Δήλωση Ν. Χρυσόγελου για την απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου σχετικά «με  την ανταλλαγή πληροφοριών και την παρακολούθηση της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας»

 Ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο δήλωσε σχετικά με την απόφαση της Ολομέλειας του Ευρωκοινοβουλίου, που με 280 ψήφους υπέρ, 254 κατά και 30 αποχές, στις 23 Οκτωβρίου, καλεί για αναστολή της συμφωνίας μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής  για το «Πρόγραμμα Παρακολούθησης της Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας» (TFTP), μετά την αποκάλυψη ότι η αμερικανική Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας (NSA) υπέκλεπτε, μεταξύ άλλων, και τραπεζικά δεδομένα πολιτών της ΕΕ που διαχειρίζεται η βελγική εταιρεία SWIFT (εταιρεία που διαχειρίζεται διεθνείς τραπεζικές συναλλαγές):

«Οι καταιγιστικές και συνεχείς αποκαλύψεις για την εκτεταμένη παρακολούθηση και υποκλοπή από τη NSA δεδομένων, συνομιλιών και ηλεκτρονικής επικοινωνίας εκατομμυρίων πολιτών καθώς και η παρακολούθηση τηλεφώνων πρωθυπουργών, των επικοινωνιών ή οικονομικών στοιχείων επιχειρήσεων θα πρέπει να αφυπνίσει τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Καταπατώνται βάναυσα όχι μόνο τα δικαιώματα των πολιτών αλλά και η ίδια η συμφωνία της ΕΕ με τις ΗΠΑ, που προβλέπει τη μεταβίβαση τραπεζικών δεδομένων των ευρωπαίων πολιτών στο σύστημα των ΗΠΑ κατά της τρομοκρατίας (TFTP) υπό συγκεκριμένους όρους. Το Ευρωκοινοβούλιο, με τους Πράσινους να παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο, ζητάει να ανασταλεί η συγκεκριμένη συμφωνία μεταξύ ΕΕ-ΗΠΑ. Με την απόφασή του αυτή  στέλνει ένα σαφές μήνυμα ότι ως «εδώ και μη παρέκει». Η συμφωνία είχε συναφθεί με βάση την καλή πίστη. Εφόσον οι αρχές των ΗΠΑ καταστρατηγούν τις διατάξεις του, η ΕΕ δεν μπορεί να  παραμένει παθητική. Αν θέλουμε να έχουμε μια υγιή σχέση με τις ΗΠΑ, στη βάση αμοιβαίου σεβασμού και οφέλους, οι κυβερνήσεις της ΕΕ πρέπει να είναι δεσμευμένες στην υπεράσπιση βασικών αξιών της ΕΕ και των δικαιωμάτων των πολιτών. Μετά τις αποκαλύψεις πρέπει να λάβουν επιτέλους μια σαφή και ξεκάθαρη θέση για τις παραβιάσεις από την NSA βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να σταματήσουν την μαζική παρακολούθηση των πολιτών, που έγινε με τη συνεργασία σε πολλές περιπτώσεις, όπως φαίνεται, και ευρωπαϊκών μυστικών υπηρεσιών, όπως αποκάλυψε ο Εντ.  Σνόουντεν».

Ενημερωτικό σημείωμα

 Το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου αποτελεί την απάντησή του σε δημοσιεύματα σύμφωνα με τα οποία η Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ (NSA) απέκτησε άμεση πρόσβαση στα συστήματα αρκετών ιδιωτικών επιχειρήσεων και κατάφερε να έχει άμεση πρόσβαση σε χρηματοπιστωτικά μηνύματα που αφορούσαν πληρωμές και αναφέρονταν σε μεταβιβάσεις χρηματικών ποσών και συναφή δεδομένα από έναν πάροχο υπηρεσιών μηνυμάτων διεθνών χρηματοπιστωτικών πληρωμών, ο οποίος καλύπτεται από την συμφωνία.

Η συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής σχετικά με την επεξεργασία και τη διαβίβαση δεδομένων χρηματοπιστωτικών μηνυμάτων από την Ε.Ε προς τις Η.Π.Α. για σκοπούς του προγράμματος παρακολούθησης της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας τέθηκε σε ισχύ την 1η Αυγούστου 2010. Σημειώνεται πως η πλειοψηφία του Ευρωκοινοβουλίου έδωσε τη συγκατάθεσή της για τη Συμφωνία TFTP αποκλειστικά και μόνο λόγω της αυξημένης προστασίας που υποτίθεται ότι επιτυγχάνονταν σε σχέση με τη διασφάλιση των προσωπικών δεδομένων των πολιτών της ΕΕ και των δικαιωμάτων τους στην ιδιωτικότητα.

 Με το ψήφισμά του το Ευρωκοινοβούλιο ζητάει:  

 -να διεξαχθεί μια ”πλήρης επιτόπια τεχνική έρευνα” σχετικά με τους ισχυρισμούς ότι οι αρχές των ΗΠΑ είχαν πρόσβαση χωρίς άδεια ή άνοιξαν πιθανές “κερκόπορτες” προς τους διακομιστές SWIFT. Τονίζεται επίσης πως οποιαδήποτε συμφωνία κοινής χρήσης δεδομένων με τις ΗΠΑ πρέπει να βασίζεται σε ένα συνεπές νομικό πλαίσιο προστασίας των δεδομένων που θα παρέχει δεσμευτικά από νομική άποψη πρότυπα προστασίας των προσωπικών δεδομένων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων περί περιορισμού του σκοπού, ελαχιστοποίησης των δεδομένων, πληροφοριών, πρόσβασης, διόρθωσης, διαγραφής και μέσων προσφυγής.

 – η ειδική εξέταση την οποία πραγματοποιεί η Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων στη μαζική παρακολούθηση πολιτών της ΕΕ να επεκταθεί στη διερεύνηση των καταγγελιών σχετικά με την παράνομη πρόσβαση σε χρηματοπιστωτικά μηνύματα που αφορούν πληρωμές και που διέπονται από την παρούσα συμφωνία

 – από την Κομισιόν να αναστείλει τη συμφωνία με τις ΗΠΑ.

Όταν στα ρυάκια της Χαλκιδικής ρέει αρσενικό, η Αθήνα «μολύνεται» από τα πλακάτ τους 

Οι Τούρκοι πολιτικοί πρόσφυγες Ahmet Düzgün Yüksel, Erdğan Çakır, Hasan Biber και Mehmet Yayla έχουν ξεκινήσει εδώ και 32 ημέρες απεργία πείνας για να αποτραπεί η έκδοσή τους στη Γερμανία, τη Γαλλία και την Τουρκία αντίστοιχα, για την πολιτική τους δράση. Η σιωπή των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στην κλιμάκωση της επίθεσης εναντίον των Τούρκων πολιτικών προσφύγων είναι εκκωφαντική και γεννά εύλογα ερωτήματα. Ενδεικτικό της κατάστασης είναι το γεγονός ότι δεν τους επιτρέπεται καν να πραγματοποιήσουν απεργία πείνας στην πλατεία Συντάγματος με το πρόσχημα ότι «μολύνουν» με τα πλακάτ τους τον χώρο. Είναι επίσης ενδεικτικό και το γεγονός ότι μέχρι σήμερα οι απεργοί πείνας και οι αλληλέγγυοι έχουν δεχθεί επτά επιθέσεις από την αστυνομία, ενώ έχουν γίνει δεκαεννέα προσαγωγές, τρεις εκ των οποίων έχουν μετατραπεί σε συλλήψεις.

Η έκδοση των Τούρκων πολιτικών προσφύγων συνδέεται άμεσα με την πολιτική τους δράση. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Γερμανία βάσει του νέου «τρομονόμου» που θεσπίστηκε το 2002, διώκεται και κάθε νόμιμη πολιτική δραστηριότητα που λαμβάνει χώρα στο έδαφός της, εφόσον είναι αλληλέγγυα σε πολιτικές οργανώσεις που σε μία τρίτη χώρα (λ.χ. την Τουρκία) θεωρούνται τρομοκρατικές. Επομένως είναι ξεκάθαρο ότι η έκδοση στη Γερμανία του  Ahmet Düzgün Yüksel είναι φρονηματική και δεν συνδέεται με κανέναν τρόπο με παράνομες ενέργειες. Επομένως, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στην εν λόγω απόφαση έκδοσης μειοψήφησε ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου. Αντίστοιχα και η έκδοση πολιτικών προσφύγων στην Τουρκία, συνιστά με τη σειρά της βάναυση παραβίαση διεθνών συμβάσεων που απαγορεύουν την έκδοση σε χώρα που υπάρχει κίνδυνος βασανισμού.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι αντιστεκόμαστε στο πογκρόμ που έχει στηθεί εναντίον των Τούρκων πολιτικών προσφύγων και θα αγωνιστούμε από κοινού για την ανατροπή-έστω και την τελευταία στιγμή- της πολιτικής αυτής που θεωρεί τα ατομικά δικαιώματα «πολυτέλεια του παρελθόντος». Συμμετέχουμε στις εκδηλώσεις αλληλεγγύης που διοργανώνονται σήμερα στις 17.30μμ στην πλατεία Συντάγματος και στην πορεία την Πέμπτη στις 18.00μμ στα Προπύλαια. Η συμφωνία που έκλεισε την Άνοιξη μεταξύ του Αντώνη Σαμαρά και του Recep Tayyip Erdoğan, έχει ήδη αφήσει πίσω της μία απαγωγή και κινδυνεύει να αφήσει  νεκρούς. Οι Οικολόγοι Πράσινοι κάνουμε έκκληση στην Κυβέρνηση και στη Δικαιοσύνη να αναλογιστούν τις ευθύνες τους.

Η εισβολή κλιμακίου της αστυνομίας και του ΕΟΦ στο «Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού» και στους «Γιατρούς του Κόσμου», που σε πείσμα των καιρών συνεχίζουν να προσφέρουν δωρεάν πρωτοβάθμια ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη σε κοινωνικά ευπαθείς ομάδες με ελάχιστους οικονομικούς πόρους, έγινε με πρόσχημα έρευνα για διακίνηση «παράνομων ουσιών». Η ενέργεια αυτή δεν προκαλεί θλίψη, αλλά οργή. Όπως ήταν αναμενόμενο οι έρευνες αυτές απέβησαν άκαρπες, το στίγμα όμως δόθηκε.

Η ελληνική Κυβέρνηση, αφού ολοκλήρωσε τη διάλυση του κοινωνικού κράτους, στρέφεται πλέον ενάντια στην Κοινωνία των Πολιτών. Ο νέος εχθρός που εφηύρε είναι τα ευρέως αναπτυσσόμενα κινήματα αλληλεγγύης. Έτσι, στόχος γίνονται οι εθελοντικές πρωτοβουλίες πολιτών που αυτοοργανώνονται αξιοποιώντας συχνά τη συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, όπως στην περίπτωση του Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού, καλύπτοντας με αυτό τον τρόπο τα τεράστια κενά που έχουν δημιουργηθεί, ελέω οικονομικής κρίσης, στους πλέον κρίσιμους τομείς, όπως είναι η υγεία που προστατεύονται συνταγματικά.

 Οι Οικολόγοι Πράσινοι δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη για την ταυτότητα του νέο-συντηρητικού κυβερνητικού σχηματισμού: είναι απόλυτα εχθρικός και φοβικός στα κινήματα, γιατί ο ίδιος στρέφεται ενάντια σε κάθε έννοια κοινωνικής δικαιοσύνης. Εμείς αντίθετα πιστεύουμε στην αυτοοργάνωση των πολιτών, την οποία η Πολιτεία οφείλει να συνδράμει, όχι να υπονομεύει. Στο Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού, στους Γιατρούς του Κόσμου και σε όλες τις συλλογικότητες πολιτών που αυτοοργανώνονται με κάθε τρόπο και σήμερα χτυπιούνται, το σύνθημα είναι ένα: Κανένας μόνος του στην κρίση. Όταν σήμερα ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού πλήττεται από την ανεργία ή απασχολείται στη μαύρη αγορά εργασίας και δεν έχει πρόσβαση στο δημόσιο σύστημα υγείας, κανένας πόσο μάλλον η ίδια η Πολιτεία, δεν δικαιούται να σηκώνει τα χέρια ψηλά και να στοχοποιεί αυτούς που αγωνίζονται για ένα αξιοπρεπές σήμερα.

Το θέατρο του παραλόγου της καταστολής πρέπει να λάβει άμεσα τέλος.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Επίσκεψη στο  κέντρο κράτησης μεταναστών στη Μόρια πραγματοποίησε κλιμάκιο των Οικολόγων Πράσινων Λέσβου την Δευτέρα 21/10 για την ενημέρωση τους επί του τρόπου λειτουργίας του κέντρου κράτησης. Δέκα κοντέινερς στη σειρά, επτά για τους μετανάστες και τρία για Frontex, αστυνομικούς, υπηρεσία ασύλου, μεταφραστές, γιατρούς του κόσμου, ύπατη αρμοστεία και άλλες υπηρεσίες που συνυπάρχουν στο χώρο. Το κάθε κοντέινερ διαθέτει χώρο για παρασκευή φαγητού και ατομικό ντουζ με θερμοσίφωνα ενώ έχει προγραμματιστεί να τοποθετηθούν κλιματιστικά σύμφωνα με την ενημέρωση από τον συντονιστή του κέντρου.

Την μέρα της επίσκεψης των Οικολόγων Πράσινων στο κέντρο κρατούνταν 66 μετανάστες. Τους παρέχεται φαγητό 3 φορές την ημέρα (πρωινό, μεσημεριανό, βραδινό) και υπάρχει καθαρίστρια που φροντίζει για την καθαριότητα των χώρων. Ο χώρος προαυλισμού είναι ενιαίος με μήκος περίπου 3,5 μέτρα που ορίζεται από ψηλό συρματόπλεγμα. Δεν υπάρχουν στέγαστρα ούτε πρόβλεψη για να τοποθετηθούν, οπότε στις βροχοπτώσεις δεν θα υπάρχει η δυνατότητα προαυλισμού.

Αν θεωρούσαμε ότι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι είναι κρατούμενοι, άξιοι εγκλεισμού τότε ίσως να είχε νόημα μία τοποθέτηση μας για τις συνθήκες κράτησης. 

Η πολιτική εκτίμηση των Οικολόγων Πράσινων  είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι σε διωγμό, δεν υπάρχει κάποιος σοβαρός λόγος εγκλεισμού, δεν έχουν προβεί, ούτε δικαστεί για κάποιο αδίκημα και είναι ανεπίτρεπτο να κρατούνται πίσω από συρματοπλέγματα, σαν παραβάτες χωρίς παράβαση, έχοντας τελέσει το αδίκημα της παράνομης εισόδου στη χώρα. Πόσο μάλλον όταν έρχονται από πόλεμο και την αναγκαστική βίαιη αναχώρηση από την χώρα τους την υποβάλει η ανάγκη για την προστασία της ζωής της δικής τους και της οικογένειας τους.

Επιπλέον, όταν οι συνεχόμενες ροές ανεβάσουν τον αριθμό των μεταναστών που κρατούνται στο κέντρο πολύ πάνω από την σημερινή συνολική χωρητικότητα των 98 ατόμων, αυτό που θα συμβεί είναι ότι τα κοντέινερς θα γεμίσουν ασφυκτικά κάνοντας τις συνθήκες διαμονής ανυπόφορες και δείχνοντας την προχειρότητα της όλης αντιμετώπισης.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι πιστεύουν ότι η πολιτική της καταστολής και του εγκλεισμού δεν οδηγεί σε τίποτα παραπάνω από κονδύλια για εργολάβους για βιαστικές και χωρίς επαρκή σχεδιασμό λύσεις και αμυντικά πολυέξοδα συστήματα παρακολούθησης “αποτροπής” ενός ρεύματος που οι συνεχόμενες συρράξεις στις χώρες προέλευσης δεν αφήνουν περιθώρια να ανακοπεί.

Το μεταναστευτικό στην Ελλάδα χρησιμοποιήθηκε πάντα ψηφοθηρικά από τις κυβερνήσεις με αποτέλεσμα πάνω από 20 χρόνια μετά την πρώτη εμφάνιση μεταναστών να μην έχουμε επεξεργαστεί ακόμα υποτυπώδη μεταναστευτική πολιτική. Στα πλαίσια αυτά λύσεις ανάγκης σαν το κέντρο κράτησης στην περιοχή της Μόριας περισσότερο υπογραμμίζουν παρά λύνουν κάποιο πρόβλημα.

Η θεσμοθέτηση ανοιχτών κέντρων υποδοχής, φιλοξενίας και βραχείας διαμονής μεταναστών και προσφύγων, χωρίς συρματοπλέγματα και με παρούσα την κοινωνία των πολιτών, οι γρήγορες διαδικασίες έκδοσης ταξιδιωτικών εγγράφων, η ανατροπή των πολιτικών της συμφωνίας εγκλωβισμού στην περιφέρεια των μεταναστών του Δουβλίνου ΙΙ, οι ρυθμίσεις στο διεθνές δίκαιο που επιτρέπουν την διάσωση μεταναστών σε κίνδυνο στη θάλασσα, η αλλαγή των διαδικασιών ασύλου, ιθαγένειας, έκδοσης αδειών παραμονής, ενσωμάτωσης στην κοινωνία, η παύση της μακροχρόνιας κράτησης για τους μετανάστες χωρίς “χαρτιά” και η δυνατότητα νομιμοποίησης για όσους διαμένουν αποδεδειγμένα για πολλά χρόνια στη χώρα αποτελούν βασικές προτάσεις των Οικολόγων Πράσινων για την μεταχείριση των μεταναστών και προσφύγων.

ΠΚ Λέσβου των Οικολόγων Πράσινων,

Όχι στη στοχοποίηση των Ρομά με αφορμή την υπόθεση της μικρής Μαρίας

 Η υπόθεση της μικρής Μαρίας, που βρέθηκε τυχαία μετά από αστυνομική επιχείρηση σε καταυλισμό Ρομά στα Φάρσαλα και εν συνεχεία αποδείχθηκε ότι οι φερόμενοι γονείς της δεν ήταν οι φυσικοί της γονείς, είναι ιδιαιτέρως σοβαρή. Η σοβαρότητα μιας τέτοιας υπόθεσης παραμένει, με διαφοροποίηση βέβαια ως προς την ποινική της απαξία, είτε πρόκειται για αρπαγή ανηλίκου, όπως ερευνά η αστυνομία, είτε πρόκειται για παράνομη υιοθεσία με τη συγκατάθεση των βιολογικών γονέων, όπως ισχυρίζονται οι «θετοί» γονείς. Ανάλογη της σοβαρότητας της υπόθεσης όμως, θα πρέπει να είναι και η αντιμετώπισή της.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι εκφράζουμε τον έντονο προβληματισμό μας σε δύο σημεία: Στη «μιντιακή» αντιμετώπιση του ζητήματος, με ό,τι αυτή συνεπάγεται και στην πάγια επιλογή της Πολιτείας της καταστολής αντί της ένταξης για τους Ρομά, την οποία έχουμε πολλές φορές επισημάνει. Η «μιντιακή» αντιμετώπιση κάθε σοβαρού ζητήματος, είναι η θλιβερή απόρροια του λαϊκισμού της «κοινωνίας του θεάματος» και οδηγεί στον ευτελισμό των σοβαρών ζητημάτων, στο φανατισμό των πολιτών-τηλεθεατών, οι οποίοι δέχονται μονομερή πληροφόρηση και τελικά στην απόδοση συλλογικής ευθύνης, που αποτελεί τη μήτρα του ρατσισμού. Αντίστοιχα, η απουσία ενός ολοκληρωμένου σχεδίου κοινωνικής ένταξης των Ρομά, συνδέεται άμεσα με την περισσότερο ή λιγότερο σοβαρή παραβατικότητα, για την οποία η εύκολη «λύση» που υιοθετεί κάθε φορά η Πολιτεία είναι η καταστολή.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι διεκδικούμε  η προστασία της ανηλικότητας να τεθεί σε πρώτη προτεραιότητα από την Πολιτεία, ώστε να μην επαναληφθούν ανάλογα περιστατικά. Η αστυνομική εξιχνίαση της εν λόγω υπόθεσης, με σεβασμό στην αξιοπρέπεια και στο ψυχισμό του  παιδιού και η απόδοση ευθυνών από τη Δικαιοσύνη, με την απαρέγκλιτη τήρηση των όρων της δίκαιης δίκης, είναι ζητούμενο. Και ασφαλώς αν πίσω από την υπόθεση αυτή αποδειχθεί ότι υπάρχει κύκλωμα εμπορίας παιδιών και δεν είναι ένα μεμονωμένο συμβάν και διαπιστωθεί έμμεση ή άμεση εμπλοκή ή πλημμέλεια καθήκοντος εκ μέρους του κρατικού μηχανισμού, κάτι που είναι πολύ νωρίς για να γνωρίζουμε με ασφάλεια, τότε θα πρέπει η Πολιτεία να λάβει σοβαρά μέτρα. Στα οποία όμως δεν εντάσσεται σε καμία περίπτωση το πογκρόμ κατά των καταυλισμών Ρομά.

Αντιθέτως, η αντιμετώπιση των αιτιών και όχι των συμπτωμάτων με την επιλογή τόσο της ένταξης των Ρομά στον κοινωνικό ιστό με έμφαση στους τομείς της υγείας, της απασχόλησης και της κοινωνικής προστασίας σύμφωνα με τις επιταγές της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, όσο και της ομαλούς ένταξης των παιδιών Ρομά στα σχολεία, ζήτημα για το οποίο η Ελλάδα έχει κατ΄ επανάληψη καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, θα συμβάλει καίρια, εκτός των άλλων και στην καταπολέμηση ανάλογων φαινομένων. Αντίθετα, οι ευρείες αστυνομικές επιχειρήσεις, που έχουμε και στο παρελθόν καταγγείλει και εντάθηκαν με αφορμή το εν λόγω περιστατικό, θα προσθέσουν περισσότερη βία, τρόμο και κοινωνικό στιγματισμό στη ζωή παιδιών που διαμένουν σε καταυλισμούς, τα οποία υποτίθεται ότι προστατεύουν.

Το τρίπτυχο της πολιτικής: θέαμα, φανατισμός, καταστολή, το γνωρίζουμε όλοι καλά και έδρεψε τους καρπούς του. Καιρός να αλλάξουμε πλεύση.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Με αφορμή την καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τη μη ανάκτηση των παράνομων ενισχύσεων στην «Ελληνικός Χρυσός», ο εκπρόσωπος Τύπου των Οικολόγων Πράσινων Θανάσης Μακρής, δήλωσε:

“Ο Πρωθυπουργός επικαλείται τη νομιμότητα ενάντια στους αντιδρώντες στην επένδυση κατοίκους προσχηματικά και επιμένει πάση θυσία να τάσσεται υπέρ της επένδυσης που παράνομα «έλαβε» τεράστιας αξίας δημόσια περιουσία με συμβολικό αντίτιμο και εξαιτίας της σκανδαλώδους αντιμετώπισής της η χώρα καταδικάστηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Αν εννοεί την επιβολή της νομιμότητας που επικαλείται, τότε πρέπει να στραφεί τόσο απέναντι στην εταιρεία, όσο και σε όποιον από πλευράς Πολιτείας το ενορχήστρωσε (μήπως τον κ. Πάχτα;) και να διεκδικήσει την πραγματική αξία προς όφελος του Δημοσίου. Αν εννοεί και τα περί πατριωτισμού που αναφέρει, θα πρέπει – αντί να τους σέρνει στα δικαστήρια – να σταθεί δίπλα στους κατοίκους και να διασφαλίσει την υγεία, την ευημερία των Ελλήνων πολιτών και τον πραγματικό πλούτο της χώρας”

Η δίωξη του συντονιστή της Κίνησης Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή (ΚΕΕΡΦΑ), Πέτρου Κωνσταντίνου είναι ένα μελανό, αλλά αναμενόμενο, δείγμα γραφής της Ελληνικής Δικαιοσύνης, η οποία επί  χρόνια επεδείκνυε μία επικίνδυνη ανοχή στην ανομία των νεοναζί και έχει τεράστιες ευθύνες για την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ελλάδα και τις δολοφονικές συνέπειές της. Από την άλλη πλευρά όχι μόνο τώρα, αλλά και στο παρελθόν τα αντανακλαστικά της Δικαιοσύνης, υπήρξαν ιδιαίτερα «ευαίσθητα» στη δίωξη αντιφασιστών (περίπτωση Σ.Μιχαήλ, Κ.Μουτζούρη).

 Η σημερινή δίωξη συνδέεται με κατηγορίες «για διασπορά ψευδών ειδήσεων», που αφορούν σε δημοσιεύματα του ΚΕΕΡΦΑ για την εξέγερση στην Αμυγδαλέζα,την εκτέλεση Αλβανών δραπετών και την αναπαραγωγή μίας καταγγελίας της εφημερίδας «Εργατική Αλληλεγγύη». Τα ερωτήματα που γεννιούνται -σε σχέση με την πολιτική σκοπιμότητα της δίωξης και την εμπλοκή της ναζιστικής οργάνωσης σ΄ αυτήν-  είναι αμείλικτα, ιδιαίτερα μάλιστα όταν: α) στα στοιχεία της δικογραφίας υπάρχει δημοσίευμα της ιστοσελίδας της Χρυσής Αυγής, στο οποίο αναπαράγονται δημοσιεύματα της ΚΕΕΡΦΑ και β) τη μία εκ των μηνύσεων την έχει υποβάλει γνωστός δικηγόρος της Χρυσής Αυγής.

 Το δεύτερο ζήτημα που τίθεται εδώ, αφορά στην ουσία της Δημοκρατίας και δεν είναι άλλο από την ελευθερία της έκφρασης. Η ελευθερία της έκφρασης, κομβικό σημείο στην οργάνωση του συνταγματικού αυτοκαθορισμού, κατοχυρώνεται τόσο από διατάξεις του προστατεύουν την ελευθερία του τύπου και απαγορεύουν τη λογοκρισία, όσο και από τις διατάξεις που αφορούν στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας. Περαιτέρω, κατοχυρώνεται από το άρθρο 10 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για  Δικαιώματα του Ανθρώπου, η οποία προστατεύει, μεταξύ άλλων, την ελευθερία λήψεως ή μεταδόσεως πληροφοριών ή ιδεών, χωρίς την επέμβαση των δημοσίων αρχών. Θεωρούμε επομένως αυτονόητο ότι το Σύνταγμα και οι διεθνείς Συμβάσεις που δεσμεύουν τη χώρα, έχουσες υπερνομοθετική ισχύ, εφαρμόζονται απαρέγκλιτα και ότι την κύρια ευθύνη για την εφαρμογή τους τη φέρει η δικαστική εξουσία, η οποία δεν νοείται να τις καταπατά. Η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει μία χώρα στην οποία τα ατομικά δικαιώματα είναι σεβαστά και ο ρόλος της Δικαιοσύνης σε αυτή την κατεύθυνση είναι καίριος: Ο αγώνας ενάντια στο φασισμό πρέπει να βρει τη Δικαιοσύνη αρωγό και όχι τιμωρό και η δίωξη του Πέτρου Κωνσταντίνου να μπει εκεί που ανήκει-στο αρχείο.

 Για τους λόγους αυτούς οι Οικολόγοι Πράσινοι εκφράσαμε την αμέριστη αλληλεγγύη και συμπαράστασή μας στον Πέτρο Κωνσταντίνου συμμετέχοντας στην εκδήλωση που διοργάνωσε το ΚΕΕΡΦΑ, όπου το μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας των Οικολόγων Πράσινων, Ορέστης Κολοκούρης απηύθυνε χαιρετισμό, δηλώνοντας ότι «η σημερινή εξέλιξη αποδεικνύει εμπράκτως ότι οι διώξεις  αγωνιστών- αντιφασιστών από το κράτος συνεχίζονται παρά τη δηλούμενη αλλαγή πλεύσης με τις συλλήψεις των νεοναζιστών».

 Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Νίκος Χρυσόγελος:  ανάγκη για κοινή Ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική και από κοινού ανάληψη ευθυνών

«Η τραγωδία στην Λαμπεντούσα είναι η κορυφή του παγόβουνου στις τραγωδίες των ανθρώπων που στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν από συνθήκες που απειλούν τη ζωή τους ή αναζητώντας καλύτερη ζωή στην Ευρώπη, βρήκαν τον θάνατο», δήλωσε ο Νίκος Χρυσόγελος,  ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο.

 «Στην Λαμπεντούσα βρήκαν τραγικό θάνατο πάνω από 400 μετανάστες μέσα σε διάστημα μίας εβδομάδας, μεταξύ των οποίων πολλοί νέοι, παιδιά και γυναίκες. Αλλά τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι στη Μεσόγειο κάθε χρόνο χάνονται 1500 έως 2000 άτομα στην προσπάθειά τους να βρουν άσυλο ή να μεταναστεύσουν στην Ευρώπη. Στο  Αιγαίο, στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, μέσα σε έναν χρόνο, από τις 6 Σεπτεμβρίου 2012 έως τις 10 Οκτωβρίου 2013, βρήκαν το θάνατο 117 μετανάστες ή πρόσφυγες, εκ των οποίων 33 παιδιά, ενώ ως αγνοούμενοι καταγράφηκαν 16, μεταξύ αυτών 5 παιδιά και 1 έγκυος. Τα στοιχεία αφορούν μόνο τα επίσημα καταγεγραμμένα περιστατικά», υπενθυμίζει ο Νίκος Χρυσόγελος.

 «Η τραγωδία στην Λαμπεντούσα πρέπει να αφυπνίσει τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ώστε να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στους μετανάστες που βρίσκονται σε κίνδυνο, αλλά και να συμφωνήσουν για την προώθηση μιας κοινής ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής που θα βασίζεται σε ανθρωπιστικές αρχές, σε επιμερισμό ευθυνών ώστε να μην αντιμετωπίζεται το θέμα ως υπόθεση μόνο των χωρών στα σύνορα, καθώς και σε πολιτικές ένταξης και φιλοξενίας. Μπορεί οι νεοναζί και οι ακροδεξιοί να πιστεύουν ότι οι μετανάστες είναι υπάνθρωποι και βάρβαροι, αλλά σχεδόν όλες οι κοινωνίες έχουν ζήσει τη διπλή πραγματικότητα.  Άλλοτε ένα μεγαλύτερο ή μικρότερο τμήμα τους μετανάστευε σε άλλες χώρες, άλλοτε υποδέχονταν μετανάστες και πρόσφυγες από τρίτες χώρες. Μερικές κοινωνίες, όπως τώρα η ελληνική, έζησαν ή ζουν ταυτοχρόνως και τις δυο όψεις της μετανάστευσης. Για το λόγο αυτό, θα πρέπει όλοι μας να σκεφτόμαστε πώς θα θέλαμε να μας αντιμετωπίζουν οι άλλοι, αν τυχόν μεταναστεύαμε ή ζητούσαμε άσυλο οι ίδιοι ή τα παιδιά μας. Η οργανωμένη μεταναστευτική πολιτική, νόμιμες είσοδοι για τους αιτούντες άσυλο και τους μετανάστες καθώς και στοχευμένη πολιτική κοινωνικής ένταξης μπορούν να περιορίσουν τα προβλήματα και να μετατρέψουν το θέμα της μετανάστευσης από ένα αντικείμενο που εκμεταλλεύονται οι ρατσιστικές δυνάμεις σε ευκαιρία που αξιοποιούν κατάλληλα οι κοινωνίες υποδοχής των μεταναστών. Ας σκεφτούμε, πώς θα ήταν οι ΗΠΑ, η Ευρώπη, η Αυστραλία χωρίς τους μετανάστες;

Παράλληλα, όμως, με την ανάγκη κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής είναι υποχρέωση των χωρών και της ΕΕ να μην κλείνουν τα μάτια μπροστά στις καθημερινές τραγωδίες στη Μεσόγειο. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν μπλοκάρει επανειλημμένα ακόμα και τις προσπάθειες βοήθειας σε σκάφη μεταναστών που βρίσκονται σε κίνδυνο. Είναι γνωστό ότι τρία αλιευτικά σκάφη που βρίσκονταν κοντά στο ναυάγιο, στην Λαμπεντούσα, δεν προσέτρεξαν προς βοήθεια, ίσως από φόβο τιμωρίας, δεδομένου ότι η ιταλική νομοθεσία προβλέπει αυστηρές ποινές σε περίπτωση βοήθειας προς μετανάστες.

Βασική προτεραιότητα του συστήματος επίβλεψης των συνόρων (EUROSUR) που προωθεί η ΕΕ θα έπρεπε να είναι η συμβολή στη διάσωση μεταναστών και άλλων ανθρώπων που βρίσκονται σε κίνδυνο στη θάλασσα. Δεν είναι δυνατόν οι κυβερνήσεις να παραμένουν με σταυρωμένα χέρια και μετά να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την απώλεια αθώων ζωών μεταναστών. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά την πρώτη Ολομέλεια του Οκτωβρίου και το Συμβούλιο συζητούν νέους κανόνες για την επίβλεψη των εξωτερικών θαλάσσιων συνόρων, αλλά οι κυβερνήσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση πιέζουν πάλι για περιορισμούς αναφορικά με την παροχή βοήθειας σε περίπτωση ανάγκης, παρότι δημοσίως εξέφρασαν τη “συγκίνησή” τους για την τραγωδία στην Λαμπεντούσα. Στο πλαίσιο του EUROSUR, τα κράτη μέλη πρέπει να ενημερώνουν άλλα κράτη μέλη και την FRONTEX εάν διαπιστώνουν  ότι πρόσφυγες ή μετανάστες βρίσκονται σε κίνδυνο στη θάλασσα. Αυτό, όμως, δεν συνδέεται με υποχρέωσή τους να προστρέξουν, για παράδειγμα, σκάφη του λιμενικού ή ναυτικού, προς διάσωση αυτών που βρίσκονται σε κίνδυνο. Πώς, όμως, τότε θα αποτραπούν οι επόμενες τραγωδίες τύπου Λαμπεντούσα;»

Πρόσκληση του Νίκου Χρυσόγελου για ενεργή συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Τοπικής Δημοκρατίας 14-20 Οκτωβρίου – Συμμετέχετε χωρίς μίσος

 Πρόσκληση σε φορείς και πολίτες, ιδιαίτερα νέους, απευθύνει ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο να συμμετάσχουν το διάστημα 14-20 Οκτωβρίου στην ευρωπαϊκή εβδομάδα Τοπικής Δημοκρατίας και στην καμπάνια κατά της ρητορικής μίσους.

 Η καμπάνια κατά της ρητορικής μίσους, που αποτελεί πρωτοβουλία του Συμβουλίου της Ευρώπης, εντάσσεται στο πλαίσιο της ενέργειας «Οι Νέοι Καταπολεμούν τη ρητορική μίσους στο διαδίκτυο» που έχει σχεδιαστεί για την περίοδο 2012 – 2014 και έχει ως στόχο την προώθηση της ισότητας, του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της διαφορετικότητας. Πρόκειται για μία προσπάθεια καταπολέμησης του ρατσισμού και των διακρίσεων κατά την έκφραση και διάδοσή τους στο διαδίκτυο μέσω της καλλιέργειας των κατάλληλων γνώσεων και δεξιοτήτων σε νέους ανθρώπους και εκπροσώπους οργανώσεων νεολαίας, ώστε να αναγνωρίζουν και να ενεργούν κατά αυτών των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η συμμετοχή στην καμπάνια μπορεί να πάρει διάφορες μορφές. Ήδη οργανώνονται σε όλη την Ευρώπη πολυάριθμες δράσεις και  εκδηλώσεις διαδικτυακά ή στην γειτονιά και σε χώρους σπουδών ή εργασίας.

 Η ρητορική μίσους, όπως ορίζεται από το Συμβούλιο της Ευρώπης, συνίσταται σε όλες της μορφές έκφρασης που διαδίδουν, προτρέπουν, προωθούν ή δικαιολογούν το φυλετικό μίσος, τη ξενοφοβία, τον αντισημιτισμό ή οποιαδήποτε άλλη μορφή μη ανοχής της διαφορετικότητας, συμπεριλαμβανομένης της μισαλλοδοξίας, του εθνικισμού, των διακρίσεων και της εχθρότητας κατά των μειονοτικών ομάδων και των μεταναστών.

 Ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / ομάδα των Πράσινων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δήλωσε: «Η ρητορική μίσους δεν είναι καινούριο ζήτημα που τίθεται για πρώτη φορά, ωστόσο οι διαστάσεις που αποκτά, σε συνδυασμό με όλα τα υπόλοιπα φαινόμενα ρατσισμού και ξενοφοβίας και την άνοδο των ακροδεξιών δυνάμεων στη χώρα μας και συνολικά στην Ευρώπη, αποτελεί έναν ακόμα λόγο να δράσουμε, να αντιδράσουμε δημιουργικά και δημοκρατικά για να αντιμετωπίσουμε το ρατσισμό και τις νεοναζιστικές αντιλήψεις.

 Η Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και εγώ προσωπικά έχουμε επανειλημμένα εκφράσει την ανησυχία μας για αυτά τα φαινόμενα. Η άνοδος του ακροδεξιού εξτρεμισμού στην Ευρώπη και οι πολυάριθμες επιθέσεις, εκφοβισμοί, τραυματισμοί και δολοφονίες μεταναστών στη χώρα μας καταδεικνύουν το μέγεθος και τη σπουδαιότητα του προβλήματος. Δεν χρειάζεται μόνο αποτελεσματική νομοθεσία και εφαρμογή του νόμου, χρειάζεται αφύπνιση των κοινωνιών. Ιδίως σε μία χώρα όπως η Ελλάδα, η οποία όχι μόνο δέχεται μετανάστες, αλλά και στέλνει, θα έπρεπε να είμαστε ιδιαιτέρως ευαισθητοποιημένοι σε τέτοια θέματα, διότι κανένας μας δεν θα ήθελε ο ίδιος ή οι οικείοι του να πέσουν θύματα στερεοτύπων, ρητορικής και πολύ περισσότερο εγκλημάτων μίσους. Η διάχυτη οργή που επικρατεί τα τελευταία χρόνια λόγω της οικονομικής κρίσης και των αναποτελεσματικών πολιτικών, δημιούργησε τις κατάλληλες συνθήκες για ανοχή σε τέτοιου είδους πρακτικές. Ωστόσο, η οικονομική και κοινωνική κρίση δεν μπορεί να δικαιολογήσει τη διολίσθηση στο ρατσισμό και τον νεοναζισμό. Δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε να θρηνήσουμε άλλα θύματα ρατσιστική βίας από νεοναζί, όπως ο Παύλος Φύσσας, ο Θεόδωρος Βουλγαρίδης στη Γερμανία, αλλά και αναρίθμητοι μετανάστες στη χώρα μας και σε άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

 Η καμπάνια κατά της ρητορικής μίσους δεν αποσκοπεί στην επιβολή λογοκρισίας και τον περιορισμό της ελευθερίας έκφρασης στο διαδίκτυο. Μέσα από την εκπαίδευση των νέων στα ανθρώπινα δικαιώματα και την ενεργό συμμετοχή τους, επιδιώκει να περιορίσει τη ρητορική μίσους σε όλες τις μορφές της, συμπεριλαμβανομένου του κυβερνο-εκφοβισμού. Μέσα από τη συνεχή ενημέρωση αναφορικά με τις επιπτώσεις της ρητορικής μίσους στη δημοκρατία και τα άτομα, τη στήριξη των νέων που εναντιώνονται στα κηρύγματα μίσους αλλά των ατόμων που είναι αποδέκτες αυτών, την κινητοποίηση, εκπαίδευση και δικτύωση ακτιβιστών και οργανώσεων νεολαίας, την παρακολούθηση των κηρυγμάτων μίσους και την ανάπτυξη εργαλείων για συντονισμένη αντίδραση, αλλά και τη συμβολή στην περαιτέρω ανάπτυξη των ευρωπαϊκών πολιτικών για καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, επιχειρείται η ενίσχυση του αγώνα κατά της βίας και των διακρίσεων που βασίζονται στην προκατάληψη και το μίσος.