Όταν στα ρυάκια της Χαλκιδικής ρέει αρσενικό, η Αθήνα «μολύνεται» από τα πλακάτ τους 

Οι Τούρκοι πολιτικοί πρόσφυγες Ahmet Düzgün Yüksel, Erdğan Çakır, Hasan Biber και Mehmet Yayla έχουν ξεκινήσει εδώ και 32 ημέρες απεργία πείνας για να αποτραπεί η έκδοσή τους στη Γερμανία, τη Γαλλία και την Τουρκία αντίστοιχα, για την πολιτική τους δράση. Η σιωπή των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στην κλιμάκωση της επίθεσης εναντίον των Τούρκων πολιτικών προσφύγων είναι εκκωφαντική και γεννά εύλογα ερωτήματα. Ενδεικτικό της κατάστασης είναι το γεγονός ότι δεν τους επιτρέπεται καν να πραγματοποιήσουν απεργία πείνας στην πλατεία Συντάγματος με το πρόσχημα ότι «μολύνουν» με τα πλακάτ τους τον χώρο. Είναι επίσης ενδεικτικό και το γεγονός ότι μέχρι σήμερα οι απεργοί πείνας και οι αλληλέγγυοι έχουν δεχθεί επτά επιθέσεις από την αστυνομία, ενώ έχουν γίνει δεκαεννέα προσαγωγές, τρεις εκ των οποίων έχουν μετατραπεί σε συλλήψεις.

Η έκδοση των Τούρκων πολιτικών προσφύγων συνδέεται άμεσα με την πολιτική τους δράση. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Γερμανία βάσει του νέου «τρομονόμου» που θεσπίστηκε το 2002, διώκεται και κάθε νόμιμη πολιτική δραστηριότητα που λαμβάνει χώρα στο έδαφός της, εφόσον είναι αλληλέγγυα σε πολιτικές οργανώσεις που σε μία τρίτη χώρα (λ.χ. την Τουρκία) θεωρούνται τρομοκρατικές. Επομένως είναι ξεκάθαρο ότι η έκδοση στη Γερμανία του  Ahmet Düzgün Yüksel είναι φρονηματική και δεν συνδέεται με κανέναν τρόπο με παράνομες ενέργειες. Επομένως, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στην εν λόγω απόφαση έκδοσης μειοψήφησε ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου. Αντίστοιχα και η έκδοση πολιτικών προσφύγων στην Τουρκία, συνιστά με τη σειρά της βάναυση παραβίαση διεθνών συμβάσεων που απαγορεύουν την έκδοση σε χώρα που υπάρχει κίνδυνος βασανισμού.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι αντιστεκόμαστε στο πογκρόμ που έχει στηθεί εναντίον των Τούρκων πολιτικών προσφύγων και θα αγωνιστούμε από κοινού για την ανατροπή-έστω και την τελευταία στιγμή- της πολιτικής αυτής που θεωρεί τα ατομικά δικαιώματα «πολυτέλεια του παρελθόντος». Συμμετέχουμε στις εκδηλώσεις αλληλεγγύης που διοργανώνονται σήμερα στις 17.30μμ στην πλατεία Συντάγματος και στην πορεία την Πέμπτη στις 18.00μμ στα Προπύλαια. Η συμφωνία που έκλεισε την Άνοιξη μεταξύ του Αντώνη Σαμαρά και του Recep Tayyip Erdoğan, έχει ήδη αφήσει πίσω της μία απαγωγή και κινδυνεύει να αφήσει  νεκρούς. Οι Οικολόγοι Πράσινοι κάνουμε έκκληση στην Κυβέρνηση και στη Δικαιοσύνη να αναλογιστούν τις ευθύνες τους.

Η εισβολή κλιμακίου της αστυνομίας και του ΕΟΦ στο «Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού» και στους «Γιατρούς του Κόσμου», που σε πείσμα των καιρών συνεχίζουν να προσφέρουν δωρεάν πρωτοβάθμια ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη σε κοινωνικά ευπαθείς ομάδες με ελάχιστους οικονομικούς πόρους, έγινε με πρόσχημα έρευνα για διακίνηση «παράνομων ουσιών». Η ενέργεια αυτή δεν προκαλεί θλίψη, αλλά οργή. Όπως ήταν αναμενόμενο οι έρευνες αυτές απέβησαν άκαρπες, το στίγμα όμως δόθηκε.

Η ελληνική Κυβέρνηση, αφού ολοκλήρωσε τη διάλυση του κοινωνικού κράτους, στρέφεται πλέον ενάντια στην Κοινωνία των Πολιτών. Ο νέος εχθρός που εφηύρε είναι τα ευρέως αναπτυσσόμενα κινήματα αλληλεγγύης. Έτσι, στόχος γίνονται οι εθελοντικές πρωτοβουλίες πολιτών που αυτοοργανώνονται αξιοποιώντας συχνά τη συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, όπως στην περίπτωση του Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού, καλύπτοντας με αυτό τον τρόπο τα τεράστια κενά που έχουν δημιουργηθεί, ελέω οικονομικής κρίσης, στους πλέον κρίσιμους τομείς, όπως είναι η υγεία που προστατεύονται συνταγματικά.

 Οι Οικολόγοι Πράσινοι δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη για την ταυτότητα του νέο-συντηρητικού κυβερνητικού σχηματισμού: είναι απόλυτα εχθρικός και φοβικός στα κινήματα, γιατί ο ίδιος στρέφεται ενάντια σε κάθε έννοια κοινωνικής δικαιοσύνης. Εμείς αντίθετα πιστεύουμε στην αυτοοργάνωση των πολιτών, την οποία η Πολιτεία οφείλει να συνδράμει, όχι να υπονομεύει. Στο Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού, στους Γιατρούς του Κόσμου και σε όλες τις συλλογικότητες πολιτών που αυτοοργανώνονται με κάθε τρόπο και σήμερα χτυπιούνται, το σύνθημα είναι ένα: Κανένας μόνος του στην κρίση. Όταν σήμερα ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού πλήττεται από την ανεργία ή απασχολείται στη μαύρη αγορά εργασίας και δεν έχει πρόσβαση στο δημόσιο σύστημα υγείας, κανένας πόσο μάλλον η ίδια η Πολιτεία, δεν δικαιούται να σηκώνει τα χέρια ψηλά και να στοχοποιεί αυτούς που αγωνίζονται για ένα αξιοπρεπές σήμερα.

Το θέατρο του παραλόγου της καταστολής πρέπει να λάβει άμεσα τέλος.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Τους τελευταίους μήνες γινόμαστε μάρτυρες μίας σοβαρής αλλαγής στάσης απέναντι στους πολιτικούς πρόσφυγες που προέρχονται από την Τουρκία και ζητούν πολιτικό άσυλο στην Ελλάδα. Η νέα σκληρή πολιτική, εντοπίζεται χρονικά μετά την επίσκεψη Σαμαρά στην Τουρκία και συνδέεται με σωρεία αιτημάτων προς τις ελληνικές αρχές για έκδοση στην Τουρκία, τούρκων πολιτικών προσφύγων, τα οποία κατά κανόνα ικανοποιούνται. Η πρόσφατη απαγωγή του Bulut Yayla με όχημα που έφερε πινακίδες της ελληνικής αστυνομίας, από το κέντρο της Αθήνας και η μεταφορά του στην Τουρκία σε συνεργασία με τις τουρκικές και αμερικάνικες υπηρεσίες, ήταν η κορυφή του παγόβουνου.

 Σήμερα η συνέχιση αυτής της πολιτικής γίνεται ορατή με την ανάκληση του πολιτικού ασύλου και την προφυλάκιση της  Havva Suicmez (Emine), καθώς  και τις αποφάσεις έκδοσης των Ahmet Düzgün Yüksel, Erdğan Çakır και Hasan Biber στη Γερμανία, τη Γαλλία και την Τουρκία αντίστοιχα για πολιτική δράση. Οι τρεις τελευταίοι μάλιστα έχουν ξεκινήσει απεργία πείνας μετά την έκδοση των σχετικών αποφάσεων. Η Emine από την πλευρά της χρειάστηκε να αλλάξει το όνομά της, καθώς κινδύνευε η ζωή της όταν ήρθε στην Ελλάδα πριν από 15 χρόνια και συνελήφθη, μετά από αίτημα της τουρκικής Ιντερπόλ, στις 23 Μαρτίου στο κέντρο της Αθήνας με μέθοδο που θύμιζε απαγωγή. Αξίζει να σημειωθεί ότι ενώ ήταν γνωστή στις αρχές και είχε γνωστή διαμονή, εντούτοις εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης εις βάρος της ως «αγνώστου διαμονής».

Οι Οικολόγοι Πράσινοι καταδικάζουμε τη συντονισμένη προσπάθεια εκφοβισμού των πολιτικών προσφύγων και τη διαφαινόμενη συνεργασία ελληνικών και τουρκικών υπηρεσιών ασφαλείας εις βάρος τους. Η a priori αποδοχή κατηγοριών που συχνά κατασκευάζουν οι τουρκικές υπηρεσίες από τις ελληνικές αρχές, οδηγεί την έκδοση των πολιτικών προσφύγων, των οποίων η ζωή, η ασφάλεια, αλλά και το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη, τίθενται έτσι σε άμεσο κίνδυνο. Παράλληλα, η τακτική που καταγγέλλεται ότι εφαρμόζουν οι ελληνικές αρχές με τη σύλληψη και φυλάκιση πολιτικών προσφύγων, όταν οι τελευταίοι  επισκέπτονται το Τμήμα Αλλοδαπών για να ανανεώσουν την άδεια παραμονής τους και ενώ έχουν προηγηθεί εντάλματα σύλληψης από την Ιντερπόλ τα οποία εκδίδονται λίγες μόνο  μέρες πριν την ανανέωση ταυτότητας ή άλλων διαδικασιών για ζητήματα ασύλου, είναι απόλυτα καταδικαστέα. Ταυτόχρονα, η διαδικασία  αναγνώρισης της προσφυγικής ιδιότητας είναι κοστοβόρα και δύσκολη και όταν απευθύνεται σε ανθρώπους που έχουν ήδη υποστεί άδικες διώξεις και βασανιστήρια στις Τούρκικες φυλακές, είναι απάνθρωπη.

Η Emine είναι γνωστή. Βρίσκεται στην Ελλάδα εδώ και 15 χρόνια ως πολιτικός πρόσφυγας και, όπως και οι άλλοι πολιτικοί πρόσφυγες, έχει ενεργό συμμετοχή στο κίνημα συμπαράστασης στους πολιτικούς κρατούμενους στην Τουρκία, αλλά και στο αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό αγώνα. Η υποκριτική διακήρυξη της ελληνικής κυβέρνησης για το σεβασμό των πολιτικών προσφύγων και για την τήρηση των υποχρεώσεων της χώρας που απορρέουν από τις διεθνείς συμβάσεις, δεν πείθει ούτε τον πλέον αδαή. Είμαστε στο πλευρό των ανθρώπων που αγωνίζονται για την ελευθερία και τη δημοκρατία και υποστηρίζουμε το δικαίωμα στην πολιτική, κοινωνική και συνδικαλιστική δράση, για την οποία διώκονται στη χώρα τους. Το πολιτικό άσυλο είναι αναφαίρετο δικαίωμα και η προάσπισή του δική μας υποχρέωση. 

 Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Η μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησης, η διάλυση των δομών του κράτους και της κοινωνικής συνοχής, το ξεπούλημα των δημόσιων αγαθών και η προοπτική παρεμπόδισης των πολιτών από τη χρήση τους, που αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμά τους, η άνοδος της ακροδεξιάς, η έξαρση των ναζιστικών επιθέσεων και η αναλγησία της κυβέρνησης να αλλάξει πολιτική έστω και τώρα, αποτελούν τις ιδανικές συνθήκες για την αναθάρρηση των νοσταλγών της χούντας και μιας νέας κατάλυσης του δημοκρατικού πολιτεύματος από τους στρατιωτικούς.

Η κυβέρνηση οφείλει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα στη ρίζα του. Ακόμα κι αν τα σενάρια για ανατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος δεν φαίνονται άμεσα υλοποιήσιμα, οι αιτίες που τα τροφοδοτούν είναι συγκεκριμένες και δεν μπορούν να αγνοηθούν. Καμία απειλή τέτοιου είδους δεν μπορεί να θεωρηθεί αμελητέα στις μέρες μας, που ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας αναζήτησε ήδη διέξοδο σε αντιδημοκρατικά εγκληματικά μορφώματα, όπως η Χρυσή Αυγή, και που – όπως φαίνεται – αδυνατεί ακόμα και με την αποκάλυψη της εγκληματικής δράσης τους να στραφεί σε διαφορετική κατεύθυνση.

Το ίδιο ώριμα οφείλει η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει τις απειλές της Χρυσής Αυγής για παραίτηση των βουλευτών της. Η «διεκδίκηση» ψηφοφόρων – πρώην υποστηρικτών της, είναι το τελευταίο που θα έπρεπε να απασχολήσει τα κόμματα, και το πιο ευτελές. Άλλωστε, η προσέλκυσή τους θα έπρεπε να βασίζεται σε πειστική πολιτική πρόταση και όχι στην πρακτική των συγκοινωνούντων δοχείων, που θα αποδείξει ότι οι ψηφοφόροι (και γιατί όχι και στελέχη;) με ακροδεξιές και φασιστικές αντιλήψεις μπορούν να βρουν ξανά στέγη σε παραδοσιακά κόμματα. Με άλλα λόγια, μέλημα της κυβέρνησης θα πρέπει να είναι η εκρίζωση του φασισμού από την ελληνική κοινωνία και όχι η πρόσκαιρη εκμετάλλευσή του για ψηφοθηρικούς λόγους.

Γραφείο Τύπου

Μετά από σχεδόν ένα χρόνο ενεργού ενασχόληση με τους πρόσφυγες και μετανάστες, παρέχοντας σίτιση και κάθε είδους υποστήριξη, διεκδικώντας ταυτόχρονα καλύτερες συνθήκες υποδοχής, η ίδια θλιβερή διαπίστωση εμφανίζεται πάντα μπροστά στα μάτια μας. Δεν υπάρχει ουσιαστικό ενδιαφέρον από τις αρμόδιες και κατά νόμο υπεύθυνες αρχές για την τύχη των ανθρώπων αυτών, που ο πόλεμος και οι κακουχίες τους οδήγησαν στη χώρα μας.

 Όλους αυτούς τους μήνες ταΐζουμε τους μετανάστες, με την βοήθεια των πατέρων της εκκλησίας που επιτελούν ένα τεράστιο έργο, κατ’ αποκλειστικότητα και με δικά μας έξοδα. Ο πολιτικός προϊστάμενος του λιμενικού σώματος, υπουργός κος Βαρβιτσιώτης, ήρθε, εξήγγειλε (κονδύλι σίτισης, ατομικό πακέτο υγιεινής για κάθε πρόσφυγα) και απήλθε, χωρίς να πραγματοποιήσει τίποτα από αυτά που ο ίδιος υποσχέθηκε.

Πρόλαβε μόνο να κλείσει το λιμάνι και να κρύψει το “πρόβλημα” οκτώ χιλιόμετρα μακριά από το κέντρο της πόλης δίνοντας εντολή να μεταφέρονται εφεξής οι συλληφθέντες μετανάστες από το λιμενικό στο ΠΙΚΠΑ. Απλά τους μετέφερε εκεί, χωρίς να δώσει οποιαδήποτε λύση στην ελλιπή υλικοτεχνική υποδομή του χώρου (χαρακτηριστικό είναι ότι οι εθελοντές εξασφάλισαν χρήματα από τους Γιατρούς του Κόσμου για να αδειάσουν το βόθρο) ούτε φυσικά να προβλέψει κάτι για την σίτιση που συνεχίζει να παρέχεται σε καθαρά εθελοντική βάση από τους πατέρες της εκκλησίας και τους εθελοντές του «χωριού του όλοι μαζί» που παρίστανται, μάλιστα, καθημερινά στο χώρο, με βάρδιες.

 Την κατάσταση δυσκολεύει η δυσχέρεια στη συνεργασία μεταξύ αστυνομίας και λιμενικού, που διαφωνούν για το ποιος έχει την ευθύνη της καταγραφής των νεοεισερχομένων, η οποία καταλήγει σε αδράνεια. Το αποτέλεσμα είναι να μένουν παρατημένοι στο ΠΙΚΠΑ μετανάστες οι οποίοι παρακαλούν να συλληφθούν αλλά κανείς δεν ασχολείται μαζί τους. Σε αυτή την κατάσταση έμειναν 56 μετανάστες στις 17/9 (10 παιδιά, μία καρκινοπαθής και μία έγκυος μεταξύ αυτών) και 30 στις 19/9 (13 Σύριοι ανάμεσά τους).

 Το κλειστό κέντρο κράτησης της Μόριας θα ανοίξει πιθανότατα σε λίγες μέρες. Αρκεί κάποιος να κοιτάξει τις φωτογραφίες για να δει τι μέλλον προετοιμάζεται για τους/τις μελλοντικούς έγκλειστους/ες εκεί. Κοντέινερ στη σειρά με λιγότερο από τρία μέτρα διάδρομο προαυλισμού, χωρίς στέγαστρα για προστασία από τον ήλιο ή την βροχή, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για μία απαράδεκτη κατάσταση που βασίζεται στην καταστολή τύπου Παγανής και Αμυγδαλέζας.

 Αυτή τη φυλακή δεν τη θέλουμε στη Λέσβο.

 Έχουμε αποδείξει ότι μπορεί να λειτουργήσει με επιτυχία ένα ανοιχτό κέντρο υποδοχής, ελεύθερο σε πρόσβαση στους πολίτες και σε οργανώσεις. Το έχουμε ήδη καταφέρει με την επιτυχή λειτουργία του πρώτου αυτοδιαχειριζόμενου κέντρου υποδοχής στο ΠΙΚΠΑ  που στηρίχτηκε αποκλειστικά σε εθελοντές και στον κόσμο της Λέσβου ο οποίος έδωσε βροντερό παρόν και βοήθησε με όποιο τρόπο μπορούσε.

 Λέμε ΝΑΙ σε ένα ανοιχτό κρατικό κέντρο υποδοχής και βραχείας διαμονής μεταναστών τύπου ΠΙΚΠΑ, με γρήγορη έκδοση των ταξιδιωτικών εγγράφων και ελεύθερη πρόσβαση των εθελοντών.

 Το Χωριό του όλοι μαζί.

  Διαβάστε περισσότερα… »

Η χρήση χημικών από τα ΜΑΤ για να αντιμετωπιστούν οι σχολικοί φύλακες που χάνουν την δουλειά τους, για μια ακόμα φορά είναι απαράδεκτη και βάζει σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές.
Η κυβερνητική υποκρισία δεν έχει τελειωμό. Την ώρα που υποστηρίζει τη διεθνή παρέμβαση στην Συρία εναντίον της χρήσης χημικών όπλων κάνει το ίδιο, έστω και σε «μικρότερη» κλίμακα, στους δικούς της πολίτες.  

Γραφείο Τύπου

Ανοικτή επιστολή, υπογεγραμμένη από τη Θεματική Ομάδα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, απηύθυναν οι Οικολόγοι Πράσινοι στον Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κο Χαράλαμπο Αθανασίου και στον Υπουργό Υγείας, κο Αδωνι Γεωργιάδη. Από τους δύο Υπουργούς ζητούνται συγκεκριμένες απαντήσεις προκειμένου να διαλευκανθεί η υπόθεση της εξαφάνισης 502 παιδιών των φαναριών, από την Παιδόπολη «Αγία Βαρβάρα».

  Διαβάστε περισσότερα… »

Επιβεβαιώνονται οι φόβοι που εκφράσαμε σε παλαιότερο Δελτίο Τύπου[1] ότι η Κυβέρνηση θα επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί ποικιλοτρόπως τη θερινή ραστώνη εντείνοντας, μεταξύ άλλων,  την αστυνομική καταστολή. Έτσι, την Τετάρτη τα ξημερώματα αστυνομικοί εισέβαλαν στους χώρους του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα καταγγελίες για διακίνηση ναρκωτικών στον περιβάλλοντα χώρο. Μάλιστα η ΕΛ.ΑΣ. εξέδωσε μια, όχι τυχαία, ανακοίνωση στην οποία ανέφερε ότι «παραδόθηκαν προς χρήση στην Πρυτανεία του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου χώροι, οι οποίοι τελούσαν υπό κατάληψη εδώ και τριάντα χρόνια».

Οι Οικολόγοι Πράσινοι είχαμε εγκαίρως προειδοποιήσει ότι η τροποποίηση του νομοθετικού πλαισίου σχετικά με το πανεπιστημιακό άσυλο, δεν είχε κύριο στόχο την αντιμετώπιση των βίαιων συγκρούσεων με την αστυνομία, δεδομένου ότι αν αυτός ήταν ο στόχος, τότε το προηγούμενο θεσμικό πλαίσιο ήταν επαρκές. Αντιθέτως, όπως αποδεικνύεται ξεκάθαρα από τη χθεσινή επέμβαση της αστυνομίας χωρίς να έχουν προηγηθεί βίαια επεισόδια, απώτερος στόχος είναι τα ίδια τα φοιτητικά στέκια. Τα φοιτητικά στέκια που λειτουργούν ως χώροι αυτοοργάνωσης, προάγοντας τόσο την ελεύθερη έκφραση και την πολυφωνία, όσο και τη διάδοση των ιδεών και της πληροφορίας. Αντιθέτως, τα «ευρήματα» και οι «καταγγελίες» που επικαλέστηκαν οι Αρχές δεν είναι τίποτα  περισσότερο από προφάσεις εν αμαρτίαις που δεν πείθουν κανέναν συνειδητοποιημένο πολίτη για τις πραγματικές προθέσεις που κρύβονται πίσω από αυτή την επέμβαση.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι πιστεύουμε ότι οι νέοι άνθρωποι, φοιτητές, μαθητές, εργαζόμενοι και άνεργοι αποτελούν την ελπίδα για την ανασυγκρότηση μιας χώρας που φαίνεται να έχει φτάσει στο χείλος του γκρεμού. Τα Πανεπιστήμια, ως το κατεξοχήν σύμβολο της ελευθερίας του στοχασμού και της διακίνησης ιδεών, που δεν είναι αποκομμένο από την υπόλοιπη κοινωνία αλλά βρίσκεται  σε συνεχή αλληλεπίδραση με αυτή, αποτελούν τον καταλληλότερο χώρο για να ανθίσει η ελπίδα αυτή. Από την άλλη πλευρά η αναθεώρηση του θεσμού και η απαξίωσή του, που μοιραία οδηγούν στην καταστολή και την κατάλυση του ακαδημαϊκού ασύλου, δεν υποδηλώνει πάρα μόνο ένα πράγμα: το φόβο για την ελευθερία…

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Μετά την Έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας[1] για την έξαρση της αστυνομικής βίας στην Ελλάδα κατά το χρονικό διάστημα 2008 έως 2012, αλλά και τη γενικότερη απάθεια (ξεκινά από την παράλειψη πραγματοποίησης αμερόληπτων, έγκαιρων και διεξοδικών ερευνών και καταλήγει σε γενικευμένη ατιμωρησία), η υπόθεση του Νίκου Σακελλίων, ήρθε για να μας θυμίσει με κατηγορηματικό τρόπο ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει.

Τη Δευτέρα, το τριμελές πλημμελειοδικείο της Αθήνας απάλλαξε από την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από αμέλεια τέσσερις αστυνομικούς, οι οποίοι κατηγορούνταν ότι τον Μάιο του 2008 ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου τον 24χρονο φοιτητή της Αρχιτεκτονικής, αγνοώντας μάλιστα κατάθεση αυτόπτη μάρτυρα, που διαβεβαίωσε ότι είδε τους αστυνομικούς να χτυπούν με γροθιές στο κεφάλι τον άτυχο νέο μέχρι να καταρρεύσει, όσο και το σχετικό βίντεο που είχε τραβήξει περίοικος. Εντυπωσιάζει ιδιαίτερα το γεγονός ότι το δικαστήριο κατέληξε σ’ αυτή την απόφαση χωρίς να προβάλει αιτιολόγηση στο ακροατήριο. Είχε προηγηθεί η αθωωτική εισήγηση του εισαγγελέα, που όμως αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι οι απολογίες των κατηγορουμένων «δεν πείθουν ούτε ένα μικρό παιδί».

Οι Οικολόγοι Πράσινοι απαιτούμε να δοθεί οριστικό τέλος στη βάναυση καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που προέρχεται από την αστυνομική βία. Για να επιτευχθεί όμως αυτό, η εκτελεστική εξουσία οφείλει να λάβει τα απαραίτητα μέτρα που ξεκινούν από τον αυτονόητο εκδημοκρατισμό της αστυνομίας και τη διεξαγωγή άμεσων και αμερόληπτων ερευνών και καταλήγει στη δικαστική εξουσία, η οποία οφείλει να απονέμει δικαιοσύνη σε εύλογο χρονικό διάστημα, να μην εξαντλεί, όλως τυχαίως, την επιείκεια της σε υποθέσεις που εμπλέκονται αστυνομικά όργανα και κυρίως να λειτουργεί ανεξάρτητα, αμερόληπτα και αντικειμενικά.

Διότι απαραίτητη προϋπόθεση προκειμένου να τηρούνται οι στοιχειώδεις κανόνες της δίκαιης δίκης είναι να μην υπάρχει καταπάτηση της θεμελιώδους «αρχής της αμεροληψίας του δικαστή». Σε κάθε άλλη περίπτωση, η συνεχιζόμενη ατιμωρησία οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια  στην επανάληψη του εγκλήματος.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων