Όταν τα φώτα της δημοσιότητας έφυγαν από τη Μανωλάδα, έγινε ξεκάθαρο ότι το πρόβλημα συνεχίζει να υφίσταται, γεγονός που ήταν δυστυχώς αναμενόμενο. Όπως έχει καταγγελθεί, η λύση που δόθηκε από το Υπουργείο Εσωτερικών αναφορικά με τη χορήγηση του καθεστώτος ανθρωπιστικών λόγων στα θύματα ρατσιστικής βίας στη Μανωλάδα, δεν αφορούσε όλους τους μετανάστες, αλλά μόνο όσους πυροβολήθηκαν από τους επιστάτες του κτήματος. Έτσι, το καθεστώς ανθρωπιστικών λόγων δε χορηγήθηκε σε δύο αγρεργάτες οι οποίοι απειλούνται σήμερα με απέλαση, αν και μαχαιρώθηκαν διότι συμμετείχαν στη διαμαρτυρία στη Μανωλάδα. Τα δεδουλευμένα μεροκάματά τους φυσικά δεν έχουν ακόμα καταβληθεί.
Αν είναι πραγματικά, και όχι προσχηματικά, στις προθέσεις της Πολιτείας η απόδοση Δικαιοσύνης και η καταπολέμηση του ρατσιστικού εγκλήματος πρέπει να προστατευθούν πρωταρχικά τα ίδια τα θύματα. Η προστασία των θυμάτων θα οδηγήσει στην αποκάλυψη και την καταγγελία εγκλημάτων που έως σήμερα μένουν στο σκοτάδι και θα συμβάλλει καίρια στη δικαστική διαδικασία. Διότι δε νοείται δικαστική διαδικασία χωρίς μάρτυρες, ούτε καταγγελίες με τον κίνδυνο της απέλασης. Η επέκταση του καθεστώτος ανθρωπιστικών λόγων (ν.3386/05 άρθρο 44, παρ.1) στα θύματα ρατσιστικής βίας πρέπει να γίνει άμεσα με νομοθετική ρύθμιση, για να υπάρξει ουσιαστική προστασία και να αποδοθεί Δικαιοσύνη, ενώ είναι βέβαιο ότι θα συμβάλλει καίρια στην αποτροπή του ρατσιστικού εγκλήματος. Κανένας φασίστας δε θα χτυπάει και δε θα σκοτώνει ελεύθερα, όπως συμβαίνει σήμερα, αν ξέρει ότι όχι μόνο θα τιμωρηθεί για τις πράξεις του αλλά επιπλέον οι πράξεις του αυτές θα οδηγήσουν στη χορήγηση «πράσινης κάρτας» σε μετανάστη!
Η Θεματική Ομάδα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα