Μετά από σχεδόν ένα χρόνο ενεργού ενασχόληση με τους πρόσφυγες και μετανάστες, παρέχοντας σίτιση και κάθε είδους υποστήριξη, διεκδικώντας ταυτόχρονα καλύτερες συνθήκες υποδοχής, η ίδια θλιβερή διαπίστωση εμφανίζεται πάντα μπροστά στα μάτια μας. Δεν υπάρχει ουσιαστικό ενδιαφέρον από τις αρμόδιες και κατά νόμο υπεύθυνες αρχές για την τύχη των ανθρώπων αυτών, που ο πόλεμος και οι κακουχίες τους οδήγησαν στη χώρα μας.

 Όλους αυτούς τους μήνες ταΐζουμε τους μετανάστες, με την βοήθεια των πατέρων της εκκλησίας που επιτελούν ένα τεράστιο έργο, κατ’ αποκλειστικότητα και με δικά μας έξοδα. Ο πολιτικός προϊστάμενος του λιμενικού σώματος, υπουργός κος Βαρβιτσιώτης, ήρθε, εξήγγειλε (κονδύλι σίτισης, ατομικό πακέτο υγιεινής για κάθε πρόσφυγα) και απήλθε, χωρίς να πραγματοποιήσει τίποτα από αυτά που ο ίδιος υποσχέθηκε.

Πρόλαβε μόνο να κλείσει το λιμάνι και να κρύψει το “πρόβλημα” οκτώ χιλιόμετρα μακριά από το κέντρο της πόλης δίνοντας εντολή να μεταφέρονται εφεξής οι συλληφθέντες μετανάστες από το λιμενικό στο ΠΙΚΠΑ. Απλά τους μετέφερε εκεί, χωρίς να δώσει οποιαδήποτε λύση στην ελλιπή υλικοτεχνική υποδομή του χώρου (χαρακτηριστικό είναι ότι οι εθελοντές εξασφάλισαν χρήματα από τους Γιατρούς του Κόσμου για να αδειάσουν το βόθρο) ούτε φυσικά να προβλέψει κάτι για την σίτιση που συνεχίζει να παρέχεται σε καθαρά εθελοντική βάση από τους πατέρες της εκκλησίας και τους εθελοντές του «χωριού του όλοι μαζί» που παρίστανται, μάλιστα, καθημερινά στο χώρο, με βάρδιες.

 Την κατάσταση δυσκολεύει η δυσχέρεια στη συνεργασία μεταξύ αστυνομίας και λιμενικού, που διαφωνούν για το ποιος έχει την ευθύνη της καταγραφής των νεοεισερχομένων, η οποία καταλήγει σε αδράνεια. Το αποτέλεσμα είναι να μένουν παρατημένοι στο ΠΙΚΠΑ μετανάστες οι οποίοι παρακαλούν να συλληφθούν αλλά κανείς δεν ασχολείται μαζί τους. Σε αυτή την κατάσταση έμειναν 56 μετανάστες στις 17/9 (10 παιδιά, μία καρκινοπαθής και μία έγκυος μεταξύ αυτών) και 30 στις 19/9 (13 Σύριοι ανάμεσά τους).

 Το κλειστό κέντρο κράτησης της Μόριας θα ανοίξει πιθανότατα σε λίγες μέρες. Αρκεί κάποιος να κοιτάξει τις φωτογραφίες για να δει τι μέλλον προετοιμάζεται για τους/τις μελλοντικούς έγκλειστους/ες εκεί. Κοντέινερ στη σειρά με λιγότερο από τρία μέτρα διάδρομο προαυλισμού, χωρίς στέγαστρα για προστασία από τον ήλιο ή την βροχή, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για μία απαράδεκτη κατάσταση που βασίζεται στην καταστολή τύπου Παγανής και Αμυγδαλέζας.

 Αυτή τη φυλακή δεν τη θέλουμε στη Λέσβο.

 Έχουμε αποδείξει ότι μπορεί να λειτουργήσει με επιτυχία ένα ανοιχτό κέντρο υποδοχής, ελεύθερο σε πρόσβαση στους πολίτες και σε οργανώσεις. Το έχουμε ήδη καταφέρει με την επιτυχή λειτουργία του πρώτου αυτοδιαχειριζόμενου κέντρου υποδοχής στο ΠΙΚΠΑ  που στηρίχτηκε αποκλειστικά σε εθελοντές και στον κόσμο της Λέσβου ο οποίος έδωσε βροντερό παρόν και βοήθησε με όποιο τρόπο μπορούσε.

 Λέμε ΝΑΙ σε ένα ανοιχτό κρατικό κέντρο υποδοχής και βραχείας διαμονής μεταναστών τύπου ΠΙΚΠΑ, με γρήγορη έκδοση των ταξιδιωτικών εγγράφων και ελεύθερη πρόσβαση των εθελοντών.

 Το Χωριό του όλοι μαζί.

  Διαβάστε περισσότερα… »

Δυόμιση μήνες αφότου ανέλαβε Υπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου και προϊστάμενος του λιμενικού σώματος, ο κος Βαρβιτσιώτης επισκέφτηκε την Μυτιλήνη και προέβη, στις 31 Αυγούστου, σε εξαγγελίες βελτίωσης των “αισχρών συνθηκών” κράτησης μεταναστών, που σύμφωνα με τον ίδιο επικρατούσαν στο λιμάνι της Μυτιλήνης. Μεταξύ αυτών των μέτρων, όπως αναλυτικά τα παρουσιάσαμε και σχολιάσαμε σε αντίστοιχο Δ.Τ[1], περιλαμβάνονται 2 κοντέινερ με κλιματισμό στο χώρο του λιμανιού για την εξέταση των ασθενών και τη στέγαση ευπαθών ομάδων μεταναστών, ατομικό πακέτο για κάθε μετανάστη που θα συμπεριλαμβάνει είδη υγιεινής (σαπούνι, χαρτί υγείας κλπ) και άμεση καταβολή κονδυλίων για τη σίτιση.

Λίγες μέρες αργότερα όμως άλλαξε γνώμη και στις 4 Σεπτέμβρη εξαγγέλλει[2] την παύση χρήσης του λιμανιού ως χώρου κράτησης και την αντικατάστασή του με το χώρο που λειτουργεί από τον Νοέμβριο του 2012 σαν ανοιχτός, αυτοδιαχειριζόμενος από εθελοντές, χώρος υποδοχής προσφύγων και μεταναστών. Έτσι, χωρίς να έχει προηγηθεί καμία συνεννόηση με τους εθελοντές μεταφέρει τους μετανάστες εκεί και τους εγκαταλείπει στη μοίρα τους, χωρίς καμία περαιτέρω φροντίδα ούτε για τη σίτιση, ούτε για την ιατροφαρμακευτική φροντίδα, ούτε για τη βελτίωση των προβλημάτων των εγκαταστάσεων του ΠΙΚΠΑ. Επιπρόσθετα, την Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου, ένας μεγάλος αριθμός μεταναστών μεταφέρεται από το ΠΙΚΠΑ στο λιμάνι και εγκαταλείπεται εκεί για πολλές ώρες χωρίς κάποιο προφανή λόγο.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε ζητήσει επανειλημμένως την άμεση λειτουργία των Ανοιχτών Κέντρων Πρώτης Υποδοχής Μεταναστών, στα οποία οι μετανάστες θα παραμένουν τον ελαχιστότατο δυνατό χρόνο που απαιτείται από πλευράς γραφειοκρατίας και θα ζουν ανθρώπινα, ενώ  οι εθελοντικές οργανώσεις θα προσφέρουν ανεμπόδιστα συμπληρωματικές υπηρεσίες καθημερινής φροντίδας και υγιεινής.

Ταυτόχρονα, η μεταφορά των μεταναστών στο ΠΙΚΠΑ Μυτιλήνης, έτσι όπως γίνεται, χωρίς σχέδιο, χωρίς φροντίδα για σίτιση και λύσεις της λογικής “βλέποντας και κάνοντας”, δεν συνιστά σοβαρή μεταναστευτική πολιτική, αλλά στην ουσία μοναδικό στόχο έχει να μεταφέρει το “πρόβλημα” από το κέντρο της πόλης (λιμάνι), κάποια χιλιόμετρα μακρυά για να το κρύψει στο χαλάκι του ΠΙΚΠΑ.

Καλούμε τον Υπουργό να σταματήσει να το παίζει «μαθητευόμενος μάγος» και να προχωρήσει άμεσα στις παρακάτω αναγκαίες ενέργειες:

α. να απελευθερώσει άμεσα το κονδύλι για την σίτιση των μεταναστών.

β. να παρέχει  ατομικό πακέτο υγιεινής για κάθε μετανάστη.

γ. να συμβάλει ώστε να επιτευχθεί η απαραίτητη στενή συνεργασία λιμενικού και αστυνομίας, με στόχο την ολοκλήρωση όλων των διαδικασιών έκδοσης ταξιδιωτικών εγγράφων σε σύντομο χρονικό διάστημα.

δ. να προχωρήσει στις απαραίτητες επιδιορθώσεις στο ΠΙΚΠΑ σε συνεννόηση με τον Δήμο Μυτιλήνης

ε. να σταματήσει να χρησιμοποιεί το λιμάνι της Μυτιλήνης σαν πάρκινγκ ανθρώπινων ζωών.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Η Λαμίς  Αμπουνάχι και τα δύο παιδιά της, ο τρίχρονος Ουντάι και η εννιάμηνη Λαϊάλ από τη εμπόλεμη Συρία, χάθηκαν για πάντα από πυρκαγιά στα βουνά της Σάμου. Οι ελληνικές αρχές όχι μόνο δεν προσπάθησαν να τους σώσουν, αλλά συνέλαβαν και κράτησαν επί 15 ημέρες τον πατέρα στο αστυνομικό τμήμα Σύρου, που πήγε για να καλέσει βοήθεια. Είναι ανατριχιαστικό το γεγονός ότι ήδη από την πρώτη ημέρα της εισόδου τους στη χώρα επικοινώνησαν με τις ελληνικές αρχές για βοήθεια, αλλά η βοήθεια αυτή ήρθε και έφυγε, αφού  το σωστικό σκάφος που τους προσέγγισε από τα παράλια της Σάμου, πέρασε, τους είδε κι έφυγε άπρακτο. Μάλιστα, οι δύο φίλοι τους, Σύριοι πρόσφυγες που ταξίδεψαν μαζί τους, στην προσπάθεια τους να ζητήσουν βοήθεια από την πυροσβεστική, κατέληξαν κατηγορούμενοι για εμπρησμό και προφυλακίστηκαν. Την τραγωδία που κορυφώθηκε με την φωτιά και την απανθράκωση της μητέρας με τα δυο της παιδιά, ολοκληρώνει η ελληνική αστυνομία που κρατάει τιμωρητικά φυλακισμένους τους δύο Σύριους πρόσφυγες που ζήτησαν βοήθεια.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι θεωρούμε εγκληματικές τις ευθύνες των Ελληνικών Αρχών και θέτουμε τα ακόλουθα ερωτήματα, τα οποία χρήζουν άμεσης απάντησης από την Ελληνική Κυβέρνηση:

α) γιατί εγκατέλειψαν, χωρίς κανένα λόγο, τη σωστική επιχείρηση την πρώτη ημέρα που έγινε η έκκληση από τους πρόσφυγες και ενώ, όπως αποδεικνύεται από τις μαρτυρίες, τους είχαν ήδη εντοπίσει;

β) γιατί συνέλαβαν τον πατέρα και τον κράτησαν επί δεκαπέντε ημέρες, χωρίς να ψάξουν εγκαίρως και να σώσουν, ως όφειλαν, τη μητέρα και τα παιδιά που κινδύνευαν και τελικά χάθηκαν από την πυρκαγιά;

γ) γιατί εξακολουθούν να κρατάνε προφυλακισμένους για εμπρησμό τους δύο Σύριους πρόσφυγες που ζήτησαν βοήθεια;

Η εικόνα της Πολιτείας, που αφήνει μία οικογένεια προσφύγων να χαθεί και διώκει τους εναπομείναντες, δεν είναι απλά καταδικαστέα. Είναι το τελευταίο σκαλοπάτι ενός «κατήφορου» που ακολουθεί το ελληνικό κράτος. Μιας ολισθηρής πορείας που πρέπει να αναστραφεί άμεσα, προτού να είναι αργά για όλους μας. Η  Λαμίς Αμπουνάχι και τα δύο παιδιά της, ο τρίχρονος Ουντάι και η εννιάμηνη Λαϊάλ έχουν χαθεί. Μαζί τους χάθηκε και κάθε έννοια δικαιοσύνης και αλληλεγγύης. 

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Ενώ εντείνεται η ανθρωπιστική κρίση στη Σύρια, η οποία έχει λάβει πλέον ανεξέλεγκτες διαστάσεις με δύο εκατομμύρια πρόσφυγες, εκ των οποίων το ένα εκατομμύριο είναι παιδιά ηλικίας κάτω των έντεκα ετών, η Ελληνική Πολιτεία συνεχίζει να κοιμάται τον ύπνο του δικαίου. Χαρακτηριστικά, σύμφωνα με στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα, το έτος 2012 μόλις δύο Σύριοι πολίτες εντάχθηκαν στο καθεστώς διεθνούς προστασίας στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα, στα θαλάσσια σύνορά μας οι Σύριοι πολίτες συχνά χάνουν τη ζωή τους ή επαναπροωθούνται παράνομα από την ελληνική ακτοφυλακή και συνοριοφυλακή[1]. Όσοι «τυχεροί» καταφέρνουν να εισέλθουν στη χώρα, αντιμετωπίζουν την έλλειψη υποδομής του ελληνικού κράτους, αφού δεν λειτουργούν, ως οφείλουν, τα κέντρα πρώτης φιλοξενίας, ενώ υπάρχουν περιστατικά παράνομης σύλληψης και κράτησης σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.

 Όσο δεν επιτυγχάνεται η -αυτονόητη- άμεση εκεχειρία στη Σύρια και η επιλογή πολιτικής λύσης που θα δώσει ένα τέλος στην ανθρωπιστική κρίση που έχει ξεσπάσει, όλες οι χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδος οφείλουν να παρέχουν άσυλο στους πρόσφυγες, καθώς και βασικές δομές για την πρώτη φιλοξενία τους. Ταυτόχρονα και η διεθνής κοινότητα οφείλει να στηρίξει τις χώρες που υποδέχονται τους πρόσφυγες[2]. Κανένα όμως επιχείρημα δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από την ελληνική πλευρά για την κωλυσιεργία που παρατηρείται στη διαδικασία απονομής ασύλου, αλλά και την κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς και εθνικού δικαίου που επιβάλλει την προστασία των προσφύγων, απαγορεύοντας ταυτόχρονα τόσο την κράτηση, όσο και την επαναπροώθησή τους.

 Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη οφείλει σαφέστατες εξηγήσεις για τη μεγάλη αστυνομική επιχείρηση που έλαβε χώρα στην Αμυγδαλέζα και δε μπορεί να κρύβεται πίσω από “τεχνικές” ανακοινώσεις της ΕΛΑΣ. Απαιτείται να διευκρινίσει:

-Ποια είναι τα κριτήρια της σύνθεσης των κρατουμένων εκεί; Υπάρχουν ανάμεσα τους άνθρωποι που έχουν κάνει αίτηση χορήγησης πολιτικού ασύλου, όπως ήδη καταγγέλλεται;

-Υπάρχει διαφάνεια στη διαχείριση των κοινοτικών κονδυλίων ; το ερώτημα γίνεται ακόμη επιτακτικότερο μετά τις αναφορές του δημάρχου Αχαρνών ότι τα διατιθέμενα κονδύλια θα ήταν αρκετά  για να εξασφαλίσουν στους  φιλοξενούμενους εκεί ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης και όχι να «ξεροσταλιάζουν» σε κοντέινερ που «βράζουν» εξαιτίας των υψηλών θερμοκρασιών.

Το Γραφείο Τύπου των Οικολόγων Πράσινων

      Ο Ιούλιος κλείνει με δύο άδικους θανάτους κρατουμένων που έρχονται να μας θυμίσουν με τον πλέον τραγικό τρόπο ότι οι συνθήκες κράτησης στην Ελλάδα, είτε πρόκειται για φυλακές, είτε για κρατητήρια Αστυνομικών Τμημάτων, είτε για στρατόπεδα κράτησης μεταναστών, είναι απάνθρωπες και ενίοτε δολοφονικές. Ο θάνατος στο Σισμανόγλειο νοσοκομείο Αφγανού πρόσφυγα από λοίμωξη αναπνευστικού, δεν ήταν τυχαίος. Είναι χαρακτηριστικό ότι επί 11 μήνες ο εκλιπών ήταν κρατούμενος στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Κορίνθου, όπου δεν έλαβε ούτε τη στοιχειώδη θεραπεία για την σοβαρή λοίμωξη που είχε και μόνο μετά από την ομαδική διαμαρτυρία των συγκρατουμένων του διεκομίσθει, καθυστερημένα, στο νοσοκομείο. Ταυτόχρονα, έχασε τη ζωή της στην απομόνωση των φυλακών Κορυδαλλού μία 37χρονη κοπέλα, παρά το γεγονός ότι λίγες  ημέρες πριν είχε διαγνωστεί με πρόβλημα καρδιάς και είχε μεταφερθεί τότε στο νοσοκομείο.

     Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε από καιρό επισημάνει την κρισιμότητα της κατάστασης, ιδίως στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, με επανειλημμένες επισκέψεις στην Αμυγδαλέζα και επιστολές τόσο στην αρμόδια Επίτροπο για τις Εσωτερικές Υποθέσεις της ΕΕ, κυρία Cecilia Malmström, όσο και στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. Ν. Δένδια. Περαιτέρω, για το ίδιο θέμα πραγματοποιήθηκε συνάντηση με την Επίτροπο και ευρωβουλευτές/ ευρωβουλευτίνες (Rebecca Harms, Ska Keller, Νίκος Χρυσόγελος) των Ευρωπαίων Πρασίνων στις Βρυξέλλες[1], ενώ μετά την πρόσφατη επίσκεψη της Rebecca Harms στην Ελλάδα, ο Ευρωβουλευτής  Ν. Χρυσόγελος υπέβαλε ερώτηση προς τον Ν. Δένδια στην Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων με βάση στοιχεία που προέκυψαν από την εν λόγω επίσκεψη.

  Η ελληνική κυβέρνηση από την άλλη πλευρά, όπως αποδεικνύεται, ουδέποτε έλαβε τα απαραίτητα μέτρα, με αποτέλεσμα σήμερα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης να αποτελούν «υγειονομικές βόμβες»  και οι κρατούμενοι – «ζωντανοί νεκροί» – να φθάνουν ακόμα και σε απόπειρες αυτοκτονίας για να ξεφύγουν από τις συνθήκες εξόντωσης που τους επιφυλάσσονται.    Οι Οικολόγοι Πράσινοι απαιτούμε να αποδοθούν ευθύνες στους υπαίτιους των δύο θανάτων, να κλείσουν άμεσα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και να εξανθρωπισθούν οι συνθήκες κράτησης στα κρατητήρια των Αστυνομικών Τμημάτων και στα σωφρονιστικά ιδρύματα, με την απαραίτητη αποσυμφόρηση των τελευταίων. Η σημερινή κατάσταση δεν είναι παρά όνειδος για μία κοινωνία που θέλει να θεωρείται πολιτισμένη και δημοκρατική και δεν μπορεί να συνεχισθεί. Κάθε αμφισβήτηση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη ζωή, την ελευθερία και την αξιοπρέπεια, θα μας βρει όλους- μαχητικά- απέναντι.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Με αφορμή τα απίστευτα γεγονότα που διαδραματίστηκαν την περασμένη Δευτέρα στο αεροδρόμιο «Μακεδονία», με τη σύλληψη ενός 16χρονου παιδιού από τη Σομαλία για κατοχή πλαστών ταξιδιωτικών εγγράφων και των δύο συνοδών του, του καθηγητή Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου κου Σπ. Μαρκέτου και του δικηγόρου κου Μπ. Κουρουνδή, γνωστών αγωνιστών του αντιφασιστικού κινήματος, οι Οικολόγοι Πράσινοι θέλουμε να θέσουμε στις αρμόδιες αρχές κάποια βασικά ερωτήματα: Πώς είναι δυνατόν να γίνεται προσπάθεια εκ μέρους της αστυνομίας για να στοιχειοθετηθεί εμπλοκή των συνοδών σε παράνομο εμπόριο ανθρώπων, να τους κατασχεθούν τα χρήματα που έφεραν πάνω τους και να δέχονται απειλές ότι θα καταστραφεί η ζωή τους; Και πάνω από όλα να στηθεί στις πλάτες ενός παιδιού και δύο αλληλέγγυων μία ολόκληρη προσπάθεια τρομοκράτησης και αποθάρρυνσης οποιουδήποτε εκδηλώνει την αλληλεγγύη του και δεν μένει απαθής στον ανθρώπινο πόνο;

Αξίζει να θυμηθούμε ότι ανάλογη ήταν και η στάση της Πολιτείας στην υπόθεση Καπετανόπουλου, όπου έγινε προσπάθεια εμπλοκής ενός αυτόπτη μάρτυρα σε ληστεία, μόνο και μόνο επειδή ζήτησε από τους αστυνομικούς να σταματήσουν να ξυλοκοπούν τον φερόμενο ως ληστή, τον οποίο είχαν προηγουμένως συλλάβει. Το μήνυμα και στις δύο περιπτώσεις είναι σαφές: Όποιος εκδηλώνει εμπράκτως την αλληλεγγύη του, βρίσκεται μπλεγμένος στα γρανάζια ενός κατασταλτικού μηχανισμού που ελάχιστα διαφέρει από το σκηνές του «εξπρές του μεσονυκτίου».

Οι Οικολόγοι Πράσινοι πιστεύουμε ότι παρά τη σπίλωση και την καταστολή που επιχειρείται, η αλληλεγγύη τελικά δυναμώνει. Για το λόγο αυτό συμμετείχαμε σήμερα στη συνέντευξη τύπου που δόθηκε για το θέμα, ως ένδειξη αλληλεγγύης από τη δική μας πλευρά. Εκεί η κα Ελεάννα Ιωαννίδου, συντονίστρια της Θεματικής Ομάδας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Οικολόγων Πράσινων, δήλωσε, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα: «Όταν πριν από τρία χρόνια, ο άνθρωπος που σήμερα εκπροσωπεί τη χώρα μας στην Παγκόσμια Τράπεζα, έδινε εντολή να χτιστεί ο φράχτης στον Έβρο, είχαμε δηλώσει προφητικά ότι πολύ φοβόμαστε ότι ο φράχτης αυτός στο μέλλον θα χρησιμοποιηθεί για να μην μπορούμε όχι μόνο να μπούμε, αλλά και να βγούμε από τη χώρα. Σήμερα, διώκεται ένα παιδί και οι συνοδοί του, επειδή έκαναν το αυτονόητο. Να παράσχουν την ελάχιστη ανθρώπινη συνδρομή σε ένα παιδί που ήθελε να φύγει από τη χώρα. Ένα 16χρονο κορίτσι, που έφυγε από ένα πόλεμο για να συνειδητοποιήσει ότι ήρθε σε έναν άλλο. Ένα παιδί που πέρασε μία νύχτα στο κρατητήριο σε ευρωπαϊκό έδαφος. Και μία χώρα, που ενώ γέννησε τη Δημοκρατία, για μία ακόμη φορά  την κακοποιεί. Όμως, όσο θα υπάρχουν άνθρωποι σαν τον Μαρκέτο και τον Κουρουνδή που συμπαρίστανται με προσωπικό κόστος και με τη δύναμη της μη βίαιης πολιτικής ανυπακοής σε όσους δεν έχουν φωνή, τόσο η αλληλεγγύη θα δυναμώνει και η ελπίδα θα παραμένει ζωντανή».

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Οι Οικολόγοι Πράσινοι συμμετείχαμε για μία ακόμη χρονιά στο αντιρατσιστικό φεστιβάλ που διοργανώθηκε με μεγάλη επιτυχία φέτος στις εγκαταστάσεις του ΟΑΚΑ. Διεκδικούμε, από κοινού με τις μεταναστευτικές και αντιφασιστικές οργανώσεις, αλλά και με όλους όσους αγωνίζονται για μία κοινωνία δικαιοσύνης και ισότητας:

¨      απονομή ιθαγένειας σε όλα τα παιδιά β΄ γενιάς μεταναστών καθώς και στους μετανάστες που διαμένουν στη χώρα για μεγάλο χρονικό διάστημα

¨       καταπολέμηση της ρητορικής του μίσους- εκτός των άλλων- και με νομοθετική ρύθμιση

¨      τιμώρηση των δραστών ρατσιστικής βίας και θέσπιση ιδιώνυμου αδικήματος για τα ρατσιστικά εγκλήματα

¨      προστασία των θυμάτων και των μαρτύρων περιστατικών ρατσιστικής βίας με την απονομή καθεστώτος ανθρωπιστικών λόγων

¨      χορήγηση ασύλου και καθεστώτος επικουρικής προστασίας σε όσους-όσες το δικαιούνται, με ταχύτατη λειτουργία των Επιτροπών Ασύλου

¨      τροποποίηση των προϋποθέσεων για τη χορήγηση άδειας διαμονής με την αποσύνδεσή τους από τον αριθμό των ενσήμων

¨      λειτουργία Κέντρων Πρώτης Υποδοχής και κατάργηση των Κέντρων Κράτησης

¨      εκδημοκρατισμό της αστυνομίας

¨      εισαγωγή εκπαιδευτικών προγραμμάτων στα σχολεία για την καταπολέμηση των διακρίσεων και των στερεοτύπων

¨        λειτουργία ναών & κοιμητηρίων ετερόδοξων/ ετερόθρησκων

Στόχος όλων μας είναι το αντιρατσιστικό φεστιβάλ, πέρα από μια γιορτή χαράς και αλληλεγγύης, να ξεπεράσει το συμβολικό του χαρακτήρα και γίνει το εφαλτήριο για τον αγώνα ενάντια στο εκφασισμό της καθημερινότητάς μας.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Η φετινή 20^η Ιουνίου βρίσκει την ελληνική κυβέρνηση εκτεθειμένη απέναντι στη διεθνή και εθνική νομιμότητα. Η ελληνική κυβέρνηση είχε, όπως όλα δείχνουν, άμεση συνέργεια στην απαγωγή του τούρκου πολιτικού πρόσφυγα Μπουλούτ Γιαϊλά. Καταπατώντας κάθε έννοια δικαίου συνεργάστηκε με τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, εκμεταλλευόμενη  το γεγονός ότι ο Μπουλούτ, δεν κατάφερε ποτέ να υποβάλει επίσημα αίτηση ασύλου λόγω της δυσκολίας πρόσβασης στις αρμόδιες υπηρεσίες. Η αδυναμία πρόσβασης στη διαδικασία ασύλου, έδωσε στην προκειμένη περίπτωση το «πράσινο φως» στις μυστικές υπηρεσίες για την απαγωγή.

 Ακολουθώντας μία τέτοια πολιτική η Ελλάδα, η οποία παραμένει ένα από τα κύρια σημεία εισόδου προσφύγων, αιτούντων άσυλο και μεταναστών που επιδιώκουν να εισέλθουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εφαρμόζει τις επιχειρήσεις “Ξένιος Ζευς”, αυξάνει τα χρονικά όρια κράτησης (έως και 18 μήνες), «παγώνει» τη διαδικασία απονομής ιθαγένειας μετά την απόφαση του ΣτΕ και καθυστερεί εγκληματικά τη λειτουργία της νέας Υπηρεσίας Ασύλου (ν.3907/2011). Σύμφωνα με την Έκθεση του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες την τελευταία πενταετία μόλις 1.262 άτομα έχουν αναγνωρισθεί ως πρόσφυγες-δικαιούχοι διεθνούς προστασίας στην Ελλάδα, ποσοστό ιδιαιτέρως χαμηλό σε σχέση με τον  Ευρωπαϊκό μέσο όρο.

 Ταυτόχρονα, όλοι όσοι εισέρχονται στην ελληνική επικράτεια χωρίς να κατέχουν τα απαραίτητα νομιμοποιητικά έγγραφα κατηγοριοποιούνται ως «παράνομοι μετανάστες» ή «λαθρομετανάστες»,  χωρίς να εξετάζεται αν είναι πρόσφυγες, θύματα βασανιστηρίων, ή ασυνόδευτοι ανήλικοι και συλλαμβάνονται. Σε αυτό αξίζει να προστεθεί ότι  οι συνθήκες κράτησής τους στα νησιά, τα οποία μετά τη δημιουργία του φράχτη στον Έβρο δέχονται το μεγαλύτερο όγκο των μεταναστευτικών και προσφυγικών ρευμάτων, είναι άθλιες διότι τα Κέντρα Πρώτης Υποδοχής δεν λειτουργούν. Διαβάστε περισσότερα… »