Με αφορμή τα απίστευτα γεγονότα που διαδραματίστηκαν την περασμένη Δευτέρα στο αεροδρόμιο «Μακεδονία», με τη σύλληψη ενός 16χρονου παιδιού από τη Σομαλία για κατοχή πλαστών ταξιδιωτικών εγγράφων και των δύο συνοδών του, του καθηγητή Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου κου Σπ. Μαρκέτου και του δικηγόρου κου Μπ. Κουρουνδή, γνωστών αγωνιστών του αντιφασιστικού κινήματος, οι Οικολόγοι Πράσινοι θέλουμε να θέσουμε στις αρμόδιες αρχές κάποια βασικά ερωτήματα: Πώς είναι δυνατόν να γίνεται προσπάθεια εκ μέρους της αστυνομίας για να στοιχειοθετηθεί εμπλοκή των συνοδών σε παράνομο εμπόριο ανθρώπων, να τους κατασχεθούν τα χρήματα που έφεραν πάνω τους και να δέχονται απειλές ότι θα καταστραφεί η ζωή τους; Και πάνω από όλα να στηθεί στις πλάτες ενός παιδιού και δύο αλληλέγγυων μία ολόκληρη προσπάθεια τρομοκράτησης και αποθάρρυνσης οποιουδήποτε εκδηλώνει την αλληλεγγύη του και δεν μένει απαθής στον ανθρώπινο πόνο;
Αξίζει να θυμηθούμε ότι ανάλογη ήταν και η στάση της Πολιτείας στην υπόθεση Καπετανόπουλου, όπου έγινε προσπάθεια εμπλοκής ενός αυτόπτη μάρτυρα σε ληστεία, μόνο και μόνο επειδή ζήτησε από τους αστυνομικούς να σταματήσουν να ξυλοκοπούν τον φερόμενο ως ληστή, τον οποίο είχαν προηγουμένως συλλάβει. Το μήνυμα και στις δύο περιπτώσεις είναι σαφές: Όποιος εκδηλώνει εμπράκτως την αλληλεγγύη του, βρίσκεται μπλεγμένος στα γρανάζια ενός κατασταλτικού μηχανισμού που ελάχιστα διαφέρει από το σκηνές του «εξπρές του μεσονυκτίου».
Οι Οικολόγοι Πράσινοι πιστεύουμε ότι παρά τη σπίλωση και την καταστολή που επιχειρείται, η αλληλεγγύη τελικά δυναμώνει. Για το λόγο αυτό συμμετείχαμε σήμερα στη συνέντευξη τύπου που δόθηκε για το θέμα, ως ένδειξη αλληλεγγύης από τη δική μας πλευρά. Εκεί η κα Ελεάννα Ιωαννίδου, συντονίστρια της Θεματικής Ομάδας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Οικολόγων Πράσινων, δήλωσε, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα: «Όταν πριν από τρία χρόνια, ο άνθρωπος που σήμερα εκπροσωπεί τη χώρα μας στην Παγκόσμια Τράπεζα, έδινε εντολή να χτιστεί ο φράχτης στον Έβρο, είχαμε δηλώσει προφητικά ότι πολύ φοβόμαστε ότι ο φράχτης αυτός στο μέλλον θα χρησιμοποιηθεί για να μην μπορούμε όχι μόνο να μπούμε, αλλά και να βγούμε από τη χώρα. Σήμερα, διώκεται ένα παιδί και οι συνοδοί του, επειδή έκαναν το αυτονόητο. Να παράσχουν την ελάχιστη ανθρώπινη συνδρομή σε ένα παιδί που ήθελε να φύγει από τη χώρα. Ένα 16χρονο κορίτσι, που έφυγε από ένα πόλεμο για να συνειδητοποιήσει ότι ήρθε σε έναν άλλο. Ένα παιδί που πέρασε μία νύχτα στο κρατητήριο σε ευρωπαϊκό έδαφος. Και μία χώρα, που ενώ γέννησε τη Δημοκρατία, για μία ακόμη φορά την κακοποιεί. Όμως, όσο θα υπάρχουν άνθρωποι σαν τον Μαρκέτο και τον Κουρουνδή που συμπαρίστανται με προσωπικό κόστος και με τη δύναμη της μη βίαιης πολιτικής ανυπακοής σε όσους δεν έχουν φωνή, τόσο η αλληλεγγύη θα δυναμώνει και η ελπίδα θα παραμένει ζωντανή».
Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων