφτίζουν  τις δολοφονίες «εγκλήματα πάθους» ή «οικογενειακές τραγωδίες» αυτές συνιστούν την ακραία έκφραση της κακοποίησης των γυναικών. Τα κρούσματα ενδοοικογενειακής βίας αυξήθηκαν κατά τον τελευταίο χρόνο στη χώρα μας κατά 47%[1], καθώς η οικονομική κρίση συνιστά έναν επιβαρυντικό παράγοντα στις ήδη βεβαρημένες έμφυλες σχέσεις. Και αυτό γιατί η άσκηση σωματικής βίας αντισταθμίζει το «κενό εξουσίας» που γεννά η φτώχια και η ανεργία  μέσω των οποίων ακυρώνεται ο  ανδρικός παραδοσιακός ρόλος. Επιπλέον στο όνομα της οικονομικής κρίσης παραγκωνίζονται  κοινωνικές ανάγκες και υποβαθμίζονται υπηρεσίες και παροχές για τα θύματα κακοποίησης. Ζητάμε από την πολιτεία να προωθήσει  κατά προτεραιότητα την υλοποίηση των ενεργειών που εξαγγέλθηκαν και αφορούν στην στήριξη των θυμάτων έμφυλης βίας και  τη δημιουργία τουλάχιστον ενός ανά περιφέρεια ξενώνα φιλοξενίας κακοποιημένων γυναικών και των παιδιών τους. Επιπλέον επιβάλλεται η τροποποίηση του νόμου  3500/2006 για την ενδο-οικογενειακή βία καθώς αυτός στη μορφή που ισχύει σήμερα δεν αναγνωρίζει τις αιτίες του προβλήματος και την πολυπλοκότητά του, δίνει έμφαση στην προστασία του θεσμού της οικογένειας και όχι των μελών της, δε δίνει την πρέπουσα βαρύτητα σε όλες τις μορφές ενδο-οικογενειακής βίας και  ουσιαστικά μένει ανεφάρμοστος. 
• Η σωματεμπορία (trafficking) το σύγχρονο αυτό δουλεμπόριο συνιστά μια άλλη μορφή βίας η οποία πλήττει βάναυσα τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών. Η Ελλάδα  συγκαταλέγεται στις διεθνείς εκθέσεις ως χώρα διέλευσης και προορισμού εμπορίας ανθρώπων και επισημαίνεται η αμετάβλητη  κατάσταση όσον αφορά την καταπολέμηση της σωματεμπορίας, και το συνεχιζόμενο καθεστώς ατιμωρησίας των δραστών. Απαιτείται πλήρης νομοθετική και κοινωνική προστασία των θυμάτων αυτού του σύγχρονου δουλεμπορίου. Τιμωρία των δουλεμπόρων και όχι των θυμάτων, επιβολή κυρώσεων στους πελάτες, παροχή βοήθειας (ιατρικής, ψυχολογικής), αποκατάσταση και κοινωνική επανένταξη των θυμάτων, δημιουργία χώρων στέγασης και φιλοξενίας, προστασία από τον κίνδυνο απέλασης για όσες γυναίκες – θύματα trafficking δεν επιθυμούν να επιστρέψουν στη χώρα τους.
• Ο βιασμός ως μία από τις απεχθέστερες μορφές βίας κατά των γυναικών στη χώρα μας σπάνια καταγγέλλεται και πολύ σπανιότερα τιμωρείται και όταν αυτό συμβαίνει επιβάλλονται ελαφριές ποινές, αναντίστοιχες της βαρύτητας του εγκλήματος. Ο κοινωνικός στιγματισμός και η ενοχοποίηση των ίδιων των θυμάτων για όσα υπέστησαν συνιστούν έναν αποτρεπτικό παράγοντα  για την καταγγελία του εγκλήματος αυτού.  Ο βιασμός συνιστά ακραία έμφυλη βία η οποία καταρρακώνει τη γυναίκα σωματικά και ψυχικά και την τραυματίζει για την υπόλοιπη ζωή της.  Απαιτούμε την απαρέγκλιτη καταδίκη των δραστών και την επιβολή αυστηρών ποινών σε όλες τις περιπτώσεις και όχι μόνο σ΄ αυτές  όπου το έγκλημα του βιασμού συνοδεύεται από φόνο.  
• Η σεξουαλική παρενόχληση κυρίως στο χώρο εργασίας (αλλά και σε κοινωνικούς και πολιτικούς χώρους)  είναι άλλη μία μορφή άσκησης έμφυλης βίας, η οποία  προσβάλλει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και παραβιάζει την αρχή της ίσης μεταχείρισης. Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων τα θύματα είναι γυναίκες. Παρότι η σεξουαλική παρενόχληση στη χώρα μας συνιστά αυτοτελές ποινικό αδίκημα από το 2006 με το νόμο 3488/2006  σπανίως καταγγέλλεται,  συνήθως συγκαλύπτεται (όπως και στις άλλες μορφές βίας κατά των γυναικών) από μια ιδιότυπη σιωπή και συντηρείται από την κοινωνική ανοχή. Η δαμόκλειος σπάθη της ανεργίας οδήγησε επίσης στη μείωση των (έτσι κι αλλιώς περιορισμένων) καταγγελιών για σεξουαλική παρενόχληση στον εργασιακό χώρο από τις γυναίκες.

             Και όλα τα παραπάνω οι μετανάστριες, οι γυναίκες πρόσφυγες και οι γυναίκες της μειονότητας τα βιώνουν  σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό.

Η πάταξη όλων των μορφών βίας  κατά των γυναικών,  η απομόνωση και η πολιτική καταδίκη απόψεων που θεωρούν εχθρό τη γυναίκα ως χειραφετημένο υποκείμενο πρέπει να είναι στις άμεσες προτεραιότητες κάθε ευνομούμενης πολιτείας και κάθε πολιτισμένης κοινωνίας. Ο σεβασμός και η προστασία της ζωής, της αξιοπρέπειας και των δικαιωμάτων του μισού του πληθυσμού της γης συνιστούν δείκτες δημοκρατίας και  πολιτισμού.

 Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

«Σήμερα, περισσότερο παρά ποτέ, συνεχίζουμε να εμπνεόμαστε από το όραμα ενός κράτους δικαίου και ισονομίας, χωρίς βία και αυταρχισμό, χωρίς εξαρτήσεις από συμφέροντα εντός και εκτός Ελλάδας, χωρίς διαφθορά και παρακμή».

Αυτό τονίζουν οι Οικολόγοι Πράσινοι, με δήλωση του εκπροσώπου Τύπου τους Μιχάλη Τρεμόπουλου, με αφορμή την επέτειο των 40 χρόνων από την εξέγερση του Πολυτεχνείου και συνεχίζουν:

«Σαράντα χρόνια μετά από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, χρειάζεται να γίνει μια συνολική αποτίμηση της αξίας της Δημοκρατίας, των κατακτήσεων αλλά και των προβλημάτων που παραμένουν ανοιχτά.

Δυστυχώς, νέοι άνθρωποι, που δεν γνωρίζουν τι ήταν ακριβώς η χούντα και ο φασισμός, στηρίζουν ή ανέχονται το νεοναζιστικό υπόκοσμο στη Βουλή. Για να πειστεί, όμως, δεν είναι καθόλου απαραίτητο να γνωρίσει και αυτή η γενιά τις βάρβαρες πρακτικές του καθεστώτος «έκτακτης ανάγκης» των κυρίαρχων τάξεων, δηλαδή τα βασανιστήρια, τις δολοφονίες, τα στρατοδικεία, τις φυλακίσεις χιλιάδων δημοκρατών, τις εξορίες, το κυνήγι των μακρυμάλληδων, των ομοφυλόφιλων, τον υποχρεωτικό εκκλησιασμό, τη λογοκρισία, την απαγόρευση βιβλίων… Αρκεί να εμπνευστεί σε νέες αξίες.

Η αντίσταση στη χούντα τότε, σήμερα σημαίνει αντίσταση σε αντιδημοκρατικές επιλογές, στην απαξίωση του πολιτικού συστήματος, στη διαφθορά, στο λαϊκισμό, στη βία, στην πατριδοκαπηλία, στο καταστροφικό αναπτυξιακό μοντέλο, στα κυρίαρχα καταναλωτικά πρότυπα. Σημαίνει, ακόμη, απόρριψη των πολιτικών που αναπαράγουν την κρίση σε πολιτικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό επίπεδο. Σημαίνει νέους αγώνες για ενίσχυση της ολιστικής παιδείας, για πρόσβαση όλων στα συλλογικά αγαθά, στην ποιότητα ζωής, τη δημόσια υγεία, για κοινωνική δικαιοσύνη, για δημιουργικό πνεύμα, για πράσινες καινοτομίες, για νέες πολιτικές και δίκαιες κοινωνικές λύσεις, βασισμένες στην ευρεία συμμετοχή και δράση των πολιτών, στην αξιοπρέπεια, τη βιωσιμότητα και την αλληλεγγύη».

Οι Οικολόγοι Πράσινοι τιμούν την επέτειο του Πολυτεχνείου με τη συμμετοχή τους στις πορείες της Κυριακής. Αντιπροσωπεία του κόμματος με επικεφαλής τη συνεκπρόσωπο Τύπου Μάγκυ Δούση κατέθεσε σήμερα στις 12 το μεσημέρι στεφάνι στο Πολυτεχνείο.

Ο Αφγανός πρόσφυγας Νεζάμ Χακιμί, κρατούνταν επί 4 μήνες στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Κορίνθου και πέθανε από καρκίνο την Δευτέρα 4 Νοεμβρίου, επειδή κατά τη διάρκεια της κράτησής του δεν του παρασχέθηκε καμία θεραπεία. Ο θάνατος του Νεζάμ  ήρθε να προστεθεί σε έναν ακόμη θάνατο, του Μοχαμάντ Χάσαν, που θα μπορούσε επίσης να είχε αποφευχθεί αν υπήρχε στοιχειώδης ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στα κέντρα κράτησης. Πέρασε, όπως αναμενόταν, στα «ψιλά» των ειδήσεων χωρίς να αναζητηθούν -και πολύ περισσότερο να αποδοθούν- οι σοβαρότατες ευθύνες που βαραίνουν τους ιθύνοντες. Οι ζωές όμως που χάνονται δεν μπορούν να κρυφτούν κάτω από κανένα χαλί.

Η είδηση ενός θανάτου σε κέντρο κράτησης σίγουρα δεν πέφτει ως κεραυνός εν αιθρία. Από την αρχή της λειτουργίας τους οργανώσεις και πολιτικοί φορείς είχαμε επισημάνει ότι οι συνθήκες κράτησης παραβιάζουν τα θεμελιώδη δικαιώματα στη ζωή και την υγεία. Οι θάνατοι επομένως είναι αναπόφευκτοι. Για το θάνατο του Νεζάμ όμως τα ερωτήματα που γεννώνται είναι αμείλικτα και αφορούν τόσο το γεγονός ότι βρέθηκε, προφανώς παρανόμως, ένας Αφγανός πρόσφυγας σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, όσο και το ότι δεν του παρασχέθηκε η αναγκαία θεραπεία για την αντιμετώπιση μίας τόσο σοβαρής ασθένειας, όπως είναι ο καρκίνος.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε ταχθεί ξεκάθαρα υπέρ της κατάργησης των κέντρων κράτησης μεταναστών, τα οποία σε καμία περίπτωση δεν δίνουν λύση στο μεταναστευτικό ζήτημα, αλλά αποτελούν μία πρώτης τάξεως ευκαιρία «απορρόφησης» ευρωπαϊκών κονδυλίων και ένα καλό εργαλείο επικοινωνιακής πολιτικής για την κυβέρνηση. Για το λόγο αυτό έχουμε προβεί σε σειρά ενεργειών πραγματοποιώντας επισκέψεις στα κέντρα κράτησης στην Αμυγδαλέζα συνοδεία ευρωβουλευτών των Πρασίνων από την Ελλάδα και το εξωτερικό, καθώς και στη Μόρια Λέσβου από κλιμάκιο Οικολόγων Πράσινων Λέσβου[1], έχουμε απευθυνθεί με επιστολή για το θέμα στην αρμόδια Επίτροπο για τις Εσωτερικές Υποθέσεις της ΕΕ και στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, ενώ έχουμε πραγματοποιήσει και σχετική συνάντηση με την Επίτροπο και ευρωβουλευτές/ευρωβουλευτίνες των Ευρωπαίων Πρασίνων στις Βρυξέλλες[2]. Παράλληλα συμμετέχουμε στην Πρωτοβουλία Ενάντια στα Κέντρα Κράτησης, που συνιστά μια συντονισμένη προσπάθεια αποτελούμενη από ένα ευρύ φάσμα συλλογικοτήτων με τελικό στόχο την κατάργηση των κέντρων κράτησης μεταναστών. Αντιλαμβανόμαστε όμως πλήρως ότι οι προσπάθειες όλων μας πρέπει να ενταθούν, γιατί η συνεχιζόμενη λειτουργία των κέντρων κράτησης αποτελεί βάναυση προσβολή στα θεμελιώδη δικαιώματα στη ζωή, την ελευθερία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.  

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Το ακανθώδες ζήτημα της εφαρμογής της ισλαμικής Σαρία στους μουσουλμάνους της Δυτικής Θράκης, επανέφερε με πρόσφατη απόφασή του ο Άρειος Πάγος, ο οποίος αναιρώντας σχετική απόφαση του Εφετείου Θράκης απεφάνθη ότι στις σχέσεις μεταξύ μουσουλμάνων στο κληρονομικό δίκαιο εφαρμόζεται η Σαρία, βάσει της οποίας απαγορεύεται στους μουσουλμάνους να συντάξουν δημόσια διαθήκη. Με την απόφαση αυτή, ο Άρειος Πάγος ανέτρεψε τα δεδομένα που ισχύουν από το 1946, καθιστώντας ουσιαστικά άκυρες τις διαθήκες που συντάσσονται στην Θράκη από μουσουλμάνους. Όπως αναμενόταν, η σύζυγος του θανόντος προσέφυγε κατά της απόφασης στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ), από το οποίο αναμένεται η πλήρης δικαίωσή της με την καταδίκη της Ελλάδος για μία ακόμη φορά.

Η εν λόγω απόφαση είναι αποκαλυπτική ως προς τις προθέσεις της ελληνικής πλευράς, η οποία ουδόλως προτίθεται να καταργήσει τη Σαρία, αλλά εξακολουθεί να την νομιμοποιεί και ηθικά μέσα από τους θεσμούς της. Ταυτόχρονα το γεγονός ότι το Δικαστήριο εκφέρει κρίση για το θρήσκευμα του θανόντος, χρησιμοποιώντας ως μόνο κριτήριο στοιχεία θρησκεύματος από το δημοτολόγιο και υιοθετώντας αυθαίρετα την άποψη ότι ο θανών ασπάζεται τη Σαρία, αποτελεί συνταγματικά ανεπίτρεπτη εισβολή στη σφαίρα του θρησκεύματος του ατόμου και καταπάτηση του ατομικού δικαιώματος του θρησκευτικού αυτοπροσδιορισμού. Περαιτέρω και μόνο εκ του γεγονότος ότι ο θανών έκανε δημόσια διαθήκη, συνεπάγεται ότι όσο ζούσε δεν ασπαζόταν τη Σαρία.

Το πρόβλημα όμως με την εφαρμογή της ισλαμικής Σαρία ξεπερνά την εν λόγω απόφαση. Οι Οικολόγοι Πράσινοι με ερώτηση του ευρωβουλευτή Μιχάλη Τρεμόπουλου[1], είχαμε ζητήσει από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να απαντήσει κατά πόσο είναι συμβατή με την ευρωπαϊκή νομοθεσία η υποχρεωτική επιβολή της Σαρία σε περιφέρεια χώρας μέλους. Πολλώ δε μάλλον όταν η ισχύουσα Συνθήκη της Λωζάννης, η οποία εγγυάται, μεταξύ άλλων, την προστασία της θρησκευτικής ελευθερίας και ρυθμίζει την προστασία της μουσουλμανικής μειονότητας στην Ελλάδα, δεν επιτάσσει ρητά την εφαρμογή του Ιερού Νόμου ή τη λειτουργία των Ιεροδικείων για τα μέλη της μειονότητας.

Η εφαρμογή της ισλαμικής Σαρία, η οποία στο βαθμό  που καταπατά θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, βρίσκεται σε αντίθεση με το ελληνικό Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), σε συνδυασμό με το γεγονός ότι καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν επιτρέπει την υποκατάσταση του εθνικού (κοσμικού) δικαίου της από τους Ιερούς Κανόνες οποιασδήποτε θρησκείας, μας προκαλούν σοβαρό προβληματισμό. Πόσο μάλλον όταν το ίδιο το ΕΔΔΑ έχει ήδη αποφανθεί ότι το άρθρο 9 της ΕΣΔΑ που αφορά στη θρησκευτική ελευθερία, δεν απαιτεί από τα κράτη να προσδώσουν έννομες συνέπειες στις αποφάσεις των θρησκευτικών δικαστηρίων.

Έτσι, στην Ελλάδα επικρατεί το «παράδοξο» να οδηγούνται στα δικαστήρια εκλεγμένοι μουφτήδες για αντιποίηση αρχής χωρίς να ασκούν διοικητικά και δικαιοδοτικά καθήκοντα, αλλά να επιτρέπεται η άσκησή τους από τους διορισμένους μουφτήδες. Η χώρα μας καταδικάστηκε επανειλημμένα από το ΕΔΔΑ για τη στάση της αυτή. Οι Οικολόγοι Πράσινοι δεν θεωρούμε ότι η νομική κατοχύρωση της θρησκευτικής ελευθερίας της μουσουλμανικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης θα πρέπει να συνεπάγεται την υπαγωγή της σε ειδική δικαιοδοσία, αλλά αντίθετα πως επιτυγχάνεται με το σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων που απορρέουν τόσο από το άρθρο 13 του Συντάγματος που αφορά στη θρησκευτική ελευθερία, όσο και μέσω του άρθρου 5 παρ.2 που αφορά στην προστασία ζωής και ελευθερίας ανεξαρτήτως διακρίσεων βασισμένων στη θρησκεία, καθώς και του άρθρου 4 παρ.1 που αφορά στην αρχή της ισότητας. Οι δικαιοδοτικές αρμοδιότητες  του Μουφτή πρέπει να καταργηθούν γιατί έρχονται σε αντίθεση με το Ελληνικό Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ, αμφισβητώντας εν τοις πράγμασι την καθολική εφαρμογή των τελευταίων στην ελληνική επικράτεια. Για εμάς αλλά και για κάθε δημοκρατικά σκεπτόμενο πολίτη, η υποκατάσταση της κοσμικής εξουσίας από Ιερούς Κανόνες αποτελεί ανεπίτρεπτο σκοταδισμό που πλήττει τα ανθρώπινα δικαιώματα –πρωτίστως- των μελών της μουσουλμανικής μειονότητας στην Ελλάδα.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Με μία μυστική εισβολή στο κτίριο του Ραδιομεγάρου της ΕΡΤ, τις πρώτες πρωινές ώρες της Πέμπτης, η Ελληνική Κυβέρνηση έπαιξε το τελευταίο της χαρτί στην επιχείρηση φίμωσης της ελευθερίας του λόγου και τελικά της ίδιας της Δημοκρατίας. Η απόφαση ήταν ειλημμένη, όπως διακινούσαν τα πρόθυμα παπαγαλάκια της εδώ και καιρό. Στόχος της Κυβέρνησης ήταν να αποδυναμωθεί το κίνημα αλληλεγγύης που είχε δημιουργηθεί γύρω από την ΕΡΤ, αλλά και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, αφήνοντας να μεσολαβήσει ικανό χρονικό διάστημα από την ημέρα της απόφασης έως και την τελική εισβολή με την ελπίδα ότι ο χρόνος θα λειτουργήσει υπέρ της.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι ήμασταν και θα είμαστε πάντα υπέρμαχοι της ελεύθερης και ανεξάρτητης δημοσιογραφίας, την οποία τίμησαν πιστά οι εργαζόμενοί της ΕΡΤ, που συνέχισαν να προσφέρουν ανιδιοτελώς και με αξιοθαύμαστο επαγγελματισμό το αγαθό της ενημέρωσης σε όλους μας είτε ζούμε στην Ελλάδα, είτε στο εξωτερικό. Χωρίς «αφεντικά», Διοικήσεις και υψηλά αμειβόμενα στελέχη, απέδειξαν περίτρανα ότι όταν υπάρχει όραμα, αυτοοργάνωση και υψηλά ιδανικά που αξίζει κανείς να υπηρετήσει, ακόμα και το αδύνατο γίνεται τελικά δυνατό. Εμείς, σταθήκαμε στο πλευρό τους προσφέροντας μία εναλλακτική λύση για μια ανοιχτή, παράλληλη και συλλογική ΕΡΤ, η οποία θα δίνει έμφαση στην  περιφερειακότητα, δίνοντας φωνή σε όλη την Ελλάδα και καλύπτοντας παράλληλα το τεράστιο κενό που έχει σήμερα δημιουργηθεί. Την πρότασή μας αυτή αγκάλιασαν οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ, που μας ζήτησαν να την προωθήσουμε σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης και να την εξειδικεύσουμε. Φυσικά τα σχέδια των ιθυνόντων ήταν άλλα. Η Κυβέρνηση και όσοι ξεπουλήθηκαν εις βάρος της ΕΡΤ για να εξακολουθήσουν να έχουν θέση σε αυτήν, κρίνονται από την Ιστορία και τη συνείδηση του ελληνικού λαού. Για εμάς και για όσους πιστεύουν στη Δημοκρατία, στην πολυφωνία και στην ελεύθερη πληροφόρηση, τίποτα δεν έχει τελειώσει. Ο αγώνας μας για τα συλλογικά αγαθά αυτής της εμβέλειας και σημασίας,  θα είναι συνεχής και εντεινόμενος. Ας το λάβουν υπόψη τους.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Η αναμενόμενη καταδίκη της Ελλάδος για την παραβίαση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα λόγω του αποκλεισμού των ομόφυλων ζευγαριών από το σύμφωνο συμβίωσης, συνιστά μεγαλειώδη νίκη στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στην υπόθεση Βαλλιανάτος, Μυλωνάς κ.α. κατά της Ελλάδος¹ το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων απεφάνθη ότι η ρητή αναφορά σε πρόσωπα διαφορετικού φύλου από το ν. 3719/2008, με τον οποίο θεσπίστηκε το σύμφωνο συμβίωσης, συνιστά διάκριση και ως εκ τούτου παραβιάζει τόσο το άρθρο 14 της ΕΣΔΑ που απαγορεύει τις διακρίσεις, όσο και το άρθρο 8 της Σύμβασης που προστατεύει το δικαίωμα στην οικογενειακή ζωή.

Το δικαίωμά επιλογής συντρόφου και από κοινού διαμόρφωσης της οικογενειακής  ζωής, ανεξαρτήτως φύλου και γενετήσιου προσανατολισμού, θα πρέπει να προστατεύεται από την Πολιτεία, η οποία οφείλει να κατοχυρώνει και να αναγνωρίζει νομικά τόσο την ίδια τη σχέση όσο και τα δικαιώματα που απορρέουν από αυτή. Οι Οικολόγοι Πράσινοι καταδικάζουμε τις πολυάριθμες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τiς ευρείας κλίμακας διακρίσεις με βάση τον γενετήσιο προσανατολισμό που δυστυχώς εξακολουθούν να υφίστανται στην Ελλάδα. Παράλληλα, είμαστε σε στενή επικοινωνία με τις LGBT οργανώσεις για την τροποποίηση του ν.3719/2008, με απώτερο στόχο να δοθεί η δυνατότητα σύναψης συμφώνου συμβίωσης και στα ζευγάρια του ιδίου φύλου, με όλα τα δικαιώματα που απορρέουν από το τελευταίο. Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι οικουμενικά και αδιαίρετα και οφείλουν εφαρμόζονται εξίσου σε όλους, ανεξαρτήτως του γενετήσιου τους προσανατολισμού. Η σημερινή απόφαση του ΕΔΔΑ απέδειξε για μία ακόμη φορά ότι η φυσική τάση για κάθε κοινωνία είναι μία: H εξέλιξή της.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

1. Vallianatos and Others v. Greece (applications nos. 29381/09 and 32684/09)

Οι Οικολόγοι Πράσινοι επιμένουν στην εναλλακτική τους πρότασή

Η κυβέρνηση μπήκε τελικά στο ραδιομέγαρο σαν τον κλέφτη, τις πρώτες πρωινές ώρες. Η σημερινή εισβολή αποτελεί επιπλέον πλήγμα στη δημοκρατία.

«Η ενημέρωση και η δημοκρατία χρειάζονται διάλογο και όχι αυταρχισμό και βία. Η επέμβαση στην ΕΡΤ καθιστά επίκαιρη και επιτακτική πλέον την ανάγκη μιας ουσιαστικής συζήτησης με βάση την πρόταση που έχουμε καταθέσει», δήλωσε ο εκπρόσωπος Τύπου των Οικολόγων Πράσινων Μιχάλης Τρεμόπουλος.

Αυτοί που τον Ιούνιο παρέκαμψαν πραξικοπηματικά την πλειοψηφία της Βουλής,  που επί μήνες καταπάτησαν την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, που μόλις προχθές νομιμοποίησαν αδιακρίτως όλες τις παρανομίες των ιδιωτικών καναλιών, επικαλούνται επιλεκτικά τη νομιμότητα που οι ίδιοι υπονόμευσαν. Στη δημοκρατία, νομιμότητα δε μπορεί να είναι μόνο ό,τι συμφέρει την εκάστοτε κυβέρνηση και τους φίλους της.

Παράλληλα δημιουργείται και σοβαρό θέμα διαφάνειας: απαγορεύοντας κάθε παρουσία  θεσμικού εκπροσώπου που θα μπορούσε να διασταυρώσει την καταγραφή του εξοπλισμού του ραδιομεγάρου, η κυβέρνηση φαίνεται να ενεργεί σαν να επιδιώκει την ελευθερία να ισχυριστεί μετά ό,τι θέλει.

Ειρηνική και δημοκρατική διέξοδος υπήρχε, και οι Οικολόγοι Πράσινοι την προτείναμε. Όλο το τελευταίο διάστημα κάναμε σειρά διαβημάτων για μην υπάρξει αστυνομική επέμβαση, παρουσιάζοντας και συγκεκριμένη πρόταση για «παράλληλη, ανοικτή και κοινωνική ΕΡΤ».  Η πρόταση έχει ήδη συναντήσει σημαντική απήχηση, και γίνεται ακόμη πιο επίκαιρη μετά τη σημερινή εισβολή. Από την πλευρά μας θα συνεχίσουμε να την προωθούμε: Τα ΜΑΤ δε μπορούν να ανακόψουν την προσπάθεια για δημοκρατική και πλουραλιστική ενημέρωση.   

Από νωρίς το πρωί μέλη των Οικολόγων Πράσινων βρέθηκαν στις εγκαταστάσεις της ΕΡΤ στην Αγία Παρασκευή, στην ΕΤ3 στη Θεσσαλονίκη αλλά και στις πόλεις που υπάρχουν περιφερειακοί σταθμοί της ΕΡΑ.