Εκπροσωπώντας τους ΟΠ στο ετήσιο συνέδριο του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων που έλαβε χώρα στην Αθήνα στις 1 Νοεμβρίου 2011, και καθώς δεν έγινε δεκτή από τους διοργανωτές η αίτηση συμμετοχής μας στο πάνελ μαζί με τα υπόλοιπα κόμματα, ο συν-συντονιστής της Θεματικής Ομάδας Τουρισμού Α. Πετρόπουλος έκανε την ακόλουθη γραπτή & προφορική τοποθέτηση/παρέμβαση:”
Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος σε περιόδους κρίσης δεν αποτελεί πολυτέλεια, παραμένει υποχρέωση προς τις μελλοντικές γενιές αλλά και αποτελεί οδό εξόδου από την κρίση. Αυτή την ανάγκη πρέπει να την υπηρετήσει ο Τουρισμός διπλά – και γιατί βασίζεται σε αυτό ακριβώς το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον αλλά και επειδή αποτελεί τον μόνο σοβαρό σήμερα πυλώνα της οικονομίας μας με τον τραπεζικό να παραπαίει και τον ναυτιλιακό να παρακμάζει αργά αλλά σταθερά. Πρέπει επιτέλους να εστιάσουμε στην Τουριστική ποιότητα και όχι στην ποσότητα και τον γιγαντισμό και να μην βαφτίζουμε ως τουριστική ανάπτυξη για τον 21ο αιώνα το ρήαλ εστέητ, το ξεπούλημα των τελευταίων ελεύθερων παραλιακών και νησιωτικών χώρων σε αδιαφανή και υπεράκτια επενδυτικά σχήματα, και τη φοροδιαφυγή μέσω της ανεξέλεγκτης ενοικίασης τουριστικής κατοικίας από ξένους σε ξένους. Επίσης να μην χρησιμοποιούμε την ανάγκη απλοποίησης της νομοθεσίας για να παρακάμψουμε μέσω διαδικασιών φαστ τρακ δίκαιες και δημοκρατικές σε τελευταία ανάλυση, αντιδράσεις τοπικών και περιβαλλοντικών φορέων. Αντίθετα χρειάζεται στενή συνεργασία των τουριστικών φορέων με τις τοπικές κοινωνίες, τους δήμους και τις περιφέρειες για αποκέντρωση, απογραφειοκρατικοποίηση, για ουσιαστική, διαφανή και δημοκρατική συνεκμετάλλευση των τελευταίων ευκαιριών που δίνει η Ευρώπη μέσω του ΕΣΠΑ αλλά και αυτοοργάνωση και αυτοχρηματοδότηση για τη δημιουργία βιώσιμων και επώνυμων τουριστικών προϊόντων με τοπικό χαρακτήρα και τοπικό δημοκρατικό έλεγχο. Χρειάζεται επίσης, σε εποχή ισχνών αγελάδων, ιδιαίτερη στήριξη και όχι απαξίωση του κοινωνικού τουρισμού και της τουριστικής εκπαίδευσης, των συλλογικών και συνεταιριστικών προσπαθειών στον τουρισμό και φυσικά των σκληρά εργαζομένων στον τουρισμό. Οι μεγάλες και ισχυρές τουριστικές επιχειρήσεις και οι φορείς τους θα πρέπει να αναλάβουν το βάρος που τους αναλογεί και να μην πιέζουν συνέχεια για φορολογικές απαλλαγές, αλλά αντίθετα να στηρίζουν τους εργαζόμενούς τους αντί να τους υποκαταστούν με φθηνότερους δήθεν εκπαιδευόμενους. Επίσης να στηρίξουν οικονομικά σε τοπικό επίπεδο θέματα ποιότητας και ουσίας, τη δημιουργία κοινωφελών πολιτιστικών και περιβαλλοντικών υποδομών όπως η ανακύκλωση στους τουριστικούς προορισμούς. Πρέπει επίσης να σταματήσει η σκανδαλώδης επιδότηση του αεροπλάνου σε βάρος οικολογικότερων μέσων μεταφοράς όπως το τρένο, με συγκεκριμένα συμφέροντα να μπλοκάρουν εσαεί την δημιουργία υποδομών οικολογικής μετακίνησης των επισκεπτών. Το μοντέλο sun-sea-sand δεν πρέπει να υποκατασταθεί από το golf – casino – villas for rent, αλλά από το τρίπτυχο τοπικότητα – περιβάλλον – πολιτισμός – όχι μόνο για να έχει μέλλον ο Τουρισμός μας αλλά και η χώρα μας.
Sorry, the comment form is closed at this time.