Η «ελεύθερη πτώση» στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα αναφορικά με την ελευθερία της πληροφόρησης, ιδιαίτερα μετά το οριστικό λουκέτο στην Ελληνική Ραδιοφωνία και Τηλεόραση με τη μονομερή, αυταρχική και ανιστόρητη απόφαση της κυβέρνησης, αποτυπώνεται σκληρά στην ετήσια έρευνα για την ελευθερία του τύπου της οργάνωσης «Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα». Έτσι, η Ελλάδα σε σύνολο 180 χωρών, ενώ ξεκίνησε το 2002 από τη 19η βρίσκεται πλέον στην 99η θέση.

Η δημοσιοποίηση της εν λόγω έρευνας όχι μόνο δεν οδήγησε σε προβληματισμό και διορθωτικές κινήσεις, αλλά μόλις εχθές σημειώθηκε ένα ακόμη πλήγμα κατά της ελεύθερης και αδέσμευτης δημοσιογραφίας. Όπως έγινε γνωστό, ασκήθηκε ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος εναντίον  δημοσιογράφου για τη δημοσίευση καταγγελίας σχετικά με τη φύλαξη «ευαίσθητων στόχων» από άνδρες του Λιμενικού, θέτοντας με αυτό τον τρόπο –ευθέως- εν αμφιβόλω το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στην πληροφόρηση. Είχαν προηγηθεί, όπως η ίδια η δημοσιογράφος καταγγέλλει, πιέσεις για την απόσυρση του σχετικού άρθρου από την ιστοσελίδα της δημοσιογράφου. Σχεδόν ταυτόχρονα, η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Αχαΐας, απείλησε ότι θα προβεί σε μήνυση κατά της εκπομπής «Ελληνοφρένεια», θεωρώντας ότι θίγεται από τη σάτιρα που της ασκείται, ενώ την ίδια ημέρα η Δικαιοσύνη αποπειράθηκε να παρέμβει στη μετάδοση άλλης δημοσιογραφικής τηλεοπτικής εκπομπής.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι τονίζουν ότι η συνταγματικά κατοχυρωμένη «ελευθερία της έκφρασης», της οποίας ειδικότερες εκφάνσεις αποτελούν τόσο η ελευθερία του τύπου και της πληροφόρησης, όσο και η ελευθερία της τέχνης, στην οποία περιλαμβάνεται σαφώς και η σάτιρα, περιορίζονται ανεπίτρεπτα από τέτοιες ενέργειες. Για τη μεν ελευθερία της τέχνης, ο νομοθέτης είναι σαφής και προτάσσει την ελεύθερη καλλιτεχνική δημιουργία που προστατεύεται από το άρθρο 16 παρ.1 του Συντάγματος, καλύπτοντας ακόμα και προσβολές του δικαιώματος της προσωπικότητας που τυχόν ενυπάρχουν κατά την άσκησή της (στην προκειμένη περίπτωση των αστυνομικών), επειδή αποσκοπεί στη διαφύλαξη υψίστων κοινωνικών αγαθών. Για τη δε ελευθερία του τύπου, το άρθρο 14Σ. απαγορεύει τόσο τη λογοκρισία, όσο και κάθε άλλο προληπτικό μέτρο, επιτρέποντας κατ΄ εξαίρεση την κατάσχεση όταν πρόκειται για δημοσίευμα που αποκαλύπτει πληροφορίες για τη σύνθεση, τον εξοπλισμό και τη διάταξη των ενόπλων δυνάμεων. Εντούτοις, στην περίπτωση της ποινικής δίωξης της δημοσιογράφου, η ίδια η Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, θεωρήθηκε εντελώς αυθαίρετα «διαβαθμισμένο απόρρητο έγγραφο».

Η συστηματική παραβίαση των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων που επιχειρείται τόσο με την προσπάθεια «φίμωσης» του τύπου, όσο και με την έμμεση λογοκρισία που ασκείται στη σάτιρα, συνιστούν καίριο πλήγμα στην Δημοκρατία. Δημοκρατία χωρίς πολυφωνία, ελευθεροτυπία και πολιτική σάτιρα, είναι  ένα πολίτευμα αποστερημένο από τις βασικές αρχές του.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Ο Τάσος Θεοφίλου καταδικάστηκε σε φυλάκιση 25 χρόνων για  συμμετοχή στη ληστεία της Alpha Bank της Πάρου και απλή συνέργεια σε ανθρωποκτονία σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, ενώ ταυτόχρονα αθωώθηκε για  οποιαδήποτε εμπλοκή με την τρομοκρατία. Η εν λόγω απόφαση φαίνεται -από τα στοιχεία της δικογραφίας- να είναι προβληματική από δικονομικής άποψης. Είναι, επίσης, επόμενο να εγείρονται ερωτήματα από το γεγονός ότι, από ότι φαίνεται,  η φιλική σχέση του Τ. Θεοφίλου με τον Κ. Σακκά θεωρείται ως επιβαρυντικό στοιχείο σε μία ποινική υπόθεση. Αν όμως η ιδεολογία και οι κοινωνικές συναναστροφές αρκούν για να μπει κάποιος στο στόχαστρο της αστυνομίας και της Δικαιοσύνης, μήπως τελικά βαδίζουμε σε επικίνδυνες ατραπούς;

Μια καταδίκη για μια ληστεία, χωρίς καμία αναγνώριση από αυτόπτες μάρτυρες, η οποία βασίζεται σε ένα ανώνυμο τηλεφώνημα. Μία καταδικαστική απόφαση που φαίνεται να βασίζεται αποκλειστικά σε ενδείξεις -ισχνότατες κι αυτές- και όχι σε αποδείξεις. Τα στοιχεία από τη δικογραφία είναι αποκαλυπτικά:  το μοναδικό ενοχοποιητικό στοιχείο που υπάρχει είναι το DNA σε ένα καπέλο, το οποίο όμως δεν περιλαμβάνεται στην επιτόπου φωτογράφηση των πειστηρίων στον τόπο της συμπλοκής, δεν είναι εγγεγραμμένο στην έκθεση κατάσχεσης ενώ μόνο μία εκ των μαρτύρων ρωτήθηκε γι΄ αυτό, η οποία και περιέγραψε ένα εντελώς διαφορετικό καπέλο από αυτό που φέρεται ότι ανήκει στον κατηγορούμενο. Από την άλλη πλευρά, το βιολογικό υλικό που άφησαν οι δράστες στην τράπεζα δεν υπάρχει στη δικογραφία.

Το γεγονός ότι θεωρήθηκε ενοχοποιητικό στοιχείο σε μια τέτοιου τύπου υπόθεση μια τσάντα, στην οποία αναγράφεται η λέξη «Πάρος» και ταυτόχρονα τίθεται σε αμφισβήτηση η αρχή της ίσης αντιμετώπισης ενοχής και αθωότητας του κατηγορουμένου, καθώς και το γεγονός ότι η δικαστική απόφαση δεν φαίνεται να βασίζεται σε ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, όπως απαιτεί το ισχύον νομικό σύστημα, γεννούν ερωτηματικά.

Η τυχόν καταδίκη ανθρώπων των οποίων η ενοχή δεν έχει αποδειχθεί και η παραβίαση της αρχής της αμεροληψίας και αντικειμενικότητας του δικαστή και της επαρκούς θεμελίωσης της δικαστικής απόφασης, συνιστούν έκπτωση στο νομικό μας πολιτισμό και στην αρχή του κράτους δικαίου. Οι Οικολόγοι Πράσινοι υπενθυμίζουμε ότι το διατακτικό μίας δικαστικής απόφασης σε μία Δημοκρατία είναι απολύτως σεβαστό. Το αιτιολογικό όμως της απόφασης και τα στοιχεία τα οποία που λαμβάνονται υπόψη για τη θεμελίωσή της, όχι μόνο επιτρέπεται,  αλλά επιβάλλεται να γίνονται αντικείμενο κριτικής, γιατί μόνο έτσι εμπεδώνεται το αίσθημα δικαιοσύνης σε μία Δημοκρατία.

Το περίφημο «γερμανικό φθινόπωρο» που γλαφυρά περιγράφεται στη «Χαμένη τιμή της Καταρίνα Μπλουμ» είναι η απεικόνιση μίας σκληρής ιστορικής πραγματικότητας που τραυμάτισε τη Γερμανία και δεν θα θέλαμε να τη δούμε και στην Ελλάδα.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Το Σάββατο 1 Φεβρουαρίου, η νεοναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή, πραγματοποίησε ανενόχλητη συγκέντρωση στο κέντρο της Αθήνας για την επέτειο των Ιμίων, καταλήγοντας να κάνει -επίσης ανενόχλητη- πορεία μέχρι τον «Ευαγγελισμό», παρά το γεγονός ότι οι πορείες είχαν απαγορευθεί τη συγκεκριμένη ημέρα. Σε απάντηση αντιφασίστες προερχόμενοι από διαφορετικές συλλογικότητες, πραγματοποίησαν με τη σειρά τους μαζική αντισυγκέντρωση, η οποία αντιθέτως καταστάλθηκε βίαια από την αστυνομία με ρίψη δακρυγόνων, ξυλοδαρμούς και πλήθος προσαγωγών και συλλήψεων. Η σύλληψη ενός ανήλικου παιδιού και ενός πολιτικού πρόσφυγα, στους οποίους απαγγέλθηκαν κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος βάσει «κουκουλονόμου», προβληματίζουν ιδιαίτερα. Κοινό χαρακτηριστικό των δύο η αλλοδαπότητα, που -προφανώς- αποτελεί ικανή συνθήκη για τη δυσμενέστερη μεταχείρισή τους.

Ο πολιτικός πρόσφυγας Σελτζούκ Γκουνγκόρ, ο οποίος παραπέμφθηκε σε δίκη βάσει των επιβαρυντικών διατάξεων του «κουκουλονόμου», τραυματίστηκε, όπως καταγγέλλουν αυτόπτες μάρτυρες, από τα ΜΑΤ που του επιτέθηκαν ξαφνικά, τον χτύπησαν με κλομπ και κλωτσιές και τον έσερναν δεμένο με χειροπέδες μέχρι τη στιγμή που έχασε τις αισθήσεις του και τελικά διεκομίσθη στο νοσοκομείο. Και παρά το γεγονός ότι τόσο από αυτόπτες μάρτυρες, όσο και από φωτογραφίες και βίντεο που τραβήχτηκαν κατά τη στιγμή της σύλληψής του, προκύπτει ότι δεν είχε καλυμμένο το πρόσωπό του, εντούτοις εισαγγελέας και ανακριτής δέχθηκαν ως αληθείς μόνο τις μαρτυρίες των ανδρών των ΜΑΤ.

Για μία ακόμη φορά γινόμαστε θεατές στο ίδιο «παράδοξο»: από τη μία πλευρά να υπάρχει αποδεδειγμένη χρήση βίας κατά διαδηλωτών χωρίς να ασκείται καμία δίωξη και από την άλλη να διώκεται διαδηλωτής σε βαθμό κακουργήματος, βάσει του «κουκουλονόμου», ενώ υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία  που αποδεικνύουν ότι δεν είχε καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του. Η αλλοδαπότητα αποτελεί -ατύπως- επιβαρυντική περίσταση, που μετατρέπει σε εύκολο στόχο όσους αγωνίζονται αλλά δεν είναι Έλληνες πολίτες και επομένως η παραμονή τους στη χώρα είναι επισφαλής. Σε συνδυασμό με αντιδημοκρατικές διατάξεις, όπως ο «κουκουλονόμος», που χρησιμοποιούνται ευρέως και χωρίς αποδείξεις, οι Αρχές μπορούν εύκολα να τυλίξουν οποιονδήποτε σε μία κόλλα χαρτί. Και αυτό κάνουν.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι καταγγέλλουμε την κατάφωρη παραβίαση των ατομικών δικαιωμάτων και των όρων της δίκαιης δίκης που ταυτόχρονα με τη βιομηχανία των διώξεων που έχει στηθεί, έχουν μετατρέψει την ελληνική πραγματικότητα σε οργουελιανό εφιάλτη. Το τρίπτυχο «ησυχία, τάξη και ασφάλεια» που επικαλείται η Κυβέρνηση, επιβάλλοντας σιωπηρά ένα καθεστώς έκτακτης ανάγκης, είναι βαθιά αντιδημοκρατικό, πολιτικά αντιδραστικό και επικίνδυνο.  Χρέος όλων μας είναι η συστράτευση για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ατομικών και πολιτικών ελευθεριών χωρίς υποσημειώσεις, εκπτώσεις και υπεκφυγές.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Η Κυβέρνηση, σε μία πρωτοφανή επίδειξη αστυνομικής βίας και αυταρχισμού, προέβη στην προσαγωγή 47 φοιτητών μελών της Αριστερής Ενότητας, καθώς και ενός περιοίκου(!), για την παράσταση διαμαρτυρίας που πραγματοποίησαν μπροστά στο γραφείο του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας Μ. Βαρβιτσιώτη, με αφορμή το έγκλημα στο Φαρμακονήσι. Αστυνομικοί της ομάδας «Δ» εντελώς απρόκλητα αμέσως μετά την ανάρτηση του πανό των διαδηλωτών προέβησαν σε βίαιη προσαγωγή των συμμετεχόντων. Επίσης χτύπησαν το βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Χ. Καραγιαννίδη, ενώ ο Δήμαρχος Κομοτηνής ο οποίος έτυχε να είναι παρών στο περιστατικό προσπάθησε μάταια να αποτρέψει τον ξυλοδαρμό και τη βίαιη προσαγωγή των φοιτητών. Δυστυχώς ένας εκ των φοιτητών χτυπήθηκε άσχημα και προσήχθη στη ΓΑΔΑ, χωρίς να του παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι καταγγέλλουμε την απρόκλητη επίθεση της αστυνομίας σε μία καθόλα ειρηνική διαμαρτυρία, η οποία εντάσσεται στη συνολικότερη προσπάθεια συγκάλυψης του εγκλήματος στο Φαρμακονήσι. Ήδη εχθές στη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου, ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας έδωσε το στίγμα των εξελίξεων, προσπαθώντας να προκαταλάβει το αποτέλεσμα της έρευνας. Οι Οικολόγοι Πράσινοι με την κατάθεση μηνυτήριας αναφοράς ζητούμε την πλήρη διαλεύκανση του εγκλήματος στο Φαρμακονήσι και την απόδοση των ευθυνών στους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς, παράλληλα με την προστασία των θυμάτων. Για το θέμα αυτό ο επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου των Οικολόγων Πράσινων, Βαγγέλης Πισσίας δήλωσε: «Η πολιτική της κυβέρνησης καθιστά τους λιμενικούς ανθρωποφύλακες μιας “Ευρώπης Φρούριο”,  οι οποίοι δεν ενεργούν μόνο αυτοβούλως, άλλα εκτελούν ταυτόχρονα άνωθεν και έξωθεν εντολές. Η απάντηση στην εγκληματική καταστολή τόσο των μεταναστών που θέλουν να φθάσουν στην ευρωπαϊκή γη, όσο και των συμπολιτών μας που υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, είναι μια άλλη διακυβέρνηση σε μία άλλη  ανοιχτή και αλληλέγγυα Ευρώπη».   

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Οι Οικολόγοι Πράσινοι καταθέτουν μήνυση κατά του Λιμενικού

Την ενορχηστρωμένη προσπάθεια της κυβέρνησης και μερίδας των ΜΜΕ για τη συγκάλυψη του εγκλήματος στο Φαρμακονήσι και τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης που επιχειρείται -μεταξύ άλλων- και με τη διαρροή των «καταθέσεων» των προσφύγων στο λιμεναρχείο της Λέρου, όπου φέρονται να ευχαριστούν τους άνδρες του λιμενικού για τη διάσωσή τους, έρχονται να διαψεύσουν οι ίδιοι οι επιζώντες.

 Στη συνέντευξη Τύπου που δόθηκε με τη συμμετοχή των προσφύγων που επέζησαν, οι ίδιοι διαψεύδουν το περιεχόμενο των καταθέσεων, καταγγέλλοντας ότι υπέγραψαν καθ’ υπόδειξη έγγραφα χωρίς να γνωρίζουν το περιεχόμενό τους και χωρίς να υπάρχει διερμηνέας που να γνωρίζει τη γλώσσα τους. «Δεν θα μπορούσαμε να ευχαριστήσουμε αυτούς που σκότωσαν τις οικογένειές μας», δήλωσαν. Όπως καταγγέλλει το Παρατηρητήριο Συμφωνιών του Ελσίνκι, οι καταθέσεις είναι πλαστές, ενώ ζητά παράλληλα την ποινική δίωξη όσων εμπλέκονται. Χαρακτηριστικά, μέσα σε μόλις 15 λεπτά οι λιμενικοί φέρονται ότι πήραν την κατάθεση 2 διασωθέντων, χωρίς διερμηνεία στη γλώσσα τους, ενώ «δόθηκε» κατάθεση από διασωθέντα σε προγενέστερο χρόνο (!) από την εμφάνισή του στους ανακριτές.

 Οι Οικολόγοι Πράσινοι απαιτούμε να διεξαχθεί διεθνής ανεξάρτητη έρευνα για το περιστατικό στο Φαρμακονήσι. Από τις καταγγελίες που προκύπτουν από τις καταθέσεις των επιζώντων προσφύγων στην Ύπατη Αρμοστεία και στη δημόσια συνέντευξη Τύπου, προκύπτουν μεγάλες ευθύνες, τόσο για τους συμμετέχοντες στο περιστατικό, όσο και σε αυτούς που τους έδωσαν την εντολή. Τα ερωτήματα που πρέπει να διερευνηθούν είναι αμείλικτα και σχετίζονται με:

 –  απόπειρα παράνομης επαναπροώθησης με ρυμούλκηση του πλοιαρίου των προσφύγων. Επίσης, η ταχύτητα που ανέπτυξε το σκάφος του Λιμενικού κατά τη διάρκεια της ρυμούλκησης ήταν ιλιγγιώδης και εξαιρετικά επικίνδυνη

 –  ανατροπή του πλοιαρίου των προσφύγων με διεμβόλιση από το σκάφος της ακτοφυλακής

 –  αποτροπή της επιβίβασης στο σκάφος του Λιμενικού αλλά και βίαιη συμπεριφορά απέναντι στους πρόσφυγες που προσπαθούσαν να σώσουν τις γυναίκες και τα παιδιά τους από πνιγμό μετά την ανατροπή του πλοιαρίου τους

 –  απειλές για τη ζωή τους

 –  τον τρόπο που «ελήφθησαν οι καταθέσεις» στο Λιμεναρχείο Λέρου

 –  τις εντολές που πήρε η ΕΛ.ΑΣ. και την «παρέλαση» των αξιωματικών της ομάδας ΔΙΑΣ έξω από τον ξενώνα που διαμένουν οι επιζώντες, καθώς και τα 4 περιστατικά προσαγωγών, που παραπέμπουν ευθέως σε προσπάθεια εκφοβισμού τους.

 Οι υπαίτιοι του εγκλήματος πρέπει να αναζητηθούν μεταξύ των λιμενικών που συμμετείχαν στην επιχείρηση, των εντολέων τους, των εμπλεκομένων στις πλαστές καταθέσεις, του αρχηγού του Λιμενικού Σώματος αλλά και των πολιτικών προϊσταμένων τους.

Η κυβέρνηση, έχοντας πλέον εγκαταλείψει κάθε ηθικό φραγμό, εφαρμόζει μία πολιτική που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε αίμα αθώων. Στο ίδιο μήκος κύματος ο υπουργός Ναυτιλίας, όχι μόνο δεν παραιτήθηκε ως όφειλε, αλλά απεναντίας προβαίνει σε συνεχείς δηλώσεις χειραγώγησης της προανακριτικής διαδικασίας.

 Σε αυτή την πολιτική που συνιστά ασέβεια απέναντι στην ανθρώπινη ζωή, οι Οικολόγοι Πράσινοι απαιτούμε να μπει ένα τέλος. Πρέπει άμεσα να χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση με την τιμωρία των ηθικών και φυσικών αυτουργών του εγκλήματος και την παράλληλη προστασία των επιζώντων προσφύγων, των οποίων η μαρτυρία είναι απαραίτητη τόσο στο στάδιο της έρευνας, όσο και κατά τη διενέργεια της δίκης.

 Για το λόγο αυτό οι Οικολόγοι Πράσινοι προβαίνουμε άμεσα στην υποβολή μήνυσης κατά του Λιμενικού Σώματος. Αν δεν αποδοθεί δικαιοσύνη, είναι πολύ πιθανό η Ελλάδα να καταδικαστεί για άλλη μια φορά από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Θυμίζουμε ότι έχει ήδη καταδικαστεί από το ΕΔΔΑ στην υπόθεση Zontul κατά Ελλάδας, για την παραβίαση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ (απαγόρευση βασανιστηρίων και απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης).  Όπως φαίνεται, μερίδα των ένστολων με την ευλογία της κυβέρνησης, συνεχίζει τις ίδιες ντροπιαστικές συμπεριφορές όπως και πριν από 10 χρόνια. Απέναντι στους ανθρώπους αυτούς, που η μοναδική τους έκκληση είναι η ανεύρεση των πτωμάτων των συγγενών τους, η απόδοση δικαιοσύνης και η αποτροπή ανάλογων εγκλημάτων στο μέλλον, είναι η ελάχιστη απάντηση που πρέπει να δοθεί.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Οι Οικολόγοι Πράσινοι θα υποβάλουν μηνυτήρια αναφορά κατά των φυσικών και ηθικών αυτουργών του εγκλήματος

Όσο και αν προσπαθεί η Κυβέρνηση να αποκρύψει το έγκλημα που συντελέσθηκε στο Φαρμακονήσι, οι μαρτυρίες των επιζώντων είναι συγκλονιστικές. Κατά τη διάρκεια της παράνομης επαναπροώθησης των προσφύγων στην Τουρκία με ρυμούλκηση και με δεδομένη την ταχύτητα που ανέπτυξε το σκάφος του λιμενικού, η βάρκα αναποδογύρισε, με αποτέλεσμα να χαθούν 12 άνθρωποι, εννέα παιδιά και βρέφη και τρεις γυναίκες.  Οι λιμενικοί όχι μόνο δεν προσπάθησαν να σώσουν τους μετανάστες από το θάνατο αλλά, όπως κατήγγειλαν οι επιζώντες, τους κλωτσούσαν για να πέσουν και πάλι στη θάλασσα. Μάλιστα, όταν ένας Σύρος προσπάθησε μ’ ένα κοντάρι να σώσει ένα παιδί που πνιγόταν, ο λιμενικός τον κλώτσησε για να τον εμποδίσει. Οι μαρτυρίες των επιζώντων συγκλονίζουν:«Σκοτώστε με κι εμένα, σκοτώστε με τους έλεγα. Άλλοι ήθελαν να πέσουν στη θάλασσα να πεθάνουν με τους δικούς τους. Τους εμποδίσαμε. Ο ένας που φαινόταν αρχηγός μας έλεγε πως άμα πούμε τίποτα, θα μας σκοτώσουν όλους».

Στη διεθνή κατακραυγή που ακολούθησε, η οποία συμπεριλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τις δηλώσεις του Επιτρόπου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης που αναφέρθηκε ευθέως σε αποτυχημένη προσπάθεια μαζικής απέλασης, την απαίτηση διεξαγωγής ανεξάρτητης έρευνας για το περιστατικό από τη Διεθνή Αμνηστία και τον ΟΗΕ, τις μαρτυρίες των διασωθέντων που δόθηκαν στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και την επιστολή που έστειλαν  στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είκοσι δύο συνδικάτα, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κινήματα από τις τέσσερις γωνιές της Ευρώπης ζητώντας του τη σύνταξη αναφοράς για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας στη χώρα που έχει την Προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, με βάση το Άρθρο 7 της Συνθήκης, η ελληνική κυβέρνηση απαντά με άθλιες υπεκφυγές.

Θυμίζουμε ότι ανάλογες μαρτυρίες για εγκληματικές ενέργειες έχουν καταγραφεί και στο παρελθόν αναφορικά με τις επιχειρήσεις απώθησης.  Η ελληνική κυβέρνηση ενώ τυπικά έχει δεσμευθεί να δώσει τέλος στις παράνομες πρακτικές μαζικών επαναπροωθήσεων και να διερευνήσει σε βάθος όλες αυτές τις υποθέσεις, εντούτοις επιβάλλει το «νόμο της σιωπής» Τα θύματα στο Φαρμακονήσι, σύμφωνα με καταγγελίες, απειλήθηκαν από τους λιμενικούς ότι θα πεθάνουν αν μιλήσουν, ενώ ήδη σήμερα η αστυνομία συνέλαβε έναν εκ των επιζώντων, όταν βγήκε από το χώρο που τους φιλοξενεί ο Δήμος Αθηναίων. Το θύμα μαζί με τον πρόεδρο της αφγανικής κοινότητας, κρατήθηκαν στο Τμήμα Ομόνοιας και αφέθηκαν ελεύθεροι ύστερα από τρεις ώρες μετά από την παρέμβαση του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες.  

Όταν ο ίδιος ο Υπουργός Ναυτιλίας Μ. Βαρβιτσιώτης αναφέρει ότι κάποιοι-μέσα στους οποίους συγκαταλέγει και τον Επίτροπο του Συμβουλίου της Ευρώπης(!)-προσπαθούν να προκαλέσουν πολιτικό ζήτημα στην Ελλάδα και ότι όλα αυτά «αποτελούν αντικείμενο χαζής εκμετάλλευσης», όταν ο Υπουργός Υγείας διαρρηγνύει τα ιμάτια του για την «επιβάρυνση του ετήσιου προϋπολογισμού από τις επιχειρήσεις διάσωσης», όταν ο Αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας ζητά να κάνουν οι αρχές στους μετανάστες «το βίο αβίωτο»  και όταν ο Θ. Πλευρης δηλώνει ευθαρσώς ότι «φύλαξη των συνόρων δεν μπορεί να υφίσταται αν δεν υπάρχουν απώλειες, δηλαδή νεκροί», τότε να μην αναρωτιόμαστε ποιος είναι ο ηθικός αυτουργός σε αυτά τα εγκλήματα. Να μην αναρωτιόμαστε γιατί προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν την κοινωνία με αστειότητες και γελοίες αντιπαραθέσεις με την αξιωματική αντιπολίτευση, όταν κάτω από τη μύτη μας γίνονται τέτοια εγκλήματα. Και στα θύματα  αυτής της πολιτικής συγκαταλέγονται ακόμα και παιδιά.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι θα καταθέσουν άμεσα μηνυτήρια αναφορά κατά των φυσικών αλλά και ηθικών αυτουργών του εγκλήματος, κάτω από την ανοχή ή ακόμη και την εντολή των οποίων το λιμενικό σώμα διαπράττει εγκλήματα.

Παράλληλα μαζί με φορείς, κόμματα, συλλογικότητες και μεταναστευτικές οργανώσεις καλούμε όλους-ες σε διαμαρτυρία και συνέντευξη τύπου με όσους επέζησαν από τη δολοφονική πράξη του ελληνικού ναυτικού το Σάββατο 25/1 στις 12:00 στην πλ. Συντάγματος (Λ. Αμαλίας).

Ζητούμε επίσης την άμεση χορήγηση ασύλου ή καθεστώτος ανθρωπιστικών λόγων στους επιζώντες, καθώς και τη διεξαγωγή επείγουσας και ανεξάρτητης έρευνας για το έγκλημα στο Φαρμοκονήσι, αλλά και για ανάλογα εγκλήματα που συντελούνται κατά τη διάρκεια των παράνομων επιχειρήσεων απώθησης που διεξάγονται στο Αιγαίο.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Επίκαιρη εκδήλωση στις 27 Ιανουαρίου για τις τραγωδίες στη Μεσόγειο

«Δυστυχώς, για άλλη μια φορά είμαστε θεατές στο ίδιο έργο: δύο ακόμα ζωές, μία γυναίκα και ένα παιδί, χάθηκαν στη θάλασσα, άλλοι δέκα άνθρωποι, 8 παιδιά και δυο γυναίκες, αγνοούνται. Εγείρονται πολύ σοβαρά ερωτηματικά αναφορικά με τις συνθήκες υπό τις οποίες συνέβη η νέα τραγωδία στη θαλάσσια περιοχή του Φαρμακονησίου την Δευτέρα, 20 Ιανουαρίου 2014, με δεδομένο ότι το σκάφος με τους επιβαίνοντες βυθίστηκε ενώ ρυμουλκούνταν από σκάφος του Λιμενικού. Οι ενέργειες (ή μη ενέργειες) των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, σε συνδυασμό με τις ανεπάρκειες της μεταναστευτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουν μετατρέψει τα νερά της Μεσογείου σε τόπο απώλειας 20.000 ανθρωπίνων ζωών τα τελευταία 10 χρόνια, κυρίως γυναικών και παιδιών.  Στο Αιγαίο, τόσο στα παράλια της Ελλάδας όσο και στα παράλια της Τουρκίας, από τις 6 Σεπτεμβρίου 2012 μέχρι τον Νοέμβριο 2013 βρήκαν το θάνατο 117 άτομα, μετανάστες ή πρόσφυγες, εκ των οποίων 33 παιδιά, ενώ ως αγνοούμενοι καταγράφηκαν 16, μεταξύ αυτών 5 παιδιά και 1 έγκυος. Τα στοιχεία αφορούν μόνο τα επίσημα καταγεγραμμένα περιστατικά», δήλωσε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Πράσινων και Περιφερειακός Σύμβουλος Ν. Αιγαίου με τον Οικολογικό Άνεμο.

Με ερώτησή του προς την Κομισιόν, ο Νίκος Χρυσόγελος ζητάει να διερευνηθούν οι συνθήκες της νέας τραγωδίας καθώς και τυχόν ευθύνες των ελληνικών αρχών, αλλά και να εντοπιστούν τα κενά πολιτικής και νομοθεσίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Επίκαιρη είναι και η εκδήλωση που συνδιοργανώνουν οι ευρωβουλευτές Νίκος Χρυσόγελος (Πράσινοι) και Μαρία Ελένη Κοππά (Σοσιαλιστές και Δημοκράτες) με θέμα: «Η Γκετοποίηση της πολιτικής ασύλου, από τη Lampedusa στη Λέσβο», τη Δευτέρα, 27 Ιανουαρίου, ώρα 10:00, στο Γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα (Αμαλίας 8, Σύνταγμα). με τη συμμετοχή δύο ιταλών δημοσιογράφων,  Tommaso Della Longa και Laura Bastianetto συγγραφέων του βιβλίου: «Lampedusa: Chronicles from Neverland / Χρονικό από τη χώρα του Πουθενά».

«Σύμφωνα με μαρτυρίες των επιζώντων στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, σκάφος του Λιμενικού ρυμουλκούσε το πλοιάριο με τους 28 επιβαίνοντες  και κατευθύνονταν με μεγάλη ταχύτητα προς τις τουρκικές ακτές εν μέσω θαλασσοταραχής και ενώ οι άνθρωποι φώναζαν βοήθεια. Εύλογα θέτει το ερώτημα η Ύπατη Αρμοστεία, πως χάθηκαν ανθρώπινες ζωές σε πλοιάριο υπό ρυμούλκηση, ακόμα και αν το σκάφος δεν κατευθύνονταν προς την Τουρκία για επαναπροώθηση των ατόμων. Το θέμα είναι ακόμα πιο σοβαρό αν αποδειχθεί ότι επιδιώχθηκε επαναπροώθηση ατόμων πριν καν εξεταστεί το αν δικαιούνταν καθεστώς προστασίας και παροχής ασύλου, αφού τα άτομα που επέβαιναν στο σκάφος προέρχονταν από τη Συρία και το Αφγανιστάν. Μάλιστα ο ΟΗΕ έχει εκδώσει ειδικές οδηγίες για την αντιμετώπιση ατόμων που προέρχονται από την Συρία για να τους παρέχουν τα κράτη αμέσως ειδικό καθεστώς προστασίας. Διαβάστε περισσότερα… »

Ενώ διεξάγεται η δίκη για τη δολοφονία του 27χρονου Πακιστανού ποδηλάτη Σαχζάτ Λουκμάν από δύο ημεδαπούς στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο, γίνονται γνωστά συγκλονιστικά στοιχεία της υπόθεσης, που φωτογραφίζουν με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο την εγκληματική ολιγωρία των αστυνομικών αρχών απέναντι στο ρατσιστικό έγκλημα και τις ολέθριες συνέπειες της «πολιτικής» αυτής. Της χρόνιας πολιτικής της αδράνειας που εξέθρεψε τη Χρυσή Αυγή και οδήγησε στον τραυματισμό και στη δολοφονία αθώων πολιτών. Έτσι, ενώ οι Αρχές είχαν από την πρώτη στιγμή στα χέρια τους τις ομολογίες των δραστών και τα όπλα που χρησιμοποιήθηκαν για το έγκλημα και ενώ στα σπίτια των δραστών βρέθηκαν 117 φυλλάδια, αυτοκόλλητα και άλλα κείμενα της Χρυσής Αυγής, τέσσερα στιλέτα πεταλούδα, σιδηρογροθιές και ένα ρόπαλο του μπέιζμπολ, εντούτοις δεν προέβησαν στις επιβεβλημένες ενέργειες για την αποκάλυψη της προέλευσης των όπλων και του ρατσιστικού κινήτρου των δραστών. Φάνηκε λοιπόν να υιοθετούν τον απίθανο ισχυρισμό των κατηγορούμενων βάσει του οποίου η δολοφονία προήλθε από καβγά επειδή το θύμα που επέβαινε σε ποδήλατο, έφραζε το δρόμο στους δράστες που κινούνταν με σκούτερ(!), αν και είναι τουλάχιστον προφανές ότι θα μπορούσαν εύκολα να το προσπεράσουν. Ισχυρισμός που δεν αντέχει στην κρίση της κοινής λογικής.

 Δεχόμενες τον απίθανο ισχυρισμό των δραστών, οι αστυνομικές αρχές λειτούργησαν με εγκληματική αμέλεια (αν όχι σκοπιμότητα) και δεν διερεύνησαν το ρατσιστικό κίνητρό τους και συγκεκριμένα δεν προχώρησαν στην κατάσχεση των κινητών τηλεφώνων και την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου των κατηγορουμένων που θα οδηγούσε εγκαίρως στη σύλληψη ενός ευρύτερου δικτύου ενόχων που βρίσκεται πίσω από  τα «τάγματα εφόδου», τα οποία πραγματοποιούν δολοφονικές περιπολίες με θύματα μετανάστες. Το γεγονός μάλιστα ότι το σκούτερ στο οποίο επέβαιναν οι δράστες δεν έφερε πινακίδες, αποδεικνύει την εγκληματική τους πρόθεση αλλά και την προμελέτη του εγκλήματος. Το θύμα βέβαια θα βρισκόταν μετά, αρκεί να είχε μελαμψό χρώμα.

Τα τάγματα εφόδου δρούσαν ανενόχλητα μέχρι τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Δυστυχώς η δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν, δεν στάθηκε ικανή να αφυπνίσει τα αντανακλαστικά της Ελληνικής Αστυνομίας και να αποτρέψει νέα εγκλήματα. Ήρθε όμως ο καιρός να αφυπνίσει την Ελληνική Δικαιοσύνη, η οποία οφείλει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να αναγνωρίσει το ρατσιστικό κίνητρο, ανακόπτοντας έστω και καθυστερημένα την εγκληματική δράση των ταγμάτων εφόδου στο μέλλον.  Δικαιώνοντας ταυτόχρονα τους γονείς του Λουκμάν, του Φύσσα και όλων των ανώνυμων θυμάτων της ρατσιστικής βίας, την οποία εξέθρεψε το μίσος και γιγάντωσε η ατιμωρησία.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων