Οι Οικολόγοι Πράσινοι με αφορμή την κράτηση πάσχοντα πολιτικού πρόσφυγα

Ο πολιτικός πρόσφυγας Huseyin Fevzi Tekin καταδικάστηκε σε 7 χρόνια κάθειρξη για κατοχή όπλων και εκρηκτικών υλών, απόφαση που στηρίχθηκε σε μία μόνο γραπτή μαρτυρία, δεδομένου ότι το αίτημα της υπεράσπισης να καταθέσει ο μάρτυρας κατηγορίας στο δικαστήριο δεν έγινε δεκτό από την έδρα.

Έτσι, ο  Huseyin Fevzi Tekin μεταφέρθηκε στις φυλακές Δομοκού, αν και πάσχει από την εγκεφαλοπάθεια Wernicke-Korsakoff, μια σπάνια μορφή ψύχωσης, που αρχικά προκαλεί απώλεια της βραχυχρόνιας μνήμης, προσανατολισμού, ψευδαισθήσεις και κώμα στο τελευταίο στάδιο. Η ελλειμματική διατροφή, αποτέλεσμα των αλλεπάλληλων απεργιών πείνας στις οποίες συμμετείχε ο ίδιος από το 1996 όταν είχε φυλακιστεί στα λευκά κελιά της Τουρκίας, προκάλεσε Διαβάστε περισσότερα… »

Οι Οικολόγοι Πράσινοι για τη συνεχιζόμενη κράτηση του Σάββα Ξηρού

Ο Σάββας Ξηρός, ο οποίος εκτίει την ποινή του σε συνθήκες «ειδικής κράτησης» από το 2002 όταν συνελήφθη βαρύτατα τραυματισμένος, για τη συμμετοχή του στην «Ε.Ο. 17 Νοέμβρη», υπέβαλλε αίτηση στις δικαστικές Αρχές για κατ΄ οίκον νoσηλεία με περιοριστικούς όρους. Αξίζει να σημειωθεί ότι όλο αυτό το διάστημα η υγεία του παρουσιάζει σταθερή επιδείνωση, με ποσοστό αναπηρίας που πλέον φθάνει στο 93%, με αποτέλεσμα να μην αυτοεξυπηρετείται. Ο κρατούμενος πάσχει από ολική τύφλωση, βαρύτατη βαρηκοΐα, σκλήρυνση κατά πλάκας, ενώ το ανοσοποιητικό του σύστημα είναι ιδιαίτερα εξασθενημένο, γεγονός που τον καθιστά ευάλωτο απέναντι στα πολυανθεκτικά μικρόβια που έχουν διαπιστωθεί ότι υπάρχουν στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι με ερώτηση του τότε ευρωβουλευτή τους Μιχάλη Τρεμόπουλου προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, είχαν παρέμβει εγκαίρως για το εν λόγω ζήτημα. Αναφερόμενοι στην καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την υπόθεση του Σάββα Ξηρού, ζήτησαν να διευκρινιστεί αν η Επιτροπή ενημερώθηκε για το περιεχόμενο της απόφασης, αν θεωρεί απαραίτητη την εφαρμογή των αποφάσεων του ανωτέρω δικαστηρίου από τις χώρες-μέλη και τέλος αν υπάρχουν σχετικά μέτρα που σκοπεύει να λάβει. Θυμίζουμε ότι η Ελλάδα είχε καταδικαστεί από το ΕΔΑΔ, το Σεπτέμβριο του 2010, διότι απέρριψε τις επανειλημμένες αιτήσεις προσωρινής διακοπής της ποινής του Σάββα Ξηρού, προκειμένου να του παρασχεθεί απαραίτητη νοσηλεία σε νοσοκομείο, ενώ το Μάρτιο του 2011 απορρίφθηκε η προσφυγή που κατέθεσε εναντίον της συγκεκριμένης απόφασης. Έτσι, με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η χώρα μας κρίθηκε ένοχη για παραβίαση του άρθρου 3 της Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία απαγορεύει την απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση και καταδικάστηκε σε χρηματικό πρόστιμο για ηθική βλάβη που προκλήθηκε εξαιτίας της ανεπαρκούς φροντίδας που επέδειξε στα ανυπέρβλητα προβλήματα υγείας του Σάββα Ξηρού.

Δυστυχώς η Ελλάδα δεν έχει συμμορφωθεί πλήρως με την εν λόγω δικαστική απόφαση και κινδυνεύει με νέα καταδίκη, αφού σύμφωνα με καταγγελίες συνηγόρου υπεράσπισης κου Σπύρου Φυτράκη, «οι αστυνομικές Αρχές μετά από παρέμβαση ανώτερων αξιωματούχων του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, διέκοψαν τη νοσηλεία του Σάββα Ξηρού τον οποίο επανέφεραν στις φυλακές με όρους και συνθήκες πολύ βαριές, επιβαρύνοντας επιπλέον την κατάσταση της υγείας του».

Ο εκπρόσωπος Τύπου των Οικολόγων Πράσινων, Μιχάλης Τρεμόπουλος, δήλωσε σχετικά: «Η παράταση της κράτησης του Σάββα Ξηρού με δεδομένη την ανεπανόρθωτη βλάβη που έχει υποστεί η υγεία του, συνιστά βασανιστήριο και απάνθρωπη και εξευτελιστική τιμωρία. Ο ελληνικός οικολογικός χώρος, ο οποίος εμπνέεται από τη μη βία και καταδικάζει πολιτικά κάθε βίαιη πράξη, δεν μένει απαθής απέναντι στην παραβίαση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η μεροληψία που επιδεικνύεται σε βάρος του Σάββα Ξηρού, η οποία  πηγάζει από το γεγονός ότι ο ίδιος κρίνεται με βάση τις κατηγορίες που τον βαραίνουν και όχι την κατάσταση της υγείας του, είναι ευθέως αντίθετη στις αρχές του Κράτους Δικαίου. Η κοινωνική ειρήνη επιτυγχάνεται μόνο με τον απόλυτο σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και κάθε υπονόμευσή τους αποτελεί ρήγμα στα θεμέλια της ίδιας της Δημοκρατίας».

 Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Η νέα επιχείρηση «σκούπα» που μόνο κατ΄ ευφημισμό μπορεί να ονομαστεί «Ξένιος Ζευς» με συλλήψεις και προσαγωγές στο κέντρο της Αθήνας και πρόσχημα την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης, του παρεμπορίου και της διακίνησης ναρκωτικών διεξήχθη εχθές, Πέμπτη, την ίδια ημέρα που το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) καταδίκασε την Ελλάδα για έλλειψη νομιμότητας στην κράτηση δύο αλλοδαπών. Η «διαβολική» σύμπτωση είναι ενδεικτική της βαρύτητας που δίνει η Ελληνική Κυβέρνηση στα ανθρώπινα δικαιώματα. Η νέα καταδίκη της Ελλάδας αφορά στις προσφυγές της Αϊσαγιάχ Ερλιάνα Χερμάν από την Ινδονησία και του Μπάρντι Σεραζαντίσχιβιλι από τη Γεωργία, που εκδικάστηκαν από κοινού. Οι προσφεύγοντες είχαν συλληφθεί διότι δεν διέθεταν άδεια παραμονής και κρατήθηκαν για ένα εξάμηνο στις φυλακές, ενώ οι αιτήσεις τους για χορήγηση ασύλου απορρίφθηκαν. Όταν έληξε η περιπέτεια τους προσέφυγαν στο ΕΔΔΑ, με αποτέλεσμα την καταδίκη της Ελλάδας για παραβίαση του άρθρου 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που απαγορεύει την απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση, καθώς και για παραβίαση του άρθρου 5, που αφορά στo δικαίωμα στηv πρoσωπική ελευθερία και ασφάλεια και συγκεκριμένα της παραγράφου 4 του εν λόγω άρθρου, βάσει του οποίου «κάθε πρόσωπo στερoύμεvo της ελευθερίας τoυ συvεπεία σύλληψης ή κρατήσεως έχει δικαίωμα πρoσφυγής εvώπιov δικαστηρίoυ το οποίο οφείλει να απoφασίσει εvτός βραχείας πρoθεσμίας επί τoυ voμίμoυ της κρατήσεώς τoυ και να διατάξει τηv απόλυσή τoυ σε περίπτωση παράνομης κράτησης».

Δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν έχουν ληφθεί τα απαραίτητα μέτρα για τη νομολογιακή προσαρμογή στη σωρεία αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που καταδικάζουν τη χώρα μας για απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση εντός των -κατ΄ ευφημισμό- «κέντρων κράτησης». Αντιθέτως, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, έπειτα από ερώτημα του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας εξέδωσε την πρωτοφανή για τα νομικά χρονικά υπ΄ αριθμ. 44/2014 γνωμοδότησή του βάσει της οποίας κάθε ένας από τους μη απελαθέντες αλλοδαπούς μπορεί να μην αφεθεί ελεύθερος «αλλά να του επιβληθεί αυτόματα ο περιοριστικός όρος υποχρεωτικής διαμονής του στο κέντρο προαναχωρησιακής κρατήσεως μέχρις ότου συνεργασθεί με τις αρμόδιες αρχές», δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για την επ΄ αόριστον κράτηση και βαπτίζοντας την απόλυτη στέρηση της προσωπικής ελευθερίας, περιοριστικό όρο.

Θυμίζουμε στην Ελληνική Κυβέρνηση ότι ο βαθμός δεσμευτικότητας της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου είναι αυξημένος, αφού η τελευταία προβλέπει και διεθνές δικαιοδοτικό όργανο. Επιπροσθέτως, τόσο η συμμόρφωση με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, όσο και η αναγνώριση του νομικού δεδικασμένου του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου βρίσκει έρεισμα στο άρθρο 53 της Σύμβασης, από το οποίο προκύπτει ότι οι αποφάσεις του ΕΔΔΑ έχουν υποχρεωτική ισχύ για τα διάδικα συμβαλλόμενα Κράτη. Η συστηματική καταστρατήγηση του διεθνούς, αλλά και του εθνικού δικαίου προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εκθέτει τη χώρα μας διεθνώς και δημιουργεί συνθήκες πραγματικής κόλασης για μία σημαντική μερίδα ανθρώπων, των οποίων η ζωή και η αξιοπρέπεια έχουν την ίδια αξία με τη δική μας.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Ενώ διενεργείται  προανακριτική εξέταση για τις συνθήκες θανάτου του Ιλί Καρέλι, που βρέθηκε νεκρός στο κελί όπου κρατείτο και η ιατροδικαστική εξέταση αποδεικνύει ότι ο θάνατός του δεν προήλθε από παθολογικά αίτια αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο εγκληματικής ενέργειας, το Υπουργείο Δικαιοσύνης ετοιμάζεται να καταθέσει προς ψήφιση στη Βουλή νομοσχέδιο «τερατούργημα» για τις νέες φυλακές υψίστης ασφαλείας τύπου Γ΄.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι ζητούν την άμεση απόσυρση του εν λόγω νομοσχεδίου, με το οποίο καταργούνται θεμελιώδεις συνταγματικές αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας, ενώ επιχειρείται μία απαράδεκτη τροποποίηση τόσο του σωφρονιστικού κώδικα, όσο και του κώδικα ποινικής δικονομίας. Θυμίζουμε ότι ο σωφρονιστικός κώδικας στο άρθρο 3 απαγορεύει κάθε διακριτική μεταχείριση εις βάρος των κρατουμένων, ενώ στο άρθρο 4 ορίζει ρητά ότι κατά την εκτέλεση της ποινής δεν παραβιάζεται κανένα δικαίωμα του κρατουμένου, εκτός από τον περιορισμό της προσωπικής του ελευθερίας. Εντούτοις, με το νέο νομοσχέδιο, το οποίο δεν είναι γενικό και αφηρημένο  – όπως οφείλει να είναι ένας κανόνας δικαίου- αλλά ειδικό και συγκεκριμένο και αφορά κυρίως όσους διώκονται με το άρθρο 187^Α  του Ποινικού Κώδικα (συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση), δημιουργείται ένα ιδιότυπο καθεστώς κράτησης, βάσει του οποίου θεμελιώδη συνταγματικά δικαιώματα καταπατώνται.

Συγκεκριμένα κατάδικοι αλλά  και υπόδικοι που διώκονται για συμμετοχή σε εγκληματικές οργανώσεις και όσοι στασιάζουν οργανωμένα κατά τη διάρκεια της κράτησής τους θα κρατούνται πλέον σε φυλακές υψίστης ασφαλείας τύπου Γ΄. Επιχειρείται συνεπώς μια ανεπίτρεπτη ταύτιση του υπόδικου με τον κατάδικο, με την κατάργηση του τεκμηρίου της αθωότητας, ενώ ποινικοποιείται με τον πλέον επικίνδυνο τρόπο ο αγώνας των κρατουμένων για καλύτερες συνθήκες κράτησης.

 Οι φυλακές χωρίζονται πλέον σε τρεις κατηγορίες, δημιουργώντας ένα ιδιότυπο καθεστώς «φυλακής μέσα στη φυλακή». Στο πλαίσιο αυτό,  οι κρατούμενοι αυτής της κατηγορίας στερούνται τα δικαιώματα των άλλων φυλακισμένων (άδειες, αναστολές, εργασία κ.ά.), ενώ εκτίουν ολόκληρη την ποινή τους, χωρίς να υπολογίζεται κανένα ευεργετικό μέτρο για τη μείωσή της. Έτσι, κρατούνται σε αυτό το καθεστώς για τουλάχιστον 10 χρόνια, ενώ οι καταδικασμένοι σε ισόβια με το άρθρο 187^Α δεν θα έχουν το δικαίωμα της απόλυσης υπό όρους αν δεν εκτίσουν τουλάχιστον 20 έτη ποινής. Το καθεστώς απομόνωσής τους ολοκληρώνεται με τον περιορισμό τόσο στα επισκεπτήρια, όσο και στην εν γένει  επικοινωνία τους με τον έξω κόσμο.

Επιπρόσθετα, το νομοσχέδιο εισάγει δύο άκρως επικίνδυνες καινοτομίες: Η πρώτη αφορά στη φρούρηση εντός και εκτός σωφρονιστικών καταστημάτων από την Ελληνική αστυνομία, με ελαστικότερους όρους για την οπλοχρησία. Το σώμα αυτό όχι μόνο δεν θα υπάγεται στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, αλλά θα λειτουργεί βάσει απόρρητης απόφασης του υπουργού Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη. Η δεύτερη αφορά  στην ευνοϊκή ποινική μεταχείριση κρατουμένων, οι οποίοι θα συμβάλουν με πληροφορίες στην εξάρθρωση ένοπλης οργάνωσης, θεσμοθετώντας με αυτό τον τρόπο τον δωσιλογισμό, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται. Μάλιστα, η νομική ρύθμιση για τον παρέχοντα πληροφορίες, μπορεί να οδηγεί ακόμα και στην απόλυσή του ανεξάρτητα από τη σοβαρότητα της ποινής την οποία εκτίει.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι προτείνουμε τη ριζική αναμόρφωση των φυλακών με έμφαση στην αποσυμφόρησή τους, την εφαρμογή μέτρων εναλλακτικών της κράτησης, την ουσιαστική βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των κρατουμένων και την παροχή ολοκληρωμένης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Πέραν τούτου, η χορήγηση αδειών στους κρατουμένους και η διευκόλυνση της επικοινωνίας τους με τον έξω κόσμο είναι απαραίτητη για την ψυχική τους υγεία, ενώ η δημιουργική απασχόληση, η δυνατότητα εργασίας και εκπαίδευσης εντός των φυλακών, συμβάλλουν ουσιαστικά στην κοινωνική τους επανένταξη. Οι διάρκεια της ποινής δεν πρέπει να είναι εξοντωτική σε καμία περίπτωση, ενώ η απομόνωση συνιστά ανεπίτρεπτο βασανιστήριο. Τα προβλήματα που προκύπτουν εντός των σωφρονιστικών ιδρυμάτων θα πρέπει να λύνονται με διαβούλευση με τους κρατουμένους, που είναι όλοι –ανεξαιρέτως- φορείς δικαιωμάτων και κανένας διαχωρισμός μεταξύ τους, πόσο μάλλον με κριτήρια πολιτικών φρονημάτων, δεν μπορεί να γίνει ανεκτός.

Η φυσική και ψυχολογική εξόντωση των κρατουμένων και η θεσμοθέτηση της απομόνωσής τους που επιχειρείται με το παρόν νομοσχέδιο, παραβιάζει βάναυσα την αρχή του Κράτους Δικαίου και ισοδυναμεί με βασανιστήριο, που απαγορεύεται τόσο από το άρθρο 7 του Συντάγματος, όσο και από το άρθρο 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Η «φυλακή- άβατο» στην οποία θα εντοιχίζονται όσοι βαπτίζονται «εσωτερικοί εχθροί» με τις γενικές και αόριστες διατάξεις του 187 και 187^Α σκοπεί να αποτελέσει σωφρονιστικό παράδειγμα στην κοινωνία, δημιουργώντας φόβο για μία οιονεί απειλή. Η τυχόν ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου θα οξύνει την ήδη τεταμένη κατάσταση στο χώρο των φυλακών προκαλώντας βίαιες συγκρούσεις, ενώ η βάναυση καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που επιχειρείται, θα εκθέσει τη χώρα μας διεθνώς. Η Κυβέρνηση έχει ήδη δώσει σαφή δείγματα της -ακροδεξιάς-της γραφής.  Εναπόκειται πλέον σε όλους εμάς να την εμποδίσουμε να ολοκληρώσει το καταστροφικό της έργο.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Οι συνθήκες κράτησης τόσο εντός των φυλακών, όσο και στα νοσοκομεία όπου περιθάλπονται κρατούμενοι, είναι τριτοκοσμικές και επικίνδυνες για την υγεία τους. Εντούτοις, η καταγγελία αυτή από κρατούμενο στο νοσοκομείο του «Αγίου Παύλου», ο οποίος μέσω του κινητού τηλεφώνου του έστειλε σοκαριστικές φωτογραφίες στα κοινωνικά δίκτυα, κινητοποίησαν τη Δικαιοσύνη προς την αντίθετη από την αναμενόμενη κατεύθυνση.  

Έτσι, παρά το γεγονός ότι οι κρατούμενοι στον «Αγιο Παύλο» βρίσκονται σε αποχή από το συσσίτιο από τις 17 Φεβρουαρίου – η οποία έχει ήδη εξελιχθεί και τυπικά σε απεργία πείνας- καταγγέλλοντας τις τραγικές συνθήκες που επικρατούν στο νοσοκομείο (έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού, υπεράριθμοι ασθενείς, κρούσματα φυματίωσης σε οροθετικούς, αδυναμία διενέργειας ιατρικών εξετάσεων), η αντίδραση της Δικαιοσύνης συνίσταται στην άσκηση πειθαρχικής δίωξης εναντίον κρατούμενου που πάσχει από λευχαιμία για τη χρήση κινητού. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, αυτό που κινητοποίησε πραγματικά την εισαγγελία δεν ήταν άλλο από τη διαρροή της «ενοχλητικής»πληροφορίας.

Για τους Οικολόγους Πράσινους οι καταγγελλόμενες συνθήκες κράτησης και «περίθαλψης», συνιστούν βάναυση καταπάτηση των θεμελιωδών κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων, όπως το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στην υγεία (άρθρο 21 παρ. 3 Σ.), βάσει του οποίου ο πολίτης αξιώνει από το  κράτος τη λήψη θετικών μέτρων προστασίας της υγείας, σε συνδυασμό με την καταπάτηση του επίσης συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Σύμφωνα με το Σύνταγμα, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι απαραβίαστη και πρέπει να γίνεται σεβαστή και να προστατεύεται ως θεμελιώδες δικαίωμα που, στην περίπτωση των κρατουμένων, μεταφράζεται σε σωστές και αξιοπρεπείς συνθήκες κράτησης και περίθαλψης, καθώς και αξιοπρεπή αντιμετώπιση των κρατουμένων από τους υπαλλήλους των σωφρονιστικών ιδρυμάτων.

Όταν οι κρατούμενοι φθάνουν στο σημείο να χρησιμοποιούν την ίδια τους τη ζωή ως το μοναδικό τρόπο διαμαρτυρίας, τότε σίγουρα βρισκόμαστε στο τελευταίο σκαλοπάτι. Τότε η συντεταγμένη Πολιτεία δίνει το μήνυμα ότι η ανθρώπινη ζωή, η αξιοπρέπεια και το δικαίωμα στην υγεία δεν αποτελούν πανανθρώπινα δικαιώματα, αλλά γίνονται σεβαστά μόνο επιλεκτικά σε προνομιούχες κοινωνικές κατηγορίες, θέτοντας -στην ουσία- εαυτόν εκτός συνταγματικού πλαισίου.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Ο Τάσος Θεοφίλου καταδικάστηκε σε φυλάκιση 25 χρόνων για  συμμετοχή στη ληστεία της Alpha Bank της Πάρου και απλή συνέργεια σε ανθρωποκτονία σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, ενώ ταυτόχρονα αθωώθηκε για  οποιαδήποτε εμπλοκή με την τρομοκρατία. Η εν λόγω απόφαση φαίνεται -από τα στοιχεία της δικογραφίας- να είναι προβληματική από δικονομικής άποψης. Είναι, επίσης, επόμενο να εγείρονται ερωτήματα από το γεγονός ότι, από ότι φαίνεται,  η φιλική σχέση του Τ. Θεοφίλου με τον Κ. Σακκά θεωρείται ως επιβαρυντικό στοιχείο σε μία ποινική υπόθεση. Αν όμως η ιδεολογία και οι κοινωνικές συναναστροφές αρκούν για να μπει κάποιος στο στόχαστρο της αστυνομίας και της Δικαιοσύνης, μήπως τελικά βαδίζουμε σε επικίνδυνες ατραπούς;

Μια καταδίκη για μια ληστεία, χωρίς καμία αναγνώριση από αυτόπτες μάρτυρες, η οποία βασίζεται σε ένα ανώνυμο τηλεφώνημα. Μία καταδικαστική απόφαση που φαίνεται να βασίζεται αποκλειστικά σε ενδείξεις -ισχνότατες κι αυτές- και όχι σε αποδείξεις. Τα στοιχεία από τη δικογραφία είναι αποκαλυπτικά:  το μοναδικό ενοχοποιητικό στοιχείο που υπάρχει είναι το DNA σε ένα καπέλο, το οποίο όμως δεν περιλαμβάνεται στην επιτόπου φωτογράφηση των πειστηρίων στον τόπο της συμπλοκής, δεν είναι εγγεγραμμένο στην έκθεση κατάσχεσης ενώ μόνο μία εκ των μαρτύρων ρωτήθηκε γι΄ αυτό, η οποία και περιέγραψε ένα εντελώς διαφορετικό καπέλο από αυτό που φέρεται ότι ανήκει στον κατηγορούμενο. Από την άλλη πλευρά, το βιολογικό υλικό που άφησαν οι δράστες στην τράπεζα δεν υπάρχει στη δικογραφία.

Το γεγονός ότι θεωρήθηκε ενοχοποιητικό στοιχείο σε μια τέτοιου τύπου υπόθεση μια τσάντα, στην οποία αναγράφεται η λέξη «Πάρος» και ταυτόχρονα τίθεται σε αμφισβήτηση η αρχή της ίσης αντιμετώπισης ενοχής και αθωότητας του κατηγορουμένου, καθώς και το γεγονός ότι η δικαστική απόφαση δεν φαίνεται να βασίζεται σε ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, όπως απαιτεί το ισχύον νομικό σύστημα, γεννούν ερωτηματικά.

Η τυχόν καταδίκη ανθρώπων των οποίων η ενοχή δεν έχει αποδειχθεί και η παραβίαση της αρχής της αμεροληψίας και αντικειμενικότητας του δικαστή και της επαρκούς θεμελίωσης της δικαστικής απόφασης, συνιστούν έκπτωση στο νομικό μας πολιτισμό και στην αρχή του κράτους δικαίου. Οι Οικολόγοι Πράσινοι υπενθυμίζουμε ότι το διατακτικό μίας δικαστικής απόφασης σε μία Δημοκρατία είναι απολύτως σεβαστό. Το αιτιολογικό όμως της απόφασης και τα στοιχεία τα οποία που λαμβάνονται υπόψη για τη θεμελίωσή της, όχι μόνο επιτρέπεται,  αλλά επιβάλλεται να γίνονται αντικείμενο κριτικής, γιατί μόνο έτσι εμπεδώνεται το αίσθημα δικαιοσύνης σε μία Δημοκρατία.

Το περίφημο «γερμανικό φθινόπωρο» που γλαφυρά περιγράφεται στη «Χαμένη τιμή της Καταρίνα Μπλουμ» είναι η απεικόνιση μίας σκληρής ιστορικής πραγματικότητας που τραυμάτισε τη Γερμανία και δεν θα θέλαμε να τη δούμε και στην Ελλάδα.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων