του Μίλτου Παύλου, διευθυντή του i-RED, δημοσιεύτηκε στο protagon.gr
Και στο μεταναστευτικό για μια ακόμη φορά επιβεβαιώνεται ότι η Ελληνική πολιτική τάξη στερεί από τη χώρα τη δυνατότητα να κάνει απαραίτητα βήματα και να εκπληρώσει στοιχειώδεις υποχρεώσεις της που θα έλυναν ή θα βελτίωναν τα προβλήματα. Αντί να εφαρμόσει όσες λύσεις της έχουν προτείνει επί σειρά ετών διεθνείς και ευρωπαϊκοί οργανισμοί αλλά και ερευνητές και επιστήμονες, προτιμά τις σκιαμαχίες και ανέφικτες, αυταρχικές – όσο και πανάκριβες – επιλογές που, αν μη τι άλλο, δεν θα λύσουν και δεν θα αλλάξουν τίποτε. Θυμίζει κάτι αυτό;
Το μεταναστευτικό και ιδιαίτερα η κατάσταση στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας κουβαλάει την συνειδητή αδιαφορία και εγκατάλειψη και χρόνια αδράνειας ή συνειδητής άρνησης να γίνει οποιοδήποτε βήμα για τη βελτίωση της ζωής γηγενών και μεταναστών.
Οι μετανάστες στη συντριπτική πλειονότητά τους είναι άνθρωποι που έχουν ήδη συμβάλλει ή επιθυμούν να συμβάλλουν παραγωγικά στην ευρωπαϊκή κοινωνία. Η απόγνωση ορισμένων από αυτούς που αποκλείστηκαν στην Ελλάδα και στην Ευρώπη της μετανάστευσης τους έχει σπρώξει στην εξαθλίωση, στην υγειονομική κόλαση και κάποιους – πολύ λίγους σε σχέση με το σύνολο – στο έγκλημα, οργανωμένο ή κοινό. Δεν είναι όλοι οι μετανάστες ίδιοι και προφανώς είναι σε διαφορετική θέση όσοι ήρθαν χθες σε σχέση με όσους έχουν ζήσει για πολλά χρόνια στην Ελλάδα και είναι πολύ περισσότεροι, τιμούν τη χώρα και τη στηρίζουν με τη δουλειά τους. Διαφορετική είναι επίσης η θέση εκείνων που βάσιμα θα δικαιούντο προστασία ασύλου σε κάθε άλλη ευνομούμενη ευρωπαϊκή χώρα.
Από αυτή την αφετηρία έως τη στοχοποίηση και το στιγματισμό αδιακρίτως όλων των μεταναστών η απόσταση είναι μεγάλη. Αποτελεί δε ακόμη μια σκοτεινή πτυχή της θλιβερής περιπέτειας μιας χώρας που ενώ βαδίζει σταθερά στην καταστροφή, δεν ασχολείται – στη μέγιστη δημοκρατική της στιγμή, τις εκλογές – με το τι πρέπει να αλλάξει αν θέλει να σώσει κάτι από όσα σήμερα χάνει, παρά μόνο με τη δίωξη και τον έλεγχο όλων των μεταναστών (ενίοτε σαδιστικά: «να κακοπεράσουν για να μην έρχονται», λες και σήμερα δεν είμαστε ήδη η ευρωπαϊκή εκείνη χώρα που όλοι πλέον αναγνωρίζουν ότι παραβιάζει συστηματικά τα δικαιώματα και κακομεταχειρίζεται μετανάστες και μειονότητες).
Πλέον στη συντριπτική της πλειονόητα η πολιτική τάξη ανταγωνίζεται στον ξενοφοβικό και αυταρχικό λόγο, σπεκουλάροντας επικίνδυνα με ψεύδη, διαστρεβλώσεις και στιγματίζοντας τους μετανάστες. Το κάνει προσδοκώντας εκλογικά κέρδη αλλά και επειδή προσπαθεί να αποφύγει εκείνο που ακριβώς η συνειδητή της αδράνεια και μη πολιτική προκάλεσε: τη ραγδαία άνοδο βίαιων και ακραίων σχηματισμών. Από αυτούς πιάνονται οι αποπροσανατολισμένοι και παραπληροφορημένοι για το τι μπορεί να γίνει, όπως οι πνιγμένοι από τα μαλλιά τους μέσα από τη δυστυχία και το φόβο της καθημερινότητάς τους. Έτσι εξηγείται και η δημοσκοπική μετατόπιση των ανθρώπων αυτών προς τους πιο γνήσιους εκφραστές της μισαλλοδοξίας, της ανοησίας και της βαρβαρότητας των αυταρχικών (μη-) λύσεων.
ΥΓ. Μερικές απαντήσεις στον ξενοφοβικό λόγο και τις διαστρεβλώσεις του και προτάσεις για την Αθήνα:
• Οι συντριπτικά περισσότεροι συλληφθέντες για σοβαρά αδικήματα – κατά της ζωής περιουσίας κλπ – είναι έλληνες ημεδαποί. Είναι ψέμμα ότι οι περισσότεροι είναι αλλοδαποί.Μάλιστα σύμφωνα με τις στατιστικές της αστυνομίας ο αριθμός των αλλοδαπών συλληφθέντων γι αυτά τα αδικήματα μειώθηκε κατά 11% το 2011. Και αυτό παρά το ότι η αστυνομία σταματά και ελέγχει στο δρόμο τους αλλοδαπούς πολύ πιο συχνά από όσο τους έλληνες. www.astynomia.gr
• Η απότομη διάδοση του AIDS μέσα από την πορνεία – για την οποία φαίνεται ότι εκτιμάται πως δεν φταίνε καθόλου οι έλληνες οικογενειάρχες και ούτως ή άλλως θα ήταν μάταιο να τους το εξηγήσει κανείς ή να τους ελέγξει – πρώτα από όλα οφείλεται στην αδυναμία ή άρνηση της ελληνικής πολιτείας να προστατέψει τις μετανάστριες θύματα trafficking. Η σύλληψη και η προσπάθεια απέλασης (δεν είναι εφικτή σε πολλές περιπτώσεις) των θυμάτων χωρίς να τους παρασχεθεί οποιαδήποτε προστασία, μόνο ενισχύει τα κυκλώματά τους.
• Μια συνοριακή χώρα δεν μπορεί να σηκώνει μόνη της το βάρος της μετανάστευσης, αλλά ούτε και να αποτινάσσει οποιαδήποτε ευθύνη και υποχρέωση για φροντίδα αυτών των ανθρώπων. Πάντως άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν δηλώσει πρόθυμες να συνδράμουν εφόσον η Ελλάδα το ζητήσει, αφού φυσικά εκπληρώσει τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις της αντί να σχεδιάζει ανέφικτα,ανατριχιαστικά, αλλά και πανάκριβα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Για να απαιτήσουμε ίση κατανομή βαρών με τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες πρέπει πρώτα να είμαστε εμείς συνεπείς στην προστασία και ανθρωπιστική φροντίδα των μεταναστών, να τους καταγράφουμε ανά κατηγορία δικαιούχων προστασίας (ποιοι είναι πρόσφυγες, παιδιά, μέλη οικογένειας μεταναστών στην Ευρώπη κλπ.) ώστε κατόπιν να μπορούμε να πούμε: πχ. «τόσους μπορούμε να καταγράψουμε και να εξετάσουμε ανά κατηγορία, τόσους να φροντίσουμε με τα χρήματα των Ευρωπαϊκών Ταμείων, σε τόσους δίνουμε καθεστώς προστασίας ή ασύλου, τόσοι μπορούν ή πρέπει να επιστρέψουν στην πατρίδα τους επειδή δεν έχουν δεσμούς με τη χώρα μας ή άλλη ευρωπαϊκή χώρα, αλλά ούτε μπορούν να βρουν δουλειά και να συντηρηθούν, οι υπόλοιποι εφόσον λόγω υπερβολικών αριθμών υπερβαίνουν τη δυναμικότητα του συστήματός μας (το οποίο όμως θα λειτουργεί πραγματικά: σήμερα παραλαμβάνονται μόνο 20 αιτήσεις ασύλου κάθε βδομάδα) πρέπει να προωθηθούν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες στο πλαίσιο της αλληλεγγύης, ώστε να εξετασθεί η περίπτωσή τους ατομικά χωρίς να στοιβάζονται σε τρώγλες παγιδευμένοι στη χώρα».
• Τα δισεκατομμύρια που ακούγονται περί εμβασμάτων των μεταναστών προς τις χώρες τους είναι ψεύδη. Όλοι οι Αλβανοί μετανάστες που ζουν στην Ελλάδα έστειλαν με μικρά εμβάσματα το 2011 στην πατρίδα τους 800.000 ευρώ την ίδια στγμή που οι Έλληνες στο ίδιο έτος έβγαλαν στο εξωτερικό περισσότερα από 36 δισεκατομμύρια ευρώ. Τα εμβάσματα των μεταναστών προς τις χώρες καταγωγής, αν μη τι άλλο, συμβάλλουν στο να στηρίξουν τις χώρες προέλευσης και έτσι να έρχονται λιγότεροι μετανάστες. Δεν μπορούμε και να θέλουμε λιγότερους μετανάστες και όσοι εργάζονται στην Ελλάδα και πληρώνουν τους φόρους τους να μην στέλνουν πίσω στην πατρίδα τους χρήματα.. Άλλωστε επί δεκαετίες η Ελλάδα επωφελήθηκε και στηρίχθηκε από τα εμβάσματα Ελλήνων μεταναστών στο εξωτερικό.
• Η εξαθλίωσή και η εγκατάλειψη των μεταναστών προκαλεί μεγάλη οικονομική ζημιά – μέσα από την υποτίμηση των περιοχών, ή πχ. της Αθήνας ως τουριστικού προορισμού – ενώ τα προβλήματα που δημιουργεί – πχ. οργανωμένο έγκλημα και χρόνια υποβάθμιση – χρειάζονται ακόμη περισσότερα χρήματα και χρόνια δουλειάς για να αντιμετωπιστούν και να επιλυθούν. Πολλοί λένε γιατί να προστατεύουμε και να φροντίζουμε τους μετανάστες μέσα στη φοβερή οικονομική κρίση που μας έχει διαλύσει; Μα επειδή η αξιοπρεπής διαβίωση των μεταναστών θα κάνει καλό στην οικονομία και στις πόλεις μας. Για να ξεπεράσουμε την κρίση και για να έχουμε πραγματική ανάπτυξη θα χρειαστούμε νέο ασφαλισμένο οικονομικό δυναμικό από μετανάστες που θέλουν να δουλέψουν, ενώ σέβονται και τιμούν τη χώρα που τους φιλοξενεί και όχι ανασφάλιστους κακοπληρωμένους δούλους σε τρώγλες-υγειονομικές βόμβες και υποχείρια οργανωμένων παράνομων κυκλωμάτων.
• Δεν είναι εφικτό να «σφραγιστούν τα σύνορα» και να «αποτραπεί» η μετανάστευση στα σημεία εισόδου. Κανένας άνθρωπος όταν έρχεται και αντιμετωπίζεται ειρηνικά – δηλαδή εκτός πολέμου – δεν σταματήθηκε ποτέ από φυλασσόμενα σύνορα, καθώς μια δημοκρατική χώρα δεν ανοίγει πυρ κατά των εισερχομένων. Έτσι οι μετανάστες που εισέρχονται από τα σύνορα έχουν σκοπό να παραδοθούν στις αστυνομικές αρχές μια δημοκρατικής και πολιτισμένης χώρας και όχι να κρυφτούν. Οι συνοριακές δυνάμεις, εθνικές και της FRONTEX, έχουν ως αποστολή να συλλαμβάνουν αυτούς τους ανθρώπους που περνάνε χωρίς άδεια τα σύνορα και όχι να τους εμποδίζουν πυροβολώντας ή πνίγοντάς τους.
• Ο νόμος που επιτρέπει στα παιδιά μεταναστών τα οποία γεννήθηκαν στη χώρα να γίνουν Έλληνες, δεν προκύπτει από πουθενά ότι ενθάρρυνε τη μετανάστευση στη χώρα μας. Οι περισσότεροι μετανάστες έρχονται γιατί είναι ανάγκη να σώσουν τις οικογένειες και τα παιδιά τους από πολέμους, φτώχεια και δυστυχία. Κι εμείς στη θέση τους το ίδιο θα κάναμε. Κι εμείς οι Έλληνες το ίδιο κάναμε στο παρελθόν όταν αναγκαστήκαμε να μεταναστεύσουμε.Δεν παρακινούνται επειδή τάχα προσδοκούν να πάρουν την ελληνική ιθαγένεια, κάτι που είναι εξαιρετικά δύσκολο και απαιτεί πολλά χρόνια συνεχούς νόμιμης διαμονής.
• Μερικές προτεινόμενες λύσεις για το ιστορικό κέντρο της Αθήνας:
-Η άμεση αξιόπιστη καταγραφή των κατηγοριών μεταναστών και η ταχεία ουσιαστική εξέταση αιτημάτων για άσυλο ή προστασία ειδικών ομάδων, όπως πρόσφυγες , οικογένειες, γυναίκες,θύματα εμπορίας, έγκυες, παιδιά, ασθενείς, ηλικωμένοι κλπ. και άμεση λειτουργία ανοικτών χώρων φιλοξενίας για αυτές τις ειδικές κατηγορίες. Δυστυχώς η Ελλάδα είναι η μόνη ΕυρωπαΊκή χώρα η οποία δέχεται δημοσίως ότι φυλακίζει και απευλαύνει ή αφήνει απροστάτευτα ασυνόδευτα παιδιά.
-Η αναγνώριση και άδεια διαμονής όσων πραγματικά εργάζονται. Σήμερα απλά συλλαμβάνονται προς απέλαση και κατόπιν αφήνονται ελεύθεροι με εντολή εγκατάλειψης της χώρας κάτι που συχνά είναι αδύνατο. Έτσι οι περισσότεροι ξανααπασχολούνται ανασφάλιστοι ως δούλοι κυρίως σε έλληνες ατιμώρητους εργοδότες.
-Η επιχειρησιακά ειδική αστυνόμευση του οργανωμένου εγκλήματος με ισότιμη συμμετοχή στα ειδικά εκπαιδευμένα αυτά σώματα αυτά στελεχών με μεταναστευτική καταγωγή ή υπόβαθρο.
-Ή άμεση διάλυση και απόδοση ποινικών ευθυνών σε βίαιες οργανώσεις όπως η Χρυσή Αυγή που αποδεδειγμένα εδώ και πολλά χρόνια πραγματοποιούν ξυλοδαρμούς, επιθέσεις και σπέρνουν ρατσιστικό μίσος και τρόμο στους πολίτες.
-Η επένδυση στο κέντρο με δημόσιες υποδομές και μέσα από τη μετεγκατάσταση δημόσιων οργανισμών και κοινωνικής οικονομίας, καθώς και άλλες ανάλογες λύσεις ανάπλασης του κέντρου.
Ο συνδυασμός των παραπάνω μπορεί να αναστρέψει θεαματικά την κατάσταση στο ιστορικό κέντρο με μέγιστο οικονομικό όφελος για τη χώρα.
