Οι Οικολόγοι Πράσινοι  για τη 10^η Δεκεμβρίου

Σημαντική ενίσχυση του διεθνούς κινήματος για τα ανθρώπινα δικαιώματα υπήρξε η υιοθέτηση της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στις 10 Δεκεμβρίου 1948 από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών που έθεσε τους θεμελιώδεις κανόνες ως προς τα βασικά ατομικά, πολιτικά , οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα που όλοι οι άνθρωποι πρέπει να απολαμβάνουν. Παρόλο που δεν αποτελεί ένα νομικά δεσμευτικό κείμενο, η Οικουμενική Διακήρυξη, υπήρξε η βάση τόσο για το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, όσο και για το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα  και αποτέλεσε μαζί με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου τη ραχοκοκαλιά του διεθνούς δικαίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα με απώτερο στόχο την εγκαθίδρυση του κράτους δικαίου σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.

Στην Ελλάδα, η Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποτελεί ισχυρή υπενθύμιση της καθημερινής παραβίασής τους. Αν και η χώρα μας έχει ενσωματώσει διεθνείς συνθήκες για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο εσωτερικό της δίκαιο, προσδίδοντας τους υπερνομοθετική ισχύ σε συνδυασμό με την παροχή συνταγματικής προστασίας, η πραγματικότητα απέχει πολύ από τη θεσμική αποτύπωσή της. Έτσι, ενώ το διεθνές δίκαιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα προβλέπει υποχρεώσεις που τα κράτη δεσμεύονται να σεβαστούν, η Ελληνική Πολιτεία εμφανίζεται ανίκανη να αντιμετωπίσει σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η φτώχεια, θεωρείται η σοβαρότερη πρόκληση για τα ανθρώπινα δικαιώματα στον κόσμο. Στη σύγχρονη Ελλάδα η καταπολέμηση της φτώχειας και του  κοινωνικού αποκλεισμού θα πρέπει να αποτελέσει πλέον προτεραιότητα της Πολιτείας, ενώ θα πρέπει να αρθούν άμεσα τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι ευάλωτες ομάδες, όπως οι Ρομά στην πρόσβασή τους στην εργασία, τη στέγαση, την υγειονομική μέριμνα και την παιδεία.
 Παράλληλα, οι συστηματικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που προέρχονται από κρατικούς φορείς όπως τα κρούσματα κακομεταχείρισης από μέλη των σωμάτων ασφαλείας, ο εγκλεισμός προσφύγων και μεταναστών σε κέντρα κράτησης, οι συνθήκες διαβίωσης στις φυλακές, η καταπάτηση του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη, ο εξοντωτικός χρόνος προφυλάκισης, δεν συνάδουν με την έννοια του Κράτος Δικαίου. Όταν η Ελληνική Πολιτεία σταματήσει να παραβιάζει τους νόμους που η ίδια έχει θεσπίσει, όταν παρθούν ουσιαστικές πρωτοβουλίες, τόσο για την εξάλειψη των διακρίσεων μεταξύ των ανθρώπων (όπως λ.χ. η εξαίρεση των ομόφυλων ζευγαριών από το σύμφωνο συμβίωσης και η συνεχιζόμενη εφαρμογή του εθιμικού δικαίου της Σαρία στη Δ. Θράκη), όσο και για την ικανοποίηση των κοινωνικών δικαιωμάτων που στοχεύουν στην εξασφάλιση παροχών προς τους πολίτες για την ικανοποίηση βασικών βιοτικών αναγκών, τότε ίσως η Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, να αποτελέσει ημέρα εορτασμού. Έως τότε αποτελεί ημέρα βαθύτατου προβληματισμού για όλους/όλες μας.                                                                                     

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Οι Οικολόγοι Πράσινοι για τη Δίκη του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα

Η δίκη του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα κράτησε τόσες ημέρες όσες απαιτούνταν, ώστε η Δικαιοσύνη να αποκτήσει το απαραίτητο άλλοθι που χρειαζόταν. Αναμφίβολα, το γεγονός και μόνο ότι η υπόθεση έφθασε στο ακροατήριο ήταν μία νίκη, γιατί γνωρίζουμε καλά ότι αντίστοιχες υποθέσεις αστυνομικής αυθαιρεσίας ακολουθούν στις περισσότερες περιπτώσεις-μετά τη διενέργεια προσχηματικών ΕΔΕ- το γνωστό δρόμο του αρχείου. Έτσι και μόνο η παραπομπή σε δίκη των αστυνομικών της Ομάδας Δέλτα που στις 5 Μαΐου 2010 εισέβαλαν απρόκλητα στα γραφεία του Δικτύου, τραυματίζοντας μέλος του Δικτύου και καταστρέφοντας υποδομές και υλικό, γέννησε την ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει.

Ελπίδα που διαψεύστηκε από την πρώτη κιόλας ημέρα της εκδίκασής της υπόθεσης από τη στάση της έδρας. Χαρακτηριστικά οι μάρτυρες κατηγορίας, από πλευράς Δικτύου, μετατράπηκαν από την έδρα σε κατηγορούμενους, ενώ η αποδοχή όλων των  ισχυρισμών της αστυνομίας ακύρωσε επί της ουσίας το αποδεικτικό υλικό και οδήγησε εμμέσως πλην σαφώς στο ακραίο συμπέρασμα ότι οι μηνυτές εν τέλει αυτοτραυματίστηκαν και κατέστρεψαν οι ίδιοι το χώρο.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι εκφράζουμε τον βαθύτατο προβληματισμό μας για την εν λόγω εξέλιξη και θεωρούμε ότι δίνει ένα άλλοθι για ανάλογη -έκνομη- συμπεριφορά από πλευράς αστυνομίας στο μέλλον. Παραμονές της μαύρης επετείου της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από αστυνομικό, οι συνειρμοί είναι αναπόφευκτοι. Όπως έχουμε επαναλάβει αρκετές φορές, η δικαιοσύνη είναι αναπόσπαστο στοιχείο και προϋπόθεση της κοινωνικής ειρήνης. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να απονέμεται πάντα και χωρίς καμία απολύτως εξαίρεση.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Κερδίζει έδαφος η εναλλακτική πρόταση διεξόδου των Οικολόγων Πράσινων για την ΕΡΤ
Περιοδεία του Γιάννη Παρασκευόπουλου και σύσκεψη με τους εργαζομένους σήμερα στην ΕΡΑ Βόλου
Πρωτοβουλία των Οικολόγων Πράσινων και προς την Περιφέρεια Θεσσαλίας
Να αναγνωριστεί επίσημα το εγχείρημα των εργαζομένων ως Κοινωνική Επιχείρηση υπό την αιγίδα της Ένωσης Περιφερειών, στις συχνότητες που εγκαταλείπονται από τη Δ.Τ.
Συγκεκριμένες διασφαλίσεις διαφάνειας, ανεξαρτησίας, κοινωνικής συμμετοχής και οικονομικής βιωσιμότητας
Καταδίκη της αστυνομικής επέμβασης στην Αγ. Παρασκευή και των απειλών για την επέτειο του Πολυτεχνείου, νέα έκκληση για ειρηνική και δημοκρατική λύση, χωρίς άλλες εισβολές Διαβάστε περισσότερα… »

«Σήμερα, περισσότερο παρά ποτέ, συνεχίζουμε να εμπνεόμαστε από το όραμα ενός κράτους δικαίου και ισονομίας, χωρίς βία και αυταρχισμό, χωρίς εξαρτήσεις από συμφέροντα εντός και εκτός Ελλάδας, χωρίς διαφθορά και παρακμή».

Αυτό τονίζουν οι Οικολόγοι Πράσινοι, με δήλωση του εκπροσώπου Τύπου τους Μιχάλη Τρεμόπουλου, με αφορμή την επέτειο των 40 χρόνων από την εξέγερση του Πολυτεχνείου και συνεχίζουν:

«Σαράντα χρόνια μετά από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, χρειάζεται να γίνει μια συνολική αποτίμηση της αξίας της Δημοκρατίας, των κατακτήσεων αλλά και των προβλημάτων που παραμένουν ανοιχτά.

Δυστυχώς, νέοι άνθρωποι, που δεν γνωρίζουν τι ήταν ακριβώς η χούντα και ο φασισμός, στηρίζουν ή ανέχονται το νεοναζιστικό υπόκοσμο στη Βουλή. Για να πειστεί, όμως, δεν είναι καθόλου απαραίτητο να γνωρίσει και αυτή η γενιά τις βάρβαρες πρακτικές του καθεστώτος «έκτακτης ανάγκης» των κυρίαρχων τάξεων, δηλαδή τα βασανιστήρια, τις δολοφονίες, τα στρατοδικεία, τις φυλακίσεις χιλιάδων δημοκρατών, τις εξορίες, το κυνήγι των μακρυμάλληδων, των ομοφυλόφιλων, τον υποχρεωτικό εκκλησιασμό, τη λογοκρισία, την απαγόρευση βιβλίων… Αρκεί να εμπνευστεί σε νέες αξίες.

Η αντίσταση στη χούντα τότε, σήμερα σημαίνει αντίσταση σε αντιδημοκρατικές επιλογές, στην απαξίωση του πολιτικού συστήματος, στη διαφθορά, στο λαϊκισμό, στη βία, στην πατριδοκαπηλία, στο καταστροφικό αναπτυξιακό μοντέλο, στα κυρίαρχα καταναλωτικά πρότυπα. Σημαίνει, ακόμη, απόρριψη των πολιτικών που αναπαράγουν την κρίση σε πολιτικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό επίπεδο. Σημαίνει νέους αγώνες για ενίσχυση της ολιστικής παιδείας, για πρόσβαση όλων στα συλλογικά αγαθά, στην ποιότητα ζωής, τη δημόσια υγεία, για κοινωνική δικαιοσύνη, για δημιουργικό πνεύμα, για πράσινες καινοτομίες, για νέες πολιτικές και δίκαιες κοινωνικές λύσεις, βασισμένες στην ευρεία συμμετοχή και δράση των πολιτών, στην αξιοπρέπεια, τη βιωσιμότητα και την αλληλεγγύη».

Οι Οικολόγοι Πράσινοι τιμούν την επέτειο του Πολυτεχνείου με τη συμμετοχή τους στις πορείες της Κυριακής. Αντιπροσωπεία του κόμματος με επικεφαλής τη συνεκπρόσωπο Τύπου Μάγκυ Δούση κατέθεσε σήμερα στις 12 το μεσημέρι στεφάνι στο Πολυτεχνείο.

Όταν στα ρυάκια της Χαλκιδικής ρέει αρσενικό, η Αθήνα «μολύνεται» από τα πλακάτ τους 

Οι Τούρκοι πολιτικοί πρόσφυγες Ahmet Düzgün Yüksel, Erdğan Çakır, Hasan Biber και Mehmet Yayla έχουν ξεκινήσει εδώ και 32 ημέρες απεργία πείνας για να αποτραπεί η έκδοσή τους στη Γερμανία, τη Γαλλία και την Τουρκία αντίστοιχα, για την πολιτική τους δράση. Η σιωπή των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στην κλιμάκωση της επίθεσης εναντίον των Τούρκων πολιτικών προσφύγων είναι εκκωφαντική και γεννά εύλογα ερωτήματα. Ενδεικτικό της κατάστασης είναι το γεγονός ότι δεν τους επιτρέπεται καν να πραγματοποιήσουν απεργία πείνας στην πλατεία Συντάγματος με το πρόσχημα ότι «μολύνουν» με τα πλακάτ τους τον χώρο. Είναι επίσης ενδεικτικό και το γεγονός ότι μέχρι σήμερα οι απεργοί πείνας και οι αλληλέγγυοι έχουν δεχθεί επτά επιθέσεις από την αστυνομία, ενώ έχουν γίνει δεκαεννέα προσαγωγές, τρεις εκ των οποίων έχουν μετατραπεί σε συλλήψεις.

Η έκδοση των Τούρκων πολιτικών προσφύγων συνδέεται άμεσα με την πολιτική τους δράση. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Γερμανία βάσει του νέου «τρομονόμου» που θεσπίστηκε το 2002, διώκεται και κάθε νόμιμη πολιτική δραστηριότητα που λαμβάνει χώρα στο έδαφός της, εφόσον είναι αλληλέγγυα σε πολιτικές οργανώσεις που σε μία τρίτη χώρα (λ.χ. την Τουρκία) θεωρούνται τρομοκρατικές. Επομένως είναι ξεκάθαρο ότι η έκδοση στη Γερμανία του  Ahmet Düzgün Yüksel είναι φρονηματική και δεν συνδέεται με κανέναν τρόπο με παράνομες ενέργειες. Επομένως, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στην εν λόγω απόφαση έκδοσης μειοψήφησε ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου. Αντίστοιχα και η έκδοση πολιτικών προσφύγων στην Τουρκία, συνιστά με τη σειρά της βάναυση παραβίαση διεθνών συμβάσεων που απαγορεύουν την έκδοση σε χώρα που υπάρχει κίνδυνος βασανισμού.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι αντιστεκόμαστε στο πογκρόμ που έχει στηθεί εναντίον των Τούρκων πολιτικών προσφύγων και θα αγωνιστούμε από κοινού για την ανατροπή-έστω και την τελευταία στιγμή- της πολιτικής αυτής που θεωρεί τα ατομικά δικαιώματα «πολυτέλεια του παρελθόντος». Συμμετέχουμε στις εκδηλώσεις αλληλεγγύης που διοργανώνονται σήμερα στις 17.30μμ στην πλατεία Συντάγματος και στην πορεία την Πέμπτη στις 18.00μμ στα Προπύλαια. Η συμφωνία που έκλεισε την Άνοιξη μεταξύ του Αντώνη Σαμαρά και του Recep Tayyip Erdoğan, έχει ήδη αφήσει πίσω της μία απαγωγή και κινδυνεύει να αφήσει  νεκρούς. Οι Οικολόγοι Πράσινοι κάνουμε έκκληση στην Κυβέρνηση και στη Δικαιοσύνη να αναλογιστούν τις ευθύνες τους.

Πολιτική βούληση και κοινωνική συστράτευση  για την αποτροπή της φασιστικής βίας

 Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών καταδεικνύουν με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι η -έως σήμερα- ανεξέλεγκτη δράση της Χρυσής Αυγής, οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στην ανοχή της Κυβέρνησης και τη δυσλειτουργία Αστυνομίας και Δικαιοσύνης. Η απουσία πολιτικής βούλησης που ήταν άμεσα συνυφασμένη με ψηφοθηρικούς λόγους, τα συντηρητικά αντανακλαστικά και η αδράνεια που κυριάρχησε στην Ελληνική Δικαιοσύνη, αλλά και η «κάθαρση» που ποτέ δε ήρθε στα σώματα ασφαλείας, έστρωσαν το χαλί στην  εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής.

 Οι Οικολόγοι Πράσινοι είχαν επανειλημμένα κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για τις ολέθριες συνέπειες που μπορεί να έχει η απαράδεκτη ποινική ασυλία που αφειδώς παρεχόταν στους δράστες της ακροδεξιάς βίας. Όμως έως τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, που στάθηκε η αφορμή για να ξυπνήσει η «ωραία κοιμωμένη» Ελληνική Δικαιοσύνη, δεν κουνιόταν φύλλο.

 Αναγνωρίζοντας τις ευθύνες της Πολιτείας, οι οποίες είναι έως και εγκληματικές, αλλά αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα την ιστορική ευκαιρία που δίδεται σήμερα,  οφείλουμε όλοι να συστρατευθούμε για τον κοινό σκοπό: Απόδοση δικαιοσύνης σε όλα τα εγκλήματα των νεοναζί στην Ελλάδα και αποτροπή από την διάπραξη νέων εγκλημάτων στο μέλλον. Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, η πολιτική βούληση πρέπει να είναι διαρκής και όχι στιγμιαία και προσχηματική. Περαιτέρω, με γνώμονα πάντα την αυστηρή τήρηση της ποινικής δικονομίας και της αρχής της δίκαιης δίκης, πρέπει να δοθεί προτεραιότητα σε δύο άξονες:

•  να αποτολμηθεί επιτέλους ο εκδημοκρατισμός των σωμάτων ασφαλείας με την ουσιαστική «κάθαρση» της Αστυνομίας και της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών από εξτρεμιστικά ακροδεξιά στοιχεία.
•  να υπάρξει ουσιαστική προστασία των μαρτύρων για να επιτευχθεί η  πραγματική διαλεύκανση των υποθέσεων ρατσιστικής βίας και η απόδοση ευθυνών. Ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση είναι η προστασία των θυμάτων και των ουσιωδών μαρτύρων πράξεων ρατσιστικής βίας, μέσω μη έκδοσης της απόφασης απέλασης (στην περίπτωση που στερούνται νομιμοποιητικών εγγράφων) και της χορήγησης προσωρινής άδειας παραμονής. Επίσης, η προστασία που θα παρέχεται σε όλους τους μάρτυρες, θα πρέπει να  ισοδυναμεί με την προστασία των μαρτύρων σε υποθέσεις τρομοκρατίας, δεδομένου του κινδύνου που αυτοί διατρέχουν.

 Σήμερα είναι μια μεγάλη ευκαιρία για την Ελληνική Πολιτεία να επαναλειτουργήσουν οι θεσμοί, οι οποίοι βρίσκονταν σε διαρκή ύπνωση. Να αποδοθεί Δικαιοσύνη και να ισχυροποιηθούν τα θεμέλια του δημοκρατικού πολιτεύματος. Το αίμα του Παύλου ας γίνει η αφορμή γι΄ αυτό. Του το οφείλουμε.

 Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Επιτέλους η Δημοκρατία σταματά την ανοχή στην εγκληματική δραστηριότητα των νεοναζιστών.

Η παραπομπή στη Δικαιοσύνη ήταν η μόνη νόμιμη αντίδραση που όφειλε να γίνει για να αρχίσει να αντιμετωπίζεται σοβαρά η εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής, αίτημα που κάποιοι καταθέτουμε καιρό τώρα και εκφράστηκε με πλήθος αντιφασιστικών συλλαλητηρίων, μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Ήδη από το 2009 οι Οικολόγοι Πράσινοι είχαμε ζητήσει την απαγόρευση της Χρυσής Αυγής για την εγκληματική της δράση ενάντια σε Έλληνες και ξένους με ξυλοδαρμούς, μαχαιρώματα και τρομοκράτηση, φέρνοντας το θέμα στο ευρωκοινοβούλιο και παίρνοντας ενθαρρυντικές απαντήσεις γι’ αυτό. Η αδράνεια ή η ατολμία των κυβερνήσεων να ανταποκριθούν, όταν ακόμα η οργάνωση βρισκόταν στο περιθώριο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, το κλίμα του εθνολαϊκισμού που είχε αναπτυχθεί την προηγούμενη 20ετία στη χώρα μας, σε συνδυασμό με την απαξίωση του πολιτικού συστήματος, τη διαφθορά και την οργή για την κοινωνική εξαθλίωση που έφεραν οι μνημονιακές πολιτικές, έθρεψαν την εγκληματική αυτή συμμορία και την αναβάθμισαν σε κοινοβουλευτικό κόμμα. 

Η αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής θα πρέπει να γίνει με ψυχραιμία και με σεβασμό στο νόμο και στα δικαιώματα, με βάση τις εγκληματικές πράξεις στις οποίες εμπλέκονται τα στελέχη της και το μίσος που καλλιεργούν και όχι την πολιτική δραστηριότητα και την ιδεολογία της, όσο απεχθής και αν είναι. Η μέχρι τώρα αδράνεια και οι βαριές ευθύνες του πολιτικού συστήματος και της αστυνομίας δεν μπορούν να συγκαλυφθούν εσπευσμένα, με παράκαμψη της συνταγματικής νομιμότητας. Η αντιπαράθεση με το ναζισμό και το φασισμό θα πρέπει να είναι πρώτα ιδεολογική και πολιτική.

                                                                                          Το Γραφείο Τύπου

Η μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησης, η διάλυση των δομών του κράτους και της κοινωνικής συνοχής, το ξεπούλημα των δημόσιων αγαθών και η προοπτική παρεμπόδισης των πολιτών από τη χρήση τους, που αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμά τους, η άνοδος της ακροδεξιάς, η έξαρση των ναζιστικών επιθέσεων και η αναλγησία της κυβέρνησης να αλλάξει πολιτική έστω και τώρα, αποτελούν τις ιδανικές συνθήκες για την αναθάρρηση των νοσταλγών της χούντας και μιας νέας κατάλυσης του δημοκρατικού πολιτεύματος από τους στρατιωτικούς.

Η κυβέρνηση οφείλει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα στη ρίζα του. Ακόμα κι αν τα σενάρια για ανατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος δεν φαίνονται άμεσα υλοποιήσιμα, οι αιτίες που τα τροφοδοτούν είναι συγκεκριμένες και δεν μπορούν να αγνοηθούν. Καμία απειλή τέτοιου είδους δεν μπορεί να θεωρηθεί αμελητέα στις μέρες μας, που ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας αναζήτησε ήδη διέξοδο σε αντιδημοκρατικά εγκληματικά μορφώματα, όπως η Χρυσή Αυγή, και που – όπως φαίνεται – αδυνατεί ακόμα και με την αποκάλυψη της εγκληματικής δράσης τους να στραφεί σε διαφορετική κατεύθυνση.

Το ίδιο ώριμα οφείλει η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει τις απειλές της Χρυσής Αυγής για παραίτηση των βουλευτών της. Η «διεκδίκηση» ψηφοφόρων – πρώην υποστηρικτών της, είναι το τελευταίο που θα έπρεπε να απασχολήσει τα κόμματα, και το πιο ευτελές. Άλλωστε, η προσέλκυσή τους θα έπρεπε να βασίζεται σε πειστική πολιτική πρόταση και όχι στην πρακτική των συγκοινωνούντων δοχείων, που θα αποδείξει ότι οι ψηφοφόροι (και γιατί όχι και στελέχη;) με ακροδεξιές και φασιστικές αντιλήψεις μπορούν να βρουν ξανά στέγη σε παραδοσιακά κόμματα. Με άλλα λόγια, μέλημα της κυβέρνησης θα πρέπει να είναι η εκρίζωση του φασισμού από την ελληνική κοινωνία και όχι η πρόσκαιρη εκμετάλλευσή του για ψηφοθηρικούς λόγους.

Γραφείο Τύπου