Με αφορμή την παράνομη παράταση της προφυλάκισης του Κωνσταντίνου Σακκά, κατηγορούμενου για συμμετοχή στους «Πυρήνες της Φωτιάς», όχι μόνο πέραν του 18μηνου, αλλά και πέραν του 30μηνου που προβλέπεται από το αμφίβολης συνταγματικότητας άρθρο 288 του ΚΠΔ σε εξαιρετικές περιπτώσεις, τίθεται το εύλογο ερώτημα σε ποια νομική βάση στηρίχθηκε η νέα παράταση. Και τούτο διότι το άρθρο 288 του ΚΠΔ ορίζει ρητά ότι πέραν του 18μηνου, η νέα προσωρινή κράτηση δεν μπορεί να διαρκέσει περισσότερο από ένα έτος, που έχει ήδη διαρκέσει, και δεν παρατείνεται.

Παρά την αντίθετη διάταξη του ΚΠΔ, το Συμβούλιο Εφετών με βούλευμά του αποφάσισε την παράταση για ένα ακόμη 6μηνο της προφυλάκισης του κατηγορούμενου παραβιάζοντας ταυτόχρονα τόσο το άρθρο 6 παρ.4 του Συντάγματος που ορίζει ρητά ότι ο χρόνος της προφυλάκισης ορίζεται με νόμο, όσο και το άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου που αφορά στο θεμελιώδες δικονομικό δικαίωμα της “δίκαιης δίκης”.  Αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι είναι η πρώτη φορά από το έτος 1996, οπότε θεσπίστηκε, με το ν. 2408/1996, η απαγόρευση κατάτμησης της ενιαίας υπόθεσης κατά του ίδιου κατηγορουμένου και η διαδοχική επιβολή εις βάρος του πολλαπλών προφυλακίσεων, που κάτι ανάλογο συμβαίνει.

Το ζήτημα δεν αφορά στη συζήτηση σχετικά με το περιεχόμενο του κατηγορητηρίου που βαραίνει τον εν λόγω κατηγορούμενο, για το οποίο θα αποφανθεί η Δικαιοσύνη με την ολοκλήρωση της διαδικασίας. Το ζήτημα δεν αφορά στο κατηγορητήριο που βαραίνει τον εν λόγω κατηγορούμενο, για το οποίο θα αποφανθεί η Δικαιοσύνη. Το ζήτημα που τίθεται εδώ, είναι αφενός ο τιμωρητικός χαρακτήρας της προσωρινής κράτησης και αφετέρου η παραβίαση συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων από την ίδια τη Δικαιοσύνη.  

Οι Οικολόγοι Πράσινοι απαιτούμε η Ελληνική Δικαιοσύνη να σέβεται το Σύνταγμα, τις Διεθνείς Συνθήκες και τους νόμους πάντοτε. Χωρίς καμία εξαίρεση. Σε διαφορετική περίπτωση, η δυσανάλογη διάκριση εις βάρος κατηγορουμένων, παραπέμπει ευθέως σε δίωξη φρονημάτων και είναι ανεπίτρεπτη και επικίνδυνη πρακτική που πλήττει τη Δημοκρατία.

Η Τουρκία και μαζί της όλος ο κόσμος, βιώνει ένα παλλαϊκό ξεσηκωμό για ελευθερία και δικαιοσύνη, που ξεκίνησε από την υπεράσπιση του πάρκου Γκεζί ως ελεύθερου χώρου πρασίνου απέναντι στα αδηφάγα κυβερνητικά σχέδια για τη λεγόμενη «ανάπλασή» του. Ανάπλαση που αφορά στη δημιουργία ενός ακόμη εμπορικού κέντρου. Η οικολογική συνείδηση ως πρόταγμα οδήγησε στην κοινωνική εξέγερση ενάντια στον κρατικό αυταρχισμό, στη φτώχεια και την κοινωνική ανισότητα. Στον ξεσηκωμό αυτό, του οποίου η ένταση και η μαζικότητα είναι ανέλπιστες, η Τουρκική αστυνομία απαντά με απίστευτη βαρβαρότητα, δείχνοντας ότι σε αυτή τη χώρα, δυστυχώς, τίποτα δεν έχει αλλάξει.

Ταυτόχρονα σχεδόν, στην Ελλάδα «απαγάγεται» από τις Ελληνικές Μυστικές Υπηρεσίες ο πολιτικός αγωνιστής Γιαϊλά Μπολούτ και παραδίδεται στην Τουρκία. Η διαφαινόμενη στοχοποίηση των Τούρκων πολιτικών προσφύγων και αιτούντων άσυλο, οι οποίοι συλλαμβάνονται με εντάλματα της Ιντερπόλ μετά από αίτημα των τουρκικών αρχών για αδικήματα που αφορούν στη συνδικαλιστική και κινηματική τους δράση, υποδηλώνει την αγαστή συνεργασία των δυο χωρών στον τομέα της καταστολής και της καταπάτησης των ατομικών ελευθεριών.

Απέναντι σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα, απέναντι όμως και στην ελπίδα που δίνει ο αγώνας στην Τουρκία, οι Οικολόγοι Πράσινοι απαντούμε δείχνοντας εμπράκτως τη διεθνιστική αλληλεγγύη μας. Συμμετέχουμε όλοι και όλες στην συγκέντρωση που πραγματοποιείται σήμερα στις 17:30, στην πρεσβεία της Τουρκίας, ως ένα πρώτο ξεκίνημα για τον αγώνα που θα ακολουθήσει.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Όταν ιστορικά δρώμενα, μυθοπλασίες ή ερμηνείες τους μας απασχολούν ως επικαιρικό γεγονός, αυτό σίγουρα δεν γίνεται για τη διαφώτιση τους. Το φαινόμενο δυστυχώς είναι για άλλη μια φορά επαναλαμβανόμενο στη χώρα, από ένα οργανωμένο εθνολαϊκιστικό ρεύμα, που δεν περιορίζεται μόνο στην ακροδεξιά. Η θορυβώδης απαίτηση από αυτό να μην υπάρχουν (ή να μην εκφράζονται) απόψεις που ελέγχουν πλευρές της Ιστορίας μας (λαμπρές και γκρίζες) συγκρίνοντας -με βάση την επιστημονική μεθοδολογία- την κρατούσα άποψη με ιστορικές πηγές, αποτελεί σαφή οπισθοχώρηση στην ποιότητα του δημόσιου διαλόγου, όπως με θλιβερό τρόπο εμφανίζεται στην πολεμική εναντίον της Μ. Ρεπούση.

Η ιστορικός δεν είναι πρώτη φορά που πέφτει θύμα ενορχηστρωμένης υστερίας, όπως συνέβη και την περίοδο που δεν είχε πολιτική ιδιότητα. Και μάλλον δεν αποτελεί έκπληξη που άλλη μια φορά έρχεται κατά παράδοξο τρόπο στο προσκήνιο. Απογοήτευση όμως προκαλεί η στάση της ΔΗΜΑΡ που χάρη σε σκοπιμότητες της στιγμής “αδειάζει” την βουλευτή της, νομιμοποιώντας πολιτικά κάθε αυθαιρετούντα που με κάθε τρόπο επιχειρεί να μας μεταφέρει πολλά χρόνια πίσω.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράσταση σε οποιονδήποτε επιστήμονα ή άνθρωπο των γραμμάτων εκφράζει  τεκμηριωμένα άποψη σε ζητήματα που ορισμένοι κύκλοι τα επιβάλλουν ως “ταμπού”. Η Ιστορία και ο Πολιτισμός δεν μπορούν να “φυλακιστούν”  υπό το βάρος οργανωμένων αθλιοτήτων. Οι πραγματικά δυνατές κοινωνίες μπορούν να αντικρίσουν την αντικειμενική ανάγνωση τους και να προχωρήσουν χωρίς να χρειάζονται εφήμερα στολίδια.

Το Γραφείο Τύπου

Μια περίεργη απαγωγή, που συντελέστηκε, όπως καταγγέλλεται, με αστυνομικό όχημα, συνέβη τις προηγούμενες μέρες στην Αθήνα. Ο πολιτικός πρόσφυγας BULUT YAYLA, που στοχοποιήθηκε και υπέστη βασανιστήρια στην Τουρκία, “εξαφανίστηκε” ξαφνικά και την επόμενη μέρα επιβεβαιώθηκε ότι κρατείται στο Αστυνομικό τμήμα της Ανδριανούπολης, κινδυνεύοντας να βιώσει την επανάληψη του “Εξπρές του μεσονυκτίου”. 

Ο Πολιτικός προϊστάμενος της Αστυνομικής ηγεσίας, αλλά και η ίδια, οφείλει να δώσει άμεσα καθαρές εξηγήσεις και η Δικαιοσύνη να καταλογίσει ευθύνες στους υπαίτιους, όχι μόνο τους φυσικούς, αλλά  και ηθικούς αυτουργούς, τόσο για αυτό καθ’ εαυτό το περιστατικό της απαγωγής, όσο και για την περαιτέρω εξέλιξή του. Δεν μπορεί να συγκαλυφθεί πίσω από μισόλογα μια υπόθεση, η οποία αποτελεί για άλλη μια φορά εμπλοκή της χώρας σε παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. 

 Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Με αίτημα τη διεξαγωγή δίκης σε εύλογο χρονικό διάστημα, πολλώ δε μάλλον όταν η τελευταία αφορά σε ιδιαιτέρως ειδεχθή εγκλήματα, όπως αυτό του βιασμού, πραγματοποιήθηκε σήμερα συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Αλεξάνδρας, έξω από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο, από τη Φεμινιστική Πρωτοβουλία, με τη συμμετοχή μελών των Οικολόγων Πράσινων.

Η δίκη  είχε τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας, λόγω της πρωτοφανούς καθυστέρησής της, με ευθύνη τόσο της Δικαιοσύνης, όσο και των λειτουργών της, ορισμένοι εκ των οποίων υπερέβαλαν εαυτόν στην υπεράσπιση του πελάτη τους. Η πρωτοφανής καθυστέρηση και η ταλαιπωρία των θυμάτων που αναγκάζονταν να έρθουν από το εξωτερικό (Καναδά και Αυστραλία) για να παραστούν στη δίκη, οδήγησε, δικαίως, σε διεθνή κατακραυγή εις βάρος της χώρας μας.

 Ο φερόμενος «βιαστής με την τυρόπιτα» κατηγορείται ότι την περίοδο 2004-2005 παγίδευε τουρίστριες στην περιοχή της Πλάκας, δίνοντας τους τυρόπιτες  στις οποίες είχε ρίξει υπνωτικό και μετά τις βίαζε σε γειτονικά ξενοδοχεία. Για τα περισσότερα από τα θύματά του, τόσα χρόνια μετά η υπόθεση δεν έχει φτάσει παρά μόνο στον πρώτο βαθμό και δεν έχει ακόμα εκδικαστεί. Τα συμπεράσματα ας προβληματίσουν όλους και όλες μας.

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Σχετικά με τη στάση των κομμάτων απέναντι στη θέσπιση αντιρατσιστικού νομοσχεδίου, ο εκπρόσωπος Τύπου των Οικολόγων Πρασίνων, Θανάσης Παπακωνσταντίνου, δήλωσε:

«Ο ρατσισμός δεν αντιμετωπίζεται με μικροκομματικές αντιλήψεις και μαγαζάκια. Οι καιροί είναι κρίσιμοι και όλοι οφείλουμε να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Διαφορετικά, οι συνέπειες μπορεί να αποβούν τεράστιες. Οι Οικολόγοι Πράσινοι θεωρούμε τουλάχιστον ανεύθυνη τη στάση των κομμάτων του λεγόμενου «συνταγματικού τόξου» να κατέβουν στη Βουλή με τρεις διαφορετικές προτάσεις, αντί να ομονοήσουν σ’ ένα κοινό σχέδιο για την καταπολέμηση της ρατσιστικής βίας, που θα εξασφάλιζε άνετα την πλειοψηφία της ελληνικής Βουλής».

Η στάση της Νέας Δημοκρατίας είναι προφανής. Επιθυμεί να ικανοποιήσει το ακροδεξιό της ακροατήριο, αλλά και να μη δείξει απαξία και αδυναμία συμμόρφωσης στο ευρωπαϊκό δίκαιο. Γνωρίζοντας μάλιστα εκ των προτέρων ότι η πρόταση της δύσκολα θα υπερψηφιστεί, μπορεί κάλλιστα να υποκριθεί ότι κατέβαλλε τις μέγιστες δυνατές προσπάθειες, αλλά ο ασθενής …δυστυχώς απεβίωσε.

Ποιος είναι όμως ο ρόλος των λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων, που θα έπρεπε να έχουν ως απώτερο σκοπό την καταπολέμηση του ρατσιστικού φαινομένου στην Ελλάδα; Προχωρούν στην κατάθεση δύο ξεχωριστών προτάσεων νόμου, πρακτική που εγγυάται την πλήρη αποτυχία του εγχειρήματος.

Η στάση των κομμάτων, ιδιαιτέρως από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, μας προκαλεί απορία. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ενώ αρχικά είχε, ορθώς, στηρίξει το νομοσχέδιο Ρουπακιώτη, αλλάζει τώρα γραμμή πλεύσης. Και αντί να προτείνει τις απαραίτητες τροποποιήσεις προκειμένου τα τρία κόμματα από κοινού να καταθέσουν νέο σχέδιο νόμου στη Βουλή, έρχεται με δική του πρόταση-νόμου. Τέτοια σοβαρά πολιτικά «ατοπήματα» θα πρέπει να μας προβληματίσουν όλους, ειδικά όταν ο εχθρός είναι κοινός: Ο ρατσισμός.

Και η αξία που προστατεύουμε, επίσης κοινή: Η Δημοκρατία.

Γραφείο Τύπου ΟΠ – Θ.Ο Δικαιωμάτων

Σχετικά με τις διαβουλεύσεις και εξελίξεις στην πορεία κατάθεσης του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου στη Βουλή, ο εκπρόσωπος τύπου των Οικολόγων Πράσινων, Θανάσης Παπακωνσταντίνου, τόνισε:

«Ποιος παίζει πολιτικά παιχνίδια εις βάρος των ατομικών ελευθεριών και της ίδιας της δημοκρατίας; Η ΝΔ αλληθωρίζει χρόνια προς το ακροδεξιό ακροατήριο, φοβούμενη μήπως το απολέσει. Η συσπείρωση της δεξιάς προβάλει ως απώτερος στόχος στο βωμό του οποίου θυσιάζονται οι δημοκρατικές ιδέες, ο σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ο σεβασμός του “άλλου”. Η “ελεύθερη διακίνηση των ιδεών” που επικαλούνται, κινδυνεύει άμεσα από τη φασιστική απειλή!»

Το τελευταίο διάστημα η ΝΔ, ο ένας εκ των τριών κυβερνητικών εταίρων, έχει επιδοθεί σε επικοινωνιακή εκστρατεία δημιουργίας εντυπώσεων, ως προς τη μη αναγκαιότητα θέσπισης νέου αντιρατσιστικού νόμου. Αναμενόμενη έτσι ήταν η απόσυρση του νομοσχεδίου, παρά τις έντονες  αντιδράσεις των άλλων κυβερνητικών εταίρων και παρά το γεγονός ότι η θέσπιση του εν λόγω νομοσχεδίου δεν συνδέεται με μνημονιακές υποχρεώσεις της χώρας.

Πού οφείλεται όμως αυτή η επιμονή από την συντηρητική παράταξη; Και πώς εξηγείται το γεγονός ότι η ίδια κυβέρνηση που παρείχε διαβεβαιώσεις στην Επίτροπο Εσωτερικών Υποθέσεων Σεσίλια Μάλστρομ, για την έγκαιρη ενσωμάτωση της απόφασης-πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και το σεβασμό της χώρας στο ευρωπαϊκό δίκαιο, τώρα κάνει πίσω;

Η ανάσυρση του ν.927/1979 που έχει μείνει ουσιαστικά ανενεργός για περισσότερα από τριάντα χρόνια –θυμίζουμε ότι σε τρεις μόνο περιπτώσεις βρήκαν εφαρμογή διατάξεις του- είναι προσχηματική. Προσχηματικό είναι και το επιχείρημα ότι επιχειρείται περιορισμός της ελευθερίας της έκφρασης, αφού το σχετικό άρθρο του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου προσδιορίζει με σαφήνεια πως το ζητούμενο είναι η δημόσια υποκίνηση στη ρατσιστική βία και όχι η εκφορά ρατσιστικών απόψεων.

Όπως επανειλημμένα έχουμε θίξει, η δίωξη και τιμωρία των ρατσιστικών εγκλημάτων είναι αδύνατη αν δεν εξασφαλίζεται η ταυτόχρονη προστασία θυμάτων από αντίστοιχες πράξεις. Το παρόν νομοσχέδιο περιλαμβάνει σχετικές διατάξεις, γεγονός που είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Άλλωστε, σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ.2 του Συντάγματος, όλοι όσοι βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια απολαμβάνουν την “απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας, χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής γλώσσας και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων“. Τα έννομα αυτά αγαθά βρίσκονται υπό απόλυτη συνταγματική προστασία του Συντάγματος. Επομένως το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, ευθυγραμμίζεται με το Σύνταγμα και με τη σειρά του επιχειρεί την προστασία των ανωτέρω αγαθών με σαφή τρόπο.

Όταν την επόμενη φορά ο Πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, αναφερθεί στην ανάγκη θέσπισης κανόνων που να περιθωριοποιούν το φασιστικό φαινόμενο, φοβούμαστε ότι η απάντηση είναι: Όσο ο φασισμός εξαπλωνόταν, η ΝΔ «αγρόν ηγόραζε».

Γραφείο Τύπου ΟΠ – Θ.Ο Δικαιωμάτων

Όταν τα φώτα της δημοσιότητας έφυγαν από τη Μανωλάδα, έγινε ξεκάθαρο ότι το πρόβλημα συνεχίζει να υφίσταται, γεγονός που ήταν δυστυχώς αναμενόμενο. Όπως έχει καταγγελθεί, η λύση που δόθηκε από το Υπουργείο Εσωτερικών αναφορικά με τη χορήγηση του καθεστώτος ανθρωπιστικών λόγων στα θύματα ρατσιστικής βίας στη Μανωλάδα, δεν αφορούσε όλους τους μετανάστες, αλλά μόνο όσους πυροβολήθηκαν από τους επιστάτες του κτήματος. Έτσι, το καθεστώς ανθρωπιστικών λόγων δε χορηγήθηκε σε δύο αγρεργάτες οι οποίοι απειλούνται σήμερα με απέλαση, αν και μαχαιρώθηκαν διότι συμμετείχαν στη διαμαρτυρία στη Μανωλάδα. Τα δεδουλευμένα μεροκάματά τους φυσικά δεν έχουν ακόμα καταβληθεί.

Αν είναι πραγματικά, και όχι προσχηματικά, στις προθέσεις της Πολιτείας η απόδοση  Δικαιοσύνης και η καταπολέμηση του ρατσιστικού εγκλήματος πρέπει να προστατευθούν πρωταρχικά τα ίδια τα θύματα. Η προστασία των θυμάτων θα οδηγήσει στην αποκάλυψη και την  καταγγελία εγκλημάτων που έως σήμερα μένουν στο σκοτάδι και θα συμβάλλει καίρια στη δικαστική διαδικασία. Διότι δε νοείται δικαστική διαδικασία χωρίς μάρτυρες, ούτε καταγγελίες με τον κίνδυνο της απέλασης. Η επέκταση του καθεστώτος ανθρωπιστικών λόγων (ν.3386/05 άρθρο 44, παρ.1) στα θύματα ρατσιστικής βίας πρέπει να γίνει άμεσα με νομοθετική ρύθμιση, για να υπάρξει ουσιαστική προστασία και να αποδοθεί Δικαιοσύνη, ενώ είναι βέβαιο ότι θα συμβάλλει καίρια στην αποτροπή του ρατσιστικού εγκλήματος. Κανένας φασίστας δε θα χτυπάει και δε θα σκοτώνει ελεύθερα, όπως συμβαίνει σήμερα, αν ξέρει ότι όχι μόνο θα τιμωρηθεί για τις πράξεις του αλλά επιπλέον οι πράξεις του αυτές θα οδηγήσουν στη χορήγηση «πράσινης κάρτας» σε μετανάστη!

Η Θεματική Ομάδα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα