Παρά το ότι για χρόνια διατυμπάνιζε τον ηγετικό της ρόλο στον αγώνα για την προστασία του κλίματος, η ΕΕ ήταν ουσιαστικά απούσα στην Κοπεγχάγη και παραμερίστηκε εντελώς στα καθοριστικά τελικά στάδια των διαπραγματεύσεων. Αντί να κατηγορούν άλλες χώρες για το ρόλο τους στην Κοπεγχάγη, οι Ευρωπαϊκές χώρες οφείλουν να εργαστούν από κοινού για την αποκατάσταση όχι μόνο της αξιοπιστίας της ΕΕ, αλλά και της εμπιστοσύνης στη διαδικασία του ΟΗΕ.
Μια αποφασιστική κίνηση από την ΕΕ θα βοηθούσε σαφώς να ενεργοποιηθεί ξανά η παγκόσμια πολιτική για το κλίμα: Ο στόχος μειώσεων κατά 20% το 2020 που η ΕΕ έθεσε πριν 3 χρόνια είναι εντελώς ξεπερασμένος επιστημονικά και πολιτικά και πρέπει άμεσα να αναβαθμιστεί σε 30%. Άλλωστε η οικονομική κρίση έχει κάνει το στόχο αυτό πολύ πιο ρεαλιστικό και με σαφώς χαμηλότερο κόστος. Ταυτόχρονα, η ΕΕ πρέπει να δείξει αποφασιστικότητα στις διακηρύξεις της για μια πιο βιώσιμη ενεργειακή πολιτική προχωρώντας άμεσα και σε ένα δεσμευτικό στόχο για εξοικονόμηση ενέργειας κατά 20% έως το 2020.
Το κοινό Συμβούλιο Υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας που πραγματοποιείται από σήμερα στη Σεβίλλη και λίγες μέρες πριν την προθεσμία υποβολής της δέσμευσής της στο «Σύμφωνο της Κοπεγχάγης» είναι η ευκαιρία της ΕΕ να αποδείξει πως διαθέτει το πολιτικό θάρρος να ανταποκριθεί στη μεγαλύτερη πρόκληση της εποχής μας.