Η βάρβαρη σεξουαλική κακοποίηση μαζί με φόνο της νέας γυναίκας στην Ξάνθη στις 24-12-2012, καθώς και ο ομαδικός βιασμός με φόνο φοιτήτριας στην Ινδία, συζητήθηκαν έντονα στην κοινωνία μας,  πρόκειται όμως για αγανάκτηση και οργή που εκφράζεται κυρίως όταν ο βιασμός συνοδεύεται από φόνο. Ο βιασμός από μόνος του, σε άλλες περιπτώσεις, δεν έχει προκαλέσει την ίδια αντίδραση παρότι είναι ένα κακούργημα που ξετυλίγεται τακτικότατα πίσω από κλειστές πόρτες και έχει ανυπολόγιστες συνέπειες στη ζωή των θυμάτων. Επί πλέον, συχνά, τα θύματα κατηγορούνται ότι  «τα ήθελαν» πράγμα που τα αποθαρρύνει να καταγγείλουν. Ακόμη όμως και στη περίπτωση καταγγελίας, η δίωξη τελείται πλημμελώς,  από τις αστυνομικές  και  δικαστικές αρχές, κάτι που δεν βοηθά ούτε στην αποτροπή ούτε στην τιμωρία αυτού του κακουργήματος.

Στις 8 Φεβρουαρίου 2012 εκδικάζεται στον Άρειο Πάγο αναίρεση Έλληνα πολίτη που έχει καταδικασθεί με 5 χρόνια κάθειρξης σε βαθμό Εφετείου,  για το βιασμό μιας τουρίστριας το 2005. Έχει επίσης καταγγελθεί από άλλες τρεις στο αστυνομικό τμήμα της Ακρόπολης. Δυστυχώς η δίκη για αυτές τις τρεις δεν έχει ξεκινήσει ακόμα, λόγω των προβλημάτων του δικαστικού συστήματος και της πρωτοφανούς παρακώλυσης της δικαιοσύνης από τη συνήγορο του βιαστή. Συγκεκριμένα, ο κατηγορούμενος παραπέμφθηκε αρχικά για κατά συρροήν βιασμό 4 τουριστριών, μιας από βόρεια ευρωπαϊκή χώρα, μιας Καναδέζας και δύο Αυστραλέζων. Η δίκη όμως διαχωρίστηκε λόγω απουσίας των  τριών που δεν είχαν κλητευθεί νόμιμα στις μακρινές χώρες τους, οπότε η όλη διαδικασία για αυτές χρονοτριβεί μέχρι σήμερα.

Θυμίζουμε ότι ο κατηγορούμενος για κατά συρροή βιασμούς τριγύριζε στην Πλάκα, πλησίαζε νεαρές τουρίστριες και πρότεινε να τις ξεναγήσει. Τους πρόσφερε μια τυρόπιτα όπου μέσα είχε φροντίσει να βάλει το υπνωτικό και βαρύ χάπι STILNOX, στη συνέχεια τις οδηγούσε να πιουν παραδοσιακό αλκοολούχο ποτό, για να έρθουν στο «πνεύμα των  Θεών», (συνδυασμός που προκαλεί παραισθήσεις, παράλυση κλπ), μετά τις οδηγούσε σε παρακείμενο ξενοδοχείο υποβασταζόμενες, τις βίαζε και έφευγε. Η συγκεκριμένη 19χρονη τότε κοπέλα και παρθένα, βρέθηκε μετά από ώρες από τον ξενοδόχο στο δωμάτιο αναίσθητη και σε κακή κατάσταση, οπότε κλήθηκε ασθενοφόρο και αστυνομία. Η ίδια περίπου ιστορία έχει αναφερθεί στις καταθέσεις των άλλων τριών γυναικών  που έχουν καταγγείλει τον ίδιο για βιασμό.

Ο βιαστής συνελήφθη μετά από έρευνα του τοπικού αστυνομικού τμήματος στην περιοχή, να παρενοχλεί κοπέλες με τον ίδιο σκοπό, χωρίς δηλαδή να έχει διακόψει τη δράση του, και αναγνωρίσθηκε στη συνέχεια από όλες τις καταγγέλλουσες.

Η Φεμινιστική Πρωτοβουλία παρακολούθησε τη δίκη στο Εφετείο, με τις απίστευτα πολλές συνεδριάσεις, καθυστερήσεις και κωλυσιεργία, με αποκορύφωμα τη μεγάλη καθυστέρηση στην έκδοση απόφασης. Από το Μάιο του 2011 που ολοκληρώθηκε η διαδικασία και προτάθηκε η ενοχή χωρίς ελαφρυντικά, η υπεράσπιση του κατηγορούμενου ζήτησε τέσσερεις φορές εξαιρέσεις έδρας,  εκτός από τις αμέτρητες διακοπές που ζητούσε γιατί «είχε μια άλλη δίκη», η απόφαση εκδόθηκε τον Μάρτιο του 2012, δηλαδή μετά από 10 μήνες και 30 συνεδριάσεις. Ως συνήθως, και σ’ αυτή τη δίκη, καταγγέλθηκαν οι γυναικείες οργανώσεις που ήμασταν παρούσες.

Ζητούμε την καταδίκη των βιαστών και την επιβολή των προβλεπόμενων αυστηρών ποινών και δεν δεχόμαστε το κακούργημα αυτό να αξιολογείται ως σοβαρό μόνο όταν συνοδεύεται από φόνο. Ο βιασμός είναι βία, παραβίαση του σώματος της γυναίκας (συνήθως συνοδεύεται και από άλλες σωματικές βλάβες), και στη συνέχεια ψυχικό τραύμα, για όλη την υπόλοιπη ζωή της. Παράλληλα είναι πηγή φόβου για τις γυναίκες σε πολλές συνθήκες ζωής, συχνά μέσα στο ίδιο το σπίτι, στο φιλικό περιβάλλον,  στο σχολείο, στο δρόμο, και για κάθε ηλικία.

Ζητούμε δικαιοσύνη για τα θύματα βιασμού. Ζητούμε από τα δικαστήρια να μην δείχνουν επιείκεια και να μην αναγνωρίζουν ελαφρυντικά σε αυτού του είδους τα κακουργήματα. Ζητούμε από τον Άρειο Πάγο να εκδικάσει κατά προτεραιότητα την αναίρεση στην υπόθεση αυτή ώστε η καταδίκη να καταστεί αμετάκλητη πριν την εκδίκαση σε πρώτο βαθμό της υπόθεσης για τις καταγγελίες βιασμού από άλλες τρεις γυναίκες, στις 3 Ιουνίου 2013.

http://feministikiprotovoulia.wordpress.com/                                                                                                                                                                                              Αθήνα, 4-2-2013

Η σύλληψη και η φανερή κακοποίηση των συλληφθέντων στην Κοζάνη βάζει για άλλη μια φορά στα σπίτια των πολιτών μια εικόνα αποκρουστική και τρομακτική.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι καταδικάζουμε την προαγωγή της βίας, απ’ όποιον κι αν προέρχεται και με οποιοδήποτε τρόπο τη χρησιμοποιεί. Εναντιωνόμαστε σε κάθε διαπόμπευση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, όπως και σ’ όλες τις πρακτικές βίας. Ιδιαίτερα σε περίοδο κρίσης και ιδεολογικής σύγχυσης, οι πρακτικές αυτές δεν δείχνουν απλά το αδιέξοδο των δραστών αλλά εντείνουν τα αδιέξοδα και ανατροφοδοτούν παρόμοιες δράσεις.

Δυστυχώς, φαίνεται ότι αυτό που εξυπηρετείται με τη δημοσιοποίηση τέτοιων εικόνων αστυνομικής κακοποίησης, δεν είναι κάποιος δημόσιος σκοπός, όπως η εξιχνίαση εγκλήματος ή η προστασία των πολιτών, αλλά ο εντυπωσιασμός και η προδικαστική διαμόρφωση της κοινής γνώμης, με την επίδειξη λαφύρων, που τόσο έχει ανάγκη η κυβέρνηση.

Σε μία ευνομούμενη πολιτεία, η δημοσιοποίηση αυτή θα συνοδευόταν από έρευνα για το αν ασκήθηκε στους κατηγορουμένους βία και αν αυτή υπερέβη το μέτρο που ήταν επαρκές για τη σύλληψή τους. Ακριβώς γιατί, εκτός από της ασφάλεια των πολιτών, πρέπει να προστατεύονται και οι κανόνες της δημοκρατίας.

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΩΝ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ

Ανοικτή επιστολή, υπογραφόμενη από τρεις Θεματικές Ομάδες, απηύθυναν  οι Οικολόγοι Πράσινοι στον Υπουργό Εργασίας, Γιάννη Βρούτση, προκειμένου να επιληφθεί άμεσα ζητημάτων που καθιστούν ακόμα πιο δυσχερή τη θέση των ΑμΕΑ στη σημερινή μάλιστα συγκυρία.

Το πλήρες περιεχόμενό της είναι το ακόλουθο :

Aξιότιμε κύριε Υπουργέ,

Ανάμεσα στα πολλά δραματικά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας που καλείστε να επιλύσετε , σας ζητάμε να αντιμετωπίσετε και τα προβλήματα (θεσμικά και οργανωτικά)  που δυσχεραίνουν ακόμη περισσότερο τη ζωή της ευαίσθητης κοινωνικής ομάδας των ΑμΕΑ.  Σύμφωνα με το Νόμο 3863/2010, οι υγειονομικές επιτροπές αναπηρίας καταργήθηκαν και οι  αρμοδιότητες τους μεταφέρθηκαν  στο Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.), το οποίο έχει τώρα την αρμοδιότητα καθορισμού του βαθμού αναπηρίας των ασφαλισμένων όλων των ασφαλιστικών φορέων. Το ΚΕ.Π.Α καθορίζει πλέον το ποσοστό για σύνταξη αναπηρίας,  το χαρακτηρισμό ατόμων ως ΑμεΑ και το ποσοστό αναπηρίας για όλες τις κοινωνικές και οικονομικές παροχές ή διευκολύνσεις που τα ΑμEΑ δικαιούνται από την πολιτεία.
Με την μεταφορά αυτή των αρμοδιοτήτων εμφανίστηκε το φαινόμενο οι συμπολίτες μας με αναπηρίες να έρχονται αντιμέτωποι με πολύμηνη περικοπή των συντάξεών τους (που για την συντριπτική πλειονότητα αποτελούν το μοναδικό μέσο βιοπορισμού), μέχρι την επανεξέταση της αναπηρίας τους .
Σύμφωνα με τους φορείς των ΑμEΑ, η υποστελέχωση και η γραφειοκρατική αγκύλωση στο ΚΕ.Π.Α καθυστερούν αδικαιολόγητα την έκδοση των αποφάσεων.
Θα σας παρακαλούσαμε να μεριμνήσετε άμεσα για την επίλυση των προβλημάτων που σχετίζονται τόσο με την έγκαιρη εξέταση των δικαιολογητικών και την πολύμηνη αναστολή της σύνταξης, όσο και με ζητήματα λειτουργίας του ΚΕ.Π.Α που συντελούν σε αυτή την αρνητικά διαμορφωμένη κατάσταση, όπως έχουν επισημανθεί και από τους φορείς των ΑμεΑ και  είναι τα κάτωθι:

• Αναστολή καταβολής της σύνταξης ή του προνοιακού επιδόματος για διάστημα πολλών μηνών έως ότου παραλάβει ο εξεταζόμενος τη Γνωμάτευση της Υγειονομικής Επιτροπής. 
• Ανεπαρκής στελέχωση των υγειονομικών επιτροπών και ειδικότερα των υγειονομικών επιτροπών που εξετάζουν άτομα με αναπηρίες ψυχικές, νευρολογικές και καρδιολογικές. 
• Ανεπαρκές θεσμικό πλαίσιο για την κατ’ οίκον υγειονομική εξέταση, με αποτέλεσμα η εφαρμογή των όποιων εγκυκλίων για την κατ’ οίκον εξέταση να εξαρτάται από την καλή θέληση των ιατρών. 
• Υποχρέωση καταβολής του ποσού των 46€ ακόμα και για αιτούντες τη χορήγηση προνοιακού επιδόματος λόγω οικονομικής αδυναμίας (π.χ. άνεργοι). Η καταβολή του ποσού των 46€ ισχύει και για την ένσταση του εξεταζόμενου για την απόφαση της Α/Βάθμιας Υγειονομικής Επιτροπής. 
• Συνέχιση του άδικου συστήματος επανεξέτασης ατόμων με αναπηρίες ή χρόνιες παθήσεις που ιατρικά κρίνονται μη αναστρέψιμες. 
• Έλλειψη πρόβλεψης για την πλήρη ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη των ασφαλισμένων, των οποίων διακόπτεται η χορήγηση της σύνταξης ή του προνοιακού επιδόματος τους.
• Η πρόβλεψη του συστήματος για την κάλυψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης μόνο για την πρωτογενή πάθησή των αιτούντων που εξετάζονται από τις επιτροπές του ΚΕΠΑ.

Οι Θεματικές Ομάδες ΑμΕΑ, Υγείας και Εργασίας

Με μεγάλη ανησυχία παρακολουθούμε τις εκρηκτικές διαστάσεις που έχει λάβει  η στοχοποίηση των Ρομά από την Κυβέρνηση. Όλοι/ες παγώσαμε με τις δηλώσεις του Περιφερειάρχη Πελοποννήσου κ. Π.Τατούλη, που ακολούθησε τη ναζιστικής έμπνευσης λογική της συλλογικής ευθύνης, ζητώντας τη διάλυση όλων των καταυλισμών των Ρομά.

Γιατί όλα αυτά; Να θεωρήσουμε τυχαία την εξόρμηση τεράστιας αστυνομικής δύναμης στη Στερεά Ελλάδα και στην Πελοπόννησο, τις προηγούμενες δύο εβδομάδες; Τα ευρήματα της αστυνομίας ήταν ανάλογα με την αστυνομική επιχείρηση ή μήπως ήταν πενιχρά έως μηδαμινά; Και τελικά η καταστολή είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος αντιμετώπισης μίας ευπαθούς κοινωνικής ομάδας ή το μόνο που τελικά επιτυγχάνει είναι η όξυνση των κοινωνικών αντιθέσεων και η περαιτέρω περιθωριοποίηση των ομάδων αυτών;

Σε μία ευνομούμενη Πολιτεία αυτά τα ερωτήματα θα πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη και να δίνονται λύσεις προς την κατεύθυνση της κοινωνικής ένταξης και όχι της καταστολής. Τα ζητήματα των Ρομά αντιμετωπίζονται χρόνια σαν «καυτή πατάτα» που όλοι θέλουν να αποφύγουν. Η ενδεδειγμένη λύση δεν μπορεί να είναι η «εξαφάνισή» τους, η τρομοκράτηση  και ο διωγμός, που ονειρεύονται οι κάθε λογής οπαδοί των εκκαθαρίσεων. Αν και όταν υπάρχει παραβατικότητα, θα πρέπει πρώτα απ΄ όλα να  αντιμετωπίζεται με την πρόληψη μέσω της καταπολέμησης των συνθηκών που την ευνοούν και φυσικά να αποδίδονται οι ευθύνες που τους αντιστοιχούν στους παραβάτες και μόνο. Να μην θεωρούνται εκ των προτέρων όλοι ένοχοι. Διότι οι Ρομά συμπολίτες μας έχουν τα ίδια δικαιώματα στην εργασία στην παιδεία, στη στέγη  και στην υγεία, όπως όλοι μας.

Ως Οικολόγοι Πράσινοι προτείνουμε:

• Να υπάρξει συγκεκριμένη κατανομή των αρμοδιοτήτων μεταξύ κεντρικού κράτους και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ώστε να λυθούν τα χρόνια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Ρομά.
• Να κινηθούν ταχύτερα οι διαδικασίες εξειδίκευσης του Ελληνικού Σχεδίου Δράσης για τους Ρομά σε επίπεδο Περιφερειών, ούτως ώστε να προκηρυχθούν το συντομότερο δυνατό τα έργα, αξιοποιώντας με τον τρόπο αυτό έστω και καθυστερημένα τη διαθέσιμη κοινοτική χρηματοδότηση μέσω των διαρθρωτικών Ταμείων ΕΚΤ και ΕΤΠΑ.  Να λειτουργήσουν ταυτόχρονα οι απαραίτητοι μηχανισμοί ελέγχου των προγραμμάτων που θα υλοποιηθούν.
• Να βρεθεί νομική φόρμουλα που να δίνει τη δυνατότητα στην Πολιτεία να παρέμβει για να καλύψει τις ανάγκες στέγασης και να εξασφαλίσει στοιχειώδεις συνθήκες υγιεινής και για τους αλλοδαπούς Ρομά χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα.
• Να παύσει  κάθε βίαιη έξωση των Ρομά, είτε άμεση είτε έμμεση και κάθε είδους εκτόπισή τους, χωρίς να έχει προβλεφθεί κατάλληλος χώρος μετεγκατάστασης υπό συνθήκες αξιοπρεπούς διαβίωσης με έγκαιρη ενημέρωσή τους.
• Να εξασφαλιστεί πρόσβαση για όλα τα μέλη της κοινότητας των Ρομά (Έλληνες και αλλοδαπούς) σε:
  • υπηρεσίες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και προληπτικής ιατρικής,
  • εκπαίδευση, με ταυτόχρονη  κατάργηση των σχολείων «γκέτο»,
  • υπηρεσίες κοινής ωφέλειας για την εξασφάλιση συνθηκών υγιεινής και καθαριότητας στους υφιστάμενους καταυλισμούς που συνοδεύεται από την απαραίτητη κοινωνική και περιβαλλοντική ευαισθησία,
  • απασχόληση με την εφαρμογή προγραμμάτων για τη σταδιακή ένταξη των Ρομά σε όλους τους τομείς της αγοράς εργασίας και απομάκρυνσης τους από ρυπογόνες δραστηριότητες, επικίνδυνες και για τους ίδιους. Αξιοποίηση των δραστηριοτήτων τους στον τομέα της ανακύκλωσης, με φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα και στους ίδιους τις στοιχειώδεις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας  εργασίας. Ενίσχυση και εξειδίκευση δεξιοτήτων και εμπειριών που ήδη έχουν, όπως σε αγροτικές εργασίες και στο εμπόριο.

Η Θεματική Ομάδα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα

Οι Οικολόγοι Πράσινοι αισθανόμαστε θλίψη και οργή για τη δολοφονία του 27χρονου μετανάστη από το Πακιστάν, από δύο Έλληνες την ώρα που οδηγούσε το ποδήλατο του. Όπως προκύπτει από την ανακοίνωση της Αστυνομίας, στην κατοχή των δραστών βρέθηκαν μαχαίρια, ενώ από την έρευνα που ακολούθησε στα σπίτια τους βρέθηκαν και άλλα όπλα, αλλά και 50 προεκλογικά φυλλάδια, τα οποία οι δημοσιογραφικές πληροφορίες εξαρχής απέδιδαν στο κόμμα της Χρυσής Αυγής.
    Γνωρίζουμε όλοι/ες πολύ καλά ότι το περιστατικό αυτό δεν είναι ούτε μεμονωμένο, ούτε η κορυφή του παγόβουνου. Είναι ένα από τα συχνά περιστατικά ρατσιστικής βίας, που στην πλειονότητα τους δε βλέπουν  καν το φως της δημοσιότητας  και οι δράστες δε συλλαμβάνονται ποτέ. Γνωρίζουμε επίσης, ότι ακόμα και αν δουν το φως της δημοσιότητας και οι δράστες συλληφθούν, τα ρατσιστικά εγκλήματα αργούν υπερβολικά να εκδικαστούν, με αποτέλεσμα την ουσιαστική ατιμωρησία των δραστών.
    Οι Οικολόγοι Πράσινοι ζητάμε την άμεση διαλεύκανση των κινήτρων των δραστών που είναι προφανέστατα ρατσιστικά και την άμεση διεξαγωγή της δίκης. Απαιτούμε από την Πολιτεία, να δείξει επιτέλους μηδενική ανοχή στους πραγματικούς εγκληματίες. Παράλληλα, οφείλει να ερευνήσει όλες τις καταγγελίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας και αφορούν σχέσεις αστυνομικών με ακροδεξιές οργανώσεις αλλά και εμπλοκή αστυνομικών οργάνων σε περιστατικά ρατσιστικής βίας. Η Πολιτεία οφείλει επίσης να πάρει όλα τα αναγκαία και απαραίτητα μέτρα ώστε η αστυνομία να επιτελεί το ρόλο που της αντιστοιχεί και της αρμόζει στο πλαίσιο της Δημοκρατίας. Η δε Δικαιοσύνη οφείλει να δράσει άμεσα, χωρίς καθυστέρηση και να αποδώσει ευθύνες εκεί που ανήκουν.
    Πάνω από όλα εμείς οι πολίτες οφείλουμε να αφυπνιστούμε και να αντιδράσουμε απέναντι στο τέρας του φασισμού που αναπτύσσεται δίπλα μας. Για να μην υπάρξει άλλος μετανάστης ή οποιοσδήποτε άλλος πολίτης, που απλά έτυχε να περνάει από το λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή και αυτό να του στοιχίσει τη ζωή. Για να μην αφήσουμε το φόβο και το μίσος να πρωταγωνιστήσουν στη ζωή μας.

Η Θεματική Ομάδα Δικαιωμάτων των Οικολόγων Πράσινων

Τον τελευταίο  καιρό έχει ξεκινήσει ένα αδυσώπητο  κυνήγι μαγισσών, με αφορμή τις καταλήψεις στέγης, οι οποίες έχουν αναδειχθεί στον υπ΄ αριθμό ένα κίνδυνο για την ελληνική κοινωνία. Η κυβέρνηση, σε μία καθ΄ όλα ύποπτη περίοδο, επιλέγει τον αποπροσανατολισμό και τη συντηρητικοποίηση της κοινής γνώμης, την οποία προσπαθεί να χειραγωγήσει με κάθε τρόπο.

Όσο η ανεργία θα αυξάνεται, όσο στα κρατικά ταμεία δε θα μπαίνει  ούτε ένα ευρώ από την πάταξη της  φοροδιαφυγής και όσο τα νοικοκυριά θα επωμίζονται τελικά αυτό το κόστος με την υπερφορολόγηση τους, τόσο θα υιοθετείται εξ΄ ολοκλήρου η  ατζέντα της Χρυσής Αυγής. Παράλληλα, ενώ πάρα πολλοί συμπολίτες μας αντιμετωπίζουν οξύ στεγαστικό πρόβλημα, πολλά κτίρια (ακόμη και κρατικά και δημοτικά) παραμένουν άδεια, χωρίς να υπάρχει κανένα πρόγραμμα αξιοποίησής τους από τις αρχές.

Οι καταλήψεις είναι ελεύθεροι κοινωνικοί χώροι που εξυπηρετούν – ιδιαίτερα αυτή την εποχή της ανθρωπιστικής κρίσης – κοινωνικές, εκπαιδευτικές πολιτιστικές και άλλες ανάγκες των πολιτών της τοπικής κοινωνίας, ανάγκες που το κράτος δηλώνει ανικανότητα να καλύψει. Στις περισσότερες περιπτώσεις λειτουργούν ως κοινωνικά κέντρα για την τοπική κοινότητα, θεσμός που υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια με ποικίλες μορφές διαχείρισης σε άλλες χώρες της Ευρώπης και στην Αμερική. Ο κρατισμός που χαρακτηρίζει τις κυβερνήσεις αυτής της χώρας, όμως, δεν επιτρέπει εγχειρήματα αυτοδιαχείρισης από τους πολίτες της, γιατί τρέμει την ανάπτυξη της κοινωνίας των πολιτών. Προτιμά τα κτίρια άδεια, γεμάτα σκουπίδια να καταρρέουν από την αχρησία, αρκεί να μην τα χρησιμοποιούν χωρίς τον έλεγχό τους ενεργοί πολίτες.

H σημερινή εισβολή στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη, τρίτη κατά σειρά στην Αθήνα, εγείρει και σοβαρά ζητήματα συνταγματικής νομιμότητας, καθώς δεν υπάρχει “ανάληψη ευθύνης” από τον ιδιοκτήτη του κτιρίου για την εκκένωσή του από την αστυνομία, δηλαδή δημοσιοποιημένη έγκληση από την Πρυτανεία. Οι Οικολόγοι Πράσινοι υπενθυμίζουμε πως οι αυτόκλητες απειλές για εκκένωση από δυνάμεις καταστολής κτιρίων που  χρησιμοποιούνται για στέγαση ανθρώπων, χωρίς καν την κίνηση νομικής διαδικασίας από τους ιδιοκτήτες τους, αποτελεί σοβαρή συνταγματική εκτροπή, καθώς παραβιάζει στον πυρήνα του το άσυλο της κατοικίας. Οι κινήσεις αυτές αποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση, εφαρμόζοντας άγρια καταστολή, δυναμιτίζει την κοινωνία, χρησιμοποιώντας τους μηχανισμούς επιβολής της τάξης για τη δημιουργία εντυπώσεων, αγνοώντας το σύνταγμα και τους νόμους. Το αποτέλεσμα της βίας δεν είναι παρά περισσότερη βία και το θύμα δεν είναι άλλο από την ίδια την ελληνική κοινωνία και τις ατομικές ελευθερίες.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι καλούμε τους ιδιοκτήτες των κτιρίων που είναι δημόσιοι φορείς, αμέσως μόλις τους παραδοθούν τα κτίρια από την αστυνομία, να απευθύνουν ανοιχτό κάλεσμα σε πολίτες, για να τους τα αποδώσουν με σύμβαση δωρεάν παραχώρησης, με τον όρο να συνεχίσουν να τα αυτοδιαχειρίζονται δίκαια και ανοιχτά προς όφελος της κοινωνίας, με κοινωνική στέγαση και αλληλέγγυες δράσεις, αξιοποιώντας τις πρακτικές άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Μέσα στη δίνη της κρίσης, όπου κάθε προπύργιο κοινωνικής αλληλεγγύης είναι οξυγόνο για την κοινωνία, στους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους δεν αρμόζει η καταστολή, αλλά η θεσμική προστασία.

Η Θεματική Ομάδα Δικαιωμάτων των Οικολόγων Πράσινων

και οι Νέοι Πράσινοι

Η βία μόνο δυσάρεστες συνέπειες έχει στην κοινωνία και στους πολίτες, που- ζώντας ήδη ασφυκτικά- φορτίζονται με περισσότερο φόβο και ανασφάλεια, ανεξάρτητα των προθέσεων των δραστών – τιμωρών. Η επιλογή της προσβάλλει βασικές ανθρωπιστικές και κοινωνικές αξίες και, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, περιορίζει τελικά τα αγαθά στο όνομα των οποίων συχνά χρησιμοποιείται.

Η ανοχή σε φαινόμενα βίας θα πρέπει να προβληματίσει όλον τον πολιτικό κόσμο συνολικά και όχι επιλεκτικά, επί της ουσίας και όχι επικοινωνιακά, πραγματικά και όχι αποπροσανατολιστικά, αν θέλουμε η κοινωνική ειρήνη να μην αποτελέσει παρελθόν. Η άσκησή βίας είναι καταδικαστέα, πόσο μάλλον για μας τους Οικολόγους Πράσινους, που έχουμε ως καταστατική και διακηρυκτική Αρχή τη μη βία. Βασικό αντίδοτο για την έμπρακτη καταπολέμηση της βίας είναι η διεύρυνση των δημοκρατικών ελευθεριών, η διαφάνεια και η συμμετοχή των πολιτών στα κοινά.