Ο φετινός Αύγουστος επαληθεύει την κοινή σε όλους πεποίθηση ότι το καλοκαίρι ενδείκνυται ιδιαίτερα, τόσο για να περάσουν εν κρυπτώ κυβερνητικά μέτρα που οδηγούν στην περαιτέρω εμβάθυνση της οικονομικής και κοινωνικής ύφεσης, όσο και για την όξυνση της αστυνομικής καταστολής. Μετά την επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής στον καταυλισμό προσφύγων του Λαυρίου, που κατέστη άπρακτη, η εβδομάδα ξεκίνησε με εισβολή σε τρεις καταλήψεις στην Πάτρα, 16 προσαγωγές και 5 συλλήψεις. Η σημερινή στάση της Αστυνομίας εγείρει σοβαρά ερωτήματα καθώς οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι στην Πάτρα δέχονται την απροκάλυπτη επίθεση της αστυνομίας λίγες μέρες μετά από την επεισοδιακή συμπλοκή των χρυσαυγιτών με αντιεξουσιαστές.  

Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε επανειλημμένα τονίσει ότι οι καταλήψεις στέγης αποτελούν ελεύθερους κοινωνικούς χώρους που συχνά εξυπηρετούν κοινωνικές, εκπαιδευτικές πολιτιστικές και άλλες ανάγκες της τοπικής κοινωνίας, ενώ παράγουν πολιτικό λόγο που αν και δεν είναι ευχάριστος για την καθεστηκυία  τάξη, είναι εντούτοις απαραίτητος για την κοινωνία, διότι προάγει τον πλουραλισμό και την ελευθερία. Ταυτόχρονα, σε μία εποχή που οι πολίτες αντιμετωπίζουν οξύ στεγαστικό πρόβλημα, το φαινόμενο ύπαρξης άδειων χώρων χωρίς κανένα πρόγραμμα αξιοποίησής τους είναι τουλάχιστον προκλητικό και κοινωνικά άδικο. Η επιλογή της καταστολής ενάντια στις καταλήψεις στέγης, υποκρύπτει ένα κράτος φοβικό απέναντι στα κινήματα και ταυτόχρονα αποδεικνύει όχι μόνο την παντελή απουσία κοινωνικής πολιτικής, αλλά και την εχθρικότητα της Πολιτείας απέναντι σε κάθε προσπάθεια αυτό-οργάνωσης των πολιτών που στόχο, μεταξύ άλλων, έχει να καλύψει αυτό το κενό.

Η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών και η αξιοποίηση των άδειων χώρων προς όφελος του κοινωνικού συνόλου αποτελούν αυτονόητα αιτήματα μιας ελεύθερης κοινωνίας. Κάθε προσπάθεια καταστολής τους επιβεβαιώνει την έλλειψη δημοκρατίας που όλο και αυξάνεται ως παρακολούθημα των μνημονίων και συνακόλουθο της υιοθέτησης ακροδεξιάς ατζέντας από την Κυβέρνηση.

                 Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Τις τελευταίες ημέρες ξεκίνησε και πάλι ένα κυνήγι μαγισσών σε ολόκληρη την Πελοπόννησο με τους Ρομά στο στόχαστρο. Μελιγαλάς, Πύλος, Δυτική Μεσσηνία, Αργολίδα και Αρκαδία είναι οι περιοχές που έβαλε η Αστυνομία στο στόχαστρο με ελέγχους σε εκατοντάδες πολίτες και αυτοκίνητα. Οι Ρομά διώκονται για μία ακόμη φορά. Από την Πολιτεία, που έχει αντικαταστήσει πλήρως την κοινωνική πολιτική με την καταστολή, χωρίς να δίνει ουσιαστικές λύσεις και, κυρίως, οδηγώντας ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού στο περιθώριο και την ανέχεια.

Αυτή την πολιτική της «μηδενικής ανοχής» απέναντι στους Ρομά, έρχεται να συμπληρώσει μία συνολικότερη, ζοφερή εικόνα ρατσιστικής συμπεριφοράς απέναντι τους. Έτσι, πέρα από την εκδίωξή των Ρομά από τους καταυλισμούς τους, η Ελλάδα έχει καταδικαστεί εκ νέου από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για τη δημιουργία σχολείων «γκέτο» για τους Ρομά. Περαιτέρω, τουλάχιστον αμήχανη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η στάση της Ελληνικής Πολιτείας, που αποφεύγοντας να λάβει ξεκάθαρη θέση απέναντι στο χρόνιο πρόβλημα αποπληρωμής των στεγαστικών δανείων των Ρομά, αρνείται να συμβάλει θετικά σε μία διαπραγμάτευση με τις τράπεζες σχετικά με τη δυνατότητα υπαγωγής των Ρομά σε ευνοϊκή ρύθμιση, όπως ισχύει για όλους τους υπόλοιπους πολίτες. Σε όλα τα παραπάνω έρχεται να προστεθεί η εκκωφαντική σιωπή των αρμόδιων αρχών, σε μία παλαιότερη, ανατριχιαστική υπόθεση, που είδε πάλι το φως της δημοσιότητας και αφορά στην «εξαφάνιση» 500 παιδιών Ρομά από την παιδόπολη «Αγία Βαρβάρα».

Απέναντι σε όλες αυτές τις «πληγές», η απάντηση της επίσημης Πολιτείας είναι είτε η πλήρης αδιαφορία, είτε η καταστολή. Αλήθεια, οι Ρομά είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας για το Ελληνικό κράτος; Οι Οικολόγοι Πράσινοι πιστεύουμε, αντιθέτως, ότι  υφίσταται υποχρέωση της Πολιτείας να παρέχει οργανωμένους χώρους για τη δημιουργία καταυλισμών. Η εκδίωξη των Ρομά από τους καταυλισμούς τους, χωρίς να ληφθεί μέριμνα για τη μετεγκατάστασή τους σε χώρους που πληρούν τις ουσιώδεις προϋποθέσεις για μια ανθρώπινη διαβίωση και η δίωξή τους για κλοπή ρεύματος, την στιγμή όπου η πολιτεία δεν τους παρέχει τις υποδομές που οφείλει, αποτελεί κατάφορη παραβίαση των υποχρεώσεων της Πολιτείας προς αυτούς και θα οδηγήσει με βεβαιότητα σε νέες καταδίκες της από το ευρωπαϊκό δικαστήριο δικαιωμάτων του ανθρώπου.

Για εμάς τους Οικολόγους Πράσινους ο διαχωρισμός των πολιτών με βάση εθνοτικά ή άλλα κριτήρια είναι ρατσιστικός και εν τέλει επικίνδυνος για μία δημοκρατική κοινωνία. Η κοινωνική δικαιοσύνη, η ισότητα, η άσκηση κοινωνικής πολιτικής και η ευαισθητοποίηση του πληθυσμού με στόχο την εξάλειψη των στερεοτυπικών και ρατσιστικών αντιλήψεων, θα πρέπει να αποτελέσουν προτεραιότητα της Ελληνικής Πολιτείας. Δυστυχώς, έως σήμερα, δεν είναι ορατό κάποιο φως στο τούνελ της πολιτικής μας ζωής …

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Μετά την Έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας[1] για την έξαρση της αστυνομικής βίας στην Ελλάδα κατά το χρονικό διάστημα 2008 έως 2012, αλλά και τη γενικότερη απάθεια (ξεκινά από την παράλειψη πραγματοποίησης αμερόληπτων, έγκαιρων και διεξοδικών ερευνών και καταλήγει σε γενικευμένη ατιμωρησία), η υπόθεση του Νίκου Σακελλίων, ήρθε για να μας θυμίσει με κατηγορηματικό τρόπο ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει.

Τη Δευτέρα, το τριμελές πλημμελειοδικείο της Αθήνας απάλλαξε από την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από αμέλεια τέσσερις αστυνομικούς, οι οποίοι κατηγορούνταν ότι τον Μάιο του 2008 ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου τον 24χρονο φοιτητή της Αρχιτεκτονικής, αγνοώντας μάλιστα κατάθεση αυτόπτη μάρτυρα, που διαβεβαίωσε ότι είδε τους αστυνομικούς να χτυπούν με γροθιές στο κεφάλι τον άτυχο νέο μέχρι να καταρρεύσει, όσο και το σχετικό βίντεο που είχε τραβήξει περίοικος. Εντυπωσιάζει ιδιαίτερα το γεγονός ότι το δικαστήριο κατέληξε σ’ αυτή την απόφαση χωρίς να προβάλει αιτιολόγηση στο ακροατήριο. Είχε προηγηθεί η αθωωτική εισήγηση του εισαγγελέα, που όμως αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι οι απολογίες των κατηγορουμένων «δεν πείθουν ούτε ένα μικρό παιδί».

Οι Οικολόγοι Πράσινοι απαιτούμε να δοθεί οριστικό τέλος στη βάναυση καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που προέρχεται από την αστυνομική βία. Για να επιτευχθεί όμως αυτό, η εκτελεστική εξουσία οφείλει να λάβει τα απαραίτητα μέτρα που ξεκινούν από τον αυτονόητο εκδημοκρατισμό της αστυνομίας και τη διεξαγωγή άμεσων και αμερόληπτων ερευνών και καταλήγει στη δικαστική εξουσία, η οποία οφείλει να απονέμει δικαιοσύνη σε εύλογο χρονικό διάστημα, να μην εξαντλεί, όλως τυχαίως, την επιείκεια της σε υποθέσεις που εμπλέκονται αστυνομικά όργανα και κυρίως να λειτουργεί ανεξάρτητα, αμερόληπτα και αντικειμενικά.

Διότι απαραίτητη προϋπόθεση προκειμένου να τηρούνται οι στοιχειώδεις κανόνες της δίκαιης δίκης είναι να μην υπάρχει καταπάτηση της θεμελιώδους «αρχής της αμεροληψίας του δικαστή». Σε κάθε άλλη περίπτωση, η συνεχιζόμενη ατιμωρησία οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια  στην επανάληψη του εγκλήματος.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων                 

Με κατηγορίες για διακεκριμένες φθορές κατά της δημοσίας περιουσίας, διατάραξη ασφαλείας επικοινωνιών, απείθεια, αντίσταση κατά της αρχής και απειλές κατά αστυνομικών οργάνων, προσπαθεί η Κυβέρνηση να αναχαιτίσει το κίνημα αντίστασης που έχει δημιουργηθεί ενάντια στην προσπάθεια φίμωσης της ΕΡΤ. Μετά τις τελευταίες συλλήψεις εργαζομένων και αλληλέγγυων (που συνοδεύτηκε από την άσκηση ποινικής δίωξης σ’ έναν εξ αυτών) στο χώρο εκπομπής του σήματος της ΕΡΤ στον Υμηττό, οι οποίοι αποκατέστησαν το σήμα του σταθμού με αποτέλεσμα να εκπέμψει η ΕΡΤ σε ολόκληρη την Αττική, οι μάσκες έχουν πέσει και η κατά μέτωπο επίθεση απέναντι στο κίνημα είναι περισσότερο από εμφανής.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι θυμίζουμε ότι πρώτη η Κυβέρνηση έσυρε το χορό της ανομίας. Όσοι επικαλούνται σήμερα φθορά δημόσιας περιουσίας, είναι οι ίδιοι που την απαξιώνουν, δίνοντας χώρο σε γνωστούς επιχειρηματίες που ορέγονται τις συχνότητες της ΕΡΤ ΑΕ.

Είναι  οι ίδιοι που αποφασίζουν και διατάσσουν, κάνοντας αφειδώς χρήση Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, παρά το γεγονός ότι το Ελληνικό Σύνταγμα ορίζει (παρ. 1 αρθ. 44)  ότι η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου δικαιολογείται μόνο «όταν συντρέχει εξαιρετικώς επείγουσα και απρόβλεπτη ανάγκη». Είναι οι ίδιοι που δεν εφαρμόζουν την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την άμεση επαναλειτουργία της ΕΡΤ. Είναι οι ίδιοι, τέλος, που στέλνουν στο δρόμο 2.500 εργαζομένους και στερούν από όλους μας την πρόσβαση στο αγαθό της ενημέρωσης και του πολιτισμού.

Απέναντι τους βρίσκονται όλοι οι δημοκρατικοί πολίτες, ενωμένοι και αλληλέγγυοι στον δίκαιο αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ. Διότι στη σημερινή λαίλαπα η ελευθερία της έκφρασης,  η ιστορική μνήμη, ο πολιτισμός και ο ανένδοτος αγώνας γι΄ αυτά, αποτελούν τη μοναδική  διέξοδο.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

      Ο Ιούλιος κλείνει με δύο άδικους θανάτους κρατουμένων που έρχονται να μας θυμίσουν με τον πλέον τραγικό τρόπο ότι οι συνθήκες κράτησης στην Ελλάδα, είτε πρόκειται για φυλακές, είτε για κρατητήρια Αστυνομικών Τμημάτων, είτε για στρατόπεδα κράτησης μεταναστών, είναι απάνθρωπες και ενίοτε δολοφονικές. Ο θάνατος στο Σισμανόγλειο νοσοκομείο Αφγανού πρόσφυγα από λοίμωξη αναπνευστικού, δεν ήταν τυχαίος. Είναι χαρακτηριστικό ότι επί 11 μήνες ο εκλιπών ήταν κρατούμενος στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Κορίνθου, όπου δεν έλαβε ούτε τη στοιχειώδη θεραπεία για την σοβαρή λοίμωξη που είχε και μόνο μετά από την ομαδική διαμαρτυρία των συγκρατουμένων του διεκομίσθει, καθυστερημένα, στο νοσοκομείο. Ταυτόχρονα, έχασε τη ζωή της στην απομόνωση των φυλακών Κορυδαλλού μία 37χρονη κοπέλα, παρά το γεγονός ότι λίγες  ημέρες πριν είχε διαγνωστεί με πρόβλημα καρδιάς και είχε μεταφερθεί τότε στο νοσοκομείο.

     Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε από καιρό επισημάνει την κρισιμότητα της κατάστασης, ιδίως στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, με επανειλημμένες επισκέψεις στην Αμυγδαλέζα και επιστολές τόσο στην αρμόδια Επίτροπο για τις Εσωτερικές Υποθέσεις της ΕΕ, κυρία Cecilia Malmström, όσο και στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. Ν. Δένδια. Περαιτέρω, για το ίδιο θέμα πραγματοποιήθηκε συνάντηση με την Επίτροπο και ευρωβουλευτές/ ευρωβουλευτίνες (Rebecca Harms, Ska Keller, Νίκος Χρυσόγελος) των Ευρωπαίων Πρασίνων στις Βρυξέλλες[1], ενώ μετά την πρόσφατη επίσκεψη της Rebecca Harms στην Ελλάδα, ο Ευρωβουλευτής  Ν. Χρυσόγελος υπέβαλε ερώτηση προς τον Ν. Δένδια στην Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων με βάση στοιχεία που προέκυψαν από την εν λόγω επίσκεψη.

  Η ελληνική κυβέρνηση από την άλλη πλευρά, όπως αποδεικνύεται, ουδέποτε έλαβε τα απαραίτητα μέτρα, με αποτέλεσμα σήμερα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης να αποτελούν «υγειονομικές βόμβες»  και οι κρατούμενοι – «ζωντανοί νεκροί» – να φθάνουν ακόμα και σε απόπειρες αυτοκτονίας για να ξεφύγουν από τις συνθήκες εξόντωσης που τους επιφυλάσσονται.    Οι Οικολόγοι Πράσινοι απαιτούμε να αποδοθούν ευθύνες στους υπαίτιους των δύο θανάτων, να κλείσουν άμεσα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και να εξανθρωπισθούν οι συνθήκες κράτησης στα κρατητήρια των Αστυνομικών Τμημάτων και στα σωφρονιστικά ιδρύματα, με την απαραίτητη αποσυμφόρηση των τελευταίων. Η σημερινή κατάσταση δεν είναι παρά όνειδος για μία κοινωνία που θέλει να θεωρείται πολιτισμένη και δημοκρατική και δεν μπορεί να συνεχισθεί. Κάθε αμφισβήτηση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη ζωή, την ελευθερία και την αξιοπρέπεια, θα μας βρει όλους- μαχητικά- απέναντι.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Η ελληνική κυβέρνηση σε μια περίοδο έντονης οικονομικής κρίσης, για την οποία ευθύνεται άμεσα η πολιτική που εφαρμόζει, αποφασίζει να υπερδιπλασιάσει το ύψος του διοικητικού προστίμου που επιβάλλεται στους ελεύθερους κατασκηνωτές. Με την απόφασή της αυτή δείχνει να αγνοεί τόσο το γεγονός ότι φέτος, βάσει των στοιχείων του Ινστιτούτου Καταναλωτών, το 73% των Ελλήνων αδυνατεί ουσιαστικά να κάνει διακοπές, όσο και τον αντίκτυπο της απόφασής της στους πολίτες που γνωρίζουν ότι την ίδια στιγμή νομιμοποιούνται  με συνοπτικές διαδικασίες και  χαμηλό κόστος οι πολεοδομικές αυθαιρεσίες σε ολόκληρη τη χώρα.

Δείχνει επομένως ξεκάθαρα και προς όλες τις κατευθύνσεις ότι η κοινωνική ευαισθησία και η δικαιοσύνη, αποτελούν άγνωστες λέξεις για την κυβερνητική πολιτική. Πρώτος στόχος για φέτος εναντίον των ελεύθερων κατασκηνωτών ήταν οι παραλίες της Κρήτης (Πρέβελη και νήσος Χρυσή). Για τους προσαχθέντες απ’ αυτές σχηματίστηκε ήδη δικογραφία για παραβάσεις της νομοθεσίας περί ίδρυσης και λειτουργίας χώρων οργανωμένης κατασκήνωσης. Η αποφασιστικότητα αυτή δεν στοχεύει σε τίποτα άλλο παρά σε εκφοβισμό και αποθάρρυνση των ελεύθερων κατασκηνωτών.

Τι ισχύει όμως στην πραγματικότητα; Οι ελεύθεροι κατασκηνωτές προωθούν ένα είδος φυσιολατρικού τουρισμού χαμηλής όχλησης που αποτελεί ουσιαστικά τον θεματοφύλακα των παραλιών. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του πανέμορφου φοινικοδάσους της Πρέβελης Ρεθύμνου, όπου μέρος του καταστράφηκε από τις πυρκαγιές που μπήκαν αφού αποχώρησαν οι κατασκηνωτές. Η ρύπανση στις παραλίες κατά κανόνα άλλωστε προέρχεται από ασυνείδητους λουόμενους και όχι από τους κατασκηνωτές.

Η απαγόρευση της ελεύθερης κατασκήνωσης αποσκοπεί στην πραγματικότητα σε εξυπηρέτηση οικονομικών συμφερόντων τοπικών παραγόντων για την «αξιοποίηση» παραλιών (οικοδόμηση ξενοδοχειακών μονάδων, αναψυκτήρια, ενοικίαση ομπρελών κοκ), αλλά και σε μία «κοντόφθαλμη» αντίληψη περί τουριστικής «ανάπτυξης». Η αντίληψη αυτή έχει οδηγήσει και στην προώθηση του μοντέλου «all inclusive» με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις τοπικές οικονομίες και την αλλοίωση του φυσικού τοπίου και του παραδοσιακού χαρακτήρα των περιοχών που επιλέγονται. Αντίθετα η ελεύθερη κατασκήνωση μπορεί να συμβάλει στην προώθηση εναλλακτικού τουρισμού που – αν προωθηθεί κατάλληλα- ενισχύει την τοπική οικονομία και κυρίως τις επιχειρήσεις μικρού μεγέθους, προάγοντας τη βιωσιμότητα.

Ακόμα όμως και όταν αυτό το μοντέλο «ανάπτυξης» δεν επιλέγεται, η αντίληψη του γρήγορου πλουτισμού από τουρίστες που θα «τα ακουμπήσουν χοντρά» είναι μονοδιάστατη, ρατσίζουσα και τελικά οικονομικά ασύμφορη. Η πραγματικότητα έχει δείξει ότι σε περιοχές όπου το ελεύθερο κάμπινγκ απαγορεύθηκε, ο τουρισμός μειώθηκε αισθητά, ενώ το φυσικό περιβάλλον αλλοιώθηκε ανεπανόρθωτα από επιτήδειους καταπατητές και οργανωμένα τουριστικά συμφέροντα.

Είναι γεγονός ότι η ελληνική νομοθεσία αντανακλά την πλέον συντηρητική και φοβική άποψη για το δημόσιο χώρο. Έρχεται σε αντίθεση με συνταγματικές διατάξεις που αφορούν στο δικαίωμα για την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας (άρθρο 5 παρ.1), εκδήλωση του οποίου αποτελεί το δικαίωμα απόλαυσης των περιβαλλοντικών αγαθών. Δικαίωμα που απορρέει επίσης από το άρθρο 24 παρ. 1 Σ. για την προστασία του περιβάλλοντος. Επιπλέον ας ληφθεί υπόψη είναι ότι η σκηνή θεωρείται κατοικία και συνεπώς καλύπτεται από άσυλο (άρθρο 9 παρ. 1 εδ. α΄ του Συντάγματος), ενώ  επιτρέπεται η είσοδος αστυνομικού οργάνου μόνο παρουσία δικαστικού λειτουργού. Άλλωστε η ελεύθερη κατασκήνωση αποτελεί μοναδική επιλογή διακοπών για όσους πλήττονται οικονομικά και η απαγόρευσή της έρχεται σε αντίθεση με τη θεμελιώδη συνταγματική αρχή της ατομικής ελευθερίας και της ισότητας στην απόλαυση των συλλογικών αγαθών. Συνεπώς, η πλήρης αναθεώρηση της ισχύουσας νομοθεσίας, αποτελεί ενδεδειγμένο μέτρο σύμφωνο με τις επιταγές του Συντάγματος.    

Οι Οικολόγοι Πράσινοι υποστηρίζουμε ότι ένα νέο θεσμικό πλαίσιο που θα επέτρεπε την ελεύθερη κατασκήνωση θέτοντας συγκεκριμένους περιορισμούς (σχετικά με τις συνθήκες υγιεινής, την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος) θα ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση. Στο πλαίσιο αυτό θα μπορούσαν να υποχρεωθούν θεσμικά οι Ο.Τ.Α. εντός χρονικού διαστήματος όχι μεγαλύτερου από έξι μήνες) να καθορίσουν οι ίδιοι περιοχές ελεύθερης κατασκήνωσης εντός της επικράτειας τους, στις οποίες θα εξασφαλίσουν στοιχειώδεις υποδομές.

Σε κάθε περίπτωση, όλοι έχουμε θέση κάτω από τ΄ αστέρια…

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Με αφορμή τα απίστευτα γεγονότα που διαδραματίστηκαν την περασμένη Δευτέρα στο αεροδρόμιο «Μακεδονία», με τη σύλληψη ενός 16χρονου παιδιού από τη Σομαλία για κατοχή πλαστών ταξιδιωτικών εγγράφων και των δύο συνοδών του, του καθηγητή Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου κου Σπ. Μαρκέτου και του δικηγόρου κου Μπ. Κουρουνδή, γνωστών αγωνιστών του αντιφασιστικού κινήματος, οι Οικολόγοι Πράσινοι θέλουμε να θέσουμε στις αρμόδιες αρχές κάποια βασικά ερωτήματα: Πώς είναι δυνατόν να γίνεται προσπάθεια εκ μέρους της αστυνομίας για να στοιχειοθετηθεί εμπλοκή των συνοδών σε παράνομο εμπόριο ανθρώπων, να τους κατασχεθούν τα χρήματα που έφεραν πάνω τους και να δέχονται απειλές ότι θα καταστραφεί η ζωή τους; Και πάνω από όλα να στηθεί στις πλάτες ενός παιδιού και δύο αλληλέγγυων μία ολόκληρη προσπάθεια τρομοκράτησης και αποθάρρυνσης οποιουδήποτε εκδηλώνει την αλληλεγγύη του και δεν μένει απαθής στον ανθρώπινο πόνο;

Αξίζει να θυμηθούμε ότι ανάλογη ήταν και η στάση της Πολιτείας στην υπόθεση Καπετανόπουλου, όπου έγινε προσπάθεια εμπλοκής ενός αυτόπτη μάρτυρα σε ληστεία, μόνο και μόνο επειδή ζήτησε από τους αστυνομικούς να σταματήσουν να ξυλοκοπούν τον φερόμενο ως ληστή, τον οποίο είχαν προηγουμένως συλλάβει. Το μήνυμα και στις δύο περιπτώσεις είναι σαφές: Όποιος εκδηλώνει εμπράκτως την αλληλεγγύη του, βρίσκεται μπλεγμένος στα γρανάζια ενός κατασταλτικού μηχανισμού που ελάχιστα διαφέρει από το σκηνές του «εξπρές του μεσονυκτίου».

Οι Οικολόγοι Πράσινοι πιστεύουμε ότι παρά τη σπίλωση και την καταστολή που επιχειρείται, η αλληλεγγύη τελικά δυναμώνει. Για το λόγο αυτό συμμετείχαμε σήμερα στη συνέντευξη τύπου που δόθηκε για το θέμα, ως ένδειξη αλληλεγγύης από τη δική μας πλευρά. Εκεί η κα Ελεάννα Ιωαννίδου, συντονίστρια της Θεματικής Ομάδας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Οικολόγων Πράσινων, δήλωσε, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα: «Όταν πριν από τρία χρόνια, ο άνθρωπος που σήμερα εκπροσωπεί τη χώρα μας στην Παγκόσμια Τράπεζα, έδινε εντολή να χτιστεί ο φράχτης στον Έβρο, είχαμε δηλώσει προφητικά ότι πολύ φοβόμαστε ότι ο φράχτης αυτός στο μέλλον θα χρησιμοποιηθεί για να μην μπορούμε όχι μόνο να μπούμε, αλλά και να βγούμε από τη χώρα. Σήμερα, διώκεται ένα παιδί και οι συνοδοί του, επειδή έκαναν το αυτονόητο. Να παράσχουν την ελάχιστη ανθρώπινη συνδρομή σε ένα παιδί που ήθελε να φύγει από τη χώρα. Ένα 16χρονο κορίτσι, που έφυγε από ένα πόλεμο για να συνειδητοποιήσει ότι ήρθε σε έναν άλλο. Ένα παιδί που πέρασε μία νύχτα στο κρατητήριο σε ευρωπαϊκό έδαφος. Και μία χώρα, που ενώ γέννησε τη Δημοκρατία, για μία ακόμη φορά  την κακοποιεί. Όμως, όσο θα υπάρχουν άνθρωποι σαν τον Μαρκέτο και τον Κουρουνδή που συμπαρίστανται με προσωπικό κόστος και με τη δύναμη της μη βίαιης πολιτικής ανυπακοής σε όσους δεν έχουν φωνή, τόσο η αλληλεγγύη θα δυναμώνει και η ελπίδα θα παραμένει ζωντανή».

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Η παγκόσμια κοινή γνώμη παρακολουθεί με αμηχανία τη θυσία του Έντουαρντ Σνόουντεν για την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών του συνόλου των πολιτών παγκοσμίως. Ο ίδιος, πρώην συνεργάτης της αμερικανικής Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας (NSA) αποκάλυψε σημαντικά στοιχεία για το πρόγραμμα ηλεκτρονικής παρακολούθησης των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, γνωστό ως Prism, που επιτρέπει στην NSA να παρακολουθεί σε παγκόσμια κλίμακα αυτόματα την συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπινων επικοινωνιών.

Οι αποκαλύψεις αυτές οδήγησαν τις ΗΠΑ να ζητήσουν την έκδοσή του και τη Μόσχα, ως νέο Πόντιο Πιλάτο, να αποποιείται σήμερα κάθε ευθύνης. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν σύμφωνα με τις οποίες «οι σχέσεις μεταξύ των κρατών είναι πολύ πιο σημαντικές από τους καβγάδες γύρω από τις δραστηριότητες των ειδικών υπηρεσιών» και δίνουν πολύ ξεκάθαρα το στίγμα των εξελίξεων.

Η αντίφαση που προκύπτει ανάμεσα σε κραυγαλέες ωδές περί ελευθερίας των αμερικάνων ηγετών, οι οποίες προκύπτουν και από διακηρύξεις του αμερικανικού Συντάγματος και την ωμή πραγματικότητα της παραβίασης κάθε έννοιας ιδιωτικού βίου με τη χρήση συστημάτων μαζικής και διάχυτης επιτήρησης, είναι τουλάχιστον ειρωνική. Η χρήση τέτοιων συστημάτων παρακολούθησης απαγορεύεται τόσο από το Σύνταγμα των ΗΠΑ, όσο και από το άρθρο 12 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αλλά και πλείστες άλλες διεθνείς Συμβάσεις.

Ταυτόχρονα η υπόθεση του Ε. Σνόουντεν αφορά άμεσα και τους Έλληνες πολίτες, διότι πέρα από το γεγονός ότι η προστασία της ιδιωτικής ζωής, ιδίως στον τομέα της ελευθερίας της πληροφόρησης αποτελεί θεμελιώδες ζήτημα δημοσίου συμφέροντος, η Ελλάδα υπήρξε κατεξοχήν έρμαιο των παρακολουθήσεων της NSA.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι θεωρούμε ότι ανάλογες πράξεις συνιστούν ευθεία απειλή για την ελευθερία γνώμης και έκφρασης, συνιστώντας έτσι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.  Για το λόγο αυτό η διεθνής κοινότητα οφείλει να εξασφαλίσει την αποτελεσματική προστασία των πληροφοριοδοτών, εφόσον οι τελευταίοι ενεργούν προς το δημόσιο συμφέρον, παρέχοντας άσυλο στον Σνόουντεν και ανακόπτοντας την επικίνδυνη  πολιτική της Αμερικής.

Οι ίδιοι οι πολίτες, άμεσα θύματα αυτής της πολιτικής, οφείλουν να υπερασπιστούν, μέσω κινημάτων, το θεμελιώδες δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης, που προσωποποιείται σήμερα μέσω του Ε. Σνόουντεν. Στην εκκωφαντική σιωπή των κυβερνήσεων της Ευρώπης, η απάντηση των λαών της οφείλει να είναι διαφορετική. Αν οι πολίτες παραμείνουν παθητικοί δέκτες της οργουελιανής πραγματικότητας που τους επιφυλάσσεται, τα χειρότερα δεν θα αργήσουν να έρθουν.

Και σε αυτή την περίπτωση δεν θα διακυβεύονται τα ατομικά δικαιώματα ενός μόνο ανθρώπου, αλλά τα δικαιώματα ολόκληρης της ανθρωπότητας

 Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Οι Πράσινοι για παροχή ασύλου και απονομή βραβείο Ζαχάρωφ στον Σνόουντεν

Οι πολίτες σε όλο τον κόσμο πληροφορήθηκαν με έκπληξη για ένα γιγαντιαίο σύστημα παρακολούθησης εκατομμυρίων πολιτών και οργανισμών,  ακόμα και κυβερνήσεων, γραφείων του Ευρωκοινοβουλίου καθώς και πρεσβειών από τις κρατικές υπηρεσίες των ΗΠΑ σε συνεργασία με κρατικές υπηρεσίες άλλων χωρών. Οι πληροφορίες αυτές έγιναν γνωστές χάρη στον Εντ Σνόουντεν.

Ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο δήλωσε: «Μάθαμε για την βίαιη παραβίαση των ελευθεριών μας χάρη στην αυτοθυσία ενός ανθρώπου ο οποίος θα μπορούσε να απολαμβάνει υψηλών αμοιβών και προνομίων αν δεν αποφάσιζε ότι  άξιζε να τα θυσιάσει, χάνοντας τον δικό του προσωπικό παράδεισο, προκειμένου να προστατέψει τις ελευθερίες των πολιτών τόσο της δικής του χώρας όσο και ολόκληρου του πλανήτη. Ο  Έντ Σνόουντεν δεν αποκόμισε προσωπικά οφέλη ή πλούτισε από την ενημέρωση για τις παρακολουθήσεις. Αντιθέτως, έχασε την προσωπική του άνεση και την οικογενειακή του ευημερία, έχασε την ιθαγένειά του και διώκεται σήμερα με βαριές κατηγορίες για να μην τολμήσει να κάνει το ίδιο κάποιος άλλος. Παραμένει περιορισμένος σε ένα χώρο αεροδρομίου. Αντί να διώκονται αυτοί που παραβίασαν τη νομοθεσία και τις ελευθερίες των πολιτών, ο Εντ Σνόουντεν δεν έχει ακόμα αναγνωστεί ως διωκόμενος για λόγους συνείδησης. Διότι πράγματι  ακολούθησε τη συνείδησή του και δεν συμβιβάστηκε με τις εντολές των ανωτέρων του να παραβιάζει τον νόμο και το Σύνταγμα, τηρώντας την βασική αρχή της Νυρεμβέργης ότι «Τα άτομα έχουν διεθνείς υποχρεώσεις που υπερβαίνουν τις εθνικές υποχρεώσεις υπακοής».

  Διαβάστε περισσότερα… »