Ο Ιούλιος κλείνει με δύο άδικους θανάτους κρατουμένων που έρχονται να μας θυμίσουν με τον πλέον τραγικό τρόπο ότι οι συνθήκες κράτησης στην Ελλάδα, είτε πρόκειται για φυλακές, είτε για κρατητήρια Αστυνομικών Τμημάτων, είτε για στρατόπεδα κράτησης μεταναστών, είναι απάνθρωπες και ενίοτε δολοφονικές. Ο θάνατος στο Σισμανόγλειο νοσοκομείο Αφγανού πρόσφυγα από λοίμωξη αναπνευστικού, δεν ήταν τυχαίος. Είναι χαρακτηριστικό ότι επί 11 μήνες ο εκλιπών ήταν κρατούμενος στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Κορίνθου, όπου δεν έλαβε ούτε τη στοιχειώδη θεραπεία για την σοβαρή λοίμωξη που είχε και μόνο μετά από την ομαδική διαμαρτυρία των συγκρατουμένων του διεκομίσθει, καθυστερημένα, στο νοσοκομείο. Ταυτόχρονα, έχασε τη ζωή της στην απομόνωση των φυλακών Κορυδαλλού μία 37χρονη κοπέλα, παρά το γεγονός ότι λίγες  ημέρες πριν είχε διαγνωστεί με πρόβλημα καρδιάς και είχε μεταφερθεί τότε στο νοσοκομείο.

     Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε από καιρό επισημάνει την κρισιμότητα της κατάστασης, ιδίως στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, με επανειλημμένες επισκέψεις στην Αμυγδαλέζα και επιστολές τόσο στην αρμόδια Επίτροπο για τις Εσωτερικές Υποθέσεις της ΕΕ, κυρία Cecilia Malmström, όσο και στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. Ν. Δένδια. Περαιτέρω, για το ίδιο θέμα πραγματοποιήθηκε συνάντηση με την Επίτροπο και ευρωβουλευτές/ ευρωβουλευτίνες (Rebecca Harms, Ska Keller, Νίκος Χρυσόγελος) των Ευρωπαίων Πρασίνων στις Βρυξέλλες[1], ενώ μετά την πρόσφατη επίσκεψη της Rebecca Harms στην Ελλάδα, ο Ευρωβουλευτής  Ν. Χρυσόγελος υπέβαλε ερώτηση προς τον Ν. Δένδια στην Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων με βάση στοιχεία που προέκυψαν από την εν λόγω επίσκεψη.

  Η ελληνική κυβέρνηση από την άλλη πλευρά, όπως αποδεικνύεται, ουδέποτε έλαβε τα απαραίτητα μέτρα, με αποτέλεσμα σήμερα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης να αποτελούν «υγειονομικές βόμβες»  και οι κρατούμενοι – «ζωντανοί νεκροί» – να φθάνουν ακόμα και σε απόπειρες αυτοκτονίας για να ξεφύγουν από τις συνθήκες εξόντωσης που τους επιφυλάσσονται.    Οι Οικολόγοι Πράσινοι απαιτούμε να αποδοθούν ευθύνες στους υπαίτιους των δύο θανάτων, να κλείσουν άμεσα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και να εξανθρωπισθούν οι συνθήκες κράτησης στα κρατητήρια των Αστυνομικών Τμημάτων και στα σωφρονιστικά ιδρύματα, με την απαραίτητη αποσυμφόρηση των τελευταίων. Η σημερινή κατάσταση δεν είναι παρά όνειδος για μία κοινωνία που θέλει να θεωρείται πολιτισμένη και δημοκρατική και δεν μπορεί να συνεχισθεί. Κάθε αμφισβήτηση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη ζωή, την ελευθερία και την αξιοπρέπεια, θα μας βρει όλους- μαχητικά- απέναντι.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Η ελληνική κυβέρνηση σε μια περίοδο έντονης οικονομικής κρίσης, για την οποία ευθύνεται άμεσα η πολιτική που εφαρμόζει, αποφασίζει να υπερδιπλασιάσει το ύψος του διοικητικού προστίμου που επιβάλλεται στους ελεύθερους κατασκηνωτές. Με την απόφασή της αυτή δείχνει να αγνοεί τόσο το γεγονός ότι φέτος, βάσει των στοιχείων του Ινστιτούτου Καταναλωτών, το 73% των Ελλήνων αδυνατεί ουσιαστικά να κάνει διακοπές, όσο και τον αντίκτυπο της απόφασής της στους πολίτες που γνωρίζουν ότι την ίδια στιγμή νομιμοποιούνται  με συνοπτικές διαδικασίες και  χαμηλό κόστος οι πολεοδομικές αυθαιρεσίες σε ολόκληρη τη χώρα.

Δείχνει επομένως ξεκάθαρα και προς όλες τις κατευθύνσεις ότι η κοινωνική ευαισθησία και η δικαιοσύνη, αποτελούν άγνωστες λέξεις για την κυβερνητική πολιτική. Πρώτος στόχος για φέτος εναντίον των ελεύθερων κατασκηνωτών ήταν οι παραλίες της Κρήτης (Πρέβελη και νήσος Χρυσή). Για τους προσαχθέντες απ’ αυτές σχηματίστηκε ήδη δικογραφία για παραβάσεις της νομοθεσίας περί ίδρυσης και λειτουργίας χώρων οργανωμένης κατασκήνωσης. Η αποφασιστικότητα αυτή δεν στοχεύει σε τίποτα άλλο παρά σε εκφοβισμό και αποθάρρυνση των ελεύθερων κατασκηνωτών.

Τι ισχύει όμως στην πραγματικότητα; Οι ελεύθεροι κατασκηνωτές προωθούν ένα είδος φυσιολατρικού τουρισμού χαμηλής όχλησης που αποτελεί ουσιαστικά τον θεματοφύλακα των παραλιών. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του πανέμορφου φοινικοδάσους της Πρέβελης Ρεθύμνου, όπου μέρος του καταστράφηκε από τις πυρκαγιές που μπήκαν αφού αποχώρησαν οι κατασκηνωτές. Η ρύπανση στις παραλίες κατά κανόνα άλλωστε προέρχεται από ασυνείδητους λουόμενους και όχι από τους κατασκηνωτές.

Η απαγόρευση της ελεύθερης κατασκήνωσης αποσκοπεί στην πραγματικότητα σε εξυπηρέτηση οικονομικών συμφερόντων τοπικών παραγόντων για την «αξιοποίηση» παραλιών (οικοδόμηση ξενοδοχειακών μονάδων, αναψυκτήρια, ενοικίαση ομπρελών κοκ), αλλά και σε μία «κοντόφθαλμη» αντίληψη περί τουριστικής «ανάπτυξης». Η αντίληψη αυτή έχει οδηγήσει και στην προώθηση του μοντέλου «all inclusive» με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις τοπικές οικονομίες και την αλλοίωση του φυσικού τοπίου και του παραδοσιακού χαρακτήρα των περιοχών που επιλέγονται. Αντίθετα η ελεύθερη κατασκήνωση μπορεί να συμβάλει στην προώθηση εναλλακτικού τουρισμού που – αν προωθηθεί κατάλληλα- ενισχύει την τοπική οικονομία και κυρίως τις επιχειρήσεις μικρού μεγέθους, προάγοντας τη βιωσιμότητα.

Ακόμα όμως και όταν αυτό το μοντέλο «ανάπτυξης» δεν επιλέγεται, η αντίληψη του γρήγορου πλουτισμού από τουρίστες που θα «τα ακουμπήσουν χοντρά» είναι μονοδιάστατη, ρατσίζουσα και τελικά οικονομικά ασύμφορη. Η πραγματικότητα έχει δείξει ότι σε περιοχές όπου το ελεύθερο κάμπινγκ απαγορεύθηκε, ο τουρισμός μειώθηκε αισθητά, ενώ το φυσικό περιβάλλον αλλοιώθηκε ανεπανόρθωτα από επιτήδειους καταπατητές και οργανωμένα τουριστικά συμφέροντα.

Είναι γεγονός ότι η ελληνική νομοθεσία αντανακλά την πλέον συντηρητική και φοβική άποψη για το δημόσιο χώρο. Έρχεται σε αντίθεση με συνταγματικές διατάξεις που αφορούν στο δικαίωμα για την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας (άρθρο 5 παρ.1), εκδήλωση του οποίου αποτελεί το δικαίωμα απόλαυσης των περιβαλλοντικών αγαθών. Δικαίωμα που απορρέει επίσης από το άρθρο 24 παρ. 1 Σ. για την προστασία του περιβάλλοντος. Επιπλέον ας ληφθεί υπόψη είναι ότι η σκηνή θεωρείται κατοικία και συνεπώς καλύπτεται από άσυλο (άρθρο 9 παρ. 1 εδ. α΄ του Συντάγματος), ενώ  επιτρέπεται η είσοδος αστυνομικού οργάνου μόνο παρουσία δικαστικού λειτουργού. Άλλωστε η ελεύθερη κατασκήνωση αποτελεί μοναδική επιλογή διακοπών για όσους πλήττονται οικονομικά και η απαγόρευσή της έρχεται σε αντίθεση με τη θεμελιώδη συνταγματική αρχή της ατομικής ελευθερίας και της ισότητας στην απόλαυση των συλλογικών αγαθών. Συνεπώς, η πλήρης αναθεώρηση της ισχύουσας νομοθεσίας, αποτελεί ενδεδειγμένο μέτρο σύμφωνο με τις επιταγές του Συντάγματος.    

Οι Οικολόγοι Πράσινοι υποστηρίζουμε ότι ένα νέο θεσμικό πλαίσιο που θα επέτρεπε την ελεύθερη κατασκήνωση θέτοντας συγκεκριμένους περιορισμούς (σχετικά με τις συνθήκες υγιεινής, την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος) θα ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση. Στο πλαίσιο αυτό θα μπορούσαν να υποχρεωθούν θεσμικά οι Ο.Τ.Α. εντός χρονικού διαστήματος όχι μεγαλύτερου από έξι μήνες) να καθορίσουν οι ίδιοι περιοχές ελεύθερης κατασκήνωσης εντός της επικράτειας τους, στις οποίες θα εξασφαλίσουν στοιχειώδεις υποδομές.

Σε κάθε περίπτωση, όλοι έχουμε θέση κάτω από τ΄ αστέρια…

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Με αφορμή τα απίστευτα γεγονότα που διαδραματίστηκαν την περασμένη Δευτέρα στο αεροδρόμιο «Μακεδονία», με τη σύλληψη ενός 16χρονου παιδιού από τη Σομαλία για κατοχή πλαστών ταξιδιωτικών εγγράφων και των δύο συνοδών του, του καθηγητή Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου κου Σπ. Μαρκέτου και του δικηγόρου κου Μπ. Κουρουνδή, γνωστών αγωνιστών του αντιφασιστικού κινήματος, οι Οικολόγοι Πράσινοι θέλουμε να θέσουμε στις αρμόδιες αρχές κάποια βασικά ερωτήματα: Πώς είναι δυνατόν να γίνεται προσπάθεια εκ μέρους της αστυνομίας για να στοιχειοθετηθεί εμπλοκή των συνοδών σε παράνομο εμπόριο ανθρώπων, να τους κατασχεθούν τα χρήματα που έφεραν πάνω τους και να δέχονται απειλές ότι θα καταστραφεί η ζωή τους; Και πάνω από όλα να στηθεί στις πλάτες ενός παιδιού και δύο αλληλέγγυων μία ολόκληρη προσπάθεια τρομοκράτησης και αποθάρρυνσης οποιουδήποτε εκδηλώνει την αλληλεγγύη του και δεν μένει απαθής στον ανθρώπινο πόνο;

Αξίζει να θυμηθούμε ότι ανάλογη ήταν και η στάση της Πολιτείας στην υπόθεση Καπετανόπουλου, όπου έγινε προσπάθεια εμπλοκής ενός αυτόπτη μάρτυρα σε ληστεία, μόνο και μόνο επειδή ζήτησε από τους αστυνομικούς να σταματήσουν να ξυλοκοπούν τον φερόμενο ως ληστή, τον οποίο είχαν προηγουμένως συλλάβει. Το μήνυμα και στις δύο περιπτώσεις είναι σαφές: Όποιος εκδηλώνει εμπράκτως την αλληλεγγύη του, βρίσκεται μπλεγμένος στα γρανάζια ενός κατασταλτικού μηχανισμού που ελάχιστα διαφέρει από το σκηνές του «εξπρές του μεσονυκτίου».

Οι Οικολόγοι Πράσινοι πιστεύουμε ότι παρά τη σπίλωση και την καταστολή που επιχειρείται, η αλληλεγγύη τελικά δυναμώνει. Για το λόγο αυτό συμμετείχαμε σήμερα στη συνέντευξη τύπου που δόθηκε για το θέμα, ως ένδειξη αλληλεγγύης από τη δική μας πλευρά. Εκεί η κα Ελεάννα Ιωαννίδου, συντονίστρια της Θεματικής Ομάδας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Οικολόγων Πράσινων, δήλωσε, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα: «Όταν πριν από τρία χρόνια, ο άνθρωπος που σήμερα εκπροσωπεί τη χώρα μας στην Παγκόσμια Τράπεζα, έδινε εντολή να χτιστεί ο φράχτης στον Έβρο, είχαμε δηλώσει προφητικά ότι πολύ φοβόμαστε ότι ο φράχτης αυτός στο μέλλον θα χρησιμοποιηθεί για να μην μπορούμε όχι μόνο να μπούμε, αλλά και να βγούμε από τη χώρα. Σήμερα, διώκεται ένα παιδί και οι συνοδοί του, επειδή έκαναν το αυτονόητο. Να παράσχουν την ελάχιστη ανθρώπινη συνδρομή σε ένα παιδί που ήθελε να φύγει από τη χώρα. Ένα 16χρονο κορίτσι, που έφυγε από ένα πόλεμο για να συνειδητοποιήσει ότι ήρθε σε έναν άλλο. Ένα παιδί που πέρασε μία νύχτα στο κρατητήριο σε ευρωπαϊκό έδαφος. Και μία χώρα, που ενώ γέννησε τη Δημοκρατία, για μία ακόμη φορά  την κακοποιεί. Όμως, όσο θα υπάρχουν άνθρωποι σαν τον Μαρκέτο και τον Κουρουνδή που συμπαρίστανται με προσωπικό κόστος και με τη δύναμη της μη βίαιης πολιτικής ανυπακοής σε όσους δεν έχουν φωνή, τόσο η αλληλεγγύη θα δυναμώνει και η ελπίδα θα παραμένει ζωντανή».

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Η παγκόσμια κοινή γνώμη παρακολουθεί με αμηχανία τη θυσία του Έντουαρντ Σνόουντεν για την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών του συνόλου των πολιτών παγκοσμίως. Ο ίδιος, πρώην συνεργάτης της αμερικανικής Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας (NSA) αποκάλυψε σημαντικά στοιχεία για το πρόγραμμα ηλεκτρονικής παρακολούθησης των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, γνωστό ως Prism, που επιτρέπει στην NSA να παρακολουθεί σε παγκόσμια κλίμακα αυτόματα την συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπινων επικοινωνιών.

Οι αποκαλύψεις αυτές οδήγησαν τις ΗΠΑ να ζητήσουν την έκδοσή του και τη Μόσχα, ως νέο Πόντιο Πιλάτο, να αποποιείται σήμερα κάθε ευθύνης. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν σύμφωνα με τις οποίες «οι σχέσεις μεταξύ των κρατών είναι πολύ πιο σημαντικές από τους καβγάδες γύρω από τις δραστηριότητες των ειδικών υπηρεσιών» και δίνουν πολύ ξεκάθαρα το στίγμα των εξελίξεων.

Η αντίφαση που προκύπτει ανάμεσα σε κραυγαλέες ωδές περί ελευθερίας των αμερικάνων ηγετών, οι οποίες προκύπτουν και από διακηρύξεις του αμερικανικού Συντάγματος και την ωμή πραγματικότητα της παραβίασης κάθε έννοιας ιδιωτικού βίου με τη χρήση συστημάτων μαζικής και διάχυτης επιτήρησης, είναι τουλάχιστον ειρωνική. Η χρήση τέτοιων συστημάτων παρακολούθησης απαγορεύεται τόσο από το Σύνταγμα των ΗΠΑ, όσο και από το άρθρο 12 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αλλά και πλείστες άλλες διεθνείς Συμβάσεις.

Ταυτόχρονα η υπόθεση του Ε. Σνόουντεν αφορά άμεσα και τους Έλληνες πολίτες, διότι πέρα από το γεγονός ότι η προστασία της ιδιωτικής ζωής, ιδίως στον τομέα της ελευθερίας της πληροφόρησης αποτελεί θεμελιώδες ζήτημα δημοσίου συμφέροντος, η Ελλάδα υπήρξε κατεξοχήν έρμαιο των παρακολουθήσεων της NSA.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι θεωρούμε ότι ανάλογες πράξεις συνιστούν ευθεία απειλή για την ελευθερία γνώμης και έκφρασης, συνιστώντας έτσι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.  Για το λόγο αυτό η διεθνής κοινότητα οφείλει να εξασφαλίσει την αποτελεσματική προστασία των πληροφοριοδοτών, εφόσον οι τελευταίοι ενεργούν προς το δημόσιο συμφέρον, παρέχοντας άσυλο στον Σνόουντεν και ανακόπτοντας την επικίνδυνη  πολιτική της Αμερικής.

Οι ίδιοι οι πολίτες, άμεσα θύματα αυτής της πολιτικής, οφείλουν να υπερασπιστούν, μέσω κινημάτων, το θεμελιώδες δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης, που προσωποποιείται σήμερα μέσω του Ε. Σνόουντεν. Στην εκκωφαντική σιωπή των κυβερνήσεων της Ευρώπης, η απάντηση των λαών της οφείλει να είναι διαφορετική. Αν οι πολίτες παραμείνουν παθητικοί δέκτες της οργουελιανής πραγματικότητας που τους επιφυλάσσεται, τα χειρότερα δεν θα αργήσουν να έρθουν.

Και σε αυτή την περίπτωση δεν θα διακυβεύονται τα ατομικά δικαιώματα ενός μόνο ανθρώπου, αλλά τα δικαιώματα ολόκληρης της ανθρωπότητας

 Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Οι Πράσινοι για παροχή ασύλου και απονομή βραβείο Ζαχάρωφ στον Σνόουντεν

Οι πολίτες σε όλο τον κόσμο πληροφορήθηκαν με έκπληξη για ένα γιγαντιαίο σύστημα παρακολούθησης εκατομμυρίων πολιτών και οργανισμών,  ακόμα και κυβερνήσεων, γραφείων του Ευρωκοινοβουλίου καθώς και πρεσβειών από τις κρατικές υπηρεσίες των ΗΠΑ σε συνεργασία με κρατικές υπηρεσίες άλλων χωρών. Οι πληροφορίες αυτές έγιναν γνωστές χάρη στον Εντ Σνόουντεν.

Ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο δήλωσε: «Μάθαμε για την βίαιη παραβίαση των ελευθεριών μας χάρη στην αυτοθυσία ενός ανθρώπου ο οποίος θα μπορούσε να απολαμβάνει υψηλών αμοιβών και προνομίων αν δεν αποφάσιζε ότι  άξιζε να τα θυσιάσει, χάνοντας τον δικό του προσωπικό παράδεισο, προκειμένου να προστατέψει τις ελευθερίες των πολιτών τόσο της δικής του χώρας όσο και ολόκληρου του πλανήτη. Ο  Έντ Σνόουντεν δεν αποκόμισε προσωπικά οφέλη ή πλούτισε από την ενημέρωση για τις παρακολουθήσεις. Αντιθέτως, έχασε την προσωπική του άνεση και την οικογενειακή του ευημερία, έχασε την ιθαγένειά του και διώκεται σήμερα με βαριές κατηγορίες για να μην τολμήσει να κάνει το ίδιο κάποιος άλλος. Παραμένει περιορισμένος σε ένα χώρο αεροδρομίου. Αντί να διώκονται αυτοί που παραβίασαν τη νομοθεσία και τις ελευθερίες των πολιτών, ο Εντ Σνόουντεν δεν έχει ακόμα αναγνωστεί ως διωκόμενος για λόγους συνείδησης. Διότι πράγματι  ακολούθησε τη συνείδησή του και δεν συμβιβάστηκε με τις εντολές των ανωτέρων του να παραβιάζει τον νόμο και το Σύνταγμα, τηρώντας την βασική αρχή της Νυρεμβέργης ότι «Τα άτομα έχουν διεθνείς υποχρεώσεις που υπερβαίνουν τις εθνικές υποχρεώσεις υπακοής».

  Διαβάστε περισσότερα… »

Η αποφυλάκιση του Κώστα Σακκά αποκατέστησε το αυτονόητο. Δεν είναι ικανή όμως να σώσει το γόητρο της χώρας και της Δημοκρατίας, αφού επί ενάμιση περίπου μήνα, οι Αρχές χωρίς επιχειρήματα, αλλά με επίδειξη κυνισμού και εκδικητικότητας, κόντρα στους Νόμους, στο περί Δικαίου αίσθημα, σε κεκτημένα, στον Πολιτισμό, στην ίδια τη Δημοκρατία, συντελούσαν στην κατάλυση καίριων νομοθετικών Διατάξεων.

Μόνη παρηγοριά για τη δημοκρατία και την κοινωνία μας αποτελεί η κινητοποίηση των πολιτών και το κύμα αλληλεγγύης που άσκησε πίεση υπέρ της άμεσης αποφυλάκισης του Κώστα Σακκά, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τη χθεσινή ανακοίνωση ομάδας πολιτών, ανάμεσά τους και η Ιωάννα Κοντούλη, ότι θα ξεκινήσουν οι ίδιοι απεργία πείνας αν δεν αποφυλακιστεί άμεσα ο Κώστας Σακκάς.  

Οι Οικολόγοι Πράσινοι ευχόμαστε πλήρη αποκατάσταση της κλονισμένης υγείας του Κώστα Σακκά και ευελπιστούμε να μη βρεθεί πολίτης αντιμέτωπος με καταπατήσεις και καταχρήσεις δικαιωμάτων σε βάρος του. Θεωρούμε από την άλλη παράλογο το ύψος του ποσού εγγύησης που του επιβλήθηκε, χωρίς μάλιστα να ληφθούν υπόψη οι συνέπειες από την παράνομη διαιώνιση της προφυλάκισης του. Και δηλώνουμε την πρόθεσή μας να συμβάλλουμε σε συνεργασία με την Υπεράσπιση του για την εξεύρεση του ποσού. 

Από το Γραφείο Τύπου των Οικολόγων Πράσινων

Η απόφαση που προέκυψε σε πρώτο βαθμό από την εκδίκαση της υπόθεσης της Κ. Κούνεβα, γραμματέως της Παναττικής Ενωσης Καθαριστριών με σοβαρή συνδικαλιστική δράση, για τη γνωστή σε όλους μας δολοφονική επίθεση με βιτριόλι που συνέβη στις 22 Δεκεμβρίου του 2008, αποτελεί μία πρώτη αλλά σημαντική νίκη. Το δικαστήριο επιδίκασε αποζημίωση 250.000 ευρώ στην παθούσα από την εταιρεία «Οικομέτ», ποσό από το οποίο μπορεί να εισπράξει μόνο ένα μέρος μέχρι να τελεσιδικήσει η υπόθεση. Το πιο σημαντικό στοιχείο της απόφασης είναι ότι το Δικαστήριο δέχτηκε ότι η εργολάβος εταιρεία καθαρισμού των σταθμών του ΗΣΑΠ «Οικομέτ» φέρει ευθύνη για τη δολοφονική επίθεση και ότι το συγκεκριμένο περιστατικό εμπίπτει στην κατηγορία του «εργατικού ατυχήματος». Το Δικαστήριο στην απόφαση του υιοθέτησε το σκεπτικό ότι η επίθεση εναντίον της παθούσας πραγματοποιήθηκε αμέσως μετά την αποχώρησή της από την εργασία της και ενώ η ίδια είχε ζητήσει επίμονα από τους εργοδότες της, την εταιρεία καθαρισμού «Οικομέτ», αλλαγή βάρδιας από νύχτα σε πρωί και την τοποθέτηση της σε σταθμό πιο κοντά στην κατοικία της, έχοντας επισημάνει τις διαδοχικές απειλές που δεχόταν για τη ζωή της λόγω της συνδικαλιστικής της δράσης. Τα αιτήματα δεν ικανοποιήθηκαν ποτέ και η αδιαφορία που επέδειξε η εταιρεία ήταν πλήρης.

Η δολοφονική επίθεση της οποίας η αγριότητα ήταν παροιμιώδης, θυμίζουμε ότι όχι μόνο περιέλουσαν την Κ. Κουνεβα με βιτριόλι, αλλά της άνοιξαν το στόμα και την πότισαν με το ίδιο καυστικό υγρό προκαλώντας σοβαρότατες βλάβες στα ζωτικά της όργανα που έως σήμερα δεν έχουν ιαθεί, έκανε γνωστό σε όλους μας με τον πλέον αποτρόπαιο τρόπο «παρακράτος» που είχαν στήσει πολλές εταιρείες καθαρισμού. Εταιρείες που καταπατούν συστηματικά τα εργασιακά δικαιώματα, που συνάπτουν εικονικές συμβάσεις με τους εργαζόμενους και καταβάλλουν μικρότερες ή καθόλου ασφαλιστικές εισφορές και χαμηλότερες αμοιβές από αυτές που καθορίζει ο νόμος. Εταιρείες που έχουν ως κύριο πελάτη το Δημόσιο, το οποίο όμως δεν τις ελέγχει.  Εταιρείες που λειτουργούν ως «νταβατζήδες» μπαίνοντας ανάμεσα στον εργοδότη «Δημόσιο» και στον εργαζόμενο, χωρίς να παρέχουν κανένα ουσιαστικό έργο.

 Αυτή είναι η πραγματικότητα για πολλές εταιρείες καθαρισμού. Αυτήν την πραγματικότητα το κράτος πρέπει να την αλλάξει, διεξάγοντας ελέγχους και συνάπτοντας συμβάσεις απευθείας με τους εργαζόμενους και όχι με τις εταιρείες καθαρισμού. Δυστυχώς είμαστε ακόμα μακρυά από μία τέτοια εξέλιξη. Μην ξεχνάμε ότι ακόμα και οι δηλώσεις του τότε υπουργού Δημόσιας Τάξεως κου Μ. Χρυσοχοϊδη ότι «είναι ένα στοίχημα να πιάσουμε αυτόν που πέταξε το υγρό αλλά και αυτούς που έδωσαν την εντολή», ουδέποτε μετουσιώθηκαν σε πράξη, ενώ το Δημόσιο συνεχίζει να συνάπτει συμβάσεις με εταιρείες καθαρισμού, σαν να μην έχει συμβεί τίποτα…

 Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Η επιλογή του Γιάννη Αντετοκούμπο στην υψηλότερη θέση που έχει καταλάβει Έλληνας μπασκετμπολίστας στο ντραφτ του NBA (Νο 15), έγινε αμέσως είδηση στα ΜΜΕ, τα οποία, όπως θυμόμαστε πολύ καλά, ήταν πάντα ιδιαίτερα επιφυλακτικά στο θέμα της απονομής ιθαγένειας. Ταυτόχρονα, ο ίδιος ο Πρωθυπουργός που είχε κάνει σημαία την κατάργηση του ν.3838/2010 για την ιθαγένεια πριν ακόμα την οριστική απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, βρήκε τώρα την ευκαιρία να κάνει ανέξοδη προπαγάνδα για την ελληνική επιτυχία, αλλά και να επιδείξει ταυτόχρονα ένα αντιρατσιστικό προσωπείο, εντός και εκτός Ελλάδος, ιδιαίτερα μετά την έντονη αμφισβήτηση που είχε δεχθεί, μεταξύ άλλων, και λόγω της απόσυρσης του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου.

Μετά τη χαρά και την υπερηφάνεια που σε όλους μας, εκτός από τους νεοναζί, προκαλεί αυτή η διάκριση ενός νέου και ταλαντούχου παιδιού, πρέπει να αναλογιστούμε τί ακολουθεί. Διότι όταν φύγουν τα φώτα της δημοσιότητας, τίποτα δεν θα έχει αλλάξει στην ουσία. Θα παραμένουν 200.000 παιδιά μεταναστών μετέωρα, εγκλωβισμένα σε ένα φαύλο κύκλο ανυπαρξίας στον οποίο τα έχει καταδικάσει η Ελληνική Πολιτεία. Η Ελληνική Πολιτεία που τους αρνείται την ενσωμάτωση, την εθνική ταυτότητα, την ασφάλεια και τη δυνατότητα να εργασθούν νόμιμα στη μόνη πατρίδα που έχουν γνωρίσει.

Ο νόμος 3838/2010 αποτέλεσε σημαντική τομή διότι ευθυγραμμίζονταν με την κυρίαρχη ευρωπαϊκή τάση που προβλέπει την κοινωνική συνοχή και ένταξη,  προκρίνοντας ταυτόχρονα το δίκαιο του εδάφους έναντι του δικαίου του αίματος, ως βασικό κριτήριο απόκτησης της ιδιότητας του πολίτη. Το «πάγωμα» του ν .3838/2010, μετά την απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, ήταν η χειρότερη δυνατή εξέλιξη, διότι οδήγησε σε συνακόλουθο «πάγωμα» κάθε διαδικασίας απονομής ιθαγένειας.

Τα παιδιά της β΄ γενιάς μεταναστών έχουν όλα, γνωστά ή άγνωστα, διάσημα ή άσημα, δικαίωμα στην ελληνική ιθαγένεια. Οι Οικολόγοι Πράσινοι πιστεύουμε σε μία ανοιχτή κοινωνία που η έννοια της διαπολιτισμικής συμβίωσης θα γίνει επιτέλους πράξη και τα μέλη της, ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας ή φυλής θα έχουν τη δυνατότητα να ζήσουν ελεύθερα, χωρίς φόβο, να δημιουργήσουν, να διακριθούν και πολύ περισσότερο να ονειρεύονται.

Σε μία  κοινωνία που δεν στερεί από τα παιδιά την ελπίδα.

 Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Ο νέος Υπουργός Υγείας, Άδωνης Γεωργιάδης, ευρέως γνωστός για τις ακροδεξιές κορώνες του, αποφάσισε να δώσει ένα πρώτο δείγμα γραφής της πολιτικής του επαναφέροντας με Υπουργική Απόφαση[1] την καταργηθείσα υγειονομική διάταξη σχετικά με τον περιορισμό της διάδοσης λοιμωδών νοσημάτων[2], τη γνωστή «διάταξη Λοβέρδου». Στο σκεπτικό της απόφασης επαναφοράς της διάταξης, γίνεται λόγος για «αόριστη αιτιολογία κατάργησης της διάταξης», καθώς και για «εσφαλμένη ερμηνεία του άρθρου 43 του ν.4025/2011 (Α΄228)», που αφορά στις υγειονομικές διατάξεις.

Θυμίζουμε ότι η εν λόγω διάταξη εκδόθηκε με σκοπό «την προστασία της δημόσιας υγείας», αλλά εν τέλει οδήγησε σε αυθαίρετες συλλήψεις ατόμων  από την αστυνομία και υποβολή σε τεστ ανίχνευσης του ιού του AIDS, χωρίς τη συγκατάθεσή τους. Παράλληλα, γίναμε όλοι θεατές των προεκτάσεων αυτής της πρακτικής που αφορούσαν σε δημόσια διαπόμπευση με τη δημοσιοποίηση φωτογραφιών στα ΜΜΕ αλλά και προφυλάκιση όσων βρίσκονται θετικοί-ές στον ιό ΗΙV/AIDS. Διαβάστε περισσότερα… »