Η χώρα αποκτά Κανονισμό Ενεργειακής Απόδοσης Κτιρίων αλλά αδυνατεί να αποκτήσει εργαλεία για την εφαρμογή μιας πολιτικής για την εξοικονόμηση ενέργειας στην πράξη. Στην άμμο δεν κτίζεις παλάτια… Η κυβέρνηση έχει σοβαρές ευθύνες όχι μόνο γιατί δεν προωθεί τις αναγκαίες αλλαγές με οργανωμένο και συνεκτικό τρόπο αλλά και γιατί χρησιμοποιώντας την «πράσινη ανάπτυξη» ως μαϊντανό, κινδυνεύει να απαξιώσει και την ίδια την έννοια αλλά και να συμβάλει στο βάθεμα της περιβαλλοντικής, οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.
Όπως δήλωσε η Ιωάννα Κοντούλη, εκπρόσωπος τύπου των Οικολόγων Πράσινων: «Επιτέλους η χώρα αποκτά Κανονισμό Ενεργειακής Απόδοσης Κτιρίων δυστυχώς όμως αδυνατεί να αποκτήσει εργαλεία για την εφαρμογή και στην πράξη μιας πολιτικής που θα βελτίωνε την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων. Η Ευρωπαϊκή Οδηγία 2002/91/ΕΚ για τα κτίρια ενσωματώθηκε στην ελληνική νομοθεσία με το Ν. 3661/08 με έξι χρόνια καθυστέρηση, όταν σε ευρωπαϊκό επίπεδο προχωρά ήδη η αναθεώρηση και βελτίωση της. Μόνο με μεγάλης έκτασης παρεμβάσεις μπορεί να μειωθεί η κατανάλωση ενέργειας που δαπανάται σήμερα για δροσισμό και θέρμανση των κτιρίων. Άμεσες παρεμβάσεις σε ενεργοβόρα και σπάταλα δημόσια κτήρια χρειάζεται να γίνουν παράδειγμα, ιδιαίτερα σήμερα που όλοι μιλούν για την ανάγκη μείωσης των δημόσιων δαπανών, παράλληλα με τα οικονομικά και τεχνικά κίνητρα για την ιδιωτική κατοικία. Η μείωση της δαπάνης για πετρέλαιο ή ηλεκτρισμό οδηγεί πέρα από το προφανές οικονομικό όφελος και στην βελτίωση και του οικογενειακού, προσωπικού προϋπολογισμού, σε μείωση των εκπομπών αερίων που αλλάζουν το κλίμα, βελτίωση της ποιότητας ζωής, δημιουργία θέσεων εργασίας και ανάπτυξη πράσινων και βιώσιμων οικονομικών δραστηριοτήτων»
Όπως δήλωσε ο Νίκος Χρυσόγελος, εκπρόσωπος τύπου των Οικολόγων Πράσινων: «Ο Κανονισμός θα έπρεπε να παρουσιαστεί μαζί με ένα οικονομικό πακέτο και άλλα εργαλεία που θα μπορούσαν να κάνουν εφικτές τις παρεμβάσεις που απαιτούνται άμεσα σε πάνω από 700.000 κτίρια σε σύνολο 7.000.000 μέχρι το 2015. Για να πετύχουμε ως χώρα το στόχο της εξοικονόμησης ενέργειας κατά 20% μέχρι το 2020 απαιτούνται χρηματοδοτήσεις ύψους τουλάχιστον 5 δισ. ευρώ από δημόσιους κυρίως αλλά και κοινοτικούς πόρους μέχρι το 2012, αλλά και άλλα κατάλληλα, νέα χρηματοδοτικά εργαλεία και φορολογικές ρυθμίσεις, ώστε να προσελκυσθούν επιπλέον ιδιωτικοί πόροι, με στόχο τουλάχιστον το 10% των κατοικιών και σημαντικό ποσοστό των δημόσιων κτιρίων να είναι βέλτιστων ενεργειακών προδιαγραφών μέχρι το 2015. Οι ανακοινώσεις της Υπουργού ΠΕΚΑ προκαλούν ανησυχία γιατί ακόμα και οι ανεπαρκείς πόροι του ΕΣΠΑ που προβλέπονταν να ανέλθουν σε 300 εκατ. (με στόχο να γίνουν παρεμβάσεις σε περίπου 25-30.000 κτίρια) έχουν από τη νέα κυβέρνηση μειωθεί στα 50-100 εκατομμύρια, κάτι που σημαίνει ότι επαρκούν για παρεμβάσεις σε 5-12.000 κτίρια. Για να υπάρχει μέτρο σύγκρισης, η ΔΕΗ το 2008 πλήρωσε 600.000.000 Ευρώ για εισαγωγή ρεύματος από το Κοζλοντούι και για αγορά δικαιωμάτων εκπομπών CO2 ενώ δόθηκαν και 300.000.000 Ευρώ για «επίδομα θέρμανσης». Από το 2013 η ΔΕΗ (και μέσω των λογαριασμών οι καταναλωτές) θα πληρώνει 1,5-2,5 δισ, Ευρώ ετησίως για δικαιώματα εκπομπής λόγω της παραγωγής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα».