Μετά την πρόσφατη συνάντηση που είχε ο πρωθυπουργός της χώρας με τον Βούλγαρο ομόλογό του κ. Μπορίσοφ, δήλωσε για άλλη μια φορά ότι ο αγωγός «Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη» εξακολουθεί να βρίσκεται στις ύψιστες προτεραιότητες της Κυβέρνησης. Εκείνο που δεν έχει εξηγήσει ακόμη ο πρωθυπουργός είναι οι λόγοι για τους οποίους εξακολουθεί να ενδιαφέρεται για το συγκεκριμένο έργο και τι άλλαξε εν τω μεταξύ από τον καιρό που ο ίδιος εξέφραζε αντιρρήσεις για τη σκοπιμότητα και την υλοποίησή του.
Παρά τις αισιόδοξες ρήσεις του κ. Παπανδρέου περί της ωφελιμότητας του πετρελαιαγωγού, οι Οικολόγοι Πράσινοι παραμένουμε σταθεροί στην άποψή μας ότι ο αγωγός Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης δεν έχει να προσφέρει τίποτε στον Ελληνικό λαό, όπως άλλωστε κανένας πετρελαιαγωγός δεν ωφέλησε ποτέ κανέναν λαό, παρά μόνον τις τσέπες μερικών εταιρειών. Τα επιχειρήματα που κατά καιρούς προβάλλονται υπέρ της κατασκευής του αγωγού καταρρίπτονται εν τη γενέσει τους, από την ίδια την πραγματικότητα. Ζωντανό παράδειγμα οι βιβλικές καταστροφές από διαρροή πετρελαίου σε Αλάσκα, ΗΠΑ, Μεξικό και τελευταία στην Κίνα. Ισως ο κ. Παπανδρέου πιστεύει ότι οι «αναμενόμενες μελέτες» θα εμποδίσουν κάτι που δεν μπόρεσαν να αποφύγουν ούτε οι ΗΠΑ.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι εξακολουθούμε να συντασσόμαστε με την κοινωνία των πολιτών που εκφράζει της αντίθεσή της στην κατασκευή του πετρελαιαγωγού «Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη» γιατί είναι ένα έργο βλαπτικό για τη χώρα μας από κάθε άποψη: οικονομική, περιβαλλοντική, γεωστρατηγική.
Εμμένουμε στην άποψη μας για την αλλαγή πλεύσης στον τομέα της οικονομίας και της ενέργειας, προς μια πραγματικά «Πράσινη» κατεύθυνση, που θα δίνει προτεραιότητα στις εναλλακτικές μορφές ενέργειας, θα επιτυγχάνει την αποκέντρωση και τη διασπορά των οικονομικών οφελών τους προς την Ελληνική Κοινωνία και θα αποτρέπει τη συσσώρευση κερδών από την ενέργεια σε λίγες πολυεθνικές ή ευνοημένες από την κυβέρνηση εταιρείες.
Οσο για τη συνεργασία με τη γείτονα χώρα, αυτή μπορεί να καλλιεργηθεί και να επιτευχθεί σε σειρά άλλων θεμάτων, που λαμβάνουν υπόψη τους και τις τοπικές κοινωνίες ως πομπούς και αποδέκτες των ωφελειών του καλού κλίματος μεταξύ των δύο χωρών.