Η πρωτοφανής διαρροή στις Ακτές των ΗΠΑ φέρνει στο προσκήνιο το κρυφό κόστος της εξάρτησής μας από το πετρέλαιο
Η μεγαλύτερη περιβαλλοντική καταστροφή στην ιστορία των ΗΠΑ, δεκάδες χιλιάδες τόνοι πετρελαίου χυμένοι στη θάλασσα, τέσσερις Πολιτείες σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, τουλάχιστον 12,5 δις δολάρια σε άμεσα κόστη. Αυτή είναι η κληρονομιά του ατυχήματος στην πλατφόρμα εξόρυξης της ΒΡ στον κόλπο του Μεξικού που αντλούσε πετρέλαιο από βάθος 6 χιλιομέτρων.
Η καταστροφή αυτή στην πιο ανεπτυγμένη χώρα του κόσμου έρχεται μάλιστα λίγες βδομάδες μετά την παραχώρηση από την κυβέρνηση των ΗΠΑ νέων δικαιωμάτων για εξόρυξη πετρελαίου έξω από τις ακτές του Ατλαντικού και της Αλάσκα, παραχώρηση για την οποία ασκούσε έντονες πιέσεις η ίδια η ΒΡ.
Η σκέψη όλων μας τώρα επικεντρώνεται στην αντιμετώπιση και τον περιορισμό της καταστροφής. Όμως αυτό που δεν πρέπει να ξεχαστεί είναι το τεράστιο περιβαλλοντικό και οικονομικό αποτύπωμα που έχει η ακόρεστη δίψα των οικονομιών μας για όλο και περισσότερο πετρέλαιο, από ολοένα και πιο δυσπρόσιτες περιοχές.
Με τη χώρα μας να έχει βυθιστεί στη μεγαλύτερη οικονομική κρίση της πρόσφατης ιστορίας της, μήπως δεν είναι τελικά η οικονομικότερη επιλογή η συνέχιση της εμμονής μας στο ενεργειακό μοντέλο βασισμένο στα ορυκτά καύσιμα που ακολουθούμε τις τελευταίες δεκαετίες;
Η ελληνοτουρκική διαμάχη εμποδίζει προς το παρόν τις υποθαλάσσιες έρευνες για πετρέλαιο στο Αιγαίο, ενώ τα τάνκερ άνω των 150.000 τόνων αποφεύγουν αναγκαστικά το Αιγαίο, καθώς δε μπορούν να περάσουν τα Δαρδανέλια. Αν όμως οριοθετηθεί η υφαλοκρηπίδα και προχωρήσει ο Αγωγός Μπουργκάς Αλεξανδρούπολη, τα δεδομένα αυτά θα αλλάξουν.
Αξίζει λοιπόν να σκεφτούμε ποιος πραγματικά θα ήθελε να δει και στη χώρα μας παρόμοιες σκηνές με τον Κόλπο του Μεξικού, ως αποτέλεσμα ατυχήματος σε πλωτές εξέδρες άντλησης στο Αιγαίο ή σε σούπερ-τάνκερ προερχόμενα από το σχεδιαζόμενο τερματικό σταθμό μεταφόρτωσης στα ανοικτά της Αλεξανδρούπολης, σε απόσταση αναπνοής από το Δέλτα του Έβρου;