Το πρόσφατο περιστατικό κατεδάφισης των αυθαίρετων κτισμάτων των Ρομά στο Μενίδι από συνεργεία του δήμου Αχαρνών, υπό την παρουσία ισχυρής αστυνομικής δύναμης, χωρίς να έχει προηγουμένως ληφθεί καμία μέριμνα για τη μετεγκατάστασή τους, φέρνει για μία ακόμη φορά στο προσκήνιο την έλλειψη πολιτικής βούλησης για την πραγματική ένταξη των Ρομά στον κοινωνικό ιστό. Σε συνδυασμό μάλιστα με τις αλλεπάλληλες προσχηματικές «έρευνες» σε καταυλισμούς Ρομά, δημιουργείται ένα κλίμα γενικευμένου φόβου και ανασφάλειας, που επηρεάζει κυρίως τα μικρά παιδιά που διαμένουν εκεί.

Θυμίζουμε πως πολύ πρόσφατα αστυνομικοί είχαν εισβάλει σε καταυλισμό στο Χαλάνδρι- τρομοκρατώντας τα παιδιά που έφευγαν εκείνη την ώρα για το σχολείο- για να πραγματοποιήσουν έρευνα για τυχόν παράνομες πράξεις και παράβαση του νόμου περί ναρκωτικών, καθώς επίσης και για την καταγραφή των καταλυμάτων και την ταυτοποίηση των προσώπων που διαμένουν εκεί.  Η έρευνα για τυχόν παράνομες πράξεις απέβη άκαρπη, ενώ απώτερος στόχος ήταν η κατεδάφιση των καταλυμάτων. Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ), ως εκπρόσωπος των θιγόμενων Ρομά προσέφυγε στις 6 Μαΐου 2013 στην Επιτροπή Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, η οποία δέχθηκε το αίτημα για ασφαλιστικά μέτρα προστασίας των προσφευγόντων και ζήτησε από την Ελλάδα να διασφαλίσει πως οι τελευταίοι δεν θα καταστούν άστεγοι κατά το χρονικό διάστημα που η προσφυγή τους εξετάζεται από την Επιτροπή. Εν προκειμένω οι Ρομά είναι δημότες Χαλανδρίου και η απόφαση της μετεγκατάστασης τους μπορεί να ληφθεί μόνο με τη δική τους συμμετοχή,  σε συνεργασία με τον αρμόδιο δήμο Χαλανδρίου και την Αποκεντρωμένη Διοίκηση.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι απαιτούμε από την Πολιτεία να τηρήσει τις διεθνείς υποχρεώσεις της για την κοινωνική ένταξη των Ρομά και να παύσει επιτέλους  κάθε βίαιη έξωσή τους, είτε άμεση είτε έμμεση και κάθε είδους εκτόπισή τους, χωρίς να έχει προβλεφθεί κατάλληλος χώρος μετεγκατάστασης υπό συνθήκες αξιοπρεπούς διαβίωσης με την έγκαιρη ενημέρωση και συμμετοχή τους στη λήψη της απόφασης. Θυμίζουμε επίσης ότι τον περασμένο Δεκέμβριο τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. δεσμεύτηκαν να αναλάβουν στοχευμένη δράση για τη γεφύρωση του χάσματος ανάμεσα στους Ρομά και τον υπόλοιπο πληθυσμό, εγκρίνοντας σύσταση που αποτελεί την πρώτη νομική πράξη που εκδίδεται σε επίπεδο Ε.Ε. για την κοινωνική ένταξη των Ρομά.  Η σύσταση επικεντρώνεται σε τέσσερις τομείς μεταξύ των οποίων και στη στέγαση, ενώ για την εφαρμογή των μέτρων αυτών, εκτός των εθνικών πόρων, διατίθεται σημαντικό μέρος των ευρωπαϊκών κονδυλίων της περιόδου 2014-20. Η Ελληνική Κυβέρνηση είναι πλέον υπόλογη απέναντι στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να μετουσιώσει σε πράξεις τις δεσμεύσεις της, βελτιώνοντας ουσιαστικά τις συνθήκες διαβίωσης των Ρομά. Δυστυχώς, έως σήμερα κωφεύει, επιλέγοντας παγίως την καταστολή έναντι της κοινωνικής ένταξης των Ρομά.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Οι Οικολόγοι Πράσινοι καταθέτουν μήνυση κατά του Λιμενικού

Την ενορχηστρωμένη προσπάθεια της κυβέρνησης και μερίδας των ΜΜΕ για τη συγκάλυψη του εγκλήματος στο Φαρμακονήσι και τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης που επιχειρείται -μεταξύ άλλων- και με τη διαρροή των «καταθέσεων» των προσφύγων στο λιμεναρχείο της Λέρου, όπου φέρονται να ευχαριστούν τους άνδρες του λιμενικού για τη διάσωσή τους, έρχονται να διαψεύσουν οι ίδιοι οι επιζώντες.

 Στη συνέντευξη Τύπου που δόθηκε με τη συμμετοχή των προσφύγων που επέζησαν, οι ίδιοι διαψεύδουν το περιεχόμενο των καταθέσεων, καταγγέλλοντας ότι υπέγραψαν καθ’ υπόδειξη έγγραφα χωρίς να γνωρίζουν το περιεχόμενό τους και χωρίς να υπάρχει διερμηνέας που να γνωρίζει τη γλώσσα τους. «Δεν θα μπορούσαμε να ευχαριστήσουμε αυτούς που σκότωσαν τις οικογένειές μας», δήλωσαν. Όπως καταγγέλλει το Παρατηρητήριο Συμφωνιών του Ελσίνκι, οι καταθέσεις είναι πλαστές, ενώ ζητά παράλληλα την ποινική δίωξη όσων εμπλέκονται. Χαρακτηριστικά, μέσα σε μόλις 15 λεπτά οι λιμενικοί φέρονται ότι πήραν την κατάθεση 2 διασωθέντων, χωρίς διερμηνεία στη γλώσσα τους, ενώ «δόθηκε» κατάθεση από διασωθέντα σε προγενέστερο χρόνο (!) από την εμφάνισή του στους ανακριτές.

 Οι Οικολόγοι Πράσινοι απαιτούμε να διεξαχθεί διεθνής ανεξάρτητη έρευνα για το περιστατικό στο Φαρμακονήσι. Από τις καταγγελίες που προκύπτουν από τις καταθέσεις των επιζώντων προσφύγων στην Ύπατη Αρμοστεία και στη δημόσια συνέντευξη Τύπου, προκύπτουν μεγάλες ευθύνες, τόσο για τους συμμετέχοντες στο περιστατικό, όσο και σε αυτούς που τους έδωσαν την εντολή. Τα ερωτήματα που πρέπει να διερευνηθούν είναι αμείλικτα και σχετίζονται με:

 –  απόπειρα παράνομης επαναπροώθησης με ρυμούλκηση του πλοιαρίου των προσφύγων. Επίσης, η ταχύτητα που ανέπτυξε το σκάφος του Λιμενικού κατά τη διάρκεια της ρυμούλκησης ήταν ιλιγγιώδης και εξαιρετικά επικίνδυνη

 –  ανατροπή του πλοιαρίου των προσφύγων με διεμβόλιση από το σκάφος της ακτοφυλακής

 –  αποτροπή της επιβίβασης στο σκάφος του Λιμενικού αλλά και βίαιη συμπεριφορά απέναντι στους πρόσφυγες που προσπαθούσαν να σώσουν τις γυναίκες και τα παιδιά τους από πνιγμό μετά την ανατροπή του πλοιαρίου τους

 –  απειλές για τη ζωή τους

 –  τον τρόπο που «ελήφθησαν οι καταθέσεις» στο Λιμεναρχείο Λέρου

 –  τις εντολές που πήρε η ΕΛ.ΑΣ. και την «παρέλαση» των αξιωματικών της ομάδας ΔΙΑΣ έξω από τον ξενώνα που διαμένουν οι επιζώντες, καθώς και τα 4 περιστατικά προσαγωγών, που παραπέμπουν ευθέως σε προσπάθεια εκφοβισμού τους.

 Οι υπαίτιοι του εγκλήματος πρέπει να αναζητηθούν μεταξύ των λιμενικών που συμμετείχαν στην επιχείρηση, των εντολέων τους, των εμπλεκομένων στις πλαστές καταθέσεις, του αρχηγού του Λιμενικού Σώματος αλλά και των πολιτικών προϊσταμένων τους.

Η κυβέρνηση, έχοντας πλέον εγκαταλείψει κάθε ηθικό φραγμό, εφαρμόζει μία πολιτική που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε αίμα αθώων. Στο ίδιο μήκος κύματος ο υπουργός Ναυτιλίας, όχι μόνο δεν παραιτήθηκε ως όφειλε, αλλά απεναντίας προβαίνει σε συνεχείς δηλώσεις χειραγώγησης της προανακριτικής διαδικασίας.

 Σε αυτή την πολιτική που συνιστά ασέβεια απέναντι στην ανθρώπινη ζωή, οι Οικολόγοι Πράσινοι απαιτούμε να μπει ένα τέλος. Πρέπει άμεσα να χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση με την τιμωρία των ηθικών και φυσικών αυτουργών του εγκλήματος και την παράλληλη προστασία των επιζώντων προσφύγων, των οποίων η μαρτυρία είναι απαραίτητη τόσο στο στάδιο της έρευνας, όσο και κατά τη διενέργεια της δίκης.

 Για το λόγο αυτό οι Οικολόγοι Πράσινοι προβαίνουμε άμεσα στην υποβολή μήνυσης κατά του Λιμενικού Σώματος. Αν δεν αποδοθεί δικαιοσύνη, είναι πολύ πιθανό η Ελλάδα να καταδικαστεί για άλλη μια φορά από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Θυμίζουμε ότι έχει ήδη καταδικαστεί από το ΕΔΔΑ στην υπόθεση Zontul κατά Ελλάδας, για την παραβίαση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ (απαγόρευση βασανιστηρίων και απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης).  Όπως φαίνεται, μερίδα των ένστολων με την ευλογία της κυβέρνησης, συνεχίζει τις ίδιες ντροπιαστικές συμπεριφορές όπως και πριν από 10 χρόνια. Απέναντι στους ανθρώπους αυτούς, που η μοναδική τους έκκληση είναι η ανεύρεση των πτωμάτων των συγγενών τους, η απόδοση δικαιοσύνης και η αποτροπή ανάλογων εγκλημάτων στο μέλλον, είναι η ελάχιστη απάντηση που πρέπει να δοθεί.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Συνδιοργάνωση ημερίδας από τον Νίκο Χρυσόγελο και τη Μαριλένα Κοππά για τις τραγωδίες στη Μεσόγειο 

Δείτε φωτογραφίες από την εκδήλωση εδώ:

http://www.flickr.com/photos/chrysogelos/sets/72157640248369583/

Υπό τη σκιά της νέας απώλειας ζωών μεταναστών, αυτή τη φορά στο Φαρμακονήσι, και με 10 αγνοούμενους (2 γυναίκες, 8 παιδιά και βρέφη), αλλά και πολλαπλά ερωτηματικά αναφορικά με τις συνθήκες της τραγωδίας και τις τυχόν ευθύνες για αυτήν, οργανώθηκε  από τους ευρωβουλευτές Νίκο Χρυσόγελο, (Πράσινοι), και Μαριλένα Κοππά, (Σοσιαλιστές και Δημοκράτες), εκδήλωση με θέμα «Η Γκετοποίηση της πολιτικής ασύλου, από τη Λαμπετούσα στη Λέσβο», την Δευτέρα στις 27 Ιανουαρίου 2014, στο Γραφείο του Ευρωκοινοβουλίου στην Αθήνα.  

 Κατά την εισήγησή της, η Μαριλένα Κοππά αναφέρθηκε στο δουλεμπόριο και το trafficking, τις τεχνικές εκφοβισμού και ελέγχου και σε άλλες μορφές εκμετάλλευσης των μεταναστών, υπογραμμίζοντας ότι σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO) υπάρχουν παγκοσμίως 20 εκατομμύρια σκλάβοι. Η ευρωβουλευτής επεσήμανε ότι το φαινόμενο της αύξησης της παράτυπης μετανάστευση και του trafficking οδηγεί σε ενίσχυση της πολιτικής ελέγχου των συνόρων στην Ελλάδα, ωστόσο, η λήψη μέτρων όπως η δημιουργία φράχτη στον Έβρο, ενισχύει τη χρήση των θαλάσσιων διαδρομών, που όμως ενέχουν περισσότερους κινδύνους, όπως απέδειξαν με τον πιο τραγικό τρόπο οι πρόσφατες τραγωδίες σε Λαμπεντούσα και Φαρμακονήσι. Ταυτόχρονα, υπογράμμισε τη μετατόπιση των συνόρων στο εσωτερικό της επικράτειας των κρατών μελών που αποτελούν χώρες υποδοχής μεταναστών με συνακόλουθο την άνθιση των ακροδεξιών μορφωμάτων, όπως συμβαίνει στη χώρα μας με την άνοδο της Χρυσής Αυγής. Αναφερόμενη στη συμφωνία Δουβλίνο ΙΙ και ΙΙΙ τόνισε πως έχει μετατρέψει τις χώρες του Νότου σε στρατόπεδο συγκέντρωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και υπογράμμισε την ανάγκη αναθεώρησης της ισχύουσας νομοθεσίας στη βάση οριζόντιου άξονα πολιτικής και σύνθετου σχεδίου που θα καλύπτει όλες τις πτυχές της μετανάστευσης.

 Ο Νίκος Χρυσόγελος επισήμανε ότι «το Φαρμακονήσι, η Λαμπεντούσα, η Λέσβος, η Χίος είναι μερικές μόνο από τις επαναλαμβανόμενες τραγωδίες στη Μεσόγειο. Τα επίσημα στοιχεία μαρτυρούν ότι σε μια δεκαετία έχουν βρει το θάνατο στα νερά της Μεσογείου περισσότεροι από 17.500 άνθρωποι στην προσπάθειά τους να μεταναστεύσουν στην Ευρώπη».  Αναρωτήθηκε: «Ως πότε θα είμαστε θεατές στο ίδιο έργο με πρωταγωνιστές ανθρώπους να πεθαίνουν, μεταξύ των οποίων και πολλά παιδιά, στην προσπάθειά τους ξεφύγουν από συνθήκες που απειλούν τη ζωή τους ή αναζητώντας καλύτερη ζωή στην Ευρώπη; Μήπως έχουμε οδηγηθεί σταδιακά σε απάνθρωπες καταστάσεις; Χάθηκαν ζωές, γυναικών και παιδιών, εξαιτίας είτε μιας αποτυχημένης προσπάθειας διάσωσης είτε μιας εγκληματικής επιχείρησης επαναπροώθησης, όπως αυτές που οργανώνονται πολύ συχνά με εντολές άνωθεν. Τόσο η  ελληνική κυβέρνηση όσο και οι ελληνικοί φορείς έπρεπε πρώτα από όλα να εκφράσουμε τη θλίψη και τη συμπόνια μας. Μετά να υπάρξει δέσμευση για ανεξάρτητη διερεύνηση των αιτίων της τραγωδίας, απόδοση ευθυνών αλλά και αναθεώρηση πολιτικών και πρακτικών που οδηγούν στην απώλεια χιλιάδων ανθρώπινων ζωών. Παράλληλα θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει προσπάθεια ανέλκυσης του σκάφους και γενικότερα αναζήτησης των κορμιών των 10 γυναικών και παιδιών  που αγνοούνται, να υπάρξει στήριξη και βοήθεια σε όσους επιβίωσαν από την τραγωδία. Η υποχρέωση διάσωσης ανθρωπίνων ζωών που βρίσκονται σε κίνδυνο θα πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτη. Η Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ζητάει νέους κανόνες αναφορικά με τη δράση του FRONTEX, σύμφωνα με τους οποίους θα συμπεριλαμβάνεται στις αρμοδιότητές της η συμβολή της σε έκτακτες ανάγκες ανθρωπιστικού χαρακτήρα και επιχειρήσεις διάσωσης στη θάλασσα. Συνολικότερα, υπάρχει ανάγκη για χάραξη και υλοποίηση κοινής ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής που θα βασίζεται στην προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και την αρχή της μη επαναπροώθησης, τον επιμερισμό των ευθυνών μεταξύ των κρατών μελών, τη μη επιβολή κυρώσεων στους διασώστες ανθρωπίνων ζωών στη θάλασσα, την ενθάρρυνση των νόμιμων οδών μετανάστευσης και την κοινωνική ένταξη.

Οι κυβερνήσεις αντί να σπαταλούν τεράστια ποσά για τα σύνορα, χρειάζεται να έχουν ισορροπημένες κι ολοκληρωμένες πολιτικές. Για παράδειγμα, η Ελλάδα, την περίοδο 2008 – 2013, έλαβε 119.037.305 € από το Ταμείο για τα Εξωτερικά Σύνορα, 52.242.000 € από το Ταμείο για Επιστροφές μεταναστών στις χώρες τους, αλλά αξιοποίησε μόνο 14.0759.000 € από το Ταμείο για τους Πρόσφυγες και 12.470.000 € από το Ταμείο Ένταξης, γεγονός που μαρτυρά ποιες είναι οι προτεραιότητές της σε θέματα μεταναστευτικής πολιτικής! Σήμερα χρειαζόμαστε περισσότερους πόρους για κοινωνική ένταξη, ενίσχυση των δομών πρώτης υποδοχής και βελτίωση των συνθηκών ζωής και υγιεινής, ώστε να λάβει τέλος η γκετοποίηση των μεταναστών αλλά και η υποβάθμιση περιοχών στις οποίες συγκεντρώνονται οι μετανάστες χωρίς υποδομές.»

 Ο Γιώργος Τσαρμπόπουλος, Επικεφαλής του γραφείου για την Ελλάδα της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες τόνισε ότι είναι επιβεβλημένος ο επανασχεδιασμός της μεταναστευτικής πολιτικής σε ευρωπαϊκό επίπεδο, λαμβάνοντας υπόψη τις τραγωδίες σε Φαρμακονήσι και Λαμπεντούσα, καθώς και ότι πλέον επιλέγονται όλο και περισσότερο τα θαλάσσια περάσματα, στα οποία η πρακτική της αποτροπής που ακολουθείται ως επί το πλείστον έχει σοβαρές πιθανότητες για έκθεση της ανθρώπινης ζωής σε κίνδυνο (καιρός, κατάσταση πλοίου, κλπ). Αναφερόμενος στο ναυάγιο στο Φαρμακονήσι, επικαλέστηκε τις μαρτυρίες των διασωθέντων που δόθηκαν στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και οι οποίες διαφέρουν σε σχέση με αυτές που δόθηκαν στο Λιμενικό, επισημαίνοντας ότι οι τελευταίες είδαν το φως της δημοσιότητας δύο ημέρες μετά το τραγικό συμβάν, ενώ δεν είναι γνωστό αν οι μαρτυρίες δόθηκαν παρουσία μεταφραστών, όπως συνέβη στην περίπτωση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Ο Γιώργος Τσαρμπόπουλος τόνισε ότι μολονότι δεν έχουν διερευνηθεί οι συνθήκες υπό τις οποίες συνέβη η τραγωδία, είτε πρόκειται για αποτυχημένη επιχείρηση διάσωσης, είτε για επιχείρηση επαναπροώθησης, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: η απώλεια ανθρωπίνων ζωών. Κλείνοντας, υπογράμμισε πως η τακτική της αποτροπής και των επαναπροωθήσεων είναι τα κύρια εργαλεία της πολιτικής συνόρων, τη στιγμή η πλειοψηφία των μεταναστών είναι Σύροι, Αφγανοί και Σομαλοί και κατά πάσα πιθανότητα χρήζουν προστασίας και ασύλου.

 Στην εκδήλωση συμμετείχαν  οι Tommaso Della Longa και Laura Bastianetto, Ιταλοί δημοσιογράφοι και συγγραφείς του βιβλίου: «Λαμπετούσα: Χρονικό από τη Χώρα του Πουθενά», το οποίο μέσα από 15 ιστορίες ανθρώπων μας μετέφεραν τις εμπειρίες των μεταναστών, των τοπικών αρχών, της τοπικής κοινωνίας, των εθελοντών και των μελών ανθρωπιστικών οργανώσεων και φωτίζουν τις ιστορίες ανθρώπων που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρας τους. Συχνά οι μετανάστες, ακόμα και όταν πνίγονται αντιμετωπίζονται ως αριθμός, αντί να αντιμετωπίζονται ως άνθρωποι, με ταυτότητα, ιστορία, ανάγκες.

 Με παρεμβάσεις τους συμμετείχαν, επίσης, ο Στέλιος Κραουνάκης, Εθελοντής υποδοχής και υποστήριξης προσφύγων στη Λέσβο, η Μαρία Πίνιου Καλλή, Δρ Ιατρός Δερματολόγος, εμπειρογνώμονας του Istanbul Protocol για την πιστοποίηση θυμάτων βασανιστηρίων,  η Γεωργία Αραπίδου, εκπρόσωπος της Ελληνικής Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, η  Ευθαλία Παππά, επικεφαλής του Οικουμενικού Προγράμματος Προσφύγων, ο Κούσα Μπαχράμι, μέλος του Δ.Σ. της Διεθνούς Αμνηστίας καθώς και εκπρόσωποι από το Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών, την PRAKSIS, και την KASAPI Hellas που μετέφεραν την εμπειρία τους  μέσα από την μακροχρόνια δουλειά και παρεμβάσεις τους. Διαβάστε περισσότερα… »

Οι Οικολόγοι Πράσινοι θα υποβάλουν μηνυτήρια αναφορά κατά των φυσικών και ηθικών αυτουργών του εγκλήματος

Όσο και αν προσπαθεί η Κυβέρνηση να αποκρύψει το έγκλημα που συντελέσθηκε στο Φαρμακονήσι, οι μαρτυρίες των επιζώντων είναι συγκλονιστικές. Κατά τη διάρκεια της παράνομης επαναπροώθησης των προσφύγων στην Τουρκία με ρυμούλκηση και με δεδομένη την ταχύτητα που ανέπτυξε το σκάφος του λιμενικού, η βάρκα αναποδογύρισε, με αποτέλεσμα να χαθούν 12 άνθρωποι, εννέα παιδιά και βρέφη και τρεις γυναίκες.  Οι λιμενικοί όχι μόνο δεν προσπάθησαν να σώσουν τους μετανάστες από το θάνατο αλλά, όπως κατήγγειλαν οι επιζώντες, τους κλωτσούσαν για να πέσουν και πάλι στη θάλασσα. Μάλιστα, όταν ένας Σύρος προσπάθησε μ’ ένα κοντάρι να σώσει ένα παιδί που πνιγόταν, ο λιμενικός τον κλώτσησε για να τον εμποδίσει. Οι μαρτυρίες των επιζώντων συγκλονίζουν:«Σκοτώστε με κι εμένα, σκοτώστε με τους έλεγα. Άλλοι ήθελαν να πέσουν στη θάλασσα να πεθάνουν με τους δικούς τους. Τους εμποδίσαμε. Ο ένας που φαινόταν αρχηγός μας έλεγε πως άμα πούμε τίποτα, θα μας σκοτώσουν όλους».

Στη διεθνή κατακραυγή που ακολούθησε, η οποία συμπεριλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τις δηλώσεις του Επιτρόπου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης που αναφέρθηκε ευθέως σε αποτυχημένη προσπάθεια μαζικής απέλασης, την απαίτηση διεξαγωγής ανεξάρτητης έρευνας για το περιστατικό από τη Διεθνή Αμνηστία και τον ΟΗΕ, τις μαρτυρίες των διασωθέντων που δόθηκαν στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και την επιστολή που έστειλαν  στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είκοσι δύο συνδικάτα, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κινήματα από τις τέσσερις γωνιές της Ευρώπης ζητώντας του τη σύνταξη αναφοράς για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας στη χώρα που έχει την Προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, με βάση το Άρθρο 7 της Συνθήκης, η ελληνική κυβέρνηση απαντά με άθλιες υπεκφυγές.

Θυμίζουμε ότι ανάλογες μαρτυρίες για εγκληματικές ενέργειες έχουν καταγραφεί και στο παρελθόν αναφορικά με τις επιχειρήσεις απώθησης.  Η ελληνική κυβέρνηση ενώ τυπικά έχει δεσμευθεί να δώσει τέλος στις παράνομες πρακτικές μαζικών επαναπροωθήσεων και να διερευνήσει σε βάθος όλες αυτές τις υποθέσεις, εντούτοις επιβάλλει το «νόμο της σιωπής» Τα θύματα στο Φαρμακονήσι, σύμφωνα με καταγγελίες, απειλήθηκαν από τους λιμενικούς ότι θα πεθάνουν αν μιλήσουν, ενώ ήδη σήμερα η αστυνομία συνέλαβε έναν εκ των επιζώντων, όταν βγήκε από το χώρο που τους φιλοξενεί ο Δήμος Αθηναίων. Το θύμα μαζί με τον πρόεδρο της αφγανικής κοινότητας, κρατήθηκαν στο Τμήμα Ομόνοιας και αφέθηκαν ελεύθεροι ύστερα από τρεις ώρες μετά από την παρέμβαση του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες.  

Όταν ο ίδιος ο Υπουργός Ναυτιλίας Μ. Βαρβιτσιώτης αναφέρει ότι κάποιοι-μέσα στους οποίους συγκαταλέγει και τον Επίτροπο του Συμβουλίου της Ευρώπης(!)-προσπαθούν να προκαλέσουν πολιτικό ζήτημα στην Ελλάδα και ότι όλα αυτά «αποτελούν αντικείμενο χαζής εκμετάλλευσης», όταν ο Υπουργός Υγείας διαρρηγνύει τα ιμάτια του για την «επιβάρυνση του ετήσιου προϋπολογισμού από τις επιχειρήσεις διάσωσης», όταν ο Αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας ζητά να κάνουν οι αρχές στους μετανάστες «το βίο αβίωτο»  και όταν ο Θ. Πλευρης δηλώνει ευθαρσώς ότι «φύλαξη των συνόρων δεν μπορεί να υφίσταται αν δεν υπάρχουν απώλειες, δηλαδή νεκροί», τότε να μην αναρωτιόμαστε ποιος είναι ο ηθικός αυτουργός σε αυτά τα εγκλήματα. Να μην αναρωτιόμαστε γιατί προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν την κοινωνία με αστειότητες και γελοίες αντιπαραθέσεις με την αξιωματική αντιπολίτευση, όταν κάτω από τη μύτη μας γίνονται τέτοια εγκλήματα. Και στα θύματα  αυτής της πολιτικής συγκαταλέγονται ακόμα και παιδιά.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι θα καταθέσουν άμεσα μηνυτήρια αναφορά κατά των φυσικών αλλά και ηθικών αυτουργών του εγκλήματος, κάτω από την ανοχή ή ακόμη και την εντολή των οποίων το λιμενικό σώμα διαπράττει εγκλήματα.

Παράλληλα μαζί με φορείς, κόμματα, συλλογικότητες και μεταναστευτικές οργανώσεις καλούμε όλους-ες σε διαμαρτυρία και συνέντευξη τύπου με όσους επέζησαν από τη δολοφονική πράξη του ελληνικού ναυτικού το Σάββατο 25/1 στις 12:00 στην πλ. Συντάγματος (Λ. Αμαλίας).

Ζητούμε επίσης την άμεση χορήγηση ασύλου ή καθεστώτος ανθρωπιστικών λόγων στους επιζώντες, καθώς και τη διεξαγωγή επείγουσας και ανεξάρτητης έρευνας για το έγκλημα στο Φαρμοκονήσι, αλλά και για ανάλογα εγκλήματα που συντελούνται κατά τη διάρκεια των παράνομων επιχειρήσεων απώθησης που διεξάγονται στο Αιγαίο.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Επίκαιρη εκδήλωση στις 27 Ιανουαρίου για τις τραγωδίες στη Μεσόγειο

«Δυστυχώς, για άλλη μια φορά είμαστε θεατές στο ίδιο έργο: δύο ακόμα ζωές, μία γυναίκα και ένα παιδί, χάθηκαν στη θάλασσα, άλλοι δέκα άνθρωποι, 8 παιδιά και δυο γυναίκες, αγνοούνται. Εγείρονται πολύ σοβαρά ερωτηματικά αναφορικά με τις συνθήκες υπό τις οποίες συνέβη η νέα τραγωδία στη θαλάσσια περιοχή του Φαρμακονησίου την Δευτέρα, 20 Ιανουαρίου 2014, με δεδομένο ότι το σκάφος με τους επιβαίνοντες βυθίστηκε ενώ ρυμουλκούνταν από σκάφος του Λιμενικού. Οι ενέργειες (ή μη ενέργειες) των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, σε συνδυασμό με τις ανεπάρκειες της μεταναστευτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουν μετατρέψει τα νερά της Μεσογείου σε τόπο απώλειας 20.000 ανθρωπίνων ζωών τα τελευταία 10 χρόνια, κυρίως γυναικών και παιδιών.  Στο Αιγαίο, τόσο στα παράλια της Ελλάδας όσο και στα παράλια της Τουρκίας, από τις 6 Σεπτεμβρίου 2012 μέχρι τον Νοέμβριο 2013 βρήκαν το θάνατο 117 άτομα, μετανάστες ή πρόσφυγες, εκ των οποίων 33 παιδιά, ενώ ως αγνοούμενοι καταγράφηκαν 16, μεταξύ αυτών 5 παιδιά και 1 έγκυος. Τα στοιχεία αφορούν μόνο τα επίσημα καταγεγραμμένα περιστατικά», δήλωσε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Πράσινων και Περιφερειακός Σύμβουλος Ν. Αιγαίου με τον Οικολογικό Άνεμο.

Με ερώτησή του προς την Κομισιόν, ο Νίκος Χρυσόγελος ζητάει να διερευνηθούν οι συνθήκες της νέας τραγωδίας καθώς και τυχόν ευθύνες των ελληνικών αρχών, αλλά και να εντοπιστούν τα κενά πολιτικής και νομοθεσίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Επίκαιρη είναι και η εκδήλωση που συνδιοργανώνουν οι ευρωβουλευτές Νίκος Χρυσόγελος (Πράσινοι) και Μαρία Ελένη Κοππά (Σοσιαλιστές και Δημοκράτες) με θέμα: «Η Γκετοποίηση της πολιτικής ασύλου, από τη Lampedusa στη Λέσβο», τη Δευτέρα, 27 Ιανουαρίου, ώρα 10:00, στο Γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα (Αμαλίας 8, Σύνταγμα). με τη συμμετοχή δύο ιταλών δημοσιογράφων,  Tommaso Della Longa και Laura Bastianetto συγγραφέων του βιβλίου: «Lampedusa: Chronicles from Neverland / Χρονικό από τη χώρα του Πουθενά».

«Σύμφωνα με μαρτυρίες των επιζώντων στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, σκάφος του Λιμενικού ρυμουλκούσε το πλοιάριο με τους 28 επιβαίνοντες  και κατευθύνονταν με μεγάλη ταχύτητα προς τις τουρκικές ακτές εν μέσω θαλασσοταραχής και ενώ οι άνθρωποι φώναζαν βοήθεια. Εύλογα θέτει το ερώτημα η Ύπατη Αρμοστεία, πως χάθηκαν ανθρώπινες ζωές σε πλοιάριο υπό ρυμούλκηση, ακόμα και αν το σκάφος δεν κατευθύνονταν προς την Τουρκία για επαναπροώθηση των ατόμων. Το θέμα είναι ακόμα πιο σοβαρό αν αποδειχθεί ότι επιδιώχθηκε επαναπροώθηση ατόμων πριν καν εξεταστεί το αν δικαιούνταν καθεστώς προστασίας και παροχής ασύλου, αφού τα άτομα που επέβαιναν στο σκάφος προέρχονταν από τη Συρία και το Αφγανιστάν. Μάλιστα ο ΟΗΕ έχει εκδώσει ειδικές οδηγίες για την αντιμετώπιση ατόμων που προέρχονται από την Συρία για να τους παρέχουν τα κράτη αμέσως ειδικό καθεστώς προστασίας. Διαβάστε περισσότερα… »

Πρόσκληση

 Οι Ευρωβουλευτές Μαρία Ελένη Κοππά, Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, και Νίκος Χρυσόγελος, Ομάδα των Πράσινων, σας προκαλούν σε εκδήλωση με θέμα: «Η Γκετοποίηση της πολιτικής ασύλου, από τη Lampedusa στη Λέσβο», που θα διεξαχθεί τη Δευτέρα, 27 Ιανουαρίου 2014 και ώρα 10:00-13:00 στο Γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα (Αμαλίας 8, Σύνταγμα).

 Στην εκδήλωση θα συμμετάσχουν, επίσης, οι Tommaso Della Longa και Laura Bastianetto, Ιταλοί δημοσιογράφοι και συγγραφείς του βιβλίου: «Lampedusa: Chronicles from Neverland / Χρονικό από τη χώρα του Πουθενά», οι οποίοι θα μας μεταφέρουν τις εμπειρίες των μεταναστών, των τοπικών αρχών, της τοπικής κοινωνίας, των εθελοντών, των μελών ανθρωπιστικών οργανώσεων και φυσικά των ίδιων και συναδέρφων τους δημοσιογράφων. Επιπλέον, θα λάβουν μέρος εκπρόσωποι της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και μεταναστευτικών οργανώσεων.

 Σκοπός της εκδήλωσης δεν είναι μόνο η ανασκόπηση του ναυαγίου της 3^ης Οκτωβρίου, καθώς δεν πρόκειται για την πρώτη ούτε δυστυχώς την τελευταία τραγωδία αυτού του είδους στη Μεσόγειο, όπως επιβεβαιώνει και ο νέος πνιγμός μεταναστών στη θαλάσσια περιοχή του Φαρμακονησίου. Τα επίσημα στοιχεία μαρτυρούν ότι σε μια δεκαετία έχουν βρει το θάνατο στα νερά της Μεσογείου 20.000 άνθρωποι στην προσπάθειά τους να φτάσουν σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα. Το ναυάγιο στη Lampedusa υπενθύμισε με τον πιο δραματικό τρόπο το τεράστιο κενό που υπάρχει στις πολιτικές μετανάστευσης και ασύλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Διαβάστε περισσότερα… »

Να διεξαχθεί άμεση έρευνα για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες πνίγηκαν οι μετανάστες-τριες σε πλοιάριο υπό ρυμούλκηση από σκάφος του Λιμενικού, ζητούν οι Οικολόγοι Πράσινοι.

Μία γυναίκα και ένα παιδί 5 χρονών εντοπίστηκαν νεκροί στο Φαρμακονήσι στις 20/1/2014 ενώ 10 ακόμα άτομα (2 γυναίκες και 8 βρέφη και μικρά παιδιά) αγνοούνται.

Δυστυχώς, το περιστατικό δεν είναι το μοναδικό. Στη Λέσβο, στη Χίο, στη Σμύρνη, στην Κω, στο Τσανάκαλε, στη Λευκάδα και τώρα στο Φαρμακονήσι έχουν βρει τραγικό θάνατο στη θάλασσα χιλιάδες άνθρωποι οι οποίοι προσπάθησαν να μεταναστεύσουν στην Ευρώπη.

Συγκεκριμένα, πάνω από 25.000 άνθρωποι έχουν χαθεί προσπαθώντας να περάσουν στην Ευρώπη από θαλάσσια οδό τα τελευταία χρόνια σύμφωνα με τον διεθνή οργανισμό Μετανάστευσης, ενώ 1.500 με 2.000 χάνονται κάθε χρόνο. Στο Αιγαίο, στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, μέσα σε ένα χρόνο βρήκαν το θάνατο 117 μετανάστες-ιες ή πρόσφυγες, εκ των οποίων 33 παιδιά, ενώ ως αγνοούμενοι καταγράφηκαν 16, μεταξύ αυτών 5 παιδιά και 1 έγκυος. Τα παραπάνω στοιχεία αφορούν μόνο τα επίσημα καταγεγραμμένα περιστατικά.

Η «Ευρώπη φρούριο» είναι απόρροια των αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που οικοδομούν μία σκληρή πολιτική αποτροπής εισόδου, με κύριο σκοπό την προστασία των βόρειων χωρών- μελών, που αποτελούν συνήθη προορισμό των προσφύγων και μεταναστών-ιων. Στα πλαίσια αυτής της εγκληματικής πολιτικής, τα νούμερα των νεκρών, πνιγμένων και αγνοούμενων μεταναστών και προσφύγων δεν φαίνονται ικανά να προκαλέσουν αναθεώρηση της κοινής ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής, που να βασίζεται σε ανθρωπιστικές αρχές, επιμερισμό ευθυνών μεταξύ των κρατών μελών, καθώς και σε πολιτικές ένταξης και ενθάρρυνσης των νόμιμων οδών μετανάστευσης. 

Περιμένουμε από την ελληνική κυβέρνηση να διεξάγει έρευνα για τις «συνθήκες υπό τις οποίες έλαβε χώρα το περιστατικό, και το πώς ανθρώπινες ζωές χάθηκαν σε πλοιάριο υπό ρυμούλκηση», όπως αναφέρει η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, καθώς και την εμπεριστατωμένη διερεύνηση των καταγγελιών των επιζώντων μεταναστών και προσφύγων, σύμφωνα με τις οποίες το σκάφος του Λιμενικού που ρυμουλκούσε το πλοιάριο τους κατευθυνόταν με μεγάλη ταχύτητα προς τις τουρκικές ακτές, όταν συνέβη το τραγικό συμβάν, εν μέσω θαλασσοταραχής. Οι ίδιες μαρτυρίες αναφέρουν επίσης ότι οι άνθρωποι φώναζαν για βοήθεια, δεδομένου ότι στο πλοιάριο υπήρχε μεγάλος αριθμός παιδιών. Περιμένουμε, επίσης, η ελληνική κυβέρνηση να απαντήσει στις σοβαρές καταγγελίες της έκθεσης της ΜΚΟ Proasyl που δημοσιεύτηκε λίγους μήνες πριν και αναφέρονταν σε συστηματική παράνομη επαναπροώθηση σκαφών στην Τουρκία, που θέτει σε κίνδυνο τη ζωή των προσφύγων και μεταναστών.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι φοβόμαστε ότι δυστυχώς και άλλα ναυάγια έρχονται και άλλους νεκρούς θα θρηνήσουμε όσο η σκληρή πολιτική αποτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης χαλυβδώνεται και η ανυπαρξία της κυβερνητικής μεταναστευτικής πολιτικής συνεχίζεται.

Περιφερειακή Οργάνωση Βορείου Αιγαίου των Οικολόγων Πράσινων και

Θεματική Ομάδα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Οικολόγων Πράσινων

Εκδικάστηκε σε πρώτο βαθμό η υπόθεση του 27χρονου χρήστη του διαδικτύου, Φίλιππου Λοΐζου που ξεκίνησε κατόπιν καταγγελιών της Χρυσής Αυγής. Ο 27χρονος κατηγορήθηκε επειδή διατηρούσε λογαριασμό σε ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης στην οποία σατίριζε γνωστό ορθόδοξο μοναχό, τον Γέροντα Παΐσιο. Προηγήθηκε έρευνα της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος στο σπίτι του κατηγορούμενου και σύλληψή, ενώ με την πρόσφατη απόφασή του το δικαστήριο τον καταδίκασε σε δέκα μήνες φυλάκιση για «κατ’ εξακολούθηση καθύβριση θρησκεύματος».

Και ενώ η θρησκευτική ελευθερία κατοχυρώνεται από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (άρθρο 9), αλλά και με το άρθρο 13 του Συντάγματος έναντι επεμβάσεων του κράτους, αλλά και πλείστες συνταγματικές διατάξεις (θυμίζουμε ενδεικτικά την θεμελιώδη αρχή της ισότητας άρθρο 4, παρ.1 Σ., το σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας άρθρο 2 παρ. 1 Σ. και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας άρθρο 5 παρ. 1 Σ.), εντούτοις η καταπάτηση του δικαιώματος δεν είναι σπάνια, με αποτέλεσμα η χώρα μας να έχει το θλιβερό προνόμιο των περισσότερων καταδικών σε θέματα θρησκευτικής ελευθερίας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Η σημερινή μάλιστα απόφαση συνδέεται άμεσα με το θεμελιώδες δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης, κομβικό σημείο στην οργάνωση του συνταγματικού αυτοκαθορισμού, στην οποία η θρησκευτική ελευθερία αποτελεί lex specialis.
Τα επίμαχα άρθρα 198 και 199 του Ποινικού Κώδικά, που αποτέλεσαν τη βάση για την καταδίκη, αφορούν στην επιβολή της θρησκευτικής ειρήνης και απαγορεύουν για το λόγο αυτό τόσο την κακόβουλη βλασφημία, όσο και την καθύβριση θρησκευμάτων. Τα άρθρα αυτά πρέπει να καταργηθούν γιατί αφενός λειτουργούν περιοριστικά στην ελευθερία της έκφρασης, αφετέρου παραβιάζουν τη θρησκευτική ισότητα αφού «προστατεύουν» μόνο κάθε ανεκτή θρησκεία (δίνοντας με τον τρόπο αυτό τη δικαιοδοσία στο δικαστή να ορίσει ο ίδιος αν μία θρησκεία θεωρείται ανεκτή), σε αντίθεση με τη συνταγματική διάταξη που αναφέρεται σε κάθε γνωστή  θρησκεία.

Παράλληλα όμως και με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, δημιουργούνται εύλογα ερωτηματικά για την απόφαση του δικαστηρίου, που σχετίζονται με την υποχρέωση απόδειξης όχι μόνο της αντικειμενικής, αλλά και της υποκειμενικής υπόστασης του εγκλήματος και συγκεκριμένα αν ο δράστης με την καθυβριστική ενέργειά του σκοπεί απευθείας (άμεσος δόλος) στην καθύβριση της θρησκείας και επιζητά με τον τρόπο αυτό την ικανοποίησή του. Αξίζει να σημειωθεί μάλιστα ότι υπάρχει αντίθετη νομολογία για ανάλογα ζητήματα. Ενδεικτικά αναφέρουμε την 4959/1994 απόφαση του Πλημμελειοδικείου Αθηνών, βάσει της οποίας δε συνιστούν καθύβριση χιουμοριστικά σχόλια δημοσιογράφου για τα Χριστούγεννα που δημοσιεύονται σε σατυρική στήλη εφημερίδας παρά το γεγονός ότι είναι ακραία και κακόγουστα. Αντιστοίχως και το Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης (αρ.αποφ.24070/2006) για την υπόθεση της ταινίας «Κώδικας Da Vinci» ανέφερε χαρακτηριστικά ότι ένα έργο φαντασίας και όχι ιστορικό, δεν είναι ικανό να κλονίσει τη θρησκευτική πίστη, στο μέσο συνετό ενήλικα άνθρωπο, αλλά ούτε να ανατρέψει τα δεδομένα αυτής της πίστης.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι ενστερνιζόμαστε απόλυτα την άποψη που απορρέει από τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σύμφωνα με την οποία η ελευθερία της έκφρασης ισχύει και για τις πληροφορίες ή ιδέες που προκαλούν συγκρούσεις, σοκάρουν ή προξενούν ανησυχία. Ο πλουραλισμός, το φιλελεύθερο πνεύμα της ανεκτικότητας και της αξιακής πολυφωνίας, απαιτούν την πλήρη ελευθερία του λόγου, μία από τις λειτουργίες της οποίας, είναι και η πρόκληση της διαφωνίας. Αυτά είναι τα βασικά συστατικά της Δημοκρατίας, που οι θεσμοί οφείλουν να προστατεύσουν και να υπηρετούν. Διαφορετικά ο ολισθηρός δρόμος του σκοταδισμού και της οπισθοδρόμησης είναι ορατός. Και εφιαλτικός.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Η διαβούλευση για το «Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα» της Γενικής Γραμματείας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Υπουργείου Δικαιοσύνης, λήγει τυπικά τη Δευτέρα 20.1.2014, αν και ο καθ΄ ύλην αρμόδιος Γενικός Γραμματέας δεν αρνήθηκε ότι το υπό διαβούλευση σχέδιο έχει ήδη τυπωθεί στο Εθνικό Τυπογραφείο. Η ενσωμάτωση επομένως των παρατηρήσεων που διατύπωσαν η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, αλλά και ΛΟΑΤ/LGBT οργανώσεις, κρίνεται εξαιρετικά αμφίβολη καθιστώντας τη δημόσια διαβούλευση εν πολλοίς προσχηματική. Παράλληλα, η μη συμμετοχή των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στα ανθρώπινα δικαιώματα στην ομάδα εργασίας κατά τη φάση της εκπόνησης του Σχεδίου Δράσης και η πρόσκληση για τη διατύπωση των παρατηρήσεών τους μόνο εκ των υστέρων, είναι επίσης προβληματική.

Ο μονομερής σχεδιασμός από πλευράς Διοίκησης, απουσία της Κοινωνίας των Πολιτών, οδήγησε τελικά σε ένα Σχέδιο Δράσης που δεν αποτελεί στρατηγική των συναρμοδίων Υπουργείων και φορέων για την επόμενη τριετία, που θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνει λύσεις και βελτιώσεις του θεσμικού πλαισίου με βάση τις υποχρεώσεις της Ελλάδος, όπως αυτές απορρέουν από τις διεθνείς συνθήκες και τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αλλά αντιθέτως είναι ένα απολογιστικό κείμενο που επιχειρεί να παρουσιάσει μία εξωραϊσμένη εικόνα και εξαντλείται στην αποσπασματική παράθεση της νομοθεσίας.

Έτσι, ακόμα και σε ζητήματα που άπτονται της αρμοδιότητας του Υπουργείου Δικαιοσύνης, αποφεύγει γενναίες θεσμικές παρεμβάσεις, όπως λ.χ. για την αποσυμφόρηση των φυλακών όπου αρκείται στην ανέγερση νέων με την αποτελεσματικότερη απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων, χωρίς να δίνει, ως οφείλει, προτεραιότητα στο ζήτημα της επανορθωτικής δικαιοσύνης, προτάσσοντας κοινοτικά και εναλλακτικά της κράτησης μέτρα, ούτε να δίνει λύση στο ζήτημα μείωσης του χρόνου προσωρινής κράτησης, αλλά και  στο ζήτημα της επανένταξης των αποφυλακισθέντων. Οι νέες «φυλακές- φρούρια» που ήδη ετοιμάζει το Υπουργείο Δικαιοσύνης στο Δομοκό για συγκεκριμένη κατηγορία κρατουμένων, μας δίνει μία πρώτη γεύση για το ζοφερό μέλλον των φυλακών και τις ακόμα πιο απάνθρωπες συνθήκες κράτησης που επιφυλάσσει η Κυβέρνηση.

Ακόμη πιο απογοητευτικές είναι οι  «λύσεις» που προτείνονται στο Σχέδιο Δράσης για την διαχείριση της παράτυπης μετανάστευσης και αφορούν στη λειτουργία των κέντρων κράτησης, που αποδεδειγμένα δεν αποτελούν αντικίνητρο για τη μετανάστευση, ενώ παράλληλα υπολείπονται κατά πολύ των διεθνών προδιαγραφών για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ταυτόχρονα, όπως πολύ ορθά εντοπίζει η ΕΕΔΑ, το σημερινό νομικό κενό ως προς την κτήση ιθαγένειας από παιδιά μεταναστών και η τροποποίηση του ν.3838/2010 εκλαμβάνεται -ειρωνικά προφανώς-ότι υπηρετεί την ομαλή κοινωνική ένταξη των μεταναστών και των τέκνων τους και εκτιμάται ότι θα εξαλείψει το ρατσισμό και τα κοινωνικά στερεότυπα (!).

Και ενώ το Εθνικό Σχέδιο Δράσης θα μπορούσε να αποτελέσει μίας πρώτης τάξεως ευκαιρία να τεθούν μείζονος σημασίας ζητήματα, όπως η επέκταση του συμφώνου συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια μετά και την έκδοση της πρόσφατης απόφασης του ΕΔΔΑ και η αυτοτελής τιμώρηση του ίδιου του ρατσιστικού εγκλήματος (τα οποία οφείλουν να ενταχθούν στο κατατεθέν αντιρατσιστικό νομοσχέδιο), αλλά και ζητήματα θρησκευτικής ελευθερίας που βρίσκονται στον πυρήνα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εντούτοις-σκοπίμως;- τα παρακάμπτει.

Αναμένουμε λοιπόν να δούμε αν θα επαληθευθούν οι ανησυχίες μας περί προσχηματικής διαβούλευσης ενός ημιτελούς και, συχνά, σε λάθος κατεύθυνση Σχεδίου Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ή αν θα ενσωματωθούν οι παρατηρήσεις και οι ολοκληρωμένες προτάσεις των φορέων της Κοινωνίας των Πολιτών. Η εκπόνηση και πολύ περισσότερο η υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου Σχεδίου Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα είναι μια εξαιρετική ευκαιρία για τη θωράκιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδιαίτερα σε μία τόσο δύσκολη χρονική περίοδο. Αντιθέτως, η εκπόνηση ενός εξωραϊσμένου απολογισμού δεν αποτελεί παρά ένα επικοινωνιακό εργαλείο στα χέρια μίας Κυβέρνησης που έχει αποδείξει πολλές φορές στο παρελθόν ότι είναι η πρώτη που καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Στην επίσκεψη που πραγματοποίησε κλιμάκιο των Οικολόγων Πράσινων Λέσβου στο κέντρο κράτησης κοντά στο χωριό Μόρια την Δευτέρα 13.1.2014, διαπιστώθηκε ότι κρατούνται 8 ανήλικοι Αφγανοί για χρονικό διάστημα άνω των 22 ημερών και ένας ανήλικος Αφγανός για 16 μέρες κατά παράβαση της Διεθνούς Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού, σύμφωνα με την οποία οι ανήλικοι δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως παραβάτες της μεταναστευτικής νομοθεσίας ,αλλά ως δικαιούχοι προστασίας. Οι ημέρες περνούν και οι ανήλικοι πρόσφυγες παραμένουν στη Μόρια, περιμένοντας την προώθησή τους σε Κέντρα Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων Αλλοδαπών της ηπειρωτικής Ελλάδας, καθώς το κέντρο προστασίας ανηλίκων μεταναστών στην Αγιάσο δεν λειτουργεί πια.

Η Ελλάδα, μεταξύ των ετών 2009 και 2012, καταδικάστηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για παραβίαση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ σε 11 περιπτώσεις, που αφορούν στις συνθήκες κράτησης προσφύγων και μεταναστών που κρατούνται σε κέντρα κράτησης μεταναστών ή σε σταθμούς συνοριοφυλακής. Μάλιστα, μετά από τις πρόσφατες δηλώσεις του αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ, που υπέδειξε στους αξιωματικούς και σε λοιπούς υπηρετούντες την ελληνική αστυνομία τρόπους έτσι ώστε να μετατρέπουν τη ζωή των μεταναστών σε βίο αβίωτο, διαπιστώνουμε για μία ακόμα φορά ότι συνεχίζεται η πρακτική της κράτησης ανηλίκων για μεγάλο διάστημα έως τη μεταφορά τους σε κέντρα υποδοχής ανηλίκων.

Σε αυτές τις συνθήκες, μετανάστες και πρόσφυγες συνεχίζουν να φιλοξενούνται στα αστυνομικά τμήματα, ενώ όσοι «περισσεύουν» οδηγούνται από την αστυνομία απροειδοποίητα στο ανοιχτό κέντρο υποδοχής ΠΙΚΠΑ, που λειτουργεί αποκλειστικά με την φροντίδα εθελοντών πολιτών. Οι Σύριοι λαμβάνουν αποφάσεις διοικητικής απέλασης με χρονικό όριο 6 μήνες, ενώ οι Αφγανοί, κυρίως, αλλά και άλλοι πρόσφυγες που προέρχονται επίσης από χώρες που βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση, μεταφέρονται στα κέντρα κράτησης σε καθεστώς φυλάκισης για χρονικό διάστημα έως και 18 μήνες. Οικογένειες χωρίζονται, ενώ τα μέτρα παρακολούθησης στη θάλασσα του Αιγαίου γίνονται όλο και πιο αυστηρά με την εφαρμογή του Eurosur. Τα ναυάγια στο Αιγαίο συνεχίζονται, ενώ η ελληνική Κυβέρνηση δεν έχει απαντήσει στις καταγγελίες της έκθεσης της ΜΚΟ Proasyl για τις κακοποιήσεις και τις επαναπροωθήσεις μεταναστών στην Τουρκία.

Δυστυχώς, διαπιστώνεται για μια ακόμη φορά ότι η ελληνική Πολιτεία σε συνέχεια της αδυναμίας χάραξης μεταναστευτικής πολιτικής από την Ε.Ε., εξακολουθεί να λειτουργεί κυρίως αποτρεπτικά στην αντιμετώπιση προσφύγων και μεταναστών, παραβιάζοντας τις διεθνείς συνθήκες, αρνούμενη να οικοδομήσει μία υποτυπώδη πολιτική για τη μετανάστευση.

Πολιτική Κίνηση Λέσβου

και Θεματική Ομάδα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων